Strona Piotra Niżyńskiego. Cierpię od lat, "premier zrobił [mi] tortury"

2. maja 2024 r.

Ukryte grupy telewizji na Facebooku oraz słówko o prawnych, gospodarczych i humanitarnych aspektach sprawy podsłuchowej

Grupa przestępcza polityczna – powiązana też co nieco (ale to na ogół nie takie istotne) z zakulisową polityką papiestwa, stąd jak ja to niekiedy nazywam: grupa watykańska (może być też: "telewizyjna") – ma wg mego doświadczenia i domysłów co najmniej następujące ukryte grupy czy też funkcje grup(y) na Facebooku (i uczestnictwa w nich – wymieniam sfery działalności telewizyjnej krytej przez wszystkich grupy przestępczej):

• "hipotetyczna" w tej chwili [no ale... – rozwiń przecież chyba nie myślicie, że wszystko każdemu kapitaliście i kierownikowi z osobna, w tym to, jak być stalkerem, tłumaczył urząd skarbowy lub Sygnity S.A.; za jej istnieniem przemawia też historyczna sprawa kryminalna z torturą i molestowaniem seksualnym w USA dotycząca nomen omen pani Likens (z odpowiednio dobraną datą urodzin i śmierci wskazującą na mnie i rodzinę) – też jestem torturowany (dźwiękiem) i molestowany; poza tym też mi ktoś obok mnie w Polsce tak rzucił w 2011 r., gdy rozkręcał się stalking, że to na Facebooku (nadmieniam, że Amerykanie w ramach zabezpieczania się na wypadek skandalu przygotowali sobie też zgodnie z planem 100 lat przed moim urodzeniem ich teorię na temat łaski prezydenta nawet jeszcze przed procesem darującej winę) – zwiń] grupa o Piotrze Niżyńskim (podsłuchowa, zawiera "zdjęcia" ekranu publikowane codziennie przez agentów z zakładów pracy, notabene odpłatnie i z osobistych kont, informacje i polecenia dla firm i pracowników, informuje np. o wynajętym/sprzedanym mieszkaniu i przez to co najmniej pośrednio podaje namiary na komórkę podsłuchową w sąsiedztwie, gdzie ww. agenci przychodzą, podpuszcza, jak mi dokuczać i manifestować swoją obecność przy mnie, a więc uprawiać tzw. stalking, publikuje się też informacje o moim wyglądzie celem umożliwienia identyfikacji) [teraz jest mi podawana wersja, że ta grupa się nazywa tylko "Telewizja Polska" (jakoby brak danych os., tylko "Piotr" – taka omerta), ale jednak... – rozwiń były spamy i bywało słyszalne i widoczne na zdjęciach z Facebooka, a bodajże nawet w nazwie grupy, choć mogą ją w każdej chwili zmienić czy nawet już to zrobili w 2024 r., że to o Piotrze Niżyńskim, czego ludzie bardzo się wstydzą z uwagi na nadzieje na korupcję w Sądzie Najwyższym: "nie ma nazwiska, to nie ma naruszenia prywatności, więc nie ma przestępstwa" (wpaja im się też, że już od tego chwilowego "braku" 1 detalu, tj. nieznajomości nazwiska, zależy zawieszenie wyroku na niższym szczeblu, tj. w praktyce sama tylko grzywna: a więc trzeba nie wyszukiwać w Internecie mego bloga itp., żeby była "zeroemisyjność" co do ww. klauzurowego tematu; standardowy wyrok to ma być np. rok, tylko rok, broń Boże 2, bo tak to na pewno nikt nie osądzi – oczywiście to tylko projekty, ale oni są bardzo potężni w sądach, podobnie jak władze polityczne – ale od m. in. ww. sprawy, tj. ustalenia przez państwo, że potencjalnie nieznane były personaliów, idzie do zawieszenia, a nawet w ogóle bezkarnościu) – też w każdym razie widzą te moje personalia agenci przychodzący w sąsiedztwie, których były pewnie w sumie dziesiątki tysięcy – część z nich, rzędu 5-10%, mogła widzieć czy nawet opublikować odpowiednie ekrany, bo np. sporządzałem w życiu mnóstwo pism itp. – tak czy inaczej zawsze mogą te personalia zostać przez kogoś wyjawione, np. od strony władz czy nawet przeze mnie w związku z poszukiwaniem pomocy, co przecież jest w pełni zrozumiałe w zaistniałej sytuacji; znają je też chyba masowo z urzędu w biurach nieruchomości, w hotelach (patz np. to wideo z Gromady, od s. 0:12 na dzień dobry interesantka sygnalizuje, co ją sprowadza: "wstydzę, ale Piotr Niżyński"; jeśli brak obrazu, to kliknąć prawym pzyciskiem myszy, zapisać na dysku i odtworzyć, polecam do tego program VLC Media Player, może być też potrzebne dodanie kodeku, np. programem K-Lite Codec Pack; personalia moje padają też u kolejnego bodajże darmowego interesanta w s. 9:34, dalej od 9:37 "też to robię"; analogicznie w wideo z hotelu Gordon od 0:15; tu kolejny przykład: film, stenogram) i niewątpliwie znają w sądach, niedziwne też, że w prokuraturach i mediach; ponadto są te moje personalia wraz jeszcze z określeniem daty i miejsca urodzenia oraz danych osobowych licznych przodków (sic) w jeszcze innym źródle, do którego mają dostęp dziesiątki tys. osób (nie jest to konsekwencja zaangażowania się w tę sprawę kryminalną, to można mieć z innych przyczyn); za granicą oczywiście też odpowiedni plik komputerowy krąży. edit: Jak ktoś ma wątpliwości, czy ten podsłuch to o mnie, to w tej chwili jako szybkie potwierdzenie polecam wspólną koleżankę 2 moich quasi-znajomych z Facebooka – prezenterki TVP Marty Kielczyk i dziennikarki czy tam spikerki TVP Warszawa Ewy Sobko: Annę Zapo Zaporską – ma w numerze tel. moją datę urodzenia. Dalsze badanie sprawy prowadzi do wniosku, że jest zatrudniona w TVP Warszawa (ośrodku mówiąc eufemistycznie "podejrzanym" o spikerstwo w ramach jego studio im. Piekarskiego), z czym się jednak z niejasnych przyczyn nie obnosi na Facebooku, w przeciwieństwie do ww. cechy charakterystycznej dotyczącej mojej osoby. edit: Pierwsza wersja omawianej tu grupy ("Piotr Niżyński - podsłuch"?) do totalnego rozpropagowywania wykradzionych mi rzeczy istniała już na przełomie 2006-2007 r. i bodajże od początku obsługiwała zamieszczanie zdjęć (i zamieszczano moje ekrany już wtedy), przy czym między rokiem 2006 a 2008 dodali nawet obsługę albumów, więc się to wszystko z czasem zrobiło uporządkowane. Oto odpowiednie informacje z netu na temat historii Facebooka: 03/2005 grupy, 10/2005 zdjęcia, następstwo z moich urodzin 2006 publicznie dostępna rejestracja, 12/3/2009 użytkownik zgłasza, że korzysta z albumów w grupach. – zwiń] – ewentualnie funkcje tej grupy mógłby zamiast Facebooka pełnić program Microsoft "Operational Surveillance" [albo "Surveillance Station" lub inna oparta o inicjały SS; jest też wersja, co nieco potwierdzona, ale to może być blef, że w Polsce program jest pod nazwą spolszczoną "Kontrola operacyjna"], ale prawdopodobnie zdecydowano się na współpracę z Facebookiem z uwagi na potrzeby świata polityki   [Co do rzekomej "kontroli operacyjnej" to przede wszystkim... – rozwiń dobrze znany jest fakt, że sprawa jest nielegalna (informowanie o tym jest częścią szkolenia i bodajże instrukcji na grupie), podsłuch prowadzi Telewizja Polska, a wszystko dotyczy osoby pewnego Piotra, którą najwyraźniej śledzi się od wielu lat (niewątpliwie nie jest to zgodne z prawem człowieka do prywatności); niezależnie zaś od tego i tak w takim przypadku ludzie powinni umieć wskazać podstawę prawną, w tym nazwę ustawy, z której wywodzą swoje "uprawnienie" do podsłuchu czy podglądu, powinni się tą kwestią w ogóle zainteresować, inaczej rozmowa może być co najwyżej o nieusprawiedliwionym błędzie co do prawa. Nie zwalnia on z odpowiedzialności karnej (w dziedzinie prawa materialnego niewątpliwie ignorantia iuris nocet). Należy wziąć pod uwagę, że jest dobrze znanym faktem, że przy mnie włącza się tortura dźwiękowa. To nie może zaskakiwać ludzi na miejscu ani odstręczać od podsłuchu, więc jest wyraźnie ogłoszone, że to jest, może zresztą była z tej okazji jakaś "aktualizacja wytycznych" co do wykrywania, że jestem w budynku/w pobliżu, a także zachęta do zmowy milczenia ws. dźwięku, opublikowane przez TVP na grupie w późnym 2012 r. lub wczesnym 2013 r. (nie wiem, czy nie w marcu – jak ktoś znajdzie, proszę sfotografować lub sfilmować, wiem, że to daleko od góry, ale to ważne i kluczowe, i popieram ułaskawienie/status świadka koronnego dla człowieka, który to zabezpieczy i pokaże) i głosząca, że jest emitowana tortura w moim otoczeniu i tak będzie na stałe, jak kształtuje się kwestia dalszego słuchania (non stop? tylko,gdy jestem blisko i gra? chyba to pierwsze), bodajże podkreślająca też, że wskazana jest omerta co do kwestii tortury (w związku z ich radarowym pomocnictwem), bo to się robi sprawa cięższego kalibru ("nie będzie wyroku w zawieszeniu"). Tak (plus minus) napisano, tak wieść historyczna niesie, aż włącznie z tym dodatkiem (może osobnym postem) o potrzebie zmowy milczenia z powodu kar grożących zwykłym szeregowym członkom grupy spoza telewizji (może zatarli ten ślad, choć twierdzili inaczej); myślę, że ten post czy posty to coś zasługującego na zainteresowanie i stosowne badanie, w tym także co do ewentualnych przeróbek i usunięć na grupie; w każdym razie posypały się też od 2013 r., co bardzo intrygujące co do genezy tego i motywacji za tym stojącej, teorie, że "nic nie słychać" (np. kbiurowcowa ancelaria prawna w 2013 r., drobny przedsiębiorca stoiskowy w King's Crossie w 2013 r., sędzina w 2016 r.; ogólne niedostrzeganie problemu tortury dźwiękowej bez wypowiadania się expressis verbis, że jej nie ma, dostrzegłem też u ludzi ze swej klasy z Krasińskiego, o którymi bodajże specjalnie się troszczono, cała klasa jest na specjalnej grupie itd. – jak gdyby katowanie dźwiękiem to była norma, o której się nie mówi; być może jest tam dużo ludzi zamieszanych, wszyscy w każdym razie chodzą po Facebooku w godzinach, w których normalni ludzie pracują). Śladem wskazującym na to, że uprzednio przed r. 2013 podsłuchiwano, było zwłaszcza w l. 2011-2012 kaszlanie przy mnie: to nie wg samego wyglądu, bo to by było bardzo niepewne, tylko brano pod uwagę dźwięk manipulujący myślami (z tym kaszlem spotykałem się u ludzi nawet gdzieś w oddali ode mnie także w innych miastach, a nawet państwach); przy tym Kościół głosi (w sposób, którego tu nie omawiam), że z uwagi właśnie na torturę upowszechniono rezygnację z podsłuchu takiego non stop dawniej robionego u bardzo licznych agentów (dawniej był konieczny, żeby poszczególne budynki wiedziały, kiedy się kontaktować z centralą, bo oczywiście podsłuchiwanie pomaga zidentyfikować moment mego wejścia do budynku – kamer jest wszak wiele i nie zawsze agent się koniecznie skupiał na samym tylko miejscu wejścia do np. galerii – przy czym bodajże stosowano "rejonizację", a teraz załatwia sprawę włączający się dźwięk, bo on gra tylko w pewnym promieniu dookoła mnie) – weszło więc pewne novum wskutek tortury: nie zabroniono wprawdzie słuchać ani nie kazano, by tego zaprzestać, ale żeby ludziom ulżyć (czy: żeby uniknąć "strajków") pozwolono pomijać słuchanie non stop (bodajże nadal występuje ono w czasie, gdy tortura rozbrzmiewa w budynku, na pewno zaś kontakt z TV jest dopiero, gdy mnie wypatrzą w kamerach): pewnie ludzie chętnie z tego skorzystali z uwagi na to, że dźwięk stał się nieprzyjemny, dziwny, problematyczny, po prostu bardzo męczący i nieciekawy, co notabene aż prosi się o wyjaśnienie i jego wymaga. Ludzie są też przygotowani, że budynek może grać i męczyć obecnych, bodajże nawet ci niezamieszani. Niewątpliwie legalna inwigilacja nie może mieć nic wspólnego z torturowaniem ofiary czy nawet choć by tylko manipulowaniem jej myślami (to są bardzo poważne przekroczenia uprawnień, z tego calego tematu powinien być materiał na największy w historii Polski skandal dotyczący przekraczania uprawnień). Krótko mówiąc, śpiewka o "kontroli operacyjnej", biorąc to wszystko pod uwagę, w tym także centralną rolę TVP oraz zapisywanie ekranów na Facebooku, gdzie może je widzieć nawet miliard ludzi, nie jest wiarygodna. – edit 2024-05-23: Wskazówką na to, że mogło (może) dojść (nie mówię, że na pewno doszło; wydaje mi się to nawet mniej prawdopodobny wariant) do zatarcia ww. śladu co do robiącego się z tej całej pracy agentów sprawy cięższego kalibru ("bez zawieszenia"), a to poprzez edycję postu, jest to, że bodajże 20 (?) miesięcy przed ww. postem (lipiec 2011 r.) podstawiono mi osobę płci męskiej, która w związku z krążącym mi wtedy trochę po głowie tematem jakiegoś "hakera" będącego moim kolegą i szkodzącego mej reputacji rzuciła w powietrze (nie do drugiej osoby) "tak, podmieniłem". Raz jeden to się zdarzyło (chyba na trasie do Chełma). Dodatkowo ok. 3 miesiące później, czyli ok. października 2011 r., skradziono mi w Warszawie klucze do domu (podkreślam, klucze, jak jakiś "klucz do rozwiązania sprawy") z kieszeni (chyba w tramwaju) i zdarzyło mi się wówczas coś jak na owe czasy niezwykłego, że aż poczułem tego dziwność i niezwykłość: stanęła mi w myślach (wtedy, w tramwaju, choć ja jeszcze nie wiedziałem o kradzieży ani też o przekazie podprogowym) ni stąd, ni zowąd jak gdyby wdrukowana i jakaś taka obca myśl (pewnie z przekazu podprogowego), niezwykle wyrazista, w takich oto słowach: "kary będą surowe". Ślad utrwalił się też w orzecznictwie Sądu Najwyższego (nie sądzę, że przypadkowo): sprawa z dn. 22.6.22 (symbolicznie: "samobójstwo złe") należąca do repertorium KK i mająca sygnaturę 221 ("jeszcze przed samobójstwem Jana Pawła II", co tutaj jest symbolicznie o telewizji; zwróćmy też uwagę na przytoczony tu dalej w tekście fragment z Księgi Kapłańskiej pod znakiem 222 głoszący, że pewnych rzeczy to ja nigdy nie zobaczę) zawierała istotne dla mnie rozstrzygnięcie (bo też mam lipną opartą na sfingowanych dowodach i wybrakowanym formalnie zarzucie sprawę karną o uszkodzenie mienia), że szkodliwość społeczna jest wbrew staraniom obrońcy "znaczna". Ale to oczywiście, żeby się aż tak nie odcinać i nie podlizywać, oficjalnie o zarzutach takich kojarzących się raczej z tymi przeciwko mnie, a nie ze mną jako pokrzywdzonym. Kościół głosi, że nie było żadnych komentarzy z protestami pod wspomnianym wpisem o grożących szeregowym pozatelewizyjnym agentom surowym karom w związku z tym, że teraz już raczej chodzi o torturę; pewnie tak właśnie było, mimo że ludzie nie krępują się publikować pod swymi personaliami na tej grupie. Jako ciekawostkę przytaczam tu też słowa kardynałów nt. zdjęcia krzyża – że coś tam nie oznacza jednak "wyrzeczenia się identyfikacji" i że to byłaby błędna droga – wygłoszone krótko po opublikowaniu niniejszych uwag (które miałło miejsce wg historii mej przeglądarki 14 maja w późnych godzinach). To tak dobdajże w ramach walki z już zupełnie "pogańskim" podejściem, że teraz to już nawet po 2013 r. nie ma "dzień dobry" i "do widzenia" (w tym nawiązywania połączeń z TVP) w reakcji na mój widok (tylko np. rzekomo reagują na sam dźwięk czy kogokolwiek bawiącego się telefonem). Na koniec dodajmy, że w ramach dalszego tuszowania sprawy bandytów np. w bodajże kancelarii premiera czy ministerstwach (może teraz w ogóle wymyślą, że nie było tam kamer?) mogę wskazać na zastosowanie przez telewizję bodajże w chyba instrukcjach powitalnych dla członków grupy (czy raczej ogólnie w postach) wstawki "edit" przed dodanym tekstem, mającej sugerować, że niby to wszystkie edycje są w ramach "uczciwości dziennikarskiej" wyraźnie oznaczane i że tak po cichu bez śladu to się tego rzekomo nie robi. – zwiń]
• grupa od sterowania mediami, tj. np. krycia tematów (niekoniecznie polskich) i pozostawiania śladu po tym, co powinno być skandalem, jedynie w aluzjach medialnych głównie w przededniu (sygnalizowane, tj. zapowiadane – zawsze z analogicznym już od wielu wielu lat skutkiem, tym ww. – są m. in. przestępstwa polityczne, w tym zwłaszcza bardzo w ostatnich latach zintensyfikowane zabijanie, zresztą prawie wyłącznie metodą bodajże medyczną czy podprogowo-medyczną, bo też skąd tu brać w Polsce, kraju rodzin i ludzi dosyć pokojowych, uważających się za chrześcijan, jakichś brutalnych kryminalistów); wykorzystano ją też bodajże (albo tę ww.) do wprowadzenia w radiach aluzyjnego doboru piosenek pod moje życie, co stosowano (czasami) zwłaszcza w 2011 r.; najgłośniejszy jej to zapewne niedawny wyczyn to sprawa lansowania nieistniejącego (i rażącego w porównaniu z np. "ministerka") słowa "ministra" (trochę jak np. kobieta-"autora" książki), które pojawiło się masowo w portalach, TVP itp. równo od dnia powstania rządu Tuska, w tym u samych pań minister   [Osoby mające dostęp do tej grupy proszę o sfilmowanie jak najdłuższej historii jej osi czasu i zapisanie sobie tego na przyszłość, bo taki dowód to nie byle co i lepsze niż pamięć, a poza tym proszę w miarę możliwości do mnie napisać w tej sprawie. Ogólnie to polecam nieprzekonanym w temacie istnienia tej grupy... – rozwiń zainteresowanie się czymś takim, jak TAI (po prostu: ono tai...), Telewizyjna Agencja Informacyjna. Jednym z przykładów w tym temacie jest jej były dyrektor Mariusz Pilis: dziennikarz, członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, ale też spec od informacji "niejawnych" (czyt.: że rząd lub inna instytucja państwowa jest bandytą). Oto wskazówki: Pilis na Wikipedii-dziennikaz (foto), Pilis na LinkedIn (wicedyrektor ABW, foto). To są pewnie 2 różne osoby, choć nie gwarantuję, ale w każdym razie łaskawie rzucili "ludowi" taką poszlakę celowo. Żeby chronić media, choć ich postawa jest nie do usprarwiedliwienia, nawet w kontekście niedawnego skandalu w SN. Tak na marginesie trzeba tu dodać, że jeśli w informacji "niejawnej" chodzi tylko o kneblowanie debaty publicznej, a nie o ochronę przed wyciekiem wrażliwych informacji państwa do państw i osób wrogich Polsce lub chociaż mających konflikt interesów, to to w ogóle nie spełnia kryteriów z definicji prawnej. Nie o takie ujawnienie (oświecenie narodu, zapewnianie demokratyzmu państwa i debaty publicznej) tu chodzi i nie ono jest problemem, tylko doinformowywanie wrogów państwa czy nawet ośrodków, które wrogie wprawdzie nie są (np. USA), ale wyciek do nich pewnych danych pogorszyłby nasze relacje (bo np. układamy się też ewentualnie z ich konkurentami politycznymi i potencjalnie przeciwko nim). Samo zapewnianie demokratycznej debaty publicznej nie może podpadać pod ujawnianie informacji niejawnych (choćby nawet szkodziło stosunkom międzynarodowym; przecież nie może być prawnie do wybronienia, że "pierwszy z pierwszym = Bóg" [np. dwie głowy państw] i że można zlecać zabójstwa "na klauzulę", jak to swego czasu robił ZSRR w Katyniu; zresztą już raz poruszyłem ten temat, patrz jeden z końcowych akapitów wpisu z 23.5.2017 r.). Polecam definicję prawną. Nadmieniam, że ściśle o mnie, mediach i klauzuli(-ach) jest temat z Ap 12:4-11 (zainteresowanym służę solidnym objaśnieniem tego pisma). Chyba nawet prokuratura nie oskarży nikogo o nauszanie tajemnic. – zwiń]
• grupa od sterowania prawnikami (głównie chodzi o dyskryminację), patrz np. ten oto wątek na forum; bodajże ogłaszany tam jest też mój nr tel.   [edit: nie zdziwiłbym się, gdyby okazało się, że te tematy, tj. np. jakieś specjalne zamówienia odnośnie dyskryminacji w tych zawodach, idą po prostu na główną grupę podsłuchową; powtórzę, że nie rozstrzygam tu ściśle co do techniki]
• grupa czy raczej grupy od sterowania sądami, bodajże z wyjątkiem sądów najwyższych, trybunałów konstytucyjnych i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, które mają dyrektywy nie stąd, ale tu głowy nie dam (mianowicie grupa ta organizuje ustawiane sygnatury, terminy posiedzeń i rozpraw niosące symboliczne treści, konkretne rozstrzygnięcia i wytyczne dot. orzekania)   [jest też oczywiście opcja, że to jakoś przez komunikację facebookową 1-na-1 idzie (Messenger), z tym, że zauważyłem taką jej właściwość, iż wiadomości od nieznajomych do profili prywatnych, a więc np. prezesa sądu, gdzieś giną albo w ogóle się nie wyświetlają w powiadomieniach; być może to już jakoś profil firmowy do profilu "firmowego" sądu pisze, nie wiem nawet, czy tak się da, nie rozstrzygam tu na liście szczegółowo co do techniki]
• hipotetyczna grupa od sterowania organami ścigania i kontroli skarbowej (nieraz np. ustawiano mi sygnatury i prokuratorzy byli szczególnie nieprzychylni i niesprawiedliwi, choć też możliwe, że to inaczej organizowano, tj. oficjalnymi władzami)   [jw.]
• grupa od nasyłania samochodów służbowych (chyba z wyj. Policji, która robi to sama) – przykłady: karetki, DHL, FedEx, UPS (niegdyś często furgonetki tych firm nasyłano na mnie, bo to kurierzy, jak nazwa flagowego programu informacyjnego kanału WOT), Poczta Polska, jest tu zresztą chyba każda firma z wymalowanymi samochodami służbowymi (tj. z nazwą firmy na nich), bo w późnym 2012 zaczęli mi kontekstowo pod moje życie nasyłać codziennie inne samochody firmowe (nawet więcej niż raz dziennie), dobierając je dowolnie jak czekoladki z pudełka (miała tego dziesiątki firm czy nawet ponad setkę albo jeszcze większy rząd wielkości) – alternatywnie to może być (prędzej) jakoś przez kontakt komunikatorowy (Facebook Messenger) z określonymi ośrodkami, w każdym razie wskazuję na istnienie takiej przestępczości zorganizowanej zapewne tymi kanałami
• grupa dla hoteli i hosteli (dyskryminacja, nawet masowa, pomysły odgórne w rodzaju "same kobiety mają pracować na recepcjach", reklamowanie "masaży i SPA" czy np. "SPA tylko dla dorosłych", ponadto pomówienia od obsługi, bo i to mi się raz zdarzyło, bardzo ohydne, nadto reklamowanie się w odpowiedniej cenie np. na Booking.com lub właśnie brak ofert w jakimś terminie, rzeczy takie jak oferty najtańsze dobierane codziennie po nazwie pod aktualny kontekst u mnie, ewidentnie jakby ktoś koordynował; nadto ustalanie sposobu obsługi przychodzących agentów zewnętrznych do obsługi mnie w sytuacji, gdy chcę czatować na recepcji – np. że mają płacić i brać fakturę [były pojedyncze takie przypadki przeze mnie dostrzeżone, ale patrz też różowy przycisk powyżej]; zapewne też były tu i wytyczne co do zgody na przyznawanie się do dźwięków, bo to był wyjątek i ewenement, że we wszystkich wypytanych o to hotelach mi tego nie negowali, a nawet potrafili udzielać drobnych wyjaśnień, podczas gdy ogólnie wszem i wobec rekomendowano omertę, udawanie, że tematu nie ma i się go nie dostrzega)
• grupa(-y) dla polskich i światowych pośredników nieruchomości oraz serwisów internetowych z bezpośrednimi ofertami nieruchomości (m. in. telewizja dyktuje trendy co do cen rynkowych domów, raz takie, innym razem średnio niemal 2-3 razy niższe, ponadto agencje incydentalnie wyszukują telewizji oferty i nakłaniają klientów sprzedażowych do wynajmu z odpowiednich ulic, odpowiednio się kojarzących, np. gdy w roku 2014 na rok przed zwycięstwem wyborczym Dudy szukałem domu do wynajęcia, była na rynku bezpośrednim oferta na ul. Kobzy, przy czym właścicielka jak się okazało miała też umowę z agencją nieruchomości; podobnie np. w 2011 przygotowano mi dom na ul. Bogatki, który następnie wynająłem, co odnośnie nazwy odpowiadało jakimś wersetom z Biblii pod odpowiednimi nrami dotyczącymi "pierwszego [wynajmowanego] domu" – czyli wyraźnie znowu przykład spisku; obecnie, co ciekawe, ok. 7 razy więcej jest ofert agencyjnych niż bezpośrednich, bo albo w ogóle serwisy ogłoszeniowe nie pozwalają normalnym nieskryminalizowanym ludziom wystawiać ofert, albo to są jakieś serwisy internetowe z drugiej czy trzeciej strony w Google'u; pośrednicy w odpowiednich czasach sprowadzają na zamówienie do portali z ofertami bezpośrednimi, zgodnie z poleceniami na grupie od telewizji, swoje odpowiednio dobrane oferty – rzecz jasna tylko te kolaborujące z telewizją w sprawie podsłuchowni w sąsiedztwie – np. w cenach niższych niż konkurencyjne, za sprawą odpowiedniej namowy; ponadto zapewne, ale to już wielka hańba, pośrednicy masowo na zamówienie TVP wstrzymywali obsługę domów takich, jak np. te na Kobzy czy Bogatki, tak, że mogły one nawet całe lata czekać na klienta, bo nie prezentowano ich w ogóle klientom szukającym domu i nie wystawiano bezpośrednio, a to tylko po to, żeby były w gotowości i by następnie je wystawić bezpośrednio, gdy przyjdzie już czas szukania przeze mnie domu do wynajęcia – tego typu przekręty bywają naprawdę w ramach zabaw spikerskich stosowane, powtórzę: chodzi o odsyłanie klienta jednak koniec końców [nierzadko: znowu] do ofert bezpośrednich, jednocześnie bez rezygnowania też ze współpracy z takim odsyłającym tam pośrednikiem, w warunkach, że uprzednio takiego odsyłania unikano; ponadto zgodnie z wytycznymi z tej telewizyjnej grupy pośrednicy ZNAKUJĄ oferty np. mieszkań czy domów, które przeszły już przez pośrednika i zostały opublikowane jako oferty bezpośrednie – co występuje tylko w przypadku tych ustawionych telewizyjnie – pewnymi utartymi sloganami, np. "widna kuchnia", "po kapitalnym remoncie", "zadbane" itd., dzięki czemu miałem ślad dowodzący, że to przez pośrednika przeszło; co do portali nieruchomościowych to na tej grupie publikowana jest przez nich jako członków informacja o ich tajnych stronach internetowych, za pomocą których logują się do nieoficjalnej części serwisu agencje i TVP, przez co udostępniane są im dodatkowe możliwości: tymczasowego wpuszczania klienta pośrednika czy nawet mnie – mnie zawsze te serwisy ogłoszeniowe pozwalały publikować oferty, podobnie jak osobie, która ze mną współpracowała ok. 2009-2010 r. i wystawiała oferty, bo TVP się zalogowała i takie przepuszczanie włączyła – w tym temacie generalnie patrz obrazek w ramce poniżej, który zresztą pokazuje, skąd można się dowiedzieć o podsłuchującej telewizji, jeśli by ktoś nie słyszał z pracy czy od rodziny; szacuję, że proceder współpracy z pośrednikami w celu wystawiania ofert bezpośrednich wygenerował od 0,6 do nawet 2 mln nowych zamieszanych, w tym: właścicieli i sąsiadów – nieraz to są ludzie i tak już zamieszani w pracy   [edit: moim zdaniem jakkolwiek należą się tym kolaborantom wyroki i kary... – rozwiń, w tym więzienie, bo to przez takie osoby w ogóle mówi się o tym, że "w Internecie są na tych [złych] serwisach oferty bezpośrednie", co odwraca uwagę od sytuowanych dalej w Google serwisów z autentycznie bezpośrednimi i swobodnie publikowanymi ofertami, w efekcie czego nie sposób znaleźć na rynku oferty normalnego nie mającego grających drągów żelbetowych, tj. nie wyremontowanego, domu, a zatem człowiek jest katowany i nie może nic z tym zrobić, tym niemniej do uwzględnienia są okoliczności łagodzące jak zwykle pewnie trudna sytuacja ekonomiczna oraz przede wszystkim w ogóle może często brak dowodów sprawy, co bardzo kompromituje i obciąża co do wymiaru kary pośredników, przy czym znaczną większość ludzi wyremontowano przymusowo w blokach i tutaj w efekcie w ich przypadku może nie być dowodów na samo tylko podsłuchowe ustawienie sąsiada, żadnych np. faktur i zamówień na remont na danym terenie w czasie dającym się powiązać z zapisami w rejestrach serwisów ogłoszeniowych nie ma, podczas gdy na dobrowolnie dokonywane pod presją pośrednika nieruchomości remonty domów i mieszkań dowody raczej być powinny, bo sytuacja jest jakoś tam rejestrowana i fakturowana, i są zamówienia w odpowiednim terminie, choć też może koniec końców okazać się, że dowodów w administracji brak; zwróćmy uwagę, jak poważny jest ten problem, któremu niestety grozi brak dowodów z winy pośredników: po pierwsze sprawcy współpracy telewizyjnej z pośrednikami nieruchomości opartej o publikację ofert bezpośrednich mają na sumieniu wspomniane animowanie zakłamanych serwisów internetowych z rzekomo autentycznie "bezpośrednimi", a więc bez pośrednika publikowanymi, ofertami, na niekorzyść serwisów uczciwych, które przez to jawią się jako drugorzędne w temacie i niepotrzebne, co w efekcie skutkuje praktycznie całkowitym przejęciem rynku przez mafię i przede wszystkim od razu już z tego powodu niedostępnością niewyremontowanych domów i mieszkań, a zatem możliwością katowania ludzi oraz manipulowania im myślami, wywoływania fałszywych wrażeń, prowokowania do różnych rzeczy itd., co może być i bywa wykorzystywane nawet do zabijania, po drugie zaś zwróćmy jeszcze uwagę na szkodliwą demoralizację wynikającą z tych mafijnych w istocie i z polityką powiązanych układów oraz jej przykre efekty, w tym: marginalizowanie osoby pokrzywdzonego i wola, by pozostawał w cieniu, skoro jest temat tolerowania naruszeń prawa budowlanego na jego szkodę za pieniądze, a chyba jest taki układ, i skoro być może pośrednik wie, co, gdzie i jak, bo dzwonił do spółdzielni zapytać o remont tego lokalu, i może ma to zapisane, nawet powinien, tj. dokładny adres, datę, dane klienta, więc ludzie się boją, następnie jako kolejny przejaw tej antypraworządnościowej demoralizacji ogólna też niechęć do zbawiennych w istocie dla państwa i mnie nowości w polityce, sprawiedliwszych, lepszych partii i mediów, poprawnie pracującej prokuratury i sądów itd.: pewnie nawet reklamuje się istniejący system jako sprawiedliwy i takie poglądy za sprawą osób tak nastawionych się będą swobodnie szerzyć, bo tu idzie o ich fundamentalną potrzebę: bezpieczeństwo, gdy tymczasem politycy organizują nagonki, nawet ewidentnie bardzo brutalne, co nie przeszkadza pomagać tym, którzy za nimi stoją, więc te nagonki są ewidentnie lekceważone, a skoro tak, to taki człowiek w społeczeństwie demokratycznym w sferze poglądów i debaty politycznej jest bardzo szkodliwy – i to są z tych wszystkich powodów przypadki nadające się do ukarania wyrokami więzienia bez zawieszenia i grzywną z nawiązką – zauważmy, że porządni ludzie chodzą do agencji nieruchomości, a nie wchodzą w antyludzki układ mafijny z państwem i politykami. – zwiń]   [edit: moim zdaniem oto rażący przykład krycia przez media]
• hipotetyczna grupa dla właścicieli powierzchni komercyjnych w Polsce, w tym bloków (analogiczne pewnie też za granicą) – być może miewa tu miejsce odgórnie zlecana dyskryminacja i żądania względem najemców (wiadomo, że ci wszyscy właściciele publicznych budynków są skorumpowani i wyremontowani, i mają w nich sprawę podsłuchową, inaczej by zmienili właściciela lub padli ofiarą zastraszeń, mniej lub bardziej wydumanych, lipnych, żenujących, rażąco niesłusznych spraw karnoskarbowych, czego sam raz doświadczyłem, itp.); w tym zakresie jakkolwiek TVP jest pewnie tutaj ważnym graczem, bo pewnie może sobie rozkazywać, to może też trochę jest to rozgrywane na niższym szczeblu, np. przez jakieś starostwa czy urzędy skarbowe (nie znam się na tym); przykładowo dyskryminowani mogliby być adwokaci i radcy prawni, którzy by nie zapisali się do korupcji, tj. na grupę przestępczą (znane jest orzecznictwo SN, że już samo tylko dobrowolne figurowanie na liście członków jakiejś grupy przestępczej wystarcza do przypisania winy kryminalnej za udział w grupie), w tym np. poprzez zakaz wywieszenia tabliczki reklamowej na bloku (jej brak jest oczywiście bardzo obciachowy i pozbawia dochodów, zwłaszcza, gdy i inne metody reklamy niezbyt istnieją); na razie mało mam poszlak na tego typu masowe kontrolowanie spółek nieruchomościowych i innych właścicieli (może np. koordynowanie notariuszy przeciwko mnie, czego raz doświadczyłem, to właśnie w ten sposób, bo to trochę dziwne, żeby notariusze nic tylko siedzieli i sprawdzali bieżące dyrektywy, ale też może tak być), ale nie sądzę, że odpuszczono tę okazję do kontrolowania gospodarki
• hipotetyczna grupa dla katalogów branżowych (w rodzaju Panoramy Firm; tylko przypuszczalnie: może jest takie narzędzie nacisku np. na niepokornych prawników, przy czym nie sądzę, że potraktowaliby tak masowo całą jakąś istotną ich część, natomiast może chodzić o margines); nie sądzę jednakże, że to sprawka TVP, może to obsługują urzędy skarbowe, bo "hipotetyczna" TVP bandycka jest od zajmowania się mną i innymi ofiarami, a nie od troski o klimat, środowisko gospodarcze; u prawników chciałbym podkreślić, że natrafiłem na empiryczny odsetek współpracy z "tvp" równy 100%
• hipotetyczna grupa dla banków (tylko przypuszczalnie, może być takie narzędzie nacisku na niepokornych inwestorów nieruchomościowych i, może w mniejszym stopniu wobec istnienia nacisku od właścicieli powierzchni komercyjnych, medialnych, tj. tych, którzy zakładają media nie inwestując przy tym w nieruchomości; pewnie wsparcie w bankach to jeden z kluczy do sukcesu właściciela Dino, znanego ze "znania się na podsłuchach", choć oczywiście co to w rzeczywistości znaczy, jest to rzecz daleka od oczywistości i chętnie przyjmę ewentualne skargi na ten temat, w tym na łamach portalu xp.pl). Grupa taka byłaby dogodnym sposobem organizowania różnych nadużyć w bankach, z czym miałem do czynienia w najróżniejszych bankach i co jest opisane m. in. w artykułach xp.pl: pierwszym, drugim
• grupa dla kontrolerów biletów umożliwiająca nasyłanie ich na mnie właśnie wtedy, gdy np. kończy mi się karta miejska i jest ogólnie jakaś fala ataków na te pojazdy komunikacji zbiorowej, z których korzystam (w tych miejscach i tym czasie, w których z nich korzystam)   [edit 2024-09-18: obecnie skłaniam się raczej ku tezie, że to idzie na grupie głównej, tej o podsłuchu przeciwko mnie, a komunikaty TVP nie uchodzą uwadze dlatego, bo ludzie ukrywają sobie zbiorczo wszystkie posty nt. zamieszczania zdjęć, których jest dużo każdego dnia, z osi czasu i mają dzięki temu przejrzystą sytuację (albo po prostu często sprawdzają i przewijają nawet wiele stron postów)]
• grupa dla lombardów (i punktów skupu telefonów komórkowych) dotycząca dyskryminacji, zresztą nawet mi to tam przyznawali (że są odgórne zakazy związane z moimi próbami załatwienia czegoś, raz chyba jak wspomniałem o kierowniczej tutaj roli Facebooka też mi pokiwali głową), przykłady na to są na blogu w szarej ramce pod wpisem z 9.6.2021; wielokrotnie, w konsekwentny sposób w różnych lombardach, doświadczałem silnej dyskryminacji cenowej czy nawet zupełnych odmów przyjęcia towaru, nieuzasadnionych i sprzecznych z tym, jak widać, że inni byli traktowani – to było absolutnie niewątpliwie konsekwentne realizowanie na bieżąco podawanej polityki "telewizyjnej"; być może też jest grupa dla tłumaczy przysięgłych, bo dostrzegłem dziwne przejawy sterowania nimi, ale może to pod wpływem postów na głównej podsłuchowej   [jw.; analogicznie np. szykanowali mnie ustawiając przeciwko mnie też firmy montujące anteny satelitarne pod koniec 2017 r., a obecnie w VIII-IX 2024 r. firmy transportowe (w tym bardzo liczne zagraniczne i międzynarodowe, nawet te "renomowane") – nie sądzę, że wszystkie te branże miały jakieś osobne grupy, chociaż też to możliwe, tylko to jest raczej po prostu standardowe uczestnictwo skorumpowanych przedsiębiorców (nawet tych nie zatrudniających nikogo, ale np. mających na koncie remont lub z innych przyczyn potrzebnych skarbówce) oraz ich zarządów czy też dyrektorów w tej głównej podsłuchowej]
• bardzo możliwe, że jest odpowiednia ukryta grupa(-y) od koordynowania nastrojów inwestycyjnych przeciwko mnie (może to stąd m. in. spadek kursu KERNEL na GPW z 67 we wczesnym 2013 r. do 23 w 2015 r., a obecnie 10, gdy ja w tych akcjach miałem cały majątek i nie chciałem dopuścić do straty; totalny spadek kursu na łeb na szyję zaczął się już we wczesnym 2013 r., przed separatyzmem ukraińskim z 2014 r., natomiast w poprzednich latach często odnotowywałem szybkie zyski intraday w co bym nie zainwestował)
• hipotetyczna grupa dot. zabijania w szpitalach [edit: patrz też tutaj; wyjaśniam, że to często przez przekaz podprogowy szeptany i remonty dźwiękowe ludzie tam trafiają, to może zabijać imputując i nakręcając fikcyjny problem somatyczny], aczkolwiek może niekoniecznie są tu dyrektorzy wszystkich szpitali (wyjątek a nie reguła?)   [edit: być może nie ma aż takiego tworu, bo to by zbyt publiczne i wstyd robiące było, i zamiast tego oni to raczej uzgadniają z TV pozagrupowo mając dojście przez główną grupę podsłuchową; tak czy inaczej jest jeszcze kwestia powiadamiania mediów, choć może z racji mojego zainteresowania sytuacja jest dynamiczna i mogą starać się zacierać ślady, jakie dawniej były, i odchodzić od idei jednej zbiorczej grupy dla mediów (nie wierzę jednak w jej całkowitą likwidację, bo spółek medialnych jest na to za dużo)]

Porządek prawny jak widać zniszczony, w imię totalitarno-faszystowskich zapędów naszych polityków.

edit 2024-09-18: Podaję 3 główne źródła (poza ewentualnymi społecznościowymi przypadkami udostępniania tego chętnym) uczestnictwa w grupie podsłuchowej, czyli pierwszej z ww. i zdecydowanie największej i najbardziej znanej na całym Facebooku (w sumie pewnie setki milionów uczestników – a zatem bardzo też "przyjazna" memu prawu do prywatności...): 1) właściciele z rynku nieruchomości (zwłaszcza w przypadku ofert tzw. "bezpośrednich"), 2) agenci pozyskani przez zakłady pracy, 3) przedsiębiorcy pozyskani przez skarbówkę jako słudzy tego zglobalizowanego antydemokratycznego [bo "musi być jakiś 1 dowódca nad tym wszystkim" zamiast oddolnych wolnorynkowych determinant, bo brak debaty publicznej] podatkowego reżimu korupcyjno-podsłuchowego (często np. w związku ze zleconym im wyremontowaniem ich lokalu, np. mieszkania, tak by umożliwiał emitowanie dźwięków, np. tortury czy dawniej tylko przekazu podprogowego – patrz akapit nagłówkowy niniejszego bloga; oczywiście może być naraz wiele miejsc, w których emitowane są dźwięki, w tym przekaz podprogowy szeptany, i możliwość taką ma nie tylko TVP, ale pewnie też służby specjalne poszczególnych państw). Ja sobie zdaję sprawę, że wielu uważa udział np. takiej czy innej firmy w tym facebookowym systemie za "subtelność", coś mało istotnego z punktu widzenia demokracji, podczas gdy mnie to bardzo drażni i wszystkie moje problemy z tego systemu zglobalizowanych prześladowań i korupcji pochodzą, więc raz jeszcze powtarzam, że to nie jest normalne, pożądane społecznie ani zgodne z demokracją, że wszystko (w tym nasze myśli, życie, ruchy, decyzje, prywatne dane i dokumenty, całe też niemal życie gospodarcze czy w każdym razie ogromna jego większość) ma być we władzy jednego człowieka.

Kto tym wszystkim steruje? Jeśli chodzi o TVP, to są poszlaki (oraz tak się przyznawano), że szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów [edit: to pewnie dlatego uparcie, po prostu w jakimś skrajnym-radykalnym uporze nie chcieli jak dotąd śledztwa nawet przeciwko samej tylko TVP skierowanego, bo przecież dałoby się do tego sprawę ograniczyć: bo np. "wyciekłaby korespondencja Dworczyka" czy raczej oficjalnego profilu Kancelarii Premiera hipotetycznie o zabijaniu w Legionowie, podobnie jak korespondencja Arabskiego czy raczej ww. profilu hipotetycznie o zamachu w Smoleńsku (był na pewno) i torturowaniu mnie: Facebook takie wiadomości trzyma w nieskończoność – może to przez to ta "bliźniacza afera" z Dworczykiem], zaś sam premier podlega pod zleceniodawcę politycznego w postaci np. prezydenta USA (raczej nigdy nie bezpośrednio pod papieża, jeśli chodzi o podżeganie do konkretnych przestępstw).

Na koniec jeszcze, korzystając z tego, że nieraz trafiają tu świeżo upieczeni agenci, chciałbym podkreślić, jak poważnym problemem jest zapisywanie się do gangu związanego z TVP, "grupą amerykańsko-watykańską". Udział w związku lub grupie przestępczej co do zasady ustawodawca kara więzieniem; wystarczy do tego to, że się za własną zgodą figuruje na liście członków, jeśli gang takową prowadzi (wyrok SN z 30.4.1937 r., zb. nr 333/37, przyt. za J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, 1938) [edit 2024-09-19: wprawdzie z całokształtu różnego orzecznictwa SN wynika też, że ogólnie powinna być zawsze "gotowość do popełnienia przestępstwa", a zatem przydałby się jeszcze np. zamiar popełnienia przestępstwa skarbowego lub zmowa co do podglądania mych ekranów ze zdjęć na Facebooku lub publikowania ich tam, lub pomocnictwa stalkingu/znęcaniu się/inwigilacji, lub naruszania prawa budowlanego, w tym poprzez tolerowanie jego naruszeń (co generalnie ma charakter kryminalny), tym niemniej już sama obecność na takiej grupie grupy przestępczej zastanawia i pozwala zakładać, że prawdopodobnie coś z tych rzeczy istniało, np. już choćby odnośnie wspomnianych obrazków; stąd też moim zdaniem w razie odpowiedniej sytuacji dowodowej co do dostania się tam, pozostawanie na takiej grupie może być jakimś dowodem na temat czasu trwania przestępstwa udziału w gangu (tym bardziej, że co do dosyć żelaznej zasady na grupie tej chodzi o szczegóły dotyczące moich prywatnych spraw)]. Owo figurowanie na liście nie musi być zresztą oparte np. na jednej globalnej liście członków grupy na Facebooku, gdyż można też podejść do kwestii udziału w tym gangu, czego wyznacznikiem jest zmowa przestępcza i gotowość do popełnienia przestępstwa, w inny sposób i upatrywać tego udziału tylko w tym, co dzieje się "przy" zakładach pracy i pod ich kuratelą (pomijając tu całą kwestię rozrywkowych uczestników czy tych związanych z samym tylko rynkiem nieruchomości, indywidualnych przedsiębiorców w rodzaju deweloperzy itp.) – tymczasem zaś na grupie FB można przecież wylądować i w inny sposób – zaś jej listę postrzegać wobec tego jako coś rozproszonego, tak, że część jej istnieje w jednym zakładzie pracy, część w drugim, część w trzecim itd. Tak czy inaczej taka lista materialnie rzecz biorąc istnieje (może nie jest automatycznie zebrana do kupy w pojedynczy wykaz, ale można ją do takiego skompilować), więc skoro dobrowolnie się na niej figuruje, nie ma co liczyć na taryfę ulgową i uznanie uczestnictwa za "pozorne" tylko, "nieszczere". Nie trzeba też popełnić żadnego innego przestępstwa, w tym w szczególności aby być przestępcą nie trzeba podsłuchiwać, pobierać komputerem moich czy przypisywanych mi screenów z grupy (nieuprawnione pozyskiwanie informacji – naruszenie prawa do prywatności), wykradać ekranu w pracy czy w moim sąsiedztwie itp. To są rzeczy często niewystępujące, a i tak udział w gangu państwowym, gangu w dodatku zwróconym przeciwko prawom człowieka (i nie chodzi tu tylko o prawo do prywatności, ale też do wolności od tortur oraz nieludzkiego lub okrutnego traktowania!), to jest coś zasługującego na kary więzienia bez zawieszenia. Jak to uczciwy prawnik bez trudu może wyjaśnić, kary niższego rzędu nie realizują tego podstawowego celu kary (funkcji karania), jakim jest prewencja ogólna, czyli odstraszanie nawet nie samego sprawcy, ale ogólnie społeczeństwa od, w tym przypadku, wchodzenia w takie bardzo niemoralne i oparte na opłacanej wrogości i nieprzyjaźni układy. Właśnie na to liczy osoba popełniająca tego typu przestępstwa, czyli udział w antyludzkim gangu z państwem, że nie pójdzie do więzienia, "bo media, Kościół itp. milczą w tej sprawie i ludność się nie buntuje, a nawet częściowo nam sprzyja". To jest dokładnie to, czego się oczekuje: "nie pójdę do więzienia", "może jakieś prace społeczne, jakiś drobiazg, może w najgorszym razie oddanie pieniędzy, ale prawdopodobieństwo tego jest nikłe". Otóż teraz właśnie na tym polega kwestia prewencji ogólnej, że chodzi o to, by odpowiednim karaniem wpłynąć na decyzje ludzkie, te zaś są konsekwencją oceny ryzyka. Ocena ryzyka jest wprost proporcjonalna do po pierwsze jego prawdopodobieństwa i po drugie jego skutków. Na to pierwsze nie ma się wpływu, ponieważ w teorii zawsze będzie możliwe (dające się wyobrazić) takie zniewolenie mediów i instytucji demokratycznych, w tym sądownictwa, że ściganie i napiętnowanie będzie wykluczone i przestępstwo w danym momencie pozostaje bezkarne. To zawsze może się zdarzyć i nie ma to znaczenia; nie jest tak, że "kiedyś będziemy mądrzejsi i odporniejsi na Kościół" (często tę nagonkę podsłuchową postrzega się jako coś od papieża pochodzącego, nie powiem, że niesłusznie), bo ewidentnie wszyscy ganiają za pieniądzem, a wprawdzie autorytet Kościoła i papieża może podupaść, jednakże zaraz mogą go zastąpić innego rodzaju wpływy zagraniczne ("potężny Putin nas zniszczy, jeśli czegoś nie zrobimy" – albo inny ważny gracz; różne tego rodzaju naciski międzynarodowe mogą w przyszłości równie skutecznie jak dziś przekonywać media itd. do kolaboracji w tłumieniu skandali). Na ocenę prawdopodobieństwa ryzyka w postaci pójścia do więzienia, czyli na to, że ocenia się je jako nikłe, karaniem nie wpłyniemy, to zawsze może się znowu jawić jako nikłe, natomiast ocena negatywnych dla danej osoby skutków już jest prostym pokłosiem karania. A zatem z punktu widzenia celu prewencji ogólnej, który jest bardzo ważny, fundamentalny (główny sens wprowadzenia kar z punktu widzenia potrzeb państwa: bo to stoi na straży porządku poprzez odstraszanie), liczy się wpływ karania na to, jak kształtują się ludzkie poglądy na ewentualną karę za zło. Proszę mi wybaczyć tę chwilę filozofowania o prawie, po prostu tutaj aż się o to prosi. Podsumowując więc i wracając do meritum: skoro ludzie w głębi duszy niewątpliwie liczą na to (czy też mają nadzieję i są co do tego ufni, zwłaszcza patrząc na politykę i jej stan oraz znaną im dotychczas historię), że "ponieważ to jest takie powszechne, oni nam co najwyżej grzywny nałożą (co i tak jest bardzo mało prawdopodobne) czy jakieś dodatkowe prace społeczne przez jakiś czas" i skoro w takim stanie umysłu, przekonań i oczekiwań decydują się na przestępczą pracę, w antyludzkim gangu z politykami, to roztropny sąd – a uwzględnianie tych kwestii jest oczywiste w kodeksie i w pełni jasne dla każdego uczciwego sędziego – niewątpliwie nie uzna, że te grzywny czy prace społeczne, czy równający się brakowi realnej kary wyrok więzienia w zawieszeniu (ulegający zatarciu po kilku latach i traktowany odtąd w całym państwie jak nigdy niebyły), załatwiają cele kary. One ich nie załatwiają. I właśnie w takiej sytuacji wg art. 58 k.k. i 69 k.k. należy stosować karę więzienia bez zawieszenia. Aby było zawieszenie (potencjalnie wtedy też razem z grzywną), nie tylko cele kary muszą być spełnione przez coś takiego (a nie są, bo to nie odstrasza w ogóle w takich sprawach), ale też muszą być spełnione warunki z art. 69 § 2 k.k. dotyczące dobrej postawy sprawcy (akurat: tutaj tę postawę można scharakteryzować słowem "ssij", "plecki są w polityce i świecie mediów, to się robi i zgarnia kasę"), jego nienagannych właściwości i wymagających oszczędzania go warunków osobistych, dalszego zachowania itd., w dodatku zaś to zawieszenie i tak przysługuje tylko wtedy, gdy kara nie przekracza roku. Kara nieprzekraczająca roku to jest zresztą w dzisiejszych czasach za sprawą PO opaska elektroniczna, co jest kpiną z karania (też mi problem! to to chyba jak cholera odstrasza!) i co powinni z ustaw usunąć, w praktyce zaś będąc wieloletnim agentem, zwłaszcza takim z Warszawy, gdzie przez wiele wiele lat faktycznie mnie podsłuchiwano (no, chyba że ktoś bez podstawy prawnej przywłaszczał sobie pieniądze od pracodawcy, nie przysługujące mu, mimo że jego poleceń nie wykonywał), to zasługuje na nawet, delikatnie do tego podchodząc, ze 2 lata (ogólnie to w teorii można dostać z art. 267 § 3 k.k. o nieuprawnionym pozyskiwaniu informacji przy pomocy komputera do 3 lat więzienia w warunkach, gdy jest to robione w związku przestępczym z telewizją czy jak kto woli grupie przestępczej i jako stałe źródło dochodu: art. 65 § 1 k.k.). Ponad rok czy nawet 2 lata to wyrok uczciwy w takim przypadku, do zawieszenia nie ma podstawy przy takim wymiarze kary, a poza tym ono nie spełnia celów kary; zauważmy, że nawet doliczając do tego grzywnę, zawsze znajdzie się odsetek ludzi, w warunkach polityczno-medialnych pleców nawet spory, którzy mają żyłkę hazardzisty i są skłonni "zaryzykować". Skoro prawdopodobieństwo problemu ocenia się jako nikłe, a widmo grzywny kreuje jedynie swego rodzaju hazard, grę z możliwością straty pieniężnej, co przy tak nikłym prawdopodobieństwie przegranej bardzo wielu ludziom odpowiada, to to nie odstrasza, nie jest więc spełnione to fundamentalne, wychowawcze dla społeczeństwa, porządkujące jego sprawy i kreujące dobrobyt, zadanie kary – prewencja ogólna. Tego sędziom uczciwym, rozumnym, po prostu dobrze rozumiejącym swoją funkcję tłumaczyć nie trzeba. Ktoś może twierdzić, że nieistnienie antyludzkiej grupy przestępczej, w której jest się związanym węzłem wzajemnej symbiozy i potrzebowania się ze złymi mediami, państwem i politykami (w myśl zasady "mały bandzior potrzebuje wielkiego bandziora jako swego ochroniarza i odwrotnie, wielki bandzior, zaangażowany w masowe morderstwa, potrzebuje zwykłych szeregowych przestępców, żeby na niego głosowali"), nie jest tak ważkim interesem, by dla niego poświęcać ludziom rok czy dwa lata życia na więzienie (jeszcze są teorie, że to w praktyce nierealizowalne, ale to nieprawda, powinno się to załatwić bardzo zdecydowanym i szybko wdrażanym programem budowy więzień oraz współpracy międzynarodowej w zakresie więziennictwa, bo niektóre kraje o dużo większej liczbie ludności mają tych wolnych miejsc całkiem sporo; poza tym wykonanie kar można rozłożyć na wiele lat, nawet na 15) – tym niemniej ktoś taki błądzi. To jest właśnie bardzo ważny interes. Trzeba tego poświęcenia, by społeczeństwo raczyło zapamiętać, odnotować w historiografii, że pewnych rzeczy w demokracji robić nie wolno, bo to jest prosta droga do jej utraty. Człowiek będący w gangu przestaje być ludzki dla drugiego, lekceważy jego cierpienie niemal jak żołnierz w tej sprawie, nie będzie pomocny, traci się więc wzajemną solidarność między ludźmi i gotowość wsparcia będące ważną wartością konstytucyjną i potrzebną w demokracji jako jej bezpiecznik (patrz np. preambuła Konstytucji). Zbiorowa nieprzychylność, wręcz "kaszel" czy innego rodzaju stalking i szykany, to standard w takiej grupie w konfrontacji ze swą ofiarą czy nawet każdym, kto rzuca im wyzwanie, choć mogą oczywiście istnieć chlubne wyjątki (nie ma to znaczenia, skoro ogólnie szkodliwość społeczną takiego pasywnego nawet udziału w grupie należy uznać za sporą). Po prostu przestępca popada w niemoralność, znieczulicę (brak zainteresowania piętnowaniem i wykorzenianiem zła, które warunkuje jego dobre trzymanie się), wobec czego negatywne konsekwencje jego postawy względem demokratycznego państwa prawa (które przecież nie może dopuszczać do ataku na jednostki) są oczywiste. Demokratyczne państwo prawa nie może zwracać się bandycko przeciwko swym obywatelom, bo to prosta droga do prześladowania dysydentów (i ja takim dysydentem niewątpliwie jestem); to jest właśnie niekompatybilne z demokracją. Przestępca z gangu politycznego jest z samej swej istoty elementem antydemokratycznym. Tymczasem zaś przestępca nie tylko takie prześladowania polityczne jakoś tam wspiera i toleruje, czyli zdradza demokrację, ale wręcz bezczelnie będzie głosował na różne PO, PiS-y i inne "sprawdzone" rozwiązania (partie, które powinny zostać zdelegalizowane), a mediów informujących o istotnych problemach takich jak upolitycznienie branży, krycie tematów, masowe mordowanie w państwie nie będzie mu się chciało czytać, tak już postąpi w nim znieczulica, zwłaszcza zaś jeśli ośmielą się wspomnieć o tym problemie kryminalnym w zakładach pracy (to to już najgorsza zbrodnia! skreślonym się pewnie jest w ich oczach za to!... po co takim ludziom media z taką tematyką, jak np. w powołanym przeze mnie do życia xp.pl). Rozlewa się to podejście, w tym zwłaszcza stosunek do centralnej światowej osi zła w postaci podsłuchowej TVP z jej grupami, też na jego bliskie otoczenie, małżonka, w pewnym niemałym stopniu też dzieci, może i rodzeństwo: eksportuje się złe, szkodliwe poglądy i tendencje intelektualne (np. "pełne zaufanie do mediów", "PO/PiS/obecni koalicjanci PO to nie są złe partie, tylko godne uwagi opcje; nowych nie potrzeba" czy nawet takie bluźnierstwa przeciwko dobremu smakowi, jak właściwe memu ojcu tezy "nie ma żadnego podsłuchu w Telewizji Polskiej, żadnych dźwięków, żadnego masowego prześladowania, a ten człowiek to już prędzej ma schizofrenię"). Bardzo wielu tych członków gangu to zdeklarowani propagandyści na rzecz swej antypraworządnościowej postawy, mam tu na myśli to, ile serca wkładają w lansowanie bezpiecznej dla siebie wizji polityki i gospodarki: specjalnie jeżdżą masowo na rowerach albo metrem (byle tylko nie normalnie samochodem), żeby się jak najliczniej mi pokazywać i demonstrować przede mną, w praktyce więc prześladować mnie jak jeden indywidualny starający się być wszędobylskim stalker – czyż mniej serca wkładać będą w lansowanie "odpowiednich" poglądów, w tym rzekomej niewiedzy o tym czy tamtym, wobec swych znajomych i otoczenia, bo to przecież ich bardzo fundamentalny cel, chodzi wszak o potrzebę bezpieczeństwa.Mafia przenika wszędzie, w tym do sądów i urzędów, i jest na tyle bez silnego kręgosłupa moralnego, że chętnie już zupełnie we wszystkim usługuje politykom za pieniądze, czyli po prostu sprzedaje za judaszowskie srebrniki demokratyczne państwo prawa, urzeczywistniające zasady sprawiedliwości społecznej – jakże cenną i bliską wartościom normalnych ludzi sprawę. Może taki przestępca zresztą sam zabierze się za politykę (tacy to zawsze się pchają i są chętnie przyjmowani: partie tylko takich chcą we władzach publicznych), w partii cudzej lub nawet własnej, przez co zdemoralizowany element znowu trafia na górę (gdzie może przejmie niedoskonałości poprzedników, żeby być w dobrych stosunkach z mediami, które je ewidentnie kryły, co jest faktem nie do pominięcia) – na górę w państwie zamiast na swoje miejsce, czyli do chwilowej poczekalni w więzieniu, gdzie jest właśnie idealna pora na otrzeźwienie, nauczkę i krytyczne zastanowienie się nad swoją wcześniejszą postawą. Same szkody dla demokratycznego państwa prawa są z takiego uczestnictwa w gangu państwowym (z politykami), w dodatku takim antyludzkim, przeciwko fundamentalnym prawom człowieka skierowanym (i nie tylko prawu do prywatności: bo o pomaganiu w namierzeniu mnie, tj. wzięciu na celownik radaru, jako swym ewentualnym zadaniu oraz o zasadach komunikacji ze spikerami, które się z tym pomaganiem w namierzeniu mogą wiązać, każdy przecież może wie; skoro mnie torturują, to taki przestępca "z Kambandy" przyjmuje sobie może rolę umówionego na pomocnictwo: pomaga śledzić i co za tym idzie torturować, co pokazuje społeczną szkodliwość sprawy, a nawet i poziom powszechnej demoralizacji). Obecnie z tą torturą to nie chodzi tylko o dźwięk, bo podprogowo uniemożliwiają mi też dzień w dzień spanie po nocach – często jest zero snu, a jeśli już, to typowo najwyżej ze 2 godz. śpię (w ogóle od początku 2023 r., tak z okazji 10-lecia dręczenia stałym dźwiękiem szeptań, zaczęli mi psuć sen i budzić np. o 4-5 rano, natomiast od pół roku jest już zupełny dramat, często czy nawet najczęściej, nawet wiele dni pod rząd, zero snu w nocy – tak działa na mnie telewizja i jej bandycki przekaz podprogowy "spać nie wolno", "spać ci się nie chce", który zresztą mam ponagrywany). I zamiast spania mam po nocach katowanie mnie wrzaskliwą torturą. Tyle w ramach komentarza. To się kwalifikuje do przywrócenia monarchii, to by było eleganckie rozwiązanie (tym bardziej, że mi jakieś pogróżki zaczynają mnożyć, jak to zostanę brutalnie zabity pewną konkretną szczególnie okrutną metodą, o czym wspominam na podstronie z ofiarami), jakkolwiek wolałbym najpierw sobie porządzić na ważniejszym stanowisku – już raczej do tego, a nie do olania (to z monarchią to zresztą nawet idea od starożytnych autorów tego całego pomysłu na temat Piotra Niżyńskiego i sprawy w zakładach pracy i w budowlance, w tym kwestii nieruchomości grających dźwięki i manipulujących myślami). Raz jeszcze powtórzę, że dzieje się tragedia humanitarna i mamy też do czynienia wśród posłów wszystkich obecnie sejmowych partii z nienawiścią do demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej (art. 2 Konstytucji RP), co jest istotą tej całej sprawy. Właściwie jedyne, co można powiedzieć na korzyść takiego rozpracowanego co do jego roli członka grupy zaangażowanego w przestępczość zakładów pracy czy raczej właścicieli budynków, w których się one znajdują, to to, że kiedy niekiedy jest łaskaw współpracować z organami ścigania i wyznać prawdę, bez kłamstwa i bez niepotrzebnych i bardzo niesłusznych obaw o to, że może specjaliści "przesadzą", powodujących osłanianie czegoś lub kogoś i przynoszących tylko same kłopoty wymiarowi sprawiedliwości. Co do współpracy polegającej na kontaktowaniu się szpiegów z centralą w TVP przy okazji mego dostawania się do budynku (co otwiera pole do pomocnictwa w dalszym prowadzeniu podsłuchu w razie problemów) to dobrze (może nie doskonale i szczegółowo, ale dobrze i jako coś niewątpliwego) pamiętam sytuację będącą owocem tej współpracy, że po wyjściu z galerii handlowej doszło do tego, że w tramwaju gdy korzystałem ze smartfonu i przesunąłem mocnym ruchem stronę internetową na ekraniku w pewne losowe przecież miejsce, spikerzy tortury dźwiękowej doskonale wiedzieli, które miejsce się wyświetliło, bo mi to mówili. Jak byłoby to możliwe, gdyby nie kontaktowano się z centralą, zwłaszcza zważywszy, że nawet abstrahując od powszechnego stosowania profili indywidualnych do kontaktu z grupą, strony firmowe to akurat różne mogą być tego dnia zajęte robótką facebookową (bo budynek to galeria handlowa) i i tak nie wiadomo byłoby ze strony telewizji, z kim się kontaktować? Wszyscy wiedzą, że to się tak odbywało; zadanie i zasady komunikacji, i podlegająca im potrzeba podsłuchiwania, były od początku takie same, po czym w 2013 r. włączyła się tortura dźwiękowa, ale chyba niewiele to zmieniło w podejściu (bo i po co miałoby coś zmienić? ludzie są zdemoralizowani i skłonni do pomocy oprawcy, a telewizja swoje potrzeby jak miała, tak i nie przestała ich mieć), skoro pani Kopacz miała w 2015 r. z tego powodu, choć się pewnie nie przyznaje, hasło wyborcze "SŁUCHAM, ROZUMIEM, POMAGAM" [edit: jak myślicie, czemu następna premier się nazywała Szydło?...], z tego powodu był temat podopiecznych Apoloniusza Tajnera ("antypolska, antydemokratyczna, tj. niezgodna z art. 2 Konstytucji, teoria o tym, że jest w tym jakaś tajemnica państwowa" / "podżega swych ludzi do ukrywania prawdy na przesłuchaniu") i skoków narciarskich ("[prze]skoki podsłuchu i nara"), po prostu bardzo zainwestowano u nas w ten temat jak niegdyś w Chopina ("szał PN"), może też co nieco fałszowano odczyty, nie wiem (pani od nieuczciwego zamykania spraw oszustw w biurach nieruchomości z prokuratury rejonowej, obecnie zastępca kierownika, nazywa się Małyszka), choć rzecz jasna wszyscy widzieliśmy, że Małysz miał talent i był dobrze wytrenowany [edit: słyszę też teraz, że rozważają (czy "rozważają") wymazanie z instrukcji na grupie... – rozwiń, że jest w ogóle problem przeskoków podsłuchu (żeby może było, że to rzekomo jakaś rzekomo mała rzekomo podgrupa "Wejście", a u większości to jest doraźne; "dzień dobry" że było czy jest nadal powszechnie stosowane, jak głosi "PKO Bank Polski", jego hasło reklamowe, ale rzekomo nie ma gotowości do pomagania w namierzaniu lub zmowy przestępczej ściślej w tym temacie takiego konkretnego pomocnictwa; może jest jedno-gotowość a nie ma drugiego-zmowy – otóż to są subtelności prawne, obie rozważane w orzecznictwie SN jako charakteryzujące udział w gangu, a ocena grupy związana z jej szkodliwością społeczną się od tego niezbyt zmienia: wystarczy gotowość, przecież zbiry z mafii np. pruszkowskiej też nie muszą być z góry zmówieni co do każdego przyszłego rodzaju przestępstwa), teraz może znowu jednak taka wersja... "Brak wyjaśnienia", że mogą być przeskoki (chociaż jest wyjaśnienie, że jest radar i że jest taki podsłuch z widocznością obiektu, który się ustawia na obiekty – sam słyszałem kawałek takiego pseudowykładu w hostelu, w ramach jakiejś demonstracji), to to rzekomo aż wyodrębniono osobną grupę, na której jest to wyjaśnienie (bo "dzień dobry" to tak czy inaczej chyba było i chyba jest nadal, jak głoszą reklamy i inne reklamy, powszechne, jak by sobie inaczej przed 2013 r. radzili; "do widzenia" pewnie też, bo to jedna kultura, choć mniej reklamują)... Otóż wszyscy spośród pracowników-agentów mają przecież wspomniane "szkolenie od Tajnera", że mają milczeć, po czym teoria, że to jednak "mała" sprawa, por. nazwisko: Małysz (najlepiej w ogóle tylko metro, tam to pewnie nie wiedzieć czemu pracownicy lokali są jacyś z innej gliny ulepieni...) – "ale to wiarygodne"... Mały to jest odsetek niepłacenia PIT-u i udziału w takim gangu w narodzie, natomiast grupa jest ogromna, no ale w każdym razie podkreśla się kwestię rozmiarów; no cóż, jestem otwarty na różne wersje, ale w takim razie podsłuchiwania po 2013 r. praktycznie też już nie ma, lecz tylko taka możliwość, zostałaby więc wg tej wersji w ogólnym przypadku sama sprawa ekranu poza domem i w ramach wolontariatu nadgodzin w domu oraz udziału w gangu państwowym, w tym dostępu do podsłuchu. Jak powiedziałem, jest to raczej fałszywe (potwierdzają mi to w tym momencie, jak piszę, spikerzy, zawsze też tak twierdzili), ponieważ byłoby dziwaczne robić osobną grupę czy coś takiego, czy jakieś polecenia od kierowników politycznych i poprzez kontakty między politykami, żeby jakiś tylko odsetek agentów powiadomić o dodatkowej potrzebie związanej z powitaniami i, uwaga, raczej też, pożegnaniami. edit: Chciałbym też zauważyć, że gotowość do pomagania w namierzeniu mnie mają raczej wszyscy agenci. Nic bowiem nie wskazuje na to, że personel metra (a chodzi chyba o zwykły personel lokali na stacjach metra, nie o jakąś centralę, bo oni muszą słyszeć dźwięk tortury, żeby się aktywować) jest jakiś "z innej gliny ulepiony" niż reszta agentów i że podczas gdy np. w jakiejś firmie połowa czy trochę mniej to agenci, to w metrze (gdzie pomoc w namierzaniu jest niewątpliwie zadaniem tak już "w pełni" im przynależnym i właściwym) jest to zaledwie np. jedna szósta lub mniej. Nic na to nie wskazuje. Oni są z takiej samej gliny ulepieni co zwykli agenci w budynkach i odsetek skorych do pomagania torturującej telewizji na pewno nie jest drastycznie mniejszy. – zwiń]; nadto z tego też wreszcie powodu był temat Inki (kryminalistka "Hal-inka", od takich "hal" z kamerami), która swoją ofiarę wydała zabójcom, nakablowała im na nią (zabójcom, czyli w tym przypadku, bo to pasuje do tej sprawy i jest do niej aluzją, pracownikom ośrodka podsłuchowego, bo i pomaganiem w zabijaniu się jak przypuszczam, na co wszystko moim zdaniem wskazuje, zajmują czy zajmowali, nawet obecnie od paru lat może dosyć często), z tego też powodu był biskup Rwandy Kambanda ("bandyta" od kamer, zauważmy jak ostro powiedziane!) jako następny po urodzonym bodajże w moje urodziny Ntihinyurwa ("no cichy nie, k***wa") od Jana Pawła II, po ludobójstwie rwandyjskim kojarzącym się z problemem dźwięków i hut, o którym wspomniałem tu pod poprzednim postem ("na sieczkę, jakieś masowe najgorsze egzekucje to zasługuje"), finalnie też: jak można się domyślać to z tego powodu, bo najprawdopodobniej nie przypadkiem, w filmie Matrix, generalnie to przesiąkniętym "apokaliptyczną" quasi-religijną tematyką mesjanistyczną nawiązującą też dlatego do obecnej kwestii związanej ze mną, były takie boty "wyspecjalizowane w jednej rzeczy: wyszukać i zniszczyć". To są ślady pewnej idei: nie mówię, że takiej, która na pewno została wdrożona, ale w każdym razie prawie na pewno istniała gdzieś tam w umysłach, miała swe rozsądne podstawy fizyczno-teoretyczne i odciskała swe piętno.   [edit: Podpowiem, skąd jeszcze wiadomo, że ci pozatelewizyjni pracownicy-agenci mnie tropią i sami nawiązują kontakt, a nie jedynie telewizja się z nimi kontaktuje w razie potrzeby. Telewizja może nie wiedzieć, jak nazywa się budynek, np. który to biurowiec – byłby więc problem z wyszukaniem. Może też nie znać dokładnego adresu, tym bardziej, że są kraje, w których budynki na ulicach są nieponumerowane (np. Panama, w której notabene byłem), a są takie, gdzie nawet tudno byłoby wpisać na klawiatuze jakąkolwiek nazwę, np. nazwę ulicy (pzykłady: Chiny, Tajlandia). Już choćby dlatego uzasadnione jest oczekiwanie, że to pracownicy-agenci mają się zgłosić do TV, a nie odwrotnie.]   [edit 2024-09-24: W tym temacie polecam też tekst piosenki "Zakazane wakacje", to są te inspiracje... – rozwiń, ogólnie o zakłamaniu w tej całej grupie przestępczej; "lustrowanie" ciała to np. pewnie aluzja do wspominanego zresztą na mym blogu w tekście nagłówkowym od bardzo wielu lat podsłuchu ciała na żywo przy pomocy radaru, bo ludzi się uczy w szkołach niemalże tak, żeby myśleli, że to niemożliwe ("kąt odbicia jest równy kątowi padania", więc niby jakim cudem jakaś antena centralna Echelonu będąca gdzieś tam hen, daleko, w sytuacji, gdy na ciała w różnych miejscach Ziemi fale padają pod różnym kątem, miałaby móc odebrać echo... no cóż, przypomnę, że na górze bloga jest czerwony odnośnik na ten temat). Też są przecież zakłamane teorie, że radaru nie ma, że się montuje instalację podsłuchową, aby podsłuchiwać, a w każdym razie granie dźwięków to rzekomo nie najważniejsze, na różne sposoby próbuje się sytuację zakłamywać, podczas gdy koniec końców wszyscy są dobrze uświadomieni, w każdym razie taka jest na razie hipoteza robocza wydająca się z wielu wielu powodów uzasadnioną. Polecam wczytać się w ten tekst ze zrozumieniem, bo tam nie ma ani jednego zdania czy fragmentu zdania nie na temat. Nawet data jest odpowiednia, bo kojarzy się z odejmowaniem sobie czegoś: 30.10.2000 (30 minus 10 na początku pola lat; jak gdyby więc taki rebus, "wstaw właściwy znak w pole X: 30 X 10  20[...]"). W roku kolejnym po roku premiery Matrixa, jak gdyby do jednej serii. Nawet to o Niemenie i to o czasie też pasuje. Niemen – aluzja do Niemiec, symbol miejsca lokalizacji mych serwerów (zgodnie z planem już bodajże sybillińskim). Codzi tu więc o mój potencjalny przekaz z bloga na przykład. Czas – kiedyś broniłem filozoficznie, zapewne za podszeptami operatorów podsłuchu, teorii, że upływ czasu (np. niemalże stoi w miejscu, biegnie powoli, szybko, ...) to zjawisko stricte psychiczne i w fizyce nie zachodzące, bo czas nie może być czymś dynamicznym, skoro nie ma nadczasu, w którym można by mierzyć prędkość jego zmiany, postępu (chyba że mówimy o stosunku postępu przyczynowości jednych obiektów do drugich w fizyce relatywistycznej, ale to nijak nie przekreśla trafności takich rozważań). Ślady po tym moim niejakim zainteresowaniu tym tematem filozoficznym są w Internecie, nie będę ich tu już teraz wymieniał. Rzutowało to potem na moje postrzeganie kwestii tzw. wiecznego powrotu (sprawy ogólnie z działu "życie po śmierci"), coś takiego było, miałem takie myśli nasłane. – zwiń]   To po prostu tematy ezoterycznie może, ale przecież znane, zaplanowane w ramach starego spisku, w tym te dążenia do zamiecienia tego pod dywan, co pewnie jest (czy raczej było) ogłoszone na grupie [edit: Teraz to być może zaczęli się wstydzić i wszystkie czy prawie wszystkie stare ślady na grupie po tej sprawie tropienia człowieka i pomagania telewizji w namierzaniu radarem niszczą?...] i w Biblii [edit: proszę najechać te słowa kursorem myszy, żeby się wyświetlił dymek; dodam, że też zrobili pewnie z tego powodu w Afryce, właśnie tam, temat słynnych na cały świat tzw. oszustw nigeryjskich], próby więc przeczenia im lub w ogóle udawania niepamięci żadnego pozytywnego wkładu do sprawy nie wnoszą i zasługują moim skromnym zdaniem na jakąś tam nieufność i próby dowodowego obalenia (nie na zasadzie głosowania wśód agentów w fimach i instytucjach, tylko jakoś inaczej), choć konkretne decyzje na ten temat powinny być podejmowane dopiero po kompleksowym śledztwie ogólnopolskim.   [edit 2024-05-03: Obecnie bodajże od dn. 28.4.2024 (może już nieco wcześniej, maks. pół roku wcześniej, ale można obstawiać tę datę) wykasowane są stare posty dotyczące mojego wyglądu... – rozwiń, np. kurtki, kaptura często zakrywającego głowę przy wchodzeniu do budynków, moich szczególnie charakterystycznych bardzo jasnych włosów, a to chyba te począwszy od r. 2013 (bo rozkręcona wtedy była tortura dźwiękowa, co zaczęło dawać wygodną wymówkę: że to ta tortura jest alternatywną możliwością "prawdziwego" wytłumaczenia wiedzy agentów o tym, że jestem na podlegającym im terenie, która to wiedza oczywiście musi być, czemu nikt nie przeczy, bez tego w ogóle nie ma pracy jako agent, bo jak wiadomo wykrada mi się też ekran odbiornikami Rohde&Schwarz po uprzednim kontakcie ze spikerami; rzecz w tym, że można się samemu zgłaszać do telewizji, gdy mnie widać na kamerach i tak było od zawsze, od początku Facebooka – bo odwrotnie, tj. TVP do jakiejś osoby prywatnej czy nawet strony firmowej, by się nie dało, nie mają przecież w TVP planów poszczególnych zmian, kto kiedy pracuje w danym np. biurowcu czy stacji benzynowej – a można sobie wyobrazić też jakiś inny schemat komunikacji, np. dopiero w wyniku pojawienia się dźwięku tortury połączonego z kamerowym widokiem ludzi korzystających ze smartfonów, komputerów lub tabletów, co jednak nie było dostępne przed 2013 r., tj. początkiem tortury, i co nie zabezpiecza w ogóle samego dalszego trwania podsłuchu na terenie z kiepską widocznością sytuacji i prawdopodobieństwem zgubienia właściwego raz wziętego pod obserwację celu, zwłaszcza gdyby doszło do jakiejś nie dającej się przewidzieć przez spikerów interwencji przeciwko mnie, np. ochroniarzy, policjantów czy bandytów, albo innych niespodziewanych ruchów, np. wyjścia z wagonu metra na tej stacji, na której wysiądzie stojąca najbliżej osoba, co dla TVP powinno być nieprzewidywalne). Chcą wykreować wrażenie, że tematu wypatrywania człowieka nie ma, że był może w r. 2007 czy 2008, może jeszcze 2012, ale na pewno nie ma go teraz. To bodajże niszczenie dowodów (może nie), a nawet przerabianie starych wypowiedzi tak, by dawały rzekomy dowód zmiany zadań i zasad komunikacji z TV, jawić się musi jako przykre tuszowanie rzeczywistości, jaka przez lata miała miejsce w sposób niewątpliwy, chyba bezsporny (ja pamiętam, jak jeszcze w 2012 r., a może nawet potem, tego już nie jestem pewny, na mój widok w kafejkach zawsze bodajże stukano łyżką czy czymś takim w naczynie w rodzaju szklanki czy kubka), a później siłą inercji i w ramach przyzwyczajenia do łamania prawa i bezkarności najpewniej trwała sobie w najlepsze dalej (bo naprawdę, do czego i państwa zachęcam, nie wyobrażam sobie jakichś tendencji praworządnościowych w tej mafii, skoro pomagają oprawcom tak bardzo zaangażowanym w niszczenie życia człowiekowi, torturowanie go i wdeptywanie go w ziemię, co już było dosyć rozkręcone np. w r. 2011, choć jeszcze bez stałej tortury; zamiast takich skrupułów nagle liczni ludzie zaczęli w 2013 r., wobec pojawienia się problemu tortury, na polecenie(-a) z TVP udawać, że dźwięku nie ma, w tym m. in. kancelaria prawna w biurowcu czy przedsiębiorca z galerii), i próbą kamuflowania problemu zależności TVP od pomocy zewnętrznych ośrodków i rozwiązania, jakie się w odpowiedzi nań przyjęło (jakieś tam edycje dawnych postów podobno wprowadzono, żeby wychodziło, że niby to ludzi w okolicy roku 2013 zniechęcano do tej pomocy i nakłaniano do rezygnacji z dotychczasowego systemu komunikacji "przy wejściu", co rzekomo dotarło aż jeszcze do ich "trenerów", rekruterów do tej sprawy; otóż to wątpliwe – jeśli by to tak było, to od zaszumiania radaru czy nawet biegania w rozpędzonym metrze i wysiąścia na stacji nie zaplanowanej przez TV i dlatego przez siebie, tylko tej samej, co sąsiad, można będzie w ogóle im uciec na wieki wieków amen: prawda, że to nierozsądne przypuszczenie? ja wyraźnie odczuwam, że zawsze mnie bez problemu znajdują, słyszę to bardzo wyraźnie non stop). Z uwagi na mój pobyt w tej chwili w miejscu mało rozwiniętym, a zatem takim, w którym nie ma wielkich hali, gdzie można się zawieruszyć, a radar podsłuchowy zawsze poradzi sobie dobrze sam (potem zaś pewnie trafię do aresztu i też jeszcze przez może nawet rok-dwa lata operatorzy podsłuchu nie będą musieli sobie radzić z wyzwaniami wielkiego miasta) być może przez jakiś czas teraz w ogóle nie będą ogłoszone aktualne dane na temat mego wyglądu, tym niemniej koniec końców może to powrócić – i pewnie ludzie będą wtedy znowu realizować tradycyjne polecenia, będzie odchodziło pomaganie w namierzaniu, co na razie w praktyce nie jest przydatne z uwagi na nierozwinięty teren. Inaczej, jeśli tego nie będzie, mogą sobie nie poradzić z jakimś pomocnikiem uruchamiającym w środku silne zagłuszacze czy nawet z ponownym odszukaniem celu w metrze po jeździe przez miasto i wysiadce na stacji nieprzewidywalnej po uprzedniej zmianie pozycji biegiem w trakcie jazdy i wmieszaniu się w tłum. Niby w TVP wiedzą, jak ja wyglądam, ale metro jest długie i zeskoczenie podsłuchu w trakcie jazdy jest jak najbardziej możliwe (czy wręcz oczywiste, jak mi teraz podali, gdy to pisałem), zaś poleganie na samym tylko instruowaniu mnie podprogowo, kiedy wysiadam, zawiedzie w metrze w sytuacji pierwszej lepszej interwencji policjanta ścigającego mnie listem gończym czy nawet, jeśli by Policja odpuszczała sprawę wszystkim bardzo jasnym blondynom, zwykłego bandyty zabierającego się za siłowe wyprowadzenie mnie (wyciągnięcie) na jego stacji, co zawsze może się zdarzyć wobec osoby o wspomnianym tak charakterystycznym wyglądzie, albo po prostu celowej akcji "wysiadam wtedy, kiedy mój sąsiad". Toteż obstawiam, że na grupie proceder ten będzie kwitnąć, może wrócą tam komunikaty o moim wyglądzie. Mało wiarygodna jest wersja o praworządnościowych tendencjach i względach w sytuacji, gdy bezczelnie stosowany jest nielegalny podsłuch i gdy w przypadku braku namierzania mnie przecież byłoby to zupełnie bezcelowe i w praktyce bezkarnie pomijane, bez żadnego ryzyka zaszkodzenia sprawie (natomiast o ile się mnie namierza wśród agentów z budynków, jak chyba bezspornie było przez całe lata 2004-2012, to podsłuch stosowany bodajże zwłaszcza w mieście pobytu pomagał też agentom w wykryciu zdarzeń świadczących o wchodzeniu do obiektu, tak to było zawsze – przykład: trzaśnięcie drzwi wejściowych lub inna podobna sytuacja dźwiękowa, np. ustanie huku/wiatru/szumu miejskiego i zastąpienie go wewnętrznym "klimatem" galerii handlowej, sugeruje, że w najbliższych sekundach może na kamerach przy wejściu pojawić się wyszukiwana osoba; to takie zawsze było najwyższe uzasadnienie i zrealizowanie celu podsłuchu – środek do celu w postaci skutecznego wypatrzenia człowieka na kamerach, bo nie była takim najwyższym uzasadnieniem podsłuchu "ciekawość", "rozrywka" ani nawet "potrzeba bycia skryminalizowanym", co zresztą może ktoś uzna za rzekomo "błędne" prawnie). Coś się zmieniło w r. 2013? Pewnie nic, ale telewizja zapewne chcąc podlizać się politykom być może dn. 28.4.2024 albo nawet trochę wcześniej zmodyfikowała stare posty na grupie i przerobiła je tak, by wg nich rzekomo już najpóźniej w początkach 2013 r. instruowano ludzi, że mają mnie nie wypatrywać na kamerach i nie informować o wejściu, i odpuścić sobie temat pomagania w namierzaniu, zaś swą rolę rzekomo ograniczyć do pisania do telewizji wtedy, gdy jednocześnie jest dźwięk i na kamerach jacyś ludzie zajmujący się elektroniką. A podsłuchiwanie to już nie wiadomo w ogóle, po co w takim razie miałoby być, i pewnie nawet wg tej wersji rzekomo nie występuje. Może nawet jest to wersja prawdziwa, ale to nic nie zmienia, bo pomaganie w prześladowaniu i torturowaniu mnie nie musi być takie chamskie i bezpośrednie – równie dobrze to znajomość ekranu komputera może być dla TVP kluczowa, jak np. w sytuacji, gdy szukałbym pomocy określonego ośrodka w związku z problemem tortury, a oni widząc wysłane maile występowaliby do skarbówki o ultimatum (co pewnie odebrałoby mi większość szans na uzyskanie pomocy). Trochę to więc dyskusja jak o wyższości świąt Wielkiejnocy nad Bożym Narodzeniem – niewiele to zmienia w praktyce, skoro zajmuje się postawę "pro-oprawca". Zauważmy też, że edycja postu/powitania na Facebooku nie zostawia śladów, nie widać, że dana wypowiedź na grupie miała wcześniej inną treść. – Chciałbym też tutaj odnotować pewne argumenty zdroworozsądkowe za tym, że jest praktyka "witania się" agentów ze spikerami na mój widok. W różnych kolaboranckich firmach i restauracjach, jak wiadomo, a dotyczy to ogólnie bardzo wielu różnych budynków, po pierwsze nie ma dającej się łatwo wyszukać po adresie miejskim strony firmowej dla każdej knajpy McDonald's lub podobnej (np. Burger King). Podam przykład. Restauracje Burger King w Krakowie są przy następujących ulicach: Zakopiańska (w centrum handlowym), Jana Pawła (sprawdziłem na zdjęciach w mapach Google, że to osobny dedykowany budynek, czyli zgodnie ze standardami toaleta jest na pewno, bo czemu miałoby nie być), Śliwińska (osobny lokal uliczny i na mapach Google widziałem toaletę, choć może wywalą to zdjęcie), Kamieńskiego (osobny budynek, więc niewątpliwie jest toaleta), Pawia (na dworcu), Szewska (jw. lokal uliczny z tym samym poglądowym zdjęciem pokazującym toalety, z których wprawdzie 2 są nieczynne, ale 1 czynna – to samo zdjęcie). Spośród nich, jak sprawdziłem dziś dn. 4.5.2024, tylko te przy Pawiej i Kamieńskiego mają swoją stronę facebookową, czyli brakuje 4. Tymczasem zaś współpracują z telewizją zapewne wszystkie, w tym w szczególności np. w tej na Jana Pawła jest kwestia grającego budynku (sami go wyremontowali w ramach współpracy z TV za kasę?). Podobnie np. Orlen nie ma stron facebookowych dla poszczególnych stacji benzynoowych, tzn. osobnych profili firmowych, jakkolwiek są odnotowane punkty na mapie "stacja benzynowa" (ale to nie są konta, do których można pisać wiadomości – sprawdziłem dziś). A o ile mi wiadomo to na stacjach benzynowych są odbiorniki R&S (może jakieś tanie w rodzaju EFL). Taka sama sytuacja jest z Shellami: są strony punktów na mapie z oznaczeniem typu "Stacja benzynowa", ale to nie są profile firmowe, takie, do których można by pisać wiadomości. McDonaldy trochę się podszywają pod uczestnictwo na grupie profilami firmowymi, ale też przecież widać jasno, że nie każdy budynek ma stronę facebookową, do której można pisać (np. ten na al. Jer. 228 w Warszawie nie: oto ta strona; ten na Modlińskiej 29 w W-wie, osobny budynek, ma tylko "nieoficjalną" stronę i też nie można wysłać wiadomości; takich przypadków jest bardzo dużo, a telewizja miałaby poważny problem z odszukaniem w ogóle po adresie właściwego obiektu: sprawdzałem i wyświetlają się wtedy najróżniejsze McDonaldy, których jest bardzo bardzo dużo, mimo że hasłem wyszukiwania było np. "McDonald's Warszawa Modlińska"; powszechnie jest to oznaczane jako "Nieoficjalna strona", a w przypadku tego "centralnego" i lubianego przeze mnie przy ul. Świętokrzyskiej 35 nawet zrobili jej ilustrację z człowieka w słuchawkach: patrz tutaj). Wydaje się zatem jasne, że kanonicznym, powszechnie stosowanym rozwiązaniem (co potwierdza też fakt, że wg spikerów są miliony na grupie facebookowej, a przecież nie ma tyle firm; oczywiście mogłoby to być tylko dodatkiem do udziału w grupie strony firmowej, ale patrz powyższe analizy) jest to, że kontakt jest z inwydiaulnym agentem, osobą fizyczną mającą swoje indywidualne konto w Facebooku, a nie z profilem firmowym (ten, jeśli by nawet pozwalał na komunikację, np. wysłanie mu wiadomości, co jest rzadkością, jest trudny do odszukania, a władze firmy najwyraźniej chcą mieć odgórną kontrolę nad tym, jak się odpowiada klientom, sami chcą odpisywać, a nie oddawać do w ręce młodych chłopaków, bo to jest sprawa wizerunku). Skoro to indywidualne konta służą do kontaktu z TV, zaś TV nie zna rozkładu pracy zmianowej przy monitoringu, to na pewno kontakt jest z inicjatywy agentów, a nie TV, i są w tej sprawie tak czysto teoretycznie tylko 2 możliwości: albo kontakt następuje po zobaczeniu mnie na kamerach, w czym pomaga też dźwięk tortury w budynku i dźwięki typu trzask drzwi w słuchawkach, albo ewentualnie można sobie wyobrazić coś takiego, że mnie nie wypatrują i może nawet nie wiedzą, jak miałbym wyglądać, że np. kapturem zasłaniam głowę, natomiast napiszą, jeśli jest tortura i widzą kogoś używającego elektroniki (smartfon, komputer lub tablet). To drugie jest jednak nonsensowne z punktu widzenia celu śledzenia nawet tego rzekomo może jedynego, jakim jest podglądanie komputera, bo przecież np. ktoś z McDonalda może wejść do toalety, co co rusz się zdarza – oni takich sytuacji mają wiele – i wówczas jeśli byłbym to ja, to już nie zareagują na wyciągnięcie i włączenie komputera, nie zgłoszą się do TV, a przecież ona sama nie napisze. Nie ma też takiej zasady, nie zaobserwowałem tego, że TV zawsze głosowo powie o wyciąganiu przeze mnie komputera. Potrafię zaś robić takie rzeczy, jak np. korzystanie z komputera w toalecie metra, mógłbym też w toalecie McDonalda czy Burger Kinga albo stacji benzynowej. Tam o ile mi wiadomo wszędzie jest sprawa podsłuchowa. To jest problem ogólny, taki sam będzie też w biurowcach, np. tych licznych przy Rndzie ONZ, gdzie swego czasu mieszkałem. Kompletnie wtedy by nie było podglądu ekranu, np. ekranika telefonu komórkowego czy nawet laptopa, nie zauważyłem zasady, by spikerzy oobwieszczali głosowo, że wyciągam smartfon itp. A zatem całe te wydatki na odbiorniki itd. byłyby dosyć naiwne. Powtórzę zaś, że czegoś takiego, jak pisanie z inicjatywy TV do profili firmowych, praktycznie się nie stosuje, komunikacja jest w drugą stronę i z indywidualnych, to jest bodajże żelazna zasada uczona przedsiębiorców nieruchomościowych przez urzędy skarbowe czy tam kontroli skarbowej. Bo też zresztą to takie nieoficjalne. Przechodząc dalej, mogę wskazać przykłady na to, że wbrew może najnowszej cenzurze i kasowaniu postów na grupie ludzie wiedzą, jak wyglądam. Przykładowo w r. 2017-2018 jeden ze szpiegów, którzy przyszli do hostelu, tj. młoda kobieta z zagranicy, powiedział na mój widok: "Peter, I can't sleep because of your computer".To oczywiście taka ironia: czegoś innego się tu boją i dlatego temat telewizji tak zapalczywie kryją (nie przypisywałbym tego samej tylko chciwości, bo to wtedy mogliby mi współczuć, tylko w tym jest po prostu też strach). Jeszcze inny przykład był chyba w r. 2016 (3 lata po początku tortury), gdy na mój widok w rozmowie ochroniarz urzędu kontroli skarbowej wtrącił w wypowiedź nie pasujące do niej słowa "Jest Skandal" (wzmiankowane tu na blogu pod wpisem z 15.6.2016); to nie pasowało, jakieś "że jest skandal" z akcentem na te 2 końcowe słowa, raziło wtedy, a rozmowa nie była o czymś takim (może pasowałoby wtedy "ze jest sprawa", już nie pamiętam szczegółów); oczywiście tego tematu nie pociągnął, tylko kontynuował normalną wypowiedź. A zatem też był w stanie mnie rozpoznać. Nie sądzę, że to jakaś rzadka przypadłość, bo jak wyżej pokazałem wszędzie potrzebują tego do utrzymania normalnego, tradycyjnego i jedynego rzeczywiście skutecznego sposobu komunikowania się z telewizją w związku z moją obecnością w firmie. Nie więc, że widzą kogoś bawiącego się telefonem czy komputerem, bo tego może nie być (w kiblach kamer nie ma), tylko rozpoznają po dźwiękach, podsłuchu i wyglądzie. edit: Pani K. S. z rekrutacji sybillińskiej potwierdza tamtejszymi symbolami (pierwsze zdarzenie, następnie z 7.3 powiązane i 77 w tytule), że jest agentom znany taki temat, jak "przeskoki podsłuchu" i "nadal podsłuch". Ale kto wie, czy nie zrobią z niej jakiegoś wyjątku, zresztą skróciła sobie nazwisko do 2 liter... Nieco mniej wyraźnie potwierdziła to też p. M. W. (znajoma swoistej "centrali" sybillińskiej w postaci J. Z.; patrz najstarszy post z 7.3.2019, "pies" kojarzy się z policjantem, może mnie do tego porównują; dalej jak o planie stojącym za Łazienkami Królewskimi), por. też M. J. (7.4.2012; choć oczywiście kiepskie to samo w sobie, bo nie musi to być ironia, to "dziwnym trafem" sąsiaduje z 22.3), a A. R. (też stamtąd) jako jedyną rzecz na swoim profilu FB opublikowała aktualizację zdjęcia w memetycznej dacie urodzin Tuska (który kojarzy się ze "zrobieniem tortury", chociaż to oczywiście przesada, bo chodzi np. o popełnienie przestępstwa przez zaniechanie albo przez wcześniejsze przygotowania/uzgodnienia; w tym więc sensie głosi ona bardzo oficjalnie, a jest to jedna z pierwszych osób na liście znajomych J. Z., że "zrobiłam/robię Ci torturę"). (Tak samo zrobiła, tj. "zrównała" się co do istoty sprawy z Tuskiem i tym, z czego on jest najbardziej znany wg personaliów przypominających trąbkę-Trumpa i wg patrona, M. K.: to prezentowanie się jako Tusk to u niej pierwsze zdarzenie na osi czasu. Podobnie A. G.) Obok na liście jest pan imieniem Eliasz, radny Łomianek, którego pierwsze dziś zdarzenie na osi czasu Facebooka jest z 2.5 (jak "25 lat", zagrożenie karą dla odnośnej zbrodni przeciwko ludzkości: zamach na ludność polegający na torturze lub nieludzkim albo okrutnym traktowaniu; analogiczne zjawisko jest u p. A. Z. z datą 2.5.2023). Kolejne jeszcze poszlaki na problem sympatyzowania z trwaniem podsłuchu radarowego są w postach D. Z. z listy J. Z. z 7.3.2017 i 8.3.2017 ("co dalej z tego wynikło"). edit 2024-05-06: Kończąc ten wątek chciałbym wskazać, że z tego, co od paru dni spikerzy mi mówią, oraz wnioskując z tego, jakie były pierwsze ulubione tematy i powiedzonka spikerów już od początku 2013 r. (odpowiadam: było to zwłaszcza m. in. słowo "omerta", czyli zmowa milczenia grupy przestępczej), na początku 2013 r., gdy zaczynała się tortura dźwiękowa (już była też z 1-2 miesiące wcześniej), albo trochę wcześniej TVP opublikowała post na swej ukrytej grupie informując ludzi, że w związku z tym, że zaczyna mnie torturować dźwiękiem, obecnie temat pomagania w namierzaniu mnie na radar się już "nie zawiesi", że za takie układy się pójdzie do więzienia. W związku z tym, jak doradza, nikt niech nic nie wspomina o tym na żadnych przesłuchaniach ani w innych rozmowach; we współpracy nielegalnej z TVP chodzi o co innego (pewnie tylko o to wykradanie ekranu), natomiast tego tematu w ogóle rzekomo nie ma – tak doradzali mówić. Trafiło to też do wszystkich szefów komórek podsłuchowych w firmach, bo to TVP dyryguje, od TVP i z jej grupy pochodzą instrukcje (przecież nie będzie każdy urzędnik skarbowy od zera tłumaczył sprawy każdemu właścicielowi czy księgowemu), a zatem odtąd "trenerzy" podsłuchowi tak szkolą: pomagać w namierzeniu, bo to zresztą w oczywisty sposób w interesie grupy (jak TVP nie ma podsłuchu na Niżyńskiego, to i kasy dla agentów nie będzie, bo nie ma komu w czym pomagać: koniec obserwacji), ale broń Boże nie mówić nigdy nikomu, że jest taki temat. Swoje 3 grosze dorzucił Sąd Najwyższy, który zgodnie z planem sybillińskim wydał uchwałę (z sygnaturką sybillińską) nadając jej moc zasady prawnej (można od niej odstąpić, ale obawiam się, że nawet niepodsłuchowi obecnie sędziowie SN zostali tak dobrani, by to popierali, chociaż oczywiście pewności nie mam; umiarkowane podejście to powiedzenie, że ustawa jest jednoznaczna i co najwyżej przepis odsyłamy do TK, ale oni są może jakąś awangardą obrony bezprawia, nawet ci niepodsłuchowi...), iż świadek to zawsze bezkarnie kłamać może, jeśli temat dotyczy jego win. Jest to niezgodne z ustawą (art. 233 § 1a k.k.), ale chcą w ten sposób wesprzeć omertę, bo i sami mają pewnie u siebie ten temat podsłuchowy związany ze współpracą z TVP. Będzie to trzeba kiedyś naprawić. Standard wynikający z ustaw i Konstytucji jest w rzeczywistości taki, że kłamać można od czasu, gdy są dowody wskazujące na winę, co idzie w parze z przedstawieniem zarzutów i uzyskaniem statusu (już odtąd) podejrzanego, i przesłuchaniem w charakterze podejrzanego, natomiast we wcześniejszej fazie postępowania, gdy jest ono prowadzone nie przeciwko osobie, tylko w sprawie, można co najwyżej odmówić odpowiedzi na pytanie, ale fałszywie zeznać nie. Jeśli się ten drobiazg zlikwiduje, że nie wolno fałszywie zeznać, to znacznie ogranicza to okno wglądu w prawdę obiektywną. Po prostu organy ścigania i wymiar sprawiedliwości mają wtedy mniejsze możliwości wniknięcia w prawdę obiektywną ("prawda materialna"), poznania jej. ("Tak? No to bardzo duży wgląd mam w sprawę. W takim razie się »nie zawiesi« sprawiedliwość...") SN próbuje nam wmówić, że ta potrzeba bezkarności wynika z konstytucyjnego "prawa do obrony" (przysługującego osobom, PRZECIWKO którym toczy się postępowanie), przy czym w ogóle jakoś nie dostrzega tutaj, że jego zakres przedmiotowy doznaje uszczerbku ze strony innych przepisów Konstytucji, w tym art. 2 (konieczność urzeczywistniania zasad sprawiedliwości społecznej) co do w tym przypadku konieczności skutecznego ścigania zorganizowanych grup przestępczych, gdzie omerta jest normą, zaś odmowa zeznania zamiast fałszywego zeznania zawsze już daje sędziemu dodatkowe wskazówki, bo nie ma dowodu przeciwko wersji kanonicznej (w tym przypadku: z grupy Facebooka pochodzącej). Jeśli jest dostępne tylko 0 i 1 (zero i jedynka), przy czym w dowodach są same zera oraz jakaś nazwijmy to silna poszlaka co do 1, to daje to dużo dużo gorszy wgląd w prawdę sądowi niż sytuacja, gdy można wybrać 0, 0,5 i 1 (zero, pół, jedynka), i np. dominują czy chociaż nieraz się zdarzają odpowiedzi "pół" (nie chcę na ten temat zeznawać, w odpowiedzi na pytanie o pomoc w namierzaniu i wiedzę o przeskokach podsłuchu), ale jest też dużo 0 i silna poszlaka co do 1 ("wiedzą, że mogą być przeskaki i że mają pomagać"). Ten ważny walor karalności fałszywego zeznania na swój temat w sytuacji, gdy sprawa nie jest jeszcze przeciwko osobie i nie ma do tego podstaw, polegający na lepszym wniknięciu w prawdę (po prostu każdy "bit" niesie tutaj więcej informacji i końcowe wniknięcie jest może nawet o niebo precyzyjniejsze), jest tu zatracony przy takim podejściu ze strony SN. To taka subtelność i ciekawostka dotycząca tej sprawy. I powtórzę, to jest wbrew wszelkim standardom, że w praktyce wręcz przekreślili sobie paragraf karny, wykluczyli karalność co do niemal całego zakresu jego stosowalności, bez odwoływania się do TK (a to rzekomo "z przyczyn konstytucyjnych"). Wielki skandal. Korupcja w Sądzie Najwyższym oraz na ścieżce zawodowej jego sędziów (ewentualnie może to też dotyczyć ich małżonków czy dzieci). Agenci przez plotkę o tym orzecznictwie, która krąży chyba zwłaszcza w środowiskach sybillińskich (nie wiem, czy na grupie, zresztą może ogłosili, a potem to z niej wywalą), liczą na grzywnę, co widzę na ich profilach FB i co ma odzwierciedlenie w tym, że art. 33 k.k. jest o grzywnach ("dostateczna", "dostateczna" w obu instancjach – bo rzekomo tylko o jakiś tam mój komputer przenośny czy telefon chodzi – przy czym te numerki dobierają pod sprawy sybillińskie, a taką główną tam ewentualną sprawą kryminalną jest właśnie ta wielka sprawa podsłuchowa). Jeszcze zrobili zasadę ne bis in idem, rzekomo z jakichś najwyższych zasad prawa wynikającą, z zasady państwa prawa z art. 2 Konstytucji, że jak już zapadł wyrok, to po krótkim czasie on ma się stać ostateczny, żeby już nigdy nie sądzić człowieka na nowo (stąd np. po roku nawet Prokurator Generalny nie może wnieść kasacji na niekorzyść). W rzeczywistości to są subtelności konstytucyjne wynikające z art. 2, podczas gdy zasada surowego i nie ograniczonego przedawnieniem ścigania przestępstw politycznych, wbrew problemom, jakie powstają, jest zapisana w art. 44 Konstytucji, co ewidentnie pokazuje, że ważną wartością jest też to, żeby przestępstwa polityczne sprawiedliwie rozliczyć (i też to wynika z art. 2 Konstytucji). Toteż jak Państwo widzicie są tu przygotowane istotne trudności prawne i dowodowe, trzeba się będzie trochę nastarać, żeby to całe zło (w tym wspieranie tortury dźwiękowej) dobrze rozliczyć. Jeszcze powiem tyle, że to jest totalny skandal i w USA, gdzie prawo się bardzo rzadko zmienia i takie rzeczy od dawna są rozstrzygnięte, coś takiego pewnie byłoby nie do pomyślenia. Przecież u nas przez całe lata było tak, że jak ktoś jest pouczony o tym, że nie może kłamać przy zeznawaniu, ale może odmówić odpowiedzi na pytanie (taki był stan prawny – dawny art. 233 k.k. i wcześniej, przez cały XX w. i nawet wcześniej), to kłamstwo, choćby po to, żeby uniknąć odpowiedzialności karnej, było karalne. Teraz zaś przychodzi sobie po tych wszystkich latach i stuleciach Sąd Najwyższy i wymyśla, że to jest jednak dozwolone; teraz dopiero. Wcześniej przez tyle lat wszyscy żyli w błędzie, dawne precedensy nie mają znaczenia. Skandal! (Jeszcze jednym skandalem jest zamiar likwidacji przez KO, TD i Lewicę art. 267 § 3 kk o nielegalnym inwigilowaniu i zrobienia z tego spraw cywilnych (z jakąś fakultatywną pomocą Policji), jeśli ktoś doda mnie do grupy podsłuchowej (nie ręczę za to, że to zrobią, ale jest taka opcja i Bodnar wstępnie pogróżkowo wyraża zainteresowanie). To na szczęście powinno dać się cofnąć, bo moim zdaniem w przypadku przestępstw politycznych liczy się tylko to, czy w ogóle obiektywnie rzecz biorąc doszło kiedyś do ich popełnienia oraz stan prawny na dzień śledztwa i wyrokowania, żadne "gwarancje związane z bezpieczeństwem prawnym wynikającym z zasady państwa prawa" tutaj nie mogą stać na przeszkodzie. Ściganie przestępstw politycznych to ważne zadanie i obowiązek państwa mającego urzeczywistniać zasady sprawiedliwości społecznej, por. art. 2 Konstytucji RP.) – zwiń]   edit: Śladów jest więcej, zresztą gdy spiker ostatnio przy mnie w restauracji mówił o tej omercie, że "mają nie mówić nikomu, że pomagają mnie namierzyć", niewątpliwie na moich oczach przechodząca kelnerka nerwowo się uśmiechnęła. Jednym z potwierdzeń może być to, że gdy jeździłem po świecie w r. 2012, to generalnie wszędzie mnie wpuszczali zgodnie z przepisami wjazdowymi, ale jeden kraj (pomijając tu Nową Zelandię, która miała misję psychiatrycznego hospitalizowania mnie, więc też takie coś się zdarzyło) mi odmówił wjazdu, nie wpuścił mnie po prostu: był to, uwaga, nomen omen... Singapur. Kraj tych, co "śpiewają czysto" (czyt.: na przesłuchaniach nie kłamią). Chodzi tu o to, że oczywiście nie ma tyle więzień na świecie, by zamykać skryminalizowany lud pracujący w każdym kraju i pewnie do tego nie dojdzie, mimo nawet całej powagi sprawy (gdyby chodziło tylko o komputer, można by mówić, że powaga sprawy nie jest aż tak duża). Argumentem jest więc to, że te inne kraje to nie jest moja ojczyzna i kraj mojego obywatelstwa. Mogłyby mnie nie wpuścić; to jest jak gdyby swoista łaska i chwilowa luka w prawie (którą można by załatać), że ja tam w ogóle mogę wjechać/przylecieć. To się sugeruje. A zatem w kraju, w którym by śledztwo ustaliło nawet prawdziwa wersję ("śpiewają czysto"), zawsze jeszcze mają argument, że udział i rola tego ludu pracującego w całej sprawie jest znikomy i że można mnie nawet tam nie wpuścić, więc więzienie bez zawieszenia (czy nawet w ogóle ściganie skryminalizowanego ludu pracującego, a nie samych tylko kierowników czy wręcz tylko np. mediów i sędziów) nie jest aż tak z punktu widzenia etycznego potrzebne jak w Polsce. Już chyba jaśniej się nie da niż te wszystkie poszlaki świadczą. Odpowiednią symbolikę ma też mój rok urodzenia (86 +2 ["i jak bardzo chcesz"] ile daje? 88). edit: Kolejna jeszcze poszlaka pochodzi bodajże z tajnej części przepowiedni Królowej Saby i trafiła do... Biblii. Otóż księga Biblii mająca nr, względem w ogóle początku całej Biblii, 369 (symbol radaru, np. Leica [model Ultra Advanced] ma taką cenę: 300 netto za dzień, stąd też podniesiono VAT do 23%) jest oznakowana jako 2 Krl 22 ([te dwójki to] symbol samobójstwa Jana Pawła II, znanego przyszłego proroka) i w jej fragmencie 22:20 ("samobójstwa w stylu Jana Pawła II brak") czytamy tak oto (po dłuższym wstępie, który zaczyna się od wersetu 11) taka oto konkluzja: "I oczy twoje nie ujrzą całej zagłady, jaką sprowadzam na to miejsce". A zatem: ukrywanie, zamiatanie pod dywan w temacie radaru. Nawet grupy mi nie pokażą. Jak ktoś ma wątpliwości, czy znam się na tym, o czym mówię, jestem przytomny i dobrze interpretuję, to proszę, oto jeszcze jeden jakże trafne w tym kontekście cytaty, kojarzące się z przeskokami podsłuchu, odbiciami fali i tzw. klatkami Faradaya: "i aby (...) nie przechodziło z jednego (...) na drugie" (Lb 36:9; zwróćmy uwagę na nazwę księgi kojarzącą się z obliczeniami i komputerami), "Postawiliśmy przegrodę przed nimi i przegrodę za nimi i zakryliśmy ich, że niczego nie widzą" (Koran 36:9, jak o roli elementów metalicznych). Same przypadki?   [No cóż, jeżeli ktoś z moich czytelników mimo wszystko tak uważa, to pokażę coś jeszcze. – rozwiń – zwiń]   (Powyżej podałem tylko przykład tematu i symboli, są nawet jeszcze sporo czytelniejsze potwierdzenia, ale nie miejsce tu, by przedstawiać lematy i robić wykłady.)

Sprawa podsłuchowa w zakładach pracy jest zła (niemoralna [abstrahując nawet od mojego prawa człowieka do prywatności i szkód wynikających z przestępczości zorganizowanej dla mnie i demokratycznego państwa prawa, oni pasożytują na tych normalnych, tylko dzięki nim grupa jest w ogóle wzbogacona], a nawet bardzo niemoralna), przy tym występuje tylko u części przedsiębiorców i innych pracodawców. Dobrze jest wiedzieć, że to tylko oferta i można ją odrzucić, choćby tego tak [chwilowo] nie prezentowano. Jest to nawet dla pracodawcy co nieco bardziej opłacalne, skoro oszczędza dzięki temu na pensjach, a w przypadku, gdy chodzi o podatek [jest to bodajże powszechne źródło finansowania u osób powyżej 26 r.ż. (edit 2024-08-06: żebyśmy się źle nie zrozumieli wyjaśniam, że bodajże praca nieopodatkowana dotyczy najwyżej 10% dorosłych Polaków... – rozwiń..., ten odsetek to wynik sondażu sprzed kilku lat; uwaga, bo mogli zawyżyć; problem takiej dobrowolnej "dodatkowej pracy" w ramach zatrudnienia zaczęto wprowadzać pod koniec 2006 r. wraz z otwarciem grupy, dotyczy on budynków komercyjnych i urzędowych z wyjątkiem tych zajętych przez mikrofirmy; przypuszczam, że potencjalnie liczne kraje zwłaszcza niedemokratyczne: Chiny, Rosja (kto wie, może mają grupę na jakimś swoim Vkontakte/Odnoklassniki, poza tym być może póki co głównie kierownicy i przedsiębiorcy są na grupie facebookowej albo po prostu USA mocno fałszują statystykę, ale to to wątpliwe), Iran (blokada Facebooka podobno trwa nadal, aczkolwiek ogromny odsetek w populacji użytkowników tej platformy każe powątpiewać w to, że nie weszli w sprawę), Kuba, Korea Północna, Turkmenistan, Erytrea, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Sudan, DR Kongo, Uganda, Etiopia, Niger, Malawi – natomiast zdecydowanym wyjątkiem i totalnym zaprzeczeniem tej tendencji jest np. Wietnam – są obecnie w to śledzenie mnie bodajże niezbyt zamieszane, tzn. trochę może tak, np. siły policyjne i inne takie, ale ogólnie tak narodem to niekoniecznie, zresztą przecież nie mam tam prawa pobytu, ten ograniczony stopień uczestnictwa narodu w całej tej sprawie widać na statystykach liczby użytkowników Facebooka oraz w danych na temat blokowania tej platformy, przecież potrzebnej agentom m. in. do bycia poinformowanym o moim aktualnym wyglądzie, także o udanym wynajmie, aczkolwiek w licznych z ww. przypadków może to wszystko się lekceważy z uwagi na prymitywny teren niegroźny dla radaru oraz inne sposoby komunikacji z instytucjami państwowymi nasyłającymi agentów, tj. np. skarbówką, a więc pomija się Facebook, a korupcja w zakładach pracy i podsłuch, i "Kontrola operacyjna"(?), tj. podglądanie ekranu, tak czy inaczej tam są, tym niemniej można przypuszczać, że z uwagi na mój brak prawa osiedlenia się w licznych z tych państw, mógłbym tu jeszcze kolejne dodać, tam niekoniecznie w ogóle jest ten element masowego śledzenia mnie, to by trzeba dopiero zbadać, obstawiam, że są kraje-wyjątki, natomiast właśnie słynne z demokratyzmu i przychylności względem przybyszów kraje m. in. Zachodu, a i Wschodu również, bardzo chętnie się w to zamieszały, zwłaszcza też pewnie po to, żeby po prostu ratować totalnie i rażąco niedemokratyczny charakter remontowania nieruchomości dla umożliwiania sterowania ludziom umysłami przekazem podprogowym, tj. by "podbudowywać" ten projekt, wzmacniać jego "poparcie" i po prostu oddolne mechanizmy samoobrony, właśnie przy pomocy agentów w firmach, którzy jako dodatkowy element korupcji i tym samym oddolnego oporu i samoobrony w narodach łączą się jako uczestnicy grupy przestępczej z przedsiębiorcami i wszelkimi remonciarzami i tym samym utrudniają wyleczenie tych krajów ze zła remontowo-budowlanego, które jest najważniejszym i najpowszechniejszym, chyba wszędzie na świecie (może poza wykrytym przeze mnie dziś przypadkiem Sahary Zachodniej – terenów Polisario, kto wie) obecnym, problemem; to więc właśnie zwłaszcza kraje oficjalnie demokratyczne, a w praktyce prawie na pewno ze skorumpowanym m. in. sądownictwem i mediami, szczególnie odczuwają potrzebę tego uczestniczenia ludności w śledzeniu mnie i pomaganiu oprawcom – zwiń komentarz)] – płaci dzięki temu w ogóle jakiś podatek PIT za ludzi i przez to nie wygląda dla skarbówki jak bandzior w sposób zupełnie oczywisty (co zawsze jeszcze kiedyś może mieć znaczenie). Bzdurą zaś jest, że "sami agenci w firmie" to większe "bezpieczeństwo", zresztą ta sprawa się nie przedawnia (jak głosi Konstytucja – przestępstwa na zlecenie funkcjonariuszy publicznych, nie ścigane z przyczyn politycznych, mają wstrzymany bieg przedawnienia), więc czego oni oczekują? Że się organom ścigania nie będzie chciało przesłuchać tych dawnych pracowników z czasów, gdy "jeszcze był podział (bo przecież to się ma robić przeżytek)", przez co unikną świadka na podżeganie? A może, że już wszyscy ci dawni porządni "wyginą jak mamuty", by zacytować tu Tuska? Straszne łajdactwo (które jednak niestety się zdarza) przedstawiać teraz, gdy już pierwszy nabór i podzielenie pracowników się dokonało (np. ok. 2007 r.), tę sprawę podsłuchową nowym jako coś "normalnego" i "jedyną opcję", "drogę prostą" i właściwie to przez nikogo niekwestionowaną! (Choć oczywiście wypytywani na ten temat w znacznej większości miejsc pracy, a już na pewno tych takich dojrzałych miejsc pracy na lata, przyznają, że jest i inna droga, można płacić mniej, a jakimiś zdeklarowanymi antychrześcijanami być nie chcą). Jeśli rozpanoszyły się inne poglądy, a w niektórych miejscach (małe/bardzo małe zakłady pracy) faktycznie tak może być (że ludzie wierzą, iż nie mają wyboru i ich zadaniem jest się dostosować do... "wymagań rynku"), to informujmy ludzi, kolegów z pracy, że to tak nie jest: że ten gang podsłuchowy to nie jest coś koniecznego dla pracownika i w zasadzie jedyna dająca się wyobrazić "prosta droga związana z zatrudnieniem", "normalna sprawa". Zaś w razie czego, jeśli do kogoś, do jakiegoś pracodawcy normalne argumenty nie docierają i to, że się proceder może nie podobać i że są też podobno, jeśli by nie zauważył, jacyś chrześcijanie w narodzie (nie trzeba aż się za takiego podawać, przecież można po prostu popierać prawa człowieka i demokratyzm w gospodarce, mnie aż się rzygać chce na myśl o tym, że czyimś zdaniem jedyna opcja to wykręcanie się religią, opowiadaniem o grzechu*), to są przecież jakieś związki zawodowe (a być może powinno się powołać jeszcze jakieś nowe), ktoś mógłby być łaskaw się nimi zainteresować zamiast tak godzić we mnie i demokratyczne państwo prawa. Oprócz powołania się na chrześcijaństwo podobno sporą czy nawet miażdżącą skuteczność, zwłaszcza w przypadku szanowanych firm, ma powołanie się na możliwość doniesienia o sprawie do mnie i opublikowania odpowiednich nagrań (dobrze jeset nagrywać rozmowy rekrutacyjne) i informacji, w tym w prasie (jest np. portal xp.pl) i na mapach Google (moje krytyczne względem firm opinie sprzed lat, co do łamania prawa, wprawdzie nie o podsłuchu, po dziś dzień tam wiszą i nawet sobie jakieś punkty uznania od czytelników zdobywają). Ja oczywiście w odpowiedzi na maila, bo przecież można skontaktować się z autorem bloga, patrz nagłówek, nagłośnię przypadek każdej bandyckiej firmy, która sobie roi, że Polska to u nich mogą być jedynie i w 100% najpierw szkodliwi dla ustroju [np. polityka robi się taka zakulisowa] i zdrowia moralnego narodu przestępcy (a potem, gdy np. zawitam do ich miasta, nawet zwykli i już najzupełniej świadomi swej roli bandyci). Jeśli Państwo napiszecie, to powstanie nawet specjalna lista potwierdzonych firm tego typu ("100% antychrześcijańskiej awangardy" [ci to mi raczej z mieszkaniem i torturą pomoogą, tak nawiasem mówiąc!... jak na razie łaskawych w tym temacie spotkałem 0, a blog napisano u góry, ile przeglądało]) wraz z adresami. Ewentualnie można też spróbować zorganizować z tej okazji jakiś spam do milionów, ale nie tak łatwo o bazy adresów. Proszę w miarę możliwości robić nagrania np. dyktafonem smartfonowym z rozmów rekrutacyjnych i dotyczących pracy bez podsłuchu, najlepiej, żeby padała w nich też nazwa firmy.   [*) to co, ateista to musi być jakiś nieomal "podczłowiek" (bo z naszego polskiego ustroju wynika, że tak powinno się podchodzić do płatnych pachołków bandyckich polityków – zdrajdcy demokracji – jest to bardzo sprzeczne z naszymi wartościami) – nie może żądać tylko uczciwej pracy, nie opierającej się na "pleckach" w polityce i mediach, omercie oraz mało wiarygodnych próbach wciskania kłamstw?]

To tak tylko z myślą o tych, co jeszcze nie podjęli ostatecznej decyzji takiej "na wieki wieków" i rozważają wycofanie się ze sprawy albo w ogóle jeszcze nie mieli okazji zetknąć się z odnośnym podżeganiem do przestępczości zorganizowanej. Tym pierwszym zalecam, by zrobili film telefonem komórkowym pokazujący grupę od początku do końca osi czasu [jeśli Facebook tonie w zdjęciach i tego jest za dużo, a pewnie tak, to proszę najpierw to sfilmować, następnie wyłączyć wyświetlanie tych postów ze zdjęciami (w tym celu klika się trzy kropki obok posta i z menu wybiera "Ukryj post") i sfilmować ponownie wszystko od góry aż do uchwycenia kilku pierwszych postów na temat wynajęcia mi mieszkań czy tam określenia miejsc, gdzie się przychodzi szpiegować w sąsiedztwie, bo nie jestem pewny, jak to ogłaszają (chętnie przynajmniej 2 takie posty) lub, jeśli wszystkie takie wpisy wykasowali, na temat mego wyglądu lub w ostateczności jakichkolwiek innych postów, chętnie z udziałem "tvp" (w pasku na dole przeglądarki pokaże się adres ich profilu Facebooka po najechaniu myszą, też by było dobrze to uchwycić); przydałoby mi się też foto instrukcji pokazującej się tuż po zapisaniu się na grupie (takie jak gdyby powitanie, komunikat z Facebooka jednorazowy, którego już później wyświetlić się nie da – oczywiście o ile to w ogóle jest)], zapisali go na dysku Google i skontaktowali się ze mną, wysłali mi link na maila, a potem wypisali się ze sprawy – jeśli się to robi wcześnie, to bezkarność gwarantowana [kontratyp "eksperyment" lub coś w tym rodzaju zgodnie z duchem ustawy mające znikomą szkodliwość społeczną i dlatego nie będące przestępstwem. Nawet wtedy, gdy nie chodzi tylko o zabezpieczenie dowodów, ale wina jest w sumie nieznaczna, ustawa przewiduje rozwiązania jak np. warunkowe umorzenie z art. 66 czy odstąpienie od wymierzenia kary z art. 61].   [edit: Te jednorazowe powitania dla nowo zapisanych są istotne, bo tam zapewne są zdefiniowane zadania agenta oraz jeszcze jedna ciekawostka w ramach uczenia mafijnego życia: nawoływanie do omerty (zmowy milczenia) w sprawie pomocnictwa radarowego i tortury, i pewnie do niewyszukiwania mnie w Internecie itp. przez podglądaczy, bo to ze mnie robi ważną osobę, kogoś z ruchem internetowy (podczas gdy powinien być wariat). Królowa lodu robi swoje także i w tej dziedzini, choć nie wszystko jej wychodzi (ok. 2,4 tys. ludzi wyszukało i wyświetliło mój film na YouTube o aresztowaniu z 13.8.2022, zresztą może nie ujawniono, co to było, a jedynie mój przyjazd do Warszawy). "Nawoływanie do omerty" to tutaj eufemizm, wersja dla grzecznych dzieci i katolików, których starają się nie mieć wśród siebie, podczas gdy w rzeczywistości chodzi tu o (nawet aktywne, a nie jedynie takie pasywne) kłamanie na temat tego, o czym jest przestępcza zmowa (że co najwyżej tylko o ekranie) i że w ogóle wiedzą to czy tamto ("już tylko Zielony Ład i zeroemisyjność"; ale zwłaszcza to o tym zadaniu: uzgodnionym pomocnictwie w torturze, czyli w lokalizowaniu mnie i namierzaniu na radar przez TV; zwłaszcza o żadnych dźwiękach nic im nie wiadomo, rzekomo nie mają innych zadań przy monitoringu niż tylko wlepianie wzroku w wejście i wypatrywanie mnie, choć może wymyślą, że nawet tego nie było i że to telewizja inicjuje kontakt, a oni co najwyżej nastroją częstotliwość w odbiorniku Rohde & Schwarz) – to to w myśl świętej zasady (wytycznych sądowniczych) spikerów: omerta na dole = brak wyroku lub wyrok w zawieszeniu/grzywna itp. (za udział w antyludzkiej grupie przestępczej, przeciwko prawom człowieka, z państwem i politykami! antyustrojowej! jako stałe źródło dochodu!), brak omerty na dole – smutek, więzienie bez zawieszenia; naczelna przyświecająca to myśl to sybillińskie może nawet upiorne założenie, że ta sprawa karna ma być, jeśli w ogóle ma się urodzić, obsługiwana etapami (przedzielonymi zmianami władzy politycznej), tj. najpierw jakaś w ogóle kpina ze sprawiedliwości, potem postęp, np. grzywny, potem zaczynamy sądzić od nowa, bo dopiero wyjdzie na jaw, że na pewno agenci byli też uwikłani w torturę, która zdecydoowanie rzeczywicie była (to chyba zwłaszcza po to, żeby przyczepili się do nas, porządnych ludzi, jacyś idiotyczni piewcy sybillińskiej wyssanej z palca zasady ne bis in idem – zakaz ponownego sądzenia i karania – jako rzekomo konieczności prawnej podyktowane najwyższymi zasadami państwa prawa, bez których tak właściwie to państwo nie jest w ogóle państwem prawa – naiwnie pomija kwestię, że przestępczość o genezie politycznej to wymaga odstępstwa od normalnych zasad i szczególnego nastawienia się na sprawiedliwość, a nie zapewniania bezpieczeństwa prawnego i tłustego tyłka, i spokoju wiecznego przestępcomj no więc z góry uwrażliwiam, że u nich coś takiego jest, jak ta omerta jako fundament i kamień węgielny. W każdym razie takie gangi i zmowy milczenia się potencjalnie bardzo trudno rozbija, dlatego ważne jest, żeby się ktoś zapisał tak po dziennikarsku, żeby mieć naświetlenie tej sprawy, i zabezpieczył dowody (dla mnie do publikacji, w tym na portalu xp.pl), tylko oczywiście ktoś uczciwy. To jest podobno absolutnie pierwotne źródło, obiło mi się o uszy w urzędzie skarbowym rzucone w powietrze "a dalej to już tam" – szefowie od budynków i ich pomieszczeń podsłuchowych też pewnie z grupy mają wytyczne, telewizja rządzi, a urząd to co najwyżej streszcza, że jest temat podsłuchowy i może zapisać na grupę, a "Kontrolę operacyjną" (czy jak to się tam nazywa) to się w Polsce kupuje w Sygnity (pewnie też pomogą znaleźć sprzęt, ale znając życie sprzedaż tego programu, pewnie rzekomo ich zdaniem tajnego, prowadzą tylko przez Facebooka i na rzecz osób z grupy przestępczej, no ale można spróbować przez telefon, może aż tak się nie wstydzą; typowo kupują to na zlecenie skarbówki, nawet niekiedy dopiero po latach, jacyś właściciele budynków komercyjnych).]   [edit 2024-09-17: Oczywiście, wracając do tematu przysłania mi jakiegoś dowodu na temat grupy, zdaję sobie sprawę, że moje powyższe apele niekoniecznie trafią u Państwa na podatny grunt. Bardzo dużo jest bowiem Polaków, dla których wartościami są antywartości (np. kult siły, pieniądza), a słuszne wartości – antywartościami. Przykładem takiej oceny może być uznawanie za zło – i to wręcz takie zło, o którego "złu" aż wcześnie w szkołach trzeba uczyć – "donosicielstwa", czyli sprawnego obiegu informacji w dziedzinie rozliczania i przede wszystkim *eliminowania* zła. Lepiej jest rzekomo, jak coś nie dociera (i dzięki temu jest źle), gdy więc informacja, która jest i która się przydaje w zwalczaniu danego rodzaju problemu, pozostaje ukryta. Niech sobie lepiej zło triumfuje i rządzi Polską i światem (niech też już tylko pieniądz rządzi, może co najwyżej z domieszką wymogów elegancji), niech jego ofiary trwają w poniżeniu, bo taka ich właściwa rola na tym świecie w porównaniu z oprawcami. Cała omawiana tutaj mafia (z wyjątkiem jakichś pożałowania godnych i chyba mimo wszystko jedynie umiarkowanie częstych przypadków zapisywania się na tę nudną w sumie i zbędną normalnym ludziom grupę z czysto "hobbystycznych" powodów, tj. żeby sobie pooglądać ekrany lub powspierać kogoś duchowo i w dziedzinie statystyk) opiera się na ataku na człowieka, chodzi o sprzedawanie człowieka, za kasę, w niewolę umysłową – "stay tuned" (pozostań zniewolony dźwiękiem) to o ile dobrze rozumiem wspólne dla większości tych, którzy mnie sprzedali (czyli którzy nie są w niej czysto hobbystycznie), zadanie (odpada tylko część właścicieli z rynku nieruchomości), a zatem nie jest to drobna kwestyjka w rodzaju jakiegoś np. pirackiego korzystania z Windowsa i wzdragania się przed donoszeniem na ten temat; a i tak zamiast mi pomóc, wspiera się raczej oprawców, a mnie trzyma w poniżeniu społecznym i politycznym. Ludzie potrafią też twierdzić, że to właśnie "chrześcijaństwo" wymaga amnestii. Jest to bzdura. Na tej samej zasadzie każdy obrabowany nie miałby prawa moralnego wg chrześcijaństwa iść na Policję albo domagać się ukarania. Jest to bzdura i chyba nawet w Katechizmie (czy czymś takim) napisano, że chrześcijaństwo nie stoi na przeszkodzie funkcjonowaniu państwowego prawa karnego ani jego celom. Zaś ilość sprawców nie wiem na jakiej zasadzie miałaby powodować potrzebę "chrześcijańskiego" zrzeczenia się kary. To jak jakieś "ee tam" bez żadnego uzasadnienia. Przy tym mając takie osądy moralne zaraz okazałoby się, że sam Bóg jest zły, ponieważ Sąd Ostateczny to jakaś zupełna niemoralność, przecież tylu będzie nieszczęśliwych. Nie chodzi też w ewentualnym rozliczeniu o żadne moje samolubstwo. Naprawdę nie miałbym żadnych quasi-orgastycznych ekstaz od wyroków. To takiej prywatnej przyjemności nie powoduje, co najwyżej jest to prosta sprawiedliwość. Tu idzie jedynie o przekonania.] Dodam jeszcze na koniec, że ja jestem elastyczny i jeśli by okazało się, że większość Polski nie chce tego jakże humanitarnie cennego rozliczenia, że w sposób wiarygodny wykazane jest, że większość ma takie stanowisko, to temat moim zdaniem można porzucić na zawsze czy w każdym razie chociaż odłożyć (mógłbym rządzić, a i tak nie rozliczać, proszę bardzo), choć oczywiście wielką niesprawiedliwością jest, by nawet grzywny za to nie było, to chyba każdy rozumie. Czemu ci gorsi mają być wywyższeni w gospodarce, wywyższeni pieniężnie? Zwykła grzywna to zresztą też niesprawiedliwość ("zapłać tylko państwu i zawsze możesz robić takie rzeczy, np. podsłuch człowieka na żywo, podgląd ekranu"), dopiero nawiązka zbliża takie rozwiązanie do sprawiedliwości, tym niemniej w mojej skromnej opinii więzienie (i to nie takie 3- czy 6-miesięczne, z zastrzeżeniem sporadycznych wyjątków, w tym np. osób, które szybko zrezygnowały, co kwalifikuje się do słusznej w tym przypadku bezkarności) jest tutaj naprawdę dobrym i sprawiedliwym rozwiązaniem, bo powinien być oddolny opór w takich sprawach. Pamiętajmy: też tak jest, że praca szuka człowieka, często (np. w przypadku osób, które do niedawna były niepracującymi studentami albo które mają solidne oszczędności) to właśnie pracodawca bardziej na gwałt potrzebuje pracownika niż odwrotnie. PS Co do moich spraw, obecnie właśnie sąd postanowił mnie zaaresztować w związku z jedną z wytoczonych mi lipnych spraw karnych, w tym przypadku: o rzekome przestępcze (przekraczające granicę, do której czyn jest wykroczeniem) i przeze mnie rzekomo spowodowane, czego nie udowodniono, "uszkodzenia mienia" (sprawa toczy się z wybrakowanego formalnie zarzutu, obecnie w prokuraturze, ale wcześniej była w sądzie, tylko że bardzo upierałem się, że akt oskarżenia jest niekompletny i nawet sędzia wbrew prezesowi zdecydował się sprawę zwrócić i skrytykował zarzut, ale to oczywiście drobny nic nie znaczący incydent następnie był). Oznacza to ściganie listem gończym, obecnie jest nawet zbieg 2 podstaw poszukiwania (2 różne sprawy). W ogóle zresztą "mylenie oprawcy z ofiarą i vice versa" to w całym tym przedsięwzięciu znany, wszem i wobec bodajże głoszony fundament bezpieczeństwa ("szczególnie wartościowy element społeczeństwa" musi czuć się bezpieczny – najlepsza jest do tego ochrona instytucjonalna państwowo-medialna, ale są też do tego wytyczone różne obłudne metody, by ta ochrona także i mniej oficjalnie z jakiegoś krętactwa mogła wynikać). Na koniec dodam, że m. in. we wpisie na tym blogu z 10/06/2015 można poczytać cytaty z nagrań dotyczące tortury dźwiękowej (inne są też tutaj), w tym, że mój los to bycie osobą "dręczoną do śmierci" (film 20150605_18:40 z recepcji).   [edit 2024-08-09: Dodatkowo przypomnę, że w nagłówkowej części niniejszego bloga jest odnośnik do nagrań audio-wideo pokazujących nachodzenie mnie przez masy ludzkie na mieście.]

edit 2024-05-12: TVP dostaje prawdopodobnie faktury od podmiotów, które jej wysyłają pracowników-agentów w moje sąsiedztwo, tj. do hotelu/mieszkania (w sumie pewnie grubo ponad 1 mln. zł rocznie). Nie sądzę, że ktoś to robi za darmo. Dodam tu jeszcze, że niejeden przedsiębiorca-najemca w ogóle nie uczestniczy w podsyłaniu pracowników do komórki podsłuchowej w jego budynku komercyjnym, bo to jest zasilane z podatku VAT od najmu (odlicza go sobie i dostaje faktury, ale go nie płaci) – nie każdy chce się kryminalizować za "talerz zupy" (instruowanie pracowników, gdzie się zgłosić w sprawie dorabiania na podsłuchu, to co najmniej pomocnictwo w udziale w gangu, a pewnie nawet podżeganie: to nakłania, skoro nie było takiej chęci, a teraz jest) – i ewentualnie też podatku dochodowego właścicieli firmy (dotyczy "spółek nieruchomościowych" – jest to aż nawet specjalne hasło, które weszło do prawa podatkowego). Dodam tu jeszcze, że oprócz wspomnianego w tekście ustawionego zaplanowanego przez mocodawców orzeczenia SN z ironizującą "sybillińską sygnaturą" 521 w planach jest bodajże jeszcze jedno – że rzekomo podsłuch trzymający się przy człowieku (może to być też jakaś pluskwa czy spyware w telefonie) to nie jest nielegalny, dopóki nie podsłuchuje się człowieka w jego mieszkaniu (że na mieście to rzekomo wolno). Oczywiście nie ma to żadnego sensu, ponieważ jedno i drugie poważnie narusza prywatność, w tym to drugie (na mieście) ujawnia przecież informację o tym, co po kolei dana osoba w swoim życiu robi i czym się zajmuje na mieście, co niewątpliwie jest jakąś ingerencją w życie prywatne. Sąd Najwyższy, który coś takiego orzeka, zamienia się w księdza; można tu odesłać do J 20:19, ale, powtórzmy, to literatura zwłaszcza dla księży ("cudem, tj. wykroczeniem przeciwko temu, co normalne, jest tylko »wejście mimo drzwi zamkniętych«" – przytyk pod adresem takiego orzekania, sprzecznego też z konkurencyjnym orzecznictwem ze znanej afery podsłuchowej, bo to się nadaje na Pismo Święte, a nie hermeneutykę prawniczą). Zauważmy, że nawet detektyw, choć nikt go nie skaże za przestępstwo z powodu chodzenia za człowiekiem, w praktyce może naruszać prywatność osób fizycznych – to tak tytułem komentarza do WOT-owskiego "Detektywa warszawskiego" (cóż za buta jeszcze te ustawione orzeczenia z Sybilli z góry nagłaśniać, po czym i tak zostają wdrożone). Można nawet zgadnąć, w jakim trybie wypowie się SN: na kasację może niezbyt się to nadaje, bo nie powiedziałbym, że tu w ogóle w takich subtelnych różnicach zdań może być "rażące" naruszenie prawa (czego wymaga się przy kasacjach) – po prostu jakiś sąd skieruje pytanie prawne do SN. Jakieś ewentualne zbieżne opinie w tzw. dooktrynie, tj. książkach prawniczych, nie mają znaczenia, władze tak lubią działać, że niesłuszne (naruszające pewne standardy, robiące bałagan prawny) teorie najpierw upychają w podręcznikach czy co najmniej niektóórych podręcznikach; naruszenie prawa do prywatności przez np. podrzucenie "pluskwy" do torebki jest oczywiste.   edit 2024-05-16: Kolejnym jeszcze spodziewanym poważnym probandyckim celowym błędem prawnym ze strony może nawet SN, choć bądźmy tu ostrożni w przewidywaniach, może być teoria, że rzekomo pobieranie informacji już zapisanych (np. nagranych) czy też celowo "udostępnionych" pod rozpowszechnianie (nawet bez zgody tego, czyje dane prywatne to są) nigdy nie jest samoistnym przestępstwem z art. 267 § 3 k.k. (chodzi tu o legalizowanie podglądania czy nawet podsłuchiwania mnie, "bo to takie udostępnione"; przychodzą mi do głowy różne absurdalne tłumaczenia, na jakie mogą się tu powołać, np. że ten przepis to tylko o jakimś całym skomplikowanym "przemyśle wydobywczym" czy "utrwalaniu" jest, czyli o technicznym "sprowadzaniu do postaci" zapisanej czy też zdekodowanej, a to przez jakieś urządzenie lub jego część albo oprogramowanie, a nie o przypadkach jedynie pozyskiwaniu informacji przez człowieka, np. poprzez niewyspecjalizowane w łamaniu prawa środki techniczne, albo że – drugie możliwe krętactwo – pozyskanie informacji nie jest wówczas nieuprawnione, skoro ktoś ją udostępnił; to pierwsze jest zupełnie bezpodstawne, choć oczywiście może ktoś pomocny im w doktrynie tak napisze/napisał, a to drugie pomija fakt, że nielegalne są zachowania naruszające czyjąś prywatność, które to prawo jest niezbywalne, nie można go nikogo (tj. tej ochrony prywatności) arbitralnie pozbawiać; jeśli nawet ktoś czyni starania w tym kierunku, szkodzi cudzej prywatności, rozkrada, rozpowszechnia, to i tak nie umniejsza to prawnie przysługującej ochrony prywatności, tj. w szczególności bezprawnego charakteru jej arbitralnego naruszania przez inne osoby poprzez takie czynności, jak podglądanie, podsłuchiwanie, analogicznie też nagabywanie itp. (wynika ta niezbywalność praw człowieka z aksjologicznej osi Konstytucji, patrz art. 30),nie może ono ulegać żadnemu "przepadkowi" – stąd wniosek, że takie pozyskiwanie infoormacji np. z grupy TVP czy analgicznie np. z jakichś forów internetowych dla tzw. karderów itp. nie jest nigdy czymś legalnym, co więcej, ewentualny błąd co do prawa, jak to niektórzy zamieszani nazywają zamiast co do okoliczności prawnej znamionwej, czyli w tym przypadku w istocie zignorowanie praw człowieka, uznać powinni za nieusprawiedliwiony). Nic to nie ma wspólnego z rzeczywistą treścią tego przepisu i innych dobrze znanych przepisów prawa (stanowiących nawet wręcz ogólnie zasady współżycia społecznego). Oczywiście, może też zdarzyć się inaczej: to niższe sądy będą pleść głupoty, a SN ich wyrooki skasuje, też jest taka opcja, ale od razu uczulam tu na to, co z uzasadnionych przyczyn wydaje się nonsensem. Sąd Najwyższy ma w swoim odpowiednim numerze przepisu wpisaną obronę teorii o tym, że rzekomo to tylko TVP (czy: pracownik wykradający ekran) szpieguje nielegalnie, podczas gdy reszta rzekomo nie jest problemem, ale nie sądzę, że się aż do takiego ewidentnego bezprawia urągającego prawu do prywatności posuną sami z siebie; może to dopiero ustawa ich do tego zmusi. Można próbować jakoś podzielić podsłuch na część dokonywaną w urządzeniu i oprogramowaniu podsłuchowym polegającą na "zapisaniu" dźwięku i część polegającą na odsłuchaniu go (pozyskaniu tej informacji przez człowieka), z których tylko ta pierwsza to rzekomo przestępstwo, ale nie odpowiada to treści przepisu, bo to ewidentnie człowiek ("Kto w celu pozyskania ...") jest tym, kto pozyskuje informację nielegalnie, chodzi tu więc o uzyskanie informacji przez człowieka, a nie jakąś część procesu dokonującą się w maszynie lub oprogramowaniu, procesu, który koniec końców ma doprowadzić do odtworzenia się dźwięku w słuchawkach. Takie wyodrębnienie fazy czy też elementu "wydobycia" czy "utrwalenia" dźwięku kompletnie nie ma nic wspólnego z ustawą, przepis tego nie rozważa, technicznie w urządzeniach też często nie jest to nic wyraźnie wyodrębnionego, a co do przetwarzania informacji przez radary to w istocie wszędzie w eterze są radia FM z podsłuchem, choćby i bez specjalnych nadajników, bo tak działa efekt Dopplera, więc taki system niezbyt w ogóle coś przetwarza,ze stanu mniej jawnego czy utrwalonego do stanu bardziej jawnego czy utrwalonego; infoormacja jest od początku dostępna, wystarczy zainteresować się fizyką, a reszta to już dosyć dowlna interpretacja, że tutaj jakoś "wytwarza się informacja" (czy też "utrwala się" – co to zresztą ma do rzeczy, co do kwestii nielegalnego pozyskiwania informacji). Powielanie i rozpowszechnianie, a także pozyskanie tak rozpowszechnionej informacji prywatnej-wykradzionej, nie jest legalne. Konstytucyjna wolność rozpowszechniania i pozyskiwania informacji doznaje oczywistego uszczerbku ze strony prawa do ochrony prywatności, inaczej ta ochrona prywatności nie byłaby czymś niezbywalnym. Każdy poważny prawnik nie kierujący się interesem, tylko spojrzeniem na przepisy i prawa, tak to rozstrzygnie. To prawda, że przepis mówi o "innym urządzeniu lub oprogramowaniu" i to pewnie dlatego, że są sytuacje, gdy urządzenie jest niewyspecjalizowane, a program tak (np. Pegasus) – w związku z czym akt oskarżenia niech się może skupia w takich przypadkach na oprogramowaniu, też tak można (i dlatego tak sformułowano przepis) – ale to przecież nie powód, że trzeba wypaczać treść ww. art. 267 § 3 i głosić, że on tylko wyspecjalizowanych urządzeń czy programów dotyczy, bo aż tak przecież nie napisano. Wyraźnie co innego jest tam kluczowe (od 24.10.2008 r.; co ciekawe, bodajże pozyskan już do tego czasu większość agentw w firmach – niesprawiedliwie będzie się lekceważyć temat podglądu ekranu specjalistycznymi odbiornikami, "bo to nie jest urządzenie specjalne", sam podsłuch to był rzekomo legalny, zaś rzekomy powstały następnie od 2008 r. błąd co do prawa – "usprawiedliwiony", w tym "zaufaniem do państwa"; najprawdopodobniej stara zasada ignorantia iuris nocet będzie tu miała poważną knkurencję ze strony interesów związanych z nielegalnym zarobkowaniem sędziego lub jego bliskich – a przecież każdy powinien wiedzieć, co jest karalne). Zauważmy na marginesie, że choć radar podsłuchowy (nazwijmy to urządzenie np. "obiektem satelitarnym") obsługuje generalnie to podobno TVP, to szeregowi agenci w firmach mają współudział w tym samym przestępstwie na zasadzie tzw. współsprawstwa sukcesywnego (co do znamienia "w celu uzyskania informacji"; jak wiadomo, współsprawca samodzielnie może odpowiadać nawet tylko za część znamion czynu zabronionego; warunkiem ustalenia współsprawstwa jest bodajże wejście w porozumienie ze sprawcą, ale chyba udział w jednej grupie przestępczej załatwia sprawę i nie musi tu być jakichś uzgodnień na żywo, potwierdzeń dostarczanych telewizj słownie "będę słuchać razem z tobą" itd.; jest to współudział, krąg sprawców w chwili popełniania czynu przez TV jest zamknięty i określony obiektywnie, choć nie musi być komukolwiek dokładnie znany). Z obecnego prawa nie wynika też, że jeśli ktoś zrobi radio internetwe oparte na ogólnodostępnej technologii takiej, jak np. Shoutcast czy Icecast (które można odtwarzać np. w Windows Media Player) i za jego pośrednictwem będzie transmitowane moje życie, to już każdy może mnie podsłuchiwać bezkarnie, w tym centrala w TVP. Tylko dlatego, że automatycznie się to publikuje poprzez radio na ogólnodostępnej technologii i każdy "tylko sobie radia słucha", w czym nie ma żadnego używania oprogramowania lub sprzętu wyspecjalizowanego. Art. 267 k.k. zmieniono w październiku 2018 r. i teraz rzecz nie musi być o "urządzeniu specjalnym", lecz każdym urządzeniu lub oprogramowaniu stosowanym jako środek do celu. Moim zdaniem dekryminalizowanie tego teraz w praktyce, które podobno ma przepchnąć SN (może na zasadzie poglądu o "znikomej szkodliwości" takiego podsłuchiwania, pomocnictwa w radarowaniu, podglądania ekranu na mieście czy też na zasadzie obrony umorzenia w trybie art. 66 k.k.), to jest błędna droga i sprzeczna z prawem i obowiązkami międzynarodowymi w zakresie efektywnej ochrony praw człowieka. Wręcz przeciwny kierunek jest potrzebny: nawet przeglądanie for internetowych publikujących posty tzw. karderów informujące np. o numerach kart płatniczych itp. (można publikować screenshoty z kartami wykradzione z czyjegoś ekranu, a można swój tekst omawiający ich kluczowe elementy) powinno się uważać za przestępstwo, bo to jest zgodne z duchem przepisu i jest czymś analogicznym do np. logowania się na jakiś serwer Pegasusa i pobierania z niego (jako admin nielegalnej kontroli operacyjnej) wrzuconych tam przez smartfony zapisów cudzej korespondencji. Tak samo, jak nie można pobrać tych zapisów, choć ma się hasło do takiego serwera Pegasusa (od nielegalnej kontroli operacyjnej), tak samo nie można np. celowo chodzić po forach poświęconych publikowaniu danych prywatnych i po innych tego rodzaju wynalazkach, a to właśnie przez art. 267 § 3 k.k. Nawet możliwe, że tu się ze mną zgodzą, ale na wszelki wypadek trzeba ostrzec, bo niejednemu pewnie zależy na nadużyciach i może nawet wg jakiejś tam tradycji próbowano by je kiedyś przepchnąć bez tego ostrzeżenia. Zresztą trzeba też uczciwie przyznać, że jest to problem co nieco zawiły (ale to nie znaczy, że trzeba aż kierować pytania prawne do SN), nie tak całkiem oczywisty, ponieważ wchodzą tu w kolizję dwa gwarantowane w Konstytucji rodzaje wolności i praw człowieka: prawo do prywatności i wolność komunikowania się. Należy więc każdorazowo, ostrożnie, bez żadnego ślepego przyznawania prymatu jednej z tych opcji w każdym przypadku, rozważyć, czy w danej sytuacji dominuje element (legalnego czy nawet tylko bardzo zbliżonego do w pełni legalnego) komunikowania się, czy element naruszania prawa do prywatności (czy innych praw, np. majątkowych). Wydaje się, że optymalnym wyważeniem i rozstrzygnięciem tej sprawy jest zakazanie niemal wszystkiego, czyli wg moich powyższych propozycji, a jedynie dopuszczenie komunikacji na żywo w rodzaju czat czy rozmowa 1-na-1 (mimo że mogą padać np. plotki ujawniające dane o czyimś życiu prywatnym) oraz ewentualnie [dopuszczenie też] jakichś nawet odwleczonych środków elektronicznego komunikowania się na odległość, np. e-mailami, ale przy tym takiego, że nie jest to ściśle środek do zorganizowanego realizowania celów powszechnie uważanych za kryminalne a związanych z naruszaniem prywatności, praw majątkowych itp. – Na koniec należy zauważyć, że w dotychczasowym orzeczeniu o sybillińskiej sygnaturce III KK 265/15 – co już wskazuje, że coś tu zostało ustawione przeciwko zwykłej sprawiedliwości (a na zasadzie "Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej") – SN wyrażał raczej zapatrywanie, że nie każde podsłuchiwanie rozmów to coś naruszającego prawo do prywatności, gdyż dotyczy to tylko rozmów poufnych., wg woli rozmówców (zapewne wystarczy wola jednego z nich) Kwestię podsłuchiwania życia, a nie komunikacji międzyludzkiej i interakcji międzyludzkich, kompletnie tutaj pominięto ("jakie to ma znaczenie! wolno się podsłuchiwać, a jak nawet nie, to znikoma szkodliwość społeczna!" – dokładnie m. in. w ten ton tam uderzono, tej znikomej szkodliwości, ale jest też wzmianka o "rozmowach tylko tych poufnych" jako rzekomo dopiero kreujących karalność podsłuchu, aczkolwiek trzeba przyznać, że chodziło tu taki przypisany do konkretnego miejsca, a nie chodzących za ofiarą, jak np. podsłuch podrzucony do torebki w celu podsłuchiwania całego życia); na koniec humorystyczne rozstrzygnięcie, że od wszystkiego wybawia "motywacja sprawcy", tu w domyśle, co do bodajże zawisłości SN od spisanych dyrektyw odgórnych i co do spodziewanego udziału w grupietelewizyjnej, mniejsza już z tym, czy widocznego na Facebooku, czy też nie: motywacja pieniężna. A zatem pod płaszczykiem "pójścia śladami oorzecznictwa", z korupcji wysnuteg oorzecznictwa (i może pod wpływem "doktryny", czyli podręczników; a pamiętajmy, że profesorstwo też korumpowano, oni nawet jako np. kierownicy jacyś mogą być na wyższym szczeblu, czyli wciągać pracowników w grupę przestępczą) oni w SN może będą uważać, że tylko we własnym mieszkaniu człowieka nie można podsłuchiwać, bo on tego co do zasady nie chce, a na mieście to już nie takie oczywiste i raczej można, chyba że są dowody, że nie. Sugeruje się tam, że rozmowa na mieście np. w pokoju urzędu to zwykle nie jest coś poufnego, a w każdym razie sprawca podsłuchu może tego się nie spodziewać, więc tutaj podsłuch może być bezkarny (choć akurat w tym przypadku chyba było wiadomo, że chodzi o sprawę poufną i rozmowę, której, co moim zdaniem bardzo typowe, nie chciano upubliczniać). Ciekawe, czy poodsłuchiwanie człowieka w mieszkaniu – samotnie tam żyjącego, ale mogącego przecież np. prowadzić rozmowy telefoniczne (to to chyba każdy wie, że nieładnie podsłuchiwać) – to ich zdaniem też rzecz bezkarna. Chyba nie, chyba to wyraźnie narusza prywatność. A zatem SN ciąży póki co w kierunku stanowiska takiego, przed jakim tu strzegałem, czyli "detektywa warszawskiego" ("na dworze, w przestrzeni publicznej, w pokoikach urzędu to nie problem"), choć ostatecznie nie zostało to jeszcze sformułowane. Tymczasem zaś w rzeczywistości każde pozyskiwanie informacji o tym, co słychać wokół danej osoby, ujawnia to, czym ona się po kolei zajmuje i tym samym stanowi ingerencję bez upoważnienia w jej życie prywatne (który to element zawsze mniej lub bardziej, ale jednak występuje, w tym nawet na mieście, nawet w życiu zawodowym, bo przecież informacja o tym, kiedy i jak często ktoś idzie do ubikacji, to sprawa prywatna, także dotycząca życia prywatnego, a więc ten element jest w przypadku podsłuchów "przy człowieku"). Analogicznie też podgląd radarowy ujawnia różne prywatne szczegóły, w tym np. o narządach intymnych i ich reakcjach – jest to wyraźnie takie "prześqwietlenie", do którego z punktu widzenia prawa do prywatności zupełnie nie są uprawnieni. No, ale cóż, SN pewnie chciałby ręka w rękę z TK odgrywać spektakl pt. "ja sobie jestem umocowany, na wysokim stanowisku państwowym, i będę forsować nadużycia, bo mi tak wygodnie i bo bronię siebie i swoją grupę". Zauważmy też, że sprawa nie jest czarn-biała, sądy mogłyby się nawet zgadzać, że podsłuch przy człowieku co do zasady narusza prywatność, ale też akceptować wyjaśnienia w rodzaju "ja nic nie rozumiem, ja w ogóle nie wiem, że tego zakazali, ja też nie wiem, że ten człowiek to sobie jakoś szczególnie nie życzy podsłuchiwania i ma jakieś tajemnice" – to również jest niesprawiedliwe, bo to jest żadna odbrona i na szkodliwość społeczną i potrzebę w zakresie prewencji ogólnej co do takiego udziału w gangu państwowym z politykami jako stałego źródła dochodu to nie wpływa, a niewiniątka i dzieci to nie są.   edit 2024-05-23:Tu jeszcze potwierdzenie odnośnie teorii o "legalnym" podsłuchowym "detektywie warszawskim": "Autostrada będzie darmowa. Rząd potwierdził". Powtórzmy, od strony uczciwego podejścia do prawa jest to bzdura, nawet będąc nie wiadomo jak bardzo na mieście i w uczęszczanym miejscu publicznym, jak np. restauracja, można chcieć coś sobie wymamrotać pod nosem tak, żeby tego tysiące czy dziesiątki tysięcy ludzi nie słyszały (w tym np. w każdej chwili może przecież nastąpić rozpoczęcie rozmowy telefonicznej). Podsłuch przytwierdzony do człowieka tak czy inaczej w takiej sytuacji bez żadnego upoważnienia do wtrącania się w tę sprawę ujawnia informację prywatną o tym, co się robi i czym się w danej chwili zajmuje, czy się rozmawia przez telefon, czy nie rozmawia, a jeśli tak, to co się mówi, czy się dokądś jedzie, czy się stoi w miejscu itd., dlatego to narusza prywatność (w której przecież zawiera się też swoiste prawo do bycia "zwykłym szarym człowiekiem", czyli takiej całkowitej anonimowości i zlewania się z tłumem). Dla mnie to jest sprawa prosta i oczywista, bez wyraźnego pozwolenia podsłuch przytwierdzony do człowieka narusza prywatnoość i tu nie ma "zamiaru ewentualnego". (Cciekawostka: wczoraj wieczorem po raz kolejny zostały wysłane maile adresowane na premiera Donalda Tuska proszące o pomoc i kierujące też do tej strony, oczywiście nie chcę nikogo znieważać, że ci oprawcy to na pewno bandyci Tuska, tylko po prostu jest taka teoria wielokrotnie głoszona i moim zdaniem zasługuje to na debatę ze względu na skalę i wagę sprawy. Alternatywna domena nielegalnie.pl niestety jest w tej chwili w innych rękach. W każdym razie wp.pl to nagłośniła po tym mailu.)   edit 2024-05-24: Wspomniane 2 błędy ("podsłuch nielegalny nie jest nielegalny, gdy ofiara znajduje się na mieście" i "są takie sytuacje, że następuje prawny przepadek ochrony prywatności") sądy najwyższe będą też (o ile nie zrobi się poważnego porządku i wyklarowania, że koniec z korupcją i odpuśćcie sobie też wypełnianie pism) forsować w innych państwach, w tym pewnie USA – pewnie nawet w takich, co to bardzo zdeklarowane będą, że tej całej sprawy kryminalnej i tak nie rozliczą.   edit 2024-06-13: Jeszcze jednym spodziewanym nonsensem ze strony Sądu Najwyższego i mniej lub bardziej także niższych organów władzy publicznej, w tym Policji i prokuratury lub może dopiero sądów (te poprzednie "ambitne" problemy prawne to by były, gdybym ja rządził, natomiast to jest pewniak, jeśli będą rządzić osoby pokroju Tuska i innych obecnych włodarzy), jest teoria, że bezpodstawny prawnie podsłuch cudzego mieszkania i podgląd ekranu nie jest bezprawny i nie narusza prywatności/prawie wcale nie narusza prawa – zero/niemalże zero (ewentualnie z wyjątkiem przypadku, gdy wchodzi w grę tajemnica komunikowania się), chyba że szpiegującemu już z góry znane jest nie tylko imię, ale i nazwisko ofiary (nic tu nie ma znaczenia to, że się jest ją w stanie rozpoznać na kamerach i na podstawie przebiegu dźwięku podsłuchu tego, co się przy niej dzieje; grupa trenowana jest w omercie co do znajomości nazwiska). Jest to zupełny nonsens (ale chcą go wdrożyć i prawie na pewno wdrożą, nie dopuszczając mnie do głosu i debaty publicznej; zrobią kiedyś, daj Boże, jakieś śledztwo w TVP z powodu tortury (zupełnie bez wcześniejszej debaty o upolitycznieniu sądów i ich skorumpowaniu, w tym także co do ustawiania orzeczeń), a agentów zewnętrznych SN uniewinni), nonsens z tej samej kategorii, co teoria, że wolno koniem trojańskim typu Prosiak czy Sub7 (już z góry przypadkowym zbiegiem okoliczności u ofiary istniejącym; można wyszukać taką ofiarę) czy nawet odbiornikiem fal wizualizować sobie ekran komputera jakiejś osoby i ją inwigilować ("kim jest, ewentualnie ustali się później"), nie ma tu rzekomo przestępstwa, dopóki nieznane pozostają dane osobowe (przy czym oczywiście "dziwnym trafem" same charakterystyczne, skrajnie rzadkie męskie jasnożółte włosy to nie są pewnie dla nich dane dostatecznie identyfikujące człowieka). Do tego dochodzi obrona na zasadzie rzekomo znikomej szkodliwości społecznej: może nawet przyznałby ktoś, że w sumie takie podsłuchiwanie człowieka przez np. setkę tysięcy osób to jest istotny problem dla prawado prywatności i że człowiek traci przysługujące mu poczucie bycia zwykłym szarym człowiekiem, do którego ma prawo, bo może nawet wywiera szeroki wpływ na różne ośrodki i na masy, ale w pojedynczych przypadkach problemu nie ma i rzekomo to jest tak nieważne, że w istocie wolno się podsłuchiwać i mamy tu coś w rodzaju "sumy bardzo wielu zer (w dziedzinie szkodliwości społecznej), która jednak daje 1". Tego typu nieuczciwe wykręty od odpowiedzialności są jak najbardziej spodziewane. A przecież gdyby jakiś pracownik Policji czy służb podsłuchiwał człowieka bez zgody sądu, jak choćby bodajże ten Kamiński nagrywał zaledwie kogoś tam w hotelu, mimo że zdaniem sądu nie miał prawa, to w ogóle już kary kilkuletniego więzienia są jak najbardziej na miejscu. To jest absurd, bo dużo większym problemem niż przekroczenie uprawnień przez funkcjonariusza publicznego jest nielegalny podsłuch (i inna spodziewana korupcja prorządowa) w firmach medialnych, jest to problem dużo więcej szkody dla prywatności powodujący, zwłaszcza że skomasowany, niż jakieś działania 1 funkcjonariusza publicznego. Ale, powtórzę, pewnie przez wzgląd na mniej lub bardziej oczywiste prywatne interesy sędziów (np. kasa, własna wina, wina małżonka/konkubenta/dziecka; mogą w grę też wchodzić winy sprytnie ukryte na zasadzie haka trzymanego na kogoś) tu będą wstępnie bardzo popierać wersję o braku lub znikomej szkodliwości społecznej (lub ewentualnie wg art. 66 k.k. "nie jest znaczna", co rzekomo już wystarcza do spełnienia celów kary, ale to już trudniejsze do obrony) tylko dlatego, że do procederu dołączyło się dużo ludzi. To już rzekomo wszystko zmienia. Było przestępstwo, doszło więcej ludzi, to już nie ma przestępstwa "z przyczyn jurydycznych", "z powodu jakichś najgłębszych wniknięć prawnych i prawniczych i wniosków z dysertacji na te tematy". A wszystko pewnie przez kasę. I pewnie nikt by trafiając na informacje o takich orzeczeniach organów władzy publicznej się nie bulwersował, a w każdym razie zwłaszcza nie wśród posłów, ci to w ogóle lubią po prostu ignorować korespondencję. Ciekawa to w ogóle teoria: szkodliwość społeczna istnieje tylko dopóty, dopóki dana przestępczość nie stanie się masowa (niech będzie, że to ode mnie teoria, że tak było). Tym niemniej nie lekceważyłbym też prób snucia państwowych teorii z orzełkiem czy chociaż stemplem prokuratury o rzekomym braku bezprawności podsłuchu mieszkania, dopóki nie pozna się personaliów ofiary lub nie zacznie ona się z kimś komunikować. Sama informacja, co robi, czy coś mówi, a jeśli tak, to co, pobieranie takich informacji, nie ma rzekomo żadnego znaczenia. Są takie pomysły i tendencje, może doczekają się realizacji, zwłaszcza gdy takie tezy trafią do książek profesorów. Na obecnym wstępnym etapie sprawy, gdy w ogóle kwestionuje się potrzebę jakiegokolwiek śledztwa, bo wszystko rzekomo takie mało przekonujące, najlepiej pewnie im rokuje (bo też nie bardzo jest bodajże wedle odgórnych wytycznych poparcie polityczne dla zupełnego dekryminalizowania sprawy metodami "profesorskimi") teoria o znikomej lub zerowej szkodliwości społecznej. W każdym więc razie jak Państwo widzicie w rządzie i sądach przyszykowano potrójną obronę: "legalne", "nie ma dowodów" (żaden świadek się nie zgłasza, a solidne kreujące skrajnie wysokie prawdopodobieństwo podsłuchu poszlaki się ignoruje) i "kaszel" (wrabianie w procesy polityczne, "sio stąd", nie pokazuj się na komendach, ściganie listem gończym, bo inaczej może dożywocie w psychiatryku – tak tak, nie przesłyszeliście się Państwo, oto moralność luminarzy polskiego establishmentu i sądownictwa). Spośród nich może najbardziej przekonuje ten kaszel, najbardziej być może, jeszcze wsparty co nieco brakiem dowodów, ma potencjał skutecznego sabotowania śledztwa w majestacie prawa (bo przecież jesteśmy członkiem ONZ-u, więc musi to w miarę jakoś sensownie wyglądać). Choć może ta ochrona w końcu minie. Po co w ogóle było ładować się w sprawę, jeśli nie minie, trochę to w takim razie bezsensowne i puste było, ale OK, można wierzyć, że nigdy sprawy nie rozliczą, nawet korzyści nie pójdą do zwrotu. W każdym razie co godne odnotowania tutaj chyba nawet całą grupę podsłuchową uprzedzono o tym, że będą mnie prześladować procesem politycznym, ścigać i dążyć do zamknięcia w psychiatryku w związku z wypadkiem drogowym, w każdym razie mniej więcej równolegle z nim ogromna ilość ludzi zapałała miłością do rowerów, niekoniecznie by im się chciało, gdyby nie było w tym wyrazu "schadenfreude" czy, jak kto woli, demoralizacji i wyzucia z normalnej obywatelskiej solidarności międzyludzkiej. W każdym razie sprawa tego procesu politycznego to jeszcze jeden powód, by pomóc mi przy zabezpieczeniu dowodowym zawartości facebookowej grupy podsłuchowej (być może da się pokazać, że to o mnie i że sędziowie byli skryminalizowani). W każdym razie pewnie bezwstydnie obnosili się na tej grupie (może pod koniec 2012 r.) z tym, że ustawią mi biegłych psychiatrów na użytek procesu politycznego: najpierw zakaz prowadzenia pojazdów, potem, wskutek odwoływania się, nakaz uwięzienia w szpitalu.   edit 2024-06-22: Właśnie sobie uświadomiłem, jaki byłby główny atak prawny Sądu Najwyższego i podległych mu niższych organów w razie śledztwa. Rzekomo wniosek o ściganie to musi każdorazowo wskazywać konkretne jedno przestępstwo, którego dotyczy. A zatem ile przestępstw, tyle wniosków o ściganie czy co najmniej wyliczonych we wniosku przypadków przestępstwa. Oczywiście to tylko drobiazg techniczny, da się to naprawić w ustawie. Ale nie zgaduję tutaj, są ślady historyczne nie tyle na taki standard już istniejący, co na taki plan w związku z tą grupą przestępczą (drugi temat ostrzeżenia to przedawnienie przestępstw o genezie politycznej). Jest to trochę mało rozsądne i zgodne z doktryną, bo trudno, by każdy akt przestępczy dot. podsłuchu był protokołowany, zaś np. C. Kulesza w komentarzu do KPK, art. 12 podaje, że dopuszczalne jest także wskazanie we wniosku sprawców anonimowych. Ale ponieważ to tutaj opisałem i skompromitowałem, to może poprzestaną (przepraszam, poprzestaliby) na rzekomym braku społecznej szkodliwości nielegalnego inwigilowania mnie. Mój ojciec (dysponujący odpowiednim tekstem źródłowym) aż od tego dał odpowiedni tytuł swej nowej książce.

edit 2024-05-16: W ostatnich dniach spikerzy (TV) rozpoczęli dodatkowe dręczenie mnie w ten sposób, że nagle laptop zaczął niemal cały czas emitować wycie włączonego na cały regulator wentylatora (brzmi to jak jakieś piłowanie czy coś takiego). Prawdopodobnie to przez włamania falowe. Żadne uderzanie obudowy nie rozwiązuje problemu w sposób trwały, po prostu uparli się, że ma być to dodatkowe dręczenie obok podstawowej tortury dźwiękowej. Nie jest to też wina żadnych nagle jednak niedokręconych śrubek. Na szczęście przez część czasu dają sobie z tym spokój (może w ogóle problem stanie się jednak rzadkością, to usunę niniejszy dopisek).   edit 2024-05-18: Teraz z kolei zaczęli co rusz resetować mi ten komputer. 15-20 minut i reset. Wycie wentylatorka chwilowo odpuszczają. Resetują przy każdych drobnych przenosinach komputera.   edit: Oprócz tego zrobili włamaniami falowymi tak, że laptop ten wyłącza się z chwilą wyciągnięcia kabla zasilającego (bateria niby ma zapasy, ale co z tego), co oznacza, że nie da się go zaekranować (zaizolować) tak, by nie emitował ujawniającego ekran promieniowania. Wiadomo, że to przez prąd też idzie, nieraz mi to pokazywali, że bez odcięcia prądu (filtry są jakieś lewe, a używałem 2 różnych) problem nie zniknie. A zatem jak Państwo widzicie po raz kolejny włamaniami falowymi uniemożliwiają mi (już z góry, zanim w ogóle przygotuję się finansowo, by się za to zabrać) zabezpieczenie się. Huczący wentylatorek na razie odpuścili. Aha, jakby co, bo ktoś mógłby sobie wyobrazić użycie akumulatora z przetwornicą w klatce Faradaya, wszystkie wypróbowane przeze mnie przetwornice też są podatne na włamania falowe i robią szkodliwe zwarcia na życzenie (niektóre firmy nawet specjalnie dobrały sobie nazwę pod to, że będą tolerować takie podzespoły). Może to przez niedociągnięcia uszczelkowe klatki (wynikające z jej demontażu i amatorskiego ponownego montażu, bez wymiany uszczelek) tak było.   edit: Najdrobniejsze drgnienie potrafi "wywołać" reset (chociaż różnie to bywa). Wszystko to nowina ostatnich dni.

edit 2024-05-20: A oto ciekawostka podsłuchowo-administracyjna dotycząca Facebooka. Nieistniejące kontakty wyświetlają mi się na liście aktywnych: https://www.youtube.com/watch?v=AefypxQ23Ic.

edit 2024-06-09: W związku z bardzo ważnym tematem prześladowania i ścigania Piotra Niżyńskiego na bazie niesprawiedliwego procesu politycznego (celem utrudnienia walki z Telewizją na ziemi polskiej) powstała domena WWW.MATOLSN.COM. Odpowiednia?   (Bardzo ważny problem – jak ktoś walczy z korupcyjną monarchią despotyczną i w imię demokracji, a nie jest kimś wpływowym jak np. szef "Solidarności", to stawiają nad nim sędziów i go niszczą. Autentycznie niszczą. Więcej na kanale YouTube.)

edit 2024-07-04: Coś godnego dołączenia: https://www.facebook.com/groups/bandycituska. To naprawdę poważny problem, wymagający Twojej pomocy! Chodzi w ogóle o dalsze *istnienie* tego bloga.

edit 2024-08-24: W sprawie możliwości reklamy internetowej tego bloga chciałbym pokazać dwie rzeczy. Po pierwsze lista firm przeze mnie sprawdzonych. Sami złodzieje i inni oszuści. Nic tylko takim przedsiębiorcom pieniądze przelewać! Zachęcam do zapoznania się, wybrane dowody są na moim YouTube (tamże patrz też zakładka Społeczność). Po drugie: mój ojciec. Raczej zły dla mnie i nieużyty (z pojedynczymi wyjątkami: parę razy opłacił mi serwer, gdy byłem w areszcie; ale np. w sprawie moich rzeczy aprobował ich przepadek, wywalenie wszystkich rzeczy osobistych na śmieci), oschły, rażąco prodyskryminacyjny w stosunku do mnie, a zatem wrogi debacie społecznej choćby w jakimś małym wymiarze i wspierający tym samym prześladowania polityczne, totalnie też zakłamany w sprawach dla mnie istotnych, po prostu lubuje się w tym, co zakłamane, a w jego oczach niewątpliwie nawet jawnie fałszywe. Dodatkowo pewnie agent w pracy, w każdym razie okazywał mi prawdopodobieństwo udziału w grupie. Taki jest mój ojciec, a chodzi tu teraz zwłaszcza o tę sytuację: próba drobnej, chwilowo tylko przecież będącej na topie, reklamy na pewnej grupie z dosyć dużą ilością osób. W każdym razie polecam jako przykład wyrodnego ojca. Nawet najmniejsza wzmianka o synu i jego już nawet nie stronie, ale raczej kanale na YouTube, niech będzie wyklęta (Facebook i tak takie posty zwija, więc to jest w sumie malutkie przy oglądaniu osi czasu). Bądźcie chociaż wy lepsi i wspominajcie o mnie w mediach społecznościowych, jeśli z nich korzystacie.

(03:18)

19. stycznia 2024 r.

Kwestia prokuratury (2)

Kontynuuję temat z wpisu z 2013/05/04. Oto komentarz, który próbowałem dziś zamieścić na wp.pl pod artykułem "Nowy projekt. "Rozdzielenie funkcji ministra i Prokuratora Generalnego"" ok. godz. 20:47-20:59 (nie raczyli opublikować):

Bardzo mnie smuci, że w sondażu internetowym znanego radia aż 93% Polaków popiera rozdzielenie funkcji PG i MS, jedynie 7% uważa, że to niedobre. To mnie niemalże wpędza w rozpacz nad tym, jak niemądry mamy naród w tych tematach prawniczych, tj. dotyczących praworządności. Drwiną z takich poglądów była awantura o tzw. neo-KRS, w której eurokraci i eurosędziowie próbowali wspólnie z mediami przepchnąć wersję, że Polska właśnie straciła niezawisłość sądów "z powodu jakiejś ustawy", "jakichś detali w ustawie co do powoływania sędziów". To jest to samo niemądre myślenie – bardzo nietrafione! Doprawdy, jest to szyderstwo i drwina z powszechnego w narodzie niezrozumienia problemu. Problem jest taki, że już co najmniej za komuny, a chyba nawet za II RP, sędziowie nie płacili podatku dochodowego, tylko dostawali go razem z pensją. Nie wiem, od jak dawna tak jest też w prokuraturze i adwokaturze, ale obecnie bodajże też tak jest. Efekt tego jest taki, że premier będący liderem partyjnym jest dla sędziów i prokuratorów jak Bóg. Może nie każdy sędzia będzie chciał niesprawiedliwie i politycznie orzekać w konkretnej sprawie, może też są prokuratorzy, którzy podatek mają opłacony, a problem dotyczy tylko części tych grup zawodowych (moim zdaniem jednak w przypadku sędziów [edit: i adwokatów] dotyczy to wszystkich czy 99%) [edit: przepowiednie Królowej Saby sugerują, że potem to się rozszerzyło o pracę jako agent podsłuchowy, w wyniku czego ponoć niektórzy sędziowie bez wielkiej afery wypisali się w ogóle z tego układu – to mi brzmi nawet sensownie, spójnie z poszlakami (w tym w dziedzinie sprawozdawstwa budżetowego) i prawdopodobnie], tym niemniej problem jest i kierownicy w prokuraturach są zamieszani. I teraz choćby nawet weszło rozdzielenie funkcji MS i PG to tak będzie nadal. Już to przerabialiśmy chyba w r. 2010. Prokuraturę przejął Seremet, ale dalej były polityczne odmowy wszczęcia śledztwa. Doświadczałem ich wielokrotnie. Główną tego przyczyną było bodajże właśnie niepłacenie podatków w zamian za polityczną poprawność orzekania. Kierownicy dbają o to, by sprawy politycznie istotne trafiały tylko do prokuratorów, którzy je "odpowiednio" obsłużą zgodnie ze swym układem z rządem i fiskusem. Mam na to taśmę z wypowiedziami sekretarki prokuratury (jest w Internecie pod hasłem "bandyci Tuska"). I teraz efekt rozdzielenia funkcji PG i MS jest taki, że – krótko to podsumowując – możliwości dobrego i legalnego wykorzystywania władzy politycznej do wpłynięcia na prokuraturę już nie będzie, natomiast możliwość nielegalnego i szkodliwego wpływania na prokuraturę i sądy dalej w najlepsze będzie istnieć i nawet włos jej z głowy nie spadnie. Proszę tylko pomyśleć. Sama strata, a korzyści 0. To jest tak skandaliczne pogorszenie sytuacji, że aż pewnie widząc to zaczęliby się tłumaczyć: "ale przecież raz do roku jest jakiś raport PG [tak było w latach 2010-2015] i premier może go nie zatwierdzić, i wówczas są wybory nowego PG". Owszem, jest coś takiego, ale im większa odległość dzieli PG od rządu, tym gorzej. Oni mogą nawet nie chcieć go odwołać. Może np. w ostateczności otworzyłby śledztwo, raport roczny zatwierdzony, po czym w końcu je umorzą. A premier nie lubi mieszać się do śledztw, powie, że on nie jest od tych rzeczy. Powstaje sytuacja, w której za zło nie ma odpowiedzialnych w polityce, zmian na lepsze też nie ma kto zrobić. Proszę sobie wyobrazić. Z trudem człowiek przebija się przez milczenie, zakłada prasę, media elektroniczne, z trudem uzyskuje jakieś wpływy w społeczeństwie, co nieco słychać o skandalu krytym przez prokuratury i sądy: i co teraz? Odpowiedź: NIC! Wreszcie, dotarłszy po np. 20 latach walk z problemem do swojej "Itaki", mając media, dalej nie ma wpływu na nic, a politycy umywają ręce. "Śledztwa, troska o to, żeby były śledztwa, to nie zadanie rządu". "Jest niezależny Prokurator Generalny, niezawisły sąd rejonowy, do którego można się odwołać, i tyle". Mając PG jako ministra krytyka spadałaby bezpośrednio na samych polityków i nie mogliby oni umywać rąk, natomiast po tej szkodliwej zmianie, którą niestety aż 93% obecnie narodu popiera (chociaż może to dotyczy tylko internautów, w narodzie może ogółem odsetek jest mniejszy), będzie tragicznie pod względem odpowiedzialności rządu. A przecież to, żeby śledztwa były w ogóle wszczynane, to jest sprawa bardzo ważna. Brak śledztwa (zwłaszcza gdy dotyczy naruszeń praw człowieka) to jedno z najcięższych możliwych naruszeń praworządności w dziedzinie prawa publicznego. Nie może być tak, że czyny zabronione nie są w ogóle ścigane, bo to przekreśla w ogóle zakazy, prawo traci w ogóle przez to na znaczeniu. Podsumowując, będzie przez to rozdzielenie tak, że dobrego wpływu na prokuraturę nie będzie można wywierać, a zły nadal będzie możliwy i w najlepsze będzie dalej istniał.

edit 2024-03-06: Doskonałej egzemplifikacji wspomnianej tu też złej sytuacji w sądach dostarcza moja książka "Polski współczesny proces polityczny". Niestety na razie nie leży fizycznie w księgarniach, można ją kupić przez Internet.

Dramat po prostu coś takiego przepuścić. Tragedia by była, gdyby te 200-300 ludzi w ciągu kilku godzin to zobaczyło (zanim komentarz zginie gdzieś daleko na siódmej czy dziesiątej stronie listy, którą zresztą najpierw trzeba rozwinąć, pokazać, bo pierwotnie pojawiały się tylko peany na cześć PO sprzed wielu godzin, dopóki nie kliknąłem "Rozwiń komentarze"). I zresztą i tak, żeby to przeczytać, musiałoby im się chcieć kliknąć "Czytaj całość", bo to przecież długie. Może kilkaset ludzi by to zobaczyło, ale dla nich każde takie kilkaset to o kilkaset za dużo.

Dla porównania, pozostałe 2 główne portale (Onet.pl i Interia.pl) już lata temu zrezygnowały w ogóle z możliwości dodawania komentarzy pod artykułami.

Dodajmy, że rząd może bez problemu wytoczyć prokuraturze (np. jakiejś jednej prokuraturze rejonowej) sprawę karną o podatki, a to poprzez urząd skarbowy. To nie jest tak, że "k***a k***ie łba nie urwie" i to kończy temat. Urzędy mają prawo prowadzić dochodzenia skarbowe (nadzorowane również nie przez prokuraturę, tylko organ podległy resortowi finansów) i mogą wnosić akty oskarżenia do sądu (prokuratora jedynie o tym powiadamiają, wysyłając mu kopię aktu, ale go nie potrzebują) — art. 155 § 4 Kodeksu karnego skarbowego. Jest to powszechnie stosowane. Wprawdzie obecne przepisy przewidują, że sprawę przeciwko prokuratorowi o podatki można prowadzić tylko w formie śledztwa (a nie dochodzenia) i co za tym idzie prowadzi ją prokuratura, ale te przepisy łatwo można zmienić. Tu idzie o drobiazgi; grunt to to, że urzędy skarbowe od ponad 25 lat mają doświadczenie w ściganiu przestępstw skarbowych, w tym przed sądami, i mają swoje kompetencje śledcze. Pewnym problemem prawnym są też immunitety prokuratorskie, ale zapewne w razie konfliktu z rządem na tle podatków dałoby się je bez problemu usunąć z ustawy lub chociaż istotnie ograniczyć (np. umożliwiając ich uchylanie przez ministra).   [edit 2024-03-23: Chciałbym tu nadmienić, że pewnie nie przypadkiem rozdzielenie funkcji PG i MS znalazło się na liście konkretów Koalicji Obywatelskiej pod nrem... 86 — jak mój rok urodzin. Nawet się nie kryją z tym, względem kogo ta złośliwość.]

Z innych tematów: polecam mój dopisek "edit 2023-09-27" pod poprzednim wpisem (tym z 14. maja 2023 r.), a także film YouTube z wysyłki listów do panów koalicjantów Hołowni i Kosiniaka-Kamysza. Wysłałem to też e-mailem, a ponadto pisałem e-mailem w dniu głosowania nad wotum nieufności do pana ministra kultury Sienkiewicza zarówno na jego adres poselski, jak i do ministerstwa. Wszystko totalnie olane. Pisałem też e-mailem do ludzi partii Razem, tj. Adriana Zandberga i Doroty Olko (na adresy sejmowe, tj. w domenie @sejm.pl, podane też na www.sejm.gov.pl), kilka dni potem jeszcze specjalnie dopytywałem się, dlaczego nie odpisują – nic. Totalne ignorowanie. Na maila na adres kontaktowy tej partii też nie było odpowiedzi. (To nie pierwsze moje próby komunikacji z politykami przez maila i na papierze. Będę też w przyszłości jeszcze próbować, ale naprawdę chyba obecnie są sami przestępcy podsłuchowi w Sejmie, sami pomocnicy telewizji dorabiający nielegalnie w specjalnym pokoiku — takie jest moje skromne przypuszczenie, nie nazywałbym tego "oskarżeniem", czyli posądzającym o coś stwierdzeniem faktu.) Proszę to przejrzeć; nie pozostaje mi inny komentarz jak tylko taki, że to są wszystko beznadziejne partie, co jest niniejszym już w znacznej mierze wykazane. Gdyby się nie bali, że przegrają w dyskusji, to by ją podjęli [bo co im szkodzi okazać ten minimalny szacunek autorowi maila, który postarał się i wstukał aż 3 strony, i odpisać *cokolwiek*?], ale wolą ignorować komunikację. PO, PiS, Lewica, Konfederacja, PSL wszystkie się już kompromitowały. Co do możliwości kontaktu z politykami przez Twittera, czyli obecnie "X", to jak się okazuje sprawa jest tak "sprytnie" (czy raczej podstępnie) zrobiona, że pisząc komentarz masz w zamyśle twórców tego serwisu być przekonany, że jest on dobrze widoczny, że jest na wierzchu, przed wszystkimi innymi komentarzami. Tak on się wyświetla. Natomiast gdy sprawdzasz z innego konta, to się okazuje, że ten komentarz (czy raczej "odpowiedź", bo tak to się nazywa) w ogóle się nie wyświetla. Nie jest gdzieś daleko, ale mimo to do odszukania i odczytania; w ogóle go nie ma. Wyświetla się tylko 200-300 wybranych komentarzy (spośród np. 1000-2000), bynajmniej nie losowo, tylko zawsze idą te same. Twojego (przecież nowszego od wielu się wyświetlających) tam nie ma, chociaż przecież nie na tyle często ktoś coś pisze, by było niemożliwe dostrzeżenie go. Po prostu jakoś serwis Cię z góry dyskwalifikuje – z nieznanych przyczyn. Tłumaczą się (firma najbogatszego człowieka na świecie Muska!), że "z przyczyn technicznych" niekiedy nie są w stanie wyświetlić wszystkich komentarzy (sic!). Później w statystykach wyświetleń widać, że Twojego wpisu przez całe godziny, dni itd. faktycznie nie oglądała ani jedna osoba (tylko Twoje wyświetlenia się naliczają), mimo że strony twitterowe ważnych postaci typu premier, minister oraz ważnych instytucji obserwują setki tysięcy ludzi, nieraz blisko miliona. Sprawdzałem z dwóch różnych kont, używanych już wcześniej, oba są w ten sposób cenzurowane. Natomiast w przypadku stron twitterowych, w których pod wpisami nie ma tak dużo odpowiedzi (np. strona TVP Info), czyli np. jest ich poniżej 100, udawało mi się uzyskać wyświetlenia [i reakcje]. Z tym, że było ich w sumie typowo tylko kilkadziesiąt, np. 60-70. Najwyraźniej mimo setek tysięcy śledzących profil TVP Info mało kto przegląda odpowiedzi na posty, a tym bardziej na takie posty, które zostały wyparte o kilka pozycji do tyłu przez posty nowsze, co wtedy dosyć szybko tam następowało.

Polecam z tego miejsca należący pośrednio do mnie portal xp.pl. Generalnie to tam, a nie na tym blogu dotyczącym mojej sytuacji, jest miejsce na komentowanie bieżących spraw w polityce. Odnośnie podatku sędziów były tam 3 artykuły już na początku działalności, w 2019 r.: pierwszy, drugi, trzeci. Generalnie w tym portalu jest mnóstwo perełek na temat polskiej sytuacji, których próżno szukać gdziekolwiek indziej. Przykładowo nie ma zgoła porównania między działem Kryminalne w xp.pl a tego typu działami w innych portalach (obecnie zresztą chyba już zlikwidowanymi): na xp.pl on jest w całości o zbrodniach politycznych. Ponadto nawet i te tematy, o których także gdzie indziej można poczytać, na tym portalu są omówione dużo rzetelniej.

Na koniec dodam, że poszlaki na podatkowy układ sędziów z fiskusem (u m. in. prokuratorów najprawdopodobniej jest tak samo, mam szerokie doświadczenie) dostarcza też [obok skandalu w TK] jedno z wytoczonych mi lipnych postępowań karnych: to o wypadku samochodowym, o którym była mowa w poprzednim wpisie tutaj, a ściślej związane z nim okoliczności. Wypadek miał miejsce w 2012 r. W tym samym roku obok przystanku tramwajowego PIMOT w Warszawie (jak PI-MOT, "Piotr-motoryzacja") postawiono coś, co się ówcześnie nazywało Urząd Kontroli Skarbowej. Proszę, oto strona internetowa o tym informująca: https://fotopolska.eu/Warszawa/b101344,Urzad_Kontroli_Skarbowej.html. Pogróżka (a raczej jej dodatkowe uwiarygodnienie)? Nadmieniam, że w sprawie sądy jak dotąd orzekały w sposób skrajnie upolityczniony i miały w nosie to, że właściwie udowodniłem swoją niewinność w sposób, który każdą bezstronną osobę przekona (abstrahując już od tego, że oparli się w oskarżeniu jedynie na domysłach). Pokazałem poszlaki (ślady spisku) dające 99,99999...% pewności, że mnie wrobiono, omawiałem to wielokrotnie w pismach obronnych, zażaleniach itd. Obecnie ta sprawa jest w kasacji. Prokurator popiera umieszczenie mnie w szpitalu psychiatrycznym (zupełnie niesłusznie prawnie i pod względem podstawy dowodowej sprawy) — potencjalnie na dziesiątki lat, bo historia pokazuje, że tak może w takim przypadku być. Inny przykład wytoczonej mi sprawy karnej, która dotarła aż do sądu (nawet był wyrok nakazowy, który musiał upaść, skoro wniosłem sprzeciw, bo tak to działa, ale potem na szczęście sprawa wróciła do prokuratury do poprawki po moich licznych pisemnych protestach), to sprawa, o której mowa w artykule xp.pl z 2019 r. — z wybrakowanego zarzutu i następnie tak samo wybrakowanego aktu oskarżenia. Prezes sądu niesprawiedliwie go przepuścił, chociaż powinien zadecydować o zwrocie sprawy prokuraturze. Przedstawienie mi tego wybrakowanego formalnie zarzutu przypada na rok 2015, czyli czasy Seremeta i rozdzielonych stanowisk PG i MS. Wysyłałem potem za PiS-u liczne skargi na różnych szczeblach prokuratury, ostatnio nawet do Prokuratury Krajowej. Po drodze okazało się, że kryje to (oprócz kierownictwa prokuratury rejonowej) Prokurator Okręgowy w Warszawie (Paweł Błachowski [dziś już awansowany na dyrektora w PK], potem Mariusz Dubowski) oraz Prokurator Regionalny w Warszawie (Jakub Romelczyk).   [edit: Oczywiście same z siebie sądy pracują normalnie, to nie jest tak, że bez względu na wszystko w każdej bez wyjątku sprawie dotyczącej każdej dowolnej osoby czy firmy są zawsze prorządowe. – rozwiń komentarz...Są liczne sprawy, w których rozsądzano takie spory, np. pozwy w trybie wyborczym, w sposób merytoryczny. Rzeczywistość orzecznicza moim zdaniem zależy od tego, czy przedstawiono sądom konkretne dyrektywy polityczne dotyczące orzekania powołujące się na układ podatkowy z państwem. Obecnie od 2016 r. jest taka dyrektywa, że koniec końców mam każdą sprawę przegrać. W środku sprawy można wygrać jakieś zażalenia (choć też często zdecydowanie niesłusznie przegrywam, przez co nawet cały pozew czy prywatny akt oskarżenia robi się przegrany, np. na zasadzie zwrotu pozwu), można wygrać jakieś tam kwestie proceduralne (np. zwolnienia z kosztów, choć też często nieraz są bezpodstawnie nieprzychylni), ale koniec końców jak wg jakiejś żelaznej zasady zawsze wyrok ma być na moją niekorzyść (co oznacza m. in. popieranie procesów politycznych przeciwko mnie). W ramach najróżniejszych spraw, często z mojego powództwa/wniosku, zaliczyłem 175 składów sędziowskich (tyle widzę dziś różnych sygnatur w systemie akt portal.waw.sa.gov.pl; nie uwzględnia to niektórych zażaleń na odmowę śledztwa oraz spraw sprzed 2014 r.), więc mam dostatecznie dużo przykładów, by to całościowo oceniać. Nie jest tak, że polityczna poprawność orzekania jest wykorzystywana tylko przeciwko mnie. Inny przykład prawdopodobnie wykorzystania układu podatkowego sędziów z premierem to prawomocna odmowa wszczęcia śledztwa z zawiadomienia NIK o popełnieniu przez premiera przestępstwa w związku z przystąpieniem do organizacji wyborów kopertowych, na co zresztą podobno poszło bardzo dużo pieniędzy (76 mln. zł). Chodzą mi po głowie jeszcze inne przykłady (nieraz też z ustawionymi sygnaturami spraw, co jest bardzo charakterystyczne i kojarzy się z wtrącającym się kierownictwem), ale z uwagi na niepewność i nie takie duże znaczenie nie będę tego tutaj przytaczał.   edit 2024-02-09: Podejrzane pod tym względem są też dotychczasowe orzeczenia sądów ws. dot. m. in. Kamińskiego i Wąsika. Wszystkie one (z wyjątkiem rozstrzygnięć SN, które wprawdzie też może ustawiono) są zdumiewające, jakkolwiek nie mogę tu uchodzić za znawcę sprawy, skoro nie dane mi było nawet zapoznać się z aktami. Jeszcze jednym przykładem najpewniej politycznego rozstrzygnięcia sprawy sądowej, w tym przypadku dosyć nieszkodliwym (przyjmuje się, że jest możliwość ponownego wniesienia aktu oskarżenia), jest umorzenie sprawy karnej, o którym mowa w tym artykule wPolityce.pl (moim skromnym zdaniem żaden normalny sędzia nie uznałby teorii prawnej przyjętej przez Bodnara za poprawną, czego zresztą dowodzi masowe i praktycznie niepodzielne oprotestowywanie jej przez fachowców w dziedzinie prawa z wyjątkiem przypadków, gdy niezależność i bezstronność oceniającego sprawę jest poważnie wątpliwa). Niewątpliwie była to sprawa politycznie nakręcana, w adwokaturze i w sądzie. Już samo dostrzeżenie przez adwokata tego, że prokuratorka miała tę samą cechę, co Dariusz Barski, nie zdarzyłoby się, bo skąd miał on to wiedzieć i dlaczego miałby być na to wyczulony – najprawdopodobniej był więc po prostu telefon ze skarbówki albo Ministerstwa Sprawiedliwości do Naczelnej Rady Adwokackiej i tak to załatwiono. Kto jak kto, ale Adam Bodnar zapewne wiedział, że jest jeden jedyny prokurator, który ma analogiczną sytuację do Barskiego, i jakie sprawy przed sądem prowadzi. Następnie media takie, jak główne portale internetowe, nagłośniły to umorzenie przez sąd sprawy jako wizerunkowy sukces rządu, jako "zwycięstwo Bodnara w sądzie" (tak też np. Onet, Gazeta.pl). edit: Można tu dodać, że postanowienie w ww. sprawie wydała sędzia tzw. delegowana (z sądu rejonowego do okręgowego), którą Minister Sprawiedliwości może w każdej chwili odwołać z delegacji i tym samym obniżyć jej wynagrodzenie, zaś dodatkowo – co pogłębia wrażenie ustawienia tej sprawy – 2 dni wcześniej w mediach informowano o jakimś zbytecznym i nic nie zmieniającym (jako że sprawa jest już objęta orzecznictwem Sądu Najwyższego) apelu Ministra Sprawiedliwości do sędziów dotyczącego ich orzekania (zapewne rodzaj aluzji prasowej do tego, że minister zapewne apelował do ww. sędziny za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego). – ukryj komentarz]

edit 2024-01-29: Ruch "Huti", budzący skojarzenia z hutami (producentami drągów żelbetowych), jak widać wiele wspólnego ma z... przemysłem muzycznym: https://twitter.com/wszewko/status/1751897077661962309. Od początku twierdziłem, że rozkręcono i nagłośniono tę sprawę po to, żeby zwrócić uwagę na międzynarodowy problem drągów żelbetowych z chipami elektronicznymi w środku (tzw. prętów zbrojeniowych, prętów żebrowanych), bodajże przez Amerykę bardzo propagowanych wszędzie na świecie. Kolejną jeszcze na to poszlaką jest używanie przez czołowych graczy w tej sprawie (którymi są Wielka Brytania i USA) słowa "bandits" (bandyci) na określenie Hutich (oto odnośny artykuł, a tutaj jeszcze kolejny), co zapewne w zamyśle ma nawiązywać do niniejszego bloga i co potwierdza ten trop, że wykreowany przez tych ludzi i potężne międzynarodowe kręgi temat jest to aluzja do opisywanej tutaj sprawy dręczenia mnie. Związany z tym problem w budowlance jest kompleksowo omówiony na www.xp.pl. Zauważmy też, że kraj Hutich — Jemen (jak ang. Yeah Man, "tak, człowieku!") — pasuje na potwierdzanie jakiejś tezy, "tezy pewnego człowieka".   edit: Notabene stolicą Jemenu — a przy tym miastem, w którym zainstalowali się Huti — jest Sana, co znowu budzi dodatkowe jeszcze skojarzenia z przemysłem muzycznym (piosenkarka i skrzypaczka Sanah, w dodatku ze Starych Babic, czyli gminy, do której w początkach XXI w. wprowadził się mój ojciec).   edit 2024-02-01: Sprawa grających drągów żelbetowych (które mogą też manipulować myślami poprzez przekaz podprogowy szeptany, a także np. wywoływać fałszywe odczucia czy prowokować wykonanie określonych czynności) jest obecnie największym, najważniejszym spiskiem politycznym, na skalę całego świata. Poszlaki wskazują na to, że sprawa ta ma korzenie papieskie i nie tylko papieskie (i że ogólnie to bodajże już Sumerowie w istotnym stopniu rozeznali i rozpracowali teoretyczno-matematycznie elektryczność, mówiąc eufemistycznie, aczkolwiek jedynie potajemnie i na najwyższym szczeblu).   edit 2024-04-07: Wyjaśnię teraz, dlaczego to właśnie w tym momencie wystartowano z tym tematem Huti, kojarzącym się z drągami żelbetowymi z rdzeniem elektronicznym ("z huty"). Po części oczywiście dlatego, że od początku 2021 r. wiem, że to przez drągi. Generalnie natomiast ja to widzę tak, że przyczyną jest to, iż właśnie szykowało się 30-lecie ludobójstwa w Rwandzie (z 1994 r.), za które odpowiadał rząd Hutu. Tu Huti w Jemenie, specjalnie przygotowane, a w Rwandzie (jednym z najbiedniejszych państw) – Hutu (dopiero trzeba było obalić ich rząd, żeby skończyło się ludobójstwo). 2 lata po ludobójstwie biskupem Rwandy, z nadania Jana Pawła II, został... kojarzący się ze mną przez nazwisko Ntihinyurwa. Urodził się on... w moje (przyszłe) urodziny (data będąca memem). Dochodzi tu jeszcze taka analogia, że torturę dźwiękową czy jak kto ewentualnie woli nieludzkie traktowanie w wykonaniu telewizji moim zdaniem należy traktować jako zbrodnię przeciwko ludzkości (art. 118a § 2 pkt 3 k.k.), powyższą sprawę oczywiście też, choć tam krew się lała, więc to inny kaliber. Na koniec dodam, że to pewnie nie przypadek, że takie ludobójstwo miało miejsce właśnie w wykonaniu rządu ludu Hutu (pochłonęło 1 mln ofiar). Zwracam też uwagę na sprawę sprawa Nowej Huty jako miasta bez kościołów – ta sama inspiracja. Pozostawione pszlaki oraz moja znajomość tematu wg tego, co ujawnia TV, wskazują na to, że najprawdopodobniej za sprawę odpowiada Jan Paweł II – taki mój pogląd, taki wynik badań historycznych, przepraszam, jeśli kogoś to razi (nie mam tu wprawdzie pewności) – bo było to w czasach, gdy politycy nie mieli jeszcze w komputerach ani tym bardziej biblioteczkach tekstu ksiąg sybillińskich (w demokracjach to chyba w ogóle powszechnie mieli tylko oprócz wiedzy, że Sybilla jest, co najwyżej jakieś zapiski o poszlakach historycznych, czyli zaledwie dot. I szczebla dowodu sybillińskiego, plus pewnie coś tam jeszcze z dziedziny rzeczy "nieklauzulowych"), zresztą to zleceniodawstwo jest swoiście zaświadczone. Zamieściłem to więc na "liście dokonań" ww. pontyfikatu, patrz https://www.bandycituska.com/jp2.html#kalendarium.

edit 2024-05-01 06:43: Mniej więcej wg standardu całego ostatniego półrocza, z małymi tylko wyjątkami (patrz np. ostatnie dodatki w /zapisy.txt – bywa jedna-dwie lub kilka godzin łaski), tym razem była cała noc bez snu (nagrane, jakkolwiek przez włamania do elektroniki, w tym dyktafonów – patrz wpis z 15/12/2016 – spikerzy lubią dodawać fikcyjne chrapania, w tym przypadku umieszczono ich tylko 20 minut). Nie jest to nic nadzwyczajnego, odsyłam do "edit 2023-09-27" pod poprzednim wpisem.

(21:46)

14. maja 2023 r.

Aresztowanie

Dnia 13. sierpnia zostałem aresztowany w związku ze sprawą wspomnianego na tym blogu wypadku, w który mnie wrobiono (tak się składa, że samochody jak mnóstwo innych urządzeń i komponentów elektronicznych reagują na nieudokumentowane sygnały-rozkazy falowe i w związku z tym premier z telewizją mogą im blokować hamulec i kierownicę, które oczywiście nie działają bezpośrednio, tylko przez elektroniczne "wspomaganie" — otóż ja takich blokad doświadczałem w 2012 r., jeszcze przed grudniowym wypadkiem, wielokrotnie; stosują to czasem także przeciwko innym). Sama sprawa wypadku (oraz rzekomego złamania nogi przez dziewczynę, której przeturlał się po krańcu stopy kraniec uderzonego przez samochód betonowanego śmietnika ulicznego) jest polityczna; wskazuje na to już choćby obsada personalna stanowisk kierowniczych w Głównym Inspektoracie Transportu Drogowego: zastępcą dyrektora jest niejaki Niżniak (nazwisko jak Niżyński), a dyrektorem — Gałuszko (jak gdańska prof. psychiatrii pani de Walden-Gałuszko, która w 2016 r. wystawiła mi zaświadczenie, że nie prezentuję sobą objawów psychotycznych; tymczasem zaś w ww. sprawie jestem traktowany jak niepoczytalny i co rusz jacyś biegli robią ze mnie psychotyka-schizofrenika). Polityczne było też zatrzymanie — Policja podjechała sobie pod skrzyżowanie uliczki, którą zbliżałem się do al. Stanów Zjednoczonych w Warszawie, z tą aleją (jest to jak wiadomo bardzo długa ulica, na której na długich odcinkach bardzo mało jest godnych uwagi obiektów, więc nikt tam się nie zatrzymuje) — czatowali tam na mnie wiedząc, że tam przyjdę, i zaraz, jak tam podszedłem gdzieś w pobliżu radiowozu zaczęli mnie zaczepiać i żądać przedstawienia dokumentów (patrz film). Wiedzieli, gdzie jestem, bo im telewizja podała tę informację, zresztą takie informacje na mój temat ("gdzie się znajduje") rutynowo krążą w Policji, czego widocznym przejawem jest to, że mnie ciągle najeżdżają: nienaturalnie dużo mam każdego dnia przejeżdżających w moim otoczeniu radiowozów (można sobie o tym poczytać na podstronie tego bloga /policja.txt, gdzie widać, że codziennie mijało mnie rzędu 5-10 ich radiowozów, przy czym stalking ten nadal jest praktykowany, niezbyt się coś poprawiło w tej dziedzinie).

O tym, że aresztowanie było niesłuszne i że (jak każdy może się przekonać) najprawdopodobniej nie ja odpowiadałem za wypadek, będzie mowa w artykule xp.pl, który zostanie niedługo opublikowany i poruszy temat tego aresztowania [edit 2024: tamże patrz zdjęcia 25 i 38, które dowodzą jego ogłoszonej też bodajże na grupie daty], toteż tutaj nie będę się rozpisywać, szkoda miejsca, tym niemniej jako ciekawostkę podam tu jeszcze, że nie tylko data uwolnienia mnie przez sąd (9 maja — rosyjskie święto zwycięstwa nad nazizmem), ale też data aresztowania (13.8) jest specjalnie dobrana i ma swoje specjalne pochodzenie. 13.8 to data sybillińska [edit 2024: proszę, tu oto najwyraźniej dziwnie zorientowana dziewczyna poruszyła w tym dniu "psie tematy"... nadmieniam, że policjantka towarzysząca wtedy wykonawcy zatrzymania nazywała się Sabina, co kojarzy się z żydostwem, to zaś ma symboliczne znaczenie "chciwość i gromadzenie majątków" – cóż za troska o sprawiedliwość na wyciągnięcie ręki, choć może tu chodzić i o omertę w sprawie istnienia omerty (bo to po prostu bez fazy przejściowej w postaci teorii "sprawa jest tylko o ekranie" jest widocznie niewykonalne zadanie dla polityków, prawa karnego i mediów, to całe ściganie)...], część opowieści na mój temat znanej Królowej Saby i później Sybilli z Kume (sprzedawczyni osławionej księgi, o której rozpropagowano mit nawiązujący do memu kolejnych liczb nieparzystych). Owo 13.8 są to z tego powodu 2 numerki znane w Biblii i odpowiednio tam opracowane: np. Wj 13:8-9 o moim stanowisku w sprawie poświęcenia się pracy autora książek o filozofii religii (z zadaniem popularyzowania antychrześcijańskich i antyislamskich tajemnic sybillińskich), z czego tutaj zrezygnowałem (patrz deklaracja "edit 2021-08-10" pod wpisem z 9. czerwca 2021 r. o trybunale strasburskim), jakkolwiek moje stanowisko momentami miękło w związku z zagrożeniem hospitalizacją psychiatryczną, może całe życie nawet trwającą. Boję się bowiem losu, jaki spotkał niegdyś Wacława Niżyńskiego, człowieka o moim nazwisku, a wcześniej też, choć na krótko, Nietzschego (obie te sprawy były najprawdopodobniej polityczne). Nietzsche (filozof z nurtu antychrześcijańskiego) spędził w szpitalu psychiatrycznym niewiele czasu, za to Wacław Niżyński aż 30 lat. Stalin z Chruszczowem, idąc po linii tej pogróżki, zorganizowali specjalne daty dla wydarzeń kojarzących się z przewlekłą utratą wolności: 13.8.1961 powstał mur berliński, a 13.8.1945 w ramach Europejskiej Komisji Doradczej zatwierdzono protokół ostatecznie wytyczający linię żelaznej kurtyny. Ponieważ w krajach bloku wschodniego oznaczało to utratę wolności na dziesiątki lat, ma to swoją wymowę pogróżkową pod moim adresem: "oto, co cię czeka pod znakiem 13.8!" (co ciekawe, areszt śledczy specjalnie zareklamował książkę o podzielonych Niemczech "W imieniu Europy", mianowicie umieszczając owo generalnie to dosyć nudne opracowanie naukowe politologiczne w katalogu bibliotecznym, gdzie jest wymieniony jedynie mały ułamek posiadanych przez areszt książek — wymienił ją jako jedną z nielicznych pozycji w dziale "książki historyczne": czyżby specjalnie po to, bym ją sobie znalazł i zapoznał się z pogróżką, wzmacnianą jeszcze przez słowa biegłej na rozprawie?). Fragment Wj 13:8-9 nasuwa więc skojarzenia po pierwsze z wychodzeniem z egipskich ciemności, czyli ujawnianiem czegoś (skojarzenie: upatrzona dla mnie rola Antychrysta ujawniającego ukrytą prawdę — por. też tekst o usiłowaniu odwodzenia od wiary w wersecie Dz 13:8), a po drugie (wers 9, czyli jak gdyby "kolejna decyzja" — "to, co z tego wyniknie") — w nawiązaniu do zaskakującego uwolnienia mnie przez sąd — z ratunkiem, jakiego mi udzielono: "Będzie to dla ciebie znakiem (...) i przypomnieniem (...), aby prawo Pana było w ustach twoich, gdyż ręką potężną wywiódł cię Pan z Egiptu". Te dosyć ezoteryczne póki co konotacje (dotyczące subtelnej sprawy relacji mnie do tego całego gangu i mojej "misji" upatrzonej przezeń dla mnie) ustępują miejsca, w kolejnych księgach, tekstom już znacznie wyraźniejszym (w ramach swej płaszczyzny aluzyjnej) i bardziej zrozumiałym dla osób postronnych: już nie o ezoterycznym przymierzu, a np. o lekarzach. I tak, o chorobie i jak gdyby o opiniowaniu przez biegłych czytamy we fragmencie Kpł 13:8 (a tymczasem mnie aresztowano właśnie dlatego, że nie stawiałem się na badania sądowo-psychiatryczne). "Kapłan obejrzy go. Jeżeli stwierdzi, że wysypka rozszerzyła się na skórze, uzna go za nieczystego: jest to trąd" (o, proszę, nawet rozpoznanie konkretnej jednostki chorobowej tu występuje). W Księdze nomen omen Sędziów, Sdz 13:8, czytamy jak gdyby puentę powyższego — coś o celu opiniowania przez biegłych: "Wówczas modlił się Manoach do Pana mówiąc: «Proszę cię, Panie, niech mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie raz jeszcze do nas i niech nas nauczy, co mamy czynić z chłopcem, który się narodzi!»" (te nadchodzące dopiero narodziny to zapewne o tym "przyszłym" Antychryście, którym mam się stać). W Nowym Testamencie pasuje temat "uleczonego" sługi (może już wyzdrowiałem?), tyle że jak gdyby odwrotnie, co wskazuje na to, że właściwe jest przeciwieństwo — bo ten fragment odpowiedni to nie 13:8, tylko Mt 8:13. "O tej godzinie" (w innym tłumaczeniu: "o tej porze") to się stało — tak tam czytamy, jak gdyby dla podkreślenia, że chodzi o jakieś oznaczenie czasu. O zakodowanych w Biblii losach kasacji do Sądu Najwyższego ("instancji +2", czyli tej, która następuje po normalnej apelacji/zażaleniu) od postanowienia II K 514/18 była mowa w artykule na jej temat w portalu xp.pl — patrz nagłówek "Ślady spisku politycznego i starożytnego", fragment od akapitu "Po drugie" (i tamże punkt pierwszy, a dokładniej: pod jego listą wypunktowaną, taką listą drugiego poziomu). Padające tam "i miał synów i córki" to jak gdyby o zapewnionej rozprawie z przesłuchaniem świadków, którego to przesłuchania uprzednio kilkakrotnie się domagałem przed sądami I i II instancji: nie sami psychiatrzy, ale psychiatrzy oraz lekarze w sprawie rzekomej pokrzywdzonej. Teraz natomiast, w kontekście aresztowania mnie dn. 13.8, wyjaśnia się dodatkowy aspekt aluzyjny padającej tam liczby "830" lat życia: "żył potem 830 lat" to jak "umarł w roku 831", gdzie mamy zapisaną dla utrudnienia od końca (żebym się nie domyślił czytając to!) datę 13.8. Żył sobie fajnie i beztrosko (nie licząc tortury dźwiękowej), aż wreszcie nastało 13.8, które położyło temu kres. Koniec, śmierć w dacie 13.8. To oczywiście przesada, ale z punktu widzenia wolności, życia na wolności coś w tym jest — to więc kolejny ślad po planie co do tej daty. Dodatkowo miałem w celach narysowane na ścianach czy meblach określone napisy, które kojarzyły się ze mną, a z których można wnioskować, że plan już był wcześniej (ba, nawet koordynacja różnych ministerstw: bo MSWiA ws. Policji, która mnie miała aresztować określonego dnia, i MS ws. Służby Więziennej): przygotowano mi specjalną celę, gdzie były teksty jak gdyby na mój temat, a wśród nich też data 11.8.2020 r., czyli taka, że po zaaplikowaniu typowo sybillińskiej poprawki +2 +2 wychodzi data aresztowania mnie (mianowicie poprawki należy zaaplikować na numerze dnia i roku; z tym "sybillińskim" pochodzeniem poprawki chodzi o mem kolejnych liczb nieparzystych wspomniany w artykule xp.pl o Covid-19). Przykłady z Biblii i z życia można by mnożyć. Przykładowo, konotacje "areszt to jak śmierć" mamy, w kontekście jakichś jak gdyby "dwóch instancji" sądownictwa (które zgodnie orzekły o aresztowaniu mnie), odzwierciedlone w Jdt 13:8 (notabene na dworcu legionowskim w czasie ostatnich lat był jakiś plakat "Judyta z głową Holofernesa", czyli właśnie dziwnym trafem o tym fragmencie Biblii). Mk 13:8 powiada w tym temacie: "to jest początek boleści". Ez 13:8 (końcówka): "wyrocznia Pana Boga" (tymi słowami są w Biblii kiedy niekiedy znakowane fragmenty skażone drugim dnem pochodzącym z tajnej części przepowiedni Królowej Saby). Last but not least: Prymasa Wyszyńskiego, czyli człowieka Kościoła o nazwisku podobnym do mojego (po rosyjsku "niżej" i "wyżej" to niże i wysze), aresztowano właśnie w moje urodziny. A zatem coś wyraźnie było już zawczasu na rzeczy — plan pewnie istniał już zawczasu.   [edit 2023-05-15: Jeszcze jeden ślad po spisku co do daty 13.8.2022 można znaleźć rozpatrując tzw. czas UNIX-a. – rozwiń komentarz...Czas UNIX-a to w informatyce sposób określania czasu wyrażający się w liczbie sekund, jakie upłynęły od początku dnia 1.1.1970 r. (liczonego wg strefy czasowej GMT). Jak się okazuje, koncepcja ta ma najprawdopodobniej korzenie sybillińskie. Zważywszy na to, że "pokrzywdzona" wypadkiem samochodowym ma datę urodzenia niemalże taką samą, jak ja, trzeba tylko zaaplikować poprawkę +6 lat -6 miesięcy, zainteresowanie można skierować w stronę czasu 1660000000 (symbolika cyfr: "przypadek +6 -6"). Odpowiada mu data 9.8.2022 (przy czym godzina jest zadziwiająco trafna, ale nie ma tu miejsca na omawianie tego, bo trzeba by dopiero wyjaśnić trochę teorii). Jak widać, jest to niemalże data mego aresztowania. Chcąc dodać brakujące 4 doby, czyli 345600 sekund, uzyskujemy wynik 1660345600 – i jest on bardzo trafny, ponieważ wychodzi z tego taka oto symbolika cyfr (trójka jest symbolem oceny "dostateczny", a II KK 456/19 to sygnatura wygranej przeze mnie kasacji w tej sprawie wypadku w Sądzie Najwyższym): "przypadek +6 -6? wystarczy kasacja do Sądu Najwyższego [i jest utrata wolności]" (bo wspomnianej liczbie 1660345600 odpowiada właśnie data 13.8.2022 r.). – ukryj komentarz]

W areszcie i jego otoczeniu gospodarczym zadbano o to, bym nie czuł się za dobrze. Oczywiście trwała w najlepsze tortura dźwiękowa — moje próby uzyskania ratunku w tym problemie prezentować będzie na konkretnych dokumentach artykuł w portalu xp.pl. Piekarnie, z których korzystał areszt (Mister z chyba Nowego Sącza, a następnie Klementynka chyba z Marek), dostarczały zatruty chleb, skażony środkiem chemicznym powodującym dużo gazów jelitowych albo środkiem powodującym przyspieszoną perystaltykę jelit. Zjedzenie dużej, a niekiedy nawet najmniejszej, ilości dostarczanego przez areszt chleba miało zatem nieprzyjemne konsekwencje. Nieraz po odgryzieniu kawałka widać było w miąższu chleba biały proszek. To zresztą nie jest domena tylko małych piekarni; nawet te duże, jak Putka, potrafią bodajże dostarczać skażone pieczywo do ośrodków żywienia zbiorowego, np. Caritasu, o czym przekonywałem się w latach 2019-2021. Poza tym areszt korumpował ludzi, prawdopodobnie dając im za darmo dodatkowe pieniądze na zakupy, w wyniku czego miałem w celi kilka razy pod rząd (tzn. w kilku kolejnych celach, bo mnie przenoszono) stalkerów. Po nocach nagminnie czepiali się mnie — szturchali próbując obudzić. Tłumaczyli to tym, że chrapię, ale jest to nędzna fałszywa jedynie wymówka, ponieważ tak samo robili też wtedy, gdy nie spałem i gdy na pewno w związku z tym, jak dobrze mi wiadomo, nie chrapałem. Dużo więcej razy to się zdarzało w czasie mojej bezsenności niż w czasie snu (w czasie snu to najwyżej chyba z 5 razy). Ponadto nikogo innego się tak nie czepiali, a nieraz nie spałem całą czy prawie całą noc; wielokrotnie można było słyszeć innych ludzi chrapiących — nic im nie robili. Raz jeden jedyny zdarzył się wyjątek, że obudzono taką inną niż ja osobę, co można teraz zestawić z dziesiątkami przypadków, gdy tego nie robiono. Chyba po to był ten jeden odosobniony przypadek, by odebrać mi ten argument, bo na tle innych nie był to przypadek jakoś szczególnie głośny — tak samo już bywało i wcześniej, i później wielokrotnie. Najbardziej wszakże kompromitujące jest to, że atakowano mnie, gdy wcale nie spałem — zupełnie bez różnicy, co pokazuje, że fakt chrapania lub nie nie miał w istocie znaczenia: chciano jedynie "zasłużyć się" dla telewizji, by mieć zaskarbioną przychylność Służby Więziennej (i, zapewne, darmową kasę na zakupy). Nie wiem też czemu ci jakże bogaci współlokatorzy nie chcieli korzystać ze stoperów, które bez problemu można sobie kupić w areszcie (a nawet główny stalker-Murzyn z B-II 18 takie stopery sobie kupił — czym się nie chwalił, po prostu przypadkiem to zobaczyłem — tyle, że... ich nigdy nie używał). Jeden z lokatorów B-II 18, który do nikogo nie pisał i nie dzwonił, 63-latek nie lubiany w rodzinie, przeciwko któremu założono sprawę o znęcanie (byłem świadkiem jego trafienia do aresztu, prosto do naszej celi; chyba przez ok. miesiąc był początkowo przyjazny), nagle (po chyba miesiącu pobytu w celi) dostał pieniądze na zakupy — od kogo? Sam nie wiedział. Tak mi najpierw odpowiedział. Dalej zaczął wymyślać, że może od córki, ale przecież kto normalny wie o tym, że do aresztanta można przysłać pieniądze, które są księgowane na jego osobistym "koncie" przez areszt śledczy i za które może on robić zakupy? To nie jest wiedza powszechna w narodzie. Ludzie dowiedziawszy się nawet o tym, że kogoś z rodziny aresztowano, nie biegną czym prędzej na strony internetowe aresztu, gdzie by się mogli dowiedzieć o wspomnianej wyżej możliwości — bo i po co zaczytywać się w różnych zakamarkach strony internetowej aresztu śledczego?... A zatem bez wyjaśnienia tej sprawy w jakimś liście lub rozmowie telefonicznej nikt by raczej z jego rodziny (mniejsza już o to, że miał z nią złe stosunki) na to nie wpadł, że trzeba zrobić przelew z określonym tytułem na określone konto bankowe, żeby w ten sposób pomóc. Tymczasem zaś ów grzeczny i miły uprzednio 63-latek nagle — 24 godziny po tym uzyskaniu pierwszych pieniędzy — po raz pierwszy w nocy (czyli w nocy z dnia +1 na +2 względem tego uzyskania pieniędzy) szturchnął mnie, próbując obudzić. Oczywiście, jak praktycznie zawsze w B-II 18, ja wtedy wcale nie spałem, bo miałem z tym duże trudności. Fajne zestawienie czasowe — jak cholera "przypadkowe"! Są pieniądze — trzeba się odwdzięczyć, i to jak najszybciej...   [edit 2023-05-15: Pamiętam też, jak na mnie spojrzał wypakowując z pierwszych swych zakupów kawę nomen omen Pedros Active... Cóż za skojarzenie, zestawienie tematów przy sprawach kupnej żywności! "Piotr musi czuwać" ("musi być »aktywny«") – i przy tej okazji spojrzenie na mnie... Nie rozmawialiśmy o tym wcześniej w celi, to nie jest tak, że on się zasugerował moją koncepcją – przeciwnie, ona tutaj doznała świetnego potwierdzenia z zewnętrznego źródła.]   W innych celach próbowano mi np. wmówić, że nie tylko chrapię gigantycznie, ale też mówię przez sen — tego typu głodne kawałki w ramach najwidoczniej próby samousprawiedliwiania się (bo chrapać to w sumie wszyscy chrapią, ale ja muszę być z jakiegoś powodu niezwykły...). Owo szturchanie to zresztą nie jedyna przypadłość, która ciągnęła się za mną z celi do celi (a przecież nie jest tak, że typowy człowiek, choćby nawet przestępca, to stalker! nie miejmy tak złego wyobrażenia o narodzie, to nie jest jakoś "oddolnie" i "z naturalnych przyczyn" powstające zjawisko!). Innym takim powtarzającym się w kolejnych celach zjawiskiem było: najpierw kaszleć (typowy masowo propagowany sposób stalkingu przeciwko mnie), po czym zaraz następnie mocno wciągnąć powietrze nosem. Tę dziwną praktykę spotkałem w 2 celach pod rząd (D-IV 17 i D-IV 7) jako dosyć wiele razy stosowaną, a w kolejnej (D-III 5 wkrótce przeniesiona do B-II 18) były pojedyncze bodajże przypadki jej stosowania. Owo kaszlanie i ostre wciąganie powietrza nosem ma zresztą swoje rozsądne znaczenie: o ile kaszlanie pojmiemy tu jako oznakę nielubienia kogoś, to kaszlanie i parskanie nosem to jak "nie lubię twojego zapachu". A tymczasem w aż 3 czy 4 celach pod rząd (ze strony ich jakże opływających w dostatki, w zakupione towary spożywcze, lokatorów...) zdarzały się niedorzeczne ataki słowne na mnie na zasadzie "śmierdzisz", "jesteś brudas" itd. To zatem także był uzgodniony przedmiot ataków na mnie. Ponadto w celi drugiej (D-IV 7) jeden raz na początku mego tam pobytu zdarzyło się, że przeszkadzano mi w wypróżnianiu się poprzez dobijanie się do toalety, co notabene było jednym ze stałych elementów stalkingu stosowanych względem mnie od 2011 r. (patrz ich lista). Oprócz tego zdarzało się (wprawdzie sporadycznie) bicie — w celi pierwszej (D-IV 17) i trzeciej (D-III 5), w trzeciej to nawet już drugiego dnia mojego tam pobytu. Charakterystyczne też, że we wszystkich 4 celach Aresztu Śledczego Warszawa-Białołęka ci jakże opływający w dostatki współlokatorzy celi mieli tendencję do dzielenia się swoimi produktami spożywczymi ze mną: czy to nie dlatego, że mnie, mojemu istnieniu je zawdzięczali? Wskazówką na to, że dobierano mi cele oraz ich lokatorów specjalnie, może być też to, że z B-II 18 przeniesiono mnie do celi o "dziwnym trafem" tym samym numerze piętro wyżej: B-III 18, gdzie głównym lokatorem (tym, który był właścicielem telewizora i czajnika) był niejaki... Jagiełło. W celi z "królem"! W sam raz coś dla mnie, rzeczywiście; coś w tym jest, że moja historia nasuwa na myśl rozważania o potrzebie wprowadzenia monarchii. Bo system medialno-partyjny zawiódł kompletnie (abstrahując już od tego całego torturowania, dręczenia i wieloletniego inwigilowania mnie, m. in. jest tak, że politycy sobie zabijają do woli — zwłaszcza metodą podprogowo-medyczną, ale nie tylko — a media im na to pozwalają; jest to temat poruszany w dziale Kryminalne w wiadomościach portalu xp.pl). Nie tylko zresztą o "króla" tu chodzi; o ile w B-II 18 miałem w celi (po raz pierwszy) jednego Murzyna, to w B-III 18 trafiłem na aż 2 Murzynów, co statystycznie rzecz biorąc, jeśli chcieć traktować to jako zjawisko losowe, musiałoby być bardzo nieprawdopodobne.

edit 2023-05-19: Jednym z przykrych następstw aresztowania (i związanego z nim braku możliwości uiszczania różnych opłat) jest niewyświetlanie się obrazków na blogu, a także ramek ze stenogramami, które są pod niektórymi filmami wideo. Doszło po prostu do utraty danych. Postaram się to naprawić w ciągu 1-2 miesięcy — w każdym razie na tyle, na ile będę mógł.

edit 2023-05-20: To nie jedyna sprawa karna, jaką przeciwko mnie wytoczono (z przyczyn politycznych). O innych można poczytać na forum.bandycituska.com (np. ten temat i ten) oraz bywała o nich też wzmianka w artykułach xp.pl z działu Państwo bezprawia (np. tutaj pod nagłówkiem "Nie pierwsza sprawa..." czy w tym artykule: patrz temat główny oraz temat nr IV pod nagłówkiem "Inne niedawne nonsensowne orzeczenia..."). Najlepsze zaś jest to, że w każdym przypadku da się pokazać, że zarzut jest lipą pod względem dowodowym albo niedopuszczalny pod względem prawnym. To są po prostu prześladowania. Szkoda tylko, że stronnicze sądy wszystkie te najlepsze argumenty lekceważą; moje starania obronne to jak rzucanie pereł przed wieprze – sąd jest zawsze zapatrzony w oskarżyciela i jego wersję i zamiary. Raz chyba specjalnie po to, żeby pozbawić mnie tego argumentu (że zawsze są ślepo zapatrzeni w oskarżyciela), sąd zwrócił jedną ze spraw do prokuratury celem uzupełnienia istotnych braków postępowania przygotowawczego, bo zarzut był sformułowany zbyt ogólnikowo, a sąd nie jest od tego, by oskarżyciela wyręczać w poprawnym jego sformułowaniu, ale i tak zarówno wcześniej, jak i później tak poza tym trwało w tej sprawie bezczelne lekceważenie moich argumentów, także z tą kwestią związanych, w związku z czym było to zwycięstwo pyrrusowe.

edit 2023-05-23: W ramach wyjaśnienia mego stanu majątkowego – co mogłoby interesować potencjalnych darczyńców – odnotowuję tutaj, że dom, o którym była mowa w jednym z wcześniejszych wpisów (z 11.12.2015 r.), został sprzedany... – [rozwiń dopisek... za 380 tys. zł (tj. ze stratą 70 tys. zł względem ceny nabycia z uwagi na istotnie pogorszony stan oraz m. in. kradzież dziennika budowy, którego brak odstręcza banki od udzielania kredytów). Na koncie spółki xp.pl sp. z o. o., bo to na nią przeszedł ten dom (od początku była to inwestycja z pieniędzy tej spółki, mianowicie pożyczonych mnie osobiście), jest teraz prawie 269 tys. zł, a nie 380 tys. zł, bo sporo poszło na wydatki od początku 2022 r. (była zaliczka przy umowie przedwstępnej, więc już zdążyłem wydać część ceny domu zanim nastał obecny czas), te wydatki to m. in. następujące rzeczy: moja część kosztu umowy przedwstępnej – prawie 2 tys. zł, spłata pozabankowej pożyczki hipotecznej ze stycznia 2022 r. kosztowała 73 tys. zł (44,7 tys. zł, bo to tyle mi przelano w ramach pożyczki, poszło po części, tj. chyba prawie 26 tys. zł, na wyprostowanie sytuacji mojej panamskiej spółki inwestycyjnej w rejestrze publicznym, tj. opłacenie podatków i kar podatkowych i zarejestrowanie i udokumentowanie zmienionego składu zarządu, kolejne 3 tys. na spłatę kredytów odnawialnych w PKO BP, ze 2,5 tys. zł na zaległy ZUS, 2,5 tys. na wydatki stałe przez 4 miesiące: leasingi komputera i drukarki, telefonia komórkowa, serwery, ze 3 tys. zł na skargę kasacyjną, z 6 tys. zł na utrzymanie się w miesiącach styczeń-kwiecień, bo wypłacałem sobie drobną pensję) plus chyba z 2,5 tys. zł odsetek za niepłacenie na czas (umowę pożyczki wypowiedziano i postawiono wszystko w stan wymagalności, i rozpoczęto naliczanie odsetek), konieczne firmowe wydatki stałe za maj-sierpień (4 m-ce) 2,5 tys., opłacenie z góry serwerów za 2 lata kosztowało teraz w ostatnich tygodniach prawie 8 tys. zł, w czasie pobytu w areszcie ojciec wydał na mnie ponad 2 tys. zł (serwery, domena, pieniądze na zakupy), co musiałem zwrócić, koszty poniesione dzisiaj w związku z zerwaną umową leasingową drukarki to prawie 2,5 tys. zł (spłata nakazu zapłaty), poniesione ostatnio koszty wynajmu mieszkania i pożyczki na drobne wydatki – ponad 7 tys. zł, uiszczona rzędu tydzień temu opłata tymczasowa od pozwu przeciwko maklerom – 2 tys. zł, wykup komputera poleasingowego związany z zerwaniem umowy – 1,8 tys., koszt skargi kasacyjnej i naprawy telefonu – w sumie 1,5 tys., koszty biura (adresu siedziby firmy) – w sumie ok. 0,9 tys. zł, koszt badań nieruchomości pod kątem sposobu zasilania jej drągów żelbetowych 1 tys. zł. Widać, że pieniądze nie szły w błoto, nie jestem rozrzutny, a różnica między kwotą posiadaną 269 tys. zł a ceną sprzedaży domu nie bierze się znikąd. Nie żałuję sprzedaży, choć własnego domu bardzo potrzebuję (dręczą mnie te dźwięki szeptane, o których mowa w nagłówku bloga), bo i tak jak się przekonałem nie udałoby mi się wyłączyć dźwięku w tym domu. Zasilanie idzie od fundamentów w górę nie jakimiś drutami, tylko przez zaprawę murarską, która przewodzi. Różne ściany mają różne napięcie, jedne są podłączone do masy (0), inne pod napięciem plusowym, wchodzi to z dwóch stron każdej ściany drutami z fundamentów. I zaprawą idzie aż do sufitu. Natomiast odłączyć domu po prostu przecinając wchodzące od zewnątrz kable zasilania się nie da, ponieważ one są na takiej głębokości (ponad 5 m), że po drodze są wody gruntowe (już od 3 metrów głębokości), które sprawiają, że wszystko się tapla i piach się zawala – w efekcie nie da rady dokopać się do tych kabli. Można oczywiście odsysać wodę igłofiltrami, ale mnie na to nie było stać bez tej sprzedaży domu. Natomiast próbując od środka też jest za trudno – jest ileś różnych punktów wejścia drutów w fundament. Wytropić je wszystkie i w dodatku porobić dziury w podłodze, pewnie w wielu miejscach błędne, to zadanie przesadnie trudne i skomplikowane. Koniec końców więc poddałem się, tym bardziej, że zupełnie nie miałem za co żyć (nie licząc zasiłku z pomocy społecznej) i finansować spraw prawnych. To niecałe 269 tys. zł, które teraz mam do dyspozycji, nie pozwala mi zbudować cichego domu – to kwota za mała. Pójdą te pieniądze zapewne na próbę rozkręcenia xp.pl sp. z o. o., na pensje dziennikarzy, a także na moje koszty życia i, być może, procesowania się (w tym także wydatki na prawników w Indiach; ogółem koszty procesowania się, w moim przypadku: o duże kwoty, potrafią być dosyć duże). Mam za mało, Państwa pomoc pieniężna jest więc niezbędna. – [ukryj komentarz]

edit 2023-09-27: Mniej więcej od początku tego roku doszła dodatkowa, choć subtelna, metoda dręczenia mnie polegająca na tym, że spikerzy nie dają mi spać dłużej niż ok. 6 godzin. Bez względu na to, o której godzinie zasnę, po ok. 5-6 godzinach mnie wybudzają przekazem podprogowym, wbrew naturze – i to w taki sposób, że już jakoś nie mogę zasnąć. Zdarza się to codziennie bez wyjątku od mniej więcej lutego br., czyli zaczęło się jeszcze w areszcie (kiedy to spałem po 5 godzin, z pobudką np. ok. 4:00). Obecnie standardem są nieodwracalne pobudki o np. 5:00 – 6:00 czy nawet 3:30.   edit 2023-12-13: Problem bezsenności — najprawdopodobniej wywoływanej przekazem podprogowym przez spikerów tortury dźwiekowej (operatorów podsłuchu z TVP) — który w październiku i pierwszej połowie listopada niemalże się rozwiązał (budziłem się już codziennie ok. 5:30 - 6:00, czyli nieprzesadnie wcześnie), bardzo zaostrzył się od czasu, jak w połowie listopada br. skończyły mi się działające usypiająco leki, które od maja 2022 r. brałem codziennie ok. 8-9 wieczorem. Prawdopodobnie będę musiał sobie radzić bez nich, więc przedstawię tu, jakie teraz mam i będę mieć życie. W nocy z piątku na sobotę nie spałem w ogóle, ani minuty. To samo w nocy z soboty na niedzielę. Z niedzieli na poniedziałek spałem może z 1-2 godz. (na pewno krótko, jeśli w ogóle; dopuszczam myśl, że w ogóle wtedy zasnąłem, bo pamiętam jakieś chodzące po głowie myśli, jak gdyby nadawany mi podprogowo sen, ale może to był tylko półsen). Z poniedziałku na wtorek i z wtorku na środę znowu nie spałem wcale. Podobna sytuacja była ok. 2-3 tygodnie temu. Natomiast w międzyczasie byłem w ok. 9-dniowej, 10-dniowej podróży (podobnie jak teraz) i wówczas udawało mi się zasnąć, np. koło północy, ale często budziłem się już po rzędu 3 godzinach (a najwyżej po ok. 5). Poza domem jak widać trochę lepiej, bo w domu ostatnio zero snu. Domyślam się, że to przez czuwających nade mną i nadających swe podprogowe i okołoprogowe tortury szeptane spikerów, czyli operatorów podsłuchu. W normalnych warunkach spałbym bez problemu, jak to zazwyczaj było przez lata (mimo tortury szeptanej! zresztą potrafili ją specjalnie przyciszać i bardzo ograniczać od określonej pory nocy). Też czasem w przeszłości w czasach, gdy już była tortura, czyli od mniej więcej 2013 r., zdarzały mi się okresy bezsenności (nawet całe tygodnie), np. bodajże w 2021 r., gdy mieszkałem w niewykończonym domku w stanie surowym, obecnie sprzedanym (wówczas bezsenności towarzyszyły co rusz stosowane tortury podprogowe na zasadzie "coś cię swędzi", tj. wmawianie ostrych wrażeń), ale ten brak snu często nie bywał wtedy taki totalny, jak teraz, tj. np. nie spałem całą noc, do 7-ej, 8-ej, ale ostatecznie sen mnie morzył i przez parę ładnych godzin mogłem wypocząć. Rzadka to w ogóle jak dotąd sprawa była, bym wiele dni pod rząd był całkowicie bez snu. Teraz natomiast jest pod tym względem beznadziejnie. Co ciekawe, za dnia w ogóle mi to nie przeszkadza. Piję kawę rano, potem 1-2 mocne herbaty, w efekcie czuję się na siłach i nawet w ogóle od tych problemów nie ziewam, nie czuję się zmęczony. Problem to tylko ta nieprzyjemność w nocy i to, że takie życie jest podobno niezdrowe. No i po prostu tęsknię za normalnością.   edit 2023-12-15: Kolejne 2 doby całkowicie bez snu. Już nie będę więcej o tym pisał, bo to się zrobił standard.

(23:56)

19. lipca 2022 r.

Jak obdarowywać mądrze? Nie dajmy się zwieść na manowce!

Gdy słyszymy hasło "dobroczynność", my Polacy zwykle myślimy głównie o jednym – Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy. Okazjonalnie też słyszymy o innych zbiórkach opartych o analogiczną zasadę, czyli "pomoc medyczna dla tych, których na nią nie stać" (tutaj przoduje np. serwis SiePomaga.pl, który nie chce mi pomóc zbierać 1%). Idea jest — uszczegóławiając te podmioty — taka, że np. tysiąc osób w Polsce (chętnie eksponuje się tutaj małe dzieci) potrzebuje pomocy w postaci np. specjalistycznej operacji, która kosztuje np. 100 tys. zł. Łączny koszt? 100 mln. zł. Widzimy już spisek? Jeśli nie, to przybliżę problem: to nie są sprawy, którymi powinny zajmować się NGO (organizacje pozarządowe). Kwoty rzędu 100 mln. zł są to z perspektywy budżetu państwa kwoty małe, jak każdy może łatwo zauważyć biorąc pod uwagę liczebność narodu — od każdego dorosłego Polaka wystarczy brać o ok. 3 zł więcej i już w ten sposób państwo taką kwotę wygospodaruje. Wystarczy odpowiednia drobna zmiana polityki podatkowej. Nie widać więc, po co w tym jakieś instytucje w rodzaju WOŚP. Jeśli potrzebujących jest mniej niż 1000, to tym bardziej powyższe jest prawdą (tym bardziej państwo mogłoby dotować te powszechnie popierane formy solidarności, zresztą nasza Konstytucja w swej preambule o ile pamiętam odwołuje się do potrzeby wzajemnej solidarności, wiec czemu nie); jeśli natomiast jest ich więcej np. o rząd wielkości (czyli np. 10 tys.) albo ceny są jeszcze wyższe, np. 1 mln. zł za każdą operację, to już pomoc państwa jest mniej możliwa w formie łożenia, ale z kolei pojawia się bardzo proste pytanie i powód do oburzenia: CO TO ZA CENY?! Ceny z księżyca! Tu również politycy powinni się zainteresować i wprowadzić ceny maksymalne. Nie mówię tylko o polskich — problem wszak jest globalny. Zresztą nikt spośród np. placówek medycznych czy naukowców by się sam z siebie nie ważył startować, najzupełniej cynicznie i mając pokrzywdzonych przez los ludzi w nosie, z takimi cenami, gdyby nie (jacyś inni, którzy to robią, a jeszcze wcześniej, tj.: gdy żadnych innych jeszcze nie było) państwo, które może tu i ówdzie podżegało do bogacenia się w ten sposób.

Astronomiczne ceny za operacje lub rehabilitacje to prawdziwy absurd naszych czasów. To trochę tak, jak gdyby ktoś chciał się ustawić na całe życie za to tylko, że pomoże jednemu dziecku. Trzeba by bardzo wziąć pod lupę te ich rozliczenia pobieranych za pomoc medyczną pieniędzy.

Widzimy więc w każdym razie, że coś jest nie na miejscu z tą powszechnie znaną dobroczynnością — coś jest nie w porządku. Nie w porządku jest mianowicie to, że powstaje ona poprzez istnienie bardzo dziwnych i podejrzanych sytuacji rynkowych oraz przede wszystkim poprzez zrzeczenie się przez państwo jego ważnej solidarnościowej roli, roli tego, kto dba o zdrowie swych obywateli, i zamiast tego stworzenie (koniecznie jak widać potrzebnej) "strefy dobroczynności pozapaństwowej". Po co? By każdy mógł czuć, że nie tylko nie jest taki zły, ale nawet czasem dobre uczynki popełnia. I by tym samym był już rozgrzeszony z braku miłosierdzia w innych tematach; "ja to na WOŚP daję, nawet czasem na jakieś operacje przeleję pieniądze". Zapomina się zaś o tym, że takie rozdawnictwo jest pokłosiem i zarazem wspieraniem systemu, który kreuje potrzebujących, dba o to, by zawsze jeszcze byli wciąż jacyś nieszczęśliwi i potrzebujący. Tego się nie chce ostatecznie usunąć, bo tym samym usunięto by podstawę, postawiony sobie z góry cel — nasycenie ludzi w temacie dobroczynności. Cel ten prowadzi do niedostrzegania tych tematów, które najbardziej i w pierwszej kolejności potrzebują dobroczynności oddolnej. Są to mianowicie tematy polityczne — źli politycy, prześladowania polityczne, "święta trójca" PiS-u, PO i ich bodajże matki SLD (SLD + Kwaśniewski): fałszowanie wyborów, przekaz podprogowy w każdym domu oraz złe, stronnicze prorządowo sądy... To przede wszystkim tutaj — nie gdzie indziej! — jest potrzebna ODDOLNA solidarność narodu! Tutaj, tu, gdzie walka z antydemokratycznymi tendencjami, nie zaś tam, gdzie wszyscy w sumie się zgadzają, że pomoc jest potrzebna... Ja więc jednak proponuję, by uznać, że trzy czwarte dobrego spożytkowania pieniędzy na dobroczynność to właściwy wybór potrzebującego. Nie wzmacniać systemu podtrzymywanego przez ekipę polityczną, polegającego na tym, że zawsze muszą istnieć potrzebujący, którzy dostają pieniądze pozarządowo. Zamiast tego wzmacniać wrogów tego całego establishmentu, którzy uczciwie i jasno mówią o tym, co ważne. Wzmacniać zwłaszcza takie obszary, jak np. media — zamiast płacić za Fakt czy Gazetę Wyborczą, zainteresować się wsparciem portalu xp.pl albo mnie osobiście. Taka jest moja propozycja. Bo trzy czwarte dobrego spożytkowania pieniędzy to dobra decyzja co do tego, komu je przekazać.

Że WOŚP prawdopodobnie zakładano w zmowie ze złą TVP i ogólnie z "grupą watykańską", na to najlepiej wskazuje specjalnie dobrane (cóż za zasada! "nomen omen ma być!" – patrz tutaj) nazwisko jej założyciela: "niektóre dzieci mają Owsiki"... W grupie stojącej za spiskami religijno-politycznymi takie dobieranie po nazwisku jest standardem. Nawet specjalnie chyba o mojej sprawie ci doradcy myśleli (i nic w tym dziwnego, bo "dręczenie przyszłego Piotra Niżyńskiego" to sprawa z Sybilli), na co wskazują pewne szczegóły w rodzaju zbieżność czasowa — była o tym też mowa na portalu xp.pl (patrz 5-ty akapit pod nagłówkiem "Dodatkowy komentarz co do sprawy pedofilii").   [edit 2023-05-20: Przekaz podprogowy (szeptany) od operatorów podsłuchu telewizyjnego (ówcześnie bodajże w studio kanału WOT obsługiwanego) prawdopodobnie dał inspirację do myślenia o jakiejś orkiestrze, tj. ludziach będących źródłem dźwięków, a powodująca orgazm dziecka zdalna pedofilia – o corocznie świętowanych uroczystych "finałach". Chodzi tu o to, że byłem w dzieciństwie ofiarą pedofilii telewizyjnej (wychodzi na to, że pewnie na prośbę Jana Pawła II i starożytnych), co jest tematem tabu; w czasie, gdy powstawała WOŚP, była to sprawa bardzo aktualna, chyba ten sam rok; "o takich przypadkach należy milczeć i nie pomagać, a skupić się tylko i wyłącznie na pomocy tym, którzy obecnie są dziećmi" – to zapewne idea przyświecająca początkom WOŚP.]

I na koniec powtórzę: w świetle powszechności poparcia dla instytucji w rodzaju WOŚP czy internetowych lub reklamowanych w terenie zbiórek medycznych (typowo dla dzieci) bardzo podejrzane jest to, że — abstrahując już od wspomnianej powyżej afery wysokich cen — ich działanie nadal jest w sferze pozabudżetowej.

Jeśli chodzi o mnie, to oczywiście bardzo proszę o pomoc, każda stówka (a co dopiero tysiąc) się liczy. Nadmieniam, że dom, o którym była tu wcześniej na blogu mowa, idzie na sprzedaż i nie zyskam z tej sprzedaży zbyt dużo. Zostanie mi na życie chyba nawet poniżej 300 tys. zł. Oczywiste, że bez dofinansowania nie starczy mi na wybudowanie się w Warszawie, walkę z telewizyjnymi dręczycielami (w tym duże pieniądze na walkę z włamaniami do elektroniki), utrzymanie siebie i utrzymanie firmy (portal xp.pl). A zatem wspomniana Pomoc jest jak najbardziej potrzebna.

(01:11)

9. czerwca 2021 r.

Radykalnie niesprawiedliwa, kłamliwa, haniebna decyzja Trybunału w Strasburgu

Dzisiaj odebrałem odpowiedź z Trybunału w Strasburgu na moją skargę; jak się okazuje, w pełni zgodnie z przewidywaniami (z wyjątkiem tego, że nie wiedziałem, jaki będzie pretekst, aczkolwiek nawet wiedza o nim niezbyt by mi mogła pomóc), ta jakże słuszna skarga została odrzucona w przedbiegach, bez zwracania się do rządu po akta i po stanowisko w sprawie, decyzją pojedynczego zaledwie sędziego orzekającego jedynie co do formalnej dopuszczalności wniesienia skargi na obecnym etapie sprawy. W tym więc przypadku odmówiono mi przyjęcia jej do rozpoznania z powodu rzekomo przekroczonego 6-miesięcznego terminu, co jest kłamstwem.

Jak mianowicie czytamy na zaprezentowanym niżej drugim obrazku (akapity 2-3),

"Trybunał ustalił, że krajowa decyzja, którą uważa za »ostateczną« w rozumieniu art. 35 § 1 Konwencji, została wydana ponad 6 miesięcy przed datą, w której skargi przysłano do Trybunału. A zatem skargi zostały przysłane za późno.
Trybunał uznaje Pana wniosek za niedopuszczalny."

W tym momencie należałoby zacząć od tego, w jaki sposób termin, o którym mowa w Konwencji, jest w ogóle liczony. Te i inne szczegóły są omawiane w tekście "Pytania i odpowiedzi dla prawników" ("Questions & Answers for Lawyers", wersja z 2020 r., aczkolwiek analogicznie omawiają to też w wersji z 2014 r.; w Google'u dokumentu tego szuka się dodając słowo ECHR, by było wiadomo, że chodzi o Trybunał, czyli European Court of Human Rights). Omówione jest to pod nagłówkiem II na s. 8 (pkt 16). Niestety tekst ten, choć generalnie opublikowany w Internecie, w sumie to w każdej chwili mógłby się zmienić, gdyż jest przechowywany na serwerach Trybunału – adres: https://www.echr.coe.int/Documents/Q_A_Lawyers_Guide_ECHR_ENG.pdf. Zdawałoby się to na pierwszy rzut oka małym problemem, gdyż narzuca się proste rozwiązanie: utrwalić kopię strony w słynnym serwisie Internet Archive (web.archive.org), ale tu niespodzianka – specjalne szykany: jako chyba jeden jedyny wyjątek, robot tego serwisu jakoś nie może dostać się na ww. stronę celem wykonania kopii, którą mu się zleca (poprzez opcję "Save Page Now"); wyświetla mu się zamiast tego dokumentu jedynie błąd HTTP nr 500 (znany jako "ogólny błąd serwera", bez dodatkowych objaśnień; taki po prostu komunikat przychodzi od tej szczególnej strony internetowej, którą próbuje się zapisać), co zapewne jest dziełem specjalnych przygotowań ze strony administratorów serwera ECHR.COE.INT, czyli serwera Trybunału. Specjalna obsługa dla robota web.archive.org (tej dosyć zaufanej instytucji, wypróbowanej też co nieco w sądach), żeby nie mógł się dostać na serwer ściśle odnośnie do tego pojedynczego pliku PDF (tj. tego ww. tekstu) oraz (może między innymi) także do tego z 2014 r., czyli do starszej wersji dokumentu "Questions & Answers for Lawyers" (2014). Tym niemniej z uwagi na wielką wagę dziejową, jaką ma ta sprawa – jako że pokazuje najzupełniejsze chamstwo względem osoby represjonowanej: lekceważenie zasad, upolitycznienie i orzekanie w stylu bandyckim a nie sędziowskim (czyli takim, który polega na dokładnym badaniu faktów i podstaw prawnych) – zadbałem po swojemu o zarchiwizowanie, mimo wszystko, tego ich poradniczka dla prawników i w efekcie zapisana została przez web.archive.org kopia pamiętana przez Google'a, a nie oryginalna strona www: i tę kopię, ulotną, tylko przez krótki czas trzymaną pod konkretnym adresem i w kółko odnawianą (pod nowymi adresami wrzucaną przez Google'a, jak to on ma w zwyczaju), uwieczniłem dziś pod adresem http://web.archive.org/web/20210608212529/https://webcache.googleusercontent.com/..., by został po tym ślad.

Gdyby więc coś znikło z oficjalnej strony Trybunału, z wyżej wymienionego adresu na ECHR.COE.INT, to można jeszcze i tak obejrzeć ten plik (ten poradnik dla prawników) pod ww. adresem w archiwum Internetu. A jeśli by i tego zabrakło, to proponuję rzut oka na film wideo wykonany przeze mnie dziś telefonem komórkowym: www.youtube.com/watch?v=jYRo75-boAU.

Przewinienie po stronie Trybunału jest rażące, a przy tym aż podwójne. Pamiętajmy zaś oczywiście, że – wg mej skargi (patrz poprzedni wpis) – skarżonymi orzeczeniami ostatecznymi były postanowienia Sądu Apelacyjnego z 20.4.2020 r. i 22.4.2020 r.; nie traktuje się jako ostatecznych tych, które wydał sąd I instancji, bo jak wiadomo od tego czasu może minąć nawet jeszcze ponad rok, zanim np. apelacja czy zażalenie zostaną rozstrzygnięte i np. utrzymają u góry w mocy orzeczenie sądu I instancji – to nie ma znaczenia, że ono wobec tego się uprawomocnia (a jest przecież już stare, może ma ponad rok), patrzy się bowiem tylko na moment wydania orzeczenia sądu II instancji, czyli tej decyzji o np. utrzymaniu w mocy tego, co było wcześniej. Gdyby było inaczej, gdyby trzeba było patrzeć na datę z I instancji, to często nie byłoby szans dojść ze sprawą do Trybunału w Strasburgu, a to tylko z uwagi na powolność (choć nie przewlekłość, czyli coś, co jest nielegalne i za co można zadośćuczynić) postępowania; oczywiste, że chodzi tu tylko o datę z II instancji. Ta, faktycznie, była w kwietniu 2020 r., ale po pierwsze pytanie brzmi: w jakim trybie to orzeczenie ogłoszono? Jak wiadomo, choć większość spraw cywilnych (skarżonych ewentualnie do Strasburga) załatwia się na rozprawie, to jednak część z nich załatwiana jest (jak to się mówi) na posiedzeniach, w Polsce zaś oznacza to najczęściej posiedzenie niejawne; jest bowiem takie orzecznictwo Sądu Najwyższego (III CZP 83/11), które głosi, że gdy ustawa nie stanowi inaczej, to posiedzenie sądu w sprawie cywilnej nieprocesowej ma być posiedzeniem niejawnym. W tym zaś przypadku (jako że sprawa była procesowa) zagrało co innego, drugie fundamentalne źródło posiedzeń (a nie rozpraw), czyli zażalenie – gdyż kwestionowane przed Trybunałem postanowienia dotyczyły rozpoznania zażalenia, a takie postanowienia z mocy prawa wprost podanego są rozpoznawane niejawnie (art. 397 § 1 k.p.c.). Innymi słowy, strona nawet nie jest zawczasu informowana formalnie, np. jakimś pismem, o terminie czynności sądu. Nie jest na nią zapraszana. Następuje to w pewnym przypadkowym dla niej momencie (tu np.: m. in. w urodziny Tuska, 22.4, na co najpierw wiele miesięcy sędzia najwyraźniej celowo poczekał). Sąd nie musi też mieć na posiedzeniu niejawnym protokolanta, nie dyktuje mu na głos; w praktyce na takim posiedzeniu w dzisiejszych czasach sędzia pracuje po prostu samodzielnie przy swym biurku. W takim układzie oczywiście momentem ogłoszenia orzeczenia jest jego faktycznie dostarczenie (doręczenie), a nie jakieś tam czynności przy sobie i "w swoich manatkach" dokonywane przez sędziego. W innych zaś przypadkach, gdy więc sprawę rozstrzyga się na rozprawie, za datę decyzji przyjmuje się datę ogłoszenia jej na rozprawie (choćby strona była nieobecna; no, chyba że wykaże, że np. nie powiadomiono jej należycie o terminie). Jak się okazuje orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka respektuje zasadę, że postępowaniem sądowym w rozumieniu prawa do sądu zdefiniowanego w art. 6 Konwencji jest postępowanie jawne co najmniej dla jego stron. W związku z tym nie ma istotnego znaczenia przy obliczaniu terminu 6-miesięcznego, jaki istnieje na wysłanie skargi do Trybunału, fakt dokonania przez sąd jakiejś czynności "po ciemku", "na sędziowskim komputerze"; liczą się jawnie podjęte czynności ostatecznie rozstrzygające sprawę, a zatem ogłoszenie np. wyroku na rozprawie lub doręczenie postanowienia wydanego na posiedzeniu niejawnym (czyli takim, o którego terminie, w tym godzinie, i miejscu nie powiadomiono strony/uczestnika); lub, jak to ewentualnie jeszcze można przyjąć, jakiś moment wcześniejszy niż moment doręczenia, o ile istnieje dowód, że strona już wcześniej powzięła wiedzę o orzeczeniu.

Jak bowiem czytamy w ww. poradniku dla prawników, część II od s. 8 pod nagłówkiem "What is the time limit for lodging an application with the Court?" ("Jaki jest limit czasu na wniesienie skargi do Trybunału?"), w drugim akapicie poczynając od drugiego zdania,

"The six-month period starts on the day after the announcement of the decision (see Papachelas v. Greece 31423/96 § 30, ECHR 1999-II, Sabri Güneş v. Turkey 29 June 2012) [§§ 33-34, jak lata związane z zabiciem Jezusa i tym, co potem]."

czyli:

"6-miesięczny okres czasu rozpoczyna się dzień po ogłoszeniu decyzji (patrz Papachelas p-ko Grecji 31423/96 § 30, ECHR 1999-II, Sabri Güneş p-ko Turcji 29. czerwca 2012)."

Mamy tu zatem gotowe orzecznictwo w postaci aż 2 wyroków. Wyroki te, nota bene, były najwyraźniej specjalnie spiskowo zorganizowane, gdyż nazwiska i państwa mówią same za siebie. Język grecki, papież ("Papa" w nazwisku, a ponadto data 29.6 – imieniny [apostoła] Piotra), Turcja (czyli m. in. dawny Konstantynopol, siedziba cesarzy) – jak o 2 egzemplarzach księgi sybillińskiej, jakie najwyraźniej istniały za czasów rzymskich (spisano je, jak wiadomo, po grecku), i o ich współczesnych właścicielach. Dodatkowo jeszcze jakiś "rekordzista Guinessa", może to o torturze dźwiękowej, oraz... królowa Saby (z czym kojarzy się słowo "Sabri"). Ileż blisko powiązanych tematów zebrano tu w jednym wykazie powszechnie szanowanego orzecznictwa (na serwerze Trybunału rekomendowanego), przytaczając krótko 2 wyroki! Wątek ten (wątek inspiracji ze starożytnego spisku z Sybilli i wcześniej od królowej Michaldy) za chwilę tu jeszcze nieco rozwinę, w tej chwili to pomińmy, natomiast zwróćmy uwagę na to, że gotowe orzecznictwo nakazuje kierować się datą doręczenia jako datą ogłoszenia decyzji. Jest to tam napisane expressis verbis, od czwartego akapitu:

"For example:

• When no notice is provided under national law, the date to be taken into account should be the day on which the parties have effective notice of the content of the relevant decision"

czyli:

"Na przykład:

• Gdy wg prawa krajowego nie ma zawiadomienia [o terminie i miejscu], datą uwzględnianą powinien być dzień, w którym strony mają skuteczne zawiadomienie o treści odpowiedniej decyzji"

W praktyce oznacza to [patrz ww. wyrok z Papachelasem, § 30, jak rok początku nauczania Jezusa, gdzie przytoczono wcześniejszy jeszcze wyrok Worm p-ko Austrii, § 33; "where an application is entitled to be served ex officio with a written copy of the final domestic decision, the object and purpose of Article 26, now Article 35 § 1, of the Convention are best served by counting the six-month period as running from the date of service of the written judgment" – po polsku: "w przypadkach, gdy skarżący jest uprawniony do tego, by mu dostarczono z urzędu pisemną kopię ostatecznego krajowego orzeczenia, przedmiot i cel art. 26, obecnie art. 35 § 1, Konwencji jest najlepiej wypełniony/obsłużony przez liczenie 6-miesięcznego okresu jako biegnącego od momentu dostarczenia pisemnego orzeczenia"; ang. słowo "serve" oznacza tutaj i w takich kontekstach "dostarczyć", "doręczyć" pismo] – zwłaszcza w braku zbierania dodatkowych dowodów, co jest niezbyt wykonalne z uwagi na brak ich formalnego ewidencjonowania – posłużenie się datą doręczenia odpisu orzeczenia na piśmie, która jako jedyna jest wtedy istotna i która jest koniec końców w pełni jasna zwłaszcza za sprawą zwrotnego poświadczenia odbioru dostarczanego sądowi przez pocztę [dokument ten zawsze też trafia do akt odpowiedniej sprawy sądowej, której dotyczy doręczenie, gdyż tak działają sekretariaty – §18 ust. 1 zarządzenia ministerialnego Dz.Urz.MS.2019.138], aczkolwiek strony postępowania nie musi być stać na xero z akt [i nikt nie głosi takiej potrzeby: wydawałoby się to dosyć dziwną, paranoidalną praktyką – inspirowaną tym, "że może mi uwalą sprawę na tak wczesnym etapie"...] i dlatego też najczęściej załatwia się tę sprawę (na etapie samego wnoszenia skargi) zapewnieniem co do daty odbioru orzeczenia, która oczywiście może być różna – na to strona wpływ niezbyt ma. (Przy czym, zauważmy, strona bez uzyskania tego papierowego odpisu orzeczenia niewiele może zrobić; nie ma z czym iść do prawnika, jeśli kogoś stać na prawnika, nie ma też co wysyłać do Trybunału, bo skarga bez tego odpisu z pieczęcią sądu się w ogóle do niczego nie nadaje i jest wybrakowana... Po prostu konieczne jest faktyczne czy choćby zastępcze-fikcyjne, ale prawnie skuteczne i pod dobrym adresem dokonane, doręczenie stronie tego orzeczenia. Byłoby zaś przejawem nierównego traktowania skarżących, gdyby jedni mieli efektywnie więcej czasu, drudzy w praktyce mniej czasu, w oparciu o to jedynie, jaka data widnieje na orzeczeniu – załóżmy, że ta sama u obu – i o różnice w terminie rzeczywistego doręczenia.) Odpis postanowień Sądu Apelacyjnego – wydanych, jak słuszna, na posiedzeniach niejawnych – dostałem w lipcu 2020 r., a zatem nadając skargę 15 grudnia zmieściłem się w terminie: nie upłynęło jeszcze 6 miesięcy. Bo pół roku po którymś dniu lipca upływa dopiero w styczniu roku kolejnego. To jest zatem pierwszy "błąd" Trybunału. Z głowy lansuje on sobie fakt przekroczenia terminu i liczy go źle, bo od daty wpisanej na postanowieniu (data wydania go czy raczej, jak to często bywa, rozpoczęcia pisania go), a nie od daty doręczenia, którą zamiast tego powinien się zainteresować.

Trybunał w Strasburgu nie zajął się moją sprawą, nie przyjął jej do rozpoznania: nie powiadomił rządu, nie pozyskał akt sprawy. Akta te nie opuściły sądu i jego archiwów [z wyjątkiem może przeglądu przez RPO, któremu też próbowałem zareklamować wniesienie skargi nadzwyczajnej, a odesłano mi w odpowiedzi z jego biura od dyrektora dyrdymały, jak gdyby ktoś nie słyszał, że doręczenia dzielą się na skuteczne i nieskuteczne i że termin biegnie tylko od tych pierwszych, ja zaś zarzucam, że były same tylko te drugie i mam w tym stosowne poparcie, do czego w tej odpowiedzi się zgoła nie odniesiono]. Nie było wysyłki akt do Strasburga, Trybunał więc najwyraźniej wiedział tyle, co zostało mu przeze mnie przysłane w skardze, miał wiedzę opartą na załączonych w niej oświadczeniach i dokumentach. Nie dopytywał o nic więcej. W oparciu o to, co miał, zdecydował się rozstrzygnąć kwestię, czy przyjąć temat skargi do rozpoznania, czy też nie. Skarga ta – zaprezentowana w poprzednim wpisie, można ją pobrać z adresu http://old.bandycituska.com/index/akta/ETPCz/20201215-ETPCz-1.pdf – na stronie 10 podaje, zauważmy, każdorazowo lipcowy termin odebrania przeze mnie pisma (23.7.2020 r.; moja skarga natomiast, jak widać powyżej, jest z 15.12.2020 r.), na stronie 12 zaś (w spisie treści, pkty 24-25) podaje dodatkowo datę nadania pisma do mnie oraz nr karty (odpowiadający numeracji w prawym górnym rogu w kółkach), na której są dokumenty "Doręczenie", wysyłane przez sąd jako pisma przewodnie: dokumenty te są mianowicie na kartach skargi o nrach 107 i 115 (z uwagi na to, że skan jest bez pustych stron, w ww. dokumencie komputerowym trzeba odszukać strony uznawane za odpowiednio 99 i 105). Patrz też film pokazujący wysyłkę skargi – momenty 0:40 i 0:47. Ewidentnie zatem z nadesłanych do Trybunału przekonujących dowodów wynikało, że ze skargą się nie spóźniłem. To jest więc pierwszy rażący błąd ze strony Trybunału: liczenie terminu od daty wydania postanowienia oddalającego zażalenie, a nie od daty jego ostatecznego doręczenia, wg dokumentacji sądowej.

Drugi fundamentalny i bardzo żenujący błąd jest taki, że jak dodatkowo czytamy w ww. poradniczku (akapit 3 ww. fragmentu) i jak można też sprawdzić w artykule w HUDOC, tj. zbiorze wyroków i komunikatów tego trybunału (patrz też wersja zarchiwizowana, bo może to usuną z Internetu), od 16 marca do końca 15 czerwca 2020 r. (patrz przedłużenie [edit 2024: znowu potrzebne jest archiwum]), czyli przez pełne 3 miesiące, terminy na wniesienie skargi nie upływały wcale. Ani trochę, ani tyci tyci – nawet minuta, co dopiero godzina czy cały dzień, nie ubyła z pozostałego mi czasu w tym (domkniętym) przedziale dat (domkniętym, jako że miał on trwać, jak podano, pełne 3 miesiące). Podano bowiem (ang.): "The six-month time-limit for the lodging of applications ... is ... suspended for a ... period running from 16 March 2020" ("6-miesięczny limit czasu dla składania skarg ... jest ... zawieszony na ... czas biegnący od 16 marca 2020 r."). Skoro więc postanowienia zapadły 20 i 22 kwietnia, to ani 21.4, ani też 23.4 (jak by to wynikało z ww. przytoczonych w poradniku ogólnych zasad: "dzień po ogłoszeniu") nie zaczął biec żaden termin, czyli nie zaczął skracać mi się pozostały czas – i nie było tak też przez cały dzień 15 czerwca – lecz dopiero 16.6 termin taki mógł już swobodnie biec i to dopiero z końcem tego dnia (z nastaniem północy) można, co za tym idzie, rzec, że upłynął mi 1 dzień terminu i mam już odtąd tylko "6 miesięcy bez 1 dnia". Wcześniej bowiem upływanie czasu pozostałego na wniesienie skargi było wstrzymane. A zatem 17.6 o godz. 0:00 ("z końcem dnia 16.6") zostało mi 6 miesięcy bez 1 dnia, analogicznie też 29 dni później, czyli o północy (z nastaniem dnia) 16.7 zostało mi już tylko 5 miesięcy [bo 6 miesięcy bez 30 dni liczonych od 16 czerwca, czyli bez dokładnie 1 miesiąca], zaś z nastaniem dnia 16.12 czas na wniesienie (tj. wysyłkę) skargi mi się skończył. Uznano zaś, że wniosłem ją dnia 15.12 ("15 December 2020", patrz tekst decyzji). Także więc na ten drugi sposób, tym razem już nawet niezależny od dowodów dotyczących tej konkretnej sprawy i odbierania przeze mnie różnych informacji, można wykazać, że teoria o przekroczeniu terminu jest robieniem ludzi w konia i zwykłym nadużyciem. Trybunał nie może być jak huśtawka czy chorągiewka (na politycznym, w dodatku, pewnie jeszcze wietrze).

Jeszcze słowo o najprawdopodobniej papiesko-sybillińskim pochodzeniu tego przekrętu. Zamiast wartości merytorycznej, mądrości prawniczej – której tu nie ma, za to widać tylko głupotę, pustkę intelektualną – ich cała decyzja i pismo celuje w ładnym dobieraniu dat i symbolicznych liczb. Przykładowo, sygnatura mojej sprawy to 752, czyli "jeszcze przed Zbawicielem" (jako że jego rok to 753 – mianowicie od założenia miasta). Ponadto pismo przewodnie wystosowano do mnie ze Strasburga, jak widać, dn. 3.6, czyli sens jest taki, że [na razie jesteśmy] "jeszcze przed Sejmem kontraktowym" (jako symbolem warunku wstępnego dla dobrych zmian w polityce; chodzi oczywiście o moje pieniądze i majątek, na równi pewnie zwalczane przez prawicę i lewicę, czyli zwłaszcza, nomen omen, SLD – wszyscy oni pewnie chcą mnie co najwyżej, jeśli mam żyć, to wbijać w ziemię i broń Boże nie naprawiać sądów, nie prowadzić śledztwa co do ich upolitycznienia fiskalno-telewizyjnego; to zresztą takie wytyczne z Sybilli, bo niektóre głąby mogą wierzyć, że od dręczenia mnie finansowego to ja "nawet się jeszcze do czegoś przydam, np. zacznę pisać książki filozoficzne wchodzące na tematy religii" – patrz też komentarze rozwijane w ramach tekstu głównego poprzedniego wpisu na tym blogu). Podsumowując: na razie mi nie pomogą. Zbawiciela (czy Mesjasza) na razie brak, a dla sukcesów Niżyńskiego warunków również nie ma. Jak zaś wygląda sprawa z datą samej decyzji strasburskiej? Zapadła 27 maja 2021 r. (sędzia węgierski Paczolay – nomen omen: "patrz [i] olej" – taki wybór kraju to chyba po to, by budzić skojarzenia z "kulejącą praworządnością w Polsce i na Węgrzech"... zaś sylwetka sędziego przypomina nieco Ghebreyesusa), a tymczasem 27 maja to dzień nr 147, czyli "jeszcze przed zabijaniem" – przed 148 jako prawnym symbolem zabijania (starożytny to symbol: podbój Asyrii przez królestwo Mitanii – 1480 p.n.e., widać też gdzieś obok ślady biblijne wskazujące na świadomość tego właśnie nru roku przed Chrystusem). Wygląda to tak, jak gdyby mieli ich prawnie zniszczyć, wygonić z sądu, jeśli mi pomogą, jeśli więc będą "Zbawicielem". Nota bene jest to też kontynuacja starożytnego pomysłu, by jedną z najhaniebniejszych kompromitacji, bo gołym okiem widoczną, czyli kompromitację sędziów osłaniać rzekomym ich przewrażliwieniem na punkcie urojonego sobie przez nich zagrożenia utraty życia. Mianowicie w tzw. "proroctwach" (w praktyce to raczej ezoterycznych knowaniach) królowej Saby to akurat 5-ty prognostyk nadchodzących czasów apokaliptycznych dotyczy, jak to chyba rozczytać należy (bo to zwłaszcza w tym zawodzie kluczową sprawą jest praca uczciwa), sędziów i prawników ("Piąty znak, gdy się ludzie bezbożni staną, tak, że będą bardziej miłowali kłamstwo aniżeli prawdę, serca będą mieli więcej ku pieniądzom niżeli ku Bogu nakłonione"): patrz tekst po polsku w części III, s. 30 [proszę się nie przejmować anachronizmami w tym tekście – coś niecoś może być tam od redaktora dorzucone, ale generalnie sporo dziwnej wiedzy czy nazw własnych może też wynikać ze spisków i najprawdopodobniej właśnie stąd wynika; sam zaś tekst jest głęboce sensowny, potwierdza się czy to wprost, czy na zasadzie aluzji, czy choćby też ma wartość nawet czysto informacyjną, np. co do historyczności trwania starożytnej tradycji narodów słowiańskich, jako śledzonych w tych kręgach]. Stąd też bazując na trafnym pasowaniu tej raz po raz powracającej idei "życiowego zagrożenia" dla sędziów do treści "wyroków" głoszonych przez Michaldę Salomonowi przypuszczam, że już pewnie wtedy snuto koncepcje, by tę złą pracę przedstawicieli zawodów prawniczych (jaka w moich czasach się rozpanoszy) wiązać jakoś z 5-ym przykazaniem (a więc: aby się oni osłaniali rzekomą "obroną konieczną" albo, co najwyżej, zaledwie jakimś ekscesem w tej dziedzinie, co ma im pomóc w zapewnieniu sobie łagodnego traktowania; piątka ma swe znaczenie, ona nieraz jest właśnie w konotacji z 5-ym przykazaniem stosowana) – por. Mdr 17:5 – choć przecież niezbyt widać godne jakiegokolwiek uwzględnienia przesłanki ku takim obawom, są to obawy urojone na poczekaniu, z bieżącej potrzeby, nic konkretnego nie wskazuje nam przecież na istnienie problemu jakichś expressis verbis krążących pogróżek, bo jakoś nikt tego nie podnosi. Gdy więc nie wiadomo, o co chodzi, inteligentny Polak niech przyjmuje, że chodzi o pieniądze. Te planowane-proponowane wykręty dla przedstawicieli zawodów prawniczych to już królowa Saby relacjonowała, tyle, że odnośne bardziej expressis verbis napisane fragmenty (explicite mówiące o spisku co do przyszłych spraw) były zapewne w rozdziałach, które nie przetrwały publicznie (przetrwały chyba 3 z 7), oraz w księdze rzymskiej (księdze Sybilli Kumańskiej z VI w. p.n.e.).

Aby tutaj domknąć na razie ten temat zakulisowej kryminalnej genezy wyroku bez zbędnego gadulstwa, wyjaśnię jeszcze ukrytą w dacie 27.5 symbolikę i ślady na jej temat. Symbolem sybillińskim Trybunału w Strasburgu, a właściwie to jego archetypu w postaci jakiegoś sądu międzynarodowego (czy sądów międzynarodowych) jest 184 – "kolejny po 183", który to nr 183 jest symbolem Sądu Najwyższego (patrz też: art. 183 Konstytucji, dlatego tak ponumerowany). Nie wnikając tu w szczegóły godzi się jeszcze wskazać, że symbolem moim jest data urodzin 25.9, czyli Data Charakterystyczna II, która plasuje się pomiędzy D.C. I i D.C. III będącymi fundamentami chrześcijaństwa, jako daty zaćmień Księżyca na rok odpowiednio 1900 i 1500 ery chrześcijańskiej. Daty te wynikają z prostej arytmetyki, stąd szczególna trafność doboru, mówiąc w skrócie-uproszczeniu. Otóż więc cyfry 275 (jak w dacie 27.5) jest to po pierwsze suma sygnatury mojej sprawy (262) oraz symbolu pecha (13), a ponadto 275 jest to symbol Trybunału 184 przetworzony na zasadzie +1, -1, +1, czyli ze "zwycięstwami dla chrześcijaństwa" (+1 na odpowiednich pozycjach) i "porażkami dla Niżyńskiego" (-1 w środku, przy 25.9). Analogicznie też istnieje symbol 174, drugi dodatkowy symbol na to samo, na trybunał strasburski bodajże, choć może to o czym innym [bardziej jeszcze podstawowe i oczywiste w myśl linii numerologii sybillińskiej znaczenie tego symbolu to: mój pierwszy (wynajęty) dom, charakterystyczny adres: ul. Bogatki; ale sprawa kompromitacji w Strasburgu też trochę pasuje, bo to powiązane numerowo], które to 174 powstaje na zasadzie zaaplikowania poprawki -1 na środkowej cyfrze, czyli tej odpowiadającej mojej skromnej osobie. 174 to taki "Trybunał z wykluczonym Niżyńskim", de facto zaś kontynuacja tych samych tematów. Przejrzenie Biblii w zakresie tych symboli (rozpisanych oczywiście, jako np. 18:4, czyli para cyfr i cyfra) pozostawiam zainteresowanemu czytelnikowi. Wszystko widać, cały schemat "spisku kryminalnego" wraz z konkretnym rezultatem – złym liczeniem terminu, a także ze wzmianką o upolitycznieniu – "ci sędziowie to w zasadzie mają być prawie że księżmi, do tego ich powołano"... Polecam np. fragmenty Rdz 17:4, Kpł 18:4 (werset jest o wyrokach i ich wykonywaniu, a tymczasem nr rozdziału względem początku Biblii wynosi... 110, jak wspomniany symbol w systemie binarnym o 2 instancjach i SN), Kpł 17:4 jak ściśle o tym obecnie tutaj omawianym błędzie (przy czym nr rozdziału to 86, jak mój rok urodzenia, znana liczba z Sybilli; podobnie, do pary z literami Kpł, fragment Łk 18:4 – rozdział nr 333; por. z komentarzami rozwijanymi w tekście poprzedniego wpisu o jezusowo-antychrystowych konotacjach sprawy mnie i miasta Legionowo, o ewangelicznej przecież nazwie – który to werset relacjonuje sprawę w pierwszej części zdania dokładnie na odwrót; z połączenia Kpł i Łk wychodzi ciąg spółgłosek jak ze słowa "kapłanik"...), Lb 18:4 dalej jak o tym temacie "daty początkowej" (por. Iz 18:4), Mt 17:4 jak o genezie wspomnianych liczb-symboli z Dat Charakterystycznych, Pwt 17:4-5 ogólnie o roli Trybunału, Joz 17:4 ("dziedzictwo pośród braci" jak o mocy wiążącej orzecznictwa Trybunału, gdyż panuje tam prawo precedensowe, ang. case law, wg tego, co podają na swej www), Sdz 18:4 (dobrze przy tej okazji wiedzieć, że Michał to przydzielone imię mego brata, w ramach spiskowego planowania mej rodziny, co nawet za sprawą podsłuchu z przekazem podprogowym kontrolowanym przez jego operatorów rzeczywiście wdrożono; a zatem Wielki Brat powołuje sędziów Trybunału, to bodajże o tym, jako że pasuje nawet nazwa księgi: Księga Sędziów), 2 Krl 17:4 co do genezy problemu (w tle zaś nr rozdziału względem początku Biblii przypominający potęgujące się pieniądze, bo są to niemalże kolejne potęgi dwójki, tylko na końcu jakieś "drobne" załamanie: 1-2-4-7; por. też Ez 18:4 co do relacji symboli 183-184, czyli SN i ETPCz, oraz Mdr 18:4 co do roli polityków, Rady Europy...), 1 Krn 17:4 co do kompletnego braku wsparcia przy zwalczaniu problemu tortury dźwiękowej... aczkolwiek to jest niemalże wszędzie, gdzie tylko odpowiedni nr wersetu istnieje (z pojedynczymi tylko wyjątkami, że coś po prostu nie pasuje, nawet na jakąś alegorię: po prostu nietrafne i już). Można tu dodać, że sygnatura 262 rozpisuje się nie tylko jako 88 + 174 (w sensie: "Heil Hitler! [»mój ty totalitarny wodzu!«] początkowe mieszkanie – i nie ma dyskusji!"), o czym już wspomniałem na s. 5 skargi [właściwie to tutaj 88 ma znaczenie bardziej jeszcze takie oto: "stos monet", "gigantyczna jakaś kwota" (porównajmy z wyglądem tych cyfr: 4 kółka), czemu odpowiada (jako dodatkowe potwierdzenie) wskazówka z USA: "ustawa [że] Zadrogi" wspomniana przeze mnie w tutejszym wpisie na blogu z 2017 r. o sądach, w punkcie dotyczącym tej sygnatury XXV Nc 262/14 – potwierdza tu się, że w ramach spisku ezoterycznego już starożytni znali wygląd 10 cyfr wprowadzony przez papieża Sylwestra II], ale też jako 78 + 184 ("rzymskie przedwczesne zakończenie [ósemka] + trybunał strasburski") – a jest też wariant: 178 + 84 ("na wstępie rzymskie przedwczesne zakończenie, po czym następstwo z »brata«") co w wyniku daje... znowu i nadal "wiecznie prawomocny nakaz nr 262" (tj. sprawę o sygnaturze 262/14, na którą mnóstwo cytatów z Biblii prezentowałem już uprzednio). O obu symbolach, 174 i 184, a także 78 i 178, można też poczytać (w ramach aluzyjnego przesłania, jakie jest w tekście) nawet i w Koranie [edit 2021-06-14: por. też ze sprawą mego nowego pisma do tych ze Strasburga] – nie ma tu miejsca na relacjonowanie tego, zainteresowani niech sobie poszukają. Oczywiście – o tym wszystkim, o mistrzostwie ukrytym w doborze daty 27.5, oni tam w Trybunale nie mogli wiedzieć, nie specjalizują się w tym, nie dostrzegają takich spraw, nie mają też pod ręką Biblii ani nie specjalizują się w jej badaniu. Najprawdopodobniej po prostu podpowiadał im papież, za pośrednictwem kryminalnego (blokowego) ośrodka telewizji, który jest z nim bodajże skontaktowany. W Biblii również i nr 275 (tj. jako 27:5) zdaje się być co nieco znany. Ta data również była ustawiona, zauważmy zresztą, że dzień roku nr 147 cechuje się też tym, że do końca roku pozostaje 218 dni ("dwója za samodzielność", choć ktoś pewnie pomyśli, że to anachroniczne przypisywać te symbole tamtej epoce; w rzeczywistości zaś np. znaczenie wieku 18 lat było dobrze ustalone w prawie kościelnym już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, a być może przyświecało też określonym fragmentom Nowego Testamentu, czyli jest starsze i ma korzenie sybillińskie, co by się tu nawet potwierdzało). Przykładowo, mógłbym skwitować zaistniałą sytuację fragmentem z Ewangelii Mateusza, Mt 22:8 (228 jest to ogólnie symbol Sybilli z Kume i jej księgi, zresztą por. np. 1 Mch 8:22 (brąz pasuje tu też na symbol archaicznych metod oraz trwałości), natomiast tutaj chodzi o rozkład tego na 118 + 110, czyli "człowiek-kamień odrzucony przez budujących + ograniczony dla niego dostęp do III szczebla sądownictwa"), a tymczasem jak się okazuje odnośny rozdział 22 w tej ewangelii jest rozdziałem, który względem początku całej [kanonicznej] Biblii ma nr 265 (widać to np. w adresie strony internetowej), czyli jest to liczba 275 (kolejne cyfry ww. daty decyzji: 27.5) z tym, że – znowu – z poprawką -1 na środkowej cyfrze (mogącą symbolizować "dyskryminowanie Niżyńskiego"; odsyłam tu, ponownie, do dopisków komentarzowych w ramach tekstu głównego w poprzednim wpisie na tym blogu, gdzie wyjaśnione jest szersze tło tej sprawy, temat spisku co do mojej osoby i tego, czemu akurat co do osoby o takich danych osobowych... niektóre informacje na ten temat są rozsiane po ostatnich wpisach na tym blogu). Spiskowego, starożytnego pochodzenia daty 27.5 dowodzą też (czy raczej uprawdopodabniają je) informacje następujące. Po pierwsze, to tego dnia (licząc wg juliańskiego kalendarza) w 669 r. p.n.e. miało miejsce zaćmienie Słońca widoczne m. in. na Bliskim Wschodzie, a tymczasem rok 669 ma bardzo charakterystyczny numer (idea 10 cyfr i ich wyglądu, a już zwłaszcza odwrotnego wyglądu cyfr 6 i 9, sięga starożytności, choć jest to wiedza ezoteryczna i sybillińska, bo oficjalnie to bodajże w żadnym znanym systemie cyfr tego nie było; tym niemniej jest sporo śladów w źródłach religijnych, a nawet są ślady na to, że znano wygląd także i innych cyfr – na długo przed jego oficjalnym "opracowaniem"). Ponadto dn. 27.5.1234 r. król francuski Ludwik IX Święty zawarł związek małżeński (wszystkie te dane można znaleźć w kalendariach), a okrągły nr roku 1234 wskazuje na to, że coś w tym jest, jakiś spisek – konkluzje z tego są dwie. Po pierwsze prawdopodobnie to nie przypadek, że stało się to akurat we Francji, po czym tym trybunałem międzynarodowym, który ma sądzić sprawiedliwość różnych państw, jest trybunał francuski – w Strasburgu (por. ang. "frank" = "szczery"). To jest ze sobą najprawdopodobniej powiązane: nie bez powodu też akurat we Francji było to zdarzenie – przypadło Francji jako symbolowi państwa Franków, czyli symbolowi tego najsilniejszego plemienia germańskiego, które przejęło ster na kontynencie po rozwiązaniu cesarstwa rzymskiego na Zachodzie. Po drugie, konkluzją z okrągłego nru roku 1234 (w powiązaniu jeszcze z datą 27.5.669 p.n.e., która również wygląda na okrągłą) jest to, że przecież najprawdopodobniej to nie właśnie dokładnie wtedy wymyślono spisek, związany z trybunałem i z datą 27.5, i także z jej wykorzystaniem w roku 1234 we Francji, tylko był on prawdopodobnie sporo starszy i po prostu czekał na swoją kolej od stuleci. To zaś uprawdopodabnia i dodatkowo dowodzi, że spisek tu omówiony pochodzi z Sybilli i że prezentowane fragmenty Biblii to nie jakoś ta przypadkowo się wpisują w temat, co wyzyskano bez odnośnej intencji autora, lecz po prostu prześwituje z nich gotowy spisek co do gotowego, obmyślonego już sposobu zaszkodzenia mojej sprawie sądowej i spowodowania wielkich strat. Wskazują na to też słowa Koranu, jakie znajdujemy począwszy od miejsca 27:5: "Oni są tymi, na których czeka najgorsza kara i w życiu ostatecznym oni poniosą największą stratę. A ty otrzymujesz Koran od Mądrego, Wiedzącego". Pasuje też, ale to na zasadzie przeciwieństw, fragment 12:34 jako symbol mojej porażki zapisanej już z góry na kartach historii.

A zatem – za to, jak widać, im się płaci, po to ich się utrzymuje: by ładnie dobierali symbole, liczby i daty i pisali odmowy pod potrzeby życiowe polityków-bandytów. Do tego się obecnie poczuwają "sędziowie praw człowieka", swoją drogą często profesorowie na uczelniach, kierownicy katedr może jacyś. Spowodowane szkody są rzeczywiście wielkie, bo, zauważmy, żądałem 60 tys. euro zadośćuczynienia, a niezależnie od tego jeszcze dodatkowo polskie sądownictwo powinno mi zrekompensować wszelkie straty, bo uznać, że naruszono klauzulą wykonalności moje prawa (co w prawie krajowym ma skutek w postaci tego, że wygrywa się odszkodowanie od Skarbu Państwa). Jestem teraz przez to stratny na ww. 60.000 euro oraz może jeszcze, czas pokaże, osobno jeszcze na ćwierć mln. zł, które inaczej miałbym już niemalże "gotowe w kieszeni".

Ostateczne potwierdzenie co do źródła pomysłu odnośnie daty 27.5, obrączkowego zaćmienia Słońca w r. 669 p.n.e., ślubu francuskiego króla ["króla sądów"] w r. 1234 [por. też: założenie PeTeRSBURGA w dacie 27.5.1703] oraz losu mojej sprawy strasburskiej w r. 2021 znajdujemy w tekście "proroctw królowej Michaldy", czyli tym, co na temat jej teorii spisał podobno nadworny skryba króla Salomona. Abstrahując już od ostrej tam krytyki sędziów ("Lud zaś, osobliwie sędziowie, będą mądrzy ... [wskazówka to też co do krętactw i propagandziarstwa salomońskiego skryby! dalej w tekście jest o samym Salomonie, co pomińmy] ... albowiem oni będąc oszustami będą lud sądzili"; nawiązanie to pewnie do ich misji PR-owskiej, podobnej mediom, mającej na celu kreowanie jak najlepszego wizerunku rządu i kopanie pode mną dołków wbrew prawdzie; i dalej o tym, że aby wygrać sprawę albo choćby doprowadzić do tego, by była dopuszczalna, a nie odrzucona w przedbiegach, np. sprawa śledztwa, trzeba, co haniebne, wyłożyć mnóstwo pieniędzy – jest to wszystko na s. -19-) – pada specjalna ciekawostka na stronie -39- (część III; zwróćmy uwagę na to +2 na początku, taki pożądany efekt może podsunął-zasugerował papież), co rzadkie, może w ogóle to jedyny taki przypadek: znajdujemy bowiem jakiś dokładny nr roku, ściśle podany, który należy odczytać jako 1903. Ścisłe zaś trafienie w coś takiego z konkretną skandaliczną (wręcz na skalę dziejową) sprawą jest bardzo nieprawdopodobne: losowo się nic takiego nie zdarzy. Tym się teraz zajmijmy. To zresztą dodatkowy pokaz mistrzostwa optymalizacji astronomiczno-symbolicznej, gdyż skądinąd mądrze wywiedziony symbol 184 (i 183), mający swoje inne źródło, tj. kalendarzowe i astronomiczne jeszcze na inny sposób, jest tutaj odzwierciedlony z poprawką +1 -1 na końcowych cyfrach (tak, że wychodzi 193; trzeba tylko dodać 0 pod koniec, bo konkretna liczba to 1903). Napisano tam mianowicie, w ww. miejscu, o "roku 1870 po śmierci Mesjasza" (co można też zapisać jako 1840 + 30, gdzie 30 symbolizuje "chrześcijańskie nauczanie na samym początku", jako rok 30 n.e.), z tym, że jak już wcześniej wspomniałem ukrzyżowanie to ma ściśle określoną datę w r. 33, która jest jedyną datą spójną ze wszystkimi źródłami naukowymi (historia i astronomia). A zatem wychodzi z tego rok nr 1903, o którym to właśnie Michalda tutaj ponoć prawiła. Tymczasem zaś... od roku 669 p.n.e. do 1234 n.e. upłynęło lat 1902, to jest taki właśnie przedział czasu, aczkolwiek dziwnie on nam wygląda i trochę byśmy się tego nie spodziewali, bo po drodze jest haczyk: początek "nowej ery". Aby to więc policzyć, dobrze wziąć najpierw składnik 668, by przejść do roku 1 p.n.e., po czym 1234, by przejść od roku 1 p.n.e. do odpowiedniego nru roku w naszej erze. 668 + 1234 = 1902. [Swoją drogą wychodzi tu na jaw relacja liczb 669 do 668, przy okazji więc także i ta, że w sumie dają... 1337, symbol elitaryzmu, który wygląda jak litery "leet" i osobno jeszcze przypomina rok 137 p.n.e. związany z D.C. I oraz z jedną z (podobno) rzymskich ezoterycznych "zapowiedzi Mesjasza", o których już gdzieś wspominałem. To nie pierwszy przykład tych śladów co do zapisu głosek i cyfr. Sposób zapisu zapewne po prostu angielszczyzny, jak to zaplanowano, bo naród ten znano, i wygląd 10 cyfr naprawdę chyba były znane, znam i inne tego przykłady.] Przechodząc do sedna tego dowodu, co do archaicznych korzeni spisku strasburskiego, "rok 1903" [por.: "rok 1983"; rozwiń objaśnienieczegoś tu tylko brakuje, tj. samobójstwa = ósemki, pod koniec... patrz też analogiczna-podobnie się kojarząca relacja liczb 110 do 112, symbolu prymitywnego podsłuchu: "+2", czyli "jak [bardzo] chcesz to to z tego wynika" (dla mediów)... "samobójstwo" wyciągnąć taką konkluzję, że to przez sprawy podsłuchowe: że w ogóle jest jakiś podsłuch na Piotra Niżyńskiego... – zwiń objaśnienie] symbolizuje zatem następstwo z tej sprawy: co dalej będzie, co nastąpi w wyniku tego? I Salomon daje odpowiedź, dla "tych, co mają uszy" do tego: "będą także wszyscy ludzie bogaci [przen.: syci, zadowoleni], wtenczas żadnemu na niczym schodzić nie będzie i żadne mrozy owocom nie uszkodzą". Sarkazm to zapewne, kojarzący się też z plakatami z okolic roku 2009: "cały kraj rad" – ot po prostu m. in. o sytuacji w mediach (jest idea mediów znana, tłumaczyłem to gdzie indziej). O ich reakcji na ten skandal. "Mróz" przykładowo idealnie pasuje do nagminnej w mediach, lansowanej pewnie przez kolejne rządy i podtrzymywanej jak jakaś świętość papieska, praktyki kasowania e-maili tak, by broń Boże nie pozostał żaden ślad w skrzynce pocztowej po e-mailach dekonspirujących główne spiski kryminalne, które to e-maile haniebnie pozostawiono bez należytej odpowiedzi (vide rozmowy z mediami prezentowane na forum bloga). Nic, tylko "mróz", "zima", 0 odpowiedzi. Tu zaś, na zasadzie ironii "tych, co to przyszłe życie doskonale znają" – "broń Boże żadne mrozy ludziom doskwierać nie będą", "będzie dobre traktowanie" (pewnie to też o przyszłym orzekaniu Trybunału: "będzie dobrze", "to tylko Niżyńskiego tak potraktowano, na zasadzie dyskryminowanego wyjątku"). Możecie to Państwo sprawdzić, możecie do mediów napisać (ja sam też trochę spróbuję podzwonić) – zgaduję, że przemilczą ten bolesny cios we mnie, a przecież najzupełniej udowodniony: była ta skarga, była wysłana, numer (jakże symboliczny) był zaalokowany, jest nagrana audiowizualnie rozmowa z Trybunałem, która go potwierdza, o czym wspominałem w poprzednim wpisie, mam też dokument i kopertę z tym, co przyszło w odpowiedzi – prezentację sposobu "obsłużenia" mej skargi. [Przy okazji niech tu się podzielę moją obawą, że skoro 147, czyli nr dnia roku, który odpowiada dacie 27.5, to "tuż przed zabójstwem", a do końca roku pozostaje 218 dni, to tę drugą liczbę można rozczytać jako połączenie dwójki i 18-ki, gdzie 2-ka na początku symbolizuje, że to nie w roku 19xx ma być, tylko 20xx, a 18-ka – że 18 lat później. Oto więc był opis różnic względem wspomnianego nru roku 1903. Taki plan, że ta porażka w Strasburgu przypada nie tylko na tę datę, ale i ściśle na rok 2021, który skądinąd – jak to się u papieża i w każdym razie międzynarodowo wyraziście potwierdziło – jest rokiem pewnego postępu w moich sprawach (zwłaszcza budowlanych), brzmi wiarygodnie. Dodatkową zaś ku temu poszlaką jest to, że to właśnie równo 2 tygodnie po dacie 27.5.2021 przypada data 10.06.2021, kiedy to (znowu) nastąpiło "obrączkowe zaćmienie Słońca" (tj.: wyglądające jak obrączka, pierścień). A ściślej: nieco po godz. 12-ej, czemu odpowiada zainteresowanie Michaldy okazywane "czasom 1200 lat po śmierci Mesjasza" (co przypada na rok 1233, czyli "jeszcze przed »słynnym ślubem«", mianowicie: Trybunału z papiestwem) i "rokowi 1903 n.e.". Zauważmy, że są to właśnie te "osławione" 2 tygodnie, które ustawa daje na zaskarżenie nakazu zapłaty i po których był aż nawet ślad w Biblii, przy nawiązywaniu do mej sprawy 262/14, jak to już pokazywałem poprzednio. Mianowicie, we wpisie poprzednim pokazałem, że starożytni antycypowali nie tylko tę sprawę i jej charakterystyczne właściwości, niesprawiedliwość, problem "dostępu do sądu" (już na samym wejściu do procesowania się) itd., czego pełno w całej Biblii pod odpowiednim numerem, ale też, że dotyczy to ściśle osoby o moim nazwisku. Trybunał potwierdził te podejrzenia, jako że w dniu odebrania przeze mnie jego orzeczenia (i uwiecznienia go na filmie), który notabene był dniem odpowiadającym memu rokowi narodzin 86, czyli w dniu 8/6, zorganizował na swej stronie internetowej WWW.ECHR.COE.INT aż 2 newsy kojarzące się z tym tematem, grające na skojarzeniach, dekonspiratorskie: PO PIERWSZE, jakiś KurT przeciwko AT ("Kur...? Tak", jak o sędziowaniu przydzielonego mi Węgra, co przypomina wypowiedź "Bandyta? Tak, prokurator" z opublikowanego na tym blogu w 2015 r. dekonspiratorskiego stenogramu z prokuratury na mój temat oraz przypomina ten jedną ze spraw pasujących do tematu prawomocności nakazów zapłaty: "Fischer przeciwko AT", czyli "rybak [apostoł Piotr?] przeciwko ateistom" – "przeciwko temu, co to wyznaje sądzenie bez Boga, tj. bez wpływu religii i papieża"); PO DRUGIE: temat "starożytny związek religijny Romuva przeciwko [Mod?]Litwie" (trafia w sedno i nadaje się na wyjaśnienie, bo ang. "prayer" oznacza zarówno modlitwę, jak i to, czego domaga się określona petycja, pozew, skarga itp. – jest to specjalna, wyodrębniona, zwykle końcowa część pisma; temat ten, tego związku religijnego nawiązującego do starożytnego pogaństwa – co ustawiono na dzień nieco późniejszy niż dzień decyzji, bo jeszcze przecież sekretariat wysyłka, odbiór... – pasuje też jak ulał do tego fragmentu przepowiedni królowej Saby (patrz s. -39- wg numeracji na górze stron), który następuje bezpośrednio po tym ściśle trafiającym w temat daty 27.5, bo w rok 1903) – oba zaś, bardzo się przy okazji z tym moim przypadkiem kojarzące, są to newsy ściśle w dacie 8/6 wskazującej na mój rok urodzin (patrz dowód daty 25.9.86). Powtórzę, tutaj po kliknięciu jest ich zarchiwizowana strona internetowa. Sama Michalda potwierdza też, z właściwością dla siebie pewną niewyraźnością i zamgleniem, ale stanowczo, to, że jej opowieści są m. in. na mój temat, że jestem jakichś ich elementem – w świetle bowiem tego, że reprezentuję "filar astronomiczny" przeciwny tym, na których zbudowano Kościół, tj. Datę Charakterystyczną II, pasuje jak ulał tekst "Gdy kościół utwierdzonem będzie na drugiem kamieniu, wtenczas wyda ziemia urodzajność swą a błogosławiony będzie ten człowiek, który tych czasów doczeka, bowiem wtenczas wyniejdą wszystkie skarby na świat, które od stworzenia świata skryte były" (s. 38 na dole, patrz e-book). Tekst ten idzie w parze i budzi nieodparte skojarzenia ze sprawą pozostawionej potomnym zakopanej kolekcji skarbów-zabytków w Nuzi (≈ NIZY, jak "Nizynski"), o której wspominał już ten oto artykuł. Zauważmy, data 27.5 odzwierciedlała się, co najwyżej z drobnymi (typowo sybillińskimi) poprawkami/przesunięciami, w karierze zarówno prezesa Trybunału (Robert, nomen omen, Spano, jak ang. "span" = zakres, np. przedział dat; kiedy został prezesem? dobrze znane +1 -1 na cyfrach dnia i mamy tę datę...), jak i Saddama Husajna jako władcy tego, czym obecnie jest starożytny Babilon, czyli kolebka tych spisków (kiedy został premierem w latach 90-tych? w tej dacie +2). 29.5 u Saddama, czyli ww. data z poprawką +2 (jest to notabene data pewnego dosyć ważnego-pomocnego orzeczenia Sądu Najwyższego – można się na nie powoływać przeciwko niedociągnięciom w postępowaniu dowodowym sądu cywilnego... inny taki wyrok był dzień po moich urodzinach; o obu wspomina pod koniec "rzymskiej" s. 7 wyrok IV CSK 52/15), to jak moja data urodzin 25.9, tylko poprzestawiana, na odwrót zapisana jest końcówka (259 -> 295); ujmując to inaczej, zastosowana tu jest poprawka +4 -4 (dni, miesiące), która kojarzy się z nauką i sugeruje wzruszanie ramionami, obojętność na kwestię tego, czy ocena jest dobra: "cóż zależy na nauce?...", "jedna czwórka na uczelni mniej czy więcej – co za różnica!...". Idzie to w parze z tym, że dzień roku nr 275 to 2. października, czyli dzień po początku roku akademickiego ("to to chyba jakieś »następstwo z nauki«"). W Polsce data 1.10 funkcjonuje w tym charakterze od początku Uniwersytetu Jagiellońskiego. — edit 2021-06-14: Idźmy dalej. W Koranie w pierwszej z brzegu surze (poza tą otwierającą, która jest zupełnie zdawkowa, mało ma wersetów) znajdujemy pod nrem 184 taki oto tekst: "To są dni odliczone. (...)". I rzeczywiście, jeśli się temu przyjrzeć, natrafiamy na przykład optymalizacji liczb-symboli pod maksymalny efekt psychologiczny (efekt pogłębiającej się wiedzy, a to wskutek wielości wzajemnych powiązań znaczeniowych, jakie się odsłaniają). Wspomniałem o korzeniach astronomiczno-kalendarzowych symboliki liczby 83, widzieliśmy też powiązanie jej z astronomią za pośrednictwem 2-tygodniowego przedziału czasu przypadającego m. in. na wysyłkę i doręczenie poczty, a oddzielającego datę decyzji od obrączkowego zaćmienia Słońca w 2021 r., co jest jeszcze odrębną kwestią, a tutaj mamy osobno jeszcze co innego – mianowicie dwie kolejne sprawy, jedną starą (pewnie tak starą, jak ten spisek), drugą z historii polskiej polityki XX w. Po pierwsze: jeśli do daty 1.1 br. dodać 184 dni (patrz kalkulatorek internetowy), wychodzi dzień... 7/4 w notacji amerykańskiej (tj. 4-ty lipca), co odpowiada symbolowi mieszkania wg Sybilli (74, notabene też odpowiednio dobrana liczba), a zwłaszcza mego mieszkania z dzieciństwa (ujęte także jako miejsce podsłuchu i udręki); wspomina o tym mieszkaniu nr 74, a nawet pokazuje dokumenty urzędowe poświadczające me zameldowanie tam we wczesnych latach życia (bo całą listę miejsc zameldowania), moja skarga do Strasburga. Po drugie: jeśli do daty 27.5 dodać 174 dni, to trafiamy w datę... 17.11, czyli datę, jaką nosi (jakże trafna w tym kontekście!) ustawa Kodeks postępowania cywilnego (patrz kalkulator internetowy). — Można puścić wodze wyobraźni i znając finezję starożytnych w stosowaniu nomen omenów zgadnąć, że to przez tę sprawę imię słynnego babilońskiego króla od praw (Ham-mu-rabi) tak nam dzisiaj brzmi (wylansowano może specjalnie słowa "rabować", "robbery" itd.), choć ta afera lub w każdym razie jej szczegółowe rozplanowanie to zapewne już wynalazek królów-Kasytów, czyli trochę późniejszych. Wracając do meritum: skoro data 27.5 i jej numer: 147 jest to, symbolicznie rzecz biorąc, czas "tuż przed zabijaniem", to pasowałoby (abstrahując już od kwestii potrzeby reform w Strasburgu, że tak to alegorycznie ujmijmy...), że może szykują dla mej matki datę śmierci albo w każdym razie chodzi o jakąś inną matkę.]   [edit 2021-06-13: Jak gdyby dla zdementowania tych sugestii o ewentualnym zagrożeniu dla życia mej matki, zaraz po tej sytuacji zmarła mama [abp.] Rysia (Ma-Rysia, stąd może już od dawna jest w episkopacie jako abp ks. Ryś, przy czym śmierć ta nastąpiła – po opatrzeniu ostatnim namaszczeniem – w Święto Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, w sobotę, kiedy to notabene wg lekcjonarza była charakterystycznie napisana ewangelia jak gdyby ocierająca się co rusz nieznacznie o temat tajnej wersji nt. genezy Chrystusa i seksu jego matki). Ta śmierć (może jakoś w szpitalu albo samobójcza) nastąpiła równo 4 dni (jak nr przykazania "Czcij ojca swego i matkę swoją") po odebraniu przeze mnie listu z Trybunału i opublikowaniu przezeń wspomnianych newsów (co, powtórzmy, nastąpiło dn. 8/6). Najlepsze zaś, że była to sprawa zapowiedziana. W Apokalipsie w pasującym do Trybunału fragmencie 17:4-5 mamy zaraz też coś o "macierzy", co budzi skojarzenia z ang. słowem "matrix" = macierz, matryca. Ściślej, Apokalipsa mówi o "macierzy obrzydliwości" itd., padają tam też liczby 7 (symbol Rzymu, miasta, gdzie zawarto Europejską konwencję praw człowieka) i 10 (może służyć za symbol wielości bliżej nie sprecyzowanej: jak gdy np. mówi się "dziesiątki", "setki" itp.) – jest to wszak umowa międzynarodowa wielostronna. Por. też te liczby 7 i 10 z przykazaniami: "Nie kradnij", "Nie pożądaj żadnej rzeczy bliźniego swego" – jak o objaśnieniu dot. ich zamieszania się w przestępstwa podsłuchowe, co notabene starożytni już antycypowali (stąd też np. u Michaldy na s. 20 tekst "z jednej pracy będą robić dwie prace"). Z liczb tych w iloczynie wychodzi 70, tymczasem zaś papież z okazji 700-lecia śmierci Dantego mówił coś o... matrycy. Proszę, oto konkretny artykuł pokazujący te jego słowa, w dodatku w kontekście Babilonu. A zatem to już pierwszy rok do zbrodni – przejście od "macierzy" do "matrycy" (M-T-R, trochę jak niem. "Mutter" = matka albo jak np. "matrona"). Inny jeszcze przykład – w Wigilię 2018 r. (1 rok i 1 tydzień przed zgłoszeniem Covid-19 do WHO, co było datą ściśle zaplanowaną) Vatican News tak oto omawiał ówczesne kościelno-polityczne zdarzenie: „Mamy swoje matryce, na których są emblematy Jasnej Góry i Matki Bożej. To jest na pewno piękna tradycja, że ten opłatek bierzemy z Jasnej Góry, bierzemy go od Matki, przekazując go dalej. [...]”. A zatem tutaj już nie tylko "matryca", ale nawet "mamy swoje matryce" – niemalże już tylko o krok do "każdy ma swoją mat...rycę". Po czym pod koniec zeszłego roku powiązano to z 700-leciem i także z tematem Babilonu, co pasuje do przejawiania się tematu strasburskiego w Biblii, w tym przypadku: pod nrem 174 w Apokalipsie.]

edit 2021-06-19: Jeszcze jednym dowodem na to, że w przepowiedniach królowej Saby chodzi przede wszystkim ściśle o tę sprawę strasburską – a nie np. jedynie o rewolucję 1905 r. (i potem październikową) czy nawet, dajmy na to, założenie Petersburga – mogą być losy postaci, która na kartach historii zapisała się jako Engelbert II z Bergu (rok urodzin? 800 lat przed moim). Wspominałem o niej już na liście ofiar grupy watykańskiej. Zestawić postać tego świętego i arcybiskupa należy też z Engelbertem II, hrabią Mark, który (dla porównania) zmarł w dacie 18.7, co – z uwagi na te same kolejno po sobie następujące cyfry – już wyraźnie nawiązuje do ww. "roku 1870 po śmierci Mesjasza" ze starożytnego tekstu (mam pewne dodatkowe potwierdzenia co do tego, że papież czuwał nad jego losami i że jest rzeczywiście stary, którymi się może później podzielę w książce, jeśli się za to wezmę). Zwróćmy uwagę, jakie to czasy – właśnie mniej więcej te, co małżeństwo króla francuskiego. I jakkolwiek Engelbert II z Bergu zmarł w dacie 7.11, czyli w dacie przyszłej rewolucji październikowej, to już bardzo znamienna i ze mną się kojarząca jest historia jego śmierci, potwierdzająca sybillińskie korzenie mojej sprawy, a nawet ścisłe rozplanowanie tego, jak przegram (co wskazuje też na uprzednie upolitycznienie Sądu Okręgowego i Sądu Apelacyjnego w Warszawie – dla mnie to zresztą standard, codzienność). Mianowicie, człowiek ten (o imieniu nomen omen "anioł-brat", co budzi też skojarzenia z pogróżkami mego brata, że mnie ubezwłasnowolni, jeśli będę go dalej ciągał po sądach – proszę, co za dzikie standardy obsługi dysydenta w kraju europejskim! – nic tylko zastraszanie i ma się bać korzystania z sądów...) został napadnięty przez rodzinę i zabity podczas drogi powrotnej z sądu. Trafia to więc idealnie w temat ewentualnego pomijania tego, że termin nie biegnie w czasie, gdy postanowienie jest jeszcze w doręczeniu (i że – rzecz jasna – mimo dokonanego już naruszenia prawa do sądu termin i tak nie biegnie, zanim sądy wydadzą ostateczne orzeczenie w danym temacie, czyli do czasu, gdy strona przegra właściwe środki zaskarżenia i ogłoszą jej to – a zatem: do czasu, gdy sprawa "wróci już z sądu").

Przy tej okazji chętnie zwracam uwagę na jeszcze jeden aspekt tego całego starożytnego planu względem mnie. Przepowiednie królowej Saby zawierają też wskazówkę co do przyszłego losu tych, co za pieniądze zapisują się do antyludzkiej mafii zorganizowanej przeciwko mnie, zwalczającej mą wolność myślenia, a wspierającej "telewizyjnych" sadystów. Mianowicie: to, że "z jednej pracy będą robić 2 prace" (s. 20 tekstu) jest tam zapowiedzią nadchodzącego sądu ostatecznego (czasy apokaliptyczne). Chodzi tu o przestępstwa podsłuchowe, w które wciąga się na rynku pracy przy okazji dodatkowej pracy przy monitoringu budynku. Od siebie dodam, że gołym okiem widoczną niesprawiedliwością byłoby masowe uniewinnianie takich ludzi albo nawet karanie ich tylko grzywną, podczas gdy jest to właśnie to, co z natury rzeczy uwzględniają oni w swych kalkulacjach jako jedyną ewentualnie w grę wchodzącą opcję (i z natury rzeczy, jak to w takiej sytuacji być musi, przekonani są oni, że jest ona bardzo nieprawdopodobna – "przecież wszyscy są przeciwko temu kolesiowi, cały system"). Abstrahuję tu już nawet od 50-letniej tradycji głoszącej u nas, że za udział w gangu kara się nie grzywną, nie karą w zawieszeniu, tylko po prostu więzieniem – a przeciez udział w gangu wspólnym z państwem, w mafii politycznej, jest społecznie wyraźnie bardziej szkodliwy niż udział w grupie oddolnie tworzonej. Załóżmy tu nawet, że jesteśmy wykorzenieni z tej tradycji (podważanej od czasów ministra Borysa Budki z PO); nie tylko w tym rzecz. Widmo "prawie na pewno jedynie co najwyżej, w ostatecznym rozrachunku, niepowodzenia finansowego", czyli przegrania sprawy majątkowej, jak widać nie odstrasza wystarczająco, nie spełnia tego podstawowego celu kary, jakim jest prewencja ogólna. Jeśli by tak miał wyglądać "ostateczny sąd" w demokratycznym, skorym do intelektualnie wartościowego dialogu państwie, świadczyłoby to tylko o tym, że niewłaściwe osoby – to znaczy: osoby uwikłane, np. rodzinnie, a za to nie mające argumentów merytorycznych lub przygotowania naukowo-doktrynalnego – pchają się do sądzenia i zajmują stanowiska sędziowskie.

Przedstawiłem tu zatem ostateczny, probabilistyczny dowód (z wielkiego nieprawdopodobieństwa) na to, że jakoś tak dziwnym trafem Wysoki Trybunał tutaj zajmował się przede wszystkim realizowaniem spisku przeciwko mnie opowiedzianego przez starożytną królową Michaldę, po którym wprawdzie zostały nam tylko strzępy (aczkolwiek papieżowi – zapewne sporo więcej). Sami by tych wszystkich genialności (rezultatów prac i wysiłków zapewne całych pokoleń) ja myślę, że nie wynaleźli. Jeszcze zaś ważniejsze, że samo to by się tak w historii nie trafiło, abstrahując już od kwestii dostrzeżenia tego, odszyfrowania jej kart.

Podsumowując: Trybunał ten nie jest żadnym przyzwoitym sądem, lecz oszustem mającym nas-podatników utrzymywać w błogostanie przeświadczenia, że wszystko jest dobrze i że dysydenci mają potężne bronie na rzecz tego, by działo się sprawiedliwie. W rzeczywistości zaś najpewniej wszystko tam zależy od pieniędzy i od nacisków z Francji i od faktu uwzględniania podstawowych interesów papieża w tej polityce (co w sumie pewnie powszechnie czyni nawet lewica). Tymczasem zaś oni nie mają prawa prowadzić działalności nie dającej się pogodzić ze statusem sędziego Trybunału. Uzasadnione byłoby więc wprowadzenie tam Policji, celem badania, czy aby nie wytworzyła się grupa przestępcza (aczkolwiek najlepiej by było, gdyby sprawę tę poprowadzić międzynarodowo, z uwzględnieniem też śledztwa na Węgrzech). Co do swego własnego problemu z naruszonym prawem do sądu w Polsce to będę próbował jeszcze uzyskać pomoc od ONZ-u, gdzie jest też odpowiedni Wysoki Komisarz zajmujący się prawami człowieka, tym niemniej z uwagi na to, że pewnie nie lubią mnie za to, iż xp.pl tak kompromituje temat koronawirusa, to najprawdopodobniej albo od nich nie przyjdzie w ogóle żadna odpowiedź, albo odpowiedzi będą niezborne i niespójne z tym, co ja robię (np. będą utrzymywać, że nie uzupełniam im jakichś braków, mimo że uzupełniłem), albo też po prostu pójdą one w stronę tego, że rzekomo to tak naprawdę nie przysługuje poszanowanie i wspieranie pewności prawa przy wnoszeniu spraw i środków zaskarżenia do sądu, co do konkretnej procedury. I że, co za tym idzie, nie przysługuje prawo do poszanowania orzecznictwa Sądu Najwyższego (co jest fundamentem pewności prawa, jako że to to orzecznictwo ma stać na straży jednolitości systemu prawa). W Strasburgu kwestia ta jest już dosyć dobrze ustalona, tj. wiadomo, że powinno się w sądach respektować pewność prawną zwłaszcza w tej delikatnej dziedzinie, jaką jest procedura (konkretne kroki, jakie należy wykonywać w ramach) odwoływania się do sądu, jak to już pokazałem w pismach nr 2 i 3 w poprzednim wpisie, gdzie wytknąłem konkretne cytaty z orzecznictwa. Natomiast w ONZ, który operuje nie na Konwencji, lecz na własnym akcie prawnym (Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych), ma swoją własną historię w tej dziedzinie – dużo mniej mi znaną – i ta konkretna kwestia może nie jest tak dobrze ustalona albo w każdym razie tak czy inaczej ją zlekceważą w moim przypadku. Spodziewam się więc w ONZ, z uwagi na ich zapewne własne poczucie bardzo poważnego zamieszania w sprawę koronawirusa (czyż nie?...), bardzo wąskiego u nich i niesatysfakcjonującego rozumienia prawa do sądu z art. 14 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych.   [edit 2021-06-15: A przepraszam, z poszlak z kalendarium (m. in. coś przy roku 1818) wynika, że powiedzą, że przegrałem z powodu przekroczenia terminu (ONZ daje 5 lat – liczba ta budzi skojarzenia z polskim przestępstwem "udział w grupie przestępczej"...), który dla odmiany (w przeciwieństwie do dobrze znanych zasad Trybunału) liczą zapewne – może nawet oficjalnie i zawsze, kto wie? – od jakiejś daty związanej z samym nakazem zapłaty, czyli zupełnie wstępnym orzeczeniem sądu I instancji. Owszem, to ono powoduje straty i to przez nie cała sprawa sądowa powoduje straty (poprzez naruszenie praw człowieka, a mianowicie brak dopuszczenia do głosu drugiej strony w postępowaniu sądowym – uczciwie, poprzez prawidłowe zawiadomienie i uczciwe naliczanie terminu na reakcję), tym niemniej chyba powinni to liczyć wg orzeczenia sądu ostatecznej instancji, czyli tutaj: wg zdarzeń związanych z oddaleniem zażalenia na odrzucenie sprzeciwu (co było w roku 2020)... To rozsądny, wydawałoby się, standard – zawsze najpierw pozostawić państwu możliwość wewnętrznego wykrycia i naprawienia problemu, na właściwej ku temu ścieżce (szkoda tu miejsca na jej relacjonowanie, ale państwo daje opcje, by po perwsze naprawić procesowy uszczerbek, czyli brak możliwości uczciwego sądowego rozstrzygania sporu, co powinno dać się odwrócić sprzeciwem od nakazu zapłaty, jak również – po drugie – zawsze możliwe powinno być też, choć to już osobna sprawa, naprawienie strat majątkowych). A zatem każdy rozsądny człowiek liczy termin od zdarzeń związanych z wyczerpaniem ścieżki odwoławczej. Natomiast sąd-szyderca (i podobnie też różne ONZ-y) będzie ironicznie podkreślać, jak to "ostatecznym" musi być sam nakaz zapłaty, jak to jest on "ostateczny" ze swej natury – bo ma taką sygnaturę i takiego pokrzywdzonego, którego nie lubimy, i bo tak Michalda z papieżem nakazała. "To z 2014 r. to jest ostateczne i koniec, kropka!"]

edit 2021-08-10: WAŻNE – W związku z zakorzenionymi w tajnej starożytnej księdze Sybilli (opowieści m. in. o mnie) tendencjami, by mnie prezentować jako jakiegoś antychrysta, filozofa-wroga religii (takiego współczesnego, dużo bardziej zasłużonego następcę Nietzschego) czy nawet, o ironio, może jakiegoś przyszłego papieża ("Najwyższy Pasterz" w liście św. Piotra, za sprawą którego, jak można wnioskować z kontekstu i w ramach aluzyjnego przesłania tekstu: dojdzie do ujawnienia tematu starożytnego spisku co do polityki opartej o PO-PiS; patrz też imię ostatniego papieża wg przepowiedni, np. królowej Saby czy Malachiasza, nota bene też pod te litery M-Ch-L ze słowa Michalda dobranego), OŚWIADCZAM TU WYRAŹNIE, CO NASTĘPUJE. KOMPLETNIE NIE JESTEM ZAINTERESOWANY WW. ROLAMI... – [rozwiń dopisek...] I NA PEWNO SIĘ W NIE WCIELAĆ NIE CHCĘ, CO WYNIKA Z PROSTACKIEGO, GŁUPIEGO, ŚWIADCZĄCEGO O NIEDOROZWINIĘCIU AUTORA TYCH ATAKÓW SPOSOBU TRAKTOWANIA MNIE. (Może to z Watykanu idzie? Podobno to tam jest główny kontakt "telewizji", tj. tych spikerów zn wyodrębnionej komórki, w postaci pojedynczej osoby, podobno chodzi o samego papieża jako "dyrygenta", ale to oczywiście nie jest oficjalna wersja. Ja nie wiem, kto to wszystko organizuje, ale sam spodziewany fakt związków z tak głupio zachowującą się instytucją wystarczyłby normalnemu człowiekowi, by położyć kres jest głupkowatemu bachorowatemu zachowaniu.) Ktoś może sobie myśli, że ja jakimś zgoła (niemalże?) kretynem jestem, że wszystko mi tyle czasu zajmuje, że po tylu latach tak mało zabezpieczonych dowodów, tak mało postępów z nieruchomościami itd., ale ten, kto tak twierdzi, nie rozumie realiów. Co rusz ataki na mnie, na moją godność, na mienie. Głupie wynalazki, problemy kryminalne czy z atakami prawa karnego na mnie, niereprezentatywne teorie prawne przeciwko mnie. Wbrew temu, co wydawałoby się już uzgodnione (patrz też "misja" tej spikerskiej telewizji, reprezentowana przez dyrektora ośrodka regionalnego TVP Warszawa, ośrodka od zawsze kojarzonego z podsłuchem na mnie: jest to jakiś... uwaga... pisarz.) Była bowiem taka teoria, z Sybilli, że ja to pewnego razu książkę napiszę, która ma tam nawet tytuł gotowy i parę innych rzeczy też dobrze ustalonych (co do treści), ujawnię tam szczegóły sybillińskie, w które wniknąłem i które zwłaszcza wobec mnie były odsłonięte (nie tylko za sprawą spikerów z TV; generalnie postarano się, politycznie i kościelnie, o różne ślady, by łatwo mi było dostrzec detale, których inni nie widzą). Miałbym być takim "nauczycielem" dla mas co do tego, co jest w Sybilli, tym samym też ostatecznie rozstrzygnąć "wielką kwestię" wierzenia lub niewierzenia, prawdy i nieprawdy w religii itd., co planowano zrobić za pomocą książki. Jest to wszystko rzecz jasna idea zupełnego idioty, jak dowodzą jego losy, w każdym razie o ile się wiele w tej sprawie nadziei wiąże ze mną, aczkolwiek tu i ówdzie pomysł poświadczony, wyraźnie nawet poświadczony jako planowany do zrealizowania za pomocą mojej osoby, skoro non stop traktuje się mnie jak popychadło i cel ustawicznych ataków na mienie, na resztki majątku, jaki mam, na podstawowe rzeczy potrzebne w życiu. Ataki, które mają pozbawiać co rusz jakichś pieniędzy – wbrew uzgodnieniom. Ja mogę być, proszę państwa, nie jakimś wrogiem religii i papieskich prymitywnych podrzutków politycznych (w tym w fizyce), i jakimś nowym bolszewikiem w tym temacie, tylko bojownikiem o godność. O elementarne minimum szacunku dla człowieka. Z jednej więc strony całymi dniami spikerzy nawiązują do prześwietlonego przeze mnie planu, "jarają" się nim, cholera wie, po co – rzeczywiście jest to plan dobrze zaznaczony w historii i papiestwo ewidentnie jak dotąd do jego realizacji zmierzało – z drugiej zaś strony ostentacja w dawaniu mi po twarzy państwem, co jest raczej głupim sposobem na pozyskanie sobie człowieka do współpracy w jakimś projekcie (jest wprawdzie koncepcja, że będzie jakieś sado-maso, w którym laseczką papieską przyciska się mnie jak owada do ziemi, by machał nogami i się wywijał, niczym ten szatan pod stopami archanioła Gabriela – o tak, to te klimaty, 666, to nie przypadek, tylko o mnie temat – ale to kompletnie nie uwzględnia kwestii godności osobistej i brzydzę się takim robieniem lachy przy jednoczesnym wyżywaniu się na mnie przez ten sam ośrodek, który to zlecił). Przykłady. Po ustalonym stanie rzeczy, że aby jakiejkolwiek choćby minimalnej współpracy ode mnie w planach sybillińskich oczekiwać, ma nie być ataków na mienie zubażających mnie (pogrążających tym samym), bezczelnie rozwalono mi telefon dn. 21.07, co do dzisiaj jest nienaprawione. Tak jest rozwalony, że już w ogóle nic nie widać ani nie da się zrobić touchscreenem ani przez USB. Chcą w dodatku z niego skasować dane w serwisie. Pomaga w tym Huawei. To taka ich polityka. Pomyślane to jest przez tych spikerów pod takie prymitywne prostactwo w stylu "najpierw broić, potem nie ma dowodów, dalej broić, zabijać, kraść itd., o, to nam w głowie, może to jakieś w ogóle prymitywne oddolne gimnazjum i nie ma w tym papieża". A zatem już prawie miesiąc z życia straciłem bez możliwości załatwiania czegokolwiek z politykami, bo u nich bez wizyty osobistej i zabezpieczania dowodów nie ma co nawet marzyć o pomocy z telewizją (a i wizyta np. w warszawskich biurach poselskich raczej niezbyt pomoże – jakoś tak dziwnie trafiałem w PiS i PO na aferałów niesłyszących albo arogancko mnie traktujących rękoczynem). Ot prosta konsekwencja rozwalenia telefonu komórkowego, czyli podstawowego dziś narzędzia podręcznego. Naprawa rozbitej szybki (wprawdzie była taka od dawna, ale jest pozór, że to od tego, no i może przy okazji wymienią odpowiedni chip) + odzyskiwanie danych = ok. 1500 zł w plecy. Kolejny złodziejski atak na mienie (a już dawno było wyjaśnione, że nic takiego ma nie następować i będzie traktowane jak złodziejstwo): kradzież prawie 1100 zł przez ZUS. ZUS na podstawie art. 84 Kodeksu cywilnego zobowiązany był zwrócić pieniądze przelane mu bankowo na spłatę zobowiązania za konkretny miesiąc, które jak się później okazało jednak nie istniało. Przeznaczenie przelewu – to, które zobowiązanie spłacam – mieli podane w tytule oraz we wniosku, który trafił na biuro podawcze nazajutrz. Dyspozycja bankowa była więc złożona w błędzie i ja się w piśmie uchyliłem od tego już 12.07. Czekałem miesiąc na odpowiedź, czyli czas praktycznie maksymalny, przewidziany tylko dla spraw, gdzie trzeba zbierać dowody, bo w pozostałych działa się niezwłocznie, dostałem tę odpowiedź dopiero dziś i oczywiście jest odmowna. Kompletnie głupie, na pewno zaraz wszystkie sądy z otwartymi ramionami będą widzieć to głupie łamanie prawa, kompletnie nieprzepojone żadną treścią intelektualną, a jedynie sieczką mózgową wynikającą z rozkazowego w tym przypadku podchodzenia do pracy urzędniczej. Przecież gdy nawet jesteś czyimś dłużnikiem, jak ja ZUS-u (nie powinienem być, bo oni sztucznie przedłużyli przedawnienie tocząc przez rok pewną sprawę, którą powinni załatwić w tydzień lub miesiąc, ale złamali prawo w sprawie jej czasu trwania; ten dług byłby już przedawniony), to jeśli temu komuś pożyczysz np. na chwilę komputer, to to nie jest tak, że on nie musi ci go oddawać, tylko może go ukraść i sobie zaspokoić z niego swoje roszczenia. Analogicznie też w przypadku, gdy odpadła podstawa prawna, czyli np. uchylasz się od skutku oświadczenia woli, umowa staje się nieważna/bezskuteczna prawnie – nie ma powodu, by inaczej niż w powyższym przypadku, człowiek ten (twój wierzyciel) miał prawo cię okraść z tego pożyczonego mu komputera, bo masz dług. Żadne "zasady współżycia społecznego" nie uzasadniają takiego przejęcia cudzej rzeczy, której ta osoba swobodnie i w pełni świadomie przekazać na dany cel nie chciała. Prawo to zwalcza. W prawie cywilnym jest jasno określone, kiedy można sobie "ukraść" cudze rzeczy. To jest wyjątek, a nie reguła. Przykładowo, może to zrobić wynajmujący swojemu najemcy: jeśli on mu zalega za czynsz, to może zabezpieczyć swe roszczenie na jego mieniu pozostającym w wynajętym lokalu. Co do zasady jest to jednak niezgodne z prawem (w tym: zasadami współżycia społecznego). Proszę mieć też na uwadze, że wg Kodeksu cywilnego dłużnik może sobie wybrać, które świadczenie spłaca, jest więc zawsze możliwy konkretny cel i zamysł przy spłacie: "takie zobowiązanie tutaj spłacam" (jeśli zaś to jest błąd, bo ono jest wygasłe, jak w moim przypadku, co sam ZUS stwierdził odmawiając pożądanego księgowania, to całą spłatę mogą wziąć diabli: "uchylam się od tej dyspozycji bankowej, od jej skutków prawnych" – wówczas muszą zwrócić). ZUS ma jednak prawo w nosie (może jedyne, co rozumieją, to jakieś quasi-religijne "współżycie społeczne" i jego zasady?? tym się może chcą zasłaniać??) i przysłał głupie pisemko, mnie zaś zostawiając okradzionego w sytuacji, gdy ta kasa przydałaby się np. na apostille i tłumaczenia z polskiego na angielskiej w drogiej indyjskiej sprawie sądowej, której grozi jakieś przekroczenie terminów i niezarejestrowanie. Mam różne wydatki i to było zaplanowane na ten cel albo np. na adwokata w sądzie polskim, albo jeszcze coś innego takiego. Znamienne, że dzień wcześniej zamordowano Oliviera Maire'a we Francji, jakiegoś tam chyba zakonnika czy księdza – typowe, tak działa ta mafia w mediach ("poszlaka w przeddzień"), po czym teraz dzisiaj centralny artykuł VaticanNews: "żal po śmierci Oliviera [...]". Śladem tego ustawienia sprawy jest też to, że kompletnie nie widać orzecznictwa Sądu Najwyższego w takich tematach, gdzie ktoś próbował skonfliktować art. 84 k.c. z art. 411 pkt 2 k.c. i np. wykorzystać ten drugi przeciwko pierwszemu czy, dajmy na to, rozporządzenie ministerialne ws. wpłat na ZUS przeciwko Kodeksowi cywilnemu. Takich spraw nigdzie nie widać, a przecież np. łatwo mogłyby się zdarzyć między podmiotami prywatnymi. Po prostu poukrywano to orzecznictwo, po czym drwiąca została jedynie sprawa z jakąś sędziną "pogromcą oszustów" (oszukańcze przyjmowanie mienia przecież! oszukańcza transakcja, wyzyskują tu błąd...), Gromską-Szuster z SN. Już pewnie sporo latek wcześniej planowali taki atak. No comments. Kolejny atak na mnie i moje sprawy finansowe to ponad półtora miesiąca idiotycznego zwlekania przy zwrocie opłaty od kasacji, którą wygrałem (jeszcze wyraźnie postawił sekretariat duży odstęp przed kropką w piśmie o nadesłanie akt celem rozpatrzenia mego wniosku o zwrot opłaty), opóźniano też jak najdłużej sprawę mego odstąpienia od umowy kupna pewnego narzędzia w Lidlu za 319 zł. I tak dalej, i tak dalej. Kombinują też na pewno, z czym się nawet nie kryją, jak tu mnie okraść jakimiś biegłymi w razie zdobycia przeze mnie kilkuset tys. zł na sprzedaży nieruchomości. Tu też ciągle podsyłają jakichś dziwnych ludzi, z mikroserwisików ogłoszeniowych, których prawie nikt nie przegląda, strasznie zainteresowanych wszystkim, robią w tej sprawie dziwne rzeczy, ludzi o dobranych nazwiskach podrzucają albo np. dziwnych klientów, którzy problemów akustycznych ni to nie zauważają, ni to nawet nie chcą na nie zwrócić uwagi, choć są ważne... Podsumowując ten temat, żenada pod względem woli jak największego rozkradania mnie (a ten rozwalony telefon zabrał mi już sporo godzin męki). Atakują też mnie osobiście, np. nasyłają jakiegoś kolesia z pięściami na mnie rzucającego się w tym czy tamtym miejscu, tego czy owego. Jakieś idiotyczne akty agresji, które sugerują niezrównoważenie psychiczne ich wykonawców. Było trochę książek, trochę śladów w literaturze po mojej osobie, po planach sybillińskich, jest to wszystko na wiele sposobów poświadczone, ale przez ludzi niedorozwiniętych i ich wcześniejszych protoplastów niech to wszystko teraz diabli biorą. Toteż żadnym pisaniem książek, dokładnym ujawnianiem jakichś tajników religijnych i filozoficznych itd., nota bene dobrze mi znanych, w tematach dotyczących papiestwa, religii, polityki i filozofii, z pewnością do końca życia zajmować się nie będę, co tutaj uroczyście ślubuję, chyba że dojdzie do jakiegoś spektakularnego przekupienia mnie dużymi kwotami. Na to jestem jak każdy rozsądny człowiek otwarty, bo tylko idiota w mojej sytuacji nie weźmie np. wielu milionów w ramach dogadania się, ale to chyba dla nich za duży obciach (czemu wiele milionów? bo teraz jeszcze ileś lat znęcania się połączonego z gnębieniem majątkowym...), a poza tym wolą w komórce telewizyjnej i u jej mocodawcy prezentować poziom gimnazjum. Wszystkie procesy i sprawy o odzyskanie np. 1,9+ mln. zł w Polsce, 800 tys. zł w Indiach, 250 tys. zł w Polsce, kolejnych ok. 430 tys. zł w Polsce i tak powinny być wygrane, bo nie pozywam jak idiota, tylko po prostu wtedy, gdy mam rację, jak to się typowo ocenia, toteż za żadną łaskę się tego poczytać nie da, że mi sprawiedliwie coś osądzi np. Sąd Najwyższy i tym niech nikt nawet nie marzy o przekupywaniu mnie, w tym temacie "nowego Mesjasza, zamiast którego będzie tylko jakiś Roland Wacławek od Turbo Pascala" (chodzi o tancerza, dawniejszą bodajże ofiarę Watykanu z moim nazwiskiem i imieniem Wacław, zresztą wiadomo, że papież o nim słyszał; por. też nazwę słynnego producenta drukarek offsetowych, bo to może moje klimaty i sfera zainteresowań: ManRoland). To to ja w oczywisty sposób powinienem wygrać, a to, że mnie nie okradną, to jedynie normalny stan rzeczy, a nie żadne przeprosiny i zadośćuczynienie. Może za jakiś dodatkowy nie jeden milion, tylko wiele milionów, kompromitująco podrzucone, jeszcze zmienię zdanie, może za natychmiastową wypłatę pieniędzy z pierwszego roszczenia, o którym tu była mowa, ale bez tego to zapewniam, że z mojej strony w dziedzinie (pff) "kariery pisarskiej" (sic) na pewno nic nie wyniknie i takimi historiami Kościoła może w wykonaniu kogo innego realizowanymi niech mi tyłka nie zawracają, bo i co mnie to obchodzi. Kto inny – nie mam nic przeciwko, proszę bardzo, niech im (Watykanowi) "robi laskę pod stołem", ujmując to wulgarnie, niech im robi to 9666 podmienioną względem oryginału osobą. Niech sobie kradnie niektóre tu rzucane zdawkowo idee, bo oczywiście wymienić moich personaliów (co jest elementarnym warunkiem uczciwego kopiowania mych tez) pewnie nie chce – i tak przecież w sądzie nie mam na co liczyć, tylko na pięść polityczną pewnie przez jakąś tajemniczą głowę państwa wprowadzaną. U mnie jeszcze była taka sprawa, że mam wymieniać media, więc mając swoje reklamowałbym swoją książkę i miałaby tę reklamę za darmo, i mogłaby stać się bardzo popularna, a potem nawet wg założeń miałem być królem i jeszcze przez to dodatkowo dodać jej reklamy. (Śladów na taki projekt jest multum, tu wskażę jedynie, że to do tego bodajże pił Platon w swym znanym cytacie o królach, czy raczej epizodzie biograficznym, zresztą wychowałem się na ulicy, jak to mawiał ojciec, "Platona przez B" – chodzi o jakiegoś lewicowego fizyka). Tu tego nie będzie, będzie jakiś drobiazg, może co najwyżej Watykan się nim podnieci, bo mnie np. to nie interesuje, że ktoś sobie to czy tamto gdzieś napisał o religii i w jakiejś księgarni może teraz leży. Ja wrogiem religii nie jestem, tylko osobą regularnie chodzącą do kościoła. Papieżem, a w szczególności księdzem, przysięgam, że nie zostanę, i w tym temacie dotrzymanie słowa to dla mnie jeszcze większy punkt honoru niż ta sprawa książki. Pozdrawiam duchy autorów ewentualnego pomysłu, że to moja historia. PS Tak, to raczej (przepraszam: NA PEWNO) nie przypadkiem Boże Narodzenie pozostaje w takim właśnie stosunku do mojej daty urodzin (25.9), że jest jak gdyby jej pokłosiem (narodziny Chrystusa, to już poczęty zostaje Niżyński, "by posprzątać"). To właśnie jeden ze śladw tego spisku starożytnego. Oczywiście bez przesady z konotacjami, bo można też zbawiać w innych tematach, być kimś podobnym, ale już na innej niż religijna płaszczyźnie, tym niemniej plany bodajże były (chyba, że celowo chcieli spartaczyć, "bo to taki fajny żart na »koniec«"). Polecam też poprzednie komentarze w aktualnie najnowszych kilku wpisach na tym blogu, gdzie wyjaśniam temat swojej osoby. – [ukryj dopisek]   |   edit 2021-09-01: W ogóle to (aby być uczciwym) trzeba tu dodać, że wskazówek na "teorię 2 mesjaszów, jednego na początku i drugiego pod koniec czasów" czy też teorię o zaplanowaniu z góry układu "Chrystus+Antychryst" (w dodatku może w których prymitywne, proste zrealizowanie się rzekomo by wierzono) nie ma znowu aż tak wiele, tym niemniej z 5 mocnych poszlak na ogólne istnienie tych pomysłów i wiązanie się ich z moją skromną osobą (i w części przypadów nie budzących raczej istotnych wątpliwości) można by wskazać... — [rozwiń komentarz...] – abstrahuję tu już nawet od drobiazgów, czyli poszlak tych słabszych – można tu podnosić argumenty, wskazywać na niejedno w historii, na Biblię w wielu różnych nieznanych szerzej aluzjach numerkowych (w tym o Bożym Narodzeniu), na Apokalipsę (chyba 13-22, w każdym razie też gdzieś tam "światło i ciemność"), na fragmenty z przepowiedni królowej Saby dziwnie podobne jeden do drugiego (ten o "drugim kamieniu" do tego o Chrystusie), na ciekawostki dot. życia i twórczości Nietzschego (wywodziłem zresztą i od niego też dobór mego nazwiska jako "Niczyński"), na ciekawostki z życia, jakkolwiek generalnie istotna tradycja stoi też za wersją, że koncepcja ta ma się nie udać w praktyce i pozostać jedynie swego rodzaju "wieczną ideą platońską" (por. np. nr mieszkania: 666+8, gdzie ósemka symbolizuje koniec przedwczesny, skoro właściwym jest 9; plus parę innych ciekawostek). Generalnie te rzucane poszlaki i naprowadzenia – niektóre pokazywałem tu już w dopiskach do tekstu – są to próby dodatkowego wyżywania się na mnie (wpośród i tak jeszcze całej tej tortury dźwiękowej, ataków na jelita poprzez podtruwanie żywności itd.), próby oczerniania mnie, próby szkalowania wobec narodu ("ten to już zupełnie bez czci i wiary"). Ja w każdym razie tej idei "dwóch równorzędnych zbawicieli, jednego na wejściu do chrześcijaństwa i jednego »na wyjściu«" kompletnie nie popieram i m. in. z uwagi na trwające i nawet nasilające się teraz ostatnio ataki majątkowe, ataki na osobę oraz radykalnie niesprawiedliwe traktowanie mnie przez państwo ja nie chcę nawet ręki przykładać do jakiejkolwiek, choćby najdrobniejszej, szkody, jaka mogłaby dla wiary (czy nawet kilku religii) wyniknąć za sprawą zbieranych przeze mnie od lat danych na temat grupy watykańskiej, a obecnie nawet i na temat spisków najwyraźniej jeszcze starszych niż papiestwo. To jest zarówno przeciwko temu, w co wierzę, temu, co chcę zaprowadzać, jak i temu, co mnie wspiera, czyli krótko mówiąc jest to podcinanie gałęzi, na której się siedzi, a wzmacnianie wszechwładzy złej polityki i świata korupcji. – [ukryj komentarz] — Toteż z całą pewnością ścieżka taka (ścieżka filozofa "genezyjskiego" z Księstwa Nitrzańskiego czy też, co gorsza, jakiegoś popularnego "nauczyciela" i Prometeusza dla ludu w dziedzinie agitacji ateistycznych) w moim przypadku odpada (głupi ten, kto w ogóle snuł takie idee), a osoby, którym przeszkadza kryminalizacja naszego kraju i polityki oraz które chcą w mediach pełnej jawności wszelkich nadużyć politycznych mogą bez obaw wspierać mnie poparciem oraz pieniędzmi (nawet w tym celu pewnie za jakiś czas jeszcze utworzę fundację), jako że jedyna rzecz w dziedzinie wartości religijnych i moralnych, do jakiej doprowadzić może mój sukces, to co najwyżej wzmocnienie Kościoła – walk nie przewiduję ani się na nie nawet nie zgadzam. Sytuuje mnie to w ideowym centrum, jako alternatywę dla skryminalizowanych czy skompromitowanych innych popularnych opcji.   |   (PS: Szkoda tu miejsca na relacjonowanie kolejno następujących ataków, tym niemniej można je znaleźć jako końcowe wpisy pod adresem bloga z końcówką /zapisy.txt, do którego odnośnik jest też w nagłówkowej części bloga, tej usytuowanej ponad najnowszym wpisem. Co do telefonu to po dziś dzień go nie odzyskałem, toteż sami Państwo widzicie, jak można miesiącami mieć uniemożliwione apelowanie do świata polityków. Wszak tam bez osobistego stawiennictwa oraz pieczołowicie utrwalanych audiowizualnie dowodów nie ma co się pokazywać, bo skandal goni skandal, a potem nie ma jak tego prezentować rzekomym "wyborcom", od których rzekomo pochodzi w istocie sfałszowany wynik wyborów.)   |   Podsumuję więc tutaj na koniec, jakie to REALNE idee wiązał ze mną spisek starożytny: po pierwsze człowiek ten będzie specjalnie urodzony, w odpowiedniej rodzinie, odpowiedniego dnia (analogicznie też do Pertiniego) itd., by mógł to pokazywać jak znamię co do swej specyficzności; po drugie będzie problem budowlano-mieszkaniowy: nieruchomości będą go dręczyć dźwiękiem albo co najmniej podprogowo nim manipulować (bo nie wiadomo, na ile uda się nowoczesne śledzenie osoby i jej położenia; tym niemniej zdawano sobie sprawę z możliwości elektrycznego przekazywania informacji, mianowicie napięciem, na duże odległości oraz snuto jakieś koncepcje elektroniki i cyfrowego przetwarzania informacji); nadto korzystając z tej okazji zwróci mu się czasem uwagę na to i owo (metodą podszeptu) zapewniając w ten sposób, że rozpracuje wszystkie czy w każdym razie znaczną większość z tajników sybillińskich. To ostatnie nie może być postrzegane jako osiągane za pomocą samych tylko spikerów; przeciwnie, to jest moim zdaniem mało kluczowy dodatek, oni czasem na coś zwrócą wprawdzie uwagę, ale najczęściej sam bym i tak na to trafił, zaś wątpliwe etycznie poczynania "grupy watykańskiej" śledziłem i tak już od lat z racji swej sytuacji, sytuacji także z rodziną oraz, dla porównania, w mediach oraz ogólnie z racji problemu politycznego (i panującego krycia tematów). Mnóstwo też poszlak popodrzucano zupełnie na innej zasadzie niż przez spikerów, tj. np. w dziedzinie zarządzania Kościołem, w państwie, w rodzinie, w Biblii, w kronikach i kalendariach itd. Tym niemniej te 3 powyższe kolejne sprawy ze mną związane (przy czym reszta, co do realnego zapewnienia jakiegoś sukcesu w przyszłości, jest już "olana") były starożytnym jak mniemam dobrze znane (wraz z wszelkimi dodatkami, które miały ten spisek umożliwiać, jak np. specjalna polityka, specjalne ostrożne fałszowanie wyborów, specjalna propaganda niby to pozarządowa co do polityki, troska o moje ubóstwo i ciągłe porażki, i ciągłe coraz gorsze gnębienie): nawet niedawno interesując się sprawą swego wypadku drogowego natrafiłem na jakieś wyraźne ślady przy tej okazji w Biblii, mniej więcej w tych odpowiednich dla niej okolicach, co do "człowieka, któremu [...] wyjawił wszystkie sekrety". To tyle komentarza i nie chcę już więcej rozdmuchiwać tego tematu, choć teoretycznie to miałbym niewątpliwie jeszcze bardzo wiele (potencjalnie może dla kogoś tam ciekawych rzeczy) do powiedzenia – całe tomy w konkretach. Ta moja decyzja (nie dotyczy ona bynajmniej samej tylko książkowej formy udzielania się w takich tematach!) tutaj pozostanie i niech będzie na zawsze śladem.

edit 2021-08-11: PS2 Dziś spikerzy przyznali, jak odbywają się ataki na mnie (w tym np. pomówienia policyjne kojarzące się też z ministrem Brudzińskim, ataki karnosarbowe, haniebne orzeczenia sądów, ataki w toaletach, pogróżki, blokowanie drogi przez osobnika rzucającego się na mnie raz za razem z pięściami – może to też nawiązanie do braciszka, bo też była taka sprawa – itd.). – [rozwiń dopisek...]Nawiązali mi przy tym do mych doświadczeń z początków tortury dźwiękowej, z 2013 r., kiedy to była ona bardzo miarowa i nieemocjonalna, i składają się tylko i wyłącznie z szeptów, z małą jedynie domieszą wołań, przy czym w kółko powtarzano te same kilka słów (na zmianę, raz te kwestie, raz tamte, z pewnym sensem dostosowanym do sytuacji, ale jednak w kółko utarte slogany), np. "bardzo mi wstyd", "myślę, że tak; myślę, że nie" (jedna kwestia jednym ciągiem mówiona; typowo – na temat wyniku sprawy w sądzie, np. o wszczęcie śledztwa), "tutaj jest sprawa". Te wypowiedzi spikerków były zapewne relacjonowaniem tego, co do nich dociera, jak wygląda ich komunikacja z innymi. Wychodzi na to, że z wyjątkiem kwestii sądowych czysto technicznych, takich, jak łapówkarstwo (jako że sędziowie pewnie niechętnie się poświęcają, by być tym, kto uwali sprawę, więc zgłaszają się ci, co chcą łapówkę – już nieraz mi to przyznawano), jak również kwestii podsłuchowych związanych z obsługą radaru (tylko w tym zakresie stosowana jest widocznie komunikacja przez Gadu-Gadu), po prostu mają kontakt być może z samym papieżem (np. przez szyfrowaną komunikację tekstową w smartfonach a la SMS-y, tzw. WhatsApp, czego żaden centralny operator nie jest w stanie podglądać), który im opowiada, co zrobił. A zatem to on "myśli, że sprawa zakończy się tak-a-tak". Przykładem tego np. beatyfikacja (ale nie kanonizacja, czyli niejako stopień pośredni) Piotra Skargi ogłoszona jako plan działań akurat wtedy, gdy w 2016 r. trafiła do sądu moja skarga na komornika, po czym skargę tę uwzględniono w połowie (choć w pełni słuszna, co udowodniłem orzecznictwem Sądu Najwyższego, była co do obu swych zarzutów; również mówiono mi wtedy, że opłata "nie będzie najmniejsza", czyli taka, jaka by była przy uwzględnieniu obu zarzutów, a także podstawiono mi na mieście kogoś, kto nawiązując widocznie do tej sprawy opłaty komorniczej był jakimś karłem, przy czym wyświetlanie się jakichś ludzi, haseł itd., np. nagłaśnianie ich na bilbordach, kojarzy się z tezą, że "tego raczej nie będzie", "wymaga[łoby] sporej reklamy"). Oczywiście rzecz jest tak dobrana, że przychylny Watykanowi wazeliniarz powiedziałby, że to zamiana przyczyny i skutku: że ktoś się podszył pod temat oficjalny Watykanu (który wprawdzie by się prawie na pewno, tzn. najprawdopodobniej, przecież nie zdarzył akurat w tym momencie, ale nie wymagajmy wielkiego intelektu od obrońców obecnego papiestwa – "niech będzie, że był właśnie akurat taki skrajnie nieprawdopodobny przypadek" ich na pewno satysfakcjonuje). Otóż ponoć spikerzy sami z siebie prawie nic nie mogą. Komunikują się, obsługują podsłuch, nawet więcej niż 1 podsłuch, bo mogą też załatwiać przy okazji jakąś inną osobę, badać jej temat, by w końcu wysłać ją do szpitala wmawiając atak serca czy prowokując hiperwentylację i problemy. Sami jednak politycznie nic nie wskórają. Natomiast mają kontakt, załóżmy, z głową obcego państwa, ta zaś z kolei ma pod telefonem prawicowego premiera. Dawniej był Tusk, teraz np. Morawiecki, a nawet i za Millera pewnie tak było, w każdym razie jest tradycja, że premier to z papieżem się trochę kolegują przez telefon. I premier załatwia dla papieża różne sprawy, bo sam ma praktycznie na lewo (z nielegalnych powodów) telefony do wszystkich ważnych, albo sam bezpośrednio, albo przez swych kolegów z rządu. Spikerzy zaś sami z siebie podobno od załatwiania niczego ważnego, np. przez Gadu-Gadu czy maile, generalnie nie są – to nie te metody, nie to źródło wpływów. Przykłady efektów tego załatwiania spraw lewymi metodami przez premiera są może np. w artykułach xp.pl (pierwszy, drugi), jak Państwo uważacie?... Trzeba by popokazywać i zrobić ankietę, co ludzie na to. Demokracja niech panuje. Najlepsze jest jednak to, co to implikuje. Premier ma pod telefonem swoich kolesiów wszędzie. Prezesa Poczty Polskiej, prezesów galerii handlowych (zamykają toalety publiczne czasem mi na złość, czasem nawet w kilku wypróbowanych miejscach pod rząd, mogą też zdarzyć sie inne problemy), prezesów banków, w tym prywatnych, prezes ZUS-u (Gertruda Uścińska, przy czym jej nazwisko to dwuznacznik: sugeruje w rynsztokowym języku to wyrażając po pierwsze, że "robi lachę", tj. wysługuje się polityce, a po drugie, że "jak się nie podoba, to jest i druga opcja: WYCHODZI" – gdyż "uscito" to po włosku bodajże "wyjście"), mój doradca z PKO BP (też jakieś nazwisko Uścińska; oddział dosyć centralnie rozlokowany w Warszawie), prezesów pewnie także mediów, nie mówiąc już o ministrach, bo od tych kolejne jeszcze rzeczy zależą, np. prokuratura, Policja, najeżdżające mnie różne firmy (też to pewnie jacyś krewni i znajomi królika), np. firmy taksówkowe, Solid Security, instytucje miejskie (kontrolerzy biletów, jakieś pojazdy "wodociągi", "zarząd transportu miejskiego" itp. – one wszystkie mogą mnie ponajeżdżać, gdy to akurat komuś wyda się sensowne, niosące jakieś kontekstowe znaczenie) itd. Jest to wielki skandal, że ci wszyscy kierownicy i podlegli im ludzie to chłopacy na posyłki premiera, zabawki, którymi się dyryguje, oczywiście nie za darmo, bo jest współpraca podatkowa, prezes często z nadania państwowego też zgarnia sporo pieniędzy itd. Tym niemniej jest to wykorzystywane przede wszystkim do codziennego prześladowania mnie i ataków. Jak dzisiaj przyznali spikerzy, realizowane to jest, tzn. usprawiedliwiane w razie potrzeby, "ustawą o zarządzaniu kryzysowym", bo w razie czego (np. jakiejś wojny, katastrofy, nagłego totalnego lockdownu) rząd musi mieć możliwość wszystkim dyrygować w trybie wyjątkowym, zgodnie z teoriami z tej ustawy. Dla przypieczętowania związanego z tym skandalu, co bodajże datuje się od czasu rządów nie kogo innego, a charakterystycznie sławetnego na tym blogu Donalda Tuska, jak przyznali dziś spikerzy zrobiono nadmuchiwany skandal w mediach pod hasłem "kryzysu gospodarczego", co łączy w sobie 2 kwestie: kryzys jako odniesienie do zarządzania kryzysowego oraz gospodarka – dla wskazania sfery nieuzasadnionych gigantycznych wpływów premiera. Tyle więc podsumowania w sprawie (niewypowiedzianej wprost) teorii mego brata, że "żyjemy w kraju niezależnych autorytetów" (same tylko niezależne i samostanowiące o sobie ośrodki on widzi). Moim zdaniem to, co jest w rzeczywistości, za sprawą tych polityków PiS-u, PO i SLD, a pewnie i za PSL-u tak by było (a i inni nowi może boją się papieża, czyt. boją się człowieka "kontrolującego PAP-y i bardzo w nich wpływowego", bo mają coś niecoś na sumieniu), jest to chory i zgniły układ w stylu modnym w średniowieczu i za czasów absolutyzmu i dobrze, żeśmy się teraz "wszyscy" o tym dowiedzieli, bo jest to dodatkowy jeszcze powód, by ewentualnych wciąż wierzących w PiS czy PO, choć takich mało, zniechęcać do tych prześladowczych i kryjących ważne skandale partii. – Co do mych prób kontaktu z premierem to polecam, jako jeden tylko przykład, choć bywały też i inne, ten oto wpis na forum: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=13&t=3482. Ja, gdybym był na miejscu tych polityków i zetknął się z tą stroną www, pozwalniałbym odpowiednich urzędników za niepoinformowanie premiera o tak ważnym temacie, jak moja skarga na temat krycia dosyć jawnie się dziejącej sprawy kryminalnej przez Policję, prokuraturę i sąd. – [ukryj dopisek]   edit 2021-08-17: Kolejny atak: w Indiach zostawiła mnie na lodzie kancelaria prawna, która uprzednio wniosła dla mnie sprawę do sądu. [rozwiń dopisek...]Co do natury i kluczowego znaczenia mej współpracy z nimi rzecz tutaj w tym, że w tym kraju jest dwustopniowy system obsługi spraw, w którym najpierw jest faza rejestrowania sprawy, która cechuje się tym, że jeszcze nie ma stanu zawisłości sprawy sądowej: ona tak jakby jeszcze nie istniała oficjalnie (nie figuruje w rejestrze spraw, ma natomiast jakiś tam numer dziennikowy). Jeśli sprawa utknie w tej fazie i nie uda się jej zarejestrować, to trochę tak, jak gdyby jej nie było, choć można jeszcze mieć nadzieje się na nią później kiedyś powołać i próbować ją wykorzystać. Składanie takiej sprawy sądowej odbywa się typowo najzupełniej elektronicznie i internetowo (gdy kiedyś wysłałem im pocztą, zwrócili mi to bez otwierania teczki, bo takie sobie narzucili zasady w sądzie: "zakaz stosowania poczty") i jej akta są w tej fazie na razie tylko całkiem internetowe (jeden plik PDF), przy czym osobie, która ją wniosła, wyświetla się tabelka z listą wykrytych braków formalnych i możliwością ponownego załadowania pliku PDF pod tym samym nrem dziennikowym. Ma się 7 dni na poprawienie wad formalnych (ang. defects), po czym składa się coś znowu w ramach tego panelu elektronicznej obsługi spraw (tzw. e-filing) i znowu po jakimś czasie może być nowa tabelka defektów, uwzględniająca zmiany (to a to poprawiono tego a tego dnia, to a to pojawiło się nowego itd.). Reguł zaś formalnych, którym trzeba sprostać, jest bardzo dużo (i czepiają się mocniej niż w innych przypadkach, bo pokazano mi przykładową inną sprawę, która przeszła, w tej samej kategorii spraw i tym samym sądzie). W efekcie, faza rejestrowania sprawy potrafi zajmować trochę czasu (wiele tygodni) i może być nie taka prosta do przejścia, a żeby ją dobrze załatwić, trzeba po prostu działać z tego konta, którym wniesiono sprawę. W tym przypadku było to konto prawników indyjskich Bakshi & Associates (kojarzące się z "baksami" – kasą), a ściślej rzecz biorąc młodego prawnika Shrey Patnaik. Oni w czerwcu zgodzili się tę sprawę wnieść (judasze ci udawali, że zwłaszcza przejęło ich to, że mam złe doświadczenia z tamtejszymi prawnikami i potrzebuję pomocy...) i zgodzili się obsługiwać ją aż do czasu jej rejestracji, czyli do uznania przez Rejestratora faktu zlikwidowania wszelkich braków formalnych (albo nieudanej rejestracji, w razie bezskutecznego upływu jakiegoś istotnego czasu). Chyba w połowie czerwca została więc ta sprawa (swoją drogą już ułożona, gotowa za sprawą mnie i mego poprzedniego prawnika: Deepraja) wniesiona. Za taką współpracę w fazie rejestracji wzięli 200 euro, czyli ponad 800 zł (dorzuciłem im też za sporządzenie przez nich dodattkwego affidavitu kilkanaście euro, plus jeszcze wszelkie koszty przelewu; razem chyba z 900 zł), co dla mnie było niemałym ciosem. Przecież taki zmarnowany prawie 1000 zł tu, kolejny tam itd. co rusz (ataki i potrzeby związane z wyszukanymi wymogami formalnymi są przecież raz po raz), w sytuacji, gdy ja mam bardzo mały tylko dochód oraz oszczędności w pieniądzu prawie w ogóle, to nie byle co. Wzięli tę kasę, przez jakiś czas pomagali, ale po dodaniu przeze mnie powyższego dopisku zaczęli grymasić i odmawiać podpisania pisma w odpowiednich miejscach, "bo im się nie chce", "bo tego nie trzeba [rzekomo] podpisać, wystarczy kopiować i wklejać jeden i ten sam podpis wszędzie" itd., mimo czytelnych uwag Rejestratora. Następnie, gdy im przysłałem nową wersję do złożenia, co mogli zrobić w ostatnim dniu terminu 7-dniowego (jak to już nieraz bywało), nagle jeszcze bardziej mnie zaskakując Shrey Patnaik poinformował mnie, że chce zakończyć współpracę i prosi, bym się zgodził. Następnie w ogóle przestali odpisywać na moje maile (w których oczywiście mi się to nie spodobało i nie pozostawiłem na tym suchej nitki, proponowałem też inne opcje). Zauważmy, że tych adwokatów mi prawdopodobnie podrzucono, gdyż generalnie to nikt nie odpisywał na maile, nawet i oni nie odpisywali (dopiero kontakt przez WhatsApp pomógł), natomiast ich strona internetowa była w Google na pierwszym miejscu, zaś personalia odnośnego prawnika: Shrey Patnaik wyglądają na próbę powiązania mnie z fabułą filmu Shrek (jakieś walki ze smokiem itd.), a ponadto kojarzą się też z "brzydkim Piotrkiem" (nazwisko trochę też jak Patrick) i z kolei nasuwają na myśl postać "najszpetniejszego człowieka" (co to jest, jak o sobie mówi, zabójcą Boga i kimś bardzo śledzonym) z "Tako rzecze Zaratustra" Nietzschego. Krótko mówiąc – te klimaty, co już wyżej w dopisu naświetlone (Watykan na coś napiera?...); wylansowano mi ich, bym na nich trafił, potem mnie do tego prowokowali spikerzy, po czym okazało się, że są to judasze totalnie i bez granic na usługach tamtejszego rządu, co to zrobią największe nawet świństwo. I w ten sposób bardzo utrudniają mi dochodzenie mojego roszczenia, bo jakkolwiek zgłosiłem już wcześniej wnioski o przedłużenie terminów i ze wskazaniem na ich zawieszenie przez Sąd Najwyższy, to taki brak dostępu do panelu, z którego wnoszono sprawę, brak informacji o jej losie itd. to jest niewątpliwie poważny problem. A zatem prawnicy zaczęli łamać umowę i wykręcać się od niej egoistycznie ("bo to się okazuje jednak za dużo pracy") godząc po prostu bezczelnie w dobro swego klienta. Już wcześniej była tam bardzo zła sytuacja u prawników, zupełnie tak, jak w Polsce. Nikt tam nie jest łaskaw odpisać na e-maila, choć przecież nikt by im za to nic nie zrobił. Odbieranie e-maili to nie jakieś lansowanie się reklamami internetowymi czy nagabywanie ludzi. Kiedyś współpracowałem tam, tj. w styczniu i lutym, z człowiekiem o personaliach Kumar Deepraj (kojarzą się z teorią Raju Utraconego) i on też najpierw jakoś złośliwie wszystko redagował, żeby najgorsze argumenty dawać na pierwszych miejscach, a te najpewniejsze, najskuteczniejsze może – albo eliminować, albo w ogóle pomijać. Na końcu zaś zaczął się awanturować i zrezygnował z wnoszenia sprawy, nie dał mi wyboru, wymusił po prostu rezygnację i przywłaszczył resztę ze zdeponowanej u niego kwoty. Teraz zaś kolejne takie straty. Brak prawnika oznacza konieczność znalezienia nowego albo wnoszenia sprawy samodzielnie, przy czym jedno i drugie to wydatki. Ponadto istotnie narażono, w dziedzinie terminów i stosowanej techniki wnoszenia, moją sprawę. Nie ma tu już miejsca na omawianie innych przekrętów w Indiach wdrożonych w tej sprawie, generalnie jest tam totalna kompromitacja ich polityków i Sądu Najwyższego w tej dziedzinie. Sami Państwo widzicie – atak za atakiem i atakiem pogania, byle by tylko jak najbardziej pozbawiać mnie pieniędzy. – [ukryj dopisek]

edit 2021-09-28: Wśród kilku nowych i aktualnych w tej dacie przypadków ataków wymienionych na końcu pliku /zapisy.txt zwracam uwagę zwłaszcza na ten wyjątkowo haniebny, który dotyczy skradnięcia pisma przez sąd (niesławny SO w Warszawie, w którym ciągle źle orzekają w moich sprawach, praktycznie zawsze: bardzo dużo tam już różnych tematów było). Będzie ten problem kradzieży pisma omawiany na www.xp.pl, gdy przyjdą odpowiednie spodziewane dokumenty z prokuratury, wyrażające fakt krycia politycznego. Wydaje się, że jest to realizacja planu z tych samych źródeł, czyli tajna część spisków królowej Saby i Salomona (od Babilonu się wywodzących) i potem księgi sybillińskie, gdyż też znowu ten sam rok 1870 znany z ww. przepowiedni występuje: firma Bolsius kojarząca się z płomieniami, palącymi się zniczami, a więc i np. niszczeniem papieru, powstała w r. 1870 i nawet w Legionowie mam na odpowiedniej dla mnie trasie reklamę tej firmy wraz jeszcze z wyraźnie podanym numerem roku, żebym nie przeoczył. Do pary z tym jest jeszcze inna sprawa (Citibank 1870 i nazwisko jego obecnego prezesa Sikory w odpowiedniej części materiału dowodowego w sprawie ważnych dla mnie obecnie roszczeń cywilnych, przy czym obecnie to ten bank daje najlepsze oprocentowanie depozytów). Wszystkie te 3 rzeczy: mój problem w Strasburgu, zniszczony pozew i duża kasa w Citibanku mogą zatem zostać łatwo skojarzone ze sobą nawzajem, powiązane tym samym nrem roku '21 i odniesione do mnie i mojej sprawy, w ramach odpowiedniego szykowanego spisku.

(00:36, stow.)

20. stycznia 2021 r.

Skarga do Trybunału w Strasburgu na temat sądu cywilnego

W połowie grudnia ub.r. po raz kolejny wniosłem jakąś skargę na mój temat do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu   [na jego temat polecam m. in. te oto artykuły z xp.pl: jeden, drugi]. Tym razem dotyczy ona sprawy majątkowej na dużą kwotę (straty ogółem to ponad ćwierć mln. zł), o której kilka razy była mowa w portalu xp.pl [raz, drugi, trzeci, czwarty], a raz także tutaj na blogu (wpis z 22.4.2016). Personalia jej głównego obok mnie bohatera, kojarzące się ze słowami "Piotr kradnie" (przy czym św. Piotr to wiadomo, z kim w dzisiejszych czasach się kojarzy), nie są przypadkowe (m. in. dobrano też ulicę: jest obok... Krobińskiej, kojarzącej się z Krubinem dla mnie już chyba pod koniec XIX w. planowanym – jako miejsce sąsiadujące z przyszłym "siedliskiem Antychrysta", którego sobie Babilończycy najwyraźniej wymyślili [edit 2021-01-31: mogę wyjaśnić – rozwiń komentarz...: proszę, oto kilka uwag. Najbardziej jaskrawym tego przykładem, ale przykładów jest wiele, mogą być personalia mej matki: to, z dokładnością do różnic w dźwięczności głosek, zupełny jak gdyby analog znaczeniowy imienia Maryja: Ewa Ustowska-Niżyńska (dowód jest w moich plikach z 2016 r.), co można by przetłumaczyć (biorąc pod uwagę żydowskie znaczenie imienia Ewa) "kobieta z ustami [niezłymi ustami] – Niżyńska". (O kwestii starości legendy co do ukrytej treści w tego typu imieniu można poczytać pod hasłem "proroctwo Petesis" w mym tekście o osobach wylansowanych przez grupę watykańską przy roku 554, zresztą były i inne poszlaki, np. z cesarstwa rzymsko-niemieckiego z czasów okołorozbiorowych.) Można tu na marginesie dodać, że tej matce będącej wcielonym memem można przypisać spore znaczenie w kwestii początków chrześcijaństwa (jest to w ramach teorii spiskowej swoista "kobieta-początek"), chociaż to już kwestia przekonań. W poprzednim wpisie wspominałem o śladzie mych inicjałów PN w imieniu faraona kuszyckiego Pianchi z czasów założenia Rzymu, a tymczasem drugą taką sprawą jest drugi władca Rzymu, jego pierwszy historyczny król Numa Pompiliusz (NP): ten, jak widać, ma reprezentować coś przeciwnego, czyli może chrześcijaństwo w zalążku (pamiętajmy, że słowo greckie Chrystus nie pojawiło się wraz z tą konkretną postacią Mesjasza, o której mówi chrześcijaństwo). W każdym zaś razie zajął się podobno polityką religijną i wstępnie wprowadził kult bogów, mógłbym więcej o tym powiedzieć, gdyż dotykamy tu podobno (wg bardzo wiarygodnych źródeł) kulisów pochodzenia niektórych dogmatów chrześcijaństwa, np. tych o czystości, ale to już zostawmy do książki. Same zaś inicjały PN wywiedziono najprawdopodobniej od słowa "pantera", specjalnie zarezerwowanego dla rzadkiego zwierzaczka, które jako połączenie słów "panteon" i "era" ("panteonu to era") skojarzono, jak wiadomo, z pochodzeniem Jezusa Chrystusa ("skąd wywodzi się Chrystus wg niewierzących historyków starożytnych? z ery panteonu" – tj.: od wcześniejszego spisku). W całej Biblii słowo to pada zawsze pod odpowiednimi numerami kojarzącymi się z najzupełniej fundamentalnymi właściwościami chrześcijaństwa (nie ma tu miejsca tego omawiać). Ta rasowość, szlachetne narodziny, o której można jeszcze dodatkowo poczytać tutaj w xp.pl pod nagłówkiem "Piotr Niżyński jako postać bardzo istotna w polityce najwyższego szczebla", to bodajże pierwsza (nomen omen) szóstka z memu Antychrysta. Dodatkowo, we wpisie o Kaczyńskim podałem kolejne przykłady zajmowania się mną zwierzchników Kościoła. Encyklika, która zdaje się wyraźnie na mnie wskazywać, ma tytuł "Kościół walczący", co budzi skojarzenia z antychrześcijańskim nurtem w papiestwie. Pasuje do tego też śmierć Jana Pawła II w 9666. dniu pontyfikatu, praktycznie na pewno samobójcza (jak omawiam gdzie indziej i jak powtarza np. portal xp.pl w tekście o Covid-19). Dodatkowym argumentem przemawiającym za taką interpretacją tego (praktycznie zupełnie na pewno) samobójstwa (tj. interpretacją, że "teraz już pora na Antychrysta, niech on będzie pasterzem, ja go pomagam wykreować") jest to, że policzono je tak, iż zgon nastąpił w przeddzień domniemanej daty ukrzyżowania Chrystusa, co ma wydźwięk symboliczny wskazujący na islam (jako tę religię, która wierzy, że "nic takiego jak dotąd nie było" – nie było ukrzyżowania; bliskość czasowa z nim pozwala skojarzyć 2 rzeczy, jednakże wskazuje na brak póki co tej drugiej), islam zaś w ezoteryce sybillińskiej kojarzy się z datą 25.9, czyli moją datą urodzenia (generalnie to, z przyczyn astronomicznych, kojarzy się ona z jawnością oraz z komplementarnością, czyli dopełnianiem, lub wręcz opozycją względem chrześcijaństwa). Wynika to stąd, że kojarzy się on z ideą świętej wojny, tymczasem zaś warunkująca ją (i sukcesy islamu) hidżra Mahometa miała miejsce dn. 24.9, czyli ta data symbolizuje "następstwo z hidżry Mahometa". Innymi słowy, sama data tego zgonu Jana Pawła II wskazuje – za pośrednictwem tematu islamu – na moją (w uzasadnionym zakresie) skromną osobę. Zresztą jest wiele przykładów wiązania mnie – w ramach okazywania czegoś "na migi" w dziedzinie polityki i religii – z islamem; nie ma tu miejsca na takie skakanie po tematach i relacjonowanie tego. Są poza tym jeszcze kolejne argumenty co do takiego znaczenia przypisywanego mej postaci. Zważywszy na wersję o Panterze jako ojcu Jezusa, w świetle tych teorii sybillińskich problem "podrobionego", tworzącego wrażenie szlachetności, pochodzenia występuje zarówno u Jezusa, jak i występuje też coś takiego w przypadku mej rodziny i w szczególności mnie (ukradkowa podmiana dziecka w szpitalu przy okazji zabrania go do wymycia, co było konieczne z uwagi na śmierć, jaka niechybnie czeka takiego wcześniaka, co to dzięki swemu wcześniactwu na pewno sam z siebie nie urodzi się przed wyznaczoną z góry datą, bo matka nie poczuje jeszcze takiej potrzeby; widać to też po wyglądzie moim i brata, gdyż cechuje nas bardzo rzadka mutacja: albinizm, włosy są przez to zupełnie żółte, gęsto upakowane całkowicie żółtym kolorem, a u matki takie nie były; pomaga to w zapewnieniu odpowiednich nazwisk przodków, nie chodzi tu tylko o rodowe nazwisko matki, ale i babci) – przy czym litery PN w przypadku postaci Chrystusa reprezentują rodowód ezoteryczny, inny niż ten, w który się wierzy, natomiast w moim przypadku jest dokładnie odwrotnie (PN to dane, które są fikcyjne i zarazem stanowią wersję najpopularniejszą, publicznie znaną, czyli dane pasujące do matki i ojca wpisanych w oficjalnym akcie urodzenia, ale nie odpowiadających prawdzie biologicznej). Ponadto, przykładowo, pewien temat z Apokalipsy trafia w dawno na pewno policzone szczegóły liczbowe dotyczące mojej rodziny, a także skojarzenia z Covid-19 (oczywiście bardzo stary spisek, jak już wyjaśniono gdzie indziej).  |  edit 11.4.2021: Abstrahując tu od tematu babć, który również jest wyjątkowo trafnie i w sposób urzekający symetrią zrealizowany u obu wziętych tu pod rozwagę postaci, trafne jest też wiązanie skojarzeń ze mną z symboliką chrztu, gdyż pomiędzy ideą rzeki Jordan a mym nazwiskiem Niżyński jest podobno bardzo ważny związek ideowy. Jordan to jakoby rzeka o "najniższej depresji", położona więc najgłębiej względem poziomu morza na świecie. Jest to oczywiście najprawdopodobniej jedno z fałszerstw współczesnej nauki, jakkolwiek pewnie nie aż takie duże (można sobie wyobrazić, że ktoś w starożytności, kto znał mnóstwo ludów, np. Babilończycy, zrobił pobieżne rozpoznanie w tym temacie ukształtowania terenu w różnych krajach i ich regionach, co może nawet było poddawane badaniu przez setki lat), tym niemniej tak czy inaczej "niskość" i "nizinność" tkwiąca w moim nazwisku wiąże się z tym tematem chrztów bardzo dobrze. Ponadto miałem w podstawówce wychowawczynię panią Jordan (nie dobrałem jej sobie, w zasadzie nie było wyboru, bo to szkoła muzyczna i chyba jedyna taka połączona też z ogólnokształcącą w Warszawie – brata posłali do drugiej, niepołączonej, mnie została ta), zaś liceum mieści się przy przystanku... "Niska". Jest to mianowicie liceum im. Traugutta w Warszawie, które wybrałem tylko dlatego, że chodził tam wcześniej mój brat i dobrze o nim mówił. Nota bene teraz rozumiem, czemu – nieświadomie zresztą – akurat to to liceum musiał wybrać (prawdopodobnie wpływ kolegów lub przekazu podprogowego): jego nr 45 składa się z cyfr symbolizujących teorię o "pochodzeniu Jezusa od Janusa", którą zresztą znam raptem od kilku miesięcy. (Aby uniknąć posądzeń o zmyślanie, podkreślam tu dodatkowo, że owo położone przy przystanku Niska liceum zatrudnia czy zatrudniało niejakiego dra czy prof. D. Wizora, który klasę moją, a wcześniej też mego brata, uczył historii. "TV nauczycielką historii" to może trochę przesada, bo jest też Internet, ale coś w tym niewątpliwie jest, sama zaś telewizja w swej komórce podsłuchowej jest podobno od usługiwania Watykanowi.) A zatem w każdym razie papieski dzień śmierci pod znakiem 9666 dodatkowo jeszcze, na trzeci z kolei sposób, wskazuje na moją osobę i świetnie wpisuje się w ten kontekst. Jeżeli iść dalej tą ścieżką głębokich odniesień, to spisek w sprawie chrztu (polegający na wykopaniu Jordanu) dodatkowo kojarzy się z postacią nomen omen Mieszka (oczywiste dziś skojarzenie: "słynny problem mieszkaniowy", problem z nieruchomościami), który więc (znany zresztą z tego, że imię takie przybrał dopiero na chrzcie, a ponadto "był ślepy od urodzenia, dopiero po chrzcie zaczął widzieć" – oczywiście samo w sobie niezbyt wiarygodne, natomiast por. J 9:25: cytat to niemalże dosłowny, a tymczasem mamy tutaj w numerach moją datę urodzin) w takim układzie przedstawiany jest jako ten, który "kopie mogiłę" pod przyszły grób chrześcijaństwa. Tak to sobie wyobrażano i tym, widocznie, tłumaczono zgodę na chrzest i chęć w tym kierunku (to samo pewnie wcześniej też u Franków, na co wskazuje kilka spraw, w tym m. in., ale nie przede wszystkim, ta charakterystyczna nazwa polskiej dynastii, kojarząca się z Karolingami... przecież to niemalże te same czasy dochodzenia do władzy). Ten sam wątek przejawiał się następnie też w nazewnictwie licznych kolejnych ówczesnych książąt ("Bolesław"). Jak widać wszystko dobrze pasuje jedno do drugiego, a potwierdzenie idzie bodajże z samej góry. Potwierdzenie tej teorii znajdujemy w personaliach (czy raczej pseudonimie) polskiego pracownika firmy Leica Geosystems AG, wyspecjalizowanego w jej najlepszych może na świecie wykrywaczach kabli i różnego rodzaju instalacji podziemnych (co dodatkowo pasuje do mojego problemu z grającymi nieruchomościami, bo ich zasilanie to nie jest napięcie z oficjalnej instalacji ani nie wynosi 230 V): Mieszko Świerkowski (nazwisko kojarzy się więc trochę z jakimś świrowaniem, problemem zaburzeń psychicznych), patrz np. tutaj i, wyraźniej co do nazwy firmy, tutaj [dział "Budownictwo i detekcja"]. Kolejne potwierdzenie w bardzo znamiennym, odpowiadającym rokowi przyszłego chrztu Polski, miejscu Koranu – 9:66. (Można tu jeszcze przytoczyć taki oto cytat z Ewangelii Tomasza, napisanej prawdopodobnie w III w. n.e. ("wiek +2") i zakopanej wtedy jako zabytek dla przyszłych pokoleń – to chyba właśnie o spisku co do Polski (logia nr 12): "Spytali uczniowie Jezusa: »Wiemy, że odejdziesz od nas; kto będzie naszym przełożonym?« Rzekł im Jezus: »Dokąd poszliście, pójdziecie do Jakuba Sprawiedliwego; niebo i ziemia powstały z jego powodu«".) Znalazłem ponadto bardzo trafny temat w Apokalipsie, a także liczne potwierdzenia w historii w duchu powyższej interpretacji. Zauważmy zresztą, jaka jest relacja mej daty urodzin 25.9 do Bożego Narodzenia, a przecież data ta (25.9) jest bardziej pierwotna, jako że wynika z kwestii astronomii podpadającej pod prostą arytmetykę przy przyjętym układzie starej i nowej ery. Podsumowując, "Piotr Niżyński" to wbrew pozorom bardzo czytelny nomen omen oznaczający "Piotr od spisku w sprawie chrztu" (spisek ma tu polegać na tym, że "to do odwołania w przyszłości" – generalnie to religia niezbyt lubi pochodzenie ze spisku, a tutaj są aż 2 takie, bo oprócz sprawy całej Polski jest też pierwszy, który dotyczy Jordanu, a zatem w tle jest temat bardzo szczegółowego i ścisłego zdekonspirowania korzeni religii), czyli po zastanowieniu trzeba przyznać, że wskazuje to dosyć jasno, że chodzi o postać Antychrysta (jest i sporo innych potwierdzeń, powtórzę, brak tu miejsca na omawianie), a przy tym zawiera ironię na temat niewiązania mojej postaci z polityką, bo to taki "Piotr z nizin", "jak najdalej na pewno od polityki się lokujący", którą to wersję bardzo lubią zwłaszcza sądy. Co do starożytności tematu problemu mieszkaniowego to potwierdzenie istnienia idei domu, własnego budynku jako źródła tortur dźwiękowych można znaleźć w Starym Testamencie pod nrami 7:4 odpowiadającymi "mieszkaniu nr 74", o którym mowa w skardze. – ukryj komentarz], obecnie chodzi tu o kupiony przeze mnie w 2015 r. dom w powiecie legionowskim; podobnie też ulica o nazwisku ww. osoby sąsiaduje w Warszawie z obiektem wojskowym, kojarzącym się więc z "nakazami", przy czym ul. Niżyńskiego też jest obok obiektu wojskowego, oraz z ul. Dymińską, przy której incydentalnie mieszkałem wcześniej, bo pod koniec 2011 r., podczas gdy do domku, którego dotyczyła sprawa cywilna, wprowadziłem się w połowie r. 2012). Jak więc widać sprawa jest polityczna i od dawna planowana; ba, może to przez tę sprawę sprawy cywilne nazywają się "cywilne" (już od późnej starożytności) – może to ma brzmieć jak "sybilne" (chodzi o księgi sybillińskie).   [edit 2021-04-18: Mogę tutaj nawet naprędce udowodnić, że sprawa zrealizowana przeciwko mnie pod sygnaturą 262/14 ma swe korzenie w tak zwanej Sybilli (tajnym papirusie starożytnym dotyczącym spisków religijnych)... – rozwiń komentarz.... Spójrzmy w tym celu najpierw na ewangelie. U Łukasza w końcowym rozdziale 24, gdzie nota bene zresztą zidentyfikowałem naprędce z 8 wersetów specjalnie porozmieszczanych w związku z trafnymi liczbami, pod numerem 26 – tworzącym więc jak gdyby opowieść "242, tylko z 6-ką w środku", bo są tu kolejne cyfry 2426 – czytamy (przepraszam za sugerowanie takiej aż trafności, ale to nie ja siebie tutaj tak nazywam, chodzi jedynie o wskazanie politycznego tła sprawy): "Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?" (Łk 24:26; por. "He is the armless, legless wonder of the 21^st century" stąd, zgodnie z planem i listą symboli liczbowych sybillińskich). To oczywiście nawiązanie do planu, iż ubóstwo i związany z tym "nóż na gardle", a także prześladowania, skłonią mnie do zarabiania na temacie historyczno-religijnym, który na różne sposoby mi pomaga, w tym finansowo. U Łukasza są tylko 24 rozdziały, więc nie mógł tego rozmieścić pod np. 26:2. Pod nrem z kolei 24:25, czyli o 1 werset wcześniej, co w języku symboli z "grupy watykańskiej" oznacza przyczynę, mamy tekst idealnie trafiający w temat przyczyny mych problemów z nakazem zapłaty 262/14, a jest nią nieznajomość prawa. Jakkolwiek bowiem sam nakaz zapłaty ujrzał światło dzienne raczej przez nadużycia, bo powinni byli go zaraz uchylić (albo może ja bym się zaraz odwołał i straciłby on moc) wobec faktu, że poczta go zwróciła, a ja zgłosiłem inny swój adres pobytu w urzędzie, tym niemniej to, że poniosłem na nim tyle strat, wynikało z mego błędu prawnego, gdyż "telewizja" skołowała mnie w ten sposób, że przeglądając naprędce kodeks doszedłem do wniosku, iż wobec upływu ponad roku od czasu ukończenia najmu on się już przedawnił i dlatego nie będą go egzekwować, zaś dla pewności – i to kolejny błąd – wniosłem skargę o wznowienie, licząc, że w jej efekcie oddalą pozew z powodu przedawnienia roszczenia. Skarga ta nota bene raczej nie była słusznym środkiem prawnym w przypadku, jak twierdzę, nieprawomocności tego nakazu zapłaty, ale Sąd Najwyższy złośliwie próbuje tę sprawę maksymalnie komplikować albo chociaż przemilczać, co wbrew może jakimś pozorom nie ma żadnych podstaw w żadnej doktrynie co do metodyki pracy sędziów w sprawach cywilnych. W każdym razie przez ten błąd nieruchomość pozostała własnością moją jako Piotra Niżyńskiego (i zajął ją komornik), gdy tymczasem zgodnie z mą stałą manierą mogłaby to być nieruchomość spółki (wiele spraw załatwiałem np. przez spółkę panamską, natomiast dom mógłby np. należeć do jakiejś spółki polskiej), co by zapewniło, że takich zagrożeń ze strony tego nakazu zapłaty nie ma. Coś mnie natchnęło, żebym się tak nie krępował, tylko chodził prostymi ścieżkami z podniesionym czołem i niczego się nie obawiał, a potem jeszcze przyszła wiara w rzekome przedawnienie się roszczenia, gdy tymczasem wobec jego trafienia na drogę sądową przepadła kwestia 1-rocznego tylko terminu. Toteż do tych spraw błędów w dziedzinie jurysprudencji dobrze pasuje werset wcześniejszy Łk 24:25: "Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!" – "proroków" można zestawić z uczonymi prawnikami, orzecznictwem itp., a temat sam – z przyczyną problemu. Dodatkowo, jeśli kogoś zadziwia, że ewangelista wspomina tu "podprogowo" jakiegoś Mesjasza, ale chyba w tej podprogowej wersji nie Chrystusa, a zatem musiałby to być jakiś Antychryst, co jest obciachowe, to spójrzmy na wers z, uwaga, dwoma jedynkami (Łk 24:11): "Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary". Dla porównania, w Koranie w miejscu 24:11 znajdujemy dalszą dyskusję na ten temat: jak gdyby kontynuację wątku podprogowego ("nie chodzi przecież tylko o chrześcijan!", przeklęli tam nawet jakby Chrystusa, generalnie więc zapewne jest tu myślą w tle polemika w tym kierunku, że "lepsze jest określenie Mesjasz niż Antychryst"). Jeśli ktoś ma wątpliwości, czy to jest nawiązanie do ewangelii, to niech jeszcze zwróci uwagę, że dalej są jeszcze jakieś 4 wersety – a wśród nich: odwołanie się do jakichś "4 świadków", co dobrze trafia w kontekst tematu ewangelii – po czym pod nrem 24:15 zupełna (koranowa) kalka wersetu Łk 24:11. Idźmy dalej. Spośród ewangelii tylko mateuszowa zawiera tyle rozdziałów, by można było trafić nawet aż we fragment 26:2. Tak oto czytamy tam pod tymi nrami (Mt 26:2): "«Wiecie, że po dwóch dniach jest Pascha, i Syn Człowieczy będzie wydany na ukrzyżowanie»". Tymczasem zaś pasuje to idealnie do od dziesięcioleci co najmniej obowiązującego u nas ustawodawstwa co do nakazów zapłaty, gdyż określa ono, że termin na zaskarżenie to dokładnie 2 tygodnie. Właśnie to jest nawet osią problemu, bo rzecz w tym, że te 2 tygodnie trzeba liczyć od poprawnego doręczenia nakazu zapłaty. Natomiast po ich upływie przyjmuje się, że nakaz zapłaty jest prawomocny i co za tym idzie: jego egzekwowanie jest legalne. Zauważmy, że w Biblii opisanej przez księży w Internecie nagłówkami, może zresztą odpowiada to Biblii Tysiąclecia, werset ten jest pod nagłówkiem "Ostatnia zapowiedź męki". Idźmy dalej. W Koranie w miejscu 26:21 (jak kolejne cyfry mojej sygnatury) mamy m. in. o... mądrości orzekania. Jest tam generalnie wypowiedź jak gdyby w moim imieniu, bo w takim ujęciu trafna, o sądach państwowych. W Dziejach Apostolskich werset 26:2 brzmi tak oto (słownictwo jak z ustawy, gdyż w sprzeciwie od nakazu zapłaty trzeba wskazać tzw., no właśnie, "zarzuty"): "«Uważam to za szczęście, że mogę dzisiaj bronić się przeciwko wszystkim zarzutom, jakie stawiają Żydzi, przed tobą, królu Agryppo" – nota bene Agryppa (przez skojarzenie z chorobą grypy i przeczącym przedrostkiem a-) pasuje na jakieś nawiązanie do mnie z uwagi na fakt, że jestem przeciwnikiem wiary w epidemię Covid-19, co ma też swój wyraz w linii redakcyjnej xp.pl. Idźmy dalej; już u Ezechiela czytamy w miejscu Ez 26:2 coś o bogactwie i zniweczeniu czegoś, i o bramie wejściowej (oczywiście oni chętnie nieco kamuflują to, że też są zamieszani, ale na pewno też są – jest też mnóstwo innych spraw): "Synu człowieczy, ponieważ Tyr mówił Jerozolimie: »Ha, oto rozbita została brama ludów: powraca do mnie, ja będę bogaty, ona – pustynią«", przy czym w tym miejscu rękopis troszkę pomazali, więc widać, że mem chyba trwał nawet już sporo wcześniej i że sprawa jest sprzed naszej ery. U Izajasza w miejscu Iz 26:2 mamy znowuż tak samo coś kojarzącego się z otwieraniem bramy czy, jak byśmy to dzisiaj ujęli, "zamykaniem drogi sądowej" (por. art. 77 ust. 2 Konstytucji): "Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności". Syrach 26:2 to zapewne też nie przypadek, ale mniejsza już z relacjami narodów semickich do narodu polskiego i widoczną relacją słowa "pokój" (w sensie przeciwieństwa wojny) do wynajmowanych domów, bo czytelnik jest pewnie niezaznajomiony zbyt dobrze z tym pierwszym tutaj i podstawowym tematem. (Zauważmy, że księga Syracha to księga z mądrością w tytule, więc widocznie przyjęli w założeniu, że nie wypada im zbyt prostacko oczywistych aluzji stosować. W każdym razie pewne wyrafinowanie w aluzjach by do tej księgi niewątpliwie pasowało.) W Księdze Przysłów, Prz 26:2 – o niesłusznych przekleństwach, które swego skutku nie odniosą: "Jak ptak, co ucieka, wróbel, co leci, tak niesłuszne przekleństwo - bez skutku" (pasuje do tematu zaskarżalności nakazów zapłaty; wystarczy sam sprzeciw i już mocą jego wniesienia, byle tylko w terminie, nakaz zapłaty traci moc). W Psalmach w wersecie Ps 26:2 mamy znowuż o czyichś cierpieniach: "Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, wybadaj moje nerki i serce" – pasuje rzecz jasna do kompletu z ewangelistą, jak zresztą wszystko tutaj. Z kolei w księdzie Hioba fragment Hi 26:2 nawiązuje do tego, że zaraz np. sąd radomski (generalnie to i Sądu Apelacyjnego w Warszawie dotyczyło) zlekceważy dokumentację psychiatryczną i orzecznictwo Sądu Najwyższego, że przeciwko osobom niepoczytalnym nie stosuje się fikcji doręczenia (por. np. post. IV CNP 25/13): "Ależ pomogłeś choremu, wzmocniłeś ramię osłabłe! Tyś niemądremu doradził, ujawniłeś pełnię rozumu!". Pasuje jeszcze na humorystyczne nawiązanie do roli partii politycznych, które oczywiście chętnie w takich przypadkach co do zasady umywają ręce i wolą zwalać wszystko na sędziów, temat z Wj 26:2 (nr rozdziału, wg kolejno liczonych ksiąg kanonicznych, to w tym serwisie internetowym biblijnym tutaj... 76, czyli sławetne mieszkanie 74 "plus 2", co standardowo oznacza "coś tu jeszcze od siebie trzeba dodać", "jeśli chcesz") – zauważmy, że 26+2 = 28 (zwróćmy uwagę na to plus 2 na końcu), a czytamy tam tak: "Długość poszczególnej tkaniny winna wynosić dwadzieścia osiem łokci, a szerokość poszczególnej tkaniny cztery łokcie" – narzuca się skojarzenie z tym, że proponują wobec tego "zwiększyć termin, do 4 tygodni" (przypomnijmy, że w ustawie było jak dotąd od dawna, że na zaskarżenie nakazu zapłaty są 2 tygodnie). Tego typu "środek zaradczy" faktycznie wprowadzono, aczkolwiek inny, mianowicie reformą KPC z listopada 2019 r. wprowadzono, że fikcji doręczenia już w ogóle się nie stosuje i że zamiast tego osobom fizycznym nieprzedsiębiorcom doręcza się nakaz zapłaty przez komornika, który dokonuje kompleksowego poszukiwania i fizycznego potwierdzania obecności pozwanego w konkretnym miejscu zamieszkania. Z kolei w 50-rozdziałowej Księdze Rodzaju, w miejscu Rdz 26:2 jest potwierdzenie przypuszczenia, że fikcją jest temat egipskiej niewoli narodu żydowskiego. (Jak już mnie sugerowała TV wydaje się to po pierwsze kalka rzeczywistego tematu dotyczącego pochodzenia Rzymu, a po drugie mało prawdopodobne czy nawet skrajnie mało prawdopodobne, że Żydom udałoby się wrócić na swe pierwotne miejsce po takiej niewoli. W każdym razie bez cudownie wspierającego ich na każdym kroku Boga.) Jak widać autor księgi coś niecoś nawet o tym słyszał. Co do źródła mych kilkuletnich opóźnień w życiu i kilku dodatkowych lat tortury w postaci sprawy 262/14, to można o tym poczytać jeszcze w kilku miejscach, z których moje ulubione jest z (sic) Księgi Liczb: pod numerem 26:14 znajdujemy liczbowy symbol samobójstwa Jana Pawła II, który tym samym wskazuje na temat Antychrysta, czyli na mój temat. Ale to tak tylko dla lubiących zgłębiać te sprawy, w tym wspomniany artykuł xp.pl, różne zakamarki niniejszej strony itd., bo inaczej – z czym do gości... Pod tymi nrami temat pada i w innych księgach Biblii, a w surze 2 w wersecie 262 Koranu bardzo jasno, nieprzychylnie (ja bym tego tak nie nazwał, choć faktycznie przelew zrobiłem sam) i plus minus z podaniem mojego nazwiska. To nie jedyne takie trafienie, inne np. jest w wersie "następstwo z '56" (rok urodzin mego ojca), tj. wersecie 57, w surze 22 (liczba kojarząca się, powtórzmy, z samobójstwem Jana Pawła II) pt. "Pielgrzymka". "Ta, sin" to zresztą tekst zaczynający tam wiele sur. Analogicznie mamy też "poniżanie" w surze 17 (symbolika cyfr: "początek Boga", "pochodzenie Boga") w wersecie 111 (ostatnim), co ma pewnie (wobec braku aż tak dużej liczby wersów) nasuwać na myśl 222, czyli wspomniany symbol śmierci JP2. Tak samo tamże w wersecie 22 (szczegóły o, dosyć oczywistym, pochodzeniu tego symbolu 222 są w artykule xp.pl o koronawirusie i osobno jeszcze bodajże na forum tego bloga). Kolejne przykładowe wystąpienie "poniżenia" (bardzo rzadko się to słowo zdarza; jeśli już, to często pada w otoczeniu kary, jako "kara poniżająca"...) jest w wersecie 151 w surze 4 – wystarczy zastosować poprawkę +1 na każdej cyfrze i mamy sygnaturę 262. Z analogiczną sytuacją (że jest "poniżenie", a przy tym po zastosowaniu poprawki +1 na każdej cyfrze otrzymuje się w numerze dodatkowe potwierdzenie, że wyjątkowo to trafnie do mnie się odnosi) spotykamy się też w surze 7 w wersecie 75 (też poniżenie, przy czym pamiętajmy, że mój rok urodzenia to '86). – ukryj komentarz]

Oto dokumentacja tej skargi dotyczącej naruszenia mego prawa do sądu i braku tzw. dostępu do sądu (w pełni oparta o ich orzecznictwo oraz nasze krajowe):

Z mej rozmowy telefonicznej z Trybunałem (były nawet 2 takie rozmowy) wynika, że ów formularz skargi w Strasburgu otrzymali i zarejestrowali jako wniesiony dn. 15.12.2020 r. Tym niemniej już od początku były pewne dziwaczne i niespotykane przekręty z pocztą (nawiązujące chyba do polskich matactw wspomnianych np. w tym artykule z xp.pl albo tym). Jak można sprawdzić na emonitoring.poczta-polska.pl oraz laposte.fr, pierwsza i trzecia przesyłka nie była w tym roku w ogóle aktualizowana – nic nie dopisano do jej trackingu od 31.12.2020 r. (wygląda to tak, jak gdyby była nadal w doręczeniu, a wszystko zatrzymało się przez Sylwestra, co może symbolizuje Covid-19 z uwagi na kalendarium WHO). Mimo to, jak widać, najprawdopodobniej obie te przesyłki już tygodnie temu dotarły, a problem dotyczy jedynie internetowej usługi informacyjnej (czy, mówiąc ogólniej, stanu ich bazy danych). Dla porównania, z drugim z listów nie było żadnego problemu. Najprawdopodobniej przekręt ten zorganizowano w, jak mniemam, rządzie francuskim (oby to był tylko żart!) po to, by kryć ich, gdy już uznają skargę za niedopuszczalną – a to poprzez tworzenie wokół nich wrażenia, że może to, co dostali pocztą, to tylko jednostronicowy liścik (w którym to przypadku zrozumiałe i uzasadnione byłoby odesłanie przez nich tekstu, że "dostali za mało danych, brakuje dokumentów, a więc skarga jest w obecnym stanie niedopuszczalna"; rzecz w tym, że to nieprawda, że oni dostali tak mało, bo w istocie dostali wszystko, co potrzebne, by poznać i wstępnie ocenić temat).

Najprawdopodobniej sprawę tę niesłusznie przegram   [edit 2021-01-23: i to nie na poziomie, tj. w walce (sic!) z rządem, tylko najprawdopodobniej nastąpi odrzucenie w przedbiegach: decyzja pojedynczej zaledwie osoby, bez broń Boże powiadamiania rządu i bez pozyskiwania akt polskiej sprawy sądowej]   (mimo, że autentycznie doszło do naruszenia mego prawa do sądu), co obciąża odpowiedzialnością ten Trybunał. Funkcjonuje on bardzo podejrzanie i – abstrahując już od tego, że też jest "wyremontowany" (tj. torturuje mnie dźwiękowo jego budynek, jak sprawdziłem kilka lat temu) – sprawia wrażenie, jak gdyby mnie śledził (wszystko to z przyczyn zapewne korupcyjnych), jak już była mowa w przytoczonych przykładowych artykułach na jego temat [oraz we wpisie o sądach na tym blogu (ostatni pkt na liście sygnatur; obecna sygnatura, 752, jest zrobiona pod tamtą i jest to ciągle gra na liczbie kojarzącej się z założeniem Rzymu)]. Przejawia się to zawsze też w jego działalności prasowej, tj. w newsach z jego strony internetowej. Tym razem np. właśnie w tych dniach, gdy skarbówka wypłaciła mi zwrot podatku (ok. 8.12) i w związku z tym posunęła się nieco do przodu sprawa mej skargi do Strasburga – przyciśnięty terminami musiałem już bardzo się spieszyć, by ją wnieść – na ich internetowej stronie głównej był na głównym miejscu, jak gdyby zjadliwe właśnie o tej skardze (na tle podsłuchowo-prześladowczym, czyli na tle kontaktów z tzw. telewizją) napisany, artykuł o pewnym rozstrzygnięciu; jakim to? "Trybunał stwierdził, że nie ma jurysdykcji w sprawie". Dziwnym trafem. Nie widać ironii? To wyjaśniam: otóż właśnie wtedy świeżo wysłana przeze mnie była moja nowa omawiana tu skarga, tak skonstruowana (i oni mogli to już z góry widzieć dzięki komunikatorom), że wymieniając zarzuty wspomina np. ogólnikowo kilkoma słowami "naruszenie prawa do sądu" (może trochę tylko precyzyjniej), po czym następuje rozwlekłe uszczegółowienie: "poprzez naruszenie orzecznictwa Sądu Najwyższego, iż »...«" (i tu kilka długich cytatów) – co jest z mojej strony nieco niefortunne; artykuł z ich strony internetowej przypominał sytuację, jak gdyby angażowało ich uwagę zwłaszcza to, że zamierzają złośliwie się wymigiwać od tego zacytowanego tu tematu z mej skargi sloganami, że "oni to nie są od badania zgodności orzeczeń sądów niższego szczebla z Sądem Najwyższym" ani "od tego, by wszelkie orzecznictwo sądowe w każdej sprawie było jednolite" (i tu mogliby pewnie teraz, idąc tą ścieżką, zacytować bodajże niewinnie napisany i potem złośliwie wyeksponowany cytat ze sprawy Albu i Inni p-ko Rumunii, § 38, o którym mowa w ich przewodniczku po art. 6 Konwencji w punkcie 214 na s. 50, aczkolwiek – uwaga – tylko w jego polskim tłumaczeniu, zamówionym przez Ministerstwo Sprawiedliwości; w angielskim oryginale polecam, dla porównania, pkt 314 na s. 61, zdanie pierwsze, aczkolwiek dalej już tam raczej jest porządnie napisane, oraz 334-335 na s. 66-67 – chodzi o to, że niejednolitość orzecznictwa sama w sobie nie jest w ogólnym przypadku ich zdaniem zawsze z zasady naruszeniem Konwencji). Ja zaś oczywiście nie to miałem na myśli, że samo w sobie pokierowanie się przez sąd przeciwną wykładnią prawa niż głoszona przez Sąd Najwyższy to już jest jakiś atak na prawo człowieka, jeden z "typowych" może nawet rodzajów naruszenia. Nic takiego nie napisałem, choć złośliwa interpretacja mych słów oczywiście chętnie szłaby właśnie w tym kierunku (i następnie w kierunku ww. gotowego orzecznictwa strasburskiego – które jednakże moim zdaniem odnosi się przede wszystkim do tzw. kwestii materialnoprawnych oraz do tylko tych mniej istotnych kwestii prawa procesowego; na dowód tego w pismach kolejnych wskazałem im ich własne orzecznictwo nie ogólnikowe, tylko ściśle w tym konkretnym temacie, o którym jest skarga, gdzie sami narzucają wysokie standardy pewności prawnej jako w ogóle w tym akurat temacie, o którym jest moja skarga, wartości nadrzędnej [chodzi tu, mówiąc prościej, o przewidywalność, która ma szansę występować tylko wtedy, gdy spójnie i jednolicie względem wszystkich stosowane jest prawo i tezy z orzecznictwa najwyższego sądu]). Niejako więc w odpowiedzi na te ich medialne złośliwości o tym, że "to nie nasza dziedzina, to nie ma znaczenia; my tego nie badamy – sprawa przegrana" – którym potem też w pierwszej rozmowie telefonicznej (ja w tym wpisie dałem link do drugiej) wtórowało zaklinanie się przez telefonistkę Trybunału, że (co niby odnosiło się jedynie do tych mych odpowiedzi, do przysłanych kartek) "it will not be accepted" – wysłałem im te 2 dodatkowe pisma, które również Państwu zaprezentowałem powyżej.

Oprócz tych przegranych wszystkich dotychczasowych spraw, dowolnego ustawiania ich sygnatur przez kierownictwo Trybunału właśnie mnie oraz ustawianej przez ich służby prasowe oficjalnej strony internetowej www.echr.coe.int   [pasuje w tym przypadku nie tylko temat "braku jurysdykcji", ale też kraj z wyroku nagłośnionego w dniu wysyłki skargi: Turcja, kojarzona swoją drogą z zamachem na papieża i przy tym z teorią, że to on w sumie sam go przeciwko sobie chciał; a więc jak gdyby pasuje to do mnie: "wróg, którego Jan Paweł II sam chciał przeciw sobie wykreować"]   na bardzo poważne problemy personalne w Trybunale wskazuje też chamstwo jego pracowników względem mnie – którzy usłyszawszy, że dzwonię, rozłączali się. Po wypowiedzeniu przeze mnie liter mego nazwiska N, I, Z, Y, N, w trakcie, gdy jeszcze mówiłem, rozłączyli się, po czym już nie odbierali do końca dnia roboczego (tj. np. podnosili słuchawkę, ale nic nie mówili, tak tylko, by płynął czas i naliczały się opłaty, lecz żebym nic przez to nie załatwił, albo np. w ogóle nic nie mówiąc natychmiast rozłączali się; połączenia przebiegały odtąd różnie, co wskazuje na obecność człowieka po drugiej stronie i jego osobiste angażowanie się w ten proceder – przykładowo, czasem sygnał muzyczny po wybraniu odpowiednich cyfr trwał kilka sekund, a czasem od razu się urywał – zawsze jednak było już tamtego dnia bez kontaktu sł'ownego, do końca dnia roboczego, czyli do godz. 17:00). Prezentują to nagrania audiowizualne z mego kanału YouTube [pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte, szóste, siódme, ósme, dziewiąte]; dzwoniłem w sensownych godzinach – gdybym dzwonił w innych, zupełnie co innego by się włączyło, a mianowicie jedynie informacja o godzinach urzędowania, bez opcji wciskania czegokolwiek). Powiedzieć o tym, że komunikacja szwankowała, to bardzo duży eufemizm. Sytuacja tak poważnego lekceważenia dla człowieka i pogardliwego traktowania go ("Niżyński dzwoni, to ja sobie chamsko rzucę słuchawką w środku rozmowy") – jak gdyby był jakimś podgatunkiem – nie jest normalna i chyba nikomu innemu się tam nie zdarzała co najmniej w ostatnich kilku latach; uprawdopodabnia to natomiast jakąś szczególną degrengoladę moralną właśnie w temacie relacji do mnie osobiście. Tego się nie wyjaśni samymi jakimiś dziwnymi sprawami towarzyskimi, tego braku elementarnej kultury, tylko budzi to po prostu (zwłaszcza na tle jeszcze innych sygnałów, o których była tu we wpisie mowa) poważne podejrzenia o istnienie w tym Trybunale grupy przestępczej skupionej na maksymalnie nieprzychylnym obsługiwaniu moich spraw [patrz lista+artykuł] i pomaganiu podsłuchowemu ośrodkowi polskiemu (oraz, koniec końców, papieżowi i pożądanym przez niego kierunkom propagandy, jako że to najwyraźniej przez papieża jest ten podsłuch i są te wszystkie z nim związane prześladowania przeciwko mnie). Krótko mówiąc, jak tak dalej pójdzie, że dobre tematy zgłaszane przeze mnie Trybunałowi są zupełnie lekceważone: skargi odrzuca się jako niedopuszczalne, należałoby zastanowić się, czy oni tam nie prowadzą działalności, której nie da się pogodzić z godnością sędziego Trybunału, tj. pomagania antyludzkiej organizacji przestępczej, oraz czy to aby nie jest sprawa kryminalna. Przegranie tak słusznej (jak tu każdy czytelnik może się przekonać) sprawy woła o pomstę do nieba i o śledztwo do władz francuskich, czyli w pierwszej kolejności – Policji. Chętnie nawet z tego skorzystam, to po prostu kwestia pieniędzy – oszczędzam, więc niekoniecznie natychmiast będzie mi się chciało lecieć do Strasburga.

(09:04, stow.)

21. grudnia 2020 r.

Tak działa Metro Warszawskie za rządów Trzaskowskiego. Prostactwo i idiotyczne nękanie

Niestety jak każdy nowy wpis ten też powoduje oddalenie i odsunięcie na dalszy plan tematu sądów, który dobrze zaprezentowałem m. in. we wpisie z 23. maja 2017 r., co jest wprawdzie nieuchronną koniecznością, ale jest bardzo niepożądane (bo to temat bardzo ważny i kluczowy, a powołani do ścigania przestępczości zorganizowanej politycy w rodzaju Zbigniewa Ziobro mający u boku Prokuraturę Krajową od takich spraw w ogóle nie zajmują się zwalczaniem tej sitwy medialno-sądowo-prokuratorskiej, która nie tylko śledzi i dręczy, ale też załatwia mi porażki w sądach w absolutnie każdej sprawie, bez względu na temat – prawdopodobnie korupcją). Tym niemniej panoszenie się Trzaskowskiego w mediach oraz występująca swego czasu, a i niekiedy nawet dziś jeszcze, propaganda sukcesu w Warszawie wymaga zaprezentowania jego prezydentury też w innym, gorszym świetle, zwłaszcza, że Warszawa to miasto, gdzie codziennie ulice i wszystkie budynki publiczne dręczą mnie dźwiękiem radia podsłuchowego z elementami przekazu podprogowego, nieludzkiego traktowania (uniemożliwione myślenie od tej sprawy) i tortury (obecnie dosyć słabej i wkłada się dużo wysiłku w jej maskowanie nakładaną na nią audycją w stylu jakiegoś Pawelca lub Wojewódzkiego). Bardzo możliwe zresztą (daty w każdym razie utwierdzają w tym przekonaniu, daty i tematy kolejnych wydarzeń historycznych tuż po nadaniu przywileju), że od tego spisku w ogóle pochodzi jej nazwa "Warszawa", jak to już wspomniałem w poprzednim wpisie. O ile wprawdzie same dźwięki to sprawa istniejąca nieco automatycznie i w tej dziedzinie wszystkie publicznie dostępne nieruchomości w kraju są zamieszane, już od wczesnego XXI w., zaś przestępstwo następuje co najwyżej przez zaniechanie, o tyle sprawa stalkingu w formie dokuczania mi w toaletach, w tym przypadku w toaletach metra i przez personel, to już pewne (najwyraźniej) podsycanie starego tematu przez różnych kierowników, tematu uprzednio stłumionego i nie tak rażąco chamskiego, a zatem tematu, który od lat był już bardzo mało odczuwany i niepozorny (wprawdzie nigdy on nie zanikł, ale np. typowo od samego początku ograniczał się przede wszystkim i jedynie do podsyłania mi sąsiadów do toalet, by byli koło mnie i peszyli, i udawali podsłuchiwanie inną metodą niż radarowa albo np. po prostu udawali, że "tutaj zawsze tylu jest", "tego stalkingu to raczej nigdy nie było, tylko zdaje ci się"). Nachodzenie przez ludzi w toaletach publicznych (tj. przychodzenie do nich), gdy gra tortura, żeby mi poprzeszkadzać i podemonstrować "nieistnienie tego tematu", "normalność tematu przepełnionych publicznych toalet", to od dawna standard, natomiast tutaj (za czasów Trzaskowskiego, nawet ściśle w 2020 r.) rozwinęło się coś więcej – naprzykrzanie się samego personelu, a nawet chamskie otwarte naruszanie prywatności. Trudno przypuszczać, by działo się to za plecami zarządu spółki Metro Warszawskie sp. z o. o., choć oczywiście skorzy do samobójstwa – jak to w normalnych warunkach trzeba by nazwać – zawsze mogą się zdarzyć. Poniżej prezentuję jeden z takich przypadków, ale najpierw krótki opis sprawy.

Dokuczanie mi w toaletach datuje się od r. 2011, czyli od czasu, gdy w ogóle rozpętał się różnorodny stalking przeciwko mnie.   [edit 2020-12-26: Jeden z dowodów tego procederu jest w dziale "tony foto/wideo, tzw. dowody" na górze poziomego paska nagłówkowego na jasnoniebieskawym tle ponad wpisami; mianowicie jest o plik audiowizualny z 2012 r. nagrany telefonem komórkowym w panamskim centrum handlowym: 20120228-Panama-centrum handlowe Albrook-kibel (stalking)-koncowka to dobijajace sie straze.mp4, jest też egzemplarz na YouTube wstawiony już wiele lat temu; kolejny dowód to moje zawiadomienie do prokuratury z 2011 r., patrz np. s. 23 (jest tam też przy okazji ślad po praniu mózgu, że dźwięki w suficie to "przechadzający się sąsiad"... to nie jest oczywiście rozsądne myślenie).]   Co do sprawy ubikacji to początkowo chodziło tylko o dźwięki i przekaz podprogowy (m. in. odgłosy brzmiące podobnie do skradania się oraz myśli skierowane właśnie na te tory, a także efekty w rodzaju dźwięk spłuczki czy syczenie rury zawsze akurat wtedy, gdy wchodzę do toalety i chcę się wypróżniać), zdarzały się też pojedyncze przypadki rzucania przy mnie przytyków do moich wizyt w toalecie, przez ludzi zupełnie obcych (młodzież) – latem 2011 r. okazało się, że ataki bodźców dźwiękowych w związku z moim zamiarem wypróżnienia się jest to problem międzynarodowy – jednakże już bodajże pod sam koniec 2011 r. oraz w r. 2012 wyszła na jaw też inna forma tego stalkingu, dotycząca toalet publicznych, a nawet (gdzieniegdzie, np. na pewnych lotniskach) specjalnego eksponującego coś zachowania się ludzi z personelu: np. dworców, lotnisk. Forma stalkingu dotycząca toalet publicznych polegała, powtórzę [nie licząc złośliwego kręcenia się tam personelu, np. pokazującego się dokładnie wtedy, gdy ja przybyłem, jak to bywało na pewnych zagranicznych dworcach/lotniskach (a nawet takie panie potrafiły wykonywać specyficzne gesty, np. jakieś przy tyłku, wobec mnie, gdy przechodziły blisko)], na przybywaniu tam, a nawet zbędnie przewlekłym przesiadywaniu dużych czy nawet wielkich mas ludzkich [zapewne koordynowano je e-mailami i SMS-ami, aczkolwiek ja się nie znam; ponadto można podejrzewać używanie przy tym procederze programu Gadu-Gadu i komunikacji w grupie przestępczej (radio z podsłuchem + teksty-statusy) oraz ewentualnie pośredników nieruchomości, którzy także być może ustawiali swą klientelę mówiąc jej, jak mnie dokuczać (np. też kaszleć przy mnie)]. Po dziś dzień nieraz widuję ludzi przychodzących w istocie, jak to się okazuje, poudawać, że się wypróżniają. Wiedza o tym, że akurat trzeba szturmować toalety publiczne (podobnie jak np. kaszleć przy mnie np. w pojeździe komunikacji miejskiej), czerpana była zapewne z faktu istnienia przekazu podprogowego, co jest nieco wyczuwalne przez każdą wprawioną w podsłuchiwaniu mnie osobę, ponieważ angażuje on umysł i paraliżuje myśli zyskując w ich miejsce możliwość angażowaniu umysłu w wybranym kierunku, zgodnie z podprogowymi szeptami (to ostatnie oczywiście tylko w przypadku osób władających językiem polskim). Obecnie to jest głośne i powoduje istotne cierpienie psychiczne, natomiast w 2011 r. było po prostu wyczuwalne przez każdego wprawionego w podsłuchiwaniu (i mającego porównanie, bo mogącego ten dźwięk w każdej chwili wyłączyć) człowieka. Problem sygnalizowałem już bardzo dawno temu na tym blogu, patrz wpis z 17.8.2013 r. i zawarta tam lista wypunktowana wdrożonych sposobów stalkingu.

Poniżej prezentuję chamstwo dotyczące toalety przystosowanej dla niepełnosprawnych [tj. generalnie jednoosobowego pomieszczenia, zresztą ulokowanego tu bardzo z dala od jakiegokolwiek pokoiku obsługi i raczej przy obszarze związanym tylko z transportem miejskim], z jakim w ciągu ostatnich miesięcy spotykałem się wielokrotnie ze strony personelu różnych stacji metra (zaś jeszcze częstsze były próby nachodzenia: czyjeś – nawet zwykłych ludzi, jak to zza dolnej kratki było czasem widać – chamskie dobijanie się z całej siły, targanie klamką albo chociaż zwykła próba wejścia): metra Świętokrzyska, Rondo ONZ czy Centrum Nauki Kopernik. W zaprezentowanym akurat tutaj przypadku oficjalnie ubrany personel metra, który włamał mi się do zamkniętej toalety, "gubi się w zeznaniach": podaje aż 3 różne i, w zaistniałych okolicznościach, niewiarygodne wyjaśnienia. Najpierw mówią, że "całe drzwi były we krwi", jednakże po pierwsze nie wiadomo, kiedy były, może pół godziny wcześniej, bo na nagraniu ich w takim stanie nie ma ani nawet nie słychać, by ktoś się za nie zabierał i doczyszczał je, czyli w każdym razie w czasie objętym nagraniem nic takiego nie było. Jeśli zaś (rzekomo) było pół godziny wcześniej, to jakie to ma znaczenie? Następnie zamiast tej wersji pojawia się inna: że przyczyną najścia jest to, że ktoś zaobserwował, że długo przebywam w toalecie, a nie odzywam się. Autentycznie jakoby zaobserwował (tj. gapił się na toaletę): "mamy świadka" (8:40) – wynika stąd, że są 2 osoby, a jest jeszcze jakaś inna zewnętrzna względem nich osoba, która się gapiła na tę toaletę. I ona "zaobserwowała", że ją pół godziny zajmuję. Przy okazji powtarzano tu kłamstwo o nieodzywaniu się, co jak widać z filmu nr 1 jest fałszywe. Nonsensowność tej wersji wyeksponowały moje wypowiedzi z momentu 11:28 i 11:47. Wreszcie, w toku dalszej rozmowy, okazuje się, że to samo metro mnie nachodzi w toalecie, że to jest jakieś ich "regularne sprawdzanie". Również i to nie ma jednak sensu i jest nieusprawiedliwione; jak to, toaleta jest zajęta za pierwszym razem, przychodzą znowu np. pół godziny później ją myć – i co, jeśli znowu zajęta, to atak na człowieka w środku? Przecież w międzyczasie tamten zapewne już ubikację opuścił, była ona przez pewien czas pusta, po czym wszedł kolejny. Nie widać zatem żadnej wersji, która byłaby wiarygodna i przekonująca, jak tylko po prostu śledzenie i dokuczanie. W ramach komentarzu od siebie do tego materiału dowodowego mogę dodać, że przecież tylko ja tak mam, że niemalże co 3 przypadek skorzystania z toalety publicznej (tej dla niepełnosprawnych, bo można się w niej też podmyć) ostatnio tak się kończy (na co trochę ma wpływ wybór stacji metra, ale koniec końców wszędzie sięgają macki mafii stalkingowej i analogiczne, chamskie spaczenie personelu) – to, co mnie zdarza się seryjnie, innym bywającym tam zapewne w ogóle się nigdy nie zdarza.

Już wcześniej w tych ostatnich kilku miesiącach wielokrotnie, obok ww. problemów, przechodził obok mnie na terenie stacji Świętokrzyska personel metra, kobieta (zapewne nawet ta sama, co też przyczepiła się wspólnie z jakimś panem z obsługi na poniższym nagraniu). (Uwaga teraz na ewentualne fałszerstwa sondażowe – to potencjalnie bardzo potężny instrument manipulacji. [edit 2021-01-01: Swoistym odzewem na tę zapowiedź wydaje się być opublikowanie w większości mediów "w rocznicę Covid-19" (wg watykańskiej chronologii, patrz artykuł xp.pl) – a więc w dacie mogącej symbolizować oszustwo polityków (i jego konieczne konsekwencje) – sondażu (firmy Indicator na zamówienie Rzeczpospolitej), wg którego jakoby Solidarna Polska (reprezentowana przez obecnego Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości: Z. Ziobro) miała mieć poparcie wyborcze powyżej 5 proc. (można też spodziewać się kontynuowania tego trendu). W rzeczywistości zaś w ostatnich miesiącach nie wydarzyło się nic, co by uzasadniało taki skokowy wręcz wzrost poparcia, zaś poparcie dla SP zawsze oscylowało w granicach 1-2%, w tym także (o ile dobrze pamiętam) w ostatnich wyborach (n.b. tu i ówdzie praktycznie na pewno istotnie sfałszowanych, za aprobatą Sądu Najwyższego w osobie od dawna chyba upatrzonego sędziego): tak, że aż Ziobro i jego ludzie startowali do Sejmu z list swego konkurenta, z list PiS-u. Obecny sondaż wskazywałby zaś na odwrócenie się tej sytuacji: "bez Solidarnej Polski PiS nie będzie rządzić". Wiarygodność tego sondażu oceniam jako bardzo niską, przez co moim zdaniem nie daje on podstaw do uwzględniania go w dyskusjach i rozważaniach Polaków o polityce, "stanie mediów" i "masach innych wyborców". Wręcz przeciwnie, sprawia mi wrażenie wyniku jasnowidząco planowanego już wtedy, gdy rozmawiało się o ewentualnym usunięciu Ziobry z rządu (1-2 miesiące temu), po czym jakoś temat "sam się rozwiązał" i utrzymano współpracę koalicyjną. Na trwałość żałosnego procederu, którego tu się spodziewam, wskazuje m. in. to, że zaczęto mi właśnie dzisiaj w konsekwentny sposób (nie zważając na restarty komputera) blokować lewy Shift na klawiaturze, w ramach kolejnego nomen omen gnębienia w dziedzinie komputerowej. – ukryj komentarz... – rozwiń komentarz]) Zgłosiłem też już wcześniej skargę, patrz łącza poniżej:

A teraz incydent z 10.12.2020 br.:

Film nr 1 z godz. 17:45, wykonany zwykłym programem nagrywającym Androida (Aparat)
Film nr 2 z godz. 17:49, wykonany programem Background Video Recorder, który umożliwia nagrywanie filmów dłuższych niż 10 minut i przy tym nawet w warunkach zgaszonego ekranu

Stenogram tego incydentu z 10.12.2020 r. (moje wypowiedzi od myślnika):

[ Na filmie 1 widać dobijanie się i moje odpowiedzi. 0:00 – odp. (0:10) "Już się odzywam!"; 1:53 i 2:12 – odp. (2:13) "Co?". ]

7:06     [słychać przekręcanie zamka]
7:14     [kamera na pracowników metra stojących u drzwi]
7:14    – Przepraszam, dlaczego pan otwiera, jak osoba jest w środku? Jakim prawem?
7:18    [...]   [mężczyzna mamrocze, kobieta w mundurku Metra coś woła]
7:20    – Jakim prawem państwo otwieracie, jak ktoś jest w środku? To jest poniżające dla osoby, od której nie było wezwania.
7:25    [M] Całe drzwi były we krwi, mamy prawo otworzyć, bo nie wiemy, co się dzieje.   [Komentarz: tak bardzo "nie wiedzą", że aż wbili się po raz kolejny właśnie wtedy, gdy ja byłem w toalecie. Teoria o drzwiach całych we krwi jest ponadto idiotyczna, naiwna, ponieważ jak słychać na nagraniu i potem widać ani nic z nich nie ścierano, nie naciskano na przykład na nie myjąc je, ani też później takiego śladu też nie było. Z drugiej zaś strony skoro przyszli, to albo sami z siebie, np. za sprawą monitoringu, albo z wezwania. W dalszej części nagrania wyjaśnia się, że przychodzą poprzeszkadzać sami z siebie.]   Całe drzwi były we krwi   [Komentarz: nagle? A co z monitoringiem na żywo? Skoro nie wzywa i nie widzi żadnego problemu, jakichś przestępstw, to po co te najścia?], [...], mamy prawo wchodzić, "bo" nie wiemy, co się dzieje.   [Komentarz: pierwszy i podstawowy obowiązek każdego woźnego obsługującego toalety – dokładnie wiedzieć, co się dzieje w każdej w środku w każdym poszczególnym momencie.]
7:32    – Nie... Nie, jeżeli ktoś tutaj jest rozebrany, no, to państwo będziecie go podglądać? 
7:36    [...] Trzeba było się chociaż odezwać.
7:39    – Ja się odezwałem kilka razy, jak ktoś tu się dobijał.
7:42    Ja tego nie słyszałam.
7:44    – No to proszę ucho przykładać, jeżeli pani... Nie będę wrzeszczał na całe...
7:46    Proszę założyć maskę, jak pan do nas rozmawia, najpierw.
7:49    – Tak, maskę założę... A ja bym proponował też trochę kultury, bo naprawdę państwo będziecie wchodzić, a tutaj ludzie będą kompletnie rozebrani i w pozycji, że nic nie mogą na to poradzić.
8:00    [M] Ja wiedziałem, że, wiesz, jakiś świr jest.   [Generalnie przecież rzadki przypadek, natomiast w moim przypadku rzeczywiście są zaburzenia psychiczne od dźwięku (polecam np. wpis z 28/02/2014, gdzie dźwięk ten jest nawet pokazany, trochę wyszczególniony). Odnośnie tematu psychiatrycznego patrz też wpis na blogu np. z 03/08/2012]
8:02    My znamy różne przypadki niestety.
8:04    – Nie słyszę, bo ten pan mówi.
8:06    Albo marki.   [Komentarz: no proszę – jacy obrotni, skontaktowani i mocni w tych sprawach gospodarczych. "My znamy różne marki". Z wizerunkiem społecznym na pewno nie będą mieć problemu od takich wyskoków...]
8:08    – Co, z maską?...
8:09    Nie; chodzi o to, że mamy tutaj różne przypadki w metrze. Jeżeli ktoś tak długo czeka...
8:14    – Nie, no ktoś tutaj czekał 10 minut, proszę pani.
8:17    No?
8:17    – Przyszedł po 5 minutach, jak ja wszedłem, i poczekał 10 minut.
8:20    Znowu do mnie dzwoni, że nikt się nie odzywa.
8:23    – Ja mu się odzywam i to nie jest żaden [problem]...
8:25    [M] [...]
8:28    – Tak, ja się odzywałem, mam to nagrane. Mam nagranie wideo i będzie dla państwa prezentowane. Mam nadzieję, że to jest ostatni raz, bo nie pierwszy raz ktoś się na mnie rzuca, jak ja wchodzę do toalety.
8:35    Proszę słuchać i nie zajmować toalety przez pół godziny, dobrze?
8:38    – Nie pół godziny, ja tu byłem 10 minut!
8:40    No mamy świadka, że jednak trochę więcej.
8:42    – Ja tu byłem 10 minut. Przyszedłem, po 5 minutach ktoś się dobija, ja mu odpowiadam. Wszystko jest nagrane na wideo, jak ja mu odpowiadam i jak on się dobija. Nawet w tej chwili to się nagrywa. O, proszę, recording video. I 10 minut jeszcze postał i wzywa na mnie straż. No kto to słyszał! Już nie pierwszy raz, ja zgłosiłem skargę przez 19115; warszawa19115.pl.
9:03    [...]
9:11    – Zgłosiłem 10 dni temu rzędu skargę, oni podobno ją przekazali do Metra Warszawskiego, no i teraz kolejna sytuacja. No, ja mam nadzieję, że tak nie będzie, że ilekroć ja gdzieś pójdę, to się na mnie rzucają ludzie. Ja się po prostu boję. Pani widzi, że to są jakieś kryminalne zjawiska.
9:23    Bardzo proszę się po prostu odzywać.
9:26    – Tu są kryminalne zjawiska, [toteż] ja się boję ludzi w normalnych toaletach.
9:27    Niech pan mówi, że wszystko jest w porządku, dobrze? Bo my cię wyprosimy [...]
9:31    – Ale ja mu odpowiadam, tylko on złośliwie przecież... To nie jest tak, że raz na rok się zdarzy taka sytuacja, że przyszedł ktoś nienormalny, tylko ilekroć ja korzystam z toalety, to ktoś się rzuca. Ja to będę sukcesywnie nagrywał, ale jedną skargę sprzed 10 dni Metro Warszawskie już ma, bo podobno przekazali z tego 19115 nr[u].
9:47    Proszę po prostu zaczekać.
9:50    – Naprawdę się odzywam i nie jest to moja wina.
9:56    – To ci państwo wezwali?
10:00   Nie.
10:01   – Aha.
10:02   To proszę następnym razem...   [Komentarz: chyba znowu o tym Obowiązku Podtrzymywania Kontaktu Słownego (OPKS) – bardzo podstawowa to, jak widać, funkcja osoby siedzącej w toalecie. Jej brak może skutkować poważnymi ingerencjami w dobra osobiste.]
10:03   – Ale ja się odzywam!
10:05   Ale to...
10:06   – Ale to co, mam zupełnie wrzeszczeć na cały...
10:07   Nie! Chodzi o to, że jeżeli pan się cały czas dobija, to może pan chyba na chwilę otworzyć drzwi i powiedzieć "Wszystko jest w porządku", tak?   [Komentarz: wraca temat Troski. I sumiennej pani sprzątaczki.]
10:14   – No nie mogę. No niekoniecznie. Jak jestem na sedesie, no to nie mogę.
10:16   No ile można być na sedesie – pół godziny?
10:18   – Nie; 15 minut jestem w toalecie i po 5 minutach, ilekroć ja korzystam, przychodzi jakiś matołek i zaczyna walić w to tak, że nie wiem, jakby...
10:26   Nie matołek, tylko pracownik, który przyszedł posprzątać albo inny pasażer, który przyszedł do toalety.   [Komentarz: w tym momencie głos pani z obsługi był taki bardzo usprawiedliwiający, robiący mi wyrzuty i wykazujący pełne zrozumienie dla zachowania polegającego na waleniu z całej siły w drzwi toalety dla niepełnosprawnych, która akurat trafiła się zamknięta.]
10:30   – Ale proszę mi powiedzieć: czy to ja się źle zachowuję, czy raczej bardzo dziwnie się zachowuje osoba... Nie wiem, dlaczego ten pan tu stoi. Chyba on wezwał.
10:40   Bo sobie stoi, no.
10:42   – Wezwał i się patrzy. No to on widocznie państwa wezwał. Kto tutaj się źle zachowuje: czy człowiek, który wchodzi i zaczyna walić i żądać jakiejś odpowiedzi, czy raczej normalna osoba, która skorzystała?
10:50   Chodzi o to, że różne rzeczy dzieją się w toaletach.
10:53   – Tak. No, ale co to jest, że ktoś się... wali w drzwi z całej siły i żąda odpowiedzi...
10:59   No, bo chcemy wiedzieć, czy nikomu się tam nic nie stało, czy nie zemdlał, czy nie jest pijany, czy nie umarł, czy nie trzeba [...]
11:05   – Ale dlaczego ktoś chce [się] tego [do]wiedzieć? Dlaczego ktoś chce...
11:09   To jest teren taki, że za niego odpowiadamy, tak?
11:11   – Słucham?
11:12   To jest teren stacji metra i odpowiadamy za ten teren.
11:15   – No ale to państwo.
11:16   No "państwo", [...]
11:17   – To co, to państwo mnie śledzicie, czy ja się dobrze czuję w toalecie?
11:19   Nie, nie śledzimy, ale jeżeli wszedł pan i pan przez pół godziny się nie odzywa...
11:22   – Nie, ten pan nie stał tu pół godziny. Możecie państwo na kamerach sprawdzić.
11:26   [teraz do akcji wkracza państwowy "sąd najwyższy":]   Mamy prawo podejrzewać, że coś się złego tam dzieje.
11:28   – Nie; możecie państwo sprawdzić na kamerach: nie stoję pół godziny. A... no a sekundkę, sekundkę. Nawet gdybym stał pół godziny, to tu jakiś jest bardzo dziwny i złośliwy przypadek, jeśli ktoś tutaj te pół godziny by przestał pod tymi drzwiami i dokładnie miał wynik na swoim zegarku, że "o kurczę, aż pół godziny zajęte". No...   [Rozmówczyni z MW wchodzi w słowo.]   Ale sekundkę, sekundkę!
11:46   Nie, proszę mi dać...!
11:47   – Nie, jeszcze ostatnie zdanie! Ostatnie zdanie. Kto normalny przychodzi i, jeśli są zamknięte drzwi, to czeka aż pół godziny pod nimi?!
11:56   Może... czeka... i wraca tu jakiś czas...
11:59   – Pół godziny pod drzwiami ktoś czeka?!
12:01   Nie, sprawdzamy co jakiś czas po prostu.
12:04   – A, państwo, sami sprawdzacie?
12:06   Tak. Sprawdzamy.
12:07   – Czyli to państwo zrobiliście tę akcję?
12:08   No jaką opcję! Sprawdzamy, czy nikomu nic się nie stało w toalecie. To jest chyba normalne.
12:12   – Aha, państwo mnie nawiedzacie w toalecie. Sami z siebie.
12:14   Nie, nie nawiedzamy pana w toalecie. Sprawdzamy, czy wszystko jest w porządku. Bo różne rzeczy się zdarzają.
12:18   – Sami z siebie, tak?
12:20   Tak.
12:20   – Aha. Czyli to nie wezwał jakiś tam człowiek, tylko po prostu przyszło Metro mnie w toalecie, no, sprawdzić.
12:24   Tak. Metro przyszło pana w toalecie sprawdzać.
12:26   [M] Tak, proszę pana...
12:27   – I podglądać.
12:28   [M] ...bo tutaj bezdomni przesiadują i te łazienki są cały czas zamknięte. Po prostu normalna osoba nie może wejść do łazienki, bo w środku jest bezdomny.
12:37   – Proszę pana, jak...?? Ja mam ciągle otwierać, jak wchodzę, bo mnie zaraz będą się ludzie dobijać z całej siły...? No co to jest, bo ja chyba nie rozumiem... Z całej siły walić [w drzwi] na człowieka?... Jak on jest rozebrany i siedzi w toalecie, [wtedy] ma się pokazywać?...   [por. wypowiedź 10:07]   "Proszę, tutaj mój tyłek, a tu papier toaletowy"?...
12:51   Oj nie przesadza pan.
12:52   [M] Nie widzimy, żeby pan był niepełnosprawny.
12:55   – Słucham?
12:56   [M] Ja nie widzę, żeby pan był niepełnosprawny.
12:58   – Dobrze, ja może mam jakieś orzeczenie przy sobie, to jest mniejsza z tym.
13:02   [M] Nie...
13:03   – Jeżeli ja się spotykam z takim zachowaniem, że ja się czuję zagrożony, bo ludzie walą i za mną chodzą, jak tylko tam wejdę...
13:10   [M] Proszę pana...
13:10   – Sekundkę! Nie pierwszy raz.
13:11   [M] Proszę się odezwać.
13;13   – ...to ja się mogę bać normalnej toalety tym bardziej. Bo mi wejdzie ktoś i z nożem na przykład się na mnie będzie rzucał. A tutaj przynajmniej nie ma otoczenia.
13:20   [M] [...] czegoś takiego się nie stanie.
13:27   – Natomiast państwo niepotrzebnie, skoro widzicie, że tu ktoś wszedł i był zaledwie 15 minut, jak widać na kamerach, to niepotrzebnie go nawiedzacie.
13:35   Dobra. Idę.

Moja sugestia co do "bezpośrednich przyczyn" tego natarcia: uruchomiła je trwająca wiele minut tortura dźwiękowa. A jeśli nie, to śledzący mnie ludzie od monitoringu (tj. zapewne personel z różnych pawilonów). Tortura dźwiękowa przecież bywa w metrze i wtedy, gdy kręcę się obok na ulicy.

Jeszcze ciekawostka: w dniu tego incydentu i nagrania w mediach przemówił (tj. został opublikowany) Trzaskowski, oczywiście związek z tą sprawą jest "co najwyżej" (jedynie) aluzyjny – oto odnośny news: "Trzaskowski: Ziobro jest mocny w gębie. Jak trzeba podjąć decyzję – »miękiszon«". Mówił m. in. o, uwaga, wzywaniu czołowych polityków przez komendę Policji (np. prezydenta Dudy). Zestawienie tego tematu i tematu Prokuratora Generalnego wydaje się dosyć znamienne, jeśli chodzi o kwestię podstaw do podejrzeń o bycie zamieszanym w ww. sytuację przez prezydenta Warszawy (oferowanego też jako prezydent Polski) Trzaskowskiego. Tego samego dnia, ok. godz. 20:00, w wiadomościach Google wyświetlających się w telefonach komórkowych, tych z ekranem dotykowym i systemem Android, opublikowano taki oto (nawet może bardziej znamienny) artykuł Telewizji Polskiej, a ściślej &ndash: TVP Info: "Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski chce współpracy z »niezależnymi« dziennikarzami". No comments. Nota bene na spotkaniach z wyborcami (kompletnie cenzurowanych – brak swobody mówienia nawet w superistotnym temacie dźwięków, który wszystkim utrudniał słuchanie prezydenta) jego ulubionym, kluczowym tematem była, właśnie ze złą polityką personalną i dostępnością przestępców w różnych urzędach, na których potem można budować politykę, sprawa "gospodarki odpadami". Może to jakaś ukryta prawda o partii PO, aluzja do niej.

edit 2021-06-20: Kolejny taki napad w metrze, tym razem pozornie "oddolny" (obsługa nie grała tu istotnej roli): www.youtube.com/watch?v=zuPr3zqcUCo (dodatkowo koleś 3 razy uderzał mnie po twarzy; wersja MP4 jest tutaj). Myślę, że to ważne, że Metro Warszawskie jest zamieszane w takie ataki, stąd też proszę nie mieć mi za złe, że ten wpis był "mało estetyczny" czy "niegustowny".

(23:16)

15. grudnia 2020 r.

Skąd sprawa Nawalnego (znanego ze straty milionów na przegranym procesie oraz charakterystycznego, trochę ze mną kojarzącego się nazwiska)? Odpowiadam

Muszę tu nadmienić, by nikt mi później nie zarzucał nierzetelności i związanej z nią ogólnej niewiarygodności (albo np. zupełnego lekceważenia czytelników bloga), że na przestrzeni ostatnich 3 lat, a zwłaszcza przez ostatni rok i 5 miesięcy, nagonka przeciwko mnie rozszerzyła się o dodatkowe pole walki i znęcenia się, jakim jest zatruwanie żywności w celu powodowania problemów jelitowych. Częściowo problem ten jest opisany w odpowiednim artykule w portalu xp.pl (i jeszcze w drugim do pary, który tam można znaleźć): w zakresie, w jakim dotyczy podrzucania do niektórych sklepów (o wysokim prawdopodobieństwie, że ja z nich skorzystam), podtrutych pewnych produktów, zwłaszcza tanich odpowiedników np. chipsów czy chleba (produkty marki "sklep spożywczy"), jak również napoi energetyzujących. Ponadto dotyczył też od wspomnianego wyżej czasu, tj. aż od 3 lat, wody z kranu (klejące się i trudne do rozbicia spore bombelki w herbacie, po czym skręcanie w jelicie, potrzeba szybkiego wypróżnienia się koniecznie jeszcze tego samego dnia, bo jest napór na to, spora ilość gazów w jelicie), przy czym dosyć szybko (już w 2017 r.) to odkryłem i zacząłem stosować wodę (i inne produkty) kupowane w losowym sklepie z terenu całej Warszawy (przy czym, rzecz jasna, z powodu włamań do procesora losowanie musi odbywać się zwykłą kostką do gry, a ufać nie można nawet kalkulatorowi – bodajże nie tylko komputerowemu, bo robić machlojki potrafi bodajże nawet kalkulator prymitywny: był niegdyś w 2017-2018 r. taki przypadek, bardzo wyraźnie mi zaprezentowany podstawionym samochodem w przeddzień, choć tu już może wchodzę na teren, na którym łatwo o niedowierzanie czytelnika).

Co do wody z kranu to zapewniam, że tego typu przekręty, co jej podtruwanie, są współczesnym władzom politycznym (zwłaszcza w Polsce) najprawdopodobniej dobrze znane, nie tylko zresztą z przyczyn związanych z ochroną VIP-ów; wodę można zatruć, pompką w bliższym czy dalszym sąsiedztwie, ba, sączyć się trująca (tj. w tym przypadku: przeczyszczająca) substancja może cały dzień, a idealnym wręcz miejscem do zorganizowania tego jest pokój dla agenta w danym bloku, nadzorowany przez spółdzielnię mieszkaniową. W moim przypadku w mieszkaniu z 2017-2018 r. przy ul. Pereca widziałem raz nawet od zewnątrz takie mieszkanie (czy raczej jego okolicę), któremu w mojej obecności kurier transportował windą zamówienie internetowe składające się m. in. z jakiegoś produktu z członem "Medi" w nazwie czy na opakowaniu: było położone bodajże 2 piętra nade mną. Chyba dla dodatkowego potwierdzenia, że to nie żaden przysłowiowy "pic na wodę", podstawiano mi też już wcześniej nie jeden raz, lecz łącznie mnóstwo razy, w ramach codziennego stalkingu także i wozy z napisem "Uber eats" ["jedzenia (dla) Ubera" – skojarzenie ze mną powstaje przez skojarzenie nazwiska Niżyński i Nietzsche, aczkolwiek nie przesadzałbym z akcentowaniem tej ich zależności, bo i inne czynniki tu grały rolę, w tym zapewne założenie miasta Niżnyj Nowgorod, nazwa rzeki Nieszawa, nazwa wczesnośredniowiecznego księstwa na terenie Słowacji ("Księstwo Nitrzańskie"; patrz też historia postawienia pierwszego kościoła na tamtych terenach, też poniekąd ze sprawą "antychrysta z Sybilli" się kojarząca, oraz nazwa słowackiego wielkiego bardzo starego kompleksu zamkowego z listy UNESCO: Zamek Spiski) czy nazwisko faraona nomen omen kuszyckiego: Pianchi; dokładnie wyjaśnię te wszystkie spiski w specjalnej książce o tej religijno-politycznej tematyce – tu na blogu są dostępne jedynie drobne i bardzo niepełne przymiarki, w dodatku porozsiewane po różnych tekstach]. Co więcej, przynajmniej aż ze 2 razy w czasie mego mieszkania tam [okolice Ronda ONZ; jeździ tam autobus 174 i jest też blisko we wszystkie ważne miejsca: poczta całodobowa, Sąd Okręgowy, ponadto główny warszawski dworzec obok ulicy nomen omen Chałubińskiego...], a mianowicie w poprzednim mieszkaniu też w tej okolicy (ojciec ówczesnego wynajmującego z 2017 r. to podobno hydraulik...), zdarzyło się wypadnięcie z prysznica jego dziurkowanej końcówki podczas mego mycia się, w agresywnych skokowych – jak gdyby zewnętrznego pochodzenia – atakach zwiększonego ciśnienia. Ktoś widocznie na bieżąco podsłuchiwał i to spowodował. Podtruwanie wody w tamtym czasie nie było aż tak dotkliwe, bo szybko się połapałem w tym procederze i zacząłem nie ufać wodzie innej niż kupowana, i to często w specjalnie losowanym sklepie, natomiast zyskało ono na znaczeniu w okresie od ok. sierpnia 2019 r. do powiedzmy kilku dni temu, kiedy to będąc na mieście w Warszawie niemal codziennie czy co drugi dzień korzystałem z wody dawanej za darmo w marketach Żabka (wprawdzie różnych marketach, ale niektóre z nich odwiedzałem często, a inne rzadko lub wręcz jednorazowo). Jak się okazuje, i taka woda potrafi być podtruta, jest to nawet standard, a pracownicy potrafią okazywać swą znajomość tematu. Przykładowo, gdy przyszedłem kilka dni temu do Żabki położonej w okolicach Dworca Centralnego, właśnie wtedy młody pracownik (zapewne student), poznawszy widocznie na podstawie dźwięku, że to ja przychodzę, oraz może zmówiony z TV zaczął wymieniać wodę w automacie do kawy. Również poszedłszy wtedy do innej Żabki w tamtej okolicy miałem wrażenie, że pracownica coś słyszała o procederze zatruwanej wody, choć przeczyła, że akurat tam taka jest. Bardzo możliwe, że w proceder są zamieszani producenci wody, gdyż takie lokale Żabki mogą w ogóle nie mieć dostępu do wodociągu. Widziałem też raz specjalne bodajże sceny w mojej obecności w galerii handlowej Warszawa Wileńska, w której często pobierałem kawę z automatów bankowych: jak będąc w zasięgu mego wzroku rozpakowywano w banku zgrzewkę wody, przy pomocy której napełniono ekspres. W kontekście istnienia omawianego tu problemu miało to wydźwięk aluzyjny. Sam fakt, że w każdym niemal banku istnieje ekspres do kawy i że klienci mogą sobie z niego brać kawę, z czego swego czasu nawet chętnie (za przyzwoleniem personelu) korzystałem w czasie przemieszczania się po Warszawie (w II poł. 2019 r.), też pewnie nie jest przypadkowy względem tego całego skandalu.

Sprawa podtruwania wody (w której podejrzenia padają, obok niektórych ośrodków blokowych w miejscach często przeze mnie objeżdżanych, także przede wszystkim na bliskie okolice Metra Warszawskiego lub co najmniej jego głównych śródmiejskich stacji) wskazuje na to, jak stary jest być może plan w tym temacie. To chyba wręcz pokłosie jakiejś "tradycji kilku papieży". Abstrahując tu już od dywagacji na temat roli słowa "tyłek" w doborze nazwy ośrodka charytatywnego z żywnością dla ubogich "Tylko" [projekt Caritasu Archidiecezji Warszawskiej, czyli instytucji kościelnej: jadłodajnia założona w ostatnich dziesięcioleciach być może za pontyfikatu Jana Pawła II, sąsiaduje ona z ulicą nomen omen Wyszyńskiego, co pokazuje, gdzie papieże zapewne w ramach swej złośliwości pod moim adresem widzą moje miejsce; z kolei inny ośrodek założono jak gdyby uprzedzając o tym podprogowo Nietzschego, który w oparciu o to umieścił odpowiedni rozdział w Tako rzecze Zaratustra], w przypadku Żabek kwestia ta ma to do siebie, że za sprawą podpowiedzi spikerskich w pewnym momencie mego życia kilka lat temu dostrzegłem, że gdzieniegdzie – tj. zwłaszcza w restauracjach i w Żabkach z usługą "Żabka cafe" – łatwo dostać od sprzedawcy (do własnego kubka) wrzątek nawet za darmo, z czego zacząłem regularnie korzystać dla wygodnego zaparzenia sobie kawy na mieście. Tymczasem zaś we wczesnym mym dzieciństwie miała miejsce dosyć znamienna-pamiętna sytuacja, że gdy pewnego razu TIR rozwoził Pepsi po mojej ówczesnej okolicy na Bemowie, za namową kolegi (dziwnie "przekonanego", że takie TIR-y rozdają za darmo Pepsi dzieciom) spytałem kierowcy, czy mogę sobie wziąć jedną Pepsi, na co ten "oczywiście" odmówił. Starym złym tematem, chyba niemalże 10-15 już lat mającym, czyli starszym nawet niż kwestia stalkingu przeciwko mnie ze strony odpowiednio wystylizowanych-skoordynowanych mas ludzkich (i przy tym problemem wprawdzie dosyć rozpowszechnionym, ale nie wszędobylskim), jest także podtruwanie mi pizzy środkiem powodującym potrzebę wypróżnienia się jeszcze tego samego dnia (bo inaczej po prostu uciska). Pizze oczywiście zawsze jadłem od święta, a przy tym znalazłem sobie takie restauracje, w których problem ten praktycznie nie istniał, tym niemniej uprzednio na przestrzeni lat wiele razy mi się zdarzył. Zdarzyło się to w sumie wiele razy, przynajmniej kilkanaście, a może dziesiątki, przez co aż tłumaczyłem to sobie, za sprawą telewizyjnych podobno spikerów podprogowo-torturowych, teorią, że "tak działa ser smażony", jest to jednakże jak później się zorientowałem wierutna bzdura: można zjeść całą średnią pizzę i w ogóle nie mieć takiego problemu. To, że może być lepiej, zweryfikowałem w odpowiednich pizzeriach na mieście (o sprawdzonej reputacji) już wiele wiele razy, aczkolwiek powtórzę, że problemy wspomnianego rodzaju (jakkolwiek bez nagazowania, to tak czy inaczej z potrzebą szybkiego wypróżnienia się i parciem w tym kierunku) zdarzały się sporadycznie (zapewne najwyżej raz na miesiąc, a nawet rzadziej) na pewno co najmniej od roku 2011 (czasy rządów Tuska), a właściwie to mój ww. przesąd trwał już raczej od r. ok. 2006, kiedy to rządziła koalicja PiS-Samoobrona-LPR. Być może rozpoznawano mnie po szczególnie jasnych włosach albinosa albo też po prostu jadałem pizze w kilku dobrze znanych operatorom podsłuchu miejscach, które z tej racji specjalnie ustawiono. Nie było to jakieś szczególnie istotne w moim życiu i ta konieczność wypróżnienia się wieczorem, "bo inaczej ciężko będzie wytrzymać", nie odstręczała mnie od tego rodzaju posiłków.

Obecnie poznawszy się już ostatecznie na tym przekręcie, zwłaszcza co do zatrutej wody, zaczynam korzystać z własnego czajnika oraz ogólnodostępnych wód kupowanych w marketach lub pobieranych w ujęciach wody oligoceńskiej.   [edit 2020-12-28: Świeżo odkrytym przeze mnie przestępstwem jest fakt podtruwania wody, która leje się z kranów na centralnym rynku Legionowa, chyba zresztą specjalnie dla mnie tam umieszczonych i wyeksponowanych. Na mapach Google punkt ten oznaczony został, przez zapewne władze, jako "ujęcie wody oligoceńskiej", ale w rzeczywistości jest to najprawdopodobniej – co większość mieszkańców zapewne zaskoczy – zwykła kranówka. Z biegiem dni (brałem stamtąd już kilka razy) zaczęła się robić coraz bardziej podtruta (aż nawet kolorystycznie inna: biaława, z powodu coraz większej liczby mikrobąbelków... paskudztwo). Najprawdopodobniej gdzieś w bardzo pobliskim budynku zamontowali pompkę przy rurze i wymieniają bandyckie włady.]

Kolejną jeszcze sprawą w ramach tego tematu (ale tu już wchodzimy na temat artykułowy z xp.pl, czyli temat ewentualnej-prawdopodobnej nierzetelności firm spożywczych) jest jak mniemam podtruwanie chleba: odkryte przeze mnie w późnym 2019 r. i przejawiające się też tym, że gdy chleba wcale nie jadłem, było z jelitami dosyć dobrze, a gdy pozwalałem sobie zjeść np. aż ze 2 bochenki dziennie (nomen omen produkcji firmy Putka – dziwnie "trafnie" mi się to kojarzy ze słowem hiszp. puta), występowała niemalże tragedia pod względem nagazowania. Jest to jednakże temat nie potwierdzony aż tak dobrze (musiałbym przejrzeć swe różne zapiski) z uwagi na to, że nie mam w tej chwili pamięciowo pewności, czy aby w przypadkach, gdy nie piłem kawy, też on występował. Z tego, co pamiętam, tak, ale dla lepszego przekonania musiałbym przejrzeć swe zapiski na ten temat, które sporządzałem – nie po to one są, by je potem przy najważniejszych formalnych oświadczeniach pomijać.

(22:04)

24. lutego 2019 r.

Parę słów prawdy o mnie i o tym, dlaczego Kaczyński i PiS tak się boją afery o TVP także z przyczyn personalnych. PiS-em kieruje prawdopodobnie syn oszustów – robiący Polaków w konia zapewne nawet świadomie

edit 2019-04-10: W treści powyższego wpisu można odnaleźć też cenne wskazówki na temat tego, że w istocie fakt, iż Trybunał Konstytucyjny zrobił z prezydenta pana od umarzania postępowań policyjnych, dowolnie wg jego uznania, jest przejawem od dawna planowanego przez papieża spisku korupcyjno-kryminalnego (obejmującego też stałe comiesięczne łapówki dodawane do pensji sędziom, zresztą patrz artykuł xp.pl). Na ten temat dodałem też ostatnio coś nowego ze zdjęciem na forum (porównaj: duża wstawka na szarym tle pod wpisem "Zeznania i dowody" z 15.06.2016), a polecam też ogólnie informacje na liście ofiar przy nazwisku Kotarbińskiego. O to, jak można się domyślić, chodzi w tych pomysłach co do szerokich uprawnień prezydenta: "wy, władza wykonawcza bądźcie sobie ponad prawem; w zamian za to nam, władzy sądowniczej, nie zrobicie nic złego za te nasze przestępstwa" (np. skarbowe). Co znamienne, w orzeczeniu Sądu Najwyższego III KZP 4/17 w uzasadnieniu wytknięto nawet pojedyncze orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, które, idąc w przeciwną stronę, stwierdzało, że prawo łaski dotyczy tylko skazanych prawomocnie, a zatem niemożliwe jest umarzanie przy jego pomocy śledztw ani jakieś generalne wybawianie od odpowiedzialności, tylko zawsze akt wobec pojedynczej skazanej prawomocnie osoby. Orzeczenie to przytacza Sąd Najwyższy na s. 18 uzasadnienia III KZP 4/17. Chyba tylko po to dano sprawę takiemu sędziemu i pozwolono na takie orzeczenie, by wydawało się, że ten spisek jest nowy, dzięki czemu można będzie się wykręcać od zarzutów o kryminalnym układzie poprzez wskazywanie na istniejące od dawna poglądy niektórych profesorów. Tymczasem same te poglądy też były częścią spisku, bo generalnie wtrącanie się Watykanu do polskiej polityki to sprawa bardzo stara, sięgająca zarania II RP. I równie stare są zapewne pomysły, by robić z tego prawo rządzących (niech sobie w ogóle będą ateistami, wiara to dla ludu potrzebna, żeby był porządek społeczny...) i by robić z tego tradycyjne dobrze znane i ugruntowane w "powszechnie akceptowanej tradycji" rozwiązanie prawne. W każdym razie obecnie za sprawą wyroku Dz.U. 2018 poz. 1387 Kodeks postępowania karnego jest pomazany uwagami Trybunału Konstytucyjnego, że "przepisy o umarzaniu postępowania" (w jakiejkolwiek przecież fazie, bo to tak samo dotyczy śledztwa, jak i fazy sądowej) "trzeba tak rozumieć, że gdy prezydent wydaje akt łaski, to jest umorzenie [i nikt tego nie może oceniać]". Oznacza to, że najwyższe instytucje sądownicze (w tym ten jawnie dobrany przez polityków Trybunał Konstytucyjny, wybierany przecież przez Sejm: stąd osoby takie, jak Piotr TU-LEJA [jak ta firma ubezpieczeniowa: UNIQA TU S.A... patrz też w poprzednim wpisie info o pedofilii, bo są też te skojarzenia z ręką zwiniętą w tulejkę] czy człowiek z Instytutu Pamięci Narodowej [jak gdyby "instytutu służenia papieżowi w myśl 1000-letniej tradycji i dziedzictwa katolicyzmu"] Leon Kieres...) obecnie – co szykowano zapewne (jak pokazują dowody wytknięte w tekście wskazywanym powyżej przez link "przy nazwisku Kotarbińskiego") od lat, wybierając odpowiednich ludzi, np. takich z istniejącą już (tylko nieopracowaną policyjno-sądownie) historią kryminalną – przyjęły na siebie zadanie transformacji naszego ustroju: od dobrego, uczciwego i demokratycznego systemu państwa prawa i takiej koncepcji państwa , do systemu korupcyjno-kryminalnego. W którym władza wykonawcza tak na dobrą sprawę ma i ustawodawczą, i sądowniczą pod sobą, może sobie je nawet "olewać", jeśli jest zgrana (prezydent i rząd), a to za sprawą "tak wiele uchylającej łaski prezydenckiej". Jeśli do tego przestępstwa wywiedzie się z oficjalnych organów rządowych do ludzi bez stanowisk centralnych, np. do jakiejś telewizji, do krewnych premiera itd., to powstaje zupełne bandyckie eldorado, bo i Trybunał Stanu bynajmniej nie grozi (i tak przecież jest ciężko tam ruszyć sprawę, gdy nie ma zwykłego pospolitego śledztwa; przecież sprawy rodzić się powinny na dole, a politycy wcale tak bardzo się dziennikarzami nie przejmują, chyba że tymi największymi spółkami typu telewizje). W myśl tego systemu władza wykonawcza nie tylko rozdziela pieniądze, co już daje jej gigantyczną przewagę i potencjalnie rzesze oddanych ludzi (faktyczna kontrola kont budżetowych przez Ministra Finansów), bo ludzi często da się kupić, ale też umarza tak postępowania policyjne, jak i sądowe, a ustawami w takim przypadku nawet nie trzeba się krępować z wyjątkiem działań oficjalnych (prawda? no, może sam prezydent to powinien się krępować, w działalności oficjalnej, bo trafi pod Trybunał Stanu, ale można mieć usłużne instytucje kryminalne, różne hasające sobie hordy kryminalne słuchające zaprzyjaźnionych ośrodków bandyckich, o wspólnych z politykami celach, i wtedy nie ma na to mocnych; nawet mogą być dowolnie skryminalizowane, pod warunkiem poparcia prezydenta, co w praktyce oznacza wyemancypowanie się rządu z funkcji realizatora prawa, tego, który zapewnia brak łamania prawa), bo i tak ważniejsza od ustaw będzie łaska, czyli, powtórzę, zarówno władzę ustawodawczą, jak i sądowniczą, ma taka władza wykonawcza pod sobą: w nosie z nimi, przeciwnie, jeszcze niech nas słuchają (to już najbardziej haniebne; takie naruszenie równowagi występuje względem władzy sądowniczej, bo podobno miałaby umarzać postępowania). Tak to by wyglądało wedle poglądów TK. Strachu tutaj nie ma żadnego, on nie będzie powstrzymywał przed łamaniem prawa, skoro łaska wszystko znosi i likwiduje śledztwa (nawet taka "z szuflady", sprzed 20 lat i od prezydenta już dawno nieżyjącego, która nigdy nawet nie wiadomo, czy istniała: możńa by przecież sfałszować dokument), a poza tym są "instytucje teoretycznie pozarządowe" (patrz: tak zwana telewizja), zupełnie potajemnie działające, zajmujące się też fałszowaniem wyborów, zabijaniem do woli itd. (w sprawie tego ostatniego można znaleźć przykłady na portalu xp.pl, tylko po prostu nikt nie ma czasu tego śledzić w mass mediach i opracowywać, a potem wytykać, że dany incydent był w istocie planowym morderstwem wspólnie z mediami urządzonym). W takich warunkach oczywiście liczy się przede wszystkim "główny herszt", jeśli ktoś chce pozostać przy życiu (zaś wielkie moce władzy wykonawczej sprawiają, że jest ona jego nadzorcą). A zatem: jest wielkie niebezpieczeństwo i praktycznie nieuchronność, w takich warunkach, zupełnego wyemancypowania się władzy wykonawczej z ograniczeń (w kwestii tego, co ważne, oraz jej relacji do pozostałych 2 władz) i do tego właśnie to prowadzi. Główny herszt, nieformalnie przecież tylko nadzorowany przez rząd z prezydentem, może wygrażać sądom i wygrażać posłom. Może mordować konkurentów do władzy, wszelkie tak zwane "możnowładztwo" przez to można skutecznie zastraszać (w dzisiejszych warunkach i tak wystarczą do tego widma spraw karnoskarbowych). Kto w ogóle w takich warunkach, gdyby prezydent mógł wszystko umorzyć, w tym fałszowanie wyborów i zabijanie, mógłby zagwarantować uczciwe i demokratyczne wybory (a nie ewolucję w stronę tzw. Białorusi)? Może Sąd Najwyższy, ale niestety w warunkach panoszącej się po najróżniejszych instytucjach korupcji i tak wszystko zależy od rządu, od tego, czy prokurator wchodzi itd., toteż dominacja i supremacja władzy wykonawczej jest w takim układzie po prostu przygniatająca. Co jest najzupełniej i rażąco sprzeczne z art. 10 Konstytucji (kolejnym zaś jeszcze, osobnym zupełnie kompromitującym problemem jest naruszanie, przez takie "umorzenia", niezależności władzy sądowniczej (jest ona zagwarantowana m. in. w tzw. prawie do sądu zaliczanym do doskonale znanych praw człowieka, a także w art. 173 Konstytucji; to taki równoległy obowiązek dla prezydenta, nie naruszać tej niezawisłości, choć Trybunał próbuje lansować błędną prawnie teorię o wyemancypowaniu prezydenta ze wszelkich równoległych obowiązków, co jest najzupełniej sprzeczne z zasadami wykładni prawa, a nawet samą istotą republiki): ta niezależność władzy sądowniczej jest naruszana, bo w takiej sytuacji los postępowania sądowego w sprawie określonych uczynków lub określonej sytuacji staje się podyktowany nie samymi przepisami prawnymi (które mają być realizowane) oraz zapatrywaniami sędziego, ale także widzimisię polityka, co jest najzupełniej sprzeczne z istotą niezawisłości, niepodlegania nikomu, niezależności. Na koniec trzeba tu wytknąć jeszcze jedno. Trybunał Stanu nie jest dostatecznym zabezpieczeniem przed przestępstwami na szczeblu rządu. Potrzebna jest jeszcze Policja, a i tak nieraz może się nie udać doprowadzenie odpowiedzialności aż na szczebel rządu (przez pośrednictwo wszystkich niższych szczebli, w tym np. urzędnika i przedsiębiorcy). Rozmowy służące zorganizowaniu przestępczości to często rozmowy 1-na-1, np. telefoniczne lub przez komunikator internetowy, w dodatku może istnieć problem braku pewności, czy to na pewno ta sama osoba po drugiej stronie rozmawiała (zwłaszcza w przypadku narzędzi internetowych). To istotnie zmniejsza szanse na złapanie sprawcy będącego w samym rządzie, a jeszcze dodatkowo się to zmniejsza z uwagi na to, że istnieje cały łańcuch odpowiedzialnych, od dołu do góry. Na każdym szczeblu tej drabiny człowiek może wsypać swego wspólnika, a może go nie wsypać przed Policją (bo do Trybunału Stanu na razie nie ma podstaw przeciwko komukolwiek na szczycie kierować oskarżenia; wprawdzie o jakiej my tu Policji mówimy, skoro prezydent sprawy ma móc umarzać...). Załóżmy, że na 80% typowy człowiek wsypie zleceniodawcę, gdy się go skonfrontuje z dowodami przeciwko niemu, nawet więcej niż jednym dowodem. W takiej sytuacji jednak, jeśli tych szczebli od dołu do góry jest z 5, mamy prawdopodobieństwo dojścia na szczyt równe iloczynowi poszczególnych prawdopodobieństw wynoszących np. 0,8, co daje tę liczbę do potęgi przykładowej liczby szczebli: 5. W takiej sytuacji prawdopodobieństwo końcowe, że uda się dotrzeć na sam szczyt, wynosi np. 0,32768. A tylko przecież tych na górze można oskarżać i sądzić Trybunałem Stanu, potencjalnie odpornym na łaski prezydenta. W takich warunkach, gdy wprowadzono, że ogólnie umarza się postępowanie karne "z powodu abolicji indywidualnej zarządzonej przez prezydenta", mamy więc system, który jest niezdolny zabezpieczać przed wszechwładzą władzy wykonawczej, jej dowolnym odstępowaniem od prawa i niekrępowaniem się niczym. To zaś już wyraźnie narusza wspomnianą zasadę równowagi władz (z art. 10 Konstytucji). Wszak w samej preambule Konstytucji, jak i w orzecznictwie TK, podkreśla się, że ważną wartością konstytucyjną jest to, że ma być zapewniona skuteczność (sprawność) realizowania wytycznych konstytucyjnych: nie tylko de iure mają być one wiążące, ale i system prawa musi być taki, żeby one faktycznie też były realizowane, żeby to było zapewnione. W tych warunkach oczywiste jest, że wspomniane kompetencje prezydenta przekreślają równowagę 3 władz i nie mogą dlatego być uznane za legalne; a ponadto kompletnie kompromituje je naruszanie niezależności władzy sądowniczej poprzez wtrącanie się prezydenta w konkretne pojedyncze sprawy.

Finalnie: należy też zauważyć, że właśnie po to do władzy wykonawczej dodano, obok rządu, Prezydenta (a nie wymieniono tam innych instytucji, np. NBP, KRRiT, RPO), by zasada równowagi władz z tegoż art. 10 Konstytucji (który też definiuje poszczególne władze; jest to jedyny fragment Konstytucji, dzięki któremu cokolwiek wynika ze zdefiniowania "władzy wykonawczej" jako tego lub owego) ograniczała jego uprawnienia. Tymczasem trudno sobie wyobrazić ważniejsze uprawnienie prezydenta, które może potencjalnie zaburzać równowagę władz, niż łaska. Wszystkie inne są bardzo ściśle zdefiniowane, w ramach konkretnych procedur. Tylko natomiast łaska pozostaje jako uprawnienie mało zdefiniowane i to dokładnie dlatego właśnie po to jest art. 10 Konstytucji z władzą wykonawczą zdefiniowaną tak, jak jest zdefiniowana, czyli z uwzględnieniem prezydenta. Jest jeszcze kwestia powoływania sędziów, ale tu chyba nie ma poważniejszych kontrowersji, że prezydent istotnie ma prawo nie powołać sędziego, którego mu proponowała Krajowa Rada Sądownictwa. Jednakże na tle gigaproblemu łaski wydaje się to drobiazg.

Dla jednych naczelne przy interpretowaniu Konstytucji są wolności i prawa człowieka (zgodnie z tym, co wskazuje jej preambuła zawierająca ogólne wytyczne interpretacyjne, a także art. 30), dla innych – jakiś człowiek, który chodzi po scenie i raz po raz narusza zasady sprawiedliwości społecznej... Tylko pozostaje pytanie: skąd ta druga interpretacja? I nasuwają się oczywiste odpowiedzi: bo ktoś już wcześniej brał pieniądze na lewo, bo ktoś dostał ciepłą posadkę na wiele lat w zamian za nazwisko (i zobowiązał się, na słowo honoru, by w ramach podziękowania Sejmowi czy wręcz samemu rządowi bronić błędnych koncepcji), bo ktoś był może wcześniej przestępcą w jakimś sądzie czy innej instytucji itp... Więcej dowodów co do kwestii łaski, także w oparciu o standardy w nauce i tradycji – na liście ofiar przy Kotarbińskim.

edit 2019-05-12: Jeszcze uwagi o ułaskawieniu niewinnego, czemu też zawsze się sprzeciwiałem (patrz po kliknięciu tutaj odpowiedniego linku, kierującego na listę zabójstw do Kotarbińskiego, tezy co do orzeczenia TK; dla mnie takie ułaskawienie to jest w ogóle kalumnia, ale tutaj jeszcze o czym innym).   [rozwiń dopisek...]Nie lekceważmy mianowicie tutaj też tego, że w prawie, gdy nie ma przy jakimś pojęciu żadnego epitetu, a dotyczy ono konkretnej rzeczywistości – czyli np. gdy ustawa nakazuje podać adres zamieszkania powoda, pozwanego, gdy każe podać swój nr PESEL itp. – uznaje się, że chodzi o rzecz istniejącą. Rzeczywistą. Jest to standard przyjmowany, gdy nie dodaje się żadnych epitetów w rodzaju np. słowa "możliwy", "potencjalny". Nie może więc być tak, że ktoś, w reakcji na przepis nakazujący podać swój adres, podaje adres fałszywy, po czym uznaje, że on prawo wypełnił, bo miał podać swój adres zamieszkania, więc podał, tylko że on nie jest prawdziwy. Nie! Jeśli ustawa nie podaje, jakie ma coś być, to musi być rzeczywiście istniejące. Tak samo z numerem PESEL, tak samo w niezliczonych innych przypadkach. Inaczej po prostu narusza się prawo (bo choć podaje się coś, to brakuje temu cechy prawdziwości i realności, która zawsze powinna być, jeśli nic innego nie zastrzeżono). W związku z tym i zupełnie nieuchronnie, skoro łaska to darowanie kary, to darowaniu może podlegać, w prawie, tylko kara rzeczywiście istniejąca (tj. państwowo niekwestionowany byt), czyli musi być tak, że przestępca jest obecnie przez państwo karany albo przynajmniej w sprawie występuje kara jako państwowo niekwestionowany byt (może to przybierać formę najpierw ścigania takiej osoby, jednak w każdym razie jest to postępowanie karne wykonawcze). Jeśli państwo nie jest właśnie w fazie wykonawczej postępowania karnego, czyli po prawomocnym skazaniu (tj. nie zajmuje się wykonaniem czyjejś kary), to znaczy, że poruszamy się w sferze przypuszczeń, możliwości, ewentualności: nie ma tego, co być musi, wedle definicji. Gdyż łaska to nie "darowanie hipotetycznej kary", "darowanie ewentualnej kary", "kary już stwierdzonej ostatecznie albo możliwej w przyszłości", lecz po prostu darowanie kary, a zatem: kary rzeczywiście istniejącej, a nie będącej może w przyszłości dopiero bytem ustalonym. Dlatego też słusznie 3-tomowy PWN-owski Słownik Języka Polskiego z 1984 r. definiował prawo łaski jako "prawo darowania lub złagodzenia kary prawomocnie orzeczonej przez sąd, przysługujące głowie państwa, w Polsce – Radzie Państwa", co zresztą do dziś publikuje sjp.pwn.pl. Słusznie więc przecież głosi się, że ułaskawienie niewinnego (bo objętego domniemaniem niewinności) jest niemożliwe, ponieważ nie zachodzi tzw. hipoteza przepisu o ułaskawieniu (hipotezą tą, czyli założeniem, jest istnienie kary). To zaś, że łaska dotyczy tylko skazanych, sugeruje sama Konstytucja, skoro wyłącza z prawa łaski osoby "skazane przez Trybunał Stanu". Wydawałoby się to więc oczywiste, że musi być skazany. Ponadto politycy nie mogą móc uniknąć odpowiedzialności, to jest zła interpretacja prawa. Konsekwentnie więc, kompletnie niemożliwe konstytucyjnie jest umarzanie przez polityka czy to śledztwa w sprawach powiązanych z polityką, czy, zupełnie bez różnicy (bo śledztwo też ma te funkcje), komisji śledczej.

Na koniec (bo to i tak bardzo znane) niech jeszcze wyjaśnię dla osób zupełnie zielonych w tym temacie: zgodnie z samą istotą stosowania prawa przepis wtedy jest wykonywany, gdy są spełnione przewidziane w nim warunki, założenia (jego hipoteza). Na tym to polega, to jest takie wnioskowanie: zaszła sytuacja taka, to robimy tak (albo: "możemy zrobić tak", tzn. czasem przysługuje jakaś wolność i dodatkowe uprawnienie, aczkolwiek politycy to raczej zdecydowanie muszą zawsze coś robić, jest to zawsze spór o prawo, ale dla nich generalnie powinna być jedna właściwa ścieżka, w myśl naszej Konstytucji: oni są od realizowania prawa, a ustawy i wiążące się z nimi nakazy i zakazy – od realizowania Konstytucji). Toteż z powyższego – tzn. z istoty funkcjonowania prawa, opartej na hipotezach przepisów (wymienionych w nich wprost, np. w znaczeniu użytych słów, albo przyjmowanych implicite, gdy np. wiadomo, jaki jest kontekst i co musiało być wcześniej) – już bardzo jasno wynika, że łaska wchodzi w grę na pewno tylko po prawomocnym skazaniu. Nie ma tu rzeczywistego sporu, mogą być co najwyżej sprzedajni profesorowie, o czym wspomniałem np. tutaj na forum: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=11&t=7644. Nikomu normalnemu nie było potrzebne poszerzające rozumienie prawa łaski, sprzeczne, jak tu pokazałem, z jego istotą i znaczeniem pojęcia, natomiast Watykan, jak widać, od dawna za tym się rozglądał, tzn. od rzędu 40 lat. Przy tym, dodajmy, konieczność egzekwowania przez państwo zasad sprawiedliwości społecznej (fundamentalny art. 2 Konstytucji RP) wyklucza możliwość stosowania "łaski hurtowej", dla wielu (nawet bardzo wielu) naraz. Do kwestii sprawiedliwości społecznej zalicza się nie tylko równość, ale także egzekwowanie prawa (tkwi to w samej koncepcji sprawiedliwości), w tym także prawa karnego. Fundamentalną rolę mają w tym cele kary. Dlatego też nie jest dopuszczalne, by prezydent sobie to brzydko mówiąc "olewał". Oczywiście wszystkie te problemy rozwiązałyby nowelizacja, o której mowa w 3 końcowych akapitach mojej propozycji, do której odsyłam na dole tekstu nagłówkowego bloga.   [zwiń dopisek]   NIEWINNY, WIĘC NIE MA PRZESTĘPSTWA, WIĘC NIE MA KARY. Wedle prawa (Kodeks karny składa się z przepisów "Kto ... [zrobił coś złego], podlega karze" i stąd w ogóle mówienie o karze).

Odnośnie domniemania niewinności można tu też dodać, że dobrze, aby się ono kiedyś kończyło. W przypadku osób, które rzeczywiście są winne. Inaczej bowiem mamy dozgonnie państwowo zagwarantowaną nieprawdę: że oni są niewinni. Tymczasem nie można na nieprawdzie budować sprawiedliwego państwa (nakazanego w art. 2 Konstytucji). Dotyczy to takich spraw, jak np. proces o pomówienie, ale też bardziej kluczowych, jak np. kwestia losu skorumpowanych sędziów (nawet na dowolnie wysokim szczeblu itd.). Finalnie, wracając do kwestii naruszenia równowagi trójpodziału władzy, przecież co do zasady zrozumiałe jest, że nie każdy człowiek ma dostęp do prezydenta, taki bezpośredni, a prezydent sam z góry z własnej inicjatywy nie będzie jakichś tam śledztw czy spraw sądowych umarzał, skoro nawet mu się o nich nie donosi ani nie pokazuje akt. Tryb więc pozakodeksowy (w kodeksie jest pośrednik między prezydentem a skazanym: jest nim sąd, który wstępnie kwalifikuje wnioski o ułaskawienie) miałby w praktyce zastosowanie do spraw politycznych, a zatem takich spraw, w których poniekąd prezydent sam jest stroną. (Już tutaj czai się podstawowa niezgodność: z zasadą niedyskryminowania nikogo, tj. każdy ma być równy wobec prawa, oraz zasadą sprawiedliwości, gdyż podstawą cechą sprawiedliwego osądu i oceny jest to, że oceniający jest bezstronny i skupia się na kwestiach merytorycznych.) Grozi to, takie ułaskawianie co do spraw, w które prezydent sam czuje się jakoś zaangażowany – i to też wydaje się najoczywistszym zastosowaniem takiej nowej "kompetencji" prezydenta – umarzaniem spraw przeciwko samemu sobie przez prezydenta, pod płaszczykiem umarzania ich komu innemu, tymczasem jednak wiadomo, że to w toku śledztwa i pod naporem dobrze udowodnionych zarzutów dopiero, i to niechętnie, ludzie zaczynają wyznawać, kto też tam jeszcze był w mafii i kto im dawał plecy. Jeśli się sprawę z góry umarza, to tego nie ma: takie działanie szkodzi sprawiedliwości. To podobna sprawa, co umarzanie komisji śledczej przeciwko m. in. samemu sobie (tj. generalnie komisji przeciwko aferze, w której też jest się winnym). Konkludując: nowa rzekoma "kompetencja" prezydenta rażąco obniża skuteczność urzeczywistniania przez państwo zasad sprawiedliwości społecznej, jeśli miałaby być wdrażana w praktyce i ilekroć by ją wdrażano (zaś nakaz zapewnienia skuteczności realizowania prawa jest znaną dyrektywą konstytucyjną, nawet w samej jej preambule; uznaną też w orzecznictwie TK), nadto prowadzi do przekreślania odpowiedzialności w sprawach politycznych zamiast jej wzmacniania (mimo że Konstytucja idzie w przeciwną stronę, tj. przekreśla przedawnienie; przecież to bardzo niemoralne nie mieć rozliczenia z tego powodu, że aprobował, zlecał lub wykonywał przestępstwo polityk lub funkcjonariusz publiczny, to jest przecież właśnie rzecz najbardziej obrzydliwa), jest niezgodna z zasadą trójpodziału i równoważenia się władz, z niezawisłością sądu (tj. niepodleganiem – i to przede wszystkim na zasadzie oficjalnej, tj. np. zależności służbowej czy prawnej – innym osobom czy władzom), która jest prawem człowieka (źródła jego umocowania: preambuła Konstytucji – ost. zdanie, art. 5, art. 45 ust. 1, a także Konwencja europejska: art. 6, a także Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ: art. 14 ust. 1), z prawem pokrzywdzonego do efektywnego śledztwa (uznane w orzecznictwie ETPCz) i do sądu (uznane w orzecznictwie TK), i do niebycia dyskryminowanym (a zauważmy, że wedle art. 126 ust. 2 Konstytucji RP podstawowym i fundamentalnym zadaniem Prezydenta RP jest "stanie na straży przestrzegania Konstytucji") oraz z domniemaniem niewinności i tradycyjnymi sposobami wykładni prawa (m. in. "incivile est, nisi tota lege perspecta, una aliqua particula eius proposita, iudicare vel respondore", wyryta też na gmachu SN, zresztą nie bez powodu pewnie ustawodawca wymyślił, że tryb postępowania przed Trybunałem ma być, jak podano, co do ogólnych zasad "taki, jak postępowania cywilnego": to doprawdy ważny zarzut się zrobi, że "incivile", bo "sędzia sam w swojej tu jakby sprawie może orzeka"), jak również sprzeczna z zasadą, że Prezydent swe zadania (znane przecież z Konstytucji) wykonuje na zasadach określonych w ustawach (zasadę tę podaje art. 126 ust. 3 Konstytucji), a nadto wszystko wskazuje, że ją już od dawna szykowało papiestwo w ramach swego spisku (mnóstwo poszlak, Czytelnik musiałby poklikać powyżej różne odnośniki) i wpływu także na państwowe wydawanie książek prawniczych, co jednak zawsze pozostawało tylko na marginesie poglądów polskiej profesury. Tego typu zapatrywania, co zaprezentowane przez Trybunał, zawsze były bardzo rzadkie i można podejrzewać, że przede wszystkim korupcją i naciskami podyktowane. Należy tu dodać, że art. 126 ust. 3 Konstytucji RP nie pozostawia swobody co do interpetacji prawa łaski prezydenta, ponieważ stwierdza on wyraźnie, że Prezydent "wykonuje swoje zadania w zakresie i na zasadach określonych w ... ustawach" (to są w ogóle pierwsze akapity Konstytucji na temat prezydenta, samo definiowanie jego roli – obok ejst też to, że jego pierwszym zadaniem jest stanie na straży przestrzegania Konstytucji). A zatem całe to dyskutowanie o "zakresie prawa łaski tego pierwotnego – zapisanego w Konstytucji" (próbuje się tu rozgrywać jakąś dychotomię i rozdźwięk, a prezydenta brać za kogoś, kto nie podlega pod zwykłe ustawy) jest zupełnie bezprzedmiotowe, gdyż Konstytucja wyraźnie w tej dziedzinie i w dziedzinie ewentualnie innych podobnych spraw wyraźnie odsyła wpierw do Konstytucji, a potem jeszcze do ustaw, zanim się stwierdzi, że coś nie jest ściśle sprecyzowane i wymaga głębszej (np. systemowej wewnętrznej) analizy.

edit 2019-06-21: Kolejny przykład tego, jak Trybunał administracyjnie ustawiono, by był cyt. "prezydialny": ich adresy e-mail. Można je oglądać na stronie http://trybunal.gov.pl/o-trybunale/kancelaria-i-biuro-sluzby-prawnej/. Żaden inny sąd tak nie ma.

(11:51)

23. maja 2017 r.

Druzgocące dowody na to, że sądy manipulują sprawami (dobierając odpowiednich sędziów?) i prześladowczo, czepliwie traktują Piotra Niżyńskiego. Praktyczna kontynuacja kwestii prokuratury

Czytelnicy mogą łatwo zorientować się, że blog ten — a więc strona poświęcona relacjom z życia (w tym przypadku) jednej osoby — nie przedstawia zaledwie jakiegoś prywatnego punktu widzenia, który trudno w rzeczywistości zweryfikować, a więc i właściwie odnieść do swoich poglądów politycznych. Nie brakuje tu przecież dowodów na poważne nieprawidłowości zachodzące w kraju, poczynając od (1) nagranego telefonem nachodzenia Piotra Niżyńskiego przez masy ludzkie na mieście, skoordynowane w jakimś szale stalkingu i przyczepiania się do swej ofiary (były także podobne wideo z okna taxi), poprzez m. in. (2) sposób działania stron z ofertami nieruchomości zaprezentowany na obrazku (a są to strony blisko związane z wielkimi spółkami medialnymi), następnie także: poprzez (3) zlekceważenie problemu praktycznie ewidentnie sfałszowanych wyborów do Sejmu w 2015 r. przez wszystkie mass media — co dowodzi zupełnej niewiarygodności ich przekazu — oraz główne instytucje państwowe (PKW, SN) [instytucjonalne — bo nastawione na konkretny wynik łączny, co wymaga znajomości dotychczasowego wyniku dzięki znajomościom partyjnym czy w PKW, by na niego następnie wpłynąć — aroganckie fałszerstwo, hucpa, która ziściła się mimo udziału czy raczej przy udziale komitetów wyborczych wszystkich partii; więcej we wpisie "Zeznania i dowody"; zaś 15.06.2018 PiS jeszcze uniemożliwił demokratyczną kontrolę nad wyborami poprzez likwidację nagrywania i transmisji obrazu z kamer, tłumacząc to w zaledwie jednym zdaniu rzekomą z palca wyssaną "koniecznością prawną"], aż po (4) dowody o charakterze sądowym (protokoły z zeznań i rozpraw, akta spraw itp.) [i nagrane na wideo poszlakowe rozmowy (np. na temat tortury dźwiękowej)] oraz (5) wyjaśnienia samych pracowników prokuratury, co się tam dzieje. Pamiętamy słowa o korupcji ("wszystko przez »Izrael«", czyt. "żydostwo", czyli w znanym średniowiecznym stereotypie: chciwość i gromadzenie majątków) czy wyznanie sekretarki, która opowiadała, że w jej prokuraturze istnieje przestępczość podsłuchowa prokuratorów i że będzie ustawiać moje sprawy tak, żeby właśnie do takich prokuratorów trafiały ("Powód spraw ekonomiczny... Jak sprawa była, to będę dyspozycyjna — innemu sprawy nie damy" — oto zawierający te słowa wycinek całego wideo, przypominam też stenogram). Pisałem o ogólnym problemie tego typu, co "nie wiadomo, jakim cudem" następujące przegrywanie przeze mnie spraw, i przede wszystkim wyjaśniałem, jak to możliwe mimo rzekomej niezawisłości sądów, już na specjalnej podstronie "SĄDY", ale nikt tego odnośnika z nagłówka bloga nawet nie klikał; ta obojętność to może za sprawą tego, że mam tu na blogu głównie osoby szukające mnie w Google'u po imieniu i nazwisku, bo świeżo skryminalizowane (słyszały od np. spółdzielni mieszkaniowej, hotelu czy prokuratury/Policji personalia Piotr Niżyński albo widziały je w podsłuchowym radiu internetowym), a zatem bywają na mym blogu zwłaszcza osoby nieprzychylne oraz i tak poinformowane, nie szukające więc tu żadnych dowodów (któż inny by o mnie słyszał, po imieniu i nazwisku?...); a także [wg Google'a] mam tu co nieco osób oszukiwanych przez biura nieruchomości na zasadzie "przedpłata w zamian za oferty" [patrz opis problemu oraz dopisek zatytułowany "edit 2016-07-12" pod "Zeznaniami i dowodami"], a więc trochę takich osób, co to trafiają tu przypadkowo i w związku z innym tematem — tym niemniej tym niestety wyjątkowo nielicznym pozostałym polecałbym się zainteresować, jak żałosny jest stan polityczny naszego kraju.

A zatem, konsekwentnie, po kompletnie kompromitującym nagraniu z prokuratury (we wpisie z bloga były linki do widoku ulicy w Google'u, by było bardziej jasne, co to za budynek i okolice) przedstawiam teraz do kompletu coś z sądów, bo jaśnie łaskawie nam panujący prezydent Andrzej Duda zupełnie zlekceważył problem wprowadzenia do naszego porządku prawnego nielegalnych (w świetle bardzo stałej i długiej linii orzecznictwa strasburskiego) przepisów o przejmowaniu i wyprzedawaniu przez państwo innym właścicielom przedsiębiorstw bez żadnych rozpraw, bez postępowania dowodowego przed sądem — ustawę, mimo mych listów, podpisał, choć wiedział o jej kompromitujących wadach (co najmniej 6 orzeczeń ze Strasburga); nawet jedno-dwa zdania mi na te listy odpisano, "On" się nie chce tłumaczyć. (Pisałem o tym w długim dopisku edit 2017-03-21 pod poprzednim wpisem, tym z grudnia o procesorach.) Aby więc nie wykręcano się teoriami, że w sądach nie ma mataczenia w sekretariatach, przedstawiam tu poniżej, co mnie spotyka od jakiegoś października przy każdej sprawie, którą do różnych sądów wnoszę — ciągłe ewidentne ustawianie nrów akt (tzw. sygnatur spraw) przez sekretariaty, widać je na okładkach teczek [co do ich treści to podobno to papież mnie tak dręczy, patrz też tutaj]; podaję tu takie incydenty manipulacji w kolejności raczej chronologicznej, od najwcześniejszych (ostatnio po prostu co jakaś sprawa, to tak mi się robi). Proszę klikać odnośniki na czerwonym tle (dokładne rozkłady czasowe nagrań widać pod samym wideo na YouTube, w rozwijalnym opisie tekstowym od publikującego) — poniżej przykłady "potyczek" Piotra Niżyńskiego z organami ochrony prawnej, czyli filmy wideo z czytelni akt (pokazujące też od zewnątrz budynki sądów i prokuratur):   [te wideo są dobrej jakości (full HD 60 klatek/s), a więc tekst powinien być dobrze widoczny; jeśli tak nie jest, proszę kliknąć ikonę korbki w pasku pod filmem w YouTube i dobrać w razie potrzeby lepszą jakość; w przypadku filmów spoza YouTube może być wymagana instalacja kodeka MP4, tj. np. programu K-Lite Codec Pack]

• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE, 1 Ds 611/12 i SĄD REJONOWY W WOŁOMINIE, III RNs 631/12: te sygnatury (numery spraw) z 2012 r. w 2 zupełnie różnych instytucjach są odległe o równo 20. Przy tym ta druga sprawa, późniejsza, bo z II poł. lipca 2012 r. [ta w prokuraturze z mego zawiadomienia — o Policji, która mnie obrabowała nocą w Gwatemali i wywiozła do lasu i groziła bronią, a nawet mnie nie wylegitymowała i nie wręczyła pokwitowania — była z końca maja 2012 r., nawet nie wszczęto śledztwa, bo na pewno przecież "czynu nie popełniono"; cóż za domniemanie niewinności świadka... dobrze w ogóle, że mnie nie skazali za "fałszywe" jakoby zawiadomienie...] była to sprawa o zgodę sądu na przymusowe umieszczenie mnie w szpitalu psychiatrycznym. Które oczywiście wtedy już trwało (bo tak to się oczywiście robi: najpierw to szpital musi wyrazić zgodę i zainteresowanie trzymaniem osoby na podstawie Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i wtedy taka osoba po prostu w nim zostaje). "Oczywiście" bez problemu tę następczą zgodę uzyskano. A jak to się zaczęło? Policja przyjechała od razu z ambulansem do Centrum Handlowego Promenada, tylko dlatego, że uderzyłem w twarz jakąś kaszlającą na mój widok (a więc dręczącą mnie tą stałą metodą stalkingu) kobietę [— podstawiającą mi się panią robiącą stalking, jakich wtedy kręciło się dookoła mnie mnóstwo; oni rozpoznawali, że faktycznie są właśnie wokół mnie, chyba po przekazie podprogowym, którego najwidoczniej byli słuchaczami jako wykonawcy podsłuchu np. w firmach przy okazji kontrolowania monitoringu i kontaktowania się z TVP przez komunikator służący też do zdalnego podglądania ekranu na zasadzie transmisji z Internetu]. Przecież leżąc przymusowo zamknięty w szpitalu i czekając zaledwie kilka dni na rozprawę niezbyt miałem jakieś możliwości mataczyć przy otwieraniu teczki, prawda?... Pokazuje to, wraz jeszcze z szóstym tutaj punktem na liście (to o Gwiaździńskiej) [oraz jeszcze innymi dowodami z dokumentów, których tu chwilowo nie pokazuję], jaka jest wartość teorii o mojej chorobie psychicznej jako wewnętrznej rzekomo przyczynie "zaburzeń psychicznych" (w rzeczywistości zaburza mnie tylko tortura dźwiękowa, przepojona też przekazem podprogowym, dawniej wręcz non stop był przekaz, a nie było tortury). Takie "kwiatki" w sądach i na Policji to są po prostu sprawy politycznie i telewizyjnie ustawiane. Swoją drogą wrabianie Piotra Niżyńskiego w coś takiego, ustawianie przeciwko niemu całego szpitala, iluś doktorów, którzy poświadczyli nieprawdę, wraz jeszcze z obezwładniającą umysł torturą dźwiękową powinno dać organom ścigania do myślenia. Żeby nie skupiały się na sprawach, gdy czasem ktoś mnie pomówi, lecz na prawdzie o prześladowaniach i istnieniu szerokiej grupy przestępczej (grupy skarbowej), o czym zresztą doskonale wiedzą z urzędu od swych kierowników.   [edit 2018-02-25: "611" jest to też dzień śmierci (zamordowania) mego dziadka: 611 jako 6/11, czyli 6. listopada (datę tę wyznaczyła już dawno temu rocznica pewnej nazistowskiej akcji represyjnej z nim się nawet kojarzącej).]   [edit 2018-07-16: Z kolei liczba 631 kojarzy się w dziedzinie technologii internetowych i informatyki z tzw. portem TCP o numerze 631. Jest on wykorzystywany przez usługę o nazwie "Common UNIX Printing System" — po polsku: "wspólny system drukujący Uniksa". Wspólne wydawnictwo jakieś się może zapowiada? (To tak przechodząc już do skojarzeń.) O orzeczeniach, np. sądowych (wyroki, postanowienia, zarządzenia...) mówi się przecież, że je się "wydaje". "Wydano" wyrok (czy postanowienie). Jest to w tej kwestii podstawowe, najpowszechniejsze (i niemal jedyne wyróżnione) pojęcie z dziedziny prawa. — "Wszystko z jednego wydawnictwa"...]   [edit 2018-11-10: Nota bene znalazłem właśnie kolejną poszlakę na to, że te różne w rodzinie hospitalizacje psychiatryczne są bandyckie, a tkwi ona w liczbie dni życia członków rodziny: Anny Uzdowskiej, zamordowanej w szpitalu psychiatrycznym, oraz mego dziadka Niżyńskiego (również chyba ofiary szpitala, choć nie psychiatrycznego). Te liczby dni mają odzwierciedlenie w bardzo trafnych przepisach kodeksów o sprawach karnych. Przy tym "psychiatryczność" przepisu prawnego ma się odwrotnie do tego, czy w rzeczywistości dany zamordowany członek rodziny skończył w szpitalu psychiatrycznym, czy w zwykłym. Zmarł w szpitalu zwykłym, to ma upamiętniony przepis o przypadkach psychiatrycznych, a zmarł w psychiatrycznym, to ma upamiętniony inny, ale równie znamienny. Szczegóły — na forum]
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE, 2Ds 3/13 i PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE PÓŁNOC, 1Ds 3/15 — dwie sprawy w dwóch różnych prokuraturach (jedna na Kruczej, druga na Wiślickiej). Obie mają ten sam numer: 3, z dokładnością co do roku (lata różnią się o 2), a przecież spraw prokuratura rocznie ma przynajmniej tysiąc kilkaset w każdym poszczególnym wydziale dochodzeniowo-śledczym (Ds), jak widać po typowych sygnaturach. A zatem byłby to wielce nieprawdopodobny zbieg okoliczności. Pierwsza jest przeciwko mnie, zorganizowana za rządów Tuska poprzez sfałszowanie dokumentacji medycznej oraz wykorzystanie jakiejś studentki Eweliny Palak chyba z jakiejś restauracji jako modelki udającej poszkodowaną jakimś wypadkiem, druga to sprawa z mojego zawiadomienia na temat nieprawidłowości przy zatrzymaniu, złodziejstw ze strony Policji itd. Różni je jeszcze to, że pierwszą od wielu lat się prowadzi, a w drugiej nie wszczęto nawet dochodzenia.   [Ta druga miała zresztą swoją historię, bo wedle tzw. właściwości należała do prokuratury mokotowskiej, dostała tam sygnaturę, ale ją przesłali do okręgowej i stamtąd decyzją prokuratora trafiła do śródmiejskiej (Mokotów tym się jakoś nie chciał zajmować, chyba czuł się zamieszany; tłumaczono się tym, że "to jest ważna sprawa, bo o policjantach, więc musi być w okręgowej", co, jak widać, legalne nie było). W każdym razie to nie ja decydowałem o dacie wniesienia jej do Śródmieścia Północ ani nawet o tym, że tam trafi — to jakieś naruszenie zasad było, bo sprawa dotyczyła adresu Gajdy 40a w Warszawie, który jest na Ursynowie.]   Filmów pokazujących te teczki chwilowo nie mam, więc po kliknięciu linków z początku tego punktu pojawią się tylko skany (wyjaśniam też, że końcowe, niepodawane tutaj litery sygnatur następujące po ukośniku i za numerem, np. HL w ramach pełnego brzmienia sygnatury 3/13/HL, to inicjały prokuratora prowadzącego), za to w kolejnych-poniższych przykładach już każdorazowo są dowody z nagrań audiowizualnych z czytelni akt w odpowiednich gmachach.   [Co do dokumentu drugiego (tzn.: z drugiego tutaj linku) to jest on jakąś kpiną, szefowa prokuratury rejonowej powołała się na punkt ówczesnego regulaminu jako na podstawę prawną, choć on nic takiego nie stwierdzał i był o czym innym. Nic nie zabezpieczało prawnie (a może i nadal nie zabezpiecza) decyzji prokuratorskich przed skargami co do meritum, przepisu zabraniającego takich skarg nie ma. W razie słuszności skargi powiadamia się Prokuratora Generalnego, który ma specjalne uprawnienia w takich przypadkach, i wszczyna postępowanie dyscyplinarne oraz uchyla wadliwe orzeczenie.]   edit 2018-11-10: Ta pierwsza sprawa to zupełny skandal (zamach na niewinnego człowieka i "proces" polityczny), p. tutaj: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=12&t=7406&p=8846. To jest poziom waszego PiS-u, reklamującego się swą sztandarową postacią Patryk Jaki ("Piotrek jaki jest? dobry czy zły? cóż za kontrowersyjna postać! koniecznie podsądny jak najczęściej..."). Jak ktoś jest bandziorem, to na pewno chętnie będzie terroryzować naród takimi sprawami, bo boi się, że ludzie zaczną mówić prawdę o grupie przestępczej. A tak, gdy wszyscy widzą skazania polityczne, można ich straszyć "zobowiązaniem do milczenia" pod rygorem paragrafów karnych. Żenada, dno, odchody jako partia polityczna, tak ja to oceniam. Przy zabijaniu mej babci, oprócz mediów katolickich (KAI) mówiących "Miecz św. Piotra", odezwał się też Jarosław Kaczyński, przy czym najpierw złożył publiczne kondolencje niejakiemu Edwardowi-posłowi [on to posłem może dopiero zostanie, bo ja będę skazany, a zostanie dlatego, że zaocznie i bez kontaktu ze mną popiera wersję jakichś internautów o mej rzekomej chorobie psychicznej] w związku z jakąś śmiercią (zupełnie jak imię brata tej babci), potem jeszcze nazajutrz powiedział "Nie wiedziałem o drugim pogrzebie BRATA". Było to dokładnie w przededniu zarejestrowania śmierci mej babci, która może nastąpiła w nocy, oraz w dniu tej śmierci (4.04.2011 r.). To tylko jeden z przykładów, bo poszlak kryminalnych między wierszami w mass mediach co do różnych spraw i udziału różnych czołowych polityków wszystkich frakcji jest mnóstwo. Jeśli by przestały działać odnośniki, bo ktoś tu zacznie protestować, to proszę korzystać z Archiwum Internetu: web.archive.org. Kaczyński znany jest też z wulgarnego zwrócenia się w Sejmie do posłów "mołciat', sabaki!" (milczeć, psy!). Z kolei Morawieckiego to może wytypowano odgórnie na prezesa banku, ministra finansów, a następnie premiera ze względu na jego inicjały MM, które kojarzą się ze słowem MaMa (jak wspomniałem, grupa chyba chce mi zabić matkę, tak to wygląda, że jest już starodawny bandycki "wyrok" z datą), jak również z inicjałami Mieczysława Motasa ("sławi miecz i mota"), którego zabito w szpitalu (podobnie jak wiele innych osób) mniej więcej za rządów tego premiera, bo w styczniu tego roku (TVP sobie wtedy na pobliskim budynku – Dworcu Centralnym – reklamowała program "Korona królów"... coś, co już upadło...) równo 1 rok i 1 miesiąc po napisaniu tu przeze mnie czegoś na blogu o Natalii Motas (potem to wykreśliłem), który to Motas już pewnie od dawna był planowany z racji ciekawych pasujących personaliów, zawodu: historyk archiwista (co kojarzy się nieco z Archiwum Internetowym) oraz z racji zamieszkiwania na jednym z najlepszych osiedli, jak gdyby w sam raz dla mnie upatrzonych (1 przystanek od Poczty Głównej – całodobowej, 1 przystanek od najczęściej odwiedzanego przeze mnie sądu) a wręcz w bloku sąsiednim względem mojego ówczesnego. O podrzucaniu mi (szpitalnych zazwyczaj) trupów staruszków i nekrologów mowa więcej, z dowodami, na forum tego bloga. Chciałbym tu pokazać jeszcze jeden, szczególnie wymowny, przypadek kompromitacji układu Policja+prokuratura+sądy, dotyczący pewnej sprawy z mojego zawiadomienia: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=12&t=7426. Polecam przekazywać do wiadomości wszystkim zwolennikom PiS-u.
  edit 2018-12-06: Gdzieś na górze tego bloga, bezpośrednio ponad pierwszym wpisem, można znaleźć krótką notkę o kompletnym chowaniu głowy w piasek i sabotowaniu prób kontaktu elektronicznego przez Ministerstwo Sprawiedliwości (udawanie, że nie dochodzą maile i nic z tym nie można zrobić, nieodbieranie telefonów itd.). Chciałbym tu zwrócić uwagę na to, że temat ten ma także swoje drugie dno. Główny numer telefonu Ministerstwa Sprawiedliwości, czyli jego wizytówka, to 5-2-12 888 (i na początku warszawski kierunkowy 22; co do 888 to jest to znana "liczba szatana" 666 przekształcona z użyciem bardzo często stosowanego w "grupie watykańskiej" przesunięcia o 2). Innymi słowy nr oficjalny to: (22) 521 28 88. Tymczasem zaś są to kalendarzowe daty narodzin i śmierci człowieka zamordowanego najwyraźniej przez polityczną mafię ręka w rękę z mass mediami i może służbą zdrowia: dnia 5.5 (1920 r.) urodził się Stanisław Maślanka, dnia 12.2 (1990 r.) – czyli inaczej: 1990.2.12 – zmarł, został mianowicie moim zdaniem zamordowany (czyżby w szpitalu?...), a w przeddzień tego zdarzenia mass media sprawiały wrażenie poinformowanych. Przykładowo, w Gazecie Wyborczej dostępnej w kioskach dnia 12.2.1990 r. (wydanie zamknięto w przeddzień tego dnia, dnia śmierci Maślanki) był artykuł — i jest do dziś na drugim miejscu archiwum z tego dnia — pod dziwacznym, nietypowym, a jakże trafnym tytułem MOSKIEWSKIE "AA". Tymczasem, gdy spojrzymy na daty narodzin i śmierci tego człowieka, to mają one postać X.X (jakaś liczba i potem, w kolejnym polu daty, ta sama liczba), ewentualnie z drobnym potknięciem. 5.05 (w okrągłym roku 1920) to narodziny tego człowieka; śmierć (w okrągłym roku 1990) nastąpiła wprawdzie nie 2.02, bo to może się nie udało lub nie chciano aż tak epatować oczywistością, ale prawie że identycznie: 12.2 (12. lutego) — widać tę samą ideę, a jedynka na początku może symbolizować ówczesnego premiera Mazowieckiego (swoją drogą następnie on sam też został zamordowany w szpitalu, jak można przeczytac na mojej liście ofiar grupy... to dosyć typowe, że politycy, którzy już na stałe schodzą ze sceny, a nawet inni pomocnicy grupy watykańskiej, ci, co może za dużo wiedzą, później są usuwani). Przed kropką jakieś "A", po kropce takie samo "A", stąd też "AA", dwa razy to samo (a w tle jak ulał pasuje tu jeszcze skojarzenie: "AteistA"). Jak tu rozumieć numer telefonu? Maj (5-ty), luty, 12-ty. Zresztą są żywoty równoległe do tego człowieka: po pierwsze Józef Piłsudski, inicjały JP (jak Jan Paweł), który miał analogiczne daty narodzin i śmierci; po drugie, taki żywot równoległy to "żywot" Gazety Wyborczej — utworzonej w maju 1989, a "upadłej", jak widać, właśnie w tym lutym 1990 r.: też "od maja do lutego". Ponadto, żeby już wszystko zupełnie się niemal zgadzało — ówczesny Minister Sprawiedliwości — Prokurator Generalny miał inicjały AB (Aleksander Bentkowski). Zaraz za tym artykułem był kolejny: "Solidarność" NIE-złomna (pamiętajmy jednak, że naczelnego Gazety Wyborczej wytypował... Wałęsa; na ewentualne mordercze konotacje tej postaci wskazuję też tutaj na forum, przy okazji roku 1989). Już choćby na tej podstawie, a także na podstawie wiedzy, iż media tak zawsze, gdy kogoś ta grupa zabija, z góry w przeddzień jak gdyby o tym wiedzą i robią aluzje, jak również w oparciu o to, że mój dziadek pod koniec swego życia, przez ostatnie rzędu 5 lat, bardzo lubił maślanki (jak gdyby przez wpływ przekazu podprogowego; nieraz, jak me doświadczenie wskazuje, stosowano go także wobec innych członków mej rodziny) — można tu mieć praktycznie pewność, że doszło do morderstwa. Bo, powtórzę, dziwnym trafem podobne efekty (w rodzaju wyraźnej aluzji w mediach do tego konkretnego przypadku) zdarzały się w każdym z innych licznych tego typu zgonów "z archiwum X". Tymczasem zaś jest to morderstwo sygnowane numerem telefonu Ministerstwa Sprawiedliwości. Od czego więc jest ten urząd? Od mordowania swoich obywateli? Dla niektórych najwyraźniej tak... Zaś ta "Rosja" jako przyczyna wszelkiego zła to może raczej powinien być "Wielki Wschód Polski", czyli megapartia poparcia kryminalnych interesów kojarzonych z TV, papiestwem i służbami specjalnymi.   edit: Dodam, że nazwisko Maślanka wielokrotnie wykorzystywano w związku z pontyfikatem Jana Pawła II i zwłaszcza jego śmiercią, przy różnych okazjach. Zupełnie różne osoby o nazwisku Maślanka, od różnych rzeczy, były wtedy wykorzystywane (dziennikarze z różnych redakcji, ksiądz-stały obrońca życia, szef Bractwa Kurkowego przybyły na uroczystości, perkusiści od oprawy muzycznej itp.). Szczegóły na ten temat można znaleźć bodajże do dziś jeszcze w Google'u wpisując hasło Jan Paweł II Maślanka oraz w dokumencie na temat zabijania mej rodziny (np. s. 77 od mniej więcej jej połowy i dalej na s. 78).   edit 2019-01-01: Dodatkowe wyjaśnienia na temat tego, że to chyba papiestwo morduje (poleca mordować), już od dawna — zresztą bynajmniej nie Jan Paweł II był tu pierwszy, jak pokazuje ta oto lista — można znaleźć tutaj na liście osób wykreowanych (wylansowanych) przez "grupę watykańską", przy okazji serialu "Z archiwum X" (po kliknięciu linku odpowiednia część tekstu otworzy się na górze okna przeglądarki).   edit: Sytuacja ta sprawia wrażenie jakichś trofeów w stylu okrutnej starożytności czy średniowiecza (zupełnie obcym współczesnej cywilizacji), w rodzaju stosowania czaszki ludzkiej jako pucharu do picia itp. – to jest ten poziom polityki.
• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, XXV Nc 262/14 (p. film z czytelni akt we wpisie na forum): nakaz zapłaty będący właściwie kradzieżą sądową (egzekucja mimo braku rzetelnego tytułu egzekucyjnego, bo orzeczenie jest nieprawomocne, a poza tym przede wszystkim moim zdaniem ceny bardzo bardzo zawyżono), przy czym sądy do dziś wzbraniają się, mimo najlepszych dowodów, przed uznaniem sprawy za niezałatwioną prawomocnie, tj. wzbraniają się przed uznaniem tzw. nieskuteczności doręczenia (a niewątpliwie powinni to dostrzec i wziąć w obronę moje prawo do sądu). Gdyż nakaz zapłaty wysłano mi na fałszywy-nieaktualny już adres, jak poświadcza wykaz adresów zameldowania, a nawet kilka notatek urzędowych Policji. Więcej na temat tej sprawy jest na forum bloga. Tu chciałbym zwrócić uwagę po pierwsze na to, że sąd wydał bardzo bardzo nietypowy nakaz zapłaty, bo na kwotę ok. 180 tys. zł, to chyba niezwykłe coś takiego rozstrzygać bez żadnych rozpraw, czysto korespondencyjnie (bo to w takich tylko przypadkach występują nakazy zapłaty), a nie w procesie, prawda? Zwłaszcza, gdy nie ma pewności co do adresu? Sąd nie ma bynajmniej obowiązku wydać nakazu zapłaty; gdy kwestia jest wątpliwa, wręcz nie ma prawa tego zrobić... I po drugie teraz chciałbym też wskazać NA SYGNATURĘ: sygnatura ta bowiem, oparta na nrze 262, ma ukryte powiązane z nią skojarzenie — z tzw. ustawą Zadrogi [ściśle związaną z liczbą 262 i kwestią przedziału dat, co zresztą budzi skojarzenia z doręczaniem orzeczeń: liczy się tu, w jakim przedziale dat próbowano pod jakim adresem doręczać; ponadto prawdopodobnie przyciśnie się Trybunał Konstytucyjny czy Sąd Najwyższy, jeżeli w każdym razie uda mi się załatwić prawnika, który by tam się zgodził odwołać w sprawie mych pozwów, by tam twierdzono, że "nakaz ten jest za stary, by być nieprawomocny" — jakiś absurd, a póki co, czyli w 2018 r., po ledwie 4 latach, bywało już, że Sąd Najwyższy stwierdzał, że nakaz zapłaty wciąż jest nieprawomocny, bo była jakaś tam wada doręczenia — no, ale tutaj może nawet bez ustawy, bez wyraźnej podstawy prawnej, Trybunał czy tam SN stwierdziliby sobie, że tego to już "nie można" za nieprawomocne uznać — w nosie z tym, że jedna ze stron w ogóle nie miała prawa do sądu, że tutaj jest 0 pod tym względem, kluczowe jest to, żeby ta druga strona, ta w ogóle świetnie się mająca, nie doznała jakiejś niedogodności — przyznajmy, że, w porównaniu z tą moją, mimo wszystko drobnej... otóż to pewnie taka korupcja i machinacje polityczne nas w tej sprawie pt. "ustawa Zadrogi" czekają, bardzo to ciekawe; obserwujmy z uwagą ten temat w przyszłości!]. Ustawa ta, uchwalona w USA po zamachach na World Trade Center [nota bene zorganizowanych w tej samej "grupie watykańskiej", co multum innych, co wszystkie te inne telewizyjno-polityczne, wszystkie te takie głośne zuchwałe zamachy czy dziwne katastrofy, co to po latach nawet nie wiadomo, jak dokładnie do nich doszło — odsyłam tu do specjalnej podstrony z dowodami na temat WTC, prasy i XVIII-wiecznych korzeni zamachów], zagwarantowała ich ofiarom rekompensaty, wymagane było jedynie cyt. "przebywanie w toksycznym środowisku skażonej strefy WTC między 11 września 2001 roku a 30 maja 2002 roku". A między tymi 2 datami są... 262 dni [wrzesień 30, październik 31, listopad 30, grudzień 31, styczeń 31, luty 28, marzec 31, kwiecień 30, potem jeszcze +19 dni do 30 maja, no i ten ostatni jeden dodatkowy również]. Nazwisko "Zadrogi" oczywiście wiele mówi i jak najbardziej pasuje do tego nakazu zapłaty, także tu przypadku z pewnością nie było; podobnie, art. 77 ust. 1 polskiej ustawy Konstytucja RP (w zestawieniu z całym dotychczasowym bogatym dorobkiem podręczników prawa oraz orzecznictwa SN w tym przedmiocie) gwaranntuje odszkodowanie za szkodę powstałą w następstwie egzekwowania nieprawomocnego orzeczenia. Zaś podstawą ustalenia tzw. nieskuteczności doręczenia i, co za tym idzie, nieprawomocności orzeczenia był jak dotąd zawsze np. adres zamieszkania inny niż zastosowany. Zachęcam do przejrzenia na forum, jak oni się w sądach kompromitują w tej sprawie (jeden wpis, drugi wpis), zwłaszcza gdy chodzi o uzasadnienia ich orzeczeń. Obecnie, tj. równo 4 lata po nadaniu klauzuli wykonalności, wniosłem w tej sprawie skargę na przewlekłość. Pewnie odeślą jakieś pisemko z sekretariatu — wspieranego przy tym, dla PR-owskiej powagi, przez dyspozycyjnego sędziego — że "on to myśli, że..." (że to już zakończone), zamiast zgodnie z prawem przekazać ją do Sądu Apelacyjnego w Warszawie...
• MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI, rozporządzenie z 25 września w sprawie opłat za odpisy z akt spraw kryminalnych i PIOTR NIŻYŃSKI, data urodzenia — owo kluczowe w typowych (zwłaszcza dla mnie!) czynnościach prokuratury i sądów roporżądzenie, określające stawkę za stronę (odpisu zwykłego oraz poświadczonego), wydano w dniu moich urodzin. Dzień ten (w prezentowanych przeze mnie dokładnie dowodach osobistych i paszportach) można zobaczyć na filmach wideo, do których odsyła wpis na forum. Oto ten wpis na forum bandycituska.com. Jednak nie zrzucałbym sprawstwa tendencji pokazanej poniżej na MS; ma on ograniczone możliwości nacisku. Prawdopodobnie winna jest jak zwykle administracja skarbowa (czy sąd płaci poprawnie PIT-y, czy też jest w nielegalnym przeciwko człowiekowi skierowanym układzie skarbowym??). Nadmieniam, że najwyraźniej minister wydał nowe rozporządzenie zamiast skorygować dotychczasowe pewnie po to, by był ślad w postaci częstego stosowania nowej nazwy rozporządzenia z tą datą — podczas gdy w rzeczywistości najważniejsza rzecz, czyli ceny, pozostaje bez zmian od lat.
• SĄD REJONOWY W LEGIONOWIE, I Co 558/16 i I Co 608/16: dwie zgłoszone przeze mnie skargi na czynności komornika z maja-czerwca 2016 r. Na początku, jak to zwykle bywa, cyfra rzymska oznaczająca wydział sądu, potem oznaczenie repertorium literami, dalej NUMER PORZĄDKOWY SPRAWY, zaś po ukośniku jest oczywiście nr roku, więc ze względu na kolejną numerację liczą się tylko liczby sprzed ukośnika — przydzielono je odległe "dziwnym trafem" o równo 50. Sprawę wprawdzie wygrałem, ale nie tak do końca, a spikerzy byli z góry poinformowani, jaki będzie wynik (komunikacja przez Gadu-Gadu/e-mail) oraz postępowanie było bardzo przewlekłe (strata 1 roku życia od czasu spłaty wierzyciela, ze względu na zablokowaną księgę wieczystą utrudniającą np. pożyczki). Może to dzięki łaskawości telewizji nie przegrałem tych spraw, trudno mi podejrzewać o skrupuły sam sąd, skoro może jest skorumpowany, ale jeśli tak, to zwracam honor. Przydzielona sędzina: Agnieszka BOGUCKA (kojarzy się z Panem Bogiem, prawda?).  —  Interaktywny widok ulicy wg Google'a (do porównania z filmem)
• SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-WOLI, VI RNs 159/16 [data orzeczenia: 24.06.2016, dzień miesiąca jest dniem urodzin mego brata] oraz SĄD OKRĘGOWY W KRAKOWIE, 1Kz 159/16 [p. też inne wideo, TYLKO z tą teczką; data pierwszej czynności z tą sygnaturą: 25.08.2016, czyli miesiąc przed mymi urodzinami; tutaj można przejrzeć samo orzeczenie jako plik PDF] — sygnatury są identyczne (w części numerującej sprawy: nr i rok to 159/16). Genezy tego problemu Wam nie wyjaśnię na dowodach, bo chodzi tu o skandal zapewne kryminalny jeszcze niewyjaśniony (występuje zmowa milczenia) — ja mam tylko dane na zasadzie domysłu i plotki (o programie do podglądania wyświetlaczy, o dzwoniącej do nich kontroli skarbowej i zakulisowych wpływach rządowej TV na tym opartych...) — ale chyba wyraźnie ktoś tu sądom zarazem i rozkazuje, koordynując je, i z drugiej strony też gromadzi (zbiera) informacje o mnie będąc niejako osią, wokół której obracają się zainteresowane mną ośrodki, w tym sądy; chodzi tu więc o jakąś "telewizję", "WOT", mówiąc językiem ludzi zamieszanych. Jakaś mafia. W jednym sądzie z jednego miasta ma sprawę moja rodzina, nad którą państwo się nieco wyżywa (mianowicie nad mą matką) — pada tam przecież nazwisko Niżyński i imię mej matki z mego dowodu osobistego (patrz tutaj: _1_, _2_), poza tym patrz orzeczenie w jej sprawie — a tymczasem wie o tym sąd inny, choć nawet ja jeszcze tego nie zauważyłem... Z setek możliwych nrów akurat dziwnym trafem dokładnie ten sam przypadł drugiej sprawie, też ze mną związanej, w zupełnie innym miejscu założonej (zauważmy, nie ja ją nawet złożyłem w tym drugim sądzie, lecz przysłał ją do niego sąd niższego szczebla, bo środki odwoławcze zawsze wnosi się za pośrednictwem organu, który zaskarżone orzeczenie wydał i który ma też akta: to taka ogólna zasada spotykana wszędzie w prawie). Teraz krótkie omówienie drugiego odnośnika powyżej, bo nie jest tak oczywiste, jak znaleźć na tym filmie interesujące dane. Otóż na tym drugim filmie wspomnianą tu sygnaturę 1Kz 159/16 można najpierw oglądać już na okładce teczki, a mianowicie od sekundy 0:13. Jednakże później na nagraniu zajmuję się inną teczką, a ta leży i czeka. Następnie do niej wracam i zaglądam do środka. Nie od pierwszych stron pada tam w środku ta sygnatura, jest to raczej któraś z kolei stosowana w tej sprawie, ale to normalne. Mianowicie sygnatura 1Kz 159/16 wyłania się po wniesieniu przeze mnie zażalenia i następnie jeszcze po przekazaniu go wraz z aktami pewnego dnia (przez odpowiedni sąd rejonowy) do Sądu Okręgowego w Krakowie. Sąd ten oczywiście w takiej sytuacji zakłada chwilowo własną teczkę, daje jej własny numer i się nią posługuje (trzymając ją razem z teczką podstawową, pochodzącą od sądu niższego szczebla, która miała swój nr). A zatem 1 Kz 159/16 była to sygnatura zażalenia dana w II instancji; w I instancji sprawa miała inną. W skrócie: polecam fragment II nagrania, do którego odnośnik jest w tym punkcie, od sekundy 4:00 aż do sekundy 6:40, kiedy to w teczce zaczyna widnieć już inna sygnatura w związku z tym, że akta wróciły do sądu rejonowego, a poprzednie orzeczenie uchylono. (W takich przypadkach, jak już wspomniałem przy omawianiu sprawy II K 112/17, sądy są zobowiązane nadać nową jeszcze inną z kolei sygnaturę, czyli numer teczki.) — W sprawie pierwszej na filmie widać nazwisko protokolantki: Gwiaździńska. W sprawie są jakieś akcenty psychiatryczne dotyczące mej matki. Tymczasem w zupełnie innej sprawie (prokuratorskiej-karnej, a nie sądowej rodzinnej) wezwanie na badanie psychologiczne w związku z jakąś sprawą przeciwko mnie, o którym to wezwaniu mowa tu na blogu we wpisie "Zeznania i dowody" z 15.06.2016 r. pod datą 2016/07/09, jest od policjantki Marty dziwnym trafem również Gwiaździńskiej... Ta zbieżność nazwisk 2 różnych osób — obie są jednak związane z "psychiatrią represyjną" stosowaną bezprawnie przeciwko mej matce — to kolejny (obok zbieżności nrów pewnych 2 spraw o mnie) przykład ustawiania spraw w organach ochrony prawnej (sąd, prokuratura, Policja). W dodatku tamto wezwanie, jak już napisałem we wspomnianym tu miejscu, wyraźnie wskazywało, że z tymi różnymi opiniami psychiatrycznymi czy psychologicznymi chyba nie jest za dobrze (?) i że być może to taki pic na wodę. A tutaj co? Mieszanie się telewizji w te sprawy... Sami to Państwo oceńcie. [Podpowiadam tu na marginesie, że śmierć mej babci i cioci w szpitalach łódzkich i pod Łodzią w 10 lat po aferze łowców skór, właśnie w Łodzi, sprawia wrażenie historii z góry ustawionej, w której świetnie zorientowane były też mass media. A to właśnie w 2 różnych szpitalach psychiatrycznych te osoby z mej rodziny zginęły. Spośród mej rodziny tylko babcia była chora, bodajże na zaawansowaną sklerozę, którą nazywano przesadnie Alzheimerem, reszta zdaje się być fikcją i sposobem na niszczenie życia. (Co do babci p. np. dopisek dodany pod treścią niniejszego artykułu na blogu, zaś o cioci, tj. Annie Uzdowskiej było już kilka razy, np. w II dopisku pod wpisem o Smoleńsku z 2015 r.). Stosowanie fikcji psychiatrycznej do zabijania zdarzało się też bodajże w sprawie katastrofy kolejowej pod Sękocinem, przepraszam: Szczekocinami, zaraz po śmierci mej cioci miała miejsce, czy w sprawie zabójstwa Masiaka, dziennikarza z Mławy — nie mam na to dowodu, ale pewnie ten Bartosz Nowicki, co się zgłosił i co miał nazwisko mego kolegi, czyli był przypadkowo trafiony z bazy PESEL, miał wariackie papiery, inaczej by się pewnie nie przyznał.] edit: Sygnatury te wzięły się pewnie stąd, że w szpitalu w Łodzi im. Babińskiego przy ul. Aleksandrowskiej 159 (tenże nr budynku!) najprawdopodobniej zabita została (pawulonem?) moja ciocia w 10-lecie afery "łowców skór". (W Krakowie też jest taki szpital psychiatryczny: im. Babińskiego.) Więcej na temat jej zgonu jest w rozwijalnym dopisku "edit 2018-03-21" pod niniejszym wpisem na blogu o sądach.
• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, wydział przy ul. Płockiej 9, V S 59/16 i V S 259/16: dwie zgłoszone przeze mnie skargi na przewlekłość, obie "odrzucone" (nie mylić z oddaleniem, czyli uznaniem niesłuszności), a więc nie przyjęte do rozpoznania "z przyczyn formalnych" (głównie przez wykręty sędziego, ale w pewnym małym stopniu też przez powołanie biegłego tłumacza, który zrobił tłumaczenie złośliwie zafałszowane w kluczowych miejscach). Słowo wyjaśnienia. Sprawa podstawowa wlekła się wstępnie ponad rok bez żadnej czynności sądu w aktach (liczba 59 może sugeruje ironicznie, że "jednak jakiejś minuty do pełnej godziny brakowało"; że "byłem blisko, ale to jednak nie jest przewlekłość" — oczywiście to ewentualnie byłaby tylko ironia, bo nawet nie przyjmą skargi do rozpoznania z powodu rzekomo niesatysfakcjonujących uprawnień sygnatariusza: Piotra Niżyńskiego we własnej spółce; każdy powód jest dobry, by sprawa była przegrana, a zarazem nie tak ostatecznie, nie na cały rok aż do kolejnego podejścia, bo odrzuconą skargę można zaraz "poprawić" i wnieść znowu, a skargę oddaloną, tzn. przegraną merytorycznie, dopiero po upływie roku — pamiętajmy zaś, że dopiero ostateczna porażka w sądach krajowych uprawnia do wniesienia skargi w Strasburgu). Pozew wniosłem w grudniu 2014 r., do dziś nie było rozprawy, zaś między lutym 2015 r. a marcem 2016 r. nie ma w aktach nic. Te dwa miesiące odpowiadają datom po prostu pism sądu z kolejnych kart akt (karty zresztą, pamiętajmy, sekretariaty standardowo numerują i te nry widać w ich prawym górnym rogu). Również skarga na przewlekłość wlekła się 7 miesięcy, choć wg prawa należy ją rozpatrzeć w 2-3 miesiące. Tych samych sędziów przydzielano mi następnie raz jeszcze; ciągle musi być pani Miśkowiec lub pani Wiśniewska-Gadomska, ci sami sędziowie, co to wedle słów tzw. telewizji dostali łapówkę. NA NAGRANIU WIDAĆ TEŻ OCZYWIŚCIE WYJŚCIE Z SĄDU NA ULICĘ (po kliknięciu tutaj pokaże się dla porównania widok Google'a) — wszystko tu jest jasne, to jest autentycznie państwowy sąd Rzeczpospolitej Polskiej. Nry (sygnatury) spraw przydzielono odległe o okrągłe 200.

• SĄD OKRĘGOWY WARSZAWA-PRAGA, II C 1113/16 i III C 2113/16: dwie moje sprawy w różnych wydziałach, inny okręg sądowy (może to z apelacji warszawskiej ta demonstracyjna nieprzychylność przyszła, od jej jakże wpływowego prezesa?...), a efekt ten sam — przydzielanie spraw odległych o okrąglutką liczbę, w tym przypadku: o 1000. Również i końcowe "113" ma swój podtekst. Z liczby 112 długo robiono wobec mnie ten nr telefonu, pod którym można się dodzwonić do dźwięku rozbrzmiewającego wokół Piotra Niżyńskiego (operator komórkowy ma po prostu dostęp do podsłuchu), o ile jest się szpiegiem i ma tę funkcję włączoną (podsłuchowa podmiana nru, aktywowana kodem *...#). Tak czy owak zaś 112 jest symbolem darmowego nru i kojarzącego się poniekąd ze sprawami policyjnymi (np. kontrolą operacyjną, choć w moim przypadku, jak powszechnie wiadomo i jak wynika z chuligańskiego charakteru procederu, operacja jest nielegalna, zresztą podsłuch obsługują pracownicy telewizji). A zatem "113" mówi tyle: "numer po 112"; "ta sprawa jest po 112"; "MY jesteśmy po 112", "my już po". A zatem: "przydzielono sędziego bandytę"? Przecież wspomnijmy tylko, że dokładnie do takich przekrętów przyznawano się w prokuraturze, jak wynika z treści stenogramu, który każdy zresztą może porównać z nagraniem. TAK JAK I POWYŻEJ, NA NAGRANIU WIDAĆ CAŁY JEGO KONTEKST, WYJŚCIE Z SĄDU (PATRZ TEŻ: OGLĄDANIE ULICY TUŻ PO WYJŚCIU) ITD., ULICĘ MOŻNA PORÓWNAĆ ZE ZDJĘCIAMI GOOGLE'A.

• SĄD REJONOWY W LEGIONOWIE, I Co 1174/16 (oto jeszcze drugie nagranie wideo, bo na tym pierwszym nie widać kompletnie wyjścia z sądu i ulicznego kontekstu nagrania): Jak widać na filmie — jest to sprawa egzekucyjna (skarga do sądu na czynność komornika) w sprawie nakazu zapłaty XXV Nc 262/14 wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie (na samych nadesłanych przez powoda dokumentach, bez rozpraw — tzw. postępowanie upominawcze). O orzeczeniu tym można poczytać tutaj (a tutaj o próbach wznowienia tej sprawy), a także obejrzeć sfilmowane akta, pooglądać skany. Ten nakaz zapłaty na ok. 180 tys. zł (ostatecznie razem z odsetkami zapłaciłem 214589 zł 6 gr) wysłano mi na zupełnie zły adres, nigdy od chyba 1996 r. przeze mnie de facto nie zajmowany (z drobnymi, np. tygodniowymi, bardzo rzadkimi wyjątkami), mianowicie na adres mej mamy: ul. Blatona 6 m. 74. Mieszkanie 74 to właśnie klucz do zrozumienia pokazanej tu sygnatury z postępowania egzekucyjnego (postępowanie egzekucyjne to swego rodzaju "końcówka" — wdrożenie rezultatów cywilnego postępowania sądowego; tu mamy mieszkanie 74 "także i w tej końcówce"). Przez to, że — jak pokazałem przy prezentacji akt sprawy XXV Nc 262/14 (czyli tego nakazu zapłaty, który tu jest egzekwowany) — nakaz zapłaty doręczano na "zły" adres (stosowano adres ul. Blatona 6/74), inny od tego, pod jakim byłem zameldowany, nie mogłem się od niego odwołać. Wznowienie postępowania też mi się nie udało, ponieważ sąd był najwyraźniej skorumpowany i szantażowany [patrz dla porównania informacje od dyrektora innego sądu rejonowego — warszawskiego-mokotowskiego]. Samo to zasądzenie też było niesprawiedliwe, w istocie mój przeciwnik w sprawie (zamieszany w przestępczość remontową) nie powinien dostać ani grosza — zwłaszcza, gdyby przyszły mi na pomoc "wariackie papiery".   UWAGA: na końcu pierwszego filmu widać tu też moją charakterystyczną superjasną cerę (tzw. albinizm), czyli m. in. kremowobiałe brwi — będącą rezultatem podrzucenia mnie w szpitalu w miejsce innego dziecka rodzinie Niżyńskim (podobno każde urodzone dziecko zabierane jest na ok. pół godziny celem wymycia). edit 2019-01-11: Co do numeru 74 to wskazuję jeszcze na Ministerstwo Finansów, gdzie jak zwykle temat mój też mają na głowie. Był minister Szałamacha (szał-a-macha, jak o mojej rzekomej chorobie psychicznej – jacyś internauci rzucali kalumnie), ponadto dane o zatrudnieniu też mówią same za siebie: 2474 osoby (to dane z Wikipedii). "Całodobowo 74" ("całą dobę w mieszkaniu nr 74") — oto wersja dla sądów, co do mego adresu zamieszkania związanego z wspomnianą sprawą rozkradania i przy tym obstawania przy braku uczciwego postępowania sądowego. Mają fałszywie uznawać adres z mieszkaniem nr 74 za rzeczywisty, z przyczyn karnoskarbowych. Nieważne, że jest sporo dokumentów wykazujących istnienie i używanie adresu innego, to, że miałem gdzie indziej wszystkie swoje rzeczy, nieważne też bycie zameldowanym gdzie indziej. Szczegóły tej sprawy — na forum.

• SĄD REJONOWY DLA KRAKOWA-KROWODRZY, II K 112/17 oraz wcześniejsza — SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, II C 4111/16: pierwszy z numerów mówi: "sprawa podsłuchowa" (patrz: wyjaśnienia przy trzecim przykładzie z kolei, tu, na zielonym tle; wideo jest o tej sprawie od sekundy 2:20).   [edit 2017-07-27: Podobną przydzielono mi też w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie: 4111/16 (można zobaczyć po kliknięciu tutaj), na zasadzie "tuż przed (4)112" (sprawa bezpośrednio poprzedzająca tę właściwą, "sprawę podsłuchową", mianowicie na temat pewnej akcji Policji przeciwko mnie, wymienionej tu na stronie pod nagłówkiem bloga). W tamtym przypadku po prostu odpowiedni pozew z Sądu Okręgowego wbrew mojemu zamysłowi trafił na szczebel zaledwie sądu rejonowego (i to tego jak dotąd nieprzychylnego), więc pozew wycofałem, po czym wniosłem nowy, lepiej sformułowany, tj. tak, by nie trafił do sądu rejonowego. W zamyśle więc, powtórzę, sprawa z sądu rejonowego zapewne miała sygnaturę dobraną jako tę, która jest poprzednikiem stodwunastki. Zarazem o 4000 większą od tu opisywanej sygnatury z Krakowa (z dokładnością do tego poprzedzania o 1). Wróćmy jednak właśnie do tej sprawy krakowskiej.]   Również więc i tu jest ten sens symbolizowany przez Darmowy Numer 112: "ezoteryczne kwestie (czy: techniki) podsłuchowe", "my już po, znamy temat", tylko oczywiście musiałem w praktyce przegrać to zażalenie. A o co poszło? Jest to sprawa założona wskutek mego oskarżenia prywatnego przeciwko policjantom, którzy mnie bili i krzywdzili cieleśnie w czasie Światowych Dni Młodzieży (sąd I i II instancji błędnie uznał, że policjantów to zwykła osoba prywatna oskarżać nie może, że musi podpierać się prokuratorem; w II instancji zmieniono trochę orzeczenie, ale mimo mych najlepszych argumentów — w tym analizy aparatu pojęciowego ustawy oraz stanu prawnego w tym temacie — pozostano przy tej bzdurze; pewnie ośrodki rządowe planują nawet propagować to poważnie błędne i zresztą też bezsensownie dyskryminujące orzecznictwo). Spikerzy (operatorzy podsłuchu na mnie, w tym tego dźwięku, który zawsze przy mnie rozbrzmiewa), o czym pisałem w Zapisach (pod datą 2016-08-14 — polecam przejrzeć, by zobaczyć, jak obleśnie publiczne było to ustawienie sędziego), od miesięcy (długo przed ŚDM) wiedzieli już o specjalnie przydzielonym sędzim, ukuli sobie wręcz ze skojarzeń związanych z jego nazwiskiem stałą odzywkę (także już po wydaniu orzeczenia przez tego Sławomira Szyrmera z I instancji wielokrotnie powtarzali, że źle z tym sędzią, że był skorumpowany). Co ciekawe, doszło do zmiany numeru teczki (na właśnie II K 112/17) dla tej samej sprawy (zrobił to sam sąd 2. stycznia 2017 r. zgodnie ze standardowymi zasadami: § 62 ust. 1 Zarządzenia Nr 81/03/DO Ministra Sprawiedliwości w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej: nowy numer mianowicie przydziela się w razie "uchylenia zaskarżonego orzeczenia przez sąd drugiej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji", a istotnie wpłynęło im postanowienie z Sądu Okręgowego, zresztą w tym samym budynku się mieszczącego, co i rejonowy, o częściowym uwzględnieniu zażalenia) — wcześniej numer sprawy był inny. A zatem, jeśli już ktoś, to sam tylko sąd mógł tak zaplanować i wpłynąć na sygnaturę — na termin wpłynięcia orzeczenia i przydzielenia nowego numeru ja w ogóle nie miałem wpływu, bo wynika on z postępów wewnętrznego urzędowania Sądu Okręgowego rozważającego moje zażalenie. Polecam jeszcze dodatkowe wideo pokazujące, jak zmieniła się sygnatura (oznaczenie sprawy): z karty na kartę, bez żadnego specjalnego wyjaśnienia, tuż za pismem przewodnim z Sądu Okręgowego zwracającym akta po rozpoznaniu zażalenia.  —  Interaktywny widok ulicy z tym sądem wg Google'a

• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, IX Ka 1348/16 oraz WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W WARSZAWIE, IV SAB/Wa 348/16 i IV SAB/Wa 398/16 (wideo z tego sądu: pierwsze, drugie, trzecie-wyjście): w WSA przydzielono mi sygnaturę równo o 1000 mniejszą od tej z Sądu Okręgowego z zupełnie innej sprawy (348 a 1348) i, żeby nie było wątpliwości co do nieprzypadkowości tego ustawienia (a obie te sprawy, choć zupełnie różnego rodzaju, przegrałem), terminy orzeczeń przydzielono w 2 kolejnych dniach: 19. grudnia (jeden sąd), 20. grudnia (drugi sąd). Dowody są na nagraniach. (To oczywiście najprawdopodobniej przez konszachty z centrum śledzenia — jak skądinąd wiadomo, będące w TVP Warszawa — przez e-mail albo jakiś popularny komunikator.) Dodatkowo warto wspomnieć o tym, że to nie ja wnosiłem sprawę do Sądu Okręgowego, lecz zrobił to sąd rejonowy, bo środki odwoławcze zawsze wnosi się do organu, który wydał zaskarżane orzeczenie (trudno mi więc zarzucić jakieś machlojki przy wnoszeniu sprawy). Podtekst jest jasny w kontekście tego, co następnie orzekano (tzw. "odrzucenie" skargi, w odróżnieniu od jej oddalenia, czyli nieprzyjęcie jej nawet do rozpoznania: bo rzekomo sąd administracyjny nie jest w takich sprawach właściwy — pogląd ten jest szczególnie rażący w odniesieniu do sprawy drugiej, 398/16, ale i w pierwszej orzeczono moim zdaniem błędnie i to pewnie celowo). Skoro nie sąd administracyjny, to może sądy powszechne, sąd okręgowy?... (Tam zaś odeślą do administracyjnego i "w koło Macieju"?... Przecież jakaś zmowa...) Z kolei sprawy w sądzie administracyjnym względem siebie mają sygnatury odległe o 50. A zatem skandal na każdym kroku, zgodnie z pokazaną zawartością teczek i tym, co napisane w dalszej części tego całego wpisu na blogu, po pokazaniu spraw i teczek. Pamiętajmy, sądy administracyjne przeznaczone są do sądzenia organów administracji, rządowej czy samorządowej, w tym np. ministerstw, premiera (Tuska kiedyś skazano tam na 1000 zł); komuś może śniłoby się uderzenie w aferalstwo tymi sądami (w tym np. w aferę z niepublikowaniem wyroków TK), ale przy obecnym kierownictwie (stroniącym od rozliczeń) są to mrzonki.   edit 2017-06-02: Dodam jeszcze jedno. W tym sądzie rejonowym, w którym są akta pierwszej przytoczonej tu sprawy, w czasie jednej z rozpraw przeciwko taksówkarzowi (i to tej, po której sędzia zdecydowała się korzystać z pomocy biegłego psychologa) na elektronicznym wyświetlaczu wokandy bezpodstawnie dopisano przed moim nazwiskiem "lek. med." (lekarz medycyny): "lek. med. Piotr Niżyński". Właśnie przy tej sprawie. Oto wideo z tym incydentem.   [edit 31-07-2017: Ustawiono jeszcze jedną sprawę w tym samym szeregu podobnych sygnatur. Mianowicie numer o 20 mniejszy od najmniejszego tutaj (348/16) ma sprawa XXIII Ka 328/16 Sądu Okręgowego w Katowicach, powszechnie recenzowana w mediach (proszę spojrzeć na datę artykułu, tu dalej w tekście wymienię dla porównania datę wyroku) a bardzo ściśle związana — ze względu na istniejący w niej dość rzadki problem prawny — z moimi krakowskimi sprawami sądowymi (przeciwko policjantom). W dodatku w tej właśnie sprawie na etapie Sądu Najwyższego przydzielono dobraną chyba specjalnie sygnaturę dla kasacji: IV KK 453 /16 i w ogóle obsługiwanie tej sprawy karnej było wyjątkowo ustawione pod efekt psychologiczny i nienaturalne. Wyrok w Sądzie Okręgowym w Katowicach zapadł dnia 21.06.2016 (druga połowa daty, czyli 4 ostatnie cyfry, to kopia jej pierwszej połowy z cyframi drugą i trzecią zamienionymi miejscami). Artykuł 453 Kodeksu postępowania karnego zaczyna się zaś tak: "Przewód sądowy w sądzie odwoławczym rozpoczyna ustne sprawozdanie, w którym sędzia sprawozdawca przedstawia przebieg i wyniki dotychczasowego postępowania (...)". A o co poszło i jaki to ma związek ze mną? Tu również ktoś wytoczył policjantom sprawę karną — samodzielnie, bez wsparcia prokuratury i Policji — na zasadzie prywatnego aktu oskarżenia i zarzucił w nim nawet nie tylko naruszenie nietykalności cielesnej, ale i później popierał też wprowadzony przez sąd(?!) zarzut przekroczenia uprawnień. Typowo przecież przekroczenia uprawnień nie ściga się z oskarżenia prywatnego, lecz potrzebny jest prokurator. — rozwiń opisyCo tu istotne, to że — choć wytknięto błędne zastosowanie tzw. kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu przewidzianej w art. 11 § 2 k.k., w sytuacji, gdy działanie sprawcy wyczerpuje znamiona określone np. w dwóch przepisach ustawy karnej, z których jeden przewiduje przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatytnego — nie ograniczono się do stwierdzenia "braku skargi uprawnionego oskarżyciela" i urwania w tym miejscu uzasadnienia, jako że pozostałe zarzuty rzekomo w ogóle nie wchodzą w grę, lecz odniesiono się zgodnie z kasacją do wszystkich zarzutów z kasacji (część zaczynająca się od "Odnosząc się natomiast do zarzutów zawartych w kasacji..."). Co jeszcze ważniejsze: przytoczono słuszne stare orzecznictwo z lat 70-tych na ten temat. Przeciwne temu stosowanemu przeciwko mnie w sprawie krakowskiej. Sąd Najwyższy powtórzył więc: "W przypadku nawet KUMULATYWNEJ KWALIFIKACJI PRAWNEJ czynu przewidzianej w art. 11 § 2 k.k., w sytuacji, gdy działanie sprawcy wyczerpuje znamiona określone np. w dwóch przepisach ustawy karnej, z których jeden przewiduje przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, ZASTOSOWANIE JEJ jest jedynie dopuszczalne, gdy zostanie ono objęte ściganiem przez prokuratora w trybie art. 60 § 1 k.k. (por. uchwała SN 7 sędziów z dnia 2 czerwca 1973 r., U 1/71, OSNKW 1973, nr 9, poz. 115). W przeciwnym wypadku wystąpi BRAK SKARGI UPRAWNIONEGO OSKARŻYCIELA W ZAKRESIE CZYNU ŚCIGANEGO [w taki a taki sposób]". Wynika stąd jasno, że warunkiem, pierwszą podstawą przyjętą tu zaistnienia takiego problemu, jak "brak skargi uprawnionego oskarżyciela" w przypadku takiego zbiegu przepisów, jest zastosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej. (Wtedy, by wszystko było w porządku, prokurator musi przystąpić do sprawy w zakresie typu przestępstwa przewidującego ściganie z oskarżenia prywatnego, czyli wykonać czynność z art. 60 §1 k.k., a w zakresie typu przestępstwa nieprzewidującego trybu prywatnoskargowego musi wręcz złożyć własny akt oskarżenia.) To stosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej, podającej, że oskarżony np. skazany zostaje na podstawie art. X (przewidującego tryb prywatnoskargowy) I ART. 231 §1 K.K. (tj. za przekroczenie uprawnień), spowodowało zgodnie z orzecznictwem potrzebę umorzenia sprawy. Można jednak (a nawet trzeba) takiej kumulatywnej kwalifikacji nie stosować. Oskarżyciel może się jej zrzec, sąd może jej nie stosować przy wyrokowaniu. Zacytuję tu ww. od dawna znaną uchwałę 7 sędziów SN U 1/71: "Przewidzianej w art. 10 k.k. (obecnie art. 11 § 2 k.k.) kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu nie stosuje się do przepisów określających przestępstwa, których ściganie nie jest dopuszczalne ze względu na brak skargi uprawnionego oskarżyciela albo wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej, chyba że postępowanie karne zostało wszczęte przez prokuratora (...)". A zatem SN wytknął bezprawne oparcie się oskarżyciela na kumulatywnej kwalifikacji prawnej. W moim przypadku w sprawie krakowskiej nie było tak źle. Podnosiłem, ale tylko dla przykładu, dla egzemplifikacji mych zarzutów, że wniosłem też sprawę w prokuraturze o przekroczenie uprawnień, ale przecież nie zarzucałem swym aktem oskarżenia przekroczenia uprawnień, nie do lansowania tego zarzutu sprowadzało się moje oskarżenie. Nie wolno więc było sprawy nie prowadzić. — zwiń opisy — Sąd Najwyższy zrecenzował dotychczasowy przebieg sprawy na początku rozprawy, także zajmowało to recenzowanie trybu ścigania i problemów z tym związanych większość uzasadnienia wyroku, zauważono przy tym, że prokurator wstępując do tej sprawy prywatnej (w której błędnie sąd, podobno w jakimś tam stopniu podążając za oskarżycielem prywatnym, przyjął kumulatywną kwalifikację prawną czynu uwzględniającą też typ przestępstwa nieprzewidujący trybu prywatnoskargowego, co prawo do inicjatywy prywatnej musiało przekreślić; zapewne w kasacji, a je się zawsze rozpatruje tylko w granicach zarzutów, nie zarzucono wcale, że błędnie dokonano przekwalifikowania), wstępując mianowicie, gdy była ona w I instancji, nie złożył własnego aktu oskarżenia, co stanowi naruszenie prawa w sytuacji lansowania przez oskarżyciela prywatnego kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu i domagania się czy ewentualnie nawet nastąpienia skazania na jej podstawie. W każdym więc razie, zważywszy na zatwierdzenie starej uchwały 7 sędziów z 1973 r. przez SN, wolno policjantów oskarżać z oskarżenia prywatnego bez prokuratora (nie wolno tylko im bez niego zarzucać przekroczenia uprawnień i domagać się jego sądowego uznania w wyroku). O to zaś pierwsze wymienione tu prawo, dobrze znane już w 1973 r., właśnie poszło w moich sprawach krakowskich, bo (przekupiony podobno) sąd nie chciał dopuścić do oskarżenia policjantów przez osobę prywatną wykręcając się tym, że czyn ich jakoby "z zasady i koniecznie" nie jest ścigany z oskarżenia prywatnego, bo stanowi (jakoby w oczywisty sposób) przekroczenie uprawnień. I nie dali się od tego błędnego poglądu odwieść. Nieważne, że w tekście aktu oskarżenia zarzuciłem ściśle rzecz biorąc po prostu naruszenie nietykalności cielesnej (na podejrzenie przestępczego przekroczenia uprawnień tylko się powołałem jako na "przykład w postaci sąsiada", by sąd wiedział, że może ze sprawy w prokuraturze czerpać dowody).]
• PROKURATURA REJONOWA KRAKÓW-NOWA HUTA, PR 1 Ds 992.2016 i POCZTA GŁÓWNA W WARSZAWIE PRZY UL. ŚWIĘTOKRZYSKIEJ, skrytka pocztowa nr 992: numery mówią: "Prawy Górny (w)róg". Akurat przesiadywałem wtedy (od paru dni, gdy zakładano teczkę w prokuraturze) dużo na Poczcie Głównej w okolicy tych skrytek, bo chwilowo nie miałem mieszkania, a potrzebowałem gdzieś podłączyć się pod prąd i korzystać z komputera. Z poczty akurat mnie nikt nie wyrzucał. Skrytka 992 jest w prawym górnym rogu szafki metalowej ze skrytkami pocztowymi w tamtym miejscu. "Prawy Górny" może tu być alegorią czy to papieża, czy premiera, czy choćby np. Kaczyńskiego albo Ziobry, a zapewne poniekąd ich wszystkich. W każdym razie oczywiście sprawę z mego doniesienia musiałem przegrać. Niezbyt w ogóle uczestniczyłem w pojawieniu się tej sprawy w prokuraturze, bo wniosła ją tam Policja — ja swe zawiadomienie pisemne skierowałem na Policję.   [edit 2017-07-31: Tak poza tym numer 992 kojarzy się z rokiem Nocnej Zmiany: 1992, w którym — jak się zdaje — rozpoczęło się podsłuchiwanie mnie (patrz nagłówek bloga, co nieco o tych początkach można znaleźć w tekście o Janie Pawle II, do którego odnośnik jest również na samej górze bloga, tam, gdzie mowa właśnie o papieżu Janie Pawle II).]  —  Widok ulicy wg Google'a:  Prokuratura Rejonowa Kraków-Nowa Huta (os. Stalowe 16d)  |  Poczta Główna
• PROKURATURA REJONOWA KRAKÓW-PRĄDNIK BIAŁY, PR 1 Ds 835.2016, NACZELNY SĄD ADMINISTRACYJNY, I OZ 435/17 i SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-WOLI, III Kp 435/17: sygnatury przydzielono mi odległe o równiutko 400. Wszystkie te sprawy wniosła we wskazanych instytucjach jakaś inna instytucja, a nie ja sam. Sprawę PR 1 Ds 835.2016 w prokuraturze założyła przeciwko mnie Policja (wspomniane tłuczenie mnie przy okazji Światowych Dni Młodzieży, połączone z pomówieniem mnie) — byłem zresztą wtedy zatrzymany na rzędu 31 godzin. Potem ją zamknęli. Zażalenie do NSA, jak to zwykle bywa z zażaleniami, przekazał WSA w miarę postępów swego wewnętrznego urzędowania. Z kolei III Kp 435/17 to moje zażalenie do sądu na odmowę wszczęcia postępowania przeciwko bodajże tłumaczowi-biegłemu sądowemu, który złośliwie zmanipulował w kluczowych miejscach tłumaczenie ustawy (kilkadziesiąt razy ten sam błąd) przy okazji sprawy V S 59/16: zażalenia takie wnosi się za pośrednictwem prokuratury, a zatem ja wysłałem je do prokuratury (patrz: dokument odręczny widoczny w sekundzie 0:32). To ona dopiero wniosła je do sądu (w swoim czasie i po namyśle). Oczywiście, jak to tutaj zwykle bywa, w przypadku obu filmów widać kontekst nagrania, budynki państwowe, ulicę itd. (patrz: końcówki tych filmów).  —  Interaktywny widok tych instytucji wg Google'a:  Prokuratura Rejonowa Kraków-Prądnik Biały  |  Sąd Rejonowy dla Warszawy-Woli w Warszawie
• SĄD REJONOWY DLA KRAKOWA-KROWODRZY, II Kp 2/17/K i SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-WOLI, V K 2/13: numery spraw są identyczne z dokładnością co do roku (2/17 a 2/13). Obie sprawy dotyczą postępowań karnych wytoczonych przeze mnie innym osobom (odpowiednio 1 policjantom ze Światowych Dni Młodzieży za pośrednictwem prokuratury, tzn. ta sprawa to śledztwo, oraz 2 taksówkarzowi, o którym mowa we wpisie na blogu "Zeznania i dowody" z 2016 r.). Wspólną cechą tych spraw jest to, że je niesłusznie przegrałem, a środek odwoławczy okazał się nieskuteczny. II Kp 2/17/K wniosła dla mnie do sądu prokuratura, bo tak odbywa się wnoszenie zażalenia: najpierw trafia ono do prokuratury, która sprawdza, czy wniesiono je w terminie i czy jest od właściwej osoby, po czym dopiero przekazuje je do sądu, jeśli się z nim nie zgadza, a więc po przeanalizowaniu i przemyśleniu tematu, co zwykle nie dzieje się z dnia na dzień. Polecam jeszcze dodatkowe wideo pokazujące, jak i pod jakim pretekstem zmieniła się sygnatura z innej na II Kp 2/17/K: to wskutek jakiejś odgórnej reorganizacji całego sądu.   [edit 2017-06-11: Słowo o sprawie z Krakowa. Fakt popełnienia zarzucanego przeze mnie czynu (stanowiącego przestępstwo, p. sprawa II K 112/17) był tam jak najbardziej potwierdzony, a i tożsamość sprawców była oczywiście jasna (bądź co bądź policjanci, choć przyszli jak chłoptasie, z odwróconym tyłem identyfikatorem powieszonym na szyi, bez munduru). Skoro tak, to można by sobie pomyśleć, że na drodze do oskarżenia ich przed sądem o przestępstwo pozostało już co najwyżej uzgodnić szczegóły, choć i tak co do zasady takie rzeczy, jak stosowanie siły niewspółmierne do potrzeb, czyli "wyżywanie się", widać gołym okiem laika. Niezrozumiałe jest więc umorzenie — chyba że jako wyraz prokuratorskiej uległości wobec organizatorów: telewizji i zapewne premiera. Protokoły zeznań poszczególnych świadków (ja + 3 świadków z recepcji hotelu) można przejrzeć po kliknięciu — mimo różnych wad, kłamstewek, nieścisłości każde z nich potwierdziło fakt złego, agresywnego, wyraźnie przesadnego potraktowania mnie przez Policję (podobno na zlecenie Komendy Głównej, jak informowali funkcjonariusze, w każdym razie przybyło aż 4 do sprawy, do której przyjechać nie powinien ani 1 — więcej informacji jest w zeznaniach, po kliknięciu).]
• SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, II C 87/15 (oglądana na wspólnych filmach wraz z: SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, wydział przy ul. Płockiej 9, V S 76/17): wideo pierwsze, drugie, trzecie, czwarte (z wyjściem z sądu) — [nagrałem ich kilka, bo telefon komórkowy z przegrzania się lub zapełnienia karty pamięci wyłączał nagrywanie]   a ponadto powiązane z nią tematycznie (kwestia tego samego domu na Gajdy 40a, oskarżeń kryminalnych wytaczanych przeciwko mnie):
  SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, XIV K 43/18   [tu po kliknięciu jest wpis na forum z aktami, natomiast wideo z przeglądem akt oraz wyjściem z sądu i kontekstem ulicznym tego budynku jest tutaj]   oraz KOMISARIAT POLICJI WARSZAWA-URSYNÓW, KPWZ 687/18 i SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-PRAGI POŁUDNIE, IV W 878/14.
  Zacznijmy może od II C 87/15, bo to wspólny korzeń dla zrozumienia sensu tych wszystkich powiązań: jest to pozew mej spółki Sidereus Investments Inc. przeciwko Andrzejowi i Wandzie Graff, właścicielom wynajętego mi domku na Gajdy 40a w Warszawie, o zwrot przechowywanej tam rzeczy (pewnego dnia ukradli mi klucze z kieszeni i zerwali najem, jak widać w zeznaniu w aktach XIV K 43/18 na k. [karcie] 32 [numeracja jest w prawym górnym rogu], patrz dolna linijka 3-ej strony zeznania). W związku z tym najmem ci właściciele później pomawiali mnie o różne rzeczy, tj. np. powodowanie nieistniejących uszkodzeń w domu (niektóre wręcz wyraźnie sami zrobili pod moją nieobecność), przyznawanie się do tego, kierowanie pogróżek do sąsiadów — tego typu rzeczy są z kolei w ich zeznaniach w teczce sądowej XIV K 43/18. Obie te sprawy są strasznie przewlekłe, ciągną się latami (o II C 87/15 pisałem już przy okazji 2 skarg na przewlekłość: V S 59/16 i V S 259/16, z kolei ta sądowa karna przeciwko mnie najpierw przez ponad 3 lata nie wyszła z fazy dochodzenia, czyli tzw. postępowania przygotowawczego — ponad 3 lata była w prokuraturze). V S 76/17 to kolejna skarga na przewlekłość w tej samej sprawie II C 87/15 (z mokotowskiego sądu rejonowego: patrz też sygnatury V S 59/16 i V S 259/16 w punktach na górze listy), złożona po uzyskaniu dodatkowych dokumentów z Panamy z nadzieją, że może tym razem ją przyjmą do rozpoznania. Niestety, efekt będzie chyba taki sam (odrzucenie skargi). Wskazuje na to poniekąd sama sygnatura z numerem 76, bo podstawowa sprawa miała numer 87, a może to być znaczące, o czym za chwilę. Na pewno sprawia to wrażenie ustawienia nru w sekretariacie przy zakładaniu akt: w trzech pierwszych przypadkach numer składa się z cyfry i następującej po niej cyfry o 1 niższej. Można to zinterpretować alegorycznie, bo w sprawie podstawowej (II C 87/15 Sądu Rejonowego Warszawa-Mokotów) najpierw wystawiono zarządzenie, że braki formalne zostały usunięte (patrz opis pod wideo nr 1 na YouTube; jednakże, co bardzo nietypowe, nie wysłano wtedy kopii pozwu do drugiej strony, lecz bodajże czekano z tym ponad rok), następnie po 20 miesiącach (okres między lutym 2015 a październikiem 2016) w reakcji na orzeczenie Sądu Okręgowego sędzia wydał nowe zarządzenie, wskutek którego sekretariat wezwał mnie do... uzupełnienia braków formalnych. Bo stwierdzono, że jednak swej własnej spółki reprezentować nie mam prawa, choć przedstawiłem na to dokumenty notarialne z panamskim "pełnomocnictwem" nieodwołalnym (właściwie czymś w rodzaju pełnomocnictwa, a więc z jakimś umocowaniem). A zatem najpierw lepiej, później gorzej, jak w tych cyferkach (różnica tylko o 1 jest oczywiście po to, by na to zwrócono uwagę, by więc był efekt psychologiczny). Tu tymczasem to samo w Sądzie Okręgowym. I istotnie, najpierw nie było takiego problemu, jak rzekomy brak pełnomocnictwa (dałem nowe śliczne dokumenty z Panamy, w krótkich słowach, ale wyraziście wyjaśniające, iż jestem pełnomocnikiem i mam do określonych rzeczy prawo, w tym do reprezentacji w sądzie) — wzywano mnie do uzupełnienia braków, ale dostrzeżone inne, mniej problematyczne kwestie (wideo nr 2, od chwili 2:49) — potem jednak znowuż wezwano mnie do złożenia w ciągu 7 dni umocowania do działania w imieniu spółki. Problem "powstał". A pod wpływem czego? Pod wpływem... wiceprezesa Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, pani nazwiskiem SPALIŃSKA (od spania może? dlaczego sędzia przespał ponad rok? nazwisko jest wskazane w wideo nr 3, patrz opis pod wideo na YouTube), która twierdziła (wideo nr 2, czas 4:42), że jej zdaniem prawa do reprezentowania spółki nadal nie udowodniłem. Skandal oczywiście i błazenada, i niepoważna postawa w świetle dokumentów. A zatem sąd przełożony, bo okręgowy (rejonowe są sądy najniższego szczebla), przejął teorię prawną od sądu niższego rzędu ("jesteśmy pod sądem rejonowym"): i pasuje to świetnie do porównania numerków 87/15 z 76/17 (nie patrzmy oczywiście na te końcówki w postaci 2 cyfr roku, bo na nie nie ma się wpływu). Teraz to z 87 pomysły przechodzą na 76. Dodajmy tu jeszcze, że przewodnicząca wydziału w Sądzie Okręgowym nazywa się z kolei STRĄCZYŃSKA (wideo nr 2, czas 4:36 oraz wideo nr 3, czas 1:05), co kojarzy się z przestępstwem STRĘCZYCIELSTWA — namawiania do prostytucji. Czyli płatnej "miłości" [pewnie do telewizji i ustawiania przez nią spraw; "telewizja da wam żyć, proszę tylko być w kontakcie przez Gadu-Gadu i radio i mieć sędziów, pozostały personel i akcesoria w gotowości"?...]. Czyżby to pasowało do sytuacji tego wydziału, do relacji tej pani z sędziami i przydzielania przez nią spraw?... Oba te nazwiska czołowych funkcjonariuszy sądowych, zarazem ze sprawą Piotra Niżyńskiego się kojarzących, widać w aktach; zaś po kliknięciu linku na końcu tego zdania pokaże się więcej informacji o nihilistycznej polityce dobierania ludzi (zwykle do czegoś złego) po nazwisku. OCZYWIŚCIE NA WIDEO JEST TEŻ CAŁY KONTEKST NAGRANIA, WYJŚCIE Z SĄDU, WIDOK ULICY (porównajmy z Google Street View, klikając link) — widać, co to za instytucja, bez cienia wątpliwości.   [edit 2018-02-24: Przejdźmy teraz jeszcze do sprawy karnej przeciwko mnie, XIV K 43/18 ("dokonał uszkodzenia wnętrza domu przy ul. Gajdy 40a" — głosi akt oskarżenia), opartej nie o jakikolwiek dowód ściśle mojej rzekomej winy kryminalnej, a tylko o 2 pomówienia na temat mych rzekomych wypowiedzi (czasem nawet bez przesłuchania ich rzekomego świadka podnoszone). Jest to sprawa oparta o domysł co do "ogólnego bycia jakoś zamieszanym", a nie dokładną znajomość czynu (dlaczego nie np. podżeganie?... też mogłoby być, a może w ogóle nic z tych rzeczy). W ogóle więc nie wiadomo, co konkretnie miałbym zrobić: na czym dany czyn polegał i w jaki sposób został popełniony, a są to ustawowo wymagane elementy oskarżenia (sam coś popsułem? a jeśli tak, to jakimi narzędziami? czy na pewno w każdym przypadku wliczonym w ten jeden czyn zrobiłem to ja i zrobiłem umyślnie? które konkretnie uszkodzenia, bo akt oskarżenia tego nie określa? co konkretnie zrobiłem: własnoręcznie zniszczyłem, zleciłem komuś, a może sprawstwo kierownicze? wszystkie te 3 przypadki kwalifikuje się jako sprawstwo, zresztą kwalifikacja prawna to jedno, a zupełnie niewyraźny opis faktyczny czynu to drugie... nic tu nie wiadomo konkretnie, na dowodach, o mych działaniach w postaci "zrobienia" (czyt.: wprowadzenia, spowodowania) zniszczeń... w normalnych przypadkach oczekuje się, że ktoś widział przestępstwo, w tym nawet np. kamery, albo ewentualnie wiąże się ono z napisaniem dokumentu, któremu można przypisać autora, lub są jeszcze inne dowody, np. z podsłuchu, z rejestru informatycznego, jednakże w mojej sprawie jest tylko domysł i niejasność faktyczna co do czynu). Występuje tu przeciwko mnie zupełnie oficjalnie prezes sądu, ponieważ ma on obowiązek dokonać wstępnego sprawdzenia aktu oskarżenia (czy odpowiada warunkom formalnym z art. 332 Kodeksu postępowania karnego), jest to jedno z zadań prezesów sądów, a ponadto ma też inne prerogatywy, takie, jak np. (bardzo oryginalna prerogatywa! jak to się ma do niezawisłości sędziów!) "skierowanie sprawy na posiedzenie niejawne" (zamiast na rozprawę), zdarza się coś takiego z różnych powodów dobrych i złych dla oskarżonego. Zarazem prezesów sądów wybiera Minister Sprawiedliwości, ostatnio była reforma, by jeszcze wzmocnić tę władzę i uczynić bardziej ją bezpośrednią (sam więc minister może wybierać, nie np. tylko jego prezes sądu apelacyjnego czy innego). Prezes zamiast zwrócić sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia aktu oskarżenia, który nie jest kompletny, skierował sprawę na posiedzenie niejawne w celu wydania wyroku karnego nakazowego przeciwko mnie (wyroki takie, wydawane w oparciu o same tylko nadesłane do sądu dokumenty, a więc bez rozpraw, bez procesu, bezwarunkowo tracą moc w razie wniesienia w terminie sprzeciwu przez skazanego, sprawa później jest rozpatrywana normalnie w I instancji; niekiedy jednakże opłaca się zaakceptować wyrok nakazowy, a mianowicie wtedy, gdy można spodziewać się surowszego w razie rozpatrywania sprawy na zasadach ogólnych — ponadto niekiedy ludzie są nieobecni, bo np. uciekli za granicę, albo się przyznają i okazują skruchę). Więcej na temat tej z kłamstw wysnutej sprawy o moje rzekome "przestępstwo" jest kilka punktów dalej na bardziej zielonym tle przy okazji sprawy X S 113/17. Tu dodam, że po pierwsze numer 43 to przecież połowa liczby 87, a właściwie połowy tej część całkowita (tj. liczba pozostała po obcięciu ułamka). W jeszcze jeden dodatkowy więc sposób sygnatury są dobrane, planowane jak widać od dawna. Po drugie: KPWZ 687/18 to sygnatura nadana mojemu ustnemu zawiadomieniu i zeznaniu przeciwko tym Graffom (Andrzejowi?...), o tym, że kłamali, zresztą odnośnie konkretnych miejsc w aktach, gdzie kłamali. A zatem może jest tu nawet w stopniu rażącym tzw. sytuacja słowo przeciwko słowu. Tylko że oczywiście na podstawie ich doniesienia ja byłem już przez chwilę (do czasu wniesienia sprzeciwu) skazany wyrokiem nakazowym, a oskarżenie wciąż jest w sądzie, natomiast moje zawiadomienie i zeznanie zupełnie się zlekceważy. Może to jakaś ruletka na zasadzie "kto pierwszy składa zawiadomienie, ten wygrywa"?... Wreszcie IV W 878/14 to sprawa sądowa przeciwko mnie o wykroczenie (z 2012 r.), z rozprawami, również oparta na pomówieniu — do takich pomówień wykorzystuje się zwykle ludzi z grupy skarbowej, rzadziej: skryminalizowanych podsłuchowo policjantów — którą za sprawą przedawnienia umorzono. Jakkolwiek w XIV K 43/18 sędzia źle policzył termin przedawnienia, gorzej dla mnie niż powinien, o czym jest mowa w odpowiednim wpisie na forum (o tej sprawie). IV W 878/14 była w ogóle o czym innym niż pozostałe tutaj: brak związku ze sprawą domu na Gajdy 40a (wtedy mieszkałem na Chłopickiego 14, jak tu blog oznajmia oraz skan umowy dot. domu na Gajdy), jedyny związek tkwi w numerach, w tej pomyłce z przedawnieniem, a przede wszystkim w tym, że dotyczą 2 tematów, w których nawet doszło (czy: dojdzie) do jakiejś rozprawy przeciwko mnie w sądzie. Przy tym: mbie te końcowe tutaj w tym punkcie listy sygnatury, KPWZ-687/18 (kojarząca się też z procesorami, p. sygnatura XX GC 686/17 poniżej) i IV W 878/14, jak gdyby wedle jakiejś oryginalnej zasady zawierają 87 w ramach liczby będącej (sensu stricto) numerem sprawy w danym roku — a przecież są powiązane tematycznie (wszystko tu, z wyjątkiem tamtej sprawy o wykroczenie: IV W 878/14 — jedynego jak dotąd procesu "karnego" przeciwko mnie — dotyczy sprawy najmu przeze mnie domu na Gajdy 40a). A zatem występuje też liczbowe odniesienie do tego korzenia, o którym mowa na początku niniejszego punktu, jakim jest mój (mej spółki) pozew II C 87/15 przeciwko Graffom o oddanie rzeczy (spod adresu najmu: ul. Gajdy 40a, Warszawa). Ponadto zauważmy: szóstka na początku tego nru 687 z 2018 r. symbolizuje tu pewnie 666, czyli liczbę Szatana i zło. "Ta sprawa 87 (sprawa najmu) to od zła się zaczęła". Obieg informacji — iście centralny.]
• KOMISARIAT POLICJI WARSZAWA-WILANÓW, KPK-1100/17 i KOMISARIAT POLICJI WARSZAWA-URSYNÓW, KPWM-11002/14 (tutaj kopia akt, oryginały w prokuraturze widać na innym wideo, choć w kiepskiej jakości; to, że ta sygnatura 11002 mnie dotyczy, widać też w aktach późniejszej związanej z nią haniebnej sprawy sądowej karnej przeciwko mnie, XIV K 43/18 na k. [karcie, numeracja jest w prawym górnym rogu] 54, patrz tutaj): obie tak odpowiednio ponumerowane teczki 1100* założono w moich sprawach na Policji, przy czym pierwsza dotyczy mego wniosku o wzięcie się na poważnie za ściganie przestępstw podsłuchowych przeciwko mnie zgłaszanych przez przychodzących ludzi, a nie odsyłanie ich bez przyjęcia zawiadomienia do protokołu (a to z powodu rzekomego braku wniosku o ściganie złożonego przez samego pokrzywdzonego) — podobne pismo poszło do wszystkich warszawskich jednostek Policji na szczeblu niewyższym niż rejonowy. Te same pierwsze 4 cyfry 1100, a ostatnia w jednym z numerów również znacząca ("dwa" jak "dwójkowy"). Aby zrozumieć znaczenie pierwszej sygnatury, już na oko nazbyt okrągłej i dziwacznej, warto wiedzieć o trzech rzeczach. Po pierwsze: KPK oznacza w fachowych zastosowaniach kryminalistycznych "Kodeks postępowania karnego". Po drugie: tzw. system binarny (dwójkowy pozycyjny system liczbowy, czyli o dwóch tylko cyfrach, 0 i 1, zamiast od 0 do 9) jest podstawą informatyki. W komputerach wszystko zakodowane jest cyframi binarnymi, zerami i jedynkami. A zatem mogą one znaczyć cokolwiek i nawet dosyć często opisują np. literę, słowo, a nawet fragment tekstu, a także tzw. wartość logiczną (wartość Boole'a, jak to się powszechnie mówi): FAŁSZ lub PRAWDA (albo: TAK lub NIE). Otwieramy się więc na wszelki tego typu symbolizm. Po trzecie, co tutaj kluczowe, w Biblii jest taki oto fragment (Mt 5:33): "Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie (...). Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi" (pomówić go może trzeba, tego Piotra Niżyńskiego, że on opętany czy raczej, jak to się dziś oficjalnie mówi, wariat). A zatem oto pogrubionym drukiem praktycznie na pewno ukryty sens sygnatury: "Kodeks postępowania karnego — tak, tak; nie nie; nie przysięgać". W sprawie Niżyńskiego. Urzędowy (bandycki) zakaz zeznań, wszczynania spraw z urzędu, zawiadamiania? Ponadto mamy tu, na razie jeszcze poniekąd dwuznaczne, wskazanie na "wytyczne religijne". Na nagraniu wideo widać kartkę papieru, jaka przyszła z Policji.
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-OCHOTA, 3 Ds 267.2017 i PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-MOKOTÓW, 4 Ds 227.2017: wczesny 2017 r. (styczeń-luty), obie te sprawy założono w reakcji na mój wniosek z działu VIII k.p.a. do Policji o poprawę praworządności (jest to pismo z tej samej kategorii, co wewnętrzne skargi dyscyplinarne do organu państwowego: są przewidziane przez art. 63 Konstytucji, a omówione w dziale VIII Kodeksu postępowania administracyjnego w ramach sformułowanego w art. 2 tego kodeksu wyjątku od zasady, iż kodeks ten dotyczy tylko formalnych, opartych o decyzje i postanowienia, postępowań urzędniczych). Pisałem do różnych komend o tym, że zamiast obsługiwać zgłaszających się na Policji ludzi mówiących o podżeganiu do nielegalnego podsłuchu i pomocnictwa na rzecz telewizji, nawet nie przyjmują zawiadomień zasłaniając się "brakiem wniosku o ściganie", co jest nonsensem, ponieważ już były takie sprawy i wyraźnie zgłosiłem wniosek o ściganie. Postarano się, by komendy różnie odpowiadały, np. z bemowskiej bodajże przyszło, że wszystkich zaznajomili z mym wnioskiem, natomiast kilka z nich (pisałem tylko do warszawskich komend i komisariatów), aby odwrócić uwagę od głównego problemu, potraktowało pismo (wbrew jego treści i jej głównemu tematowi) tylko i wyłącznie w trybie Kodeksu postępowania karnego, jako jakieś zawiadomienie o dokonanym przestępstwie (a nie prośba na przyszłość o poprawę obsługi), do szybkiego zamknięcia przez 1 gliniarza i przeoczenia przez kierownictwo. Nie miałem więc zbytnio wpływu na przydzieloną sygnaturę karną w prokuraturze, która dostała zresztą te sprawy dopiero za pośrednictwem Policji i do zatwierdzenia, już po zamknięciu przez policjanta. (Później jeszcze odwoływałem się do sądu i również sąd poparł zamknięcie sprawy bez śledztwa ani dochodzenia.) Co tutaj istotne, to że (1) pierwsza z sygnatur to jedyna w swoim rodzaju, jedyna taka w roku sygnatura 267, zupełnie jak art. 267 Kodeksu karnego o nielegalnej inwigilacji i wykradaniu informacji. A zatem — wybaczcie mi tu wstawkę obcojęzyczną — np. po angielsku powiedziano by z rodzajnikiem określonym: że to jest ta (jedna najważniejsza) sprawa podsłuchowa, "the case about eavesdropping" (the most important one). Ponadto, choć to różne wydziały różnych prokuratur, obie sygnatury są odległe od siebie o równo 40, co wskazuje na prawdopodobieństwo koordynacji obu tych instytucji przez jeden ośrodek bandycki. Oto artykuł 267 w Kodeksie karnym (proszę kliknąć). Na nagraniach, dostępnych jak zwykle po kliknięciu nrów spraw na początku tego punktu, widać oczywiście też wyjście na miasto i kontekst uliczny budynku. To na pewno te adresy. Wiślicka 6 i Wiktorska 91a.
• KOMENDA REJONOWA POLICJI WARSZAWA VI, L.dz. ZK-444/17/396/17 i KOMISARIAT POLICJI WARSZAWA REMBERTÓW, RED-222/17: obie te odległe o 2 miesiące (licząc wg daty prezentowanego tutaj pisma) teczki mają numer sprawy kojarzący się z liczbą Szatana 666, przy czym numer pierwszy jest dwukrotnością drugiego (porównajcie 444/... z 222). A są to przecież 2 różne jednostki Policji, 2 różne gmachy itd. Co godne odnotowania, w pierwszej z przedstawionych tu spraw podpis na dokumencie złożył sam komendant. Po kliknięciu wyjątkowo jedynie skany (a nie nagranie z sądowej czytelni akt, pokazujące też wyjście na ulicę i kontekst budynku), aczkolwiek jeśli uda mi się sfilmować akta, to również pokażę. Tematyka: moje wnioski o poprawę obsługi osób zgłaszających na Policję przestępstwa podsłuchowe. Pierwsza ze spraw toczy się od późnego 2014 r., toczyła się też w czasie skierowania do mnie pisma z drugiej wskazywanej tu (nowszej) teczki z 2017 r. Niestety w przypadku drugiej z wymienionych tu teczek nie mam obecnie filmu, po kliknięciu tylko skan kartki.
• KOMENDA REJONOWA POLICJI WARSZAWA VII, D-II-616/17 i KOMISARIAT RZECZNY POLICJI W WARSZAWIE, RZ-916/833/17: sygnatury są odległe o równo 300 (porównajmy 616 i 916). Są to dokumenty związane z tym samym tematem (odrębne wnioski z działu VIII k.p.a. skierowałem z osobna do wszystkich warszawskich komend i komisariatów; równo miesiąc po tym zdarzeniu fizycznie mnie zaatakowano w Policji, jak tutaj jeszcze na marginesie zgłosiłem premierowi — łatwo to znaleźć, jest przy omawianiu zał. 2 poz. 2 na liście załączników pisma z 4. grudnia 2017 r.).
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-MOKOTÓW, 3 Ds 2903/14 [p. na filmie np. sekundy 19:32 i dalej, 37:53 i dalej, 38:15 wyraźnie, 40:33 i dalej, 41:36, 52:27 i dalej, 53:06, a szczególnie wyraźnie widać to po godzinie nagrania: czas 1:00:10; wydzielono prokuraturę ursynowską z mokotowskiej i przeniesiono do niej tę sprawę, stąd zdarza się też podobna sygnatura X Ds 2903/14] oraz KOMISARIAT POLICJI WARSZAWA-WAWER, KP-WAD-2603/17: numery spraw z moim udziałem przydzielono odległe o 300. A przecież to zupełnie różne instytucje (łączy je tylko prawo karne); z Wawrem nie mam praktycznie nic wspólnego. Sprawa w Policji była właściwie moim wnioskiem o poprawę obsługi osób zgłaszających przestępstwa podsłuchowe (w związku z tym, że już nieraz zgłaszałem taką sprawę — mogliby więc ich podłączyć pod te moje wcześniejsze sprawy, w których była odmowa wszczęcia), podobnie jak w ww. sprawach 444 i 222 czy 616 i 916 z 4 innych jednostek Policji; natomiast ta sprawa 3 Ds 2903/14 to sprawa, w której byłem podejrzany (obecnie oskarżony, zupełnie zresztą bez dowodu winy; to, co stwierdzają dowody, nie jest winą) — jest to ta sama sprawa, co wyżej omawiana XIV K 43/18, tylko że wtedy jeszcze była w prokuraturze.
• SĄD REJONOWY DLA M. ST. WARSZAWY, III Kp 476 /17: "upadek Rzymu". Wcale nie było w zawiadomieniu (było ono ustne) mowy o papieżu i Watykanie, ale to to sąd już sam z siebie wie...   [edit 2018: I słusznie! Jakoś "tak się składa", a należy to wiązać z przekrętem, jaki zrobiono mej matce, że moja data urodzenia 25-09-1986 (widoczna np. na tym filmie z aktami w sekundach począwszy od 38:15, także np. tutaj na filmie w paszporcie w sekundach 0:32 – 0:33) to data urodzenia prezydenta Włoch — Pertiniego (a więc nazwisko oparte na literach PTN, jak Piotr Niżyński), z dokładnością do 2 środkowych cyfr roku urodzenia, które zamieniono miejscami (jego data: 25-09-1896). Zauważmy, Perti-Ni pod koniec życia odniósł sukces. Ponadto moja data urodzin to data śmierci Nietzschego powiększona o 1 miesiąc. Żył już wtedy Pertini, więc wszystko było ustalone — z myślą o przyszłym Piotrze Niżyńskim jego pierwowzór bodajże zabito w szpitalu (więcej na temat potencjalnych związków papiestwa z Friedrichem Nietzsche można poczytać tutaj, we fragmencie różowym tekstem pisanym). Inna taka zbieżność to data śmierci komendanta nazwiskiem PAPAL|A (ang. 'papal' = papieski), pisząc już anglojęzyczną czcionką, bo to tam p. Mazur teraz przebywa: 25/9/86 moje to przecież jego 25/6/98 z szóstką przestawioną o 2 cyfry w lewo. Sukces Pertiniego to nie jedyna taka poszlaka na temat mej przyszłości, bo i przecież przepowiednia o przyszłych papieżach budzi pewne skojarzenia z dużą aferą sądowniczą i kryzysem papiestwa związanym z osobą o imieniu Piotr — o 2 późniejszą od Jana Pawła II. Oto ta przepowiednia, z przymrużeniem oka oczywiście. Nawiasem mówiąc, również i w filmie Matrix był jakiś końcowy sukces Neo, a tymczasem o związkach tego filmu, np. jego dat premiery, polskiego nazwiska jego producenta itd., z polsko i kościelnie kojarzacymi się przekrętami i podsłuchami można poczytać w nagłówku niniejszego bloga ustawiając wskaźnik myszy na odnośniku — cyfrze 2 "in fine" po słowach "Konstytucja, to m. in. dlatego nie można szkodzić świadkom" (chodzi tu o te daty premiery, w tym też o bardzo charakterystyczne święto 15. sierpnia). Też on tam wygrywa. (edit 2018-03-15: Na koniec chciałbym tu zaznaczyć, że ja raczej jestem w ogóle z innej rodziny niż ta, w której się wychowywałem; doszło raczej do podmiany dziecka w szpitalach (edit: To stąd ta PRL-owska aluzja "O dwóch takich, co ukradli księż[a]" — mój brat też ma takie jasnożółte włosy, też wzięto albinosa... skradziono komuś, skradziono też mej matce oryginały, umarły jako wcześniaki, jak po jakiejś aborcji podprogowej; i: tak, to jest aluzja, mieli za PRL-u nawet znane powiedzenie "księża na księżyc", zamieńmy więc na księża słowo księżyc w tym tytule; to zresztą nie jedyna ich aluzja ani nie jedyne wysługiwanie się Watykanowi, był np. też Pagaczewski o Tusku). Mam więc cudze geny, a nie np. Niżyńskich. — rozwiń komentarz...)Mam cerę i włosy albinosa (włosy rosną zawsze jasnożółte, a opalanie się nie działa, tylko przypieka się skóra i robi czerwona). A z drugiej strony, zaznaczmy tutaj, mamie mej nieraz podsyłano myśli, które były całkiem mądre i trafne: np., że dzieci mają antenki na głowach (już we wczesnych latach 90-tych); podobnie twierdziła, że robione są jakieś gusła, a wiele lat później miała tzw. fazę i opowiadała często o "czipach podskórnych", jakie montuje się zwierzętom (mam skojarzenie z remontami budynków i wbudowywaniem instalacji podsłuchowej!). Jest więc ona raz po raz pod wpływem przekazu podprogowego i podsłuchu. Pewnie spółdzielnia dając nowe mieszkanie przygotowała w sąsiedztwie głośniki połączone z systemem odbierającym to szyfrowane radio II "Piotr Niżyński" (nie podsłuch, tylko tortura/przekaz podprogowy dla mnie). Dzięki temu można było ludźmi manipulować przy pomocy podszeptów (one nawet mogą zwracać się do konkretnej, wybranej osoby, przy tym bynajmniej nie odnotowuje się tego jako bodźca, jako impulsu dźwięku, czyli czegoś słyszalnego, tylko po prostu bierze się to ciche podszeptywanie do siebie jak swego rodzaju rozkaz czy sugestię). Obecnie zaś jest miniaturyzacja i grają pewnie telefony w ścianie, wmontowane jej od zewnątrz. Mama też często sprawiała wrażenie, jak gdyby była agentem i wiedziała dziwnie dużo o mych prywatnych sprawach, choć tak naprawdę (zwłaszcza wobec faktu, że brat ją przetrzymuje w szpitalu psychiatrycznym i grozi domem pomocy społecznej, a mój kontakt z nią jest przez to znikomy) nie wie nawet o istnieniu procederu podsłuchowego, nie zna sprawy telewizji (a jest katoliczką, nawet dość gorliwą, i wierzę jej na słowo) — widocznie po prostu w tych wszystkich przypadkach ktoś jej myśli nasyłał za pomocą przekazu podprogowego. Otóż miała ona już od mego wczesnego dzieciństwa "genialne" (no, powiedzmy: zuchwałe) podejrzenie, że "może ktoś was podmienił w szpitalu" (jej 2 dzieci). Na tle moich ogólnych problemów życiowych z prześladowaniami podsłuchowymi i sytuacją Kościoła, w ogóle niepomocnego, lecz raczej chyba zamieszanego, oraz naturalnie rosnących zupełnie żółtych włosów (skrajny blond) jest to bardzo, bardzo prawdopodobne. Chyba oprócz mego brata może najwyżej kilka razy w życiu widziałem takie osoby, zaledwie kilka przypadków spośród wszystkich ludzi oglądanych przeze mnie kiedykolwiek. Nie stoi na przeszkodzie tej tezie to, że ma "matka", czyli żona Niżyńskiego — mego ojca, miała w rodzinie trochę blondynów (normalnych, a nie skrajnie żółtowłosych albinosów). To nie ma znaczenia. Mój brat jest taki sam. To jest skrajnie nieprawdopodobne, chyba więc po prostu podmieniono nas w szpitalu, mama uważała to zawsze za możliwe, więc widocznie rodzone dzieci jej zabierano z oczu na jakiś czas. W związku z tą sprawą dogadywano się lukratywnie lub walczono z mymi poszczególnymi wujkami i ciociami — czego ślady widać też w ich życiorysach "zawodowych", bardzo osobliwych, ponadto w poszlakach rzucanych przez brata ciotecznego, z których wyraźnie wynika mi wręcz temat podmiany w szpitalu i otrzymywania kasy, a nawet i w serialu Klan (personalia scenarzysty: to człowiek z tym samym imieniem i nazwiskiem, co mój wujek; ponadto dobierano scenariusz, był tam np. pewien wątek autorstwa, związany z postacią Jerzego, i to w bardzo trafnym momencie, jeśli zestawić to z tym, co akurat działo się w mym życiu, tj. z wytykaniem mi autorstwa jakichś dawnych np. komentarzy internetowych — wprawdzie nie dowiedziałbym się o tym odcinku, gdybym nie przyszedł akurat tego dnia do matki, która film ten oglądała, jako że sam się do jego widzów wtedy już od dawna nie zaliczałem). Także sprawę uważam wstępnie za dosyć dobrze potwierdzoną, oczywiście z racji fałszerstw nie ma co iść na jakieś badania, prywatne czy państwowe, zresztą prawdę widać poniekąd gołym okiem. To więc taka druga kwestia, obok samego ustawienia "mojej" daty urodzenia w państwowym rejestrze. — ukryj komentarz) Po tej dygresji wróćmy do sygnatur (numerów spraw) sądowych.]   Sławetny rok 476 n.e. (a przecież taki jest nr sprawy: 476) to rok podboju cesarstwa rzymskiego dokonanego przez Odoakra, po którym nie podniosło się już ono w dawnym formacie (chyba że tylko jako "przybudówka" jednej odtąd już tylko stolicy cesarskiej na Wschodzie, zresztą tylko na 200-500 lat i w malejących granicach). Zarazem kojarzy się to z początkiem średniowiecza, a przecież Piotr Niżyński ma teraz 30 lat (rocznik 1986, informacja o tym pojawia się np. po wskazaniu myszą roku 1992 w nagłówku informacyjnym na górze bloga, poza tym jest w różnych aktach, dowodach osobistych itp., które można tu znaleźć na blogu, np. w ramach nru PESEL). Co to za sprawa? Zażalenie Piotra Niżyńskiego na odmowę wszczęcia śledztwa w swej sprawie (śledzenia i dręczenia), w której złożył 7 stron zeznań (patrz też: osobne zdjęcia tych stron) i przedstawił gotowość przedkładania m. in. licznych nagrań wideo dowodzących różnych okoliczności (zresztą sama komenda grała zamęczający i blokujący myślenie dźwięk, więc po co tu jeszcze jakieś dowody; jest o tym w zeznaniu). A zatem to sprawa o śledztwie w sprawie grupy przestępczej, może "grupy watykańskiej". Sygnaturka ustawiona, specjalna obsługa ze strony sekretariatu przy otwieraniu sprawy, to może i sędzia odpowiedni... (Sędzia, który w 2012 r. zamykał mi sprawę na podobnej zasadzie, Sebastian Ładoś, dziś jest kierownikiem Sekcji Postępowania Przygotowawczego w sądzie, zaś inna taka sędzina p. Magdalena Baran z bodajże tego samego sądu rejonowego zasiada zarazem w Kolegium Sądu Okręgowego w Warszawie, odpowiedzialnym bodajże za postępowania dyscyplinarne wobec sędziów. Gratuluję polityki personalnej; podobnie aferalska jest chyba tylko w NIK-u.) MAMY TU BARDZO WYRAŹNE WSKAZANIE NA BODAJŻE ZAKULISOWEGO SPRAWCĘ MOICH PROBLEMÓW, UKRYWAJĄCEGO SIĘ Z TYM ZA GRANICĄ. Na nagraniu wideo oczywiście widać dobrze też wyjście z sądu i cały kontekst nagrania, widać, że to jest sąd państwowy Rzeczpospolitej Polskiej.   edit: Sprawę przegrałem.  —  Interaktywny widok ulicy z sądem wg Google'a
• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, XX GC 686/17 i PROCESOR Intel Pentium Pro (tzw. 686) [bezpośredni poprzednik Pentium II (co do końcówki 86 to miały ją wszystkie procesory komputerów PC przed nastaniem czasów Pentium: królowały np. 8086 i 80186, a potem długo 286, 386, 486)], a także wcześniejsza sprawa:
  KOMENDA REJONOWA POLICJI WARSZAWA II, WO-K-386/343/17/MDK oraz późniejsza: SĄD NAJWYŻSZY, IV KK 186/17. Te równolegle toczące się sprawy, ze mną związane, mają numery nawiązujące do słynnej linii procesorów dla komputerów PC.   [rozwiń komentarz...]
  Określenie "686" dotyczy w zasadzie wszystkich "procesorów szóstej generacji" firmy Intel: Pentium Pro, Pentium II, Pentium III (pierwszy, w którym oficjalnie udokumentowano i nagłośniono słynny "numer seryjny" identyfikujący konkretny procesor). W Pentium II były stosowane już finezyjne nazwy konstrukcji wewnętrznej procesora (np. Klamath jak polskie "kłamać", w nowszym "wydaniu" Deschutes jak "deutsches", czyli po niemiecku: "niemiecki" itd., a więc linia kojarząca się z papieżami... porównaj późniejsze Pentium III: najpierw dyskretny K-M, Katmai, po czym wyraźniejszy Copper-mine, ang.: "miedź moja!" — pocieszenie dla właścicieli, zarzucających może, że ktoś im coś ukradnie — a może to raczej metaforycznie wyrażona duma tej firmy; bardzo trafna jest też intelowska nazwa wewnętrznej konstrukcji procesora: "NetBurst", jako że kojarzy się z jednym z najsłynniejszych koni trojańskich, tzn. programów podrzucanych ofierze w celu włamania: NetBus). Wg informacji z Intela nie tylko w Pentium III, znanym z tego problemu, ale i w Pentium II były ukrywane nry seryjne procesora — twierdzą, że pojawiło się to wraz z technologią produkcji o wysokości warstwy równej 25 mikronów. Polecam poprzedni tu wpis na blogu o procesorach — telewizja dręczy mnie włamaniami do procesora (może w tych starszych typu Pentium Pro nie było tak źle, mam nawet taką płytę główną pod 4 procesory i 2 kupione dla niej, czeka ona od wielu wielu miesięcy, tj. od I poł. 2017 r., na wdrożenie). Aha, jeśli ktoś szuka jakiegoś konkretniejszego, poważniejszego potwierdzenia na szybko istnienia jak się wydaje skandalu z procesorami (które odbierają fale nóżkami, żeby można było się do nich włamywać), to pochodzi ono od samego Intela (no, może nieco wspieranego przez co najmniej prezydentów USA). Specjalnie dla Polaków. Na rynek wchodzą mianowicie teraz już nawet "pamięci opętane": nowy produkt o nazwie "Optane". Firma proponuje też "utworzenie enklawy" (może takiej chronionej od promieniowania elektromagnetycznego?... o tak, od dawna interesuję się takimi rozwiązaniami). Mianowicie w każdym razie to przede wszystkim za sprawą Intel do grona wewnętrznych funkcji Windows udostępnianych programom i programistom dołączyła funkcja CreateEnclave (można znaleźć jej opisy w Internecie): dotyczy ona nowych możliwości udostępnianych przez najnowsze procesory (są one zupełnie zbędne i duplikują tylko to, co już istnieje jako istota odróżniania od siebie tzw. procesów, czyli programów, nawet tych samych, wykonujących się równocześnie w danej chwili).   [edit 2018-02-26: Kolejna mocna poszlaka: w USA tworzony jest właśnie procesor "open source" (z publicznie dostępnym projektem umożliwiającym temu, kto potrafi, wyprodukowanie go). Procesor ma mieć osiągnięcia na poziomie współczesnym, dorównując procesorom gigahercowym (tj. z zegarami GHz). Do zadania skonstruowania go wytypowano uniwersytet w Princeton, a procesor będzie się nazywać... OpenPiton (z angielskiego: "otwarty Piton"), czyli dziwnym trafem dobrano nazwę opartą o litery P-T-N i taki też uniwersytet. Zupełnie jak PioTr Niżyński, PuTiN czy choćby prezydent Włoch PertiNI (przy czym pierwotne tutaj są te pierwsze personalia: moje, reszta się na nich tylko wzoruje; Piotr Niżyński ma przecież głębszy podtekst, już od czasów, gdy szukano tancerza N.: "papież Nietzsche'yński", a więc trop w postaci przykładowej filozofii ateistycznej). Żeby nie było wątpliwości, o co chodzi, to przecież "o tego otwartego PTN-a" (ang. open), tzn. takiego, którego każdy podgląda... Zauważmy: publicznie dostępny projekt, szczegóły konstrukcji wewnętrznej procesora (pozwalające w zamyśle "każdemu" go wytworzyć) to coś, co może położyć definitywny kres nadużyciom polegającym na ewentualnym wbudowywaniu w procesor komponentu do włamań przy pomocy fal (a już na pewno nie będzie tak, że rządy się nawzajem będą oszukiwać, np. przy produkcji sprzetu wojskowego — nie każdy potrafi wyprodukować procesor, nawet mając gotowy układ warstw półprzewodników, ale w każdym razie rząd powinien sobie umieć z tym poradzić). Myślę więc, że to jednoznaczna wskazówka z USA. Firmom można w nieskończoność nie ufać, można już im nigdy nie zaufać, natomiast publicznie dostępny projekt po prostu wybroni się z każdego zarzutu opartego o brak zaufania.]   [zwiń komentarz]   UWAGA: na (pierwszym) filmie z aktami jest też w pewnym momencie pokazany możliwy dowód z zeznania wskazującego, iż najprawdopodobniej w sądzie (również) stosowany jest bandycki monitoring (chodzi tu o moje słowa podczas wychodzenia korytarzem sądowym), tzn. że praktykowany jest "monitoring", w kontakcie z TV przez Gadu-Gadu, monitoring polegający na doprowadzaniu do tego, bym był prześladowany i ciągle na nieodstępującym ode mnie podsłuchu. [edit: Przypomnę tylko, bo od dawna jest o tym rysunek na blogu, że w ramach tego monitoringu podaje się po prostu przez specjalny czat w programie informację o tym, kiedy wychodzę z danego zakładu pracy (i kiedy do niego wchodzę). Jest to w zamyśle zwykłe pomocnictwo na rzecz telewizji (na ile sobie bez tego nie radzi to już inna sprawa; radar pewnie radzi sobie nieźle przy pracy automatycznej, ale zapewne bywają przeskoki w związku z niepewnością co do mapy terenu i tego, z jaką prędkością fala radiowa przemierza poszczególne części odcinka łączący ofiarę z radarem; np. w betonie fala rozchodzi się 2 razy wolniej niż w próżni i powietrzu, a w każdej chwili na drodze od ofiary do radaru może znaleźć się dodatkowy beton czy cegły, przez co obiekt wydaje się być w innym miejscu niż był, tj. w innych odległościach od anten radaru).]   edit 2018-04-02: Sprawa IV KK 186/17 w Sądzie Najwyższym dotyczy tego, jak traktować wybrakowane akty oskarżenia, a więc tej bardzo rzadkiej sytuacji, która dziwnym trafem i mnie dotknęła, jak opisuję tu przy omawianiu spraw XIV K 43/18 (powyżej) i X S 113/17 (poniżej, wyróżnienie kolorem fioletowym). 1 jak początek, 86 jak mój rok urodzenia, razem: 186.
• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, IV C 720/17 i IV C 790/17: moim pozwom "trafiły się" numery odległe o okrągłą liczbę 70 (prawdopodobieństwo trafienia losowego: zaledwie 10%). Po kliknięciu, jak zwykle, wideo z sądu z teczkami i aktami, i wyjściem z sądu.   [dodano dn. 2017-09-01]

• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, X S 113/17 — jak gdyby było mało z moim nazwiskiem takich, oto kolejna sprawa, której przydzielono numer związany z liczbą 112 (darmowy, do niedawna obsługiwany w Warszawie na Komendzie Stołecznej Policji, nr telefonu — można skojarzyć z podsłuchem, kontrolami operacyjnymi...), wybrany na zasadzie "tuż po" ("sprawa jest po 112", może też "my już po 112": kwestie podsłuchowe zrobiły swoje). X S 113/17 to moja skarga na przewlekłość w sprawie pewnego śledztwa przeciwko mnie (na filmie widać całe akta tej sądowej już sprawy karnej, opartej na pomówieniu mnie przez taksówkarza, czyli przedsiębiorcę, czy nawet jego żonę; X S 113/17 to zaledwie kilka kartek w tej teczce, związanych z moją skargą do Sądu Okręgowego na przewlekłość sprawy (która to skarga tam była odrębnie przechowywana), podczas gdy sama teczka — obecnie już sądowa — widoczna na filmie ma inny numer i jest w sądzie rejonowym). Co ciekawe, zupełnie nielegalnie — wlaśnie jakby robiąc aluzję do tego "my już po" — sąd pominął wezwanie mnie do uzupełnienia brakującej opłaty od skargi, do którego to wezwania był zobowiązany na mocy przepisów Kodeksu postępowania karnego mających zastosowanie do zażaleń. Zamiast tego "uciął sprawę": wysłano jakieś nieformalne pisemko, że skarga nie będzie obsługiwana z powodu nieopłacenia (czy może raczej niezałączenia dowodu opłaty?). Tak się nie robi. To było ordynarne złamanie procedury (art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość w zw. z art. 120 §1 Kodeksu postępowania karnego) ze strony sędziego, pozwolę sobie nawet tak wprost i bezpardonowo to wyrazić, bo to prawda. Ponadto zwracam uwagę na pismo prokuratora w związku z tą moją skargą na przewlekłość (nota bene istotnie sprawa się strasznie wlekła, bo od listopada 2014 r. do stycznia 2018 r.); jego data wiąże się z moją datą urodzenia 25.09.1986, a jeszcze bardziej z wypadkiem na rok przed moim urodzeniem — pierwszą katastrofą Egypt Air (druga z 1999 r. to taki wypadek bombowy — zbrodnia przeciwko ludzkości — kryty jak się zdaje przez media, takie wrażenie się nasuwa nieodparcie, można tu gdzieś poczytać o tym, a mianowicie w dopisku pod wpisem o zbrodniach, tam są też dowody na to). Rok przed mym urodzeniem był wspomniany zamach dnia 23 listopada 1985 r. (+2 miesiące i -2 dni względem mej daty urodzenia), a tu bodajże właśnie taka data pisma prokuratora. Zresztą to, że mnie planowano jeszcze przed mym urodzeniem na wysokim pewnie szczeblu kościelnym, jest też potwierdzone przez fakt, iż pierwsze odnotowane przypadki podobno molestowania kleryków przez abpa Paetza o inicjałach JP (jak Jan Paweł... to ten późniejszy arcybiskup poznański, miał obok swej diecezji prymasa Glempa...) przypadają na rok mego urodzenia (dowód: po kliknięciu niebieskiego linku tutaj obok).   [edit 2018-02-21: UWAGA: po kliknięciu linku X S 113/17 powyżej widać całą teczkę, w której jest sprawa założona przeciwko mnie przez Policję w sądzie. Toczy się ona z wybrakowanego aktu oskarżenia, w ogóle nie powinien się taki znaleźć w sądzie (art. 332 Kodeksu postępowania karnego), a jeśli już tam trafia, to normalnie prezes sądu nie dopuszcza, by przedzielono sędziego orzekającego, lecz zwraca akta prokuratorowi. Niekompletny akt oskarżenia w tym przypadku rażąco obniża pułapy dowodowe, tak, iż w gruncie rzeczy zarzuca mi się nie-wiadomo-co, a czyn (wbrew powszechnie znanym, uznanym w doktrynie definicjom) sformułowany jest zgoła skutkowo ("dokonał zniszczeń wnętrza"), co nie spełnia warunków art. 332 §1 k.p.k. o "dokładnym określeniu czynu ze wskazaniem ... sposobu jego popełnienia". Ot przyszedł sobie pan, powiedział, że ma zniszczenia i że tu jest winny (dorzucił do tego ze 2 mało wartościowe pomówienia na temat wypowiedzi "sprawcy"), mniejsza już z tym, że go pewnie żona poprze jako kolejny świadek zmyślonej mało istotnej sytuacji, nie wiadomo wprawdzie, co konkretnie miałbym robić: wykonywać samodzielnie, zlecać czy kierować, bo wszystko to są odmiany sprawstwa, nie wiadomo, gdzie konkretnie szkody miałyby powstawać i na czym polegające (źródłowa opinia biegłego w swych konkluzjach podaje jakieś niegramatyczne sformułowania typu "naprawa odłupać"), no ale organy ścigania, a nawet omówiony tu na liście 5 punktów wyżej sąd mokotowski (który wydał już wyrok I instancji na samych dokumentach, choć bezwarunkowo na sprzeciw podsądnego ma obowiązek go uchylić i rozpatrywać sprawę normalnie), tutaj redukują się do roli oficjalnych notariuszy przekonań tamtej osoby, którzy nadają jej walor prawny oficjalnego stanowiska państwa. Oczywiście jest w sprawie zeznanie pod karą przeciwne, z mojej strony, że to nieprawda (protokół/zawiadomienie), ponadto w ogóle od 3,5 roku wisi zarzut kradzieży z włamaniem w formie usiłowania, co jest absurdalne, tylko za wchodzenie siłowe do domu wynajętego zgodnie z prawem lokatora. Sąd chce pewnie pokazać wszystkim, że jest nic nie wartą dodatkową ręką rządu, jakiegoś majora o premierowskich inicjałach MM (prokurator, który zatwierdził akt oskarżenia). Wygodny przegląd sfotografowanej zawartości 2 teczek oraz wyczerpującej odpowiedzi na akt oskarżenia jest w odpowiednim wpisie na forum dyskusyjnym. Widzicie więc Państwo, co może znaczyć sztandarowa postać PiS-u, kandydat w wyborach na szefa Warszawy, Patryk "JAKI???": no jaki ten Piotrek, dobry czy zły? jakiś przestępca czy normalny?... Po raz kolejny powinszować Polakom ich wyborów... Tortura dźwiękowa tymczasem trwa wszędzie wokół mnie (wskutek wyremontowanych nieruchomości oraz nadawania specjalnego radia satelitarnego przez bodajże Telewizję Polską), jak trwała ta tortura już od początku 2013 r...]

• SĄD REJONOWY DLA M. ST. WARSZAWY, II Co 1986/17: sprawie przeciwko mnie nadano numer taki, jak mój rok urodzenia: 1986. Po kliknięciu podświetlonego linku po lewej widać wideo, na którym oprócz sądowej czytelni akt i wydanej mi tam teczki (zawierającej też zarządzenie sędziego) są również widoczne m. in. moje dokumenty tożsamości (patrz wpis na forum z licznymi dowodami mej daty urodzenia), no i oczywiście uliczny kontekst gmachu, w którym to było sfilmowane. Jako samodzielny pojedynczy przypadek oczywiście mogłoby to się zdarzyć losowo i nawet co roku gdzieś w Polsce jest trochę takich przypadków, jednakże szansa, że dana konkretna osoba właśnie na taki nr jak swój rok urodzenia trafia losowo, jest oczywiście wyjątkowo nikła. Zarazem wpisuje się to w schemat pokazany powyżej, kiedy to sąd z jakichś przyczyn szczególnie się mną interesuje i ma na mój temat szczególnie dużo informacji, jak gdyby różne sądy były koordynowane przez jeden ośrodek zapewniający wymianę informacji (p. np. sygnatury z WSA, jako piąte wymienione na niniejszej liście).   edit 2018-05-05:  Tę sprawę o nadanie "klauzuli 1986" ("Piotr Niżyński") już przegrano. Nie nałożono jej.
• PROKURATURA OKRĘGOWA W WARSZAWIE, II Ds 250.2017 i PROKURATURA REJONOWA W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM, 2 Ds 950.2017: dwie równolegle toczące się w prokuraturach sprawy przeze mnie wniesione, w których byłem pokrzywdzony; jedna zakończona umorzeniem (manipulacja giełdowa; rozproszona wśród różnych inwestorów, podżegał zapewne urząd skarbowy), druga zakończona odmową wszczęcia śledztwa, bo to o zabijaniu mojej rodziny. Odmowę wszczęcia zatwierdził prokurator tego samego dnia i miesiąca równo 5 lat po pewnym artykule ogłaszającym, że ks. Stanisław Maślanka (znany obrońca życia) nie jest już proboszczem parafii w Zabierzowie — "odchodzi na emeryturę". (Artykuł ten zresztą ukazał się równo pół roku po pierwszym dniu bez żywej cioci — mojej cioci, kolejnej ofiary tej mafii, p. link do aktu zgonu tutaj po lewej — tj. pół roku po 21.02.2012 r. — dnia 21.08.2012 r.). Tymczasem, jak wyjaśniłem tu na blogu w rozwijalnym dopisku "edit 2017-06-12" pod niniejszym wpisem, postać tego księdza oraz ogólnie nazwisko Maślanka, podobnie jak ten produkt spożywczy, budzą silne skojarzenia z przypuszczalną metodą zabicia mego dziadka Henryka Uzdowskiego (również i to zabójstwo było zgłoszone w tym samym zawiadomieniu! nie pisałem jednak bodajże o ks. Maślance). Sygnatury są odległe o równo 700. Chwilowo przedstawiam jedynie pojedyncze kartki; akta w gmachach prokuratur może później sfilmuję.
• RZECZNIK DYSCYPLINARNY OKRĘGOWEJ RADY ADWOKACKIEJ W WARSZAWIE, RD/Og 406/17 i ZASTĘPCA RZECZNIKA DYSCYPLINARNEGO SĄDU OKRĘGOWEGO W WARSZAWIE, K 115/203/17 oraz PROKURATURA OKRĘGOWA W WARSZAWIE, VI 5 Dsn 204.2016: trzy moje sprawy, dwie pierwsze były mniej więcej w tym samym czasie przeze mnie wniesione (październik-listopad 2017 r.) — jako skargi do samorządu zawodowego odpowiednio adwokatów i sędziów (zawody prawnicze), a także do zwierzchnika prokuratury na jeszcze co innego — wszystko to w związku z wyjątkowo niską jakością pracy niektórych przedstawicieli tych zawodów, z jaką się spotkałem w takiej czy innej sprawie (najprawdopodobniej złośliwie przeciwko mnie te przypadki ustawiano), urągającą też prawu. Zupełnie różne instytucje, tym niemniej sygnatura pierwsza jest dwa razy większa od liczby z drugiej sygnatury (porównajmy 406/17 z 203/17, jakie pada w końcowej części sygnatury sądowej). W obu sprawach odmówiono wszczęcia postępowania (szczególnie rażąca była sprawa dotycząca adwokata).
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-URSYNÓW, 5 Ds 179.2018 [sekunda 1:00:45, sygnatura jest w nagłówku po lewej stronie] i 5 Ds 185.2018 oraz MIASTO STOŁECZNE WARSZAWA, 2 linie autobusowe na warszawskim Ursynowie, z których na zmianę często korzystam: te numery 179 i 185 dokładnie odpowiadają tym liniom autobusowym na warszawskim Ursynowie, z których regularnie korzystam, gdyż dojeżdżają od najbliższego metra do przystanku Hospicjum Onkologiczne. Tylko te. A ja bywam tam regularnie ze względu na konieczność sprawdzania poczty. Przystanek "Hospicjum Onkologiczne" (do którego ze stacji metra dojeżdżają te 2 linie) jest najbliższy względem poczty na ul. Alternatywy 6, która ma (jak widać po kliknięciu tu obok) kod pocztowy 02-775. Tymczasem mój adres korespondencyjny to skrytka pocztowa w ramach okręgu pocztowego 02-775 Warszawa, jak widać w aktach praktycznie każdej powyżej pokazanej cywilnej sprawy sądowej z moim udziałem. Można np. kliknąć pierwszy tu z brzegu film z teczką cywilną: "Sąd Rejonowy w Legionowie, I Co 558/16 i I Co 608/16", by zobaczyć w sekundzie 0:32 ten adres skrytki pocztowej. Sprawy w prokuraturze, o których tu mowa, są przeciwko mnie; pierwsza z nich to ww. sprawa o rzekome zniszczenia mienia, nawet niewymienione konkretnie, a drugą (185) — o rzekomą kradzież z włamaniem w formie usiłowania — umorzono wreszcie (patrz akta) po ponad 3 latach, gdy w końcu łaskawie odkryto "brak znamion czynu zabronionego" w czynie mi pierwotnie zarzucanym. W międzyczasie było brutalne zatrzymanie z półgodzinnym leżeniem na betonie oraz postanowienie o przedstawieniu zarzutów i kolejne kilkanaście godzin zamknięcia wśród tortury dźwiękowej na ursynowskim komisariacie. (O tej drugiej sprawie pisałem tu na blogu 4.12.2014 r.)
• SĄD REJONOWY W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM, VII Kp 427/17 i SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, XIV Kp 927/18, a także SĄD OKRĘGOWY W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM, IV Kz 127/18: numery tych równolegle toczących się spraw, jakoś ze mną związanych, są identyczne z wyjątkiem pierwszej cyfry (427, 927 i 127). W rejonowym w Piotrkowie Trybunalskim w porównaniu z Warszawą mniejszy też równo dwukrotnie jest numer wydziału, do którego trafiła sprawa (porównajmy liczby rzymskie VII i XIV). Oba wskazane tu postępowania dotyczą moich zażaleń związanych ze sprawami kryminalnymi w fazie postępowania przygotowawczego (tj. sprawy, które są jeszcze w Policji, a nie w sądzie), stąd nazwa repertorium "Kp" w tych sygnaturach. To, że są to zażalenia, wskazuje, iż to prokurator wszczął postępowanie w sądzie zmierzające do rozpatrzenia zażalenia (bo tak to się odbywa: zażalenie wnosi się zawsze do organu, który wydał skarżone orzeczenie — gdyż to on ma akta i najpierw jeszcze sprawdza, czy zażalenie wniosła osoba uprawniona i czy zrobiła to w terminie). Nie miałem więc raczej wpływu na wnoszenie tego do sądu: moment, w którym to nastąpiło, zależał od postępów wewnętrznego urzędowania poszczególnych np. prokuratur; zresztą z samego momentu nie wywróży się superdokładnie sygnatury.   [Filmy wideo z teczkami są, z wyjątkiem sprawy warszawskiej, chwilowo niedostępne.]   W pierwszej z przytoczonych tu spraw, dotyczącej zabijania mej rodziny, w tym specyficznie dobranych dat zgonów, absurdalne postanowienie o niewłaściwości miejscowej wydano w dniu słynnych Id marcowych (15. marca) — jak wiadomo zabito wtedy J. Cezara, a ponadto tego dnia (15.03) urodził się mój dziadek (HeNryk, jak prymas Hlond-"blond", p. akt zgonu; to pewnie po tych 2 cechach oraz ze względu na obracanie się w tym samym czy zbliżonym środowisku dobrano go na męża mej jakże specyficznej babci), a to m. in. o skrytobójczym zamordowaniu go było to zawiadomienie do prokuratury.   ["Co to w ogóle ma z Łodzią, pogotowiem łódzkim wspólnego! Na pewno chodzi o jakieś Racioborowice w woj. dolnośląskim..." (nieważne jakoś dla nich, że to USC gminy Moszczenica, woj. łódzkie wydał akt zgonu, zresztą byłem świadkiem, że to do szpitala POD ŁODZIĄ, chyba w tych Raciborowicach, babcia trafiła ze szpitala w Łodzi). W ogóle chyba w dolnośląskim w Raciborowicach nie ma pasującego do podanych cech szpitala, więc zupełnie nonsensownie to województwo sobie zmyślili — tak, jak i to, że rzekomo zarzucam "nieumyślne" spowodowanie śmierci zamiast po prostu zabójstwa (podczas gdy ja wielokrotnie podkreślałem, że chodzi o umyślne morderstwo, a teoria o "nieświadomości" i "przypadku" absurdalnie wprost nie pasuje do zawiadomienia, skoro wytykam ściśle precyzyjnie dobrane daty zgonów itp.)...]   Druga ze spraw też zawiera fundamentalną pomyłkę: prokuratura moje zażalenie na postanowienie o podjęciu na nowo sprawy (tej, o której mowa powyżej, że ją w końcu umorzono: 5 Ds 185.2018) błędnie wzięła za zażalenie na postanowienie o umorzeniu, którego wtedy jeszcze nawet nie widziałem. Na koniec dodać mogę jeszcze (też będzie to widać w aktach, na filmach), że jakoś tak się złożyło, iż pisma w obu tych sprawach dotarły do mnie tego samego dnia. Ostatnia z sygnatur dotyczy zażalenia w sprawie piotrkowskiej (tj. w sprawie zabijania mej rodziny), chodzi tu mianowicie o zażalenie na postanowienie o przekazaniu sprawy "wg właściwości" do innego sądu.
• SĄD REJONOWY DLA M. ST. WARSZAWY, II C 557/18 i SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, II C 957/17, a także SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, XIV Kp 927/18 oraz SĄD REJONOWY W SIERPCU, I C 997/17: dwa pierwsze numery spraw są odległe od siebie o 400. Natomiast sprawa druga i trzecia tutaj mają numery odległe o 30. O czym są? Kolejno: pozew przeciwko mnie w związku z najmem z 2014 r. (tego samego najmu dotyczą też wspomniane tutaj niedawno 2 sprawy prokuratorskie z sygnaturami z 2018 r.); odszkodowanie(-a) dla mnie od Skarbu Państwa za nielegalny tytuł wykonawczy wydany przed uprawomocnieniem się nakazu zapłaty (w warunkach wysłania go na błędny adres, inny niż adres zameldowania, przy czym odmówiono też wznowienia postępowania — sprawa jest opisana na forum); i wreszcie też: wspomniane zażalenie na postanowienie o podjęciu na nowo sprawy, które zinterpretowano jako zażalenie na umorzenie sprawy, jakie i tak nastąpiło wkrótce później, tylko że wtedy jeszcze o tym nie wiedziałem (sprawa karna przeciwko mnie związana ze wspomnianym najmem z 2014 r., o rzekomą kradzież z włamaniem, w formie usiłowania – oczywiście nic nigdy nie dowodziło zamiaru kradzieży, a ja byłem najemcą, ale naszym policjantom nie przeszkadzało to przez kilka lat prowadzić sprawy i blokować mi też wchodzenie do tego domu). Filmy postaram się zamieścić później, na razie nie ma czego klikać i przeglądać w tym punkcie — podaję tylko suchą informację. W przypadku Sierpca sygnatura jest nie tylko o 70 większa od poprzedniej tu prezentowanej, ale też jest to 997, słynny nr telefonu do Policji. W tym przypadku była to sprawa od początku skazana na umorzenie, ponieważ najpierw Sąd Okręgowy w Płocku postanowił przekazać pozew wg właściwości do tego rejonowego, w którym oczywiście trzeba było znaleźć ich własny (wewnętrzny w tym sądzie) nr teczki, nr sprawy, a następnie (jeszcze gdy sprawa czekała w Płocku na uprawomocnienie się i wykonanie postanowienia) ja cofnąłem pozew ze względu na ten niepożądany wynik (jeszcze by się z tego zrobiło postępowanie uproszczone, co jest wyjątkowo niepożądane — nie ma Sądu Najwyższego...). Słynny nr telefonu do Policji w tytule, jak również czynienie ze mnie kogoś bardzo ważnego, kto zasługuje na jedną jedyną taką sygnaturę w ciągu roku, specjalnie z góry dla niego zarezerwowaną, pokazują, z czym mamy tu do czynienia. Jaki jest charakter sprawy inwigilacyjnej wszędzie tu przeze mnie prezentowanej. Oj ja obawiam się, że to jest po prostu "sąd kapturowy", Capture'owy. Akt na razie nie sfilmowałem z braku czasu na wyjazd do Sierpca.
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-URSYNÓW, 5 Ds 307.2018 i PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE, 1 Ds 347.2018: sygnatury spraw przeze mnie założonych w tych 2 różnych instytucjach są odległe o równo 40. Obie sprawy dotyczą fałszywego oskarżenia mnie, kłamstwa w zeznaniu (w pierwszym przypadku chodzi o zwykłą osobę, w drugim — o policjantów, dotyczy to dwóch zupełnie odrębnych kwestii niepowiązanych ze sobą tematycznie tak poza tym). Ponadto druga z sygnatur (sygnitur?...) jest taka, jak końcowe 3 cyfry nru telefonu do tego sekretariatu, tj. do sekretariatu 1 Ds w prokuraturze Warszawa-Śródmieście Północ (tu natomiast, po kliknięciu, zarchiwizowana oficjalnie kopia tej strony www — na wypadek, gdyby zmienili swe numery...) — mam tu na myśli cyfry 437 — z tą jedną tylko drobną różnicą, bo w trójce cyfr tworzącej numer TEJ sprawy 2 pierwsze są na przeciwnych miejscach. Kojarzy się to oczywiście z "dwoma policjantami, którzy wszczęli to świństwo" i ich przeciwnym tutaj miejscem. Rzecz jasna sprawę pewnie zlekceważą odmową wszczęcia postępowania, jak gdybym ja jakimś kłamcą już był w sposób wiadomy. Przecież jeśli nie wyeliminowano wszelkich możliwości, że przestępstwo popełniono i że da się je udowodnić i ukarać w danym postępowaniu, to działanie prokuratora, któremu nie chce się prowadzić śledztwa, nabiera znamion poplecznictwa. Niewątpliwie przyjdzie czas, że będzie o to walka potencjalnie aż do Sądu Najwyższego. Co z moim domniemaniem niewinności jako świadka?!
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE, 2 Ds 675.2018, PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-WOLA, 1 Ds 715.2018 i PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-WOLA, Ko 755.2018, a także SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, XXIII Ga 955.2018: czasowo rzecz biorąc — równolegle toczące się sprawy w prokuraturach i sądach, przy czym w pierwszych 3 przypadkach (gdy więc chodzi o prokuratury) sygnatury są odległe o 40 od każdej poprzedniej. Na końcu zaś wymieniam tu żałosne orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie o oddaleniu mej apelacji w wydziale gospodarczym (nie chcą zarejestrować w KRS mojej, doskonale poświadczonej i kilka razy wysłanej na adres spółki, rezygnacji z zarządu) — nr sprawy o 200 większy od poprzedniej tutaj sprawy. O czym są sprawy w prokuraturach? Pierwsza jest przeciwko mnie, jest ona opisana tutaj po kliknięciu — zupełnie skandaliczna. Abstrahując już od wszystkich innych skandali w tej pojedynczej sprawie (np. brak dowodów na opis zarzucanej sytuacji z aktu oskarżenia: całkiem chamski, bezczelny, zupełny brak dowodu w materiałach przysłanych do sądowych kolegów prokuratorki) — pytam: czy czeka nas teraz koncepcja, że skoro nie ma dowodu, kto jest winny, to zadaniem sędziego jest zgadywanie (przenoszenie ustaleń bezpośrednio z głowy sędziego do ustalonego stanu faktycznego sprawy), a może on dowolnie pominąć w tym obowiązek dowodu? Jest na to doprawdy genialny pomysł, słyszałem go na razie raz od spikerów, ale może pojawi się w sądach, może wykiełkuje. Otóż: aby pominąć obowiązek dowodu i zastosować domniemanie winy, i prezentować się w nimbie rzekomej praworządności, należy... podejść do tego od drugiej strony i zastosować domniemanie niewinności w stosunku do innych osób, które mogłyby coś zrobić. (W tej akurat sprawie chodziłoby tu o konstruktorów elementów samochodu, którego elektronika w tym przypadku najwyraźniej nasłuchała się fal.) A zatem, w skrócie — oto metoda: (1) wyłonić krąg osób, które mogłyby być winne i do których można dowodowo ograniczyć podejrzenia, ponieważ nikt inny na pewno nie jest winny; osoby te nie muszą być znane "po nazwisku"; (2) wytypować sobie jedną z nich, której sędzia nie lubi, np. na zasadzie prawdopodobieństwa; (3) przetworzyć to, w stosowanych może np. w uzasadnieniu sformułowaniach, na "winę udowodnioną" tego jednego, bo przecież pozostałe osoby nie popełniły przestępstwa, jako że obowiązuje domniemanie niewinności. Czy tak to załatwią? Bardzo ciekawe. Na razie to ta sprawa nadaje się do braku skargi uprawnionego oskarżyciela (to taki jeden z powodów do umorzenia postępowania, bardzo rzadki) — przykładowo, problem tego typu zauważyła przewodnicząca wydziału, a ja sam tam jeszcze 2 inne dostrzegam. Na filmie wideo do tej sprawy 675.2018 (który jest częścią wpisu na forum) proszę przejść do momentu 47:36, by zobaczyć tę sygnaturę; jeśli wideo się nie wyświetla, to znaczy, że trzeba zainstalować aktualny kodek (polecam program K-Lite Codec Pack). Pozostałe 2 sprawy prokuratur dotyczą zabijania mojej rodziny.
• PROKURATURA REJONOWA WARSZAWA-ŚRÓDMIEŚCIE, PR 2 Ds 829.2018 (obecnie część teczki sądowej pokazanej w punkcie następnym-poniższym) i PR 1 Ds 1329.2018: sygnatury są "dziwnym trafem" odległe o równo 500, bo tyle dzieli 829 i 1329 (w tym przypadku pochodzą one z jednej i tej samej prokuratury, choć z różnych wydziałów). Dwie sprawy dotyczące szkalowania mnie przez organy ścigania ręka w rękę z sędzią I i II instancji oraz pozbawienia mnie prawa jazdy, w zupełnej sprzeczności z prawem; jedna to oskarżanie mnie, druga to moje oskarżenia pod adresem policjanta. Więcej na temat tej pierwszej sprawy (która zresztą, jak to zwykle w moich przypadkach bywa, z powodzeniem toczyła się z wybrakowanego pisma wszczynającego postępowanie) jest na forum: wątek podstawowy z aktami i filmem oraz wątek na temat niezdolności obecnego państwa do samooczyszczenia się z takich skandalicznych prokuratorów i sędziów (gdzie w skrócie można przejrzeć główne zarzuty wobec tej sprawy). No cóż, Kodeks postępowania karnego nie bez powodu – i zapewne nie bez stojących za tym sił polityczno-telewizyjnych "grupy watykańskiej" – ma pozycję 555 w dzienniku ustaw [Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555; kodeks postępowania cywilnego też ma dobraną datę, jest to data najazdu Sowietów + 2 miesiące, owo plus dwa to taka typowa transformacja daty w tej grupie; dodajmy tu także, że najsłynniejszy polski profesor prawa nazywał się Wolter (wspominam o tym na liście ludzi wykreowanych przez tę, co rusz przestępstwa popełniającą, grupę papiesko-polityczną)]: on, ten kodeks, jest przyczyną, jest warunkiem koniecznym, z którego wypływa zło i z którego się korzysta stosownie do udostępnionych (z myślą, jak widać, o takim następstwie) możliwości [takich, jak np. brak praw do kasacji, chyba że wnosi ją minister albo naruszenia prawa są rażące a skazanie jest za przestępstwo i na więzienie bez zawieszenia; wyjątkiem są sprawy kompletnie popsute, np. takie do umorzenia z braku skargi uprawnionego oskarżyciela) – czy, podobnie, w pierwszej instancji (i wedle orzecznictwa, tylko w pierwszej skuteczne), "kierowanie spraw karnych na posiedzenie lub na rozprawę" przez prezesa sądu, a więc przez najbardziej zapewne zamieszanego kierownika i za plecami (losowego rzekomo, reprezentującego poniekąd "demokrację" w sądownictwie) sędziego referenta (efektem tego dziwacznego unormowania może być później to, że sprawa z wybrakowanego aktu oskarżenia za sprawą przestępstwa kierowników sądowych jest rozpatrywana na rozprawie i są w niej wyroki... dodajmy do tego sędziego-bandytę, któremu nie wadzi bezpodstawne PRAWNIE ingerowanie w cudze wolności i prawa, a wyjdzie z tego nawet wyrok skazujący; wprawdzie w moim przypadku, jak i w powyższej sprawie, częściej podchodzą do mnie jak do chorego psychicznie i dlatego nie ma wyroków, ale np. wspomniana sprawa X S 113/17 to sprawa o wyrok, w której byłem jak dotąd traktowany jak zdrowy i zapadł nawet skazujący mnie wyrok nakazowy, wprawdzie skutecznie przeze mnie pozbawiony mocy, ale problem trwa]. Krótko mówiąc, myślano o tym, żeby trochę postraszyć sprawami politycznymi i żeby móc je organizować (na zasadzie nadużyć, przestępstw, ale jednak), wtedy, gdy projektowano kodeks [ja sobie poradzę, ale kogoś tam może to będzie odstraszać?... poza tym chodzi o tego Nietzschego, bo przecież "Niczyński"... niech budzi ten człowiek już na sam dźwięk swego nazwiska skojarzenia z procesami politycznymi, bo w sumie Nietzsche też w jakimś tam trybie pewnie ustawowym przyjęty był do szpitala, w następstwie skargi od człowieka, chyba profesora, z którym korespondował]. Co do wspomnianego tu postępowania karnego, w którym skazano mnie w obu instancjach nielegalnie na zakaz prowadzenia pojazdów, to z góry przygotowała je chyba Policja (bo kto by tak zaglądał do ewidencji ludności, żeby znaleźć kogoś o odpowiedniej dacie urodzenia i nazwisku?) i zapewne na zlecenie Tuska, zważywszy m. in. na pozbawiony podstaw prawnych udział w niej Żandarmerii Wojskowej (wprawdzie obok tam są jakieś instytucje wojskowe na Nowowiejskiej, ale to nie ma znaczenia; pierwszy przyjechał mnie zatrzymać żandarm w oficjalnym aucie ŻW, dopiero później policja rejonowa i w końcu stołeczna, bo musieli im dowieźć narkotester, w dodatku taki, na którym wychodziły złe wyniki). Zachęcam do przeczytania o tej sprawie, bo każdy gołym okiem widzi, jak rażąco jest sfałszowana.
• SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-ŚRÓDMIEŚCIA, II K 514/18 i SĄD APELACYJNY W WARSZAWIE, V ACa 544/18, a także dużo starsza: SĄD APELACYJNY W WARSZAWIE, VI ACz 1544/16: sygnatury są odległe o równo 30 (oraz w drugiej parze: o równo 1000). Dwie pierwsze sprawy zaczęły się toczyć w sądach mniej więcej w tym samym czasie. Trójka kojarzy się z Sądem Najwyższym, niedopuszczalnością skarg kasacyjnych ("bo to nie trzecia instancja"), a charakterystyczny jest tutaj swoisty "most", "połączenie" (jakim jest telewizja-bandycka komórka oparta, jak się mówi, o ludzi TVP Warszawa) pomiędzy sądem rejonowym i okręgowym. Symbolizuje to iluzoryczność środków odwoławczych ("będzie u jednych to, co i u drugich"). Druga z tych spraw ma numer, który nawet wewnętrznie i bez patrzenia na inne jest bardzo znaczący (gdyż ma ona sygnaturę jak nr (s)pokoju dyrektora w Sądzie Okręgowym; dyrektor to ten spośród 2 kierowników sądowych, prezesa i dyrektora, który ma za swe zadanie m. in. zajmować się finansami i mieniem sądu, a więc także sprawami płacenia podatków; ponadto art. 544 k.p.c. jest to pierwszy z przepisów o ubezwłasnowolnieniu, kojarzącym się też z pozbawieniem wolności). Pozew ten, z mojego powództwa, jest o naruszeniu mych dóbr osobistych (nie przez państwo, broń Boże, a przez jakiegoś poniekąd zwykłego człowieka tylko), odpowiedni pozew czy raczej wyrok oddalający powództwo omawiam na forum. W I instancji orzekał sędzia z nazwiskiem Kukiełka; w II instancji, po gigantycznej przewlekłości, też pewnie dojdą do wniosku "jaki to genialny ten Sąd Najwyższy jest" i że orzeczenie jest bardzo słuszne, podczas gdy ono jest szkodliwe prawnie i nadinterpretacyjne. Uwagi z forum (ściślej jeszcze wyrażone w treści apelacji, bardzo jasno i konkretnie) to oczywiście jakieś gnioty... Przyczyna jest pewnie jedna: bo papieżowi działającemu jako "telewizja" się nie podoba, gdy ja wygrywam i gdy przyznają, że byłem w jakiś sposób pokrzywdzony – nieważne, że mam rację. Niech będzie, że ja się na prawie za grosz nie znam, bo jakie to ono jest, to nas dopiero pouczą skorumpowane organy najwyższe judykatury (np. że jest wolna amerykanka w sprawie podsłuchów i śledzenia na dworze czy że prezydent umarza śledztwa i sprawy sądowe, z jedynie formalną kontrasygnatą innych-właściwszych funkcjonariuszy, wymuszając na państwie pozostawienie bandyckich sędziów na ich stołkach albo że ustawy dyskryminacyjne jakoby dyskryminacją nie są czy też są "konieczne prawnie").   edit 2019-03-07: Ostatnia ze spraw jest skargą o wznowienie (sygnatura zażalenia w tej sprawie – to już w II instancji, w I instancji orzekał tu Sąd Okręgowy), którą Sąd Apelacyjny zupełnie błędnie (łamiąc art. 227 k.p.c. + przepisy o tej skardze) uznał za podlegającą rozpoznaniu dowodowemu (ocenie dowodów), gdy tymczasem skarga taka o takim temacie zawsze musi być odrzucona (przecież nie ma prawomocności, jeśli nie było doręczenia dobrego, a to jest skarga przeciwko orzeczeniom prawomocnym), a przy tym z białego robił czarne, udając, że nie ma dowodu-uprawdopodobnienia, że mieszkałem w innym miejscu, podczas gdy w aktach był dowód zameldowania. Na to sąd zupełnie zamknął oczy i zaakceptował teorię, że jakoby nie miałem adresu zameldowania. Zlekceważył też multum innych dowodów. Informacje na temat tej sprawy są, wraz z filmem z czytelni akt i skanami, po kliknięciu odpowiedniego linku na początku tego punktu listy. Kompletnie ustawiona sprawa, jedna z największych kompromitacji sądownictwa w historii (ciągły napór na zamykanie drogi sądowej, dochodzenia naruszonego prawa do sądu: gdy tymczasem zakazuje tego art. 77 ust. 2 Konstytucji, jest to po prostu niezgodne z prawem). Wciąż jeszcze po dziś dzień (data edycji w 2019) sądy lekceważą najlepsze argumenty i nic tylko powołują się, wbrew prawu, na dawne orzeczenie ze skargi o wznowienie, że "sąd postanowił odrzucić skargę i zasądzić pieniądze na rzecz przeciwnika", jak gdyby tego typu orzeczenie było władne "ostatecznie zamknąć drogę sądową dochodzenia naruszonego prawa do sądu".
• SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-WOLI, I C 2650/18 i SĄD REJONOWY DLA WARSZAWY-MOKOTOWA, I C 1650/19: numery spraw są odległe o równo 1000 (choć są w różnych sądach i jeden nie powinien rościć sobie prawa do kolekcjonowania informacji na temat drugiego i moich w nim spraw). Koordynowało to, zapewne, to samo "wspólne wydawnictwo" (od wydawania wszystkich dotyczących mnie orzeczeń), które odezwało się ze słowem wyjaśnienia przy jednej z pierwszych tutaj spraw na liście, tej z sygnaturą 631/12. Pierwsza ze spraw wpłynęła 7.8.2018 r. i ta data wpływu nie ode mnie zależała, ponieważ tę sprawę to Sąd Okręgowy w Warszawie ze swej inicjatywy przekazał (wg właściwości) do rejonowego, zgodnie z własnym tempem pracy sędziego i postępami wewnętrznego urzędowania sądu. Druga wymieniona tu sprawa wpłynęła do sądu rejonowego dnia 3.4.2019 (zauważmy, również są tu takie dwie liczby w dacie, że druga jest o 1 większa od pierwszej) i również nie ode mnie zależało, kiedy, ponieważ przekazał ją wg właściwości Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie (tzw. e-sąd, ten od elektronicznych postępowań upominawczych) – wtedy, gdy zechciał, tj. gdy sędzia przyszedł do pracy i był do tego gotowy. Trudno więc zarzucać, że ktoś tu "niezależnie od sądu i bez jego współpracy postarał się o ładne sygnatury poprzez wybór daty wniesienia sprawy" (korzystając z tego, że codziennie te nadawane nowym sprawom numery stają się coraz większe, w odpowiednim tempie, gdyż co do zasady są to po prostu kolejne wolne-niewykorzystane jeszcze numery, a codziennie jest jakiś napływ). Byłoby to zresztą bardzo trudne do zrealizowania z powodzeniem; trudno jest dobrze trafić i prawie zawsze się to nie uda. To po prostu sam sąd tak dobiera numery w przypadku akurat Piotra Niżyńskiego. Na czyje (bezprawne) zlecenie? Pytanie retoryczne – ale patrz m. in. ostatni punkt tej listy. Poza tym mówi się, że za takimi przekrętami stoi premier i kolejne rządzące koalicje.
• Organ Rady Europy: EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA W STRASBURGU, akta 5357/12 i RADA EUROPEJSKA, akta 5357/12: wyjątkowo to nie nagrania wideo, ale coś nieomal równie zasługującego na wiarę. W świetle wcześniej wymienianych przykładów nie powinna już nikogo przekonywać mylna interpretacja zbieżności sygnatur (tj. taka twierdząca, że to "przypadek"), tutaj więc przytaczam na koniec coś najdawniejszego, z 2012 r., dotyczącego bardzo ważnej sprawy, bo skandalu z podprogowym molestowaniem seksualnym mnie w dzieciństwie przez operatorów podsłuchu, o co z pewnych względów można nawet z istotną dozą pewności siebie podejrzewać samego papieża, Jana Pawła II (tylko ktoś niezaznajomiony z tematem mógłby uważać sam fakt tego molestowania za jakiś "niepewny"; zresztą nawet spikerzy konsekwentnie go potwierdzają). Wyjaśnijmy (więcej o tym będzie w tekście poniżej tego całego kolorowego tła). Pierwszy z wspomnianych tu dokumentów (dotyczy on mej dawnej sprawy w Trybunale, jest w nim wzmianka o numerze akt) został zeskanowany dla mnie przez amerykańską firmę "Mailbox Forwarding" zajmującą się odbiorem i skanowaniem poczty pod własnymi adresami — korzystałem z jej usług, bo byłem wtedy bezdomny, jeździłem po świecie, spałem na dworcach itp. (bo w hotelach było bardzo źle; ślady są tu na blogu). Dokument ten, jak widać, został wystawiony 23.02.2012 r. (później w lipcu ostatecznie odmówiono mi przyjęcia do rozpoznania tej zgłoszonej przeze mnie sprawy o naruszających mą prywatność prześladowaniach, odbywających się za przyzwoleniem państwa), natomiast ten drugi dokument (jakiś raport na temat Syrii) wystawiono 24.01.2012 r. (proszę porównać daty: miesiąc +1, dzień -1... w skrócie: –30 dni różnicy–). Mniej więcej wtedy też miał miejsce skandal z międzynarodową umową zwaną "ACTA" (czyt.: akta), co właśnie ma odzwierciedlenie także w treści pierwszego dokumentu (proszę sobie przejrzeć). Już wyjaśniam, jaki ma związek jedno z drugim, tzn. sprawa Piotra Niżyńskiego z Syrią. To bardzo proste: drugie było od 2012 r. także "symbolem" medialnym (alegorią) pierwszego, choć oczywiście miało też samo w sobie swoje znaczenie. Media standardowo często wycierają sobie gębę moją sprawą, pisząc w aluzjach nawet o rzeczach z zakresu mego życia prywatnego, tak, iż jeden nagłówek medialny bywa na dwa tematy (tzw. drugie dno). W I poł. 2012 r. czytałem głównie BBC z racji jeżdżenia po świecie i uciekania od polskiego swądu, od tego całego śledzenia, od polskich podatków itd.; chciałem się na dłużej osiedlić już gdzie indziej, proponowano mi w myślach nawet rezygnację z obywatelstwa (a tymczasem BBC było standardowo w nagłówkach przeglądarki www Firefox). Otóż tenże konflikt w Syrii, standardowo wręcz w mediach kojarzony z "wojną zapomnianą przez świat", "w której dla świata istotną rolę odgrywa przede wszystkim problem łamania praw człowieka" (aż się utarło: "łamanie praw człowieka w Syrii") — łatwo konflikt ten odnieść do sprawy bandyckiej komórki w polskiej telewizji (i to chyba pod auspicjami "zaledwie" TVP Warszawa) — spowodował wreszcie MISJĘ POKOJOWĄ nie kogo innego, a słynnego Kofiego Atty Annana. Kofiego Annana, czyli tego męża stanu z Ghany, który już chyba w 1992 r. (gdy miałem 5 lat i właśnie trafiałem na podsłuch) był zapowiadany przez nazwisko poprzednika (...trusia Ghali'ego) jako przyszły sekretarz generalny ONZ. Butruś (Piotruś?) Ghali w 1992 r., po czym zaraz po nim Kofi Annan z Ghany (porównajcie: hitlerowsko nazywający się muzyk Holocausto przerobiony na Nergala pod koniec 1991 r. — będzie o tym nieco dalej tu na blogu w tekście wpisu). "Kofi" oznacza w zachodnich językach kawę (a moja mama zawsze mówiła, że kawy się małym dzieciom nie podaje, nawet do 10-12 roku życia: tylko sztuczną bezkofeinową "Inkę"), "Atta" kojarzy się (Polakom! innym nacjom nie) z brzmienia z ateistą, a wiadomo, w jakim zawodzie to może ewentualnie być ważne (u księży, tu zaś chodziłoby raczej o jakiegoś czołowego), zaś "Annan" kojarzy się z postacią biblijną. Razem jego postać brzmi więc jak jakaś zbitka wyzwisk "pedofil, ateista, Onan", co zwłaszcza w kontekście pełnych danych nt. mojej sprawy (m. in. przytoczonych poniżej) wydaje się być właśnie nie o nim samym, sekretarzu generalnym ONZ, a już prędzej o wielkim liderze religijnym (to by dopiero wyjaśniało to wszystko, włącznie z tym Attą). Tu więc, w kontekście tej całej ze mną kojarzonej Syrii, byłoby więc przypięczetowane to, że "TAK, SPRAWA KOFIEGO ANNANA JAKO NOWEGO SEKRETARZA ONZ TO W ZWIĄZKU Z KWESTIĄ PIOTRA STANĘŁA W TEJ INSTYTUCJI". A w każdym razie to jest istotne: Wojna w SYRII (i Kofi Annan) — włączyć skojarzenie "Piotr Niżyński kontra telewizja". Wróćmy jednak póki co do konkretów, do drugiego wspomnianego w tym punkcie dokumentu. Co godne odnotowania, wśród tysiąca kolejno ponumerowanych wg daty wystawienia dokumentów Rady Europejskiej (można kliknąć link, by je poprzeglądać i potwierdzić tę informację) w zakresie od 5000/12 do 5999/12 było tylko 7 (szczęśliwa siódemka...) o Syrii; oznacza to, że prawdopodobieństwo losowego trafienia sygnaturą w sprawę o Syrii wynosiło w tamtym czasie 0,7%. Wstępnie ktoś mógłby twierdzić, że to dosyć dużo, bo szansa na inną ewentualność (że jest jakiś spisek) wydaje mu się bardzo mała, jeszcze niższa od tego 0,7%. Ale to był tylko najprostszy suchy szacunek, liczony wg samego tylko tematu dokumentu, a bez uwzględnienia dodatkowych wskazówek (których przecież nie powinno być, gdyby sytuacja była losowa). Oto bowiem te sygnatury w Radzie: 5053/12 (na końcu jest 5 i 3, czyli początkowe cyfry mojej sygnatury 5357/12 — ona "na razie jest w oddali i nie całkiem widoczna"), 5633/12 (liczba ta jest o 580 większa), 5801/12 (o tak, 580 dalej od pierwszej... 580 i jedynka, brawo, cóż za "traf"), 5370/12 (większa o 013 od mojej), 5323/12 (mniejsza o 310 od wspomnianej 5633/12, która to była 580 za pierwszą), no i przede wszystkim aż "dwie" moje: 5357/12 i... 5537/12 (spójrzcie na to końcowe 537, czy z czymś się kojarzy? tak! z 5370/12...), czyli taka sama, jak moja 5357/12, tylko z przestawioną kolejnością drugiej i trzeciej cyfry. Powtórzę, te dokumenty o Syrii można samemu przeglądać na oficjalnej stronie internetowej Unii Europejskiej zaopatrzonej w jej logo i o adresie w domenie europa.eu (często jest wiele wersji językowych jednego dokumentu, język widać wtedy w końcówce sygnatury w postaci 2 liter, np. INITEN czy 1EN to wersja angielska, odpowiednio INITPL to wersja polska itd.). TO CHYBA NIE JEST PRZYPADEK, PRAWDA? A zatem numerologia sygnatur spraw wiążąca się z Syrią, jak widać, była przedmiotem starannego doboru. A teraz jeszcze kilka innych znaczących zbiegów okoliczności (wraz z poprzednimi dowodzą one praktycznie niezbicie, że nie sfałszowałem nijak skanu pisma z Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, bo po prostu nie zauważyłbym tych "zbiegów okoliczności", gdybym z góry nie znał centrum, wokół którego się kręcą). Otóż pod numerem –o 300 większym– od mojej sygnatury, pod 5657/12 jest jeden z bardzo nielicznych (może kilku) dokumentów wśród tego tysiąca dotyczący Polski, polskiej prezydencji w UE w roku 2011, zaś zaraz po nim pod kolejnym nrem 5658 (podobna sekwencja cyfr do mego 5-3-5-7...) jest tylko 1 dokument, tylko po angielsku: "Summary of discussions" (po polsku: "[oto] "Podsumowanie [różnych] dyskusji" — zdarza się tam w Radzie UE wprawdzie czasem tak zatytułowany dokument, ale bardzo rzadko, najwyżej raz na 100 sygnatur). Kolejny polski akcent to sygnatury 5989/12 i 5991/12 w tejże Radzie, pasujące oprócz swych pierwszych cyfr do lat przemian demokratycznych w Polsce: 1989-1991, a zarazem dotyczące dokumentów na temat, cyt., "Parlamentu Europejskiego w Strasburgu" (a nie Trybunału). A zatem przejawia się tu zapewne taka oto linia rozumowania i kojarzenia w Brukseli (w kontekście mojej sprawy przeciwko Polsce w Trybunale Praw Człowieka...): (1) przemiany demokratyczne w Polsce? — (2) skupiamy się na czym innym... (W tle zaś jest Polska/Polak i instytucje strasburskie.) Nic tylko kalkulacje pod PR i uniknięcie efektu propagandowego. Ot i logika tych najwyższych, prestiżowych instytucji europejskich. Wracając do prawdopodobieństw: już np. sama permutacja cyfr (5537 obecne wśród kilku zaledwie następców 5357) obniża, uwzględniając tu nawet całą klasę podobnych celowy dobór sugerujących sygnatur (przestawieniowych), obniża wspomniane 0,7% rzędu 10-krotnie, do 0,07%, a tu jeszcze trzeba by inne rzeczy uwzględnić — koniec końców wyszłoby, że co najmniej 1000 razy jeszcze trzeba zmniejszyć wspomniane 0,7%. Mamy więc z jednej strony 0,0007% jako szansę na to, że tu po prostu losowo złożyły się okoliczności, a np. 1% jako oszacowanie prawdopodobieństwa spisku. Jeśli to są dwie jedyne możliwości — a tak właśnie jest, bo to jest zestawienie przypadku z celowością, doborem wynikającym z jakiegoś kryterium — to ta druga jest ponad 100 razy bardziej prawdopodobna, czyli z matematyczną pewnością można teraz rzec (nawet przy zachowaniu najwyższej ostrożności), że na ponad 99% celowo i w ramach sekretnego spisku ustawiono sygnatury w radzie UE i w Trybunale z myślą o tej jednej, którą dla mnie przeznaczono w nawiązaniu jeszcze do sprawy Syrii. (A Syria, rozumiana także jako alegoria sprawy inwigilującej mnie telewizji — "łamanie praw człowieka w Syrii", "wojna zapomniana przez świat, w której jest mnóstwo cierpienia" — to już, jak ogłoszono wszem i wobec, pole do popisu dla słynnego Kofiego Atty Annana, od 1992 r., czyli od początku podsłuchu, szykowanego...) I nie sfałszowałem tu żadnego dokumentu, nie zamieściłem podrobionych skanów; nawet bym o tej "ciekawostce" nie wiedział, gdyby po prostu mnie nie dotyczyła osobiście, gdyby nie dotyczyła danych, które już posiadam; zresztą wszystko wskazuje, że faktycznie o jakiegoś Polaka chodziło i o sprawę dotyczącą Trybunału i praw człowieka. Tutaj po kliknięciu można poczytać o innych skandalach seksualnych kojarzących się z Janem Pawłem II (JP2): Juliusz Paetz (inicjały JP, jak i zresztą Popiełuszko; pierwsze jego ekscesy seksualne były podobno w roku mych narodzin 1986, a więc niejako zapowiadając mą sprawę), Józef Wesołowski (inicjały JW, "jak wyżej"; przygotowywano go już za Jana Pawła II do jego przyszłości jako pedofila, można tu przeczytać o tym po kliknięciu nazwiska), gigantyczny (i równie spektakularny, co w przypadku Paetza) skandal z zakonem "Legion Chrystusa" i jego założycielem Marcialem Macielem, a także swobodna działalność burdeli-domów publicznych (w tym tych słynnych przy skrzyżowaniu al. Jana Pawła II i al. Solidarności w Warszawie, oznaczonych nawet, obok innych oczywistych oznaczeń typu "masaże", słowami "spotkania erotyczne na żywo"). "Na sumieniu" miał też papież chyba zbrodnie, w tym zbrodnie przeciwko ludzkości (to tylko hipoteza, ale bardzo uzasadniona faktami). Z kolei o aferalstwie Trybunału pisałem w dopisku 'edit 2017-02-15' pod poprzednim wpisem na blogu (tzn. następnym pod tym), tym z grudnia o procesorach. Ich przestępczość wydaje się całkiem jasna, jej "przejawy" w postaci aluzyjnego bardzo wyraźnego wyznania na stronie www zaprotokołowano nawet u notariusza, poza tym w ww. dopisku można też przejrzeć przykładowe sprawy z 2017 r. Postępują wobec mnie w Strasburgu zupełnie jak kryminaliści z grupy przestępczej, wbrew prawu precedensowemu.   [edit 2017-09-11: Inny przykład na te dewianckie konotacje (o których mowa też we wpisie "Zeznania i dowody" z 15. czerwca 2016 r., mianowicie pod datą 2016/11/09, a także na podstronie o genezie podsłuchu) — i to znowu przykład z najwyższych szczebli sądownictwa — to, jak pewnie można się domyślać, postać "Piotr TULEJA" z Trybunału Konstytucyjnego.]
  [edit 20.08.2018: W sprawie niedawnego zgonu Kofiego Atty Annana znalazłem liczne wskazówki na to, że było to zabójstwo związane ze sprawą pedofilii w Kościele. Więcej na ten temat na forum: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=12&t=4669&start=10#p8925]
• URZĄD KONTROLI SKARBOWEJ W WARSZAWIE, pan Niedziałek jako redaktor Biuletynu Informacji Publicznej i PIOTR NIŻYŃSKI, najem mieszkania od Bogumiły Niedziałek: proszę kliknąć drugi odnośnik, by przejrzeć moją umowę najmu warszawskiego mieszkania przy ul. Zgoda od Bogumiły Niedziałek (epizodycznie miałem takie mieszkanie przez cały 1 miesiąc: czerwiec 2011 r.). Nazwisko Niedziałek kojarzy się oczywiście z niedziałaniem, a w kontekście kontroli skarbowej czy podatkowej: z niepłaceniem podatków, a także przymykaniem oczu na to (puszczaniem tego płazem, bezkarnie). "Przedsiębiorca: Bogu miła Nie-działek, mieszkanie przy ul. Zgoda, Piotr Niżyński": to mówi samo za siebie ("jeśli robisz to, czego chce papież, to możesz nie płacić podatku! sprawa dotyczy Piotra Niżyńskiego" — tego typu politykę najwyraźniej można spotkać w bardzo wielu miejscach, jest powszechna wszędzie tam, gdzie są kamery, choć jej nie widać; już i tak można było podejrzewać, że o coś takiego chodzi, a tu jeszcze bardzo wyraźna wskazówka z tych kręgów, co to generowaniem wokół mnie zbiegów okoliczności się zajmują). A zatem bądźmy tego świadomi: w Polsce (jak i praktycznie wszędzie na świecie! USA chyba maczały w tym palce!) nastała papistowska (od słowa "papizm") monarchia despotyczna z premierem w roli głównej. Podatni na szantaż moim zdaniem są wszyscy ważni w tym kraju, aż po sam Sąd Najwyższy, parlament, ministrów, radnych, sędziów, prokuratorów i Policję z Komendantem Głównym na czele. Oni wszyscy zdają mi się być przede wszystkim marionetkami grupy przestępczej, ta zaś ma główny ośrodek decyzyjny w telewizji (skontaktowanej podobno internetowo z Watykanem) oraz w osobie (rozdającego premie) premiera i Ministra Finansów. Jako że telewizja z samej natury tego podsłuchu wysługuje się podobno tradycyjnie Watykanowi, w sprawach moich i niemoich (a to jest grupa, która zabija), to w sumie wszyscy politycy, bez względu na partię [czy to PiS, czy PO, czy SLD lub PSL — oni wszyscy rządzili i zdarzało się moim zdaniem zabijanie na odgórne zlecenie z tej grupy — czy to nawet, jak się zdaje, Kukiz i — próbująca odsyłać mnie ostatnimi czasy do prokuratury wyższego szczebla i negująca jakiekolwiek prawo do naprawiania sądów — Nowoczesna, a zauważmy, że ich posłowie są zwykle przedsiębiorcami i mają często dobrze dobrane personalia, jak gdyby jakiś urzędnik wyszukiwał przestępców podatkowych pogrążonych już i tak w układzie (tak tak! spikerzy powiadają, że to w ten sposób dokooptowywano członków do tych nowych stronnictw...)], wszyscy oni w istocie prezentują wiernopoddańczą postawę wobec papieża i kliki w telewizji, a jest tak zapewne dlatego, bo boją się o siebie samych. Przecież nawet w samym rządzie jakiekolwiek poważniejsze skonfliktowanie się z centrum watykańskim, które moją rodziną zajmuje się moim zdaniem od dziesięcioleci [np. z myślą o mej świeżo narodzonej matce (po to, by śledzić rodzinę i stosować przekaz podprogowy, wpływając m. in. na wybór szkoły i zawodu dla dziecka) powstał bodajże Łódzki Ośrodek Telewizyjny, pierwszy w historii ośrodek regionalny Telewizji Polskiej — jego rolę chyba w 1974 r. przejął WOT, a misja podsłuchu i przekazu podprogowego była taka, żeby moja mama poślubiła Niżyńskiego, gwarantując w ten sposób, że mam taką babcię, jaką mam — zaś wcześniej jeszcze była zapewne "afera w łódzkim pogotowiu" (ta pierwsza) dotycząca matactw przy jej poczęciu i narodzinach, by wypadła odpowiednia data, oraz afera w szpitalu brodnickim (dotycząca narodzin mej babci w 1923 r.), choć oczywiście nikt tych "afer" nie nagłośnił], oznaczałoby (powtórzę: nawet w przypadku partii akurat rządzących), że po najbliższej zmianie władzy można zostać skutecznie zniszczonym, zepchniętym na margines. Niekoniecznie zresztą przez centralny atak na czołowych polityków: administracja skarbowa może też selektywnie uderzać w różne ośrodki polityczne mniejszego formatu, np. gminy we władzy danej partii, zmuszając je pod groźbą postępowania karnoskarbowego do wchodzenia w jakieś afery, które się później rozlicza [słyszałem, że tak to było z krakowskim Sądem Apelacyjnym, co by z pewnych względów się zgadzało: one wszystkie są na 1 ulicy, a w okręgowym i rejonowym zorganizowano mi dosyć haniebne niereprezentatywne teorie prawne, obliczone na popieranie prześladowań jednostki i wzmacnianie przewagi sił policyjnych nd narodem — w Krakowie próbowano w ogóle wykluczyć prawo do prywatnego aktu oskarżenia wobec policjantów; inny taki przykład pogrążania kogoś przez aferę zastępczą, pewnie odgórnie zorganizowaną, ale wstyd sprawcom o tym mówić, to bodajże afera z kradzieżą znaczków w sądzie legionowskim]. Można by też uderzać w indywidualnych posłów, jeśli to przedsiębiorcy niepłacący podatków. Toteż: wszyscy są w mojej opinii nieco wasalami Watykanu, a na pewno jadą z nim na jednym wózku i (jak się zdaje i jak podpowiadają też spikerzy tortury) starają się uniknąć odpowiedzialności karnej za przestępstwa podsłuchowe i/lub remontowe, w które już się wpakowali. To więc rządzi polityką — oraz chwilowe preferencje w mass mediach i sondażowniach, które z kolei zależą od ekipy obecnie u władzy. Ta zaś (PiS) jest chyba najgorszą z obecnie możliwych, ręka w rękę z PO.   [edit 2019-12-01: Mogę przytoczyć jeszcze inny przykład poszlaki na rolę urzędów skarbowych w sprawie wszechobecnej korupcji. Urząd skarbowy, pod który najdłużej podlegałem, czyli ten Warszawa-Bielany zlokalizowany na ul. Skalbmierskiej, ma specyficzną i godną odnotowania właśnie tę ulicę. Skalbmierska, za pośrednictwem wzorca SKAL...R..., pasuje bowiem do nazwiska byłego prezydenta włoskiego Scalfaro (czyt. "SKALfaRo"). Przypomnijmy przy tym, że i ja mam poniekąd personalia po prezydencie włoskim (Sandro Pertini): jego nazwisko PERTI-NI zawiera jak gdyby me imię (w dopełniaczu: łac. Petri oznacza Piotra) oraz początek nazwiska, zaś data urodzin tego prezydenta to moja data urodzin, jedynie dwie środkowe cyfry roku są na przeciwnych miejscach. A zatem wszystko jak gdyby się zgadzało: w sprawie tego spisku "właściwa", tj. odpowiedzialna za zajmowanie się czymś, jest właśnie administracja skarbowa. Spotkałem się zresztą i z wprost wyrażanymi potwierdzeniami tego przypuszczenia (ze strony osób najwyraźniej zorientowanych).]
• SĄD OKRĘGOWY W WARSZAWIE, XIII U 1140/22 i II C 1140/23: dwie moje sprawy z nowszych czasów, jedna z mojego odwołania od decyzji ZUS, druga z powództwa mojej spółki (generalnie to problem sygnatur trwał ciągle, mniej lub bardziej wyraziście, ale nie miałem czasu go dokumentować; tu przytaczam szczególnie wyrazisty przykład).

Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej — i nie ma dyskusji! Nici z wszelkich apelacji!

Pamiętajmy, sekretariat to w każdej instytucji zajmującej się realizowaniem prawa ten ważny jej organ wewnętrzny, który odpowiada za przydzielanie przychodzących spraw do poszczególnych obsługujących je funkcjonariuszy publicznych (np. sędziów). Ponadto sekretariaty zakładają teczki, przygotowują niektóre pisma oraz przekazują wszystkie przychodzące pisma do sędziów, a wychodzące bodajże zamykają w kopertach i przekazują je do działu ekspedycji poczty (np. w ramach biur podawczych, bo oddawanie poczty listonoszom jest typowo obsługiwane na parterze budynku). Jednakże tutaj najistotniejsze jest to, że to za pośrednictwem sekretariatu sprawa trafia do tego, a nie innego sędziego (a może on być przestępcą, co więcej, można z nim nawet uzgadniać szczegóły, jak sprawa się zakończy — rozmowy z telewizją, czyli ośrodkiem śledzenia i dręczenia mnie złożonym ze "spikerów", odbywają się tekstowo przez Internet przez komunikator internetowy — czat 1-na-1). W prokuraturze mieliśmy już przykład na to, że sekretariat to świetne miejsce dla nadużyć, a tu widzimy co? Szczególne zainteresowanie Piotrem Niżyńskim. Czyż trzeba jeszcze jakichś dowodów?... O złej woli sądów (ba, przestępczości ich ludzi) świadczy dla mnie już to, że gra tam tortura dźwiękowa, gdy ja jestem w okolicy. Tutaj zaś mamy dowód na matactwa najgorszego rzędu, "uwalanie" spraw, z czym spotykam się ciągle, bo wyroki ustalają spikerzy i jeszcze niemalże robią to przy mnie, mówiąc o tym wobec mnie, czasem wprost, a ostatnio (w ważniejszych sprawach) częściej wg taktyki (zaraz po wypowiedzi sami się do niej przyznają) "mówić na odwrót, żeby było, że nie jesteśmy skontaktowani". Tak czy inaczej ciągle mi mówią o korupcji, ciągle spotykam się z rażąco błędnymi orzeczeniami, a tu takie kwiatki! Przeciwko rażąco jasnym dowodom zaprezentowanym powyżej nie można wysuwać jakiegoś stanu kontentacji polityków typu Andrzej Duda, ich zadowolenia z sytuacji i zaufania czy to do mediów, czy do sądownictwa. Mamy tu twarde fakty, niestety urzędowo robione w sądach, wskazujące na to, że nie jestem tam zwykłą osobą, lecz kimś, przeciwko komu uporczywie gra w swoje gierki sam sąd. Od siebie dodam, że (z wyjątkiem spraw przeciwko komornikowi) zawsze ostatecznie sprawy sądowe jak dotąd przegrywałem, z wyjątkiem jednej o wykroczenie, którą wygrałem dzięki przedawnieniu. Proszę zresztą spojrzeć np. na powyższe akta.   [Ktoś mógłby ewentualnie jeszcze próbować podnieść zarzut, że komputery sądowe (program Currenda) normalnie przyznają sygnatury nie jakieś tam losowe, tylko po prostu kolejne, a więc można by osiągnąć pożądane numery za pomocą zasypywania sądu kolejnymi sprawami (identycznymi zapewne, bo nie mam aż tyle konfliktów, które potrzebuję rozwiązać), aż wreszcie któraś z nich będzie miała nr właściwy. Jednak łatwo się przekonać, że tak w moim przypadku nie jest. Jakby ktoś miał wątpliwości, niech dzwoni i próbuje zamówić akta o numerach sąsiednich. Panienki z Biura Obsługi Interesantów, swoją drogą też często agentki od monitoringu (a więc od świadomego pomagania w torturze z podsłuchem; zamieszani w to są nawet sędziowie), zapytają dla weryfikacji co najmniej o to, kto będzie przeglądać. Jeśli osoba niefigurująca w sprawie, jakiś Piotr Niżyński w sprawie zupełnie kogo innego, to akt zarezerwować do czytelni nie powinny.]   To z sądów też ostatnio przyszły, pamiętajmy, informacje na temat "sprawy oskarżonego K.W., co to Piotra Niżyńskiego zaczął nielegalnie dotykać" (inicjały Karola Wojtyły, sprawa kojarząca się z pedofilią, proszę czytać o tym np. we wpisie "Zeznania i dowody", jest tam też odnośnik do szerszego omówienia problemu [nie zapominajmy też o wykreowanym we Włoszech koło papieża miliarderze i polityku o specyficznie (swojsko i znacząco) Polakom brzmiącym nazwisku Berlusconi, o Maastrichcie (1991/92) i Lizbonie (ta to już ściśle tylko dla Polaków ma znaczące z seksualnością kojarzące się brzmienie, mianowicie ze słowem "lizać") i o innych takich dziwnie brzmiących polsko-międzynarodowych kluczowych dziełach politycznych, o Peterze Saundersie, co po polsku znaczyłoby: dźwiękowcu, którego sam papież Franciszek wytypował na szefa komisji do spraw badania nadużyć seksualnych wśród duchownych, wreszcie także o tym, że informacja o pedofilii jako bodajże sposób tłumaczenia się z polityki dotarła, jak się zdaje, nawet do niektórych osób spośród ludu amerykańskiego, nie tylko do polityków — patrz fragment listy doborów po nazwisku dotyczący ircd-ratbox. Polecam także stronę z zapiskami, bo telewizja do dziś ma skłonność do notorycznego i dającego się we znaki molestowania seksualnego i nadużyć (rozkręciło się to na poważnie w czerwcu 2013 r., mniej więcej wtedy, gdy w programach informacyjnych TVP znowu maglowano temat ofiar pedofilii w Kościele); w każdym razie problem w telewizji jest, a o sukcesach pedofilskich poczynań nawet doniesiono memu ojcu wiele lat temu — patrz opis problemu na podstronie o papieżu po kliknięciu "rozwiń fragment". Na tej podstronie (np. w kalendarium na samej górze przy nagłówku) jest zresztą też o tym, jak to jeszcze pod koniec 1991 r. — czyli na krótko przed początkiem podsłuchu i mniej więcej wtedy, gdy zakonnik Bergoglio (obecny papież) przeniósł się z zakonu do kurii biskupiej, co bardzo nietypowe — nasz muzyk metalowy (czy aby nie z zewnętrznej inspiracji?) zmienił pseudonim z "Holocausto" na "Nergal" (a przecież czołowy polityk kojarzący się z Holocaustem, Hitler, był znany z surowych obyczajów, zresztą nieżonaty praktycznie całe życie).]). Sądy więc ostatnio trafiają w rolę dekonspiratorów prześladowczo-podsłuchowego procederu, wydając na temat jego istnienia niejako wyrok, choć nieformalny.   [edit 2017-06-13: Wracając jeszcze na chwilkę do problemu MoleStowania seksualnego mnie w dzieciństwie (MS kojarzy się jeszcze z innym słowem), to chciałbym w tym kontekście wskazać na dziwną zbieżność z procesem beatyfikacyjnym Jana Pawła II. Za cud przyjęto uzdrowienie zakonnicy o inicjałach MS-PN (moje inicjały to PN). Tak, ta kreska-łącznik pośrodku to tak w oryginale jest (Saint-Pierre), w personaliach. Obleśny podtekst.]   [Inny "jak cholera" dla mnie wiarygodny cud szpitalny związany z tym papieżem to... — rozwiń komentarz (oczywiście tylko pod warunkiem, że takie rozważania nie ranią Twoich uczuć...) ozdrowienie Wandy Półtawskiej (dra psychiatrii), koleżanki Jana Pawła II, której dziwnym trafem zdiagnozowano raka; jej to się przytrafiło, a nie komu innemu, bo generalnie nie tak dużo ludzi na to choruje, a tymczasem Jan Paweł II dużo koleżanek przecież nie miał. Miała podobno modlić się do ojca Pio (tego samego, którego stygmaty św. Jan XXIII nazwał w liście oszustwem — nawet po gruntownych badaniach w Watykanie nad gojeniem się jego ran — a przecież chyba każdy kardynał włoski wie, że pomawiać, bezpodstawnie oskarżać to się nie powinno...), innymi słowy: do ks. Pio z Piotrowni (po włosku miejscowość ta nazywa się Pietrelcina) i od tego jakoby ozdrowiała — przy czym pierwszym warunkiem takiego wniosku jest tu oczywiście jeszcze wiara w uczciwość szpitala, który u niej tego raka wykrył (przypomnę tu tylko Kaczyńskich, z tą ich niewiarą w cuda czy znanym ateistą ministrem Religą na czele resortu zdrowia). I co jeszcze się okazuje? Ta pani to doktor psychiatrii, ma więc nawet dość wysoki tytuł naukowy i zawód lekarski, specjalizację o chorobach psychicznych. A więc i tutaj te typowe klimaty, kojarzące się też z Wacławem Niżyńskim i mą matką, a z drugiej strony z Watykanem (był zresztą też taki film, "Bóg Niżyński"...), bo p. Półtawska to też profesor Papieskiej Akademii Teologicznej. Ileż to razy przecież mnie jacyś psychiatrzy na zamówienie państwowe pomawiali — takich przypadków niewątpliwie trochę było; zaś ambulanse to jeżdżą za mną na co dzień. Watykan, psychiatria represyjna, szpitale — mnie się to wszystko z jedną grupą kryminalną kojarzy. — ukryj komentarz]

Spodziewana przestępczość sędziów związana ze śledzeniem Piotra Niżyńskiego (ewidentne powyżej; jej elementy to korupcja, nielegalne ustawianie spraw podczas ich przydziału, a także praca od czasu do czasu przy monitoringu połączona z podsłuchiwaniem, pomocnictwem przy podsłuchu-namierzaniu ofiary i ze stosowaniem podglądu ekranu, z czym także wiąże się nielegalne przyjmowanie niewpłaconego podatku, wreszcie także ze swoistymi "pielgrzymkami" z obecnością agenta w sąsiedztwie na sesjach podglądania mych ekranów oraz ewentualnie uskuteczniania prywatnych rozmów tekstowych z telewizją) — oczywiście tylko chętnych na to wszystko sędziów, choć (z powodu braku kontaktu) obawiam się, że innych dziś już nie ma — oraz przestępczość związana z wyremontowaniem ich sądów, którego do dziś nie cofnięto mimo dręczącego i bardzo męczącego, obezwładniającego umysł dźwięku (patrz wpis Zeznania i dowody), muszą świadczyć o głębokim upadku morale, o braku kwalifikacji etycznych wymaganych w tym zawodzie. To nie jest rzecz, którą można lekceważyć lub na którą nic poradzić się nie da. Za takie rzeczy są zmiany personalne, reformy i co najmniej, przede wszystkim, rzetelne śledztwo policyjne. To przyzwolenie, z którym się spotykamy, przyzwolenie połączone z milczeniem na temat Piotra Niżyńskiego, jest żenujące i urąga najbardziej elementarnym standardom sprawiedliwości. Państwo staje się prostackie, a nie sprawiedliwe, przy takim zamiatanym pod dywan, zinstytucjonalizowanym śledzeniu i "stręczeniu" sądowym. [edit 2018-07-11: Dlaczego z prezesem sądu tak trudno się spotkać i zamienić słowo (dawniej tak nie było)? Zapewne motywem tego odwracania się plecami do ludności jest to, że oni chcą mieć zapewnioną intymność korzystania z ICQ. Do kontaktów z grupą przestępczą telewizyjną.] (Większości Polaków ten problem bezpośrednio nie dotyczy, tym bardziej, że sędziowie normalnie starają się dobrze orzekać, wiedząc dziś już raczej, o ile są przestępcami, że zapewne i oni kiedyś będą sądzeni, w tym także z tego, czy nie wyżywali się na Bogu ducha winnych ludziach w sprawach politycznych. Głupotą byłoby robić tu coś, czego nikt w skali masowej, przystępnie dla ludności i tak nie nagłośni — za to ręczę — ale za co potem będą całe lata więzienia dla takiego sędziego. Natomiast pokazane tu symptomy zepsucia powinny u Czytelników zapalać bardzo ważną "czerwoną lampkę", z której powinno wytrysnąć wielkie NIE wobec obecnych milczkowatych elit politycznych, które nie potrafią przepuścić przez swe usta czy choćby poselskie i partyjne strony internetowe personaliów "Piotr Niżyński".)

W świetle tego wszystkiego warto jeszcze wspomnieć o tym, że mają Państwo naprawdę szczęście — patrząc z punktu widzenia obywatelskiej dojrzałości i zainteresowania sprawami państwa — że da się o antyludzkim skorumpowaniu czy zepsuciu sądów jeszcze czytać w Internecie. Bardzo blisko jest już bowiem cenzura Internetu, odpowiedni art. 15f Ustawy o grach hazardowych (tekst jednolity) wejdzie w życie od 1. lipca; to Minister Finansów, wedle prawa, będzie odpowiedzialny za publikowanie listy domen internetowych, do których żaden Polak dostępu ma nie mieć. A zatem klosz ochronny pomiędzy Polakami a Internetem; choćbyśmy bardzo chcieli gdzieś się dostać, a serwer w Internecie jak najbardziej będzie (np. gdzieś za granicą), to teraz za sprawą naszych władz, naszego państwa po prostu, TO JUŻ MOŻE NIE BYĆ MOŻLIWE.   [edit: Co to w ogóle za nadużycie władzy, wręcz swego rodzaju kradzież własności społecznej, że pojęcie "Internet" zaczerpnięte z działalności prywatnej (firmy telekomunikacyjne) oraz badawczej trafia do prawa! To trochę tak, jak pisać ustawę o jakiejś wybranej cudzej firmie. Zresztą dziś jest jeden Internet, jutro ta sieć może się rozpaść i może być niejasne, co tym Internetem jest; nie ma on przecież żadnego nru identyfikacyjnego, żadnego PESEL-u ani KRS (oczywiście na razie mniejsza z tym, ale pokazuje to, jak politycy wtryniają nos w nieswoje wynalazki i w życie prywatne Polaków).]   Niektórzy może sobie myślą, że jesteśmy "Polaczki", naród małych ludzi, których trzeba chronić przed światem, bo jeszcze się zgorszą, a tym, kto nam będzie cenzurował i wytyczał szlaki dobre dla naszych umysłów, będzie Minister Finansów i jego ludzie np. z izb administracji skarbowej. Mniejsza już z tym, że takie kształtowanie obiegu informacji jest prawdopodobnie niekonstytucyjne, tzn. nie spełnia warunków ograniczania wolności obywatelskich wytyczonych w art. 31 ust. 3 Konstytucji (m. in. nie jest to sprawa porządku "publicznego" ani moralności "publicznej", gdyż chodzi tu raczej o spółki działające za granicą; równie dobrze Polacy w swych mieszkaniach mogliby z nimi korespondować np. SMS-ami czy, wg dawnych metod, nawet jakimś telegrafem czy pocztą) — jest to sprawa jak najbardziej prywatna, w którą Państwo nie powinno się wtrącać, gdyby szanowało prawo ludzi do prywatności, do zajmowania się w życiu prywatnym tym, co lubią. Nie jest takie wtrącanie się w Internet też konieczne dla ochrony zdrowia, takiej konieczności nigdy nie było i nadal jej nie ma, problem jest w dużej mierze przesadzony, a sprawa jest dobrowolna, pojęcie "choroby" i "zdrowia" w zakresie, w jakim dotyczy ulubionych rozrywek, jest wręcz poważnie naciągnięte. Ale przejdźmy do tego, co pewnie najpiękniejsze zdaniem PiS-owców, czyli — abstrahując już od tego, czy jest legalna, a moim zdaniem najprawdopodobniej nie — do tego, co ta ustawa w praktyce może wprowadzić. Otóż od 1. lipca to, czy w (nowo kreowanym teraz) polskim okrojonym Internecie jakaś informacja będzie dostępna, zacznie zależeć od systemu prawnego   [w sensie: od aparatu urzędniczo-sądowniczego, czyli NIE od demokracji: zachodzi tu naruszenie Konstytucji, gdyż pozbawieni zostajecie Państwo możliwości pozyskania informacji o tym, co na danej stronie internetowej (tak, jak ją prowadzi konkretny podmiot) rzeczywiście w danej chwili jest serwowane, udostępniane — nie ma możliwości sprawdzić, czy słusznie trzyma ją na liście blokowania Minister Finansów (a obecnie też PiS wprowadza takie samo prawo dla KNF-u odnośnie innych tematów), nie skontrolujecie, czy to słuszna decyzja. W związku z tym ograniczona zostaje Państwa wolność pozyskiwania informacji z art. 54 ust. 1 Konstytucji RP (przyp. z 26.09.2018 r.).], a to oznacza, że w praktyce od administratora sieci komputerowej ministerstwa. "System prawny" bowiem — czyli w istocie, jak widać na powyższym wykazie spraw, niemal jawne bandziorstwo   [zachęcam np. do kliknięcia VI RNs 159/16: w opisie na YouTube wytykam, jak pani z obsługi ogłasza tam "śledziłam Piotrka"]   — opiera się zwłaszcza na świadkach, a wrażenie świadków odnośnie tego, co w Internecie "jest", zależy od funkcjonowania ich sieci komputerowych, to zaś zależy od ich technicznego zorganizowania, czyli od poszczególnych administratorów. Doświadczony administrator może w 2 minuty przekierować ruch z jednego tzw. adresu IP na inny adres IP, co będzie widoczne tylko dla ludzi włączonych w jego sieć (np. ludzi pracujących w budynku ministerstwa). Zamiast właściwej strony www może więc wyświetlać się zupełnie inna. Oczywiście nie zrobi tego człowiek porządny, przysłowiowy "katolik", co to przed sądem nie skłamie; jest to oczywiście wielkie świństwo, zwłaszcza wobec osób, które samotnie redagują coś w Internecie, ale może nawet wobec małych 2- czy 3-osobowych firemek. Jest natomiast wielki problem w udowodnieniu takiego matactwa. Nie wiadomo, czy w ogóle ono było, a jeśli nawet udowodni się, że tak, to nie wiadomo, kto je zrobił. Czy (1) administrator sieci lokalnej w ministerstwie, czy (2) admin z Telekomunikacji Polskiej, czy (3) admin z firmy zajmującej się łączami międzynarodowymi (typu np. słynnej Telii), czy wreszcie (4) admin dużej sieci (jak np. u nas Orange) np. niemieckiej, jeśli by serwer, na którym strona internetowa jest obsługiwana, stał np. w Niemczech, albo nawet (5) admin w serwerowni, w której przechowywany jest serwer obsługujący daną stronę www. Każda z tych możliwości wchodzi w grę i trudno doprawdy przeprowadzić wyczerpujące i satysfakcjonujące postępowanie dowodowe, zwłaszcza, że sądy administracyjne wykazały się np. wobec mnie 3 razy pod rząd bardzo złą wolą, "orzekaniem" skandalicznym (wmawianie mi, że moja skarga była o czym innym, po czym niedopuszczanie jej do rozpoznania "na podstawie niepodważalnego orzecznictwa z lat 70-tych", co powtórzono wbrew mym protestom w kilku poszczególnych sprawach w WSA i analogicznie w NSA, gdzie jeden sędzia od drugiego kopiował te same bzdurne uzasadnienia, dlaczego mi sprawę odrzuca, zmieniając tylko 1-2 zdania), lekceważącym akademickie standardy (dwója by się na uczelni należała za rozumienie pojęcia "administracja publiczna"). A zatem administratorzy sieci komputerowych, np. tej w ministerstwie, mają często w rękach narzędzie, z pomocą którego można popełnić przestępstwo doskonałe, jeśli ktoś w ogóle dopatruje się w tym przestępstwa (oszustwo komputerowe? fałszywe zeznanie? być może może się obyć bez żadnego nawet...). Wyobraźmy sobie: administrator sieci chce kogoś w Internecie zniszczyć czy spróbować zniszczyć, co zrobi? Poprosi znajomego, by wysłał skargę do ministerstwa, że na jakiejś stronie internetowej jest hazard. Sam zaś przekieruje tę stronę internetową na jakąś z nielegalnym hazardem, dotychczas nie rozliczoną czy np. właśnie przygotowywaną do usunięcia. Następnie w ministerstwie znajdą się świadkowie: jeden świadek, drugi świadek, w zasadzie tyle, ile się chce, może się znaleźć, że faktycznie ta strona (np. www.nielegalnie.pl) zawiera jakiś nielegalny hazard. W efekcie zostanie wydana w imieniu ministra decyzja o jej ukryciu przed Polakami [edit 2018-09-27: bo tak poza tym, abstrahując od tego kraju, to świat ją widzi]. A przekręt ten można zrobić kompletnie bezkarnie: nie udowodni się, kto był odpowiedzialny, prawdopodobnie nawet sąd uzna, że faktycznie na danej stronie internetowej był hazard (chyba, że ktoś ma naprawdę dobre dowody przeciwne). I to jest poziom polityczny, do którego doszliśmy! To jest plan PiS-u na bezpieczeństwo wolności Internetu! Wstyd, hańba, po prostu wstyd mi za wyborców PiS-u. I tyle. Proszę łaskawie przekazywać sobie informację o tym blogu (pamiętajmy też o przeglądarce internetowej www.torbrowser.org, która co do zasady jest odporna na próby cenzury), może wreszcie ktoś poważnie podejdzie do tego, o co ja prosiłem ponad 60 posłów opozycji, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, czyli do zwalczania tej złej ustawy. Także my wyborcy mamy coś do powiedzenia w tym temacie. Powinien teraz nastąpić bojkot PiS-u, wstrzymanie poparcia i nie powinno im zostać nawet 10% w sondażach, dopóki nie uderzą się w pierś i ustawy nie wycofają. Od braku poparcia powinni przecież zmięknąć. — Co jeszcze zrobił PiS przeciwko wolności Internetu? Zmienił ustawę o instytutach badawczych, tzn. o NASK-u (instytucie prowadzącym rejestr domen .pl). Za PO w ogóle powstała ta forma prawna "instytut badawczy" z myślą, jak mniemam, o NASK-u, bo to największy moloch; co do zasady przeniesiono do tej formy prawnej część jednostek badawczo-rozwojowych. Obecnie zaś, po niedawnej PiS-owskiej zmianie prawa, dyrektora NASK-u (ogólnie instytutów badawczych) od kilku miesięcy dowolnie powołuje i odwołuje Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Oto link do ustawy w Internetowym Systemie Aktów Prawnych Sejmu, proszę tam przejrzeć sobie np. Tekst ogłoszony (art. 24 i 26) i "Akty zmieniające" (albo od razu Tekst ujednolicony). Końcówka ".pl" to teraz jak ".gov.pl". Zapanowała oficjalnie zupełna podległość i wasalizm dyrektora NASK-u względem rządu, mogą dla nich kasować domeny (znam sporo takich przypadków, sprawa jest w sądzie), ewentualne ograniczenia są tylko sądowe (konieczność zapłaty odszkodowania, z czym wiąże się możliwość popełnienia przestępstwa niegospodarności) i wizerunkowe (choć obecnie klika medialna pozwala rządowi na aż za wiele, w tym nawet bodajże na zabójstwa: za czasów obecnego np. policjantka z Opola Anna Gajek, ze 2-3 osoby kojarzące się ze śmiercią Popiełuszki w szpitalach (dzień wcześniej pojawiło się coś o nim na blogu w dopiskach), a także wypadki samochodowe oparte o wywołany najpewniej poślizg: poseł Rafał Wójcikowski, dwie siostry zakonne-służki [i zderzenie pociągu z autem w Raciborowicach]).

Pamiętajmy wreszcie, że zły stan sądownictwa to nie powód, by bandyci je reformowali. Bandytą zaś byłby w polityce ten, kto byłby świadom istnienia opisywanego tu na blogu skandalu (w praktyce tak jest powszechnie), udawał może nawet, że go rozwiązuje, a mimo to by go nie omawiał publicznie (trzymając więc pokrzywdzonego w poniżeniu i bez powetowania mu tego poniżenia), lecz próbował jakoś cicho zakulisowo coś załatwiać (co? zamykanie spraw?). A zatem nie wierzmy w żadne obecne reformy. Najpierw wprowadzenie do mediów tematu o Piotrze Niżyńskim, nie mającego zresztą nic wspólnego z informacją niejawną (por. warunki wstępne istnienia "nieuprawnionego" ujawnienia, czyli braku wolności rozpowszechniania informacji, wytyczone w art. 31 ust. 3 Konstytucji) — dopiero później można licytować się w pomysłach na reformy.

edit 2017-11-14: W ramach słowa komentarza na temat potencjalnej genezy złego stanu sądownictwa, obok korupcji finansowej (niepłacenie podatku dochodowego a zamiast tego dawanie go po bandycku "do ręki"), chciałbym tu zauważyć, że są w Polsce zawody wyjątkowo uprzywilejowane (a do tego "książęta" z immunitetem), w których pełni się wprawdzie pewną funkcję państwową, pobiera się pieniądze jak za zwykły etat, ale zazwyczaj nie siedzi się w tym czasie w pracy ani nie wykonuje zadań służbowych (lub np. jest tak co najwyżej przez średnio połowę dni roboczych w miesiącu). Wiedzie się zamiast tego życie prywatne, jakie się lubi: fajnej małżonki, mamy, oddaje się rozkoszom łóżkowym czy nawet doucza się intelektualnych powodów, dla których zdaniem niektórych nie ma sensu wierzyć w Boga... Czasu w każdym razie na rozwój zainteresowań prywatnych takiej osoby jest mnóstwo. Na pensję to nie wpływa, a jest zdecydowanie wysoka (np. w sądzie rejonowym sędzia zarabia zależnie od stażu pomiędzy 2- a 2,5-krotnością przeciętnego wynagrodzenia brutto wynoszącego 4220 zł, tyle, że on je całe dostaje "do ręki", o ile jest przestępcą, a tak może być w przypadku nawet prawie wszystkich, w każdym razie teraz pewnie starają się dobierać zwłaszcza takich skorych do bandziorstwa telewizyjnego; w okręgowym mnożnik to pomiędzy 2,36 a 2,92, a w apelacyjnym 2,75 do 3,23; informacja o uczestnictwie sędziów w przestępczości podsłuchowej pochodzi od samej TV/spikerów). Akta w tym czasie wypoczynku (większość tygodnia, nawet znaczna!) czy inne zajęcia służbowe są daleko — np. w budynku sądu. Do takich zawodów zalicza się nie tylko zawód sędziego, ale i prokuratora (oba chyba co najmniej od czasów PRL, a na pewno sędziowie; prokurator poza tym także ma immunitet), a poniekąd nawet policjanta. (Odstawmy tu na razie na bok politykę: posłów, ministrów, prezesa np. telewizji...) W przypadku Policji trzeba tu wziąć pod uwagę kwestię wcześniejszej emerytury po bodajże 20(?) latach służby (tak, iż trzydzieści ileś lat to średni wiek funkcjonariusza) i wspomniane uchylanie się od oficjalnej pracy, które zawdzięcza się podobno jeżdżeniu za mną w terenie (gdy mnie widać, wciska się odpowiednią opcję w smartfonie, by doszło do przekazania położenia telewizji [edit 2021-01-04: stara koncepcja; w rzeczywistości w użyciu jest chyba zwykły radiowęzeł]), są to ich swoiste "wolne" dni (stąd może to chwytliwe hasło PO: "plan na poprawę w Policji? mniej policjantów za biurkami, więcej na drogach" — i oto jego prawdziwe znaczenie, namierzanie mnie w terenie dla TV; praca autentycznej drogówki, jeżdżącej radiowozami i w mundurze, to pewnie mimo tej zmiany może ze 30-50% czasu pracy albo jeszcze gorzej). Przecież patrząc na budynki Policji a także na ogólną liczebność tej służby, np. w Warszawie (bodajże ok. 10 tys. ludzi), można zachodzić w głowę, jak tyle funkcjonariuszy (czy choćby pół tej ilości samochodów) po podzieleniu przez liczbę np. komend rejonowych i komisariatów (kilkanaście+KSP) oraz uwzględnieniu proporcji związanej z etatem (40h : 168h, czyli podzielić tu jeszcze przez ponad 4) mogłoby się mieścić w tak niedużych w sumie gmachach. Albo i jeździć oficjalnie po mieście (trzeba mieć też czym! jakieś zmiany są, gdzie te wszystkie auta można spotkać o stałych porach i ile ich jest? trochę pod budynkami Policji faktycznie stoi, owszem, ale i tak za mało, nawet po dodaniu pojemności budynków). Przykładowe wyliczenie: załóżmy, że w Warszawie jest aż 15 jednostek (budynków) Policji o jednakowej uśrednionej wielkości (w istocie mniej, niektóre to bardzo małe punkciki bez znaczenia, czyli dokonuję tu w istocie przeszacowania na korzyść "dobrej Policji, bez skandalu"); jest 10. tys funkcjonariuszy, czyli średnio 2380 powinno w danej chwili pracować. Na jedną jednostkę przypada więc ŚREDNIO ok. 158 ludzi pracujących w danej chwili. Oczywiście to średnia dobowa; w ciągu dnia może tego jest więcej, w nocy mniej, np. Policji kryminalnej w nocy pewnie mniej. Mniejsza z tym, uśrednijmy. W typowym budynku przesiaduje w danej chwili np. 50-70 policjantów, wliczając sekretarki, dyżurnego itd.; aut przed nim o dowolnej porze widać może z 20, nie więcej (gdzie mieliby się spotykać? kiedy zmieniać?...) — dodajmy więc nieco "awansem" nawet drugie tyle, tj. 40 policjantów (20 × 2); zostaje, mimo najlepszych chęci, mimo korzystnych przeszacowań, 48-68 "zgubionych" policjantów. Co właśnie robią, skoro niby teraz realizują swój etat? ... Prywatne auta i ubiór są wtedy w użyciu (już nieraz takich gliniarzy wobec mnie stosowano w różnych kontrowersyjnych akcjach, zawsze jednak np. z odznaką czy np. jedną z 2 rzeczy: radiowozem albo mundurem), a zadanie jest kryminalne — telewizyjne. Spikerzy nigdy nie ukrywali przede mną tej prawdy gadając i torturując mnie. Przytoczyłem ją powyżej; również na drogach się to zgadza z wiekiem i płcią tych, co dookoła mnie przejeżdżają co rusz nawet w cichych mało istotnych zaułkach. (A przecież sieć funkcjonariuszy oplatająca kraj świetnie się do roli kierowców namierzających mnie o każdej porze dnia i nocy nadaje. Podejście zawodowe do dręczenia; dyscyplina; dostępność w każdym miejscu.) Podobnie zła sytuacja jest może w innych polskich metropoliach. A trzeba pamiętać, że np. ja jestem śledzony od 1992 r., więc może tak to wygląda od lat 90-tych, że część czasu pomagają TV na drogach, drugą część nie pracują lub np. podsłuchują przy bandyckim monitoringu w swoim zakładzie pracy, a przez część mają dyżury służbowe. Jednak miało tu być o przywilejach z naciskiem na niepracowanie, a odchodzę nieco od tematu, więc przytoczmy przykład "sztandarowy". Sytuacja jest zupełnie jasna w przypadku sądów i prawie jasna w prokuraturach. Tam się pracuje raz na jakiś czas na dyżurze, tak poza tym są jeszcze czasem rozprawy (bynajmniej nie codziennie, a w prokuraturze to podobno w ogóle rzadkość jakaś sprawa z prokuratorem obecnym osobiście w sądzie). Co do sądu to stwierdziła mi to wyraźnie niedawno jakaś pracownica Biura Obsługi Interesantów Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe (sędziowie bywają tylko wtedy, gdy mają rozprawy lub "dyżury": w tym drugim chodzi zapewne nie tylko o monitoring, tzn. torturowanie mnie przy kamerach poprzez podawanie położenia, ale i o standardowe zajęcia w rodzaju np. rozpatrywanie wniosków o tymczasowe aresztowanie, bo muszą być tacy sędziowie, skoro w ciągu trwającego 48 godz. zatrzymania często musi być przez sąd wydane postanowienie w przedmiocie aresztowania lub nie; również w sprawach cywilnych jest sporo zajęć i po prostu trzeba poślęczeć przy aktach). W poniedziałek kazano mi przyjść w piątek po prostą, wręcz głupią sprawę — zgodę sędziego na odpis poświadczony z akt sprawy dla mnie jako strony. Minister Gowin zauważył nawet na swym blogu, że liczni sędziowie nie brali udziału w orzekaniu ani razu w ciągu miesiąca (wzywał do oddania pieniędzy); podobna sytuacja, pod hasłem "sędzia w stanie spoczynku", zastępuje w tym zawodzie emeryturę (przysługuje bodajże w tym stanie nadal, może nawet tak samo, bardzo wysoka "pensja"). Pokazuje to, jakie to są przywileje. Przypomina taki żywot nieco życie panienki lekkich obyczajów (pod względem beztroski i nadmiaru wolnego czasu), nie mam tu na myśli oceny od strony moralnej, choć jak widać też jest tragicznie. Sąd jest tylko miejscem spotkań uczestników postępowania i sędziów, choć przez ułameczek czasu też oni tam bywają (ale wystarczy policzyć, ile ich jest, a ile np. miejsc dla sędziów przy poszczególnych wydziałach). W prokuraturze jest podobna sytuacja. Podejrzewam, że pracują tam przez rzędu połowę dni roboczych albo i mniej. Raz np. trafiłem na swego prokuratora, bez specjalnego umówienia, ale też często kontakt okazuje się niemożliwy. Podsumowując więc te rzeczy — a także to, jak duże pieniądze dostają tacy "goście" sądowi, wizytanci prywatnych pokoików do czytania akt — można spodziewać się, że sędziowie obawiali się konfliktu z rządem i mass mediami o te przywileje, o te korzyści osobiste, dlatego tak tłumnie przystąpili do nadużyć przeciwko mnie osobiście (nie tylko orzeczniczych), związanych z nagonką w Telewizji Polskiej. W każdym razie wiecie już Państwo, jeśli by były wątpliwości, skąd się biorą opóźnienia w reagowaniu na pisma procesowe kierowane do sądów — do czego w większości sprowadza się "czas na ich rozpatrzenie", czas trwania sprawy. Po prostu przydzielony do sprawy sędzia (tzw. referent tej sprawy) musi przede wszystkim w ogóle pojawić się w sądzie na dyżurze (a to nie takie częste, zwłaszcza, że tydzień to tylko 5 dni roboczych, a pracuje się maleńki ułamek czasu etatowego) i zarazem musi w czasie swego pobytu Państwa akurat sprawą się zająć, aby czekanie na reakcję sądu się skończyło. Przychodzi, robi parę rzeczy związanych z aktami, po czym wychodzi na ileś dni, a one w tym czasie leżą w sądzie bezczynnie. Po to, by 1 człowiek był superszczęśliwy, aż nadto (sędzia), po to, by mógł się lenić, państwo unieszczęśliwia np. 8000 ludzi przez niego obsłużonych na przestrzeni lat (bo mogliby przecież dostawać reakcję z sądu na drugi dzień od dotarcia pisma, a  sprawy trwałyby 5-10 razy krócej  — nie licząc tu pewnych innych, rzadkich źródeł opóźnień, jak np. konieczność zapewnienia "przyszłościowości" terminu wysyłanego listem poleconym: rzędu 3-4 tyg. opóźnienia są konieczne od chwili wysłania pisma przez sąd). Takim sposobem w końcu nawet tworzą się z tego przywileju jakieś linie orzecznicze sądów we własnej sprawie, np. spotykana co rusz w sprawach o przewlekłość teoria, iż 7-dniowy termin na rozpatrzenie skargi na czynność komornika to tylko termin "instrukcyjny" (co to za idiotyczne słowo?) i jakoby niedochowanie go "nie jest naruszeniem prawa" (jakimś np. kryminalnym niedopełnieniem obowiązków czy choćby tzw. przewlekłością postępowania, za którą można wygrać pieniądze od sądu). Na pewno już i tak dużo lepiej by było, gdyby tych sędziów było mniej, ale za to siedzieli jak przystało na pełny etat 8 godz. na dzień. Jest to oczywiście problem nie do błyskawicznego rozwiązania, ze względu na wymiary budynków oraz liczbę sędziów, tym niemniej pokazuję tu zarazem, że bynajmniej nie grozi nam problem "braku sędziów" czy coś takiego (zresztą wiele spraw można by hurtowo załatwiać "na samych papierkach"), zwłaszcza, że istnieją wielkie zapasy mocy przerobowych w ogóle nie zaprzęganych do pracy. Stąd przecież praktycznie wszystkie opóźnienia w rozpatrywaniu pism procesowych kierowanych do sądu, gdyż ich obsługa tak poza tym nie jest niczym szczególnie trudnym. Proszę sobie to wszystko porównać z harówką ekspedientek, zwłaszcza tych porządnych, ze sklepów bez kamer (odpadają np. hipermarkety), a nawet i pracą intelektualną np. informatyków-programistów (którym przecież tak wiele zawdzięczamy), normalną przecież i pełnoetatową, czy choćby pracą notariusza, adwokata, radcy prawnego, komornika, abstrahując już od tego, że to przedsiębiorcy, gra u nich TV, mają dostęp do zasobów podsłuchowych, są maksymalnie ulegli wobec bandyckich roszczeń państwa (w tym TV) i że mają na bakier z PIT-em i VAT-em, zapewne. To porównanie pokazuje różnicę jak między niebem a ziemią; nie ma wątpliwości, kto tu rzetelnie pracuje, a kto przede wszystkim przybiera pozy żądające jak największego szacunku. Oczywiście do zniewag nie zachęcam, są karalne, a nawet ścigane z urzędu. Przypominam jeszcze, do kompletu, przygotowane przeze mnie diagramy (pokazywane były tu na blogu i na podstronie dla roku 2014, którą można wybrać przez odnośnik na samym dole bloga): Rozrost wydatków na prokuratury 2000-2015 (tam jest podobnie jak w sądzie), Budżet dla Policji w latach 2000-2014. Nie będzie sprawiedliwie, dopóki same podstawy systemu sprawiedliwości są niesprawiedliwe. Raczej przeciwnie, będziemy się pod tym względem staczać (a przypominam np. o takich kwiatkach naszej współczesności, jak np. lista bezsensownie zamordowanych przez polityczno-telewizyjną mafię).

Chciałbym tu też, korzystając z okazji: tematów prawnych, dodatkowo ostrzec przed wiarą w rzekome różne prawa do oficjalnej tajności (zresztą przykładowo temat radarów to co najwyżej sprawa poufna, "może zagrozić" realizacji zadań związanych z bezpieczeństwem — poufność dla zwykłych ludzi nie ma konsekwencji — a poza tym właściwie nawet w ogóle nie powinna być niejawna ze względu na potrzebę zagwarantowania demokratyzmu w ważnych tematach), ostrzec przed wiarą w takie prawo płynące może jakoby z zupełnie arbitralnego stosowania klauzuli "dobre stosunki z innymi krajami" (a jest taka podstawa przewidziana w ustawie dla klauzul TAJNE, choć, oczywiście, ustawa dotyczy tylko informacji niejawnych i tutaj jest dopiero znak zapytania). Te dobre stosunki jest to, owszem, jakaś wartość, ale ponad nią są wymogi zawarte w art. 2 Konstytucji: to, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. (To ostatnie we współczesnej praktyce oznacza konieczność realizowania sprawiedliwości i po prostu prawa, wdrażania ludzkich praw w społeczeństwie wraz z ogólnymi zasadami etycznymi bez żadnej dyskryminacji i stronniczości: "... And Justice For All", jak to kiedyś rzekła Metallica). Reguła bowiem z art. 2 Konstytucji jest prawem (ba, nawet czymś na stałe przypisanym do państwa w jego definicji), a zatem nie może od niej być wyjątku, jeśli nie ma go w prawie wyraźnie zdefiniowanego. Można, być może, wysługiwać się innym krajom poprzez utajnienia, ale tylko wtedy, gdy po pierwsze nie nosi to znamion pomocnictwa (ułatwiania popełniania przestępstwa) czy poplecznictwa (pomocy w uniknięciu odpowiedzialności karnej), a po drugie, gdy oprócz tej formalnej dopuszczalności w świetle ustaw — nie bycia więc czynem zabronionym — utajnienie jest wręcz prawnie KONIECZNE dla realizacji pewnych celów (inaczej mówiąc, jest przez nie implikowane): konkretna zasada na ten temat jest zawarta w art. 31 ust. 3 Konstytucji. Inaczej bowiem panuje wolność rozpowszechniania informacji (art. 54 ust. 1 Konstytucji), co wydaje się wykluczać zaklasyfikowanie czegoś jako "informacji niejawnej" (a to pierwszy warunek karalności mówienia o tym, obok drugiego: klauzuli "tajne" lub "ściśle tajne"). Pamiętajmy o tym i nie dajmy się zrobić w balona. Pojęcie prawnej konieczności zawiera w sobie przecież prawną dopuszczalność (a więc chyba też: niepopełnianie pomocnictwa czy chociaż usiłowania pomocnictwa), konieczność jest to nawet coś więcej niż to, że coś jest dopuszczalne. A nikt przecież chyba nie twierdzi, że powinno się rozliczyć przestępców (np. tak zwaną telewizję), a czołowego ich pomocnika nie (bo rzekomo on akurat "nie popełnił" czynu zabronionego, dokonując utajnienia i tym samym pomocnictwa); czy że np. wolno dopuścić do niszczenia państwa prawa w ten sposób, że politycy niejako w kółku usługiwania jeden drugiemu będą wzajemnie życzyć sobie od drugiego państwa krycia jakichś przestępstw czy nawet zbrodni (przykład: państwo A robi zbrodnię, państwo B życzy sobie, by była utajniona; innym razem państwo B popełnia zbrodnię, a utajnienia życzy sobie C, a w jeszcze innym przypadku zbrodnię organizują czołowi politycy C, a utajnienia życzy sobie czołowy polityk kraju A). Wszelkie takie niereprezentatywne teorie prawne i pomysły wydają się urągać art. 2 Konstytucji, co pozostawiam do przemyślenia. Nie żyjemy w świecie satrapów i jakichś chanatów, tylko w państwie, w którym politycy powinni być odpowiedzialni społecznie i przyzwoici, a podstawowych reguł działania państwa nie można w żadnych przypadkach przekreślać czy zaprzepaszczać chorymi utajnieniami; zaś w sprawach o charakterze kryminalnym odpowiedzialni powinni być wszyscy zamieszani, wydaje się to uzasadnione interesem sprawiedliwości. Pamiętajmy o jakże ważnym problemie pomocnictwa. Pomocnikiem jest ten, kto wiedząc, że ma nastąpić czy następuje przestępstwo ze strony innej osoby, swoim działaniem jej to ułatwia. A przecież łatwiej popełniać przestępstwo, gdy ma się u boku Policję, która będzie zgarniać tych, co szerzą informację o przestępstwie. A więc, jak mówił bodajże sam Kaczyński u progu szerzenia masowej przestępczości podsłuchowej w 2006-2007 (wtedy?), "nie może być takiej sytuacji, że prawo chroni przestępców".

[edit 2017-08-15: Wzmiankowany tu problem jest w zasadzie teoretyczny, gdyż najprawdopodobniej (o ile za rządów Szydło coś się nielegalnie nie zmieniło) nie ma żadnej państwowej klauzuli na temat domniemanej przestępczości Telewizji Polskiej S.A. Tym niemniej uwrażliwiam na to, że może doszło do tego, iż wielu Polaków ma namieszane w głowach.]   Na koniec słowo o bardzo złej roli, roli grabarzy państwa prawa, w jaką wcielili się obecnie liczni profesorowie prawa. Nie wynika to z ich przesyconej złą wolą postawy. W najgorszym razie profesorowie ci mają coś wspólnego z przestępczością remontową albo np. mają małżonka zamieszanego w monitoring, np. przedsiębiorcę. Często zaś w ogóle nie są przestępcami podsłuchowymi. Mimo to ich przymykanie oczu i OBOJĘTNOŚĆ dla problemu jest zabójcza dla demokratycznego i praworządnego charakteru państwa ze względu na brak drogowskazów dla narodu. Nie było od 20 lat żadnej normalnej afery w naszym kraju. Każda kolejna kojarząca się choćby z Polską afera to show zorganizowane "przez media" (to takie ogólnikowe określenie na interesy np. prawicy, papiestwa, nierzadko nawet uzgodnione z tymi, co to właśnie mają "skompromitować się"): show częściowo po to, by pokazać, że jeszcze funkcjonują, a częściowo po to, by osiągnąć jakiś cel polityczny. I tak, gdy pod koniec lat 90-tych były problemy z budżetem za czasów AWS i US, a partie te niezbyt je nagłaśniały, zrobiono z tego gigantyczny skandal, od którego obie te partie praktycznie upadły, za to... wypłynął na tym Tusk i Kaczyński, z jakichś posłów bardzo szacownej, ale jednak drugiej linii zrobili się czołowymi liderami polskiej prawicy, na razie opozycyjnej (ale to może dobrze, że opozycyjnej, SLD będzie miało czas się wypalić zanim przyjdzie epoka post-papieska). A przecież już chyba od dawna był w planach Kaczor-syn Rajmunda i Donald, polski liberał, który politykę zaczynał, gdy rodziła się III RP, a już wcześniej go chyba do tego szykowano (także i młodemu Kaczyńskiemu ojciec Rajmund tłumaczył, że może będzie w polityce miał swą ważną rolę). O prawdopodobnie watykańskich najgłębszych korzeniach kariery Donalda Tuska, które pojawiły się, gdy ten jeszcze się uczył, spekulowałem już tutaj na podstronie. A zatem tamta afera sprzed prawie 20 lat przydała się, była przy tym jeszcze w miarę normalna, ale odtąd już same pseudoafery. Afera Rywina była już w 2002 r. i wszyscy ją zlekceważyli. Dopiero później na siłę ją przepychano jako aferę w roku kolejnym, by dać "prawicy" mającej papieża na ustach dojść do koryta.   [edit 2017-06-17: I, co jest bardzo znamienne (a cechuje to przede wszystkim sprawy dotyczące Watykanu i rzekomych urojonych klauzul, np. być może śmierć Kennedy'ego w związku ze sprawą Gagarina czy katastrofę smoleńską — w normalnych sprawach po prostu znajdują się świadkowie, a patologię spotyka sądowy finał, natomiast te o dziwnym telewizyjnym podłożu — kojarzącym się może z watykańskim CTV (albo RV), jak teraz znowu podpowiadają spikerzy — kończą inaczej), do dziś nie udowodniono istnienia sławetnej Grupy Trzymającej Władzę, którą z ust mediom zlizywali Polacy i którą się podniecali, i przez którą notowania SLD jakoś dziwnie spadły do poziomu kilkakrotnie niższego. Innymi słowy, jest spora szansa, że po prostu kręgi medialne zmyśliły sobie coś, co nie istnieje, po czym praktycznie upadła od tego partia (tak to pewnie trzeba myśleć o moim blogu?... tyle że w istniejących mass mediach "oni tak mogą", nie są wszak "byle kim", a co do mnie to "nie jedzą byle czego"... odnośnie tych haseł patrz jeszcze dopiski pod tym wpisem). Prawda jest w każdym razie taka, że za skandal z tego bloga odpowiedzialne są zwłaszcza gminy. Zamieszane jest najpewniej SLD na równi z innymi partiami (sam byłem we Włocławku i wiem, jak tam jest, a od lat rządziło zawsze SLD). Odsunięcie ich od rządów służyło zapewne tylko temu, by następnie ci rzekomi "zbawiciele" znowu wypłynęli, gdy wyjdzie na jaw afera o podłożu podobno kościelnym. Polacy może głupio będą głosować na SLD zamiast na nowe partie i dzięki temu aferały jeszcze raz będą miały "plecy" w polityce. Metodą, by to osiągnąć, będzie typowa wśród ludu głupota w rodzaju wiara w to, że do uprawiania polityki są potrzebne jakieś rzekomo szczególne kompetencje, które nie każdy ma, że Piotr Niżyński się nie nadaje, bo (coś tam, tu jakieś bzdury media wywleką, zupełnie bez znaczenia), że od ofiary 1000 razy lepsi są różni Cimoszewicze itd... to wszystko są nadzieje tej całej kliki. Odsunięcie SLD od władzy na szczeblu centralnym (zresztą do dziś ich strony partyjne i blogi byłych posłów milczą o aferze telewizyjnej) było z ich punktu widzenia niegłupim posunięciem strategicznym. Pozostaje tylko to dostrzec, bo naród afery Rywina właściwie nie zrozumiał, tylko zaufał, że to była afera, w której akurat było winne (skądinąd i tak aferalskie) SLD. W sprawie genezy afery Rywina polecam jeszcze uwagę na końcu rozwijalnego fragmentu o moim dziadku z II dopisku pod niniejszym wpisem na blogu.]   Z kolei z zabójstwem Agnieszki Piotrowskiej w 2003 r. za czasów premiera Millera (patrz też przypis edit 2016-01-24 pod wpisem na tym blogu o poszlakach na zbrodnie ze stycznia 2016 r.; dziewczyna ze Starej Miłosnej, urodzona 1. stycznia, podrzucona zapewne z bazy PESEL do mego gimnazjum na Bemowie) wiązała się tzw. afera stara-chowicka z 2003: no cóż, może brakło jej miłości bliźniego, że nie powiedziała o podsłuchu pokrzywdzonemu ("chowanie" sprawy), może o to ironicznemu sprawcy chodziło? Co ciekawe, Jan Paweł II sam przemówił w odpowiedni sposób w dniu, gdy zginęła, przywodząc na myśl jedyną rzecz, która mi się z nią kojarzyła, w słowach bardzo dziwnych i rzadkich (coś tam o szkaplerzu). A zatem świetny obieg informacji. W studiu watykańskiej telewizji kilka dni przed tym polskim zabójstwem poślizgowym umarł ksiądz Cremona (postarano się o taki podtekst, z którego by wynikało, że to niby dopiero wtedy ten nasz od kremówek, tzn. papież, też duchowo "umarł"); o pogrzebie media poinformowały w przeddzień zabójstwa dziewczyny. W mediach kościelnych było też wtedy wiele innych poszlak. Przykładem innej afery zastępczej była z kolei w USA afera z Clintonem i Moniką Lewińską, o polskim nazwisku, w rzeczywistości chodziło tu pewnie o inne partnerstwo, bardziej polityczne, z pewnym znanym na całym świecie Polakiem, w każdym razie za rządów Clintona raz, że zginął Papała (w tym dniu Buzek załatwiał coś związanego z USA, były newsy; pamiętamy, gdzie przebywa wbrew polskim sądom niezagrożony w USA ekstradycją p. Mazur), dwa, że była katastrofa Egypt Air. To drugie może mniej znane (p. dopisek edit 2016-06-23 pod wpisem na blogu pt. "Zeznania i dowody" z czerwca 2016 r.), więc dobrze znany jest tylko rachunek (= "grzywna"), ang. bill (Clinton to może o jakichś kosmoludkach z innej planety, Clingonach ze Star Trek?...). W każdym razie pamiętamy dużo skandali zastępczych czy na siłę robionych. Jeszcze innym skandalem ironicznym i zastępczym był wielki hałas, jaki PO i Julia PITERA zrobili w 2007 r. w związku z dzieleniem stanowisk przez PiS i Samoobronę (rozmowy przedkoalicyjne), co nazwano "korupcją polityczną". Zupełnie niezrozumiałe i nawet głupawe, a jednak robiono z tego jakiś tam skandal. Po co? Chyba tylko po to, by (po filmie o tajemnicach Kościoła z 2006, "Kod Leonarda da Vinci") znowu "zwrócić uwagę" na to, że zaczyna się polityczne korumpowanie przedsiębiorców przez skarbówki (z pewnym udziałem usługujących im starostw i gmin). Przytoczyłem tu 5 skandali, z czego 2 były być może przesadzone, ale w każdym razie długofalowo patrząc przede wszystkim bardzo korzystne politycznie dla interesów mafii, natomiast pozostałe 3 (starachowicka, Levinsky, korupcja polityczna) wydawały się wręcz teatrzykiem kukiełkowym, nawet pewnie uzgodnionym z jego "sprawcami", z "czarnymi charakterami" tych skandali (celowa kompromitacja, o ile można tak powiedzieć)... PRAWDZIWYCH SKANDALI NATOMIAST NIE MA; A TO DLATEGO, ŻE POLITYCY NIE SĄ SAMOBÓJCAMI. Polityk może przyjść do swego kolesia i zaproponować przestępstwa, ale nawet wtedy nie wie, czy nie skończy źle. (Zaś gdy nie ma przestępstw, to i raczej nie ma dużych afer.) Przecież każdy, komu się coś takiego mówi, jutro może zwrócić się przeciwko oferentowi i po prostu zostać świadkiem, a w rozmowach 1 na 1 praktycznie nie będzie szansy na wygranie sprawy o pomówienie ze względu na to, że każdy dostarcza dowód na swą korzyść i brak jest dowodu pozwalającego sądowi rozstrzygnąć, że któraś ze stron twierdzi bezpodstawnie (pamiętajmy, pomówieniem jest oskarżenie bezpodstawne). Po prostu można skończyć w mediach jako aferał. Skoro tak jest w kontaktach z własnymi kolegami, to co dopiero w kontaktach z obcymi ludźmi, np. urzędnikami? A przecież urzędników (nawet w ministerstwach) bierze się bodajże z korpusu służby cywilnej, nie są to jacyś tam kolesie ministra. Krótko mówiąc: POLITYCY NIE SĄ SAMOBÓJCAMI, WIĘC PIERWSZĄ RZECZĄ, O KTÓREJ MYŚLĄ, ROBIĄC AFERĘ, JEST ZABEZPIECZENIE, BY NIE BYŁO ROZPRZESTRZENIANIA INFORMACJI O NIEJ. A prawną metodą do tego jest koncepcja tajności (sens słowa "klauzula" w tym kontekście jest zapewne wzorowany na wcześniejszym pojęciu klauzury, co wskazuje, kto tu był od początku istotnym beneficjentem, pewnie w sprawie tzw. pia fraus; również we Włoszech kodeks karny z 1889 r. przewidywał do 3 lat więzienia za ujawnienie sekretu państwa związanego z jego bezpieczeństwem). I tak, najprawdopodobniej sprawa tortur CIA organizowanych w Polsce w więzieniu CIA za rządów Millera to była jakaś sprawa klauzulowa, a wybór akurat Polski mógł być jakoś związany z zamysłami papieża, bo to on był wielki, wpływowy i słynny na całym świecie, a nie jakiś tam Miller (może po to były te więzienia i ta brutalność, stosowana mimo tego, że terroryzm był problemem urojonym i przez chyba samo państwo amerykańskie oraz, jak mi się wyraźnie zdaje, bodajże papieża zorganizowanym, by później — w ramach jakiegoś zamysłu papieskiego — kiedyś był temat z Europejskiego Trybunału: "Polska winna tortur" (a był już ten wyrok w tej sprawie)? coś jak "prezydent Donald Trump", co w wolnym tłumaczeniu oznacza "Donald T.-trąba jerychońska"?). Przykładem innego takiego styku Polska-USA w sprawie dręczenia w telewizji może być choćby temat "polskich obozów koncentracyjnych", na który pozwolił sobie Obama. Dobrze powiedziane, jest coś takiego, a odpowiada za to TVP Warszawa. Ponadto z pomocą klauzul najpewniej mordowano ludzi i zabezpieczano te morderstwa przed rozliczeniem (niech zgadnę, może śmierci Papały również nie można rozliczyć? powstaje pytanie), robiono pewnie nawet masakry (jak pisała GW w przeddzień zamachów z 11. września, patrz link, pkt 51? "zastraszony i pobity mężczyzna", czyżby to o Michniku... wprawdzie chyba sam rozumiał, że gdyby tu jeszcze doszło faktycznie do "pobicia", tzn. skazania, to wtedy byłby skandal i sprawa w gazecie — to przecież właśnie pokazywał ten artykuł; więcej na ten temat przecieku kościelno-medialnego w sprawie zamachów w dopisku 'edit 2017-04-03' pod poprzednim wpisem na blogu, tym z 15. grudnia o procesorach). Inne potencjalne przykłady takich usiłowań są tu w drugim dopisku pod niniejszym wpisem (np. przy okazji śmierci dziadka było tam chyba coś w temacie "dlaczego u nas nie piszemy o tym wprost?", oczywiście tylko między wierszami). I tutaj pojawiają się profesorowie prawa jako mimowolne może czarne charaktery; proszę mi pokazać szanowaną książkę prawną, w której rozważa się w ogóle i, rzecz jasna w takim przypadku, potępia czynienie informacji niejawnej z informacji o przestępstwie!   [edit 2018-05-30: Wprawdzie jeszcze powszechniejsze jest powoływanie się przez pracodawców na ich ogólne "prawo" do tajemnicy prywatnej, czyli na problematykę rzekomych informacji poufnych firmy (np. żądanie podpisania lojalki, a najczęściej pewnie po prostu odpowiednie zapisy w "umowie śmieciowej", do zlekceważenia się nadającej). Tajemnica państwowa też się pojawia, ale przede wszystkim jest tajemnica biznesowa (powstająca np. przez zobowiązanie się do milczenia, czyli omerty — zmowy milczenia grupy przestępczej) i rzekomo chroniona przez art. 266 §1 k.k. ("kto to rozpowiada, ten jest przestępcą", na takiej zasadzie). Jest to nielegalne z wielu powodów: brak postawy konstytucyjnej zgodnej z art. 31 ust. 3 (w tym konkretnym przypadku nie ma konieczności prawnej konstytucyjnej, która typowo wynika z art. 73 lub zwłaszcza z ochrony prywatności, bo informacja o przestępstwie to informacja publicznoprawna a nie z dziedziny prawa prywatnego czy choćby w ogóle życia prywatnego jakiejś osoby), w związku z czym obowiązuje wolność rozpowszechniania informacji z art. 54 ust. 1 Konstytucji, a poza tym jakiekolwiek pomocnictwo państwa na tym polu — łamania praw człowieka i utajniania grupy przestępczej — jest sprzeczne z prawami człowieka (art. 5 Konstytucji) oraz zasadą, że nie może istnieć de facto utajniona grupa zorganizowana (art. 13 Konstytucji). Państwo w każdym razie nie ma prawa przykładać do tego ręki. Konieczności prawnej, by poświęcić wolność rozpowszechniania informacji, tym bardziej nie ma, że osłabiałaby ona bardzo istotnie demokratyczne państwo prawne urzeczywistniające zasady sprawiedliwości społecznej — zwłaszcza to ostatnie może być (jak się czasem zdarza) zależne od chwilowej sytuacji politycznej w prokuraturze i sądzie rejonowym, a czynienie w takich warunkach przestępstwa z ujawnienia informacji o jakimś przestępstwie skutecznie uniemożliwiałoby demokratyczny nadzór nad prawidłowością działania państwa i urzeczywistnianiem zasad sprawiedliwości społecznej (SPRZECZNOŚĆ Z ART. 2 KONSTYTUCJI). To by tak poza tym oznaczało brak odporności ustroju państwowego na przestępczość polityczną, ale mniejsza już z takimi pragmatycznymi argumentacjami i agitacjami.]   Nie mówię tu o książkach zupełnie wyspecjalizowanych, dotyczących stricte tej tematyki informacji niejawnych (albo np. wolności prasy, ale przecież problem nie tylko prasy dotyczy), może są takie podręczniki tylko od tego, to tam ewentualnie jakieś zdanie może by się znalazło(?), choć pewnie też niekoniecznie. A pamiętajmy tu jeszcze, że sądy karne obecnie są na takim poziomie, że typowo na nic więcej się nie powołują niż na cytaty z tzw. komentarzy do Kodeksu karnego. A zatem to w tych książeczkach, komentarzach do KK, jeśli już, powinno być co nieco o tym wspomniane. Nie trzeba zresztą pisać kategorycznie, jeśli się nie jest pewnym, ale przecież sprawa zasługuje chyba chociaż na wzmiankę (np. "Wydaje się, że [...]")! To są tematy decydujące ze względu na praworządność polityki! Sprawa jest moim zdaniem bardzo prosta. Skoro przedmiotem informacji niejawnej miałoby być przestępstwo, to w takim razie szkodliwe np. dla bezpieczeństwa czy, ogólnie, niekorzystne z punktu widzenia interesów państwa musiałoby być wyjście na jaw informacji o przestępstwie. To jednak oznacza, że WYROK musiałby być niekorzystny z punktu widzenia interesów państwa, bo zgodnie z Konstytucją i całym działem prawa międzynarodowego (różnych umów) określanym zbiorczo "prawami człowieka" wyroki sądowe są jawne. Od takiej konkluzji nie da się uciec; jest (czy: może być) wyrok, jest ujawnienie informacji o przestępstwie; a więc i na odwrót: nie ma (lub nie powinno być) ujawnienia ("raz na zawsze i nieodwołalnie") informacji o przestępstwie — nie ma wyroku (lub, odpowiednio, nie powinno być wyroku). Jest to po prostu zasada rozumowania znana w logice jako modus tollens. Tym niemniej jednak sama w sobie jest ta ostatnia, rozstrzelonym drukiem napisana konkluzja absurdalna i bezwzględnie niedopuszczalna w świetle art. 2 Konstytucji, zwłaszcza tych jego ostatnich słów. A zatem z fałszywości wniosku należy sądzić o fałszywości przesłanki stwierdzającej, że informacja o przestępstwie może być informacją niejawną. Załatwia się w ten sposób dwie pieczenie na jednym ogniu: wyklucza się zarówno "klauzulowe" pomocnictwo w przestępstwie (jeszcze niepopełnionym czy trwającym), jak i poplecznictwo, czyli udaremnianie postępowania karnego w sprawie przestępstwa już popełnionego. Zarazem nie trzeba tu popadać w subtelne logicznie wywody o dowodach nie wprost, o potencjalnym pomocnictwie; o istocie zasad sprawiedliwości społecznej w zestawieniu z postulowanymi (w tych innych dowodach) konsekwencjami nieujawniania jakiejś informacji dla efektywności śledztw; o solidarności międzyludzkiej i dyskryminacji społecznej. (Przytoczyłem tu dla porównania 3 alternatywne sposoby dowodzenia, że wg prawa nie może być informacji niejawnej w tym, że ktoś czy nawet Piotr Niżyński jest śledzony przestępczo przez telewizję. Poza tym wydaje się, że nie ma podstawy konstytucyjnej, by była tu wyłączona wolność rozpowszechniania informacji.) Te słowa o wyrokach są zatem dowodem dosyć prostym, a zarazem przekonującym; być może do tego nawiązywała sekretarka prokuratury (głos porównałem i naprawdę jest ten sam, co w końcówce nagrania, zwłaszcza momentami identyczność osoby jest wręcz oczywista), gdy na nagraniu było stuknięcie młotkiem i następująca po tym wypowiedź "Tutaj nie będzie tego na pewno!". (Poza tym tam zastępcą szefa prokuratury jest niejaka Maria PRASEK, budząca skojarzenia z wolnością prasy z art. 14 Konstytucji, a więc też: brakiem podstaw konstytucyjnych do jej wyłączenia. Co ciekawe, przecież wolność prasy jest zagwarantowana w rozdziale I, a nie II Konstytucji, a więc nie została zaklasyfikowana jako wolności i prawa człowieka — tylko one mogą być wyłączane w myśl art. 31 ust. 3, natomiast zasady ustrojowe Rzeczpospolitej raczej nie. Również i Andrzej Seremet, gdy w 2010-2011 r. rozmawiał o zreformowanej prokuraturze, nieco narzekał na brak podstaw konstytucyjnych jej "niezależności", a zatem może w podtekście jako trapiąca go myśl był także i ten temat.) — Powtórzmy na koniec jeszcze raz ten argument, dla lepszego zrozumienia: skoro na jakiś temat z kategorii "popełniane jest przestępstwo" zostaje założona klauzula, to oznacza to, że przez czas jej obowiązywania (a może być dowolnie długi) nie powinna wyjść na jaw informacja o przestępstwie (bo to zjawisko niekorzystne); ale to jest równoznaczne z twierdzeniem, że ("w miarę możliwości") nie powinno dojść do wyroku. Jest to skazywanie samego wyrokowania, w jego jedynej możliwej postaci przewidzianej przez Konstytucję i prawo międzynarodowe ("Wyroki sądowe są jawne" to wniosek z Konwencji o ochronie praw człowieka, poza tym zdanie "Wyrok ogłaszany jest publicznie" podaje wprost art. 45 ust. 2 Konstytucji, podobna zasada jest też w ONZ-owskiej umowie międzynarodowej MPPOiP z 40-letnią u nas tradycją, p. art. 14 ust. 1: "każde orzeczenie sądu wydane w jakiejkolwiek sprawie karnej lub cywilnej będzie publicznie ogłoszone [...]"; na całym świecie praktykuje się tylko publiczne wymierzanie sprawiedliwości). A zatem konsekwencją przyjęcia, że informacja o jakimś przestępstwie stanowi informację niejawną, jest zanegowanie (na płaszczyźnie interesu państwa) urzeczywistniania przez państwo zasad sprawiedliwości społecznej, a więc prawa i reguły z art. 2 Konstytucji. (Jak mawiał Chrystus, "nie można służyć i Bogu, i mamonie"; ta druga, poprzez zestawienie ze stanem mediów, symbolizuje tu jakieś nieprawidłowe teorie, że informacja o przestępstwie, które już popełniono czy nadal się popełnia, powinna — ba, z punktu widzenia art. 31 ust. 3 Konstytucji trzeba by rzec nawet: musi — być ukrywana). Dodam tu jeszcze, że sama informacja o przestępstwie nie jest nawet objęta tajemnicą śledztwa (p. uchwała SN w powiększonym składzie 7 sędziów, nr VI KZP 7/83: "Omawiany zakaz [ten z Kodeksu karnego o tajemnicy śledztwa — przyp. red.] nie dotyczy ani samego faktu popełnienia przestępstwa, ani (...)" itd.). I na koniec podkreślę: brak jakiejkolwiek wzmianki o problemie możliwego istnienia przestępczych klauzul w piśmiennictwie prawniczym prowadzi do tego, że ludzie boją się mówić i uważają to za ryzykowne, a na media nie ma wystarczającej presji (w tym ze strony wchodzącej na rynek konkurencji), co jest bardzo szkodliwe dla państwa prawa i jest przyczyną opłakanego stanu polityki od co najmniej ok. 11 lat, a w praktyce nawet od jeszcze dłuższego czasu. Zresztą bardzo pokrzywdzona przez państwo (właściwie jawnie) jest też moja matka, od 1992 r. uderzano w nią coraz mocniej (na początku drastycznie karano za wygadanie się wobec dzieci w sprawie niewidocznych "antenek na głowach", więcej na ten temat jest na podstronie o JP2, czyli tym naszym, za pozwoleniem, Józefie Piłsudskim drugim — zresztą odsyłam w tej sprawie też tutaj i do listy doborów po nazwisku).

I finalnie jeszcze raz przypomnę, pamiętajmy o tym: sama prokuratura nie uznaje takiej "tajności" (sprzecznej zresztą z demokratycznym charakterem państwa)! (Stoi za tym jeszcze pewnie Trybunał Konstytucyjny.) Przecież tłumaczono otwarcie coś, co mogło nie być dla mnie oczywiste ("ujawnienie"), a nawet zgadzano się na omawianie tematu w prasie (zresztą patrzmy na nazwisko zastępcy tamtejszego szefa, tzn. tzw. prokuratora rejonowego: na tym bodajże stanowisku dali jakąś Marię PRASEK, akurat właśnie w tej prokuraturze). Jeśli ktoś nie był do końca pewny, czy nagranie z Warszawy-Ochoty było autentyczne, choć widać, jak tam sekretarka dziwnie się zachowywała i gestykulowała pod siebie, to tutaj przy okazji sądów ma już totalne potwierdzenie (z tym samym znowu przekazem, że sekretariaty i kierownicy ustawiają mi sprawy). A zatem proponuję uznać tamto nagranie i stenogram za jak najbardziej wiarygodne, bo potwierdzone w tym samym duchu. Świadków procederu zapraszam na forum oraz także do kontaktu e-mailowego. Oczywiście z 10% narodu to podstawowi przestępcy w sprawie telewizji (w 3 grupach: przedsiębiorcy, pracownicy oraz właściciele nieruchomości, którzy zamieścili oferty bezpośrednie), kolejnych ze 20-30% to ich dodatkowy front poparcia polityczno-społecznego w postaci np. ich partnerów lub rodziców (np. jednego rodzica) czy czasem nawet dzieci, czasem kolegów, zaś z kolei pozostali często nie słyszeli o temacie(!) lub boją się swych pracodawców. Zdaję sobie sprawę, że typowa osoba, która wie o temacie, a nie jest przestępcą i byłaby skora o nim powiedzieć, wie tylko tyle, że jest jakiś podsłuch nielegalny (w telewizji), pewnie też o tym, że stosuje się jakieś radary pozwalające kogoś podsłuchiwać bez nadajników, natomiast wiele więcej dowiedzieć się nie mogła, skoro nie zgodziła się na ustawienie telefonu komórkowego do podsłuchiwania, co by było równoznaczne ze zgodą na jakąś formę uczestnictwa w gangu. Trudno, nie trzeba wiedzieć dużo. Tym niemniej warto być w kontakcie, bo temat jest ważny i aż się prosi o stworzenie partii politycznej. A do tego trzeba więcej niż jednej osoby (wymóg demokratyzmu wewnętrznych struktur). Dlatego też zapraszam na forum. Oczywiście mile widziana jest też wszelka pomoc, w tym i finansowa, choć mam nadzieję, że w związku z posiadaną nieruchomością sam sobie poradzę z dźwiękowym dręczeniem w ciągu miesięcy, a i pieniądze na biznes jakieś tam powinienem i tak zdołać znaleźć samodzielnie, mimo wieloletniej walki państwa ze mną na płaszczyznie finansowej.

edit 2017-05-31: Zamachy w Afganistanie. Prawdopodobnie odgórnie zlecone. RV z przedednia, RV dzisiejsze, opis sytuacji zapowiadającej zamachy na podstronie z zapiskami z życia (pod dzisiejszą datą 2017-05-31). Pierwszy w ogóle dzisiejszy artykuł w RV ma tytuł w rodzaju "Papież: prawdziwy chrześcijanin zabija nadzieję i morduje" — tylko że to byłaby wersja ironiczna i "na opak"; napisali prawidłowo, czyli ze stwierdzeniem po dwukropku odwrotnym, ale w tym samym układzie sensu. W tym temacie patrz jeszcze wpis "Zeznania i dowody" nieco niżej tu na blogu. — Zob. też: lista wszystkich "ofiar Watykanu"(?) — próba podsumowania (przypisania są hipotezą, tzn. lista informuje tylko o czymś w rodzaju mego osobistego podejrzewania, o proponowanej wersji roboczej na użytek badaczy, dziennikarzy, organów ścigania itp., a nie jest gotowym oskarżeniem bazującym na dowodzie lub zbiorem takich oskarżeń).   edit 2017-06-02: Dodałem na ww. liście ofiar informację o zamordowaniu Geremka, znanego polityka. (Uwaga na marginesie: niedawno bardzo reklamowano nowy film DEAD POOL, martwa pula, pula martwych, może to o tej mojej liście?...)   edit 2017-06-04: To zaś może komentarz Afganistanu do świeżych tutejszych dopisków o Geremku: kolejny zamach, tym razem z okazji pogrzebu ("syna") znanego polityka. Proponuję to porównać z danymi o śmierci Geremka zapisanymi na ww. liście. Ona szła w parze z jeszcze inną, powiązaną, przez plan na temat Geremka spowodowaną i na świat sprowadzoną (co alegorycznie można określić mianem synostwa).

edit 2017-06-08: Znalazłem kolejną poszlakę (wprawdzie swoją drogą próbuje się mnie kompromitować tymi poszlakami — że niby jestem jakiś paranoidalny), iż planuje się zabić mą matkę, o czym pisałem w poprzednim wpisie (tym poniższym z grudnia 2016 r., pod koniec), a pochodzi ona ze wspomnianych "przekazów podprogowych" (przecieków na płaszczyźnie aluzyjnej, tzn. między wierszami) Z PRZEDEDNIA ZAMACHÓW NA WORLD TRADE CENTER (czyżby z inną religią, niż się to przyjmuje, związanych?... najwyraźniej tak). Odsyłam do punktu 3 tych właśnie przecieków i tamtejszego dopisku na szaro. Pasuje jak ulał. (Zresztą poszlaki są zbędne w sytuacji, gdy ewidentnie widać karygodne podejście prokuratury: nawet nikogo nie przesłucha, nie wszczyna sprawy w odpowiedzi na anonimowy donos, może z wewnątrz szpitala; tak działo się już w grudniu, podobno za łapówkę od spikerów z TV.) Dodatkowo punkty 73-75 zdają się potwierdzać, że przed "głośnym" (m. in. przyznawanym konsekwentnie przez spikerów, otrąbionym w mediach kościelnych itd.) zabójstwem ciotki miało miejsce (mogło mieć, zaledwie? to tylko hipoteza była?) zabójstwo mej babci, chorującej podobno na Alzheimera. "Ranny" sugeruje "nie zabity", spikerzy mniej się do zabójstwa babci przyznawali, ale fakt odnotowania czegoś z tym się być może kojarzącego (sprawa Alzheimera... inne artykuły o sprawie mojej rodziny...) wskazuje raczej też na zabójstwo szpitalne. Ta mafia lubi takie mało odważne techniki zabijania, a ich cechą jest przecież to, że można je zastosować tylko w niektórych przypadkach (np. przebywanie w szpitalu czy szybka jazda samochodem, raczej tylko na odcinkach międzymiastowych; niekiedy też: loty samolotami, a poza tym kupowanie żywności w małych sklepikach, a nie hipermarketach). Gdy takich warunków nie ma, to jest się bezpiecznym, o ile nie zastosują czegoś ostrzejszego, a to właśnie bardzo rzadko się zdarza. Mało kto chce wszem i wobec popełnić gwałtowną zbrodnię, zwłaszcza wokół potencjalnie głośnych osób, potencjalnych "celebrytów".   edit 2017-06-09: W sprawie śmierci babci Lucyny... — [rozwiń dopisek...] wiele aluzji medialnych można by na pierwszy rzut przypisać reakcji na fakt już zaistniały, jeśli nie chce się popaść w hipotezę o zwykłym zbiegu okoliczności. KAI (Katolicka Agencja Informacyjna) pisała więc 4-04-2011 o jakichś starociach na temat Jana Pawła II (artykuł zatytułowany "Jan Paweł II – rok 1982", czyli, jak to się dawniej pisało, rok '82; co ciekawe, w 82-im roku życia babci papież zmarł), które jakoś dziwnie właśnie tego dnia opublikował "WOT" (kojarzy się z przestępczym centrum śledzenia w, podobno, TVP Warszawa), czyli (bo przyjęto też nazwę CTV tłumaczoną na jęz. polski) "Watykański Ośrodek Telewizyjny". WOT w dniu śmierci babci wspomina jakieś starocie z rokiem śmierci papieża względem jej lat życia. "Albo ona, albo bandytyzm papiestwa" (tzn. te remonty), taka zdaje się być ta myśl w moim języku, jeśli faktycznie tak ktoś pomyślał. Kolejny news z tamtego dnia to... "[któraś tam] rocznica narodzin dla Nieba św. Izydora z Sewilli – Patrona Internetu i Internautów" (co ciekawe, wtedy już od iluś lat, być może za sprawą papieża, m. in. Katolicka Agencja Informacyjna i Nasz Dziennik pisywały często "niebo" z dużej litery... dawniej się z tym nie spotykałem). Jeszcze jeden ciekawy nagłówek, będący niejako objaśnieniem, po co ta śmierć: "Na beatyfikację [kojarzy się z byciem w niebie] za rozsądną cenę". Pasuje to do problemu korupcji, jaki zapewne dotknąć by w takim razie musiał szpital (beatyfikacja, czyli oficjalne stwierdzenie pójścia do nieba, to przecież coś jak wystawienie aktu zgonu, tylko nawet coś więcej). Był też w tym dniu śmierci (4. kwietnia, powtórzmy) artykuł o śmierci papieża 2. kwietnia o 21:37: "O 21:37 w całej Polsce zatrzymał się czas" ("6 lat temu odszedł do domu Ojca nasz rodak – papież Jan Paweł II": mamy rok 2017, względem tamtego 2011, czyli też 6 lat później; spikerzy dobrali trafny czas, by mi o tym przypominać i namówić do przejrzenia archiwów). Póki co sporo teoretycznie można by skojarzyć z reakcjami NA WIEŚĆ O śmierci babci, z wyjątkiem jednak raczej tego Watykańskiego Ośrodka Telewizyjnego, który pewnie już z góry był na ten moment gotowy. Takich rzeczy raczej nie ogłasza się z godziny na godzinę. Dzień po śmierci babci Lucynki (5-04-2017) był artykuł "Wspólne obchody ku jedności". Ekumenizm, pamiętajmy, to był temat wystąpienia papieża podczas jego pielgrzymki do Polski, wystąpienia, które akurat kojarzyło się w pewien sposób ze zorganizowaniem 2 zbrodni (w celu zapewnienia, że nie ma niewyremontowanych mieszkań w rodzinie, w których mógłbym się schronić): oto to przemówienie (wspominałem o nim w dopisku "edit 2016-01-24", aby to zobaczyć, trzeba rozwinąć jego pierwszy fragment). Piszę, że ono się kojarzyło z szykowaną zbrodniczością szpitalną, bo to z jednej strony przecież ważna sprawa, zapewne związana z czołowymi postaciami i TV, prezydent mógł więc chcieć nawet zamienić jakieś słówko z papieżem, by uzyskać ostateczne potwierdzenie, zaś z drugiej strony czas sprawy rzekomego doktora-zabójcy, Mirosława G., zapewne z myślą o tej części rodziny wprowadzonej do mass mediów, czyli wczesny 2007, sugerował, że pewnie właśnie podczas tamtej pielgrzymki z 2006 r. mogły być jakieś uzgodnienia czy chociaż kiwnięcia głową. To przecież chyba temat zasługujący na jakieś wyjaśnienie. Koronnym potwierdzeniem takiego objaśnienia aluzyjnej płaszczyzny tematu ekumenizmu są słowa papieża w dniu śmierci z kolei cioci z Łodzi (mieszkała razem z tą babcią do czasu, aż nie trafiły do szpitala; ciocię zamykano z powodu schizofreni, a babcię razem z nią z powodu Alzheimera i nieporadności). Nie chcę tu ponownie rozpisywać się o wszechstronnie skandalicznych okolicznościach towarzyszących śmierci ciotki (było o tym np. w dopisku "edit 2016-05-28", jest tam też nawet lepszy dowód na datę śmierci czy raczej pogrzebu), więc tu tylko przedstawię to zdjęcie ekranu ze stroną Katolickiej Agencji Informacyjnej, w którym była właśnie mowa o "obronie jedności Kościoła" ("ekumenizm"): oto ono (aluzyjna płaszczyzna: wszechobecność instalacji dźwiękowych — ma nie być różnie, tylko wszędzie tak samo). Proszę Państwa, jest nić wiążąca (zwykle mieszkające razem w Rypinie, a później w Łodzi) moją ciocię i babcię, ich zgony! Tą nicią jest — "ekumenizm"... Jako zwykły przypadek jest to zupełnie niezrozumiałe, tak mało prawdopodobne (wiem, co mówię, niegdyś sporo zaczytywałem się w mediach kościelnych). A teraz jeszcze taka oto seria poszlak. Dzień śmierci Babci? — 4.04 (czwarty kwietnia). Dzień wystąpienia papieskiego? — 25.05 (niemalże piąty maja) roku 2006. Artykuł w Radiu Watykańskim z przedednia śmierci babci? "Moskwa [mnie kojarzy się z serialem Kryminalnaja Rassija]: EKUMENICZNA służba BEZDOMNYM". Dwa bliskie skojarzenia ze sprawą tej części rodziny w jednym. Raz, że ten ekumenizm, dwa (ironicznie), że "bezdomni": mają wprawdzie bardzo fajne mieszkanie, ale są trzymani w szpitalach. Babcia zginęła w jakimś prowincjonalnym szpitalu w Raciborowicach, zupełna hańba, że i na takiej wsi zupełni bandyci się znajdują. Nieszczęście babci i cioci wynikło stąd, że wyprowadziły się z Rypina, od dziadka (zapewne przy okazji organizowanego przezeń remontu całego domu) około wczesnego roku 2002. Inny artykuł z tego przedednia z Radia Watykańskiego (patrz odnośnik powyższy)? "Malta: Dramat uchodźców z Libii"... (Co ciekawe, byłem w 2012 r. na Malcie. Zostawiono tam dla mnie uchylone drzwi jakiejś kamienicy. Gdy wszedłem, ktoś jakby czatował za drzwiami, bo potrafiły stamtąd dobywać się hałasy jak gdyby w rytm moich ruchów. Nikt jednak nie wychodził, nie patrzył, co się dzieje. Dawało mi to do zrozumienia, że i tam będę śledzony. Nie jeździły za mną wprawdzie na Malcie taxi, ale było dużo aut i również za sprawą przekazu podprogowego tak to wszystko interpretowałem, że jest w sumie identycznie, jak wszędzie. Jednakże przez ten brak taxi Malta może uchodzić za symbol niepozorności procederu i wyjątkowej na tle innych przypadków niechęci do ostentacji.) Na koniec chciałbym zauważyć, że wpływ Kościoła czy telewizji na szpitale to nic zaskakującego. To temat związany z bardzo starą, sięgającą zapewne czasów Wacława Niżyńskiego, sprawą cudów przy beatyfikacjach (jakoś w te cuda czołowi politycy niezbyt wierzą... Kaczyński otwarcie głosił, że "cudów nie ma", robił wyrzuty Tuskowi, że mami Polaków jakimś cudem, który ma nastąpić, na stanowisku zaś Ministra Zdrowia umieścił znanego ateistę Zbigniewa RELIGĘ, o nazwisku kojarzącym się z religią, co to wywiadów udzielał, że z wiekiem jest ateistą coraz bardziej, a z cudem medycznym nigdy się nie spotkał, ewentualnie wierzy, że ma on inne wyjaśnienie). Zapewne to m. in. dlatego przywódcy II Rzeczpospolitej Polskiej byli ateistami czy innowiercami. Zabijanie w szpitalach to również dla tych kręgów mafijnych (polityczno-medialnych, zapewne raz po raz podżeganych przez jakichś hierarchów np. warszawskich) nic niezwykłego. Dałem 3 szokujące przykłady na to w dopisku "edit 2016-01-24", a mianowicie jego części za drugim tekstem na niebieskim tle, tj. "edit 2016-02-03" (proszę sobie pomagać klawiszami Ctrl-F, udostępniają funkcję "Wyszukaj" przeglądarki internetowej) — są te trupy oczywiście na liście ofiar tej grupy, do której odnośnik jest powyżej), a mianowicie przykłady dotyczące tzw. "polityki historycznej": wpajania Polakom, jaki to wspaniały był Wojtyła, że nie zabił Popiełuszki itd. (właśnie w związku z tą śmiercią Popiełuszki były za rządu Szydło 3 przykłady dziwnych zgonów). Spikerzy się do nich jak dotąd nawet przyznawali, nawet wtedy, gdy ja już raczej odchodziłem od hipotezy serii zabójstw w stronę wersji o dobrowolnych samobójstwach (bo też się takie rzeczy zdarzają, np. podejrzewałbym taki przypadek zwłaszcza u Zyty Gilowskiej, wyjątkowo ważnej figury w tym skandalu, która jednakże dziwnym trafem była w szpitalu, jeszcze dziwniejsze byłoby, gdyby miała dostawać zastrzyki — i to takie, po których zaraz by umarła — czy też np. w sprawie śmierci dwóch znanych miliarderów, Kulczyka i Gudzowatego: również ktoś tam o tych śmierciach z góry wiedział, a nawet wyraźnie zdaje się, że również media religijne, ale — jak uznałem na pierwszy rzut oka, bez szczególnego śledztwa — z pewnych powodów trudno byłoby w ich przypadkach podejrzewać zabójstwo, a nie aktywne i świadome zmierzanie do śmierci samobójczej: była to po prostu kwestia skrajnego nieprawdopodobieństwa matematycznego pewnych zbiegów okoliczności, uwzględniając jeszcze to, że może nie jest tak źle we wszystkich szpitalach na świecie, jak i to, że typowo ci znani miliarderzy nie są inwalidami i nie spędzają co rusz życia w szpitalach, a tu daty zdawały się być dobrze dobrane, a postaci były czołowie — dwaj najbardziej znani, przecież oni mogliby nie mieć nic wspólnego ze szpitalami; bogacze też pewnie nie czekają tak długo na termin, by można nim było ze sporą dozą swobody manipulować; jednak oczywiście możliwość zabójstwa nie została obalona całkowicie, a jedynie uczyniona nieprawdopodobną). Dodajmy tu jeszcze garść numerologii na temat mej babci (polecam skan aktu zgonu). Oto cyfry związane z jej życiem: 11 23 4-4 5-6 (pierwsze dwie pary to lata, dalej mamy miesiące-dni — odpowiednio zgonu i narodzin). Czyli w skrócie: kolejne cyfry od 1 do 6. Żeby było lepiej, wspomniana data wystąpienia papieża o potrzebie jedności (z czasów pielgrzymki w 2006) kończyła się również tak oto: 05-06 ("maj 2006 r.") — jest to kolejna zbieżność (po końcówce dnia i miesiącu 5-5 względem dnia śmierci babci 4-4), tym razem z datą jej narodzin. — [ukryj dopisek] — Ciocia, babcia, matka... po prostu jakieś idee fixe na punkcie grupy "Kelly Family" czy raczej "Kill my family", o której słyszałem w dzieciństwie. W dawnych czasach zresztą operatorzy podsłuchu podczas mej obecności na mszach nieraz żartowali sobie podprogowo, tłumacząc słowa księdza "módlmy się, aby wszyscy nasi bliscy zmarli (...)" jako "Módlmy się, aby wszyscy nasi bliscy zmarli."; stały temat z tego był (autentycznie w myślach mi się to pojawiało, ale pewnie ktoś to wspomagał, bo są takie możliwości, jak podprogowe wpływanie szeptem na myślenie).   edit 2017-06-12: Oto jeszcze dowód (i liczne poszlaki), że za śmiercią mego dziadka (po kliknięciu widać akt zgonu, można porównać z aktami o babci i cioci) stał najprawdopodobniej (lub go w to wplątano w Kościele) prymas Polski kard. Glemp (dodatkowo, po rozwinięciu będzie tu także wzmianka o tym, dlaczego najprawdopodobniej dobrze interpretuję słowo "Gwardia" pojawiające się w ww. przeciekach dotyczących matki, a także będzie coś o genezie afery z Lwem Rywinem). — [rozwiń dopisek...]W przeddzień tej śmierci, która nastąpiła w sobotę krótko po południu (z opisów rodziny wynikało, że dziadek przechodził koło obszaru przeznaczonego dla sprzedawcy owoców na swej dosyć dużej działce, gdzie codziennie prowadzono sprzedaż, i upadł — prawdopodobnie wyszedł z domu, bo mu się zrobiło niedobrze i już właściwie umierał) — w przeddzień tego zdarzenia w Katolickiej Agencji Informacyjnej był artykuł pt. "Modlitwa za beatyfikację kard. Hlonda", którego treść zaczynała się wręcz "W intencji RYCHŁEJ beatyfikacji sługi Bożego kard. Augusta HloNda modlili się uczestnicy mszy, której przewodniczył Prymas Polski kard. Józef Glemp" (August Hlondt, a-ha... trochę niemieckie, jak ta moja prababka nazwiskiem Bartlic; aby porównać daty proszę kliknąć odnośnik do aktu zgonu dostępny powyżej; tutaj po kliknięciu można obejrzeć jeszcze nawet przegląd tego aktu zgonu pokazany na wideo — autentycznie jest taki dokument). To, powtórzę, w przededniu. A zatem artykuł o stwierdzeniu trafienia do nieba jakiegoś mężczyzny H...N... Może to o dziadka HENIA chodziło, nie uważacie, zważywszy, że Kościół (i Glemp osobiście) był jakoś tam podobno zamieszany w zorganizowanie śledzenia mnie? (A przecież podobne skojarzenia były po zgonie Jana Pawła II w następnym roku. Zaraz zaczęła się sprawa ojca Hejmy i jego związków z SB. Hejmo, Henio, "Hejnał", czyli pseudonim Hejmy jako agenta, co za różnica... dla ludzi nieznających ich — bardzo mała.) Prawdopodobnie ta śmierć nastąpiła przez jakieś śmiertelne zatrucie pożywienia, tak mi obecnie podpowiadają spikerzy, zresztą kojarzy się to z moimi własnymi problemami, częściowo sztucznymi, częściowo prawdziwymi, o których wspominałem ostatnio raz po raz na stronie /zapisy.txt (zgon miał też swoją drogą miejsce w roku poprzedzającym zgon papieża, w 2004; także w 2003, 2001, 2000, 1999, 1998 umiem wskazać zabójstwa kojarzące się z telewizją i pewnie wpływem hierarchów kościelnych, proszę przejrzeć poprzednie tutejsze dopiski). Dodam tu, że śmierci dziadka nic nie zapowiadało: mimo wieku 81 lat (to młody wiek w mojej rodzinie, bo jej członkowie z poprzednich pokoleń dożywali np. 97 lat, a co najmniej dziewięćdziesięciu kilku) był bardzo zdrowy, silny, potrafił biegać, miał dużo planów i codziennie pracował m. in. w związku z budowaniem czy już raczej wykańczaniem nowego domu w celu wynajmowania jego pomieszczeń. To był człowiek, który nie leżał chyba nigdy w szpitalu, nie przypominam sobie czegoś takiego, nie chorował. No i, jak to zwykle bywa w tym wieku, praktykujący katolik. Uwaga: "oczywiście" w przeddzień śmierci coś było w Radiu Watykańskim (proszę kliknąć, by zobaczyć to jeszcze dziś prosto z Watykanu, artykuł był na pozycji 4) o — stale powracającym przy okazji zabijania mej rodziny — temacie dialogu międzyreligijnego, poza tym coś o kiepskim zdrowiu Yassera Arafata (YA, czyt. "ja", być może to jakieś skojarzenie z tym, że dziadek i babcia mówili "jo" w sensie niemieckiego "ja", czyli w sensie słowa "tak"). Tak samo, jak w dniu śmierci babci, w dniu śmierci dziadka były w mediach katolickich tematy finansowe (tam było "Na beatyfikację za rozsądną cenę", a tutaj: "Papież przyjął bankowców" i podobnie w Radiu Watykańskim, nawet był to wtedy pierwszy nagłówek, najważniejszy). Na potwierdzenie, że nie tylko ja miałem wrażenie, że ta śmierć jest podejrzana, proszę spojrzeć jeszcze na nr odpisu aktu zgonu wydrukowanego w Warszawie: zawiera liczbę 333 (połowę 666; napisanie po prostu 666 byłoby zapewne zbyt ostentacyjne, by sobie mogli na to pozwolić). Mem "połowa 666" w odniesieniu do dziwnych zgonów kojarzących się z Kościołem pokazałem już w dopisku 'edit 2016-04-22' (można go znaleźć kombinacją klawiszy Ctrl-F w Państwa programie przeglądarki www). Uwaga: na zabójstwo za pomocą podtrutej żywności wskazują też takie artykuły w Gazecie Wyborczej z dnia śmierci 6-11-2004 (tzn. napisane w jej przededniu), jak (w kolejności wg Archiwum): "Na razie dobrze jest!", "Jest układ" i zaraz jako następny wg Archiwum "Dążymy bez daty", "Twój Ruch, skarbie!" (tak, z dużych liter pierwsze dwa słowa!), "Pozbawieni złudzeń", "Sprzedają łakocie, że palce lizać", "Mister O'Goreck woli to, co skończone" (nazwisko brzmi jak "ogórek"), "Jesteśmy winni", "Bez weta na granicy" (to może o sklepie, granica kojarzy się z momentem czy miejscem przejścia, w tym przypadku: własności, tj. momentem sprzedaży), "Podpis Kościechy bliżej niż dalej" (to może o tym, że dziadek chodził regularnie do kościoła; GW Toruń), "Sprawni i silni" [czyż umierają w takim właśnie stanie?...], "Mieć apetyt na życie, na 100 i więcej lat" (GW Toruń; treść: "Leokadia Skucińska skończyła wczoraj sto lat. Nie odczuwa dolegliwości swojego wieku, a ostatni raz była u lekarza w 1936 roku. — I czuję się świetnie — mówi. Jaka jest recepta na długowieczność? Trz" — tu urywa się tekst zacytowany na liście Archiwum, ale pasowałoby właśnie wg tytułu: "Trzeba mieć apetyt na życie, na 100 i więcej lat"), "Pretensje do pogotowia" (treść: "Naczelnik wydziału w zabrzańskim magistracie zasłabł w pracy, ale wzywane dwukrotnie do niego pogotowie nie przyjechało, choć obydwa budynki dzieli zaledwie czterysta metrów. Pomocy udzieli" — tu treść zacytowana przez Archiwum GW się urywa...), "Gloria dla profesora" (zaczyna się: "Profesor Andrzej Bochenek (...) odebrał wczoraj medal Gloria Medicinae", choć to pewnie co innego niż chleb, inne nagłówki, jakich dopatrzyłem się kilku, sugerują np. gaz, surowiec energetyczny — pewnie nie chcą w GW pomagać śledztwu; pewnie to raczej coś surowego, niepieczonego, np. mleko, śmietana czy maślanka), "Forum z serem prosto od gospodarzy" (też raczej nie), "Coś jest na rzeczy", "ZAPOWIEDZI. DZIŚ", "ZAPOWIEDZI. JUTRO", "KRÓTKO" (treść: "Policjanci po łapówce"), ciekawa treść była artykułu "Pogranicznicy z imieniem" (pogranicznik, powtórzę, kojarzy się w tym przypadku ze sprzedawcą ze sklepu spożywczego; "Morski Oddział Straży Granicznej ma od wczoraj patrona — pułkownika Karola Bacza": otóż Karol Barszcz to policjant, który na mnie się wyżywał podczas Światowych Dni Młodzieży wedle zawiadomienia i założonej przeciwko mu sprawy), "Graj, KOPERski, graj" (znowu nagłówek żywnościowy; wielkie litery to moja zmiana), "Szacunek dla zmarłych" (mój ojciec mawiał, że darzy dziadka Henia sporym szacunkiem, nie pamiętam takiego jego wyrażenia o kimś innym, choćby z rodziny), po czym zaraz "BĘDZIE SIĘ DZIAŁO", 3 artykuły dalej: "Będzie zwłoka", "Ślad z miejsca zbrodni?" (o krwi zamordowanej koleżanki ze szkoły wyższej, kojarzy się to z zabójstwem Piotrowskiej z 2003 r., o którym jest np. w tekście o JP2 i w starszych dopiskach tu na blogu), "Trzynaście lat temu..." (brawo! mamy rok 2017 i wreszcie to zauważyłem: to jak z tą babcią w 2011 — "po 6 latach" od śmierci JP2...), "Ślichowicka" (artykuł wyjaśniający tę sprawę "granicy", treść zaczyna się podobno tak: "Wiedzie od ul. Granicznej do Przemysłowej"), "Łapówki na targowisku", "Co truło w szkole?" (i znowu o gazie, czyli jakiejś próbie ucieczki od problemu i sprowadzenia "śledztwa" na zapewne fałszywy trop; chociaż może faktycznie był na parterze jakiś wolno stojący piecyk gazowy, ale w takim razie ktoś jeszcze w rodzinie mógłby się otruć, a jakoś do tego nie doszło; za to np. ja sam kiedyś kupiłem paczkę chipsów, w której był jeden chips innego koloru, a spikerzy o tym wiedzieli i potrafili nawet wywołać jakieś trąbnięcie na ulicy wtedy, gdy ja po niego sięgnąłem, zapewne miał w sobie jakieś cząstki metaliczne i dlatego widzieli to na radarze, analogicznie kiedyś np. wiedzieli, że kupione przeze mnie serki Babybel były prawie zepsute, podsuwali nieraz myśli o tym, że można mnie w ten sposób zatruć), "Na ratunek" (treść: "Dobra wiadomość dla NAJMŁODSZYCH mieszkańców naszego województwa. Olsztyńska stacja pogotowia ratunkowego kupi karetkę do przewożenia noworodków. Obecną zżera rdza, psuje się też jej wyposażenie"; w rzeczywistości pewnie zastosowano jakiś cyjanek czy arszenik, więc i tak nie było nadziei na pomoc, bo po kilku minutach człowiek staje się już zupełnym trupem), "KRÓTKO" (treść: "OD ŚWIECZKI. W budynku przy ul. Rataja wczoraj zapalił się pokój w mieszkaniu na parterze. Ratownicy ewakuowali dwie rodziny" — znowu ten temat gazu, kilka takich artykułów w ogóle pominąłem w tym spisie, podobieństwo ze sprawą dziadka: wyszedł na zewnątrz, poza tym, gdyby to już było po godzinach sprzedaży owoców, mógłby trafić na "rataja", robotnika wykonującego jakieś prace pomocnicze na posesji, pana Curela czy Zurela), "Tajemnica zakręconej butelki, Jak ważna jest przyjaźń, Graj w zadowolenie" (tekst: "Czy masz jakąś ulubioną książkę? [...]" — może to o maślance, dziadek bardzo ją lubił i polecał jako szczególnie zdrową; teraz jakoś ostatnio zaczęła się głośna akcja reklamowa maślanek z Grajewa, ze spółdzielni Mlekpol, pod hasłem "Nie jestem byle kim" oraz "Nie jesteś byle kim? Nie jedz byle czego!", co ciekawe, planowali tę kampanię od lutego, zaczęła się pod koniec maja bodajże, a ja dopiero ok. w kwietnia, tj. już po tym planie, w zapisy.txt napisałem, że źle mi się zrobiło po maślance, choć to być może w jakimś stopniu spikerzy wywoływali), dalej znowu ten temat lekarzy i pogotowia: "Chirurg z kamienia", "Liczby po pierwsze" (treść: "Feniks, stoisko warzywne. Wagę obsługuje sprzedawca, obok niego stoi ochroniarz. (...)", dalej jest tam jakaś kłótnia o właściwe określenie ceny), dalej coś o skorumpowanym dyrektorze zakładu psychiatrycznego (nagłówek "Zostanie w areszcie" — patrzcie, to się zdarza!), "Kasa od marketu", "Czy ulica Wyszyńskiego nie przypomina Wam sita?" (nazwisko kojarzy się nieco z Józefem Wysockim, prezesem Mlekpolu; zauważmy, hipoteza o tym, że zatrucie było od czegoś relatywnie rzadziej kupowanego, a lubianego przez tę konkretną osobę-dziadka, potwierdzałoby podniecanie się spikerów kupowaniem przeze mnie serków Babybel w 2016 r. i to ściśle w kontekście możliwego zatrucia — poza tym jeszcze ta niedawna kampania... oczywiście za wcześnie na jakieś oskarżenia, poza tym dziadek chyba jakąś inną maślankę pijał), "Napsuć krwi" (jakiś płyn to bardzo prawdopodobna opcja), po czym zaraz kolejny artykuł w Archiwum: "Do stołów" (GW Często-chowa), "Krew w ruinie" (treść: "Miejskie szpitale nie chciały u siebie (...)"), zaraz potem: "Rośnie góra miedziaków" (srebrniki Judasza może), "Z(aglądanie w) G(arnki) M(ieszkańcom)" (o "urzędniku z administracji", też padał ten temat parę razy tego dnia), "Zagrycha albo śmierć", "Nie zechcą skorzystać" (tekst: "Ogromny ruch na ulicach"...), po czym zaraz "Pomyślimy" (podpisany: GW Częstochowa NOT), "KRÓTKO" (tekst: "Liryczny konkurs. Regionalny Ośrodek Kultury organizuje konkurs im. HaliNy Poświatowskiej" — Henryk już po świecie; kojarzy się to z jakąś lokalną spółdzielnią mleczarską, zresztą np. ja mam domek obok Gminnego Ośrodka Kultury, a gminy niewątpliwie kojarzą się ze spółdzielniami, jest współpraca remontowa), 5 artykułów dalej: "Kontrakt na sukces, Marian Maślanka, Grzegorz Walasek, Słowo się rzekło" (treść: "... W piątek umowę z klubem podpisał G.W. oraz firma ...", może to o Gazecie Wyborczej), zaraz po nim artykuł: "Czekają na złotówkę", "Sam chce kary dla siebie" (to może o tym, że dziadek to wypił, a GW o tym wszystkim wspomina między wierszami: w tekście "...stanie przed sądem pod zarzutem spowodowania wypadku"), "Bo miał zamiar" ("Od roku w sądzie grodzkim toczy się sprawa radomianina, który — według policjantów — pił piwo w miejscu publicznym", pasuje do tego zabójstwa oprócz piwa, bo dziadek alkoholu nie pijał w ogóle), zaraz po tym artykuł: "PYTANIE o pomaganie", znowu o centrach kultury itp. ("Już bez warunków": "Prezydent Radomia deklaruje, że zrobi wszystko, aby Centrum Sztuki Nowoczesnej powstało w naszym mieście jak najszybciej" — znów ten podtekst "czekamy na efekty"...), dalej też było coś o Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji, jeszcze raz chyba świadomie uderzając w ten temat ośrodka gminnego i dlatego spółdzielni (pewnie po to, by nikt nie pomyślał, że źle trafiłem, gdyż sąsiedztwo mam przypadkowe: oj, chyba nie, w ogóle ulica jest dobrze dobrana, bo w Warszawie taka jest tuż obok telewizji, poza tym np. jakiś barek tam jest niedaleko o odpowiedniej dla mnie nazwie itd.; o patronie tej ulicy też był nawet tego dnia artykuł) oraz, tuż obok w Archiwum, artykuł o Miejskim Centrum Profilaktyki i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży (o tak! rehabilitacja! gdy już naprawdę ciężko będzie, w trakcie bojów z torturą dźwiękową, nabędzie sobie jakąś nieruchomość: ta moja bodajże była jedną z pierwszych wybudowanych już z instalacją, bo zaczęto ją budować pod koniec 2006 r.), "KRÓTKO" (treść: "Śmierć dziecka. 11-letni chłopiec zginął w gospodarstwie rolnym (...) w przyczepie służącej do rozrzucania obornika. (...) 56-letni znajomy" — jest tu jakaś obora, tzn. o krowach i o mleku skojarzenia pasują, a także coś o osobie 56-letniej, otóż wspomniany Hlondt zmarł podobno 56 lat przed tamtym artykułem z Katolickiej Agencji Informacyjnej), "PATRZĄ NA POŚLADKI" (końcówka nagłówka, "...ośladki", brzmi nieco jak "aślanki" — rozmowa z seksuologiem Zbigniewem Lwem-Starowiczem), nagłówki "PODSLUCHANE" (jakoś dziwnie bez polskich znaków, bez teorii, że podsłuch to z jakimś zamontowaniem czegoś się wiąże), po czym zaraz "DZIEJE SIĘ W SOBOTĘ... / DZIAŁO SIĘ..." (zgadują, jak widać chyba dzięki podsłuchowi, że zaraz następnego dnia to wypije; skoro mu się kończyło w piątek, to wypije w sobotę), po czym zaraz "Nie ma lepszego" (dziadek mówił, że nie ma nic zdrowszego niż maślanka, ale to może jakieś wprowadzanie w błąd?... chociaż w ten sposób faktycznie dałoby się zabić), "Dwie godziny bez sentymentów, Grzegorz Niciński" (z Niżyńskim oczywiście się kojarzy oraz z dwójką jako może symbolem dwóch pokoleń, czyli relacji dziadek-wnuk; "bez sentymentów" to końcówka jakiejś więzi może), po czym zaraz "Karolina jeszcze czeka" (o Karolinie Wolniewicz, może to jakaś ironia, że może mój dziadek sam się zabił świadomie, że on jakimś może profesorem Wolniewiczem był — znany ateista, profesor filozofii podający się za "katolika rzymskiego niewierzącego", robiący audycje m. in. dla Radia Maryja...), "KRONIKA POLICYJNA" o sprawie przypominającej późniejszą o 4 lata śmierć Geremka czy raczej, tuż ją poprzedzającą, śmierć księdza Bronisława G. (jakieś nazwisko na tę literę), o czym pisałem na wspomnianej liście zabójstw — też zderzenie z rowerem, to może jakaś kolekcja wyczynów tej mafii... był też artykuł "Radny groził dyrektorowi?" ("Radny SLD[:] Piotr[,] Kęsik groził mi śmiercią" — znaki interpunkcyjne w nawiasach kwadratowych dodałem ja, ale chyba pozwalają dostrzec ewentualne drugie dno; raczej wina nie radnych, tylko urzędników, ale radni może też słyszeli, bo są w jednym budynku z władzami wykonawczymi miasta, więc np. to oni może powiedzą prawdę; dyrektor pasuje do słynnego "kata" jakoby w osobie dyrektora TVP Warszawa, czyli ośrodka podsłuchowego, na niego w każdym razie zawsze wskazywali spikerzy jako na bezpośredniego kierownika dręczenia i śledzenia mnie), "Witamy przejrzyste gminy" (wg powyższych wskazówek — ironia, było zresztą sporo wskazówek, że to urzędnicy podżegali sklep i producenta), artykuł o sztuce "Faust" w reżyserii J.W. w teatrze (te inicjały może są w tym kontekście znaczące), zaraz za nim "ZAPROSZENIA. JUTRO" bez tekstu, "UPR: Dać Polakom ziemię na własność" (dziadek miał 3,7 ha ziemi; Polacy to symbol narodu, ludu, a więc jakiejś szerokiej rzeszy chętnych zamiast jednostki), "APEL UNII DO KIJOWA O UCZCIWE WYBORY" (to może o tym, że ewentualne klauzule tajności są tu sprzeczne z demokratycznym charakterem państwa), po czym zaraz "Toruń miastem przyszłości" (ważny jest tu autor: GW TORUŃ ANDRZEJ RYCZEK NOT — "not" po angielsku znaczy "nie", a zatem może jakiś "nie ryczek", "przemilczający"), dalej jeszcze przejściowo "Złe myśli burmistrza" (Rypina?) i znowu "Oni zmienią świat" (to może to wchodzenie w tyłek Toruniowi, czyli Rydzykowi, podczas gdy oni właśnie najpewniej będą to jak najdłużej zupełnie przemilczać; podtekst: sprzyjamy Watykanowi), "Smakosze jarzębiny", po czym zaraz jako następny "Koniec kręcenia" ("Włoska ekipa filmowa, która w Krakowie kręci film o życiu Jana Pawła II, nie dokończy zdjęć..."), "Bardzo malutki moralitet" (początek: "Ksiądz Kubala przynosi arcydyskretną wiadomość: do Granatowych Gór przybędzie z nieoficjalną wizytą Ojciec Święty"), zaraz potem artykuł "Z przyjaźni do dzieci" ("Nic tak nie zmiękcza urzędniczych serc jak los niepełnosprawnych maluchów" — ja akurat niedługo wcześniej skończyłem 18 lat i szykowałem się do matury, a zatem ten stan dzieciństwa, a więc i, wg artykułu, przychylności urzędników właśnie się kończył i poniekąd już się skończył), "List tygodnia" (Wysokie Obcasy, dodatek GW, "DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI": kojarzy się z tym, kto odpala lont: "(...) Pracuję w sklepie jako ekspedientka"), zaraz potem jako następny jest w Archiwum artykuł "DZIEJE SIĘ..." (o koncercie muzyki poważnej; też mam coś z tym wspólnego, a jeszcze bardziej, bo zawodowo, mój brat i mama, ojciec zaś jest melomanem), niedaleko później też może o dziadku: "Znikający w zbożu" (treść również się kojarzy z rolnictwem, a więc i z rolną posiadłością miejską dziadka — on zapewne wyjdzie z tego domu, gdy już się pożywi tym zatrutym produktem; ostatnie słowa, jakie cytuje lista artykułów z Archiwum, to, bez kropki, "Potem powiesił go" — o haniebnych ewentualnych posądzeniach o samobójstwo), zarazem potem "Oczy otwarte" i "Na krańcu Kresów", "Gwardia poza finałem" (o proszę, to dowodzi, że temat "Gwardii" w liście artykułów z przedednia World Trade Center, przy okazji zabójstwa mej matki — jest tam taki artykuł o Rzeźni nr 7 gdzieś na górze — to istotnie temat rodziny, bo tu też to pasuje: "śmierć z dala od rodziny"), zaraz potem "Rozmach Szejny" (może to o tych planach na temat tego, co będzie dopiero za kilkanaście lat... sprawa matki, tam własnie była ta Gwardia), po czym zaraz jako następny artykuł "Wariacje na finał" (a więc o zakończeniu i o wariacjach, co budzi skojarzenia z szaleństwem; istotnie, o to chodziło chyba w rozmachu, skoro artykuł tu zaraz zaczyna się "Wystawę, która przypomina 100-letnią historię"), 3 dalej znowu coś o leczeniu, dalej art. "18 minut wolności" ("Dlaczego przechodnie nie reagowali na (...) akcję (...) na (...) Piotrkowskiej? I to zarówno 30 lat temu [Agnieszka Piotrowska rok wcześniej], jak i w 2004 roku? To pytanie podgrzało atmosfer" — tyle cytuje Archiwum), po czym zaraz po tym podgrzaniu coś o Sejmie i uchwalaniu już i tak istniejącej rzeczywistości, był też art. "Żurnaliści egoiści" (autorzy: Robert Sołtyk, Bruksela, PSK — sołtys jest tu jako eufemizm burmistrza, bo Rypin, choć ma posiadłość rolną dziadka, jest przecież miastem powiatowym, Bruksela jest zapewne w zastępstwie Watykanu, a PSK w zastępstwie WOT-u; w treści: "Marek Belka wini dziennikarzy za to, że Sejm uchwala 'bzdury'"), "Przeklęty Włoch", "Będą kolejne pozwy" ("Sąd Rejonowy nie wydał wczoraj wyroku w sprawie wytoczonej JMD Biedronka przez byłą pracownicę" itd. o tej sprawie), po czym zaraz jeszcze "Jedenastu pozwów zbyć się nie da" ("Byli pracownicy Biedronki opowiadają, że byli zmuszani do [...]"), chociaż dziadek raczej w mniejszych sklepach kupował, "Ratunek w karetce", "Zaduszkowe wspomnienie" ("(...) Woda w nim tak czysta, że aż błękitna; i zimna, aż zęby cierpną, jak od KWAŚNEGO JABŁKA. W pobliżu stoi wysoki drewniany krzyż upa" — tu tekst z Archiwum się urywa; "sprać na kwaśne jabłko" to tekst bodajże dziadka o biciu dzieci), "Ratunek za parę dni" ("Po raz kolejny w tym roku wstrzymane było leczenie chorych na białaczkę", to jeszcze o tyle trafne, że mam jasną cerę i bardzo jasne włosy), "To był lek, a nie wąglik?", a potem dwa artykuły pod rząd: "CO ROBI WŁADZA" oraz... "Tajemnica Księżyca" ("Tej nocy Księżyc wyglądał jak bułka maślana (...). Aż chciało się go (...). Michał wszedł do kuchni, otworzył okno i skierował aparat w stronę nieba. Pstryk!To było jed" — tu się urwał tekst przytoczony na liście artykułów Archiwum GW), po czym zaraz jako następny trzeci z kolei artykuł "Więcej światła na wszystkich ulicach" ("Mehr Licht! — wołał kiedyś Goethe [to były też jego ostatnie słowa]. — Więcej światła — powtórzyli niedawno za nim gorzowianie. I magistrat wycofał się z programu (...)"), "KRÓTKO" ("Dzień otwarty w hospicjum"), potem "WITAJCIE NA ŚWIECIE" (to już w ogóle jak jakaś filozofia Nietzschego, ateistyczna, z koncepcją wiecznego powrotu, tj. życia w kółko od początku do końca i znowu itd. w nieskończoność — tutaj najodleglejsza od "Tajemnicy Księżyca", czyli kościelnej nocy, zmierzchu itp.; tzn. podtekst widzę tu taki, że po pierwsze pozostała część rodziny (ciocia, babcia) mieszkająca w Łodzi na ul. Nawrot jest zagrożona i też ją zabiją, a po drugie, że dziadek na pewno ateistą w dodatku wierzącym w potrzebę jakichś wielkich projektów ateistycznych i wznoszącym się ponad moralność nie był, że nie był samobójcą), dalej już jako następny artykuł "Smaki Burgundii" (pewnie żeby podsunąć skojarzenie "różne filozofie"). Z godnych wzmianki był w GW jeszcze wtedy aluzyjny artykuł "Technika promienista" ("Jaka jest technika? Technika jest, że tak powiem, promienista. Czyli trzeba wybrać miejsce dogodne do promienistego rozjeżdżania się w wielu kierunkach" — to zapewne o odbiciach fali radarowej i o tym, dlaczego fala wraca od obiektu śledzonego do wieży nadawczej; dziadka pewnie pod koniec życia śledzono, podsłuchiwano tą metodą, by poznać jego zwyczaje i dobrać sposób zabójstwa). Co ciekawe, o ile w przypadku babci wyjątkową numerologię miały daty narodzin i śmierci — tworzyły mianowicie, w bardzo racjonalnym porządku zresztą, cyfry 123456, o tyle w przypadku śmierci dziadka taką numerologię można przypisać śmierci ks. Józefa Maślanki w 2017 r.: zmarł w dniu 2017-01-7 (dwa zero siedemnaście, zero siedemnaście). Po pierwsze pasuje to do pary — rzadko uciekano się w prześladującej mnie i moją rodzinę mafii do zabijania z dobrze dobranymi datami — a po drugie w nagłówkach z przedednia śmierci dziadka było coś o jakimś panu Maślance. A zatem podejrzenie, że to maślanką (ulubionym pożywieniem, uznawanym przez dziadka za bardzo zdrowe) zabito mego krewnego, wydaje się potwierdzone. Poza tym w trakcie Światowych Dni Młodzieży papież odwiedził przełożoną zakonu prezentek nazwiskiem Maślanka. Z kolei w wychodzącym co rok czasopiśmie "Teologia polityczna" Łukasz Maślanka pisał o Syrii jako o wojnie zastępczej (oczywiście to jakiś inny temat, nie o Piotrze Niżyńskim, bo to tamtejszym nudziarzom przez klawiatury przejść jakoś nie może). Trafiłem na to wszystko wpisując w Google słowa Watykan maślanka. Coś chyba jest na rzeczy?! Pod hasłem Watykan maślanka znalazłem jeszcze w Google'u artykuł o obecności Krakowskiego Bractwa Kurkowego na uroczystościach beatyfikacyjnych Jana Pawła II: otóż okazuje się, że byli tam m. in. Ryszard Maślanka i, żeby nie było wątpliwości, że to nie przypadek, dwa nazwiska dalej był wymieniony Piotr Skalski (jest taka znana dziennikarka TVP Warszawa, Miłka Skalska, a to podobno TVP Warszawa odpowiada za podsłuchiwanie mnie, co tutaj wszędzie od lat głosi ten blog), był także Janusz Pitera (imię mego ojca, nazwisko sugerujące zamieszanie się w sprawę kryminalną, coś jak słynna Julia Pitera)... Inna taka historia: w tworzeniu muzyki do filmu o Janie Pawle II (kręconego w kontakcie z Watykanem) uczestniczyła niejaka Marta Maślanka. Z kolei w polonijnej gazecie Nowy Dziennik rok temu w rocznicę śmierci papieża (2. kwietnia 2016 r.) dziennikarz niejaki Wojtek Maślanka napisał artykuł "Jan Paweł II — papież, poeta, myśliciel..." (tytuł zakończony dającym do myślenia wielokropkiem). Dalej: jeśli wziąć pod uwagę, że moja ciocia zmarła 20. lutego 2012 r. (widać po kliknięciu na akcie zgonu, gdzieś tu na blogu są też linki do YouTuba, bo w dniu pogrzebu, tj. 28. lutego, trafił tam film z tego pogrzebu, YouTube poświadcza datę), a następnym dniem po śmierci był 21. lutego 2012 r. (i to tego dnia były bardzo dobrze dobrane nagłówki w Radiu Watykańskim, natomiast w KAI już wcześniej), to teraz dodajmy, że po równo pół roku — 6 miesiącach od tej daty, a więc w dniu 21. sierpnia 2012 r., dziennik Polska Times zamieścił artykuł informujący (wśród wielu innych przypadków) o tym, że ks. Stanisław Maślanka przestał być proboszczem parafii w Zabierzowie, zaś dodatkowo równo 9 miesięcy po tamtym pierwszym dniu bez żywej cioci w Naszym Dzienniku opublikowano artykuł, pod którym tenże ks. Stanisław Maślanka (podobno kapelan Ojca Świętego) podpisał się jako obrońca życia dzieci poczętych. A zatem znowu przykład na to, że jakoś w jednym rzędzie z zabijaniem członków mej rodziny (w tym przypadku: cioci) jest sprawa maślanki. I jeszcze jedno, odnośnie znaczenia słowa LEW w aferze Rywina. Znalazłem coś takiego (proszę kliknąć, aby zobaczyć tę stronę — poważne źródło, IPN): "W partyzantce byli dwaj bracia dziadka Piotra Drobnego. To Karol Maślanka [Wojtyła?...] 'Tygrys' i jego brat Józef [Glemp?...] ps. 'Borsuk'." Tyle, że w tym drugim przypadku aż by się prosiło wymienić inne silne zwierzę, np. właśnie Lwa. Może w odpowiednich kręgach związanych ze sławetną aferą właśnie o tym myślano. Co ciekawe, zorganizowano też pewne głośne uniewinnienie w sprawie o zabójstwo Maślanki. — [ukryj dopisek]   edit 2017-06-14: Gigantyczny pożar apartamentowca w Londynie, podobno największy od dziesięcioleci, giną ludzie. A co było w mediach papieża w przeddzień? To oto — proszę kliknąć (artykuł 1, artykuł 2).   edit 2018-03-21: Pisałem tu wielokrotnie o zamordowaniu (jako jeszcze jednego członka mej rodziny) mej cioci Ani Uzdowskiej, a tymczasem w ramach dowodu wskazywałem tylko na nagłówki prasowe (cały dzień praktycznie pod tę śmierć artykuły publikowano! jednak nie dla każdego mogłoby to być takie oczywiste, nie każdego może to tak od razu satysfakcjonuje), a także na przeczucia, jakie podprogowo mi operatorzy podsłuchu i przekazu podprogowego już w 2012 r. nasyłali oraz na zbieżność czasową z policyjnym napadem na mnie w Gwatemali (ten sam dzień). Wskazywałem też na to, że równo rok po pogrzebie tej 53-latki (patrz: wideo na YouTube opatrzone datą przez ten serwis oraz pokwitowanie z cmentarza), który to pogrzeb można by metaforycznie nazwać ostatecznym końcem "ziemskiego pielgrzymowania", nastąpił koniec pontyfikatu Benedykta XVI: pogrzebano ją 28.02.2012 r., a papież zakończył pontyfikat 28.02.2013 r. (to, że zamierza zrezygnować ze stanowiska, ogłosił w Światowy Dzień Chorego). Komuś mogłoby się mimo wszystko wydawać, że to wszystko jeszcze za mało. Teraz więc zauważyłem, że istnieje podobny, tj. oparty na prawdzie ukrytej w liczbach, i zarazem prostszy sposób przekonywania, że ta osoba została zabita — podobny do tego, który zastosowałem przy okazji mej babci (wśród innych poszlak: babci daty urodzenia i zgonu tworzą jakoś tak "dziwnym trafem" ciąg cyfr 11234456). Mianowicie: ... — [rozwiń dopisek...]ciocia żyła 19600 dni (policzmy: od 23.06.1958 do 20.02.2012 r. mamy 13 lat przestępnych, 40 lat zwykłych, po czym upływ miesięcy: czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień, styczeń bez 3 dni), czyli liczba dni jej życia jest podzielna przez 100. Tak trafny psychologicznie (robiący wrażenie) wynik zdarza się oczywiście tylko przy 1% zgonów. Ponadto liczba ta — co przy takiej długości życia zdarzało się raz na ponad 9 miesięcy — ma całkowity pierwiastek kwadratowy (140). To jednak jeszcze nie wszystko, bo zarazem jej data zgonu to 2002-2012 (20. lutego 2012 r.), co w oczywisty sposób nasuwa skojarzenie z "10-leciem afery łowców skór". "Od afery w łódzkim pogotowiu do zabicia Ani Uzdowskiej". Tamta afera, jak łatwo sprawdzić, wybuchła w 2002 r. Robi wystarczające wrażenie? Myślę, że tak. A to nie wszystko; są jeszcze nagłówki prasowe, których w ogóle nie omawiałem, np. niektóre z archiwum.gazeta.pl (choć trzeba przyznać, że nieliczne są takie, że można się nimi wylegitymować jak dobrymi poszlakami przed inną osobą; temat jest raczej zlekceważony, a poszlaki często co najwyżej tak pisane, by tylko ja lub ewentualnie jeszcze inna bliska rodzina je pojęła). Poza tym w przypadku zgonów wszystkich 3 osób z tej części rodziny (dziadek Henryk Uzdowski, babcia Lucyna Uzdowska, ciocia Anna Uzdowska) powtarzały się w mediach kościelnych lub świeckich 2 wątki. Po pierwsze: wątek prymasa i Gniezna. Po drugie: wątek jedności Kościoła/ekumenizmu (sprawy mieszkaniowe — wszędzie ma być instalacja grająca? albo i może chodzi też o ten "klasyczny" niemal tekst z licznych mszy: "módlmy się, aby wszyscy nasi bliscy zmarli [itd.]", który wytykałem w dzieciństwie jako bardzo nietrafiony?). Toteż: wątpliwości tu praktycznie nie mam, pozostaje tylko wyjaśnić, jak do tego doszło i zdobyć dowody czyjejś winy. — [ukryj dopisek]

edit 2017-06-19: W Dzień Matki, tj. 26. maja 2017 r., w domu przy ul. Pomorskiej w Legionowie znaleziono ciało Beaty B. (czyt: "Beata-beee" — nasuwa się podtekst: "premiera Beata [Szydło] jest niefajna"); zgodnie z ustawą w gazecie skrócono nazwisko pokrzywdzonej. Oto artykuł Polsat News. Męża tej pani, do którego ona przyjechała 24. maja (i już wcześniej kilka razy), Dariusza B. sąd uprzednio skazał za stalking na 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu. Mąż ten był prawdopodobnie przedsiębiorcą, bo miał własny domek w Legionowie (żona była z Wrocławia). Z treści artykułu wynika, że to najprawdopodobniej on zamordował swą żonę; jej zwłoki znaleziono w tym domu. Następnie sam został zabity, jego z kolei zwłoki wyłowiono z Narwi. Bardzo brutalna sytuacja. A co pisano w Katolickiej Agencji Informacyjnej (www.eKAI.pl) tego 24. maja 2017 r., którego Beata B. przyjechała do Legionowa? Opublikowano 1 tylko artykuł: Jak być małżeństwem "tak na serio"? (to pewnie o związkach telewizji publicznej z Kościołem): nadal można go przeczytać na stronie KAI. Co więcej, w pewnym ośrodku gminnym, w którym ja raz na jakiś czas mam w ogóle prawie że jedyny kontakt z prasą lokalną z Legionowa, leży na półce — jak się zarazem teraz przekonałem — książka "Zabić czarną owcę" — oto zdjęcie. Już wyjaśniam, jak najprawdopodobniej doszło do tego zabójstwa. Zapewne podobnie, jak w przypadku dziadka. Najlepiej więc zrobić śledztwo w urzędzie miasta Legionowa. Tacy urzędnicy typowo wchodzą w zakulisowe układy związane z telewizją z przedsiębiorcami, zapraszają ich do siebie, oferują korzyści. W Legionowie rządzi PO, a na szczeblu centralnym w kraju PiS, ale co to w ogóle za przeszkoda... Pana przedsiębiorcę(?) mieszkającego w domku podżegano najwyraźniej do zabójstwa, tylko tak można wyjaśnić, że było ono tak dobrze przewidziane w mediach, a prawdopodobnie było — wskazywałem już liczne takie wcześniejsze przypadki (jest to wręcz standard). Wyjaśnię tu jeszcze rzecz ogólniejszą: NIE JESTEM JEDYNĄ OSOBĄ PODSŁUCHIWANĄ PRZEZ TELEWIZJĘ. Wg tego, co mi dzisiaj mówili spikerzy, a brzmi to sensownie, podsłuchiwanie naraz dwóch osób (Piotra na stałe, inne zmieniające się osoby tymczasowo) jest regułą, a nie wyjątkiem. Są do tego na stałe przydzieleni pracownicy. Ofiary są na podsłuchu tymczasowo, po czym np. się je zabija. Gdyby przestały być dwie ofiary-osoby do podsłuchiwania, to musiałyby być jakieś zmiany harmonogramu agentów z TVP Warszawa(?), tacy pracownicy wyszliby z rytmu "normalnej pracy". Kierownictwo uważa, że lepiej, by byli do takiej zmianowej pracy po nocach przyzwyczajeni, a z drugiej strony przecież gdybym wskutek porzucenia jakiegoś uprzedniego dodatkowego podsłuchu został tylko ja jako obiekt do zajmowania się, to pracowników zmianowych by się zrobiło za dużo jednocześnie: dwa razy za dużo. To by nie miało sensu, siedzieliby zbędnie. W związku z tym trwa się w czymś takim, że zawsze oprócz mnie jest jeszcze ktoś na nielegalnym II podsłuchu również, jak to objaśniają, "kościelno-politycznym", a ofiary te zmieniają się, bo są (typowo) po kolei zabijane. Spikerzy mówili dziś (a nagłówki z przedednia śmierci dziadka zdają się to potwierdzać), że takimi osobami byli też np. miliarderzy Gudzowaty (coś o gazie ciągle w tym przededniu), a także Kulczyk (też tam jakiś "Kulczykowski" czy "Kulczycki" pisał... a więc to może o tym, co po śmierci dziadka — na kogo przeniosą II podsłuch). Zabito ich później w okolicznościach bardzo wyraźnych, np. Gudzowatego w miesiącu poprzedzającym abdykację papieża, a Kulczyka wtedy, gdy kończył mi się milion (pewnie dostosowywano jeszcze ten termin na bieżąco pod mój stan majątkowy; nie był idealnie zbieżny z tym przekroczeniem granicy 1 miliona zł na koncie, ale mieścił się w granicach plus minus 7-10 dni). Media, w tym katolickie, robiły odpowiednie aluzje w przededniu (np. przy Gudzowatym był chyba temat ircd-ratbox, między innymi; jakaś bodajże śmierć księdza kojarzącego się z Kulczykiem i Poznaniem itp., nie pamiętam już tego). To więc byłyby przykładowe ofiary II podsłuchu. W 1992 r. był Piotr Jaroszewicz, potem był może ten trup, którego podrzucono nam w śmietniku blokowym około 1992-1993 r., potem między 1993 a 1998 śledzony był Papała (czasy jego wielkich awansów w Policji), a pewnie też Gudzowaty i Kulczyk, zdarzało się potem podobno też podsłuchiwanie jakichś sędziów w telewizji, może jakichś kierowników sądów (informacja między wierszami z przedednia zamachów na Egypt Air czy na Kursk, było o nich tu na blogu pod hasłem "zbrodni przeciwko ludzkości, w jakie mógł być zamieszany papież" czy raczej mafia medialno-telewizyjna), do roku 2003 była podsłuchiwana uczennica Agnieszka Piotrowska (inicjały jak "hrabina" Anastazja P., pewnie od dawna planowana), dzięki temu dowiedziano się w ogóle o jej koloniach z chłopakiem, na których zrobiono jej wypadek (♱2003). Następnie w latach 2003-2004 na podsłuchu był mój dziadek (♱2004) — wiadomo, że to telewizja robiła, bo dziadek zamontował sobie w domu remont zgodnie z życzeniem gminy (padały nawet groźby wywłaszczenia), a telewizja sugestiami podprogowymi skłoniła go (co już w przededniu planowano w nagłówkach GW), by zaraz po otruciu się wyszedł z domu (nie chcieli, by gnił trup przez rok...); a zatem był podobno przekaz podprogowy, więc to robiła telewizja — następnie w latach 2004-2005 śledzony był podobno np. Gudzowaty, między późnym 2005 a kwietniem 2007 Blida (♱2007), o czym nawet media katolickie donosiły między wierszami w dniu jej śmierci i w przededniu (ironizując o "lustrowaniu" i bodajże "uczelniach katolickich": część ludzi wie o odbiciach fal tylko tyle, że kąt padania równa się kątowi odbicia, a tak jest w przypadku lustra, natomiast co do zasady na większości ciał światło i fale EM się rozpraszają, tj. odbijają we wszystkie strony, dlatego mogą powrócić do wieży nadawczej i trafić z powrotem w jej anteny...) — na jej przykładzie można znowu wnioskować o tym, że te poszczególne podsłuchy nielegalne i następujące po nich zabójstwa były obsługiwane w telewizji. 2007-2008 Geremek, potem też inne postaci, w tym późniejszy prezes TVP Ławniczak (♱2010 grudzień), miliarder Gudzowaty (♱2013 styczeń), dziennikarz i właściciel portalu internetowego Łukasz Masiak (♱2015), miliarder Kulczyk (♱2015), wiceminister sprawiedliwości Monika Zbrojewska (♱2015), radny Rafał Kasiński (również ♱ styczeń 2016, ale późniejszy — upozorowane samobójstwo na zasadzie włamania na konto w portalu społecznościowym, pewnie np. z pomocą podpowiedzianego podprogowo nowego hasła czy czegoś takiego, nakłamał w tej sprawie na Policji jakiś bandyta w osobie operatora monitoringu, czyli kogoś, kto zarazem zajmuje się zawodowo podsłuchiwaniem mnie; akurat wydawałem dużo pieniędzy na wykopy, porozklejano mi obok nekrologi, faktycznie działka o tyle straszna, że tam przyjaciel dawnej właścicielki ciągle się włamuje pod moją nieobecność mimo jej odsprzedania, m. in. przekazano mu dodatkowy klucz od firmy zamkowej, Solid na włamania pozwala czy w każdym razie nie reaguje na alarmy, której mi się lokalnie rejestrują). Dowody to nie problem, zresztą do pewnego stopnia są tu rozsiane po blogu, patrz np. podstrona z listą ofiar i dalsze odniesienia, które są tam wskazane. Śledzona była też zapewne policjantka Anna Gajek, której zrobiono poślizg w Opolu (♱ styczeń 2016), a także Bogusław Kaczyński (♱ styczeń czy luty 2016). Następnie bodajże Zyta Gilowska i Janina Paradowska (♱2016, inicjały JP), podejrzane jest wprawdzie, że one w ogóle trafiły do szpitala, ale spikerzy potrafią jakoś to wywołać, np. nakłonić do przebadania się czy wmówić podprogowo jakieś bóle. W sierpniu 2016 r. w związku z umorzeniem mi sprawy egzekucyjnej zabito komornika D. Zarzeckiego z tego samego miasta, zapewne po uprzednim podsłuchiwaniu. W 2016 r. być może jeszcze przy okazji organizowania wypadku kolejowego w Raciborowicach (♱ październik 2016 r.) też kogoś podsłuchiwano, po czym na podsłuch trafił Przemysław Wałęsa (otruty? coś takiego zaczęła prokuratura sugerować po sekcji zwłok; oto kolejne artykuły z archiwum.gazeta.pl, tj. archiwum Gazety Wyborczej, z bezpośrednio poprzedzającego zabójstwo numeru, tj. z 07-01-2017: "'ZMARŁO NAM DZIECKO, A KSIĄDZ O PIENIĄDZACH'. BURZA W OPOROWIE" oraz, tuż po nim, "LECH WYPOŻYCZA SWYCH GRACZY", kilka wcześniej był artykuł "MOŻNA CIĄĆ DRZEWA NA POTĘGĘ", a nieco dalej był artykuł "Kamil przed Rafałem" oraz artykuł Sebastiana Klauzińskiego "Idzie mróz, myślmy o innych"), a następnie poseł Rafał Wójcikowski, zabity poślizgiem w styczniu 2017 r. (patrz edit 2017-01-25 tu na blogu — pod wpisem o procesorach). Potem jeszcze podsłuchiwano i zabito 2 siostry zakonne z zakonu służek (Chrystus nauczał, że polityka jest służbą). Tak, jak wspomniałem, jest specjalna podstrona tego bloga z listą ofiar Watykanu(?). To wszystko zapewne pokrzywdzeni przez zmieniający ofiarę II podsłuch w telewizji, podobno związany z Kościołem (prymas czy może obecnie raczej abp Nycz, coś takiego mówią spikerzy). Zapewne Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga, która zajmuje się badaniem sprawy zabitej Beaty B. i Dariusza B., będzie się wzbraniać rękami i nogami przed śledztwem w urzędzie miasta Legionowa, zasłaniając się rzekomym brakiem dostatecznie uzasadnionego podejrzenia (choć przecież właśnie wiadomo, że gminy [typowo raczej: urzędy skarbowe, może i spółdzielnie] korumpują firmy i organizują tam zakładanie instalacji podprogowych zasilanych od latarni ulicznych; taka korupcja to ich stały modus operandi). Teraz np. spikerzy mi mówią, że "koleżankę mam" (pewnie z jednej podsłuchowni) — ofiarą jest kobieta. Wcześniej mówili tymi słowami ("koleżankę ci znajdziemy") np. w grudniu, po śmierci Rafała Wójcikowskiego (czy wkrótce przed nią) a przed śmiercią zakonnic służek. Gdy zabijano posła Wójcikowskiego (może nie w tym samym dniu, ale na jakieś 21 dni przed tym, tj. w grudniu 2016 r.) zorganizowano mi w hostelu Siennicka jakiegoś agresywnego gościa w pokoju, który mnie mało nie pobił, zaczął się dobierać, bo "telewizor mu nie działał" (źle wyciągnięta wtyczka z gniazdka czy coś takiego, jakaś głupota i drobiazg, a się zrobił bardzo agresywny, zaś hostel z tego tytułu, tj. z powodu skargi, zaczął mnie ostrzegać przed wyrzuceniem z niego; w ogóle wtedy jeden za drugim przekonywali hostele do nieobsługiwania mnie, więc to element szerszego procederu był, ale wyróżniał się groźną agresywnością na siłę podrzuconego do pokoju współlokatora (zwykle podsłuchiwać chodzili jacyś z innego pokoju, choć czasem inaczej bywało, a do pokoju podrzucano mi ludzi już po ich sesji śledzenia, na pokaz, żeby jakiś głupi teatrzyk robić, że wszystko jest w porządku i są w hostelu i pokoju jacyś "normalni goście"). To wszystko opowiadali dziś spikerzy. — Przytoczę tu przykład na wspomniane związki ekipy zajmującej się podsłuchiwaniem mnie z (przypuszczalnie) zabijaniem — śmierć Bogusława Kaczyńskiego w państwowym szpitalu. Akurat zajmowałem się kopaniem na działce i wyszła (autentyczna) potrzeba używania elektrycznego młota udarowego. Oto wideo z następnego dnia, gdy już miałem młot (poprzedniego po prostu prace się skończyły ze względu na brak młota). Artykuł nazajutrz (tzn. tego właśnie następnego dnia) w gazecie, który zobaczyłem w sklepiku osiedlowym? "Udar zabił Bogusława Kaczyńskiego". Trafne w dwójnasób, nie tylko ten udar, ale i zabijanie. Kiepsko to wygląda, prawda?... Dodatkowe zajęcia telewizji... Podobnie było ze śmiercią mej cioci (zeszła się w czasie z rozbojem dokonanym na mnie przez policję gwatemalską, nie wiem, może to jakoś zalegalizują, ale jak można legalizować wyciąganie komuś pieniędzy i wywożenie go do lasu bez słowa wyjaśnień i bez wydania żadnego dokumentu na ten temat, zamiast tego grożąc bronią przystawianą prawie że do skroni).

edit 2017-08-14: Kontynuując temat procesorów i tego, że Intel teraz nawet zaczął produkować nowatorskie pamięci "Op(ę)tane" (marka znana w Internecie), przedstawiam w postaci wideo na YouTube analogiczny problem z rejestratorem kamer. Dawniej to się po prostu magnetowidy miało do takich zastosowań — proste, prymitywne, ale niezawodne. Są też podobno inne możliwości wybrnięcia z tego problemu, np. komputerki oparte o tzw. płytki FPGA, połączone np. z kamerkami IP. Nadmieniam, że oprócz centralek systemów alarmowych (takich z czujkami) oraz telefonów komórkowych podobne dziwne zachowanie, sugerujące możliwość dokonania włamania w dowolnej chwili za pośrednictwem jakiegoś nietypowego medium (zapewne fal elektromagnetycznych), zauważyłem też w routerze UPC (samoczynne zresetowanie się, a wcale nie było braku zasilania w mieszkaniu) oraz w drukarce HP LaserJet (przy początku użytkowania zawiesiła mi się raz z napisem PI na wyświetlaczu LED, o czym wiedzieli spikerzy, bo to mi komunikowali; już zresztą przy kupowaniu jej spikerzy sugerowali mi, że będą możliwe włamania — i tak się zdecydowałem na zakup, bo tak samo zapewne jest z innymi, też mają procesory — a zaledwie minuty po wyjściu z Saturna spikerzy podawali na całe Złote Tarasy jej nr seryjny). Problem, jak widać, jest masowy. Tutaj na razie zachęcam do przejrzenia wspomnianego wideo demonstrującego korzystanie z rejestratora monitoringu i to, co z nim mi się ostatnio stało.

edit 2018-02-24: Pisałem tu w rozwijalnym komentarzu na końcu akapitu "Pamiętajmy, sekretariat to..." o znanym przyjacielu młodego Wojtyły, dziwnym trafem jest to też czołowa postać ruchu pro-life. A tymczasem... jak się okazuje... chyba nie tylko ze mną był przekręt w szpitalu, o którym mowa przy okazji sprawy III Kp 476/17 o "upadku Rzymu". Mój młodszy braciszek urodził się martwy (w dodatku: nazajutrz po urodzinach ojca). Aborcja jakaś bez woli ze strony matki?... Zrobiono z tego poronienie, ale to chyba dosyć rzadka sprawa... W Internecie krąży informacja, że tylko 1 na 2500 ciąż, czyli inaczej 0,04% (jedna 25-ta jednej setnej), kończy się poronieniem. I akurat musiało przypaść na moją matkę. Ciekawe, czy to w ogóle łaskawie zarejestrowano aktem urodzenia, jak to wedle prawa powinno mieć miejsce. Przypomnę, że różne rzeczy zwązane z Janem Pawłem II zebrałem przede wszystkim w wyodrębnionym z bloga dokumencie na temat tego papieża i genezy podsłuchu, a także w liście ofiar tej grupy przestępczej, liście doborów po nazwisku czy także we wpisie np. "Mocne poszlaki na temat pewnych zbrodni" (patrz jego dolny dopisek: edit 2016-01-24) czy "Zeznania i dowody" (patrz jego pierwszy dolny dopisek). Do nawigowania po wpisach niniejszego bloga służy niebieski pasek poziomy na samym dole Państwa przeglądarki internetowej i tam, blisko niniejszego i na pewno w 2016 r., można znaleźć wspomniane wpisy.   |   edit 2018-02-27: Oto wideoreportaż z Urzędu Stanu Cywilnego w Warszawie na ul. Andersa 5 dowodzący, że lansowane tu tezy są prawdziwe. Kwestię poronienia mej matki należy odnotować w szerszym kontekście obejmującym też cesarskie cięcie, jakie było przy moim porodzie, oraz wyjątkową trafność mej daty urodzenia (jest to data urodzenia prezydenta Włoch: PerTiNiego, PTN jak Piotr Niżyński, z tą tylko różnicą, że 2 środkowe cyfry roku urodzenia są zamienione miejscami). Skoro mama ma 2 dzieci zamiast 3 i na tym polega ten, jak chyba wypada to nazwać, skandal, bo przypadek to prawie na pewno nie jest, to nic już dziwnego, że koszt 2 odpisów skróconych aktu stanu cywilnego (tj. w szczególności: akt urodzenia tego dziecka oraz akt małżeństwa rodziców pokazujący datę urodzenia ojca) kosztuje tyle, co "dwie trzecie z 666", mianowicie 44 zł. Chyba właśnie w ten sposób określono cenę odpisu skróconego. Cena odpisu zupełnego, który przecież wcale nie trudniej jest wydrukować, to 33 zł pewnie dlatego, że w takim razie również dobrze wyjdzie i 2 takie odpisy dadzą liczbę 66, a więc wciąż te same klimaty. Bo przecież wspomniane fakty — urodziny ojca 28.12, urodziny martwego syna: 29.12 — trzeba będzie jakoś dowodzić... Czy to aby nie owo nieznane oblicze papeiża?...   edit: Kogo by nie do końca przekonywała powyższa hipoteza na temat pochodzenia cen za odpisy aktów stanu cywilnego, temu jeszcze przypomnę, że inny akt zabicia mojej rodziny, jaki miał miejsce "za rządów" Jana Pawła II (i to tym razem, jak chyba można wnioskować, zdecydowanie z jakimś istotnym udziałem Kościoła), a mianowicie sprawa zgonu dziadka opisana powyżej w dopisku 'edit 2017-06-12', to rzecz udokumentowana odpisem aktu zgonu, którego nr zawiera w sobie liczbę 333. Skąd już psychologicznie rzecz biorąc bardzo blisko (wystarczy podwoić) do 666. A więc znowu te klimaty. Powtórzę więc, że cena 2 odpisów skróconych aktów stanu cywilnego jest pewnie tak dobrana, by było to "dwie trzecie z 666" (bo z takimi rodzicami żyje na świecie 2 braci zamiast 3, jak być powinno, gdyby nie to zabójstwo).   |   edit 2018-04-01: Mam, jak się zdaje, rozwiązanie tej zagadki dziwnych incydentów szpitalnych związanych z ciążami mej matki — po uzgodnieniu z nią, jakie były fakty, jestem przekonany, że dochodziło do zabójstw.   [rozwiń dopisek...](Oczywiście, jak w ogóle w moich i tych współczesnych — począwszy od późnych lat 80-tych — mafijnych sprawach powiązanych jakoś z papiestwem, oficjalnie co najmniej pośredniczyły w tym zapewne Stany Zjednoczone.) Wyjaśniam. Najprawdopodobniej każde dziecko kobiety, która uchodzi za mą matkę, było wcześniakiem i zmarło z powodu wcześniactwa. Wśród wcześniaków śmiertelność sięga 100% (np. w Holandii; w Polsce podobno obecnie rzędu 98%). A zatem zmarło pierwsze dziecko mej mamy, zmarło drugie dziecko mej mamy i zmarło trzecie, zwane Tomaszem Niżyńskim. Wynika to stąd, że w każdym z tych przypadków ustawiona została data urodzenia. Jednakże w przypadku pierwszych dwóch dzieci podrzucono na ich miejsce mej mamie albinosy. Ich matce pewnie powiedziano, że dziecko urodziło się martwe. W przypadku mej (niebiologicznej) mamy datę narodzin (koniecznie przedwczesną) ustalano przekazem podprogowym poprzez wywoływanie (wmawianie) wrażenia skurczów porodowych. Przekaz podprogowy może człowiekowi wmówić dowolne właściwie wrażenia, a także bardzo sugestywnie nakłaniać go do różnych czynności (powstaje napięcie nerwowe, szukające sobie ujścia i związane z tematem podawanym przez przekaz podprogowy, tzn. ciche szepty-podszepty). A zatem: w moim przypadku data urodzenia była, jak wspominałem przy omawianiu sygnatury 476/17, podyktowana datą urodzenia Pertiniego (Perti-Ni, prezydent Włoch) — podobnie jak moje imię, bo miał być Piotr Niżyński, co mówi samo za siebie ("Piotr [czyt.: papież] Niczyński [czyt.: zwolennik Nietzschego]"). 25.09.1986 r. W przypadku mego brata data dzień miesiąca był o 1 wcześniejszy — urodził się 24.03.1983 r. Miesiąc o pół roku wcześniejszy, 3 lata przede mną. Imię Michał prawdopodobnie było podpowiedziane przekazem podprogowym w związku z tym, że on ubezwłasnowolni swą przybraną matkę (na drodze do znanego szpitala tworkowskiego są następujące miejscowości i stacje PKP: Michałowice, Reguły, jakaś jeszcze jedna i następnie Tworki; a zatem: Michał, prawo, po czym Tworki dla matki — zauważmy, na podobnej zasadzie tuż przy stacji PKP Pruszków, bo szpital tworkowski jest podobno w istocie w znacznej mierze na terenie Pruszkowa, jest ulica Ewy i Kraszewskiego, kojarzącego się z Krasickim, przy czym drogowskaz co do ulicy Ewy ma pod sobą jeszcze drogowskaz "Pogotowie"). Niewątpliwie to, że od bardzo dawna istnieje szpital tworkowski i że te miejscowości tak się nazywają, tzn. to, że jest jakaś miejscowość związana z imieniem Michał, po czym Reguły, kojarzące się z prawem, i w końcu Tworki, działało na rzecz wyboru imienia (o ile nie chcemy uciekać się do hipotezy, że jest to zwykły przypadek losowy). Datę urodzenia też miał ustaloną odgórnie, bo nieprzypadkiem pewnie dzień jego urodzenia jest o 1 wcześniejszy od mojego: 24 w miejsce 25, toteż pewnie oryginał sprzed podmiany też był wcześniakiem. I też zmarł. Nie można przecież ryzykować, że urodzi się nietrafnie, w jakiejś dacie przypadkowej, a nie dobrze dobranej, skoro chce się dopiąć jakiegoś celu. Dziwnie też by to zresztą wyglądało; gdyby nie było podmiany na albinosa, to wtedy tylko ja jeden byłbym bardzo charakterystyczny z cery i mama by się tym bardzo dziwiła i podejrzewała przekręt. W związku z tym ten, kto urodził się mej mamie jako mój rzekomo starszy brat urodził się również martwy, przedwcześnie, po czym także — jak i w moim przypadku — podmieniono go na albinosa. Albinosy się zapewne skończyły w przypadku Tomeczka, nie chciano może już dręczyć tej równoległej matki, dawcy dzieci z albinizmem, a może i ona już wtedy po prostu nie próbowała, nie uprawiała seksu bez zabezpieczenia w postaci np. kalendarzyka w tym samym czasie, więc z kolei mej mamie urodziło się wtedy standardowo, wskutek narzucenia (przedwczesnej) daty, dziecko martwe i takie jej zostawiono. Śmierć ta nie była nijak farmakologicznie wspomagana. Mama opowiada, że dzieci rodziła bez żadnych zastrzyków, znieczuleń, tabletek itd. Nic, zupełnie nic, szpital jej nie podawał, nawet nie jakieś płyny. Czyli po prostu była to kwestia wmówionych jej przekazem podprogowym wrażeń skurczy porodowych. Skoro je miała, to zgłaszała się do szpitala, po czym brała się za parcie mięśniami w celu wywołania narodzin dziecka. I tu teraz pojawia się kwestia winy tego, kto wymyślił tę podmianę. Wiadomo bowiem — a nawet, gdyby nie było wiadomo, to na pewno podpowiedzieliby to zleceniodawcy kompetentni ludzie — że wcześniaki zwykle rodzą się martwe. Była to część planu. Tak to po prostu zamówiono: one pewnie urodzą się martwe i dobrze, a zamiast nich dadzą inne, albinosy. Środkiem zaś do tego celu był przekaz podprogowy. To być może plan samego Jana Pawła II, w sojuszu z Ameryką. W każdym razie chodzi tu o ogólną kwestię genezy prześladowań mej rodziny i mnie osobiście, i genezy tego podsłuchu.   [zwiń dopisek]

edit 2018-03-24: Remonty umożliwiające zdalne scentralizowane włączanie w dowolnym (typowo: podsłuchiwanym) miejscu przekazu podprogowego, tortur czy innego dźwięku, jak również cała ta afera związana z podsłuchiwaniem mnie i prześladowaniem jednostki, i masowym zasiewaniem przestępczości, a nawet organizowaniem zamachów i masakr (na odgórne zlecenie jakiegoś światowego ośrodka) ROZPRZESTRZENIŁY SIĘ PO CAŁYM ŚWIECIE, chyba bez wyjątku w postaci choćby jednego kraju (nawet np. w państwie Belize się spotkałem ze specjalnym traktowaniem, jeździło za mną coś w rodzaju miejskich taksówek), a dlaczego?.. Postać papieża wydaje się za kiepskim uzasadnieniem, natomiast podaję lepsze: "bo inaczej nie będziecie mieć dostępu do naszych satelitów podsłuchowych!". To takie proste — podsłuch i podgląd dowolnego miejsca za kliknięciem myszki! I zaraz można go mieć w telefonie! Co tam jakiś Polak, jakiś Piotr Niżyński... Spodziewani winowajcy są to prezydenci USA (ci, co wg słynnej pogłoski — chyba z filmów wzętej — mają jakieś "kody", "klucze" do broni atomowej, czyżby więc za pośrednictwem satelitów uruchamianej, z Kosmosu, bo przecież nie Internetem, nie przez jakichś lokalnych watażków...): to administratorzy GPS-u i innych systemów satelitarnych światowych, George W. Bush, Barrack Obama (imię to może od nieustępliwej postawy w sprawie zorganizowania Smoleńska — cóż innego ważniejszego wojskowego się wtedy działo... — a nazwisko od 2 kadencji?...), Donald Trump... Oni mają najwyższą władzę, gdy chodzi o kluczowy globalny tu projekt, tak przynajmniej można się domyślać, tak sugerują też spikerzy. Zważywszy na to, że zamach na WTC był zaplanowany w "grupie watykańskiej" czy też mass medialnej, jak widać tutaj (i chyba jednak to papież mógł być inicjatorem, zważywszy na komunikaty prasowe), to i "wojna z terrorem" (ang. terror = straszliwość) to chyba coś, co należało traktować z przymrużeniem oka. A przecież narzucano to całemu światu. Ten medialny spektakl "jesteście z nami albo przeciwko nam" mógł mieć drugie dno. Wojna z czymś straszliwym to może być i co innego. Mniej niż rok po jej ogłoszeniu Jan Paweł II miał ostatnią pielgrzymkę do Polski i podczas niej nauczał, między wierszami swych kazań, jak się zdaje, o tym, że nie ma co bać sę piekła. Sami poczytajcie — wspominałem o tym w specjalnym dokumencie. Po to więc, czyli w zamiarze spowodowania takich skojarzeń, wylansowano w ogóle problem terroru i "wojny z terrorem". Brzmię tu teraz może jak dziwak, może jak ktoś antyreligijny, ale to złudzenie, ja taki nie jestem. O zamachach na WTC i "biedny pokrzywdzony Pentagon", powtórzę, można poczytać na www.bandycituska.com/dowody-wtc.html. To raczej z najwyższych kręgów polityczno-kościelnych przychodził ten spisek ateistyczny; bo tak to, co się ze światem i Polską stało, można by podsumować. Nie jakikolwiek ateizm, lecz ściśle ateizm wyzuty z moralności (a więc taki w duchu np. filozofii Nietzschego, czasem rozrzutny pod względem troski o władzę i potęgę i "altruistyczny" — w sensie robienia czegoś tylko po to, by pokazać, jak bardzo się jest niewierzącym... by trochę ludzi pokrzepić, być może... — choć często po prostu wyrachowany i szukający korzyści w swym złu, np. głębszego wcągania mass mediów w zbrdnie), to po prostu taki nihilistyczny i elitarystyczny, totalitarny światopogląd tak się wspiął na wyżyny. W skali i bezczelności nigdy wcześniej niespotykanej. Zwiedziłem mnóstwo krajów, historia wpisów na blogu to pokazuje i potwierdzam: problem współpracy z tą mafią jest wszędzie. Centrala technologiczna, jak podpowiadają spikerzy, jest w USA i ma związek z osiągnięciami techniki chyba aż do Kosmosu zaciągniętymi. "Ameryka", mówiąc bardzo oględnie i ogólnikowo (a trzeba by wskazać konkretniej: Pentagon-"pentagram", czyli symbol satanizmu, co pasuje do tej jego nielegalnej komórki skontaktowanej z polską komórką w telewizji, czyli, jak to nazywam, "spikerami"), to dziś jedna wielka sieć szpiegowska, obejmująca nie tylko proste określanie własnych położeń (współrzędnych GPS) przez urządzenia, w tym te [edycja z 2021-01-04] żelbetowe czy nawet inne chipy z głośniczkami (istotne w przypadku pojazdów! mogą być blisko mnie albo i nie, żeby wiedzieć, czy grać, trzeba znać swe położenie), ale też inne funkcje: globalną szyfrowaną komunikację falową z satelitami (w tym: kanały radiowe dla odpowiednich chipów z głośniczkami), następnie też (zapewne w oparciu o to zbudowany, również satelitarny) system komend falowych dla włączania w dowolnie wybranych miejscach podszeptów podprogowych czy czegokolwiek innego (tj. ogólnie komend do sterowania tym całym globalnym botnetem dźwiękowym, złożonym z zabudowanych smartfonów), ponadto (też może zbudowany w oparciu o wspomniane szyfrowane satelitarne cyfrowe kanały komunikacji, np. GPS-owe) system komend falowych dla procesorów, wreszcie: także możliwość podsłuchu dowolnego obiektu i oglądania dowolnego miejsca (podobno rozróżnialne są, na zasadzie innych kolorów, różne materiały, a obraz uzyskuje się w niezłej rozdzielczości, z podstawowym "ziarnem" obrazu nie większym niż centymetr) — to mianowicie dzięki wykorzystaniu radarów szumowych — a nawet, jak można przypuszczać, broń sterowana z Kosmosu. Wszystko na skalę globalną, wszystko podobno z centralą w Ameryce, która z kolei gwarantuje, że kryminalne nawet plany papieży realizowane są bez zawahania na całym świecie. Dawno rozminęło się to z ideałami demokracji i skręciło w stronę totalitaryzmu, a podjudzało do tego, jak się zdaje, papiestwo. Widać to choćby w nazwach modeli procesorów, o czym pisałem wcześniej: to niemal modelowy przypadek totalnego i haniebnego zejścia na złą drogę i zdradzenia własnej klienteli, czyli miliardów ludzi. Tymczasem związki tego z papiestwem i spiskiem ateistycznym pod tytułem "Piotr Niczyński" są całkiem wyraźne, wystarczy poczytać tu na blogu wnikliwie o nazwach modeli procesorów.

edit 2018-05-07: O prawdopodobieństwie, że — oprócz ww. cioci, babci i dziadka od strony mamy — zabito mi też babcię i dziadka od strony ojca, a ponadto są dostrzegalne plany, że może i jego będzie się próbować zabić, piszę tutaj: http://forum.bandycituska.com/viewtopic.php?f=14&t=6907.

(00:25)

15. grudnia 2016 r.

Producenci procesorów (lub płyt głównych komputerów) umieszczają w nich element umożliwiający włamania

I nie jest to problem marginalny, dotyczący jednej tylko osoby! Na to wskazuje podsumowanie mych dotychczasowych doświadczeń. Telewizyjna agresja na moje komputery stała się obecnie bardzo nasilona. Co rusz a to wysuwają tackę CD-ROM-u, a to podmieniają teksty wypisywane na konsoli (nieważne, czy windowsowej, czy linuksowej, czy FreeBSD) "w locie", zapewne podczas wywołania systemowego typu "zapis do pliku" (pisanie po ekranie-konsoli jest wewnętrznie obsługiwane przez system operacyjny podobnie, jak to do pliku), a to podrzucają plik o nazwie WYBORY (pardon, WYBURY tam akurat było; "WYBORY będą w sprawie" to standardowy, nie tak częsty wprawdzie tekst spikerów [tych, co mówią zmiksowaną dźwiękową torturę; spiker = operator podsłuchu w TV]), a to wszystko tak bezczelnie i bez względu na wiek i chwilowy stan komputera, system operacyjny, świeżość jego instalacji (ba, nawet podczas pracy instalatora potrafią się bawić tym na żywo, gdy ja nawet nie mam sterownika karty sieciowej), że sprawa staje się powoli oczywista. To nie jest wina żadnego programu ukrytego w komputerze, żadnego tzw. rootkita, choćby nawet rootkita w BIOS-ie zapisanego (czy raczej w UEFI, bo tak to się dziś już raczej nazywa). Kupiłem np. niedawno stary komputer w lombardzie, oczywiście wielokrotnie instalowałem na nim wszystko od zera -- nic nie pomaga. Nawet dosyć egzotyczny system operacyjny, jakim jest FreeBSD, zaraz padł ofiarą zdalnego ataku, mimo że nie był podłączony do sieci a nawet dopiero się instalował.

Jak dotąd dziwne problemy (wadliwe czy dokuczliwe zachowywanie się sprzętu, kompletnie nietypowe, np. zamrażający w jednym stanie i zaśnieżający się ekran co chwila itp., itp.) imały się wszystkich kupionych przeze mnie komputerów od 2014 r. (a mniej jawnie podobno nawet i wcześniej), a było ich trochę (kupowałem np. w Media Markcie, bez żadnego przygotowania, spontanicznie).

Najprawdopodobniejsze rozwiązanie zagadki?   [edit 2017-02-20: Koncepcja pierwotna, obecnie porzucona, bo to procesor:]   Chipset płyty głównej wraz może z jakimiś elementami zintegrowanymi płyty ma w sobie coś, co reaguje na fale w bardzo ściśle określonym paśmie, być może reaguje "na co innego" w każdym komputerze, dzięki czemu można je rozróżniać i "mówić" tylko do jednego. Za pomocą fal (zapewne komputer dostaje je w postaci cyfrowo zakodowanej, zabezpieczonej jakąś sumą kontrolną, i odbiera, tzn. jakikolwiek sygnał na swych wewnętrznych przewodach poddaje wąskopasmowemu filtrowaniu i wzmacnianiu) wydawane są komendy chwilowo wstrzymujące procesor (0 woltów na nóżce SMI# procesora?) i podające mu instrukcje do wykonania (może nóżka PREQ#), na to w każdym razie by wychodziło. Podkreślam, że tę funkcję zdaje się mieć każdy nowoczesny komputer ze względu na to, że zamieszani są producenci chipsetów.   [edit 2017-02-20: Przypuszczenie niebezpodstawne, bo istotnie chipset jakoś nie dostrzega i przepuszcza mimo blokady sygnały (SMI) aktywujące ww. tryb SMM, w który procesor przy okazji każdego włamania musiałby wchodzić; jednakże akurat ta druga, pozornie mniej prawdopodobna opcja, okazała się chyba prawdziwa — że problem jest jeszcze głębiej, w samym procesorze.]   Straszliwy skandal, jeśli się to udowodni niezbicie; daje to przecież nieograniczone możliwości zdalnego kontrolowania dowolnego komputera, skoro się już znajdzie jego częstotliwość. Naprawdę dotyczy to laptopów świeżo kupionych "z półki"! Być może tylko w Polsce, kto wie (standardowy tekst spikerów od paru miesięcy: "w tym kraju bardzo mi wstyd"), ale PROBLEM ISTNIEJE (zapewne od ok. połowy 2006 r. — początki ogólnego problemu masowej korupcji podsłuchowo-telewizyjnej, także w skali międzynarodowej, zarazem wejście do kin filmu "Kod Leonardo da Vinci" — a może to od czasu skandalu z nrami seryjnymi wbudowywanymi w Pentium III, A.D. 1999, z czego się jakoby wycofano)...   [edit 2017-02-20: Otóż w rzeczywistości raczej wina jest po stronie procesora i to właśnie od czasów Pentium III (w logo ta trójka jest w postaci trzech wykrzykników...) czy może nawet II, a wskazuje na to następująca rzucona ludowi aluzyjna poszlaka. — rozwiń komentarz...Gdy Intel wprowadzał na rynek Pentium III (co dziwnym trafem zbiegło się w czasie z postulowaną w dopisku 'edit 2016-06-23' pod poprzednim wpisem "Zeznania i dowody" zbrodnią przeciwko ludzkości: eksplozją na pokładzie Egypt Air), Parlament Europejski w ramach wręcz jakiejś paranoidalnej troski o prawo człowieka do prywatności protestował przeciwko umieszczaniu numeru seryjnego w procesorach; twierdzono, że mieszkańcy Europy dla swego dobra nie powinni mieć takich procesorów. W rzeczywistości byłby to więc tylko wierzchołek góry lodowej (bo reszta prawdy była taka, że ten nr faktycznie jest przez procesor wykorzystywany do przyjmowania komend falami od zewnętrznego włamywacza, w praktyce telewizyjnego). Samo w sobie posiadanie nru seryjnego przez procesor nie było przecież niczym niezwykłym na tle posiadania go np. przez płytę główną; rodzi to pewne obawy, ale w praktyce, gdyby autorzy przeglądarek www chcieli taką identyfikację użytkownika wspierać, poradziliby sobie i bez nru procesora, np. dzięki temu, że podobny nr może mieć płyta główna czy, w szczególności i co szczególnie łatwe do sprawdzenia, dysk twardy oraz (niezależnie od tego) jego zawartość, tzw. partycje (dyski logiczne, widoczne w systemie operacyjnym). To wszystko więc i tak jest dosyć unikalnie oznakowane; procesor to był tylko jeden krok więcej w tę stronę. I gdzie teraz ta poszlaka? Tenże Parlament Europejski następnie niemalże zasłynął tym, że teraz wszystkie niemal strony www muszą idiotycznie zawracać głowę tym, że korzystają z technologii "cookies", tj. tzw. "ciasteczek": bo to też może naruszać prywatność użytkowników. "Ależ my jesteśmy przewrażliwieni!"... ("To w naszym stylu, ten nr seryjny to był naprawdę poważny problem!"). Przechodząc teraz do rzeczy, łatwo zrozumieć na zasadzie samego rozumu, inteligencji informatycznej, że włamanie, którego doświadczam raz po raz, o ile jest sprzętowe (a jest), opiera się zapewne o komunikaty falowe na jednej i tej samej częstotliwości, dla ułatwienia, ale zawierające w sobie jakiś identyfikator komputera, np. model. I faktycznie spikerzy twierdzą, że mogą "po modelu" uderzyć w konkretny komputer; w praktyce pewnie po nrze seryjnym (mówili "powiedzmy, że po modelu" — bo też dochodzi tu jeszcze kwestia badania dostaw danego modelu danego producenta do takiego np. Media Marktu, dopiero wtedy wyjaśnia się, jakie nry seryjne mogły tkwić w nabytym sprzęcie danej marki). Dodajmy tu jeszcze, na rzecz hipotezy o celowo wprowadzonej podatności w procesorze, iż najnowsze procesory z całą pewnością mają w swym wnętrzu wzmacniacze analogowe zdolne wzmacniać nawet najsłabsze napięcia — szum termiczny (dowód), taki wzmacniacz potrafi zajmować chyba nawet specjalne odrębne miejsce w konstrukcji procesora, więc nijak nie jest wykluczone, że po prostu odbiornik fal mógłby też być w procesorze. Ot jeszcze jedno takie coś, tylko lepsze, na wyższych częstotliwościach zapewne pracujące (megaherce), wraz z filtrem. Spikerzy dodatkowo tę wersję obecnie z całą mocą potwierdzają. A zatem moje doświadczenie i sytuacja, z którą się stykam, skłania mnie do przeświadczenia, że od czasów Pentium III do dziś procesory mają wbudowany swój nr seryjny, tyle tylko, że sprawdzić go już tak łatwo nie można (da się to zrobić, ale pewnie dużo trudniej wpaść na to, jak, w praktyce pewnie to już nierealne znaleźć tę metodę samemu). Nr ten jest następnie wykorzystywany do włamań, gdyż w procesorach jest odbiornik dekodujący informacje na odpowiedniej częstotliwości, podawane z płyty głównej (z tzw. FSB — wielocentymetrowych linii połączonych z nóżkami procesora) działającej tu jako antena. Co ciekawe, Intel pracował nad Pentium III od zapewne ok. 1997 r., a ja mniej więcej wtedy, może dopiero w 1998 r., znalazłem u dziadka pewną książkę o konstrukcji procesorów, zainteresowałem się nią i zacząłem nawet rysować własne schematy projektowanych przez siebie systemów. Swoją drogą też mniej więcej w tamtych latach nauczycielka p. Oczkowska robiła niezapomniane zajęcia szkolne o katastrofie Challengera. Ktoś się chyba tym wszystkim zasugerował, a tym kimś mógł być papież i jego ludzie. Dodam jeszcze, że w tym samym 1999 r., w którym na rynek wszedł Pentium III, a także AMD Athlon (obecnie jest jakiś procesor AMD "Jaguar", a taką miał ksywkę, w skrócie "jag", mój wieloletni ważny partner biznesowy), zaczęła się w praktyce moja obecność w Internecie w związku z tym, że kupiono w domu nowy dodatkowy komputer (na tym procesorze zresztą oparty) z modemem, używany głównie przeze mnie, a przez rodzinę już znacznie mniej (mieli inny). Przybrałem wtedy swój pseudonim internetowy, który przez wiele wiele lat miał wpływ na moje życie, aż poniekąd po dziś dzień — jaki? "Mikroprocesor"... Czyżby mi to telewizja podpowiedziała?... I jeszcze jedno, aby nie mylono tego przekrętu procesorowego z technologiami dla ścigania przestępczości: "tak, o telewizję tu chodzi" (słowa spikerów). Światowe organy ścigania nie radzą sobie nawet z TrueCryptem. Nie stosują takich włamań chyba nigdy, bo to zbyt duży "obciach". Sprawy sądowe są przecież zazwyczaj jawne, a już na pewno wyroki i podstawowe okoliczności sprawy. Toteż zapewniam, że Policja, wywiad i inne legalne służby podlegające pod prokuraturę nie mają nawet swojego podłączenia pod takie możliwości (odpowiednie transmisje z wież nadawczych radia i TV). — Wkrótce po wejściu na rynek "pentium !!!" i skandalu z posiadaniem jawnych nrów seryjnych procesory te uzyskały rdzeń znany pod nazwą kodową "Coppermine" (ang. "[pociesz się słowami] miedź [jest] moja"). "Mam procesor Coppermine, mam na własność miedź, nikt mi przecież nic nie ukradł". Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę, co działo się PRZED premierą Pentium III. Być może Pentium III jedynie ujawniło problem nru seryjnego, który istniał już wcześniej?... Otóż procesor Pentium II był prawie że pierwszym, w którym konstrukcja rdzenia miała jakąś publicznie znaną "nazwę kodową", tzn. pewną finezyjnie brzmiącą nazwę półoficjalną używaną przez wszelkich techników i inżynierów interesujących się procesorami: jego nazwa brzmiała mianowicie... w pierwszym wariancie Pentium II — Klamath (klamat' = kłamać, Rosjanin np. przeczyta L jak Ł, zresztą w USA nie mają polskich liter), a w następnym — Deschutes. Cóż za polsko-papieskie klimaty! Jeśli "Klamath" kojarzył się z polskim papieżem, to Deschutes z jego następcą, który wtedy oczywiście był na razie tylko w planach (Joseph Ratzinger, czyli Benedykt XVI, jest Niemcem, a przymiotnik "niemiecki" brzmi po niemiecku "deutsches" — wystarczy tu przenieść "ut" trzy litery dalej i jest ten Deschutes...). Widać było, co Intela nieco trapiło wtedy — czyżby sprawy papiestwa?... A co, jeśli kolejny papież będzie szczególnie gorliwy religijnie i ogłosi jakieś nawrócenie, zgani Złą Skorumpowaną Firmę? Może czeka nas plajta czy np. wyroki sądowe, utrata praw ochronnych na projekty procesorów? Ale nie: wszystko jest już ustawione, a kolejny papież to ten Niemiec, który też nic nie naprawi w tej sprawie (a potem jakiś, co to rzekomo z Kongo pochodzi, ale w sumie urodził się jednak gdzie indziej: procesor Tongo, "nie" z Afryki — taki model Pentium II). A zatem to w Pentium II najpewniej pojawiło się omawiane tu spodziewane wsparcie dla włamań, natomiast najlepszym procesorem Intela, w którym tego jeszcze nie było, byłby w takim razie procesor Pentium Pro. Zważywszy na podobną wszędzie, jak uczy doświadczenie życiowe, chciwość inwestorów, a także na początek stosowania finezyjnych nazw konstrukcji rdzenia procesora, AMD wprowadził odpowiedni mikroukład wspierający włamania moim zdaniem prawdopodobnie w procesorze AMD K6, czyli równolegle z wejściem na rynek Pentium II (czyli najlepszy z wolnych od tego poprzedników to był w tej firmie AMD K5). Przepraszam oczywiście, jeśli fałszywie posądzam producenta "Jaguara" — to tylko zgadywanie. Tym niemniej to właśnie wraz z AMD K6 bodajże rozpoczęły się finezyjne nazwy rdzeni procesorów AMD, pierwszy z nich nazwano "Little Foot" (mała stopa), co brzmi jak odpowiedź na zarzut "back door!" (odchodząc tylko troszeczkę od dosłownego znaczenia tych 2 wyrazów uzyskamy nawet bardziej pasujące: "mało stóp" — mówi obrońca: "ale nie widać śladów włamań", "mało kto się włamuje"). — ukryj komentarz]   [edit: Problem ten znają być może pracownicy serwisów sprzętu (a nawet podobno sklepów z elektroniką: nielegalni pracownicy zajmujący się podsłuchem podają nry sprzedanego sprzętu telewizji). Jeśli tak, to pomogliby bardzo podsyłając programik do sprawdzania nru seryjnego procesora (poprzez odnośnik "Napisz do autora, podziel się spostrzeżeniami" pod nagłówkiem bloga). Jeśli ktoś boi się namierzenia go po adresie IP, to możliwość taką wykluczy stosując np. przeglądarkę internetową Tor Browser (www.torproject.org).]   Pokaż dodatkowe wyjątkowo jasne poszlaki[edit 2017-03-09: Oto strona prezesa AMD, popularnego producenta procesorów: "W AMD jesteśmy najproduktywniejsi, gdy podejmujemy śmiałe, skalkulowane ryzyka i agresywnie podążamy za nowoczesnymi technologiami, które zmieniają świat". Czyżby to jego komentarz do podatkowo skorumpowanych inwestorów? (Z Ryzykowaniem kojarzy się też ich nowy procesor AMD Ryzen, bardzo reklamowany na głównej stronie www.amd.com.) Strona Intela w obecnej chwilowej postaci też budzi odpowiednie skojarzenia, zwłaszcza dla zaznajomionych z historią procesorów, z ich "generacjami" itd. Każdy artykuł z osobna. Np. 400 to kwadrat liczby 20 (1997-2017), a przecież mowa tam o latach, a i Szekspir tam wspomniany trafnie w tym całym kontekście kojarzy się z czymś związanym z debatą teizm/ateizm, była choćby np. wzmianka we wpisie na niniejszym blogu z 24. września 2015 r. Najlepsze jednak jest to, że prezes Intela nazywa się Krzanich (co Polak zaznajomiony z pisanymi po angielsku końcówkami nazwisk łatwo przeczytałby jako "krzanić", "chrzanić") — zobaczcie. Poza tym pod hasłem Intel CEO znajdziecie w Google news z... 10. lutego bieżącego roku: "Trump prosi prezesa Intela, by zaprezentował nowy produkt". Nazwisko typu "chrzanić" nawiązuje też zapewne do problemu "premier (Tusk) zrobił mi tortury" i do Donalda Trąbki (ang. trump) — wybrano go w I połowie 2013 r., gdy rozkręcała się tortura dźwiękowa. Przypadkowość osoby (dobrano ją wg kryterium nazwiska, więc pewnie wg żadnego innego zarazem, bo rzadko jest taka możliwość) wskazuje na to, że nic tu nie zależy od prezesa, lecz że (oczywiście) sprawa jest w gestii inwestorów-akcjonariuszy. Przede wszystkim wszakże porównajcie to nazwisko prezesa Intel z procesorem Klamath (kłamać), oficjalniej zwanym Pentium II, od którego zaczęło się bodajże to zło — znowuż jakże czytelna aluzja, obok dziwacznych uwag o "ogromnym bezpieczeństwie!" ze strony www Intela — aby poczytać o tym początku problemu, tym pierwszym procesorze (i o tym, skąd wiadomo, że to najprawdopodobniej od niego się zaczęło), kliknijcie Państwo przycisk "rozwiń komentarz" powyżej na szarym tle. Nie sądzę, że u innych producentów niż AMD i Intel jest lepiej, to raczej cały sektor gospodarki światowej (nie tylko amerykańskiej) jest zamieszany (wraz jeszcze z wszelkimi obecnie serwisami i handlarzami sprzętem) — przecież wg moich doświadczeń problem ten mają nawet procesory telefonów komórkowych. W profesjonalnych zastosowaniach sposobem na ten problem jest np. izolowanie elektromagnetyczne; poza tym są pewne procesory, których sposób konstrukcji jest powszechnie dostępny w Internecie, tzw. OpenRISC, jednakże projekty te są dosyć zacofane (prędkość rzędu zaledwie 500 MHz w porównaniu z np. 2000 MHz w typowych współczesnych komputerach) i przede wszystkim takie produkty są praktycznie niedostępne na rynku.] — ukryj poszlaki   [edit 2017-04-21: Jest niestety i gorsza hipoteza. To bardzo możliwe, że problem pojawił się już w procesorze 486... — rozwiń komentarz... wraz z tzw. trybem SMM (miały go też pewne modele 386, choć rzadko spotykane, tzw. 386SL), którego przydatność jest w ogóle bardzo wątpliwa i firma musiała się na pewno nieźle natrudzić i nagłowić, by podać jakieś chociaż minimalnie sensowne uzasadnienia tego, że aż gruntownie niemal zmodyfikowała konstrukcję swych procesorów (nowy tryb pracy); a pamiętajmy przy tym, że o trybie SMM jako siedlisku rootkitów pisze też Wikipedia angielska i co rusz krążą tego typu plotki-przecieki. Finezyjne nazwy, o których była tu już mowa, przecież były już stosowane w Pentium MMX (nazwa kodowa jednego z modeli, oczywiście najpóźniejszego, "żeby wydawało się, że sprawa jest możliwie nowa": "Tillamook" — do amoku, aż do szału), a i w ogóle Pentium było swego rodzaju zmianą podejścia do nazewnictwa procesorów, bo normalnie nazwano by to 586 (wcześniej przecież były liczby: 8080, 8086, 286, 386, 486). Pamiętajmy, że Pentium MMX to bezpośredni następca Pentium, a pochopnie być może chwalony przeze mnie jako wolny od podatności na włamania procesor Pentium Pro (poprzednik feralnego Pentium II i III) to z kolei bezpośredni następca MMX, w którym już taka finezyjna, telewizyjnie-skandalicznie kojarząca się nazwa się zdarzyła (Tillamook). A zatem to być może sam fakt, że to procesory Intela były wspierane przez IBM w jego komputerach osobistych, wynikał ze współpracy tego giganta już tak dawno temu, u zarania epoki powszechności komputerów. U konkurentów typu AMD, IDT WinChip, NexGen czy Cyrix również bodajże na etapie rówieśników 486, czyli w podobnym czasie (u Intela to 486 wprowadziło ten problem powszechnie), pojawił się tryb SMM, więc są jak najbardziej podejrzani w tej sprawie. Aha, dodam jeszcze, że plotki stosowane między wierszami (m. in. na stronie OpenRISC'a, który przenosi się w domenę internetową .io, zresztą jest też znany usługodawca hostingu stron internetowych: blazingfast.io, oraz np. na stronach dotyczących rootkitów NSA działających w trybie SMM, np. DeityBounce) zdają się sugerować, że być może nawet już wdrożono, a jeśli nie, to lada chwila się wdroży, podobną podatność na włamania i odbieranie fal włamaniowych w dyskach twardych. W każdym razie powinno dawać do myślenia, że tak tanie są zadziwiająco wydajne i pojemne zarazem dyski SSD — może to zasługa jakiegoś niepłacenia podatków i innych machlojek. Zwykłe dyski też są bardzo tanie. Na to wszakże na razie nie mam żadnego dowodu, więc pozostańmy przy procesorach. Najszybszy konkurent współcześnie stosowanych procesorów mający otwartą (publicznie dostępną) konstrukcję to (podobno) AeMB z zegarem ok. 279 MHz, realizowany na płytkach ogólnego przeznaczenia tzw. FPGA. — ukryj komentarz]   [edit 2017-07-19: Zob. też: pracownicy Intela przyznają, że nieudokumentowany a dostępny dla programów nr seryjny istniał już przed Pentium III... — rozwiń komentarz... — we wszystkich Celeronach oraz "prawie" wszystkich Pentium II (moim zdaniem w nich wszystkich, bo pierwszy, rzekomo odrębny pod tym względem model Klamath, kojarzący się z kłamaniem, miał "tyle samo" tranzystorów co kolejny: Deschutes, wykonany już w technologii 250 nm, czyli 0,25 μm). Skoro wszystkie Pentium II były w to zamieszane (choć producenci sprzętu nie zapisywali sobie nrów seryjnych, a sprzedawcy ich nikomu postronnemu nie podawali), a firma pewnie tylko trochę kłamie, że w Klamath tego nie było (wspominają też o Dixonie, kojarzącym się z angielskim słowem "dick" — siusiak — a więc i skandalami seksualnymi, "wczesnodziecięcymi" może... podobnie Celeron kojarzy się z łaciną, bo to z łac. celer = szybki, czyli z jedynym państwem język ten stosującym: Watykanem), to wniosek z tego krętactwa nasuwa się jeden: problem jest prawdopodobnie jeszcze starszy niż Pentium II; mało wiarygodna jest ta granica wyznaczona akurat przez premierę Pentium II z finezyjną nazwą rdzenia "Klamath" (choć możliwa), bo po co być jawnogrzesznikiem i przyznawać się do tego momentu?... Skoro można i tu jeszcze, na ostatniej prostej, nadużyć zaufania tego cwaniaka, który zbyt dużo pojął? Taka to już być może firma, przynajmniej w tej dziedzinie; może u decydentów politycznych zażyczono sobie, by walczyli tam z wrogiem "na noże", "do ostatniego tchu" (tzn. póki życie pozwala). Na pewno możliwość włamań nie pojawiła się wcześniej niż tryb adresowania SMM (wspomniany 486 i rzadkie modele 386), czyli tryb, który zapewne jest używany w rozkazach wstrzykiwanych do procesora falami, a mało prawdopodobne jest, że wcześniej niż indywidualne nry seryjne procesorów (nry egzemplarza). Najprawdopodobniej też podatność na włamania nie pojawiła się PÓŹNIEJ niż te nry seryjne, bo i po co w takim razie one by istniały i to w nieudokumentowanej postaci?? Zupełne dziwactwo: jest funkcja, jest rozkaz w procesorze, ale nikt póki co nie umie z niego korzystać. (Może to więc jakiś "skarb" trzymany na przyszłość?...) A przecież to bardzo istotne móc zaatakować konkretny procesor, a nie wszystkie w zasięgu fali; dla fal radiowych przecież ściany nie są żadną przeszkodą. Zatem racjonalnie jest oczekiwać, że — w myśl hipotezy tego bloga — to w okresie od wprowadzenia trybu SMM [w 386SL z 1991 r., potem 486SL i od 1993 r. w innych 486 oraz wszystkich Pentium] do premiery Pentium II [1997 r.] (pierwsze potwierdzone przypadki obsługiwania rozkazów ujawniających nr seryjny) zrobiono z procesorów odbiorniki fal. Pokrywa się to mniej więcej z czasem zaprojektowania, premiery oraz gigantycznej kampanii reklamowej komputerów PC z systemem Windows 95 (idea komputera dla mas) — zresztą Microsoft pewnie jest świadomy problemu, ktoś tam nawet napisał artykuł o wspomnianym SMM "SMI są złeeee" (tylko oczywiście on tego kluczowego sekretu Intela nie zdradza). Wprawdzie w starych modelach nie rejestrowano ich nrów na etapie produkcji komputera oraz dystrybucji i sprzedaży, ale wystarczy, że on istniał; przecież ktoś może włamać mi się do mieszkania czy domu (zwłaszcza ze względu na podobny problem w centralkach popularnych ochroniarskich systemów alarmowych) i wystartować komputer z jakiegoś CD-ROM'u czy czegoś takiego i sprawdzić nr seryjny, względnie poprosić o to sprzedawcę internetowego lub wykupić podaż i podstawić kolaborującego sprzedawcę. Poza tym być może da się wymierzyć atak z użyciem zasięgu fali (nadawana z pobliska nie za dużą mocą) oraz modelu procesora, który ma zostać zaatakowany, a nie poprzez nr egzemplarza ("nr seryjny"); dziś przecież nikt już tych starych modeli nie używa, to są egzemplarze kolekcjonerskie, większość starych zezłomowano, dziś sam więc stary model może identyfikować konkretnego śledzonego przez państwo użytkownika. — Podsumowując przytoczone tu informacje, w szczególności ramy czasowe (od wprowadzenia SMM, powszechnego dopiero w Pentium, a wcześniej występującego nie we wszystkich modelach, aż do najpóźniej premiery Pentium II), datę hipotetycznego wprowadzenia do procesorów wsparcia dla włamań szacuję jako datę premiery pierwszego Pentium. Pierwsze Pentium to więc zapewne, wg moich odczuć (i także tez spikerów), pierwsze procesory ze wsparciem dla włamań. Idzie to też w parze ze skojarzeniem 486 z 476, czyli "upadkiem Rzymu". "Kupił stary 486 — koniec z 'Watykanem' w komputerze". Zauważmy też, że po 486 stosowano już tylko finezyjne nazwy na określenie procesorów (z czego tłumaczono się potrzebą zarejestrowania znaku towarowego; mało przekonywująca potrzeba, skoro pisano już wcześniej np. i486 zamiast 486, zaś konkurencji było zawsze dosyć mało i po tej rejestracji dalej istniała jak wcześniej). Kolejna poszlaka: tutaj, na forum Intela dla klientów, jakiś człowiek "pod" zaczął słowo "serial" (= "seryjny" po angielsku) od trzeciej litery: napisał seRial (wcześniej w tytule wątku wyciął trzecią literę, za co przepraszał); ów temat na forum był właśnie o tym, że ten człowiek, administrator 40 maszyn chciałby sprawdzić jakimś programem nr seryjny nowoczesnego procesora (o 10 lat nowszego niż Pentium III), bez rozbierania komputerów, bo to uciążliwe. Tu zresztą jeszcze inny, ciekawszy przykład pominięcia 3 litery czy też jej ("rzekomej") kluczowości, pochodzący już wyraźnie od samego Intela: jego nowy produkt na 25-lecie Pentium, pamięci Intel OP(Ę)TANE. Wreszcie, last but not least, zauważmy, że logo Pentium III, z którym związano skandal dotyczący numerów seryjnych, to po prostu Pentium z małej litery z trzema pałeczkami-wykrzyknikami: "intel pentium!!!". Jednakże nie oznacza to wszystko, że wystarczy po prostu nabyć na rynku jakieś 486 czy 386 i być wolnym od problemu. Z moich doświadczeń wynika, że handlarze sprzętem (jedyni dopuszczani do ogłaszania się, czy to wskutek spekulacji sprzętem i przejęcia podaży, czy wskutek samej polityki mediów ogłoszeniowych) — zgodnie z koncepcją symbolizowaną przez księdza Lombardiego, dawnego szefa Radia Watykańskiego (potem wymieniono go na księdza Majewskiego, o nazwisku takim, jak rzekomy hipotetyczny organizator zamachu smoleńskiego, polski generał) — nie wystawią żadnej oferty, której przedmiotem byłby procesor bez wsparcia dla włamań i bez numeru seryjnego. Nieliczne przypadki ogłoszeń 486 czy 386 (może nawet 286) na sprzedaż dotyczą procesorów podmienionych na nowo wyprodukowane przez Intel podróbki: wg starych schematów, ale rozszerzonych o wsparcie dla włamań. Wskazują na to różne okoliczności, np. przedsiębiorca z Lwówka Śląskiego (po uprzednim gadaniu przez spikerów co jakiś czas przez kilka tygodni, że może w Polsce wyrośnie jakieś ogólnoświatowe zagłębie produkcji procesorów) o nazwie użytkownika "aMARK" ("nieznakowane") wystawił ofertę bardzo rzadkiego a fajnego laptopa z 486 na sprzedaż. Dojazd kolejowy czy nawet autobusowy wyjątkowo utrudniony, w ramach wyjątku linie pociągów tam nie kursują, choć są w Wikipedii, laptop ma uszkodzony prawy zawias (a przecież "nie zawieszę się!" to stały tekst spikerów, mój wcześniejszy laptop Acer Aspire Switch co rusz tracił połączenie po interfejsie USB między częścią tabletową-centralną a podłączaną klawiaturką z touchpadem i dyskiem twardym...): różne tego typu poszlaki, dziwne sposoby pisania ogłoszeń (m. in. kojarzące się ze mną obfite stosowanie pogrubień w środku zdań itd.) sugerują udział mafii urzędniczej (związanej z gminami) w istnieniu tych superofert w stylu retro. Zapewne po prostu od Intela można za grosze kupić nawet i dziś współczesne, zmodyfikowane wersje 486 i może 1-2 starszych modeli. — ukryj komentarz]

Ten sam problem (i te same objawy w rodzaju np. [edit 2017-02-25: znajomości poczty zanim ją odbiorę albo] podmieniania tekstów wyświetlanych przez programiki, tych mianowicie tekstów, które powinny być przypadkowe, tj. zależeć od generatorów liczb losowych) dotyczy też serwerów we wszystkich profesjonalnych serwerowniach, z którymi się spotkałem (chyba nawet w tej z Iranu mi to zrobili). "Marka" nie ma tu nic do rzeczy, kolaborują wszyscy. Specjalnie dla telewizji sprawdza się zapewne "serię i numer" (w praktyce pewnie to jedna liczba) płyty głównej, co umożliwia jakąś zdalną kontrolę mych serwerów za pomocą nadawania fal. Jak by wynikało z mych doświadczeń rynkowych (różne supermarkety z elektroniką) zapewne wszelki sprzęt tam jest podatny, ale "przemawiać" (wprowadzać wrogie programy czy modyfikacje, jednym słowem tzw. "kod") telewizja musi do jednego, więc dobrze jest znać jego numer. W obu przypadkach (moje laptopy i moje serwery) nie widać nic przechodzącego przez kartę sieciową nawet przy ewidentnie na bieżąco, na okoliczność chwilowo zaistniałej sytuacji organizowanych atakach, co bardzo uprawdopodabnia wersję o kontrolowaniu komputera falami.   [edit 2017-02-22: Poza tym, w związku z problemem podglądania ekranu, obwijałem swój notebook siatką miedzianą tłumiącą promieniowanie o 80 dB na interesujących częstotliwościach, oczywiście pod warunkiem szczelnego obwinięcia. Po nałożeniu takiej otoczki z profesjonalnego materiału (nie pamiętam już, czy jednej, czy dwóch jej warstw) notebook nie zachowywał się już dziwnie, nie rozłączała mu się już raz po raz część klawiaturowa z ekranową (Acer SW5-012 to taki notebook z funkcją pracy tabletowej — można wyjmować z wyświetlacza prostopadłą do niego zwykle klawiaturę; z winy spikerów ta klawiaturowa część, m. in. z dodatkowym dyskiem twardym, często mi się z punktu widzenia systemu operacyjnego Windows odłączała, nawet w pewnych stałych momentach jakby wedle jakiejś żelaznej, choć niekiedy-rzadko nieprzestrzeganej, zasady). A zatem izolowanie się od promieniowania pomaga. Jednakże wystarczało wprowadzić dziurki w siatce na bolec zasilający, na kable USB, a problem powracał, nawet wtedy, gdy nie było połączenia z siecią WiFi.]   Kilka dni temu były też ataki na świeżo zainstalowany na mym laptopie system Ubuntu, na którym nawet nie było jeszcze sterownika karty sieciowej — również były to prawdopodobnie ataki na żywo. To zdalne falowe wpływanie na komputer (wykonywanie dowolnego kodu) możliwe jest zapewne dzięki nadajnikom radia i telewizji, które transmitują też pewne inne rzeczy dla światowych telewizji (np. dźwięk tortury czy, podobno, także sam podsłuch — do odkodowania przez operatorów komórkowych). Jest to praktycznie nikomu nieznany jeszcze problem, którego ja jednak doświadczałem bardzo namacalnie, konkretnie. Jest to być może funkcja dostępna nie tyle przez jakikolwiek znany szerzej program, lecz np. przez przeglądarkę internetową, co zapewnia wymaganą przenośność (możliwość korzystania z tych funkcji bez względu na chwilowo używany system operacyjny, a zatem równie dobrze z Windowsów, jak i nawet przez telefony z Androidem). Funkcje te i metody nie są szerzej znane, zna je telewizja – być może ma to coś wspólnego z intranetem satelitarnym GPS-u. W każdym razie typowy szpieg wie zapewne, że ma podglądać ekran, natomiast nadawaniem kodu włamującego się do procesora zajmować się zdaje sama telewizja (wykazuje np. pewne utarte nawyki, których sami szpiedzy by zapewne z tak żelazną konsekwencją nie okazywali; przykład: rozłączanie części ekranowej z klawiaturową w Acerze SW5-011 i SW5-012 podczas korzystania przeze mnie z TrueCrypt i czasem w paru innych sytuacjach, praktycznie na pewno kontrolowane wolą spikerów -- oczywiście wszystkie te włamania są połączone ze szpiegowaniem mnie i potrafią zachodzić w rytm odpowiednich rzeczy, np. z ekranu wziętych, chociaż też ewidentnie jest element ludzkich interwencji, zmian na bieżąco, np. podmieniania napisów wyświetlanych przez moje programiki z losowych na, za każdym razem, dobrane jakoś przez spikerów). Największy skandal tkwi tu, powtórzę, w tym, że nie ja jeden jestem na takie ataki podatny, lecz co najmniej dziesiątki-setki tysięcy komputerów dla użytkowników domowych w Polsce, choć ogranicza się te ataki do mojego peceta zapewne dzięki doborowi adresata (płyta główna z konkretnym nrem seryjnym, jest to pewnie kodowane cyfrowo w jakichś pakietach). Winowajcą jest prezes Intela i skorumpowany właściciel? Coś nie pomaga blokowanie SMI w chipsecie (odpowiednim programem), a zwykłe tzw. przerwania IRQ trudno o takie efekty (istniejące niezależnie od systemu operacyjnego i jeszcze przed jego instalacją) nawet podejrzewać...

[edit 2016-12-17] UWAGA: Obecnie Allegro.pl i inne takie cenzorskie strony z ofertami z różnych dziedzin (typu np. Gumtree), na których już i tak od dawna nie można było swobodnie publikować ofert nieruchomości, ponieważ nie przechodziły [o ile nie chcecie Państwo iść do administratora lub pośrednika i zapisywać się do gangu telewizyjnego i uzyskiwać podsłuch w telefonie przez specjalny dedykowany telefon, montować w mieszkaniu instalacji radia podprogowego z telefonów komórkowych, a także ustawiać sąsiada, by udostępnił swe mieszkanie do celów podglądania ekranu komputera], mają (pozwalają na?) oferty sprzętu komputerowego praktycznie wyłącznie od pośredników w postaci jakiejś firmy. Taką firmą był np. ten lombard, od którego kupiłem komputer, a są takimi pośrednikami w ogóle te wszystkie firmy, które na Allegro komputery wystawiają (zwykle z opcją "Kup teraz", a nie przez licytację -- typowy "objaw", że rynek jest już jakoś regulowany przez fachowców... w ogóle nie widać licytacji, chęci sprzedania za wszelką cenę jak najszybciej, "od 1 zł", bo nie wie się, ile to może kosztować). Wnioskuję po prostu, że kto chce publikować oferty komputerów, procesorów, ten musi je najpierw testować, by w każdym przypadku poznać nr seryjny i w ten sposób zagwarantować wsparcie dla WŁAMAŃ telewizyjnych, bo oni zadzwonią. Inni zaś zapewne sprzedawcy okazali się "niedostatecznie zweryfikowani", za mało "wiarygodni", by wystawiać takie oferty (oczywiście te ustawienia decydujące, czy wszyscy mogą się ogłaszać, czy tylko ci wybrani przez Allegro, można zmieniać w każdej chwili, więc np. teraz może ta moderacja być wyłączona, a innego dnia, gdy mniej jest wizyt na blogu, włączona). Przykładem poszlaki na tę politykę Allegro wskazującej są liczne aukcje z tekstem "Sprzedam płytĘ głównĄ", z tak wpisanymi polskimi literkami na końcu: tu np. jedna (MSI K8N), tu druga (ASUS A8N-E) i trzecia (ASUS A8N-SLI) — tak im pewnie podpowiedziała TV, tylko to nie płyta winna (mnie taki sposób napisania słowa skojarzyć się musiał i tak zupełnie nieodparcie z procesorem i jego możliwą winą, mniejsza już z tym, dlaczego, ale to taka moja szczególna swoistość). Oczywiste, jak to rozumieć: produkt sam w sobie dobry (bo stary), ale na końcu został przerobiony dla współpracy z polską telewizją... Taką też miałem uprzednio koncepcję: że to płyty główne wyprodukowane po 2006 r. są przyczyną zamieszania, a potem może zaczęli stare modele ewentualnie wymieniać na poprawione. (Były i inne wskazówki: np. płyty wspierające tzw. coreboot, czyli akurat te szczególnie poszukiwane przeze mnie, sprzedawane są oczywiście tylko przez Kup Teraz, jak to zwykle bywa, ale i w dodatku z sugestywnymi tekstami typu (kliknijcie, by obejrzeć przykłady!) "100% OK, nie była modyfikowana, oddawana do naprawy itd." (opis) / "nie ma żadnych wad ukrytych, ani uszkodzeń" (cóż za trafienie w autentycznie realny problem!), z wymienieniem jako elementów "maskownicy" i kilku "śledzi" (proszę się wczytać w podteksty tych obu słów! o Gumtree jako o "piaskownicy TVP(?)" pisałem już 24/01/2015) — jest takie słowo, określenie, w odpowiednim znaczeniu w technice, ale przecież rzadko stosowane, a ja trafiłem na nie na różnych aukcjach aż kilka razy i to jeszcze w dodatku z żółtym trójkątem ostrzegawczym jako ilustracją aukcji — czy wreszcie z jakimiś odstępami przed kropką, co jest częstą oznaką korupcji telewizyjno-podsłuchowej, albo np. z aluzją do (przychylnej oczywiście) opinii psychiatry Jaroszewskiego i także dra n. med. Brykalskiego na mój temat, tych z maja i czerwca 2016 r., które można przeczytać w poprzednim wpisie na blogu, bo opis zaczynał się w identyczny sposób: tam było "Dziś zgłosił się do mnie Piotr Niżyński", a tu w ofercie sprzedażowej: "Dziś mam do sprzedania Asus A8N", zaś sprzedawca okazał się być nie tylko z Olsztyna, ale nawet... z ulicy Warszawskiej (a ja jestem z Warszawy i stąd miałbym dojechać). Niekoniecznie była to firma (choć pewnie tak, bo inaczej czekałoby mnie dobrodziejstwo wejścia do mieszkania bez instalacji dźwiękowej, a tego się bardzo unika), konto przecież z małym obrotem i ilością komentarzy, ale raczej ustawiona sprawa. Inny przykład w stylu tego "100% OK, bez modyfikacji i napraw": "od nas nie otrzymasz płyty z uszkodzonymi kondensatorami! do sprzedaży wybieramy tylko najlepsze sztuki przetestowane wielogodzinnym testem!" — oto aukcja. W istocie sprzęt często po prostu przekazuje się wręcz do samego producenta w celu wprowadzenia sprzętowej podatności na włamania.) Również w sposobie, w jaki rozmawiali ze mną sprzedawcy z lombardów (po tym, jak pół godziny spikerzy właśnie na ten temat gadali na całą ulicę): "ale pan chce to kupić, ja mam to sprzedać, czy..." (w odpowiedzi na moje pytanie, jak długo leży produkt, na mą prośbę, by dali jakiś najbardziej porysowany/nieodświeżany itd.), później, że te laptopy (już nawet zeszli na wersję, że oba) nie mają ładowarki itd. — ewidentnie po prostu nie chcieli oszukać. Lombardy często reklamują swe laptopy przez Allegro (to może nawet główny sposób reklamy), więc to by się zgadzało. Po prostu sprzedaż elektroniki zeszła na psy takie, jak obrót nieruchomościami: ludzie biorą oferty od g**nianych mediów elektronicznych (tych wszystkich markowych), gdzie być może nie ma swobodnej publikacji ofert bez żadnej cenzury. Porównajcie tę sytuację ze schematem obrotu nieruchomościami. Nie jestem pewny, na ile masowy jest to problem, czy dotyczy całej Polski (a może i świata), czy np. tylko Warszawy. Ludzie, to kompromitacja, że się na coś takiego godzicie i nie bojkotujecie tych g**nianych kolorowych stronek dla dzieci z ogłoszeniami, gdzie wszystko jest kontrolowane przez cenzorów, tylko dalej z nich korzystacie. Przecież taka strona (np. z aukcjami), o ile cenzuruje oferty tak, by krzywdzono ludzi, jest to śmieć. Może zresztą to wina nie strony ogłoszeniowej, tylko sprzedawców, których korumpują czy po prostu wykupują pośrednicy obrotu (firmy handlowe), nie badałem tego w ogóle, relacjonuję tylko efekty mych prób (rzecz w tym, że tak czy owak nie powinny nawet przez jakiś czas widnieć licytacje "zdrowych" produktów, bo jeszcze bym się dodzwonił do oferenta; muszą one znikać bardzo szybko po udanym wystawieniu aukcji, jeśli w ogóle udało się to zrobić).

Z innych tematów: (1) sprawa działki z domem z instalacją dźwiękową czeka od kwietnia z powodów finansowych i prawnych, niby już w maju wierzyciele wycofali wniosek egzekucyjny wskutek spłaty, ale sprawa i tak wlecze się, a komornik robi wszystko, co może, by było źle i by musiały być zażalenia na jego sposób umarzania sprawy, (2) PiS szykuje cenzurowanie Internetu (prostacki, prymitywny atak na wolności demokratyczne, sprzeczny z konstytucyjnymi zasadami: neutralności światopoglądowej państwa [równe traktowanie osób przez władze publiczne] oraz wolności pozyskiwania i rozpowszechniania informacji, a nawet z zasadą państwa prawnego, bo z urzędników, czyli funkcjonariuszy publicznych, a może również i sędziów będzie się pewnie robić bandytów cenzurujących Internet, co stanowi przekroczenie uprawnień) — nie żeby oni mogli coś naprawdę z Internetu usuwać, ale przed Polakami treści mają być ukrywane za sprawą operatorów typu Neostrada, UPC (tzw. pisowska sprawa pornografii w Internecie [edit 2017-04-07: we wrześniu uchwalili to już pod pozorem walki z hazardem, art. 15f znowelizowanej Ustawy o grach hazardowej — Minister Finansów od 1. lipca będzie publikować wiążącą dla operatorów internetowych listę stron, do których dostęp ci mają blokować (koniecznie od lat to widmo "listy stron zakazanych" i blokowania dostępu do czegoś, co faktycznie w Internecie istnieje i dla 99,9% jego światowych użytkowników jest widoczne... tylko Polacy mają być gorsi, pod kloszem, oddzieleni od realnego świata, bo on zbyt szczery... strona jest, serwer zagraniczny rozpowszechnia informację, ale Polak wejść nie może, bo go od tego odgrodzą firmy telekomunikacyjne za sprawą państwa...) HAŃBA, wstyd mi za wyborców PiS-u, z drugiej strony kto z nich wiedział, że wybrana przez nich partia im taki kwiatek zgotuje! i to w kraju, w którym ponad 70% ludzi korzysta z Internetu i zapewne ceni sobie jego niezależność od politycznej kontroli]), (3) spikerzy [ci, co mówią i szepczą torturę dźwiękową] od paru tygodni przekonują mnie, że "ma zostać zabita moja matka przez lekarza w szpitalu". Tak podobno została już zabita moja ciocia [więcej na ten temat było np. w dopisku 'edit 2016-05-28' pod wpisem z 22. kwietnia 2016 r., także w II dopisku pod wpisem z 2015 r. o katastrofie w Smoleńsku], a może i babcia (kilka rzeczy na to wskazuje, m. in. samobójcza zapewne śmierć Glempa, poprzedzająca o 1 miesiąc abdykację papieża, a także sam spodziewany cel przyświecający zabójstwu cioci — przygotowanie tortury remontowej, która będzie obecna wszędzie, bez wyjątku — im się pewnie po prostu spieszyło, nie chciano czekać może nawet wiele wiele lat na rozpoczęcie akcji). Zleceniodawcą zabójstwa mej matki ma być podobno prymas (i papież, który nieraz powiadał — był swego czasu, rzędu rok temu, nawet taki stały temat — rzeczy w rodzaju "Kościół jest matką" [przykład 1 z 24.04.2013, przykład 2 z 3.09.2013, przykład 3 z 11.09.2013, przykład 4 z 18.09.2013] czy, jeszcze innym razem, "Jeśli OBRAZISZ moją matkę, spodziewaj się ciosu" [z 19.01.2015, przy okazji, uwaga, zamachu NA pewną REDAKCJĘ — a przecież Piotr Niżyński chce tworzyć mass media] — to wszystko cytaty dokładne ze słów papieża; wspomnę tu jeszcze o rozlepieniu całej Warszawy plakatami "Mamma Mia" [czyt.: "mija"] już od pół roku [Teatr... Roma; swoją drogą "Roma" to też nazwa firmy ochroniarskiej chroniącej warszawskie prokuratury, urzędy skarbowe], o sprawie Ewy Tylman, której imię pasuje do mej matki [a nazwisko powiada: "ten, co miał ją w..."]).   Aż wstyd coś takiego publikować, ale niech będzie, że jako możliwą ewentualnością podzielę się tym ich wskazaniem. Prymas ponoć swego czasu stał już za sprawą zabójstwa Popiełuszki — w mediach to jest często mówione między wierszami, a nawet i tu na blogu, np. bodajże na liście z II dopisku pod wpisem z 2015 r. o Smoleńsku czy w ramach dopisku 'edit 2016-01-24' pod wpisem styczniowym o zbrodniach. Kto w ogóle jest przyczyną mej krzywdy? Odpowiedź zdaje się być ukryta w nazwiskach: był sobie ś.p. Wyszyński, symbol polskiego Kościoła [edit 2018-11-10<